WYKŁAD nr 11
1. Wariant III (uogólnione warunki brzegowe, czas końcowy ustalony)
Jeżeli warunki początkowe na trajektoriach stanów związane są zależnością
[
( )]
)
(0 1 0
1 t h t
h = x (1)
oraz warunki końcowe na trajektoriach stanów związane są zależnością
[
( )]
) ( 1
2 tk h tk
h = x (2)
[
t t t t]
f[
t t t]
t f[
t t t]
H x( ),u( ),η( ), =− 0 x( ),u( ), +η( )T ⋅ x( ),u( ), (3)
( )
[
∇ η]
=0T x
uH uˆ,ˆ,ˆ ⇒ uˆ(t)=ϕ(ηˆ(t),xˆ(t),t) (4)
Rozwiązujemy kanoniczny układ równań
( )
[
∇ηH uˆ,xˆ]
T =x&ˆ(t) (5)( )
[
− ∇xH uˆ,xˆ,ηˆ]
T=η&ˆ(t) (6)Przy warunku brzegowym w postaci (1) warunek transwersalności jest spełniony jeżeli
[
η(t0)T ⋅δx(t0)]
=0 (7) Przy czym dopuszczalne przesunięcia muszą spełniać warunek[
∇x(t0)h1(t0)]
⋅δx(t0)=0 (8)Przy warunku brzegowym w postaci (2) warunek transwersalności jest spełniony jeżeli
[
( ) ⋅δ ( k)]
=0T
k t
t x
η (9)
Przy czym dopuszczalne przesunięcia muszą spełniać warunek
( )
[
∇x(tk)h2(tk)]
⋅δx(tk)=0 (10)2.
Wariant IV (uogólnione warunki brzegowe, czas swobodny)
Dodatkowo względem punktu 1 czas końcowy lub/i początkowy optymalizacji może być swobodny.Warunki początkowe na trajektoriach stanów związane są zależnością
[
∗ ∗]
∗ = 1 0 0
0
1(t ) h (t ),t
h x (11)
oraz warunki końcowe na trajektoriach stanów związane są zależnością
[
∗ ∗]
∗ = k k
k h t t
t
h2( ) 2 x( ), (12)
[
t t t t]
f[
t t t]
t f[
t t t]
H x( ),u( ),η( ), =− 0 x( ),u( ), +η( )T ⋅ x( ),u( ), (13)
( )
[
∇ η]
=0T x
uH uˆ,ˆ,ˆ ⇒ uˆ(t)=ϕ(ηˆ(t),xˆ(t),t) (14) Rozwiązujemy kanoniczny układ równań
( )
[
∇ηH uˆ,xˆ]
T=x&ˆ(t) (15)( )
[
− ∇xH uˆ,xˆ,ηˆ]
T=η&ˆ(t) (16)Przy warunku brzegowym w postaci (1) warunek transwersalności jest spełniony jeżeli
[
η(t0)T ⋅δx(t0)]
=0 (17) Przy czym dopuszczalne przesunięcia muszą spełniać warunek[
( )]
( ) (* ) 0 00 0 1 0
0 ) 1
(o ⎟⎟⋅δ =
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛
∂ + ∂ δ
⋅
∇ ∗ ∗ ∗ ∗ t∗
t t t h
t
t h x
x (18)
Dodatkowy warunek konieczny do optymalizacji czasu początkowego uzyskujemy z równania
ˆt0
[
∗ ∗] [
= ∗ ∗ ∗ ∗∂
∂
0 0 0
* 0 0
0
0), ( ), ( ), ( ),
( H x t u t η t t t
t t x
K
]
(19)Przy warunku brzegowym w postaci (2) warunek transwersalności jest spełniony jeżeli
[
( ∗) ⋅δ ( k*)]
=0T
k t
t x
η (20)
Przy czym dopuszczalne przesunięcia muszą spełniać warunek
[
( )]
( ) (* ) 0* 2 ) 2
(* ⎟⎟⎠=
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛
∂ + ∂ δ
⋅
∇ ∗ ∗
k k k
t k
x t
t t h
t
k h x (21)
Dodatkowy warunek konieczny do optymalizacji czasu końcowego uzyskujemy z równania
tˆk
[
∗ ∗] [
= ∗ ∗ ∗ ∗∂
∂
k k k k k
k
k H x t u t η t t
t t t x
K ( ), ( ), ( ), ( ),
*
]
(22)3. Wariacja funkcjonału a warunki transwersalności
Niech równanie stanu ma postać[
( ), ( ),]
( 0) 0)
( x u x x
x& t = f t t t t = (23)
Wobec ustalonego czasu końcowego tk = , przyjmiemy że końcowy stan T swobodny spełnia ogólnie zależność
[
(T)]
=0gK x (24)
Wskaźnik jakości (problem Bolza) ma postać
(25)
[
T T]
f[
t t t]
dtK F
∫
T+
=
0
0 ( ), ( ),
),
( x u
x
Tworzymy funkcjonał Lagrange’a w którym wykorzystujemy (23) z mnożnikiem którym jest wektor sprzężony ze stanem η(t)
(26)
[
T T] {
f[
t t t]
t{
t f[
t t t] }
dtK F
T
T
L= +
∫
+ ⋅ −0
0 ( ), ( ), ( ) ( ) ( ), ( ),
),
( x u η x x u
x &
}
ewentualnie w jeszcze bardziej ogólnej postaci
[
T T]
g t F
FLK = L+η()TK ⋅ K x( ), (27) Ogólny Hamiltonian dla układu można zapisać
[
t t t t]
f[
t t t]
t f[
t t t]
H η( ),x(),u(), =− 0 x(),u(), +η( )T ⋅ x( ),u(), (28) Podstawiając (28) do (26) otrzymujemy
(29)
[
T T] {
t t H[
t t t t]
dtK F
T T
L= +
∫
⋅ −0
), ( ), ( ), ( ) ( ) ( ),
( η x η x u
x &
}
Wyrażenie (29) można scałkować przez części otrzymując zapis
[
T T]
t t{
t t H[
t t t t}
dtK F
T T T T
L= + ⋅ −
∫
⋅ +0
0 () () (), (), (),
) ( ) ( ),
( η x η x η x u
x &
]
(30)Ponieważ funkcje są w rozpatrywanym przypadku różniczkowalne względem stanu oraz sterowania , wariację pochodnej stanu wywołaną wariacją stanu i sterowania
, 0
, , g f f
K K
x u δx&(t)
) (t
x δ , można ogólnie zapisać u
[ ] [ ]
( ), ( ) 0) (
), ( ), ) (
), ( ( ), ) (
( ⋅δ δ 0 =
∂ +∂ δ
∂ ⋅
=∂
δ t t
t t t t t f
t t t t
t f T T u x
u u x x
x u x x
)
& ( (31)
Wykorzystując zapis (31) w odniesieniu do (30) wariacje funkcjonału można określić następująco
[ ] [ ]
[ ] [ ]
t dtt
t t t t dt H
t t t
t t t t H
T T T T T K
T T T T F K
T
T T
T T
T L T
) ) (
(
), ( ), ( ), ) (
( ) ) (
(
), ( ), ( ), (
), ) (
) ( (
), (
0 0
u u u x x η
x η u x η
x x x η
x
⎥δ
⎦
⎢ ⎤
⎣
⎡
∂
− ∂
⎥δ
⎦
⎢ ⎤
⎣
⎡ +
∂
− ∂
+ δ
⎥⎦⋅
⎢⎣ ⎤
⎡
∂ + ∂ δ
⎥⋅
⎦
⎢ ⎤
⎣
⎡ +
∂
= ∂ δ
∫
∫
&) (
(32)
Warunkiem koniecznym optymalności jest, by wariacja δ była równa zeru. FL Wobec tego winny być spełnione warunki zwane warunkami transwersalności a mianowicie:
•
[ ]
0) (
),
( ⎥=
⎦
⎢ ⎤
⎣
⎡ +
∂
∂ T
T T
T T T
K η( )
x
x (33)
•
[
( ),]
=0⎥⎦⎤
⎢⎣⎡
∂
∂ T
T T
K x (34)
oraz dla obliczonego wektora sprzężonego
•
[ ]
( ) 0) (
), ( ), ( ),
( ⎥=
⎦
⎢ ⎤
⎣
⎡ +
∂
∂ T
T t
t
t t t t
H η
x u x
η & (35)
•
[ ]
( ) 0) (
), ( ), ( ),
( ⎥=
⎦
⎢ ⎤
⎣
⎡ −
∂
∂ T
T t
t
t t t t
H x
η u x
η & (36)
Na koniec warunki optymalności
•
[ ]
0) (
), ( ), ( ),
( ⎥=
⎦
⎢ ⎤
⎣
⎡
∂
∂
t T
t t t t H
u u x
η (37)
gdyż δu może przyjmować zarówno dodatnie jak i ujemne wartości.