Czarne dziury na niebie Czarne dziury na niebie
Bożena Czerny Bożena Czerny
Centrum Astronomiczne im. M. Kopernika
Centrum Astronomiczne im. M. Kopernika
Ojcowie teorii czarnych dziur Ojcowie teorii czarnych dziur
John
Michell (1724-
1793) Albert Einstein
(1879-1955) Karl
Schwarzschild (1873-1916)
Roy Kerr
(1934-)
Co to są
Co to są czarne dziury? czarne dziury?
Michell (1784):
Prędkość ucieczki z gwiazdy o masie M i promieniu R E = 0 = ½ v2 – GM/R v2 = 2GM/R
A jeśli rozważyć cząstkę światła? Światło ma skończoną prędkość c = 300 000 km/s.
Jeśli v=c to R=2GM/c2
Jeśli gwiazda o masie M ma promień mniejszy niż R to światło z tej gwiazdy nie ucieknie. Gwiazda będzie czarną dziurą!
Dla gwiazdy o masie Słońca: R = 3 km
A w Ogólnej Teorii Względności A w Ogólnej Teorii Względności
Nierotująca czarna dziura (rozwiązanie Schwarzchilda) R=2GM/c2
Dokładnie ten sam wzór co otrzymany przez Mitchella!
Są jednak pewne głębsze różnice w interpretacji:
Sukcesy ogólnej teorii Sukcesy ogólnej teorii
względności względności
1 Ewolucja układów podwójnych w wyniku emisji fal grawitacyjnych
(a) układy z białym karłem
(b) układy z gwiazdami neutronowymi
Sukcesy ogólnej teorii Sukcesy ogólnej teorii
względności względności
1 Ewolucja układów podwójnych w wyniku emisji fal grawitacyjnych
(a) układy z białym karłem
(b) układy z gwiazdami neutronowymi 2. Soczewkowanie grawitacyjne
Sukcesy ogólnej teorii Sukcesy ogólnej teorii
względności względności
1 Ewolucja układów podwójnych w wyniku emisji fal grawitacyjnych
(a) układy z białym karłem
(b) układy z gwiazdami neutronowymi 2. Soczewkowanie grawitacyjne
3. Dedykowane eksperymenty fizyczne (Gravity Probe B)
4. Codzienne doświadczenie – działanie GPS (Global Positioning System)
Gdzie na niebie znajdujemy Gdzie na niebie znajdujemy
czarne dziury?
czarne dziury?
Tam, gdzie czarno – zjawisko Tam, gdzie czarno – zjawisko soczewkowania grawitacyjnego soczewkowania grawitacyjnego
Tam, gdzie jasno! Tam, gdzie jasno!
Znaczna część kosmicznych źródeł Znaczna część kosmicznych źródeł promieniowania rentgenowskiego promieniowania rentgenowskiego
zawiera czarne dziury
zawiera czarne dziury . .
Rodzaje obiektów Rodzaje obiektów
zawierających czarne dziury zawierających czarne dziury
1 Niektóre rentgenowskie układy podwójne, błyski gamma:
M
~
10 MsRodzaje obiektów Rodzaje obiektów
zawierających czarne dziury zawierających czarne dziury
1 Niektóre rentgenowskie układy podwójne, błyski gamma:
M
~
10 Ms2 Ultrajasne źródła rentgenowskie położone niecentralnie w pobliskich galaktykach (w tym niektóre źródła w
gromadach kulistych): M
~
1000 Ms ?3 Większość (wszystkie ?) galaktyk nieaktywnych (w tym nasza Galaktyka): M
~
106 - 109 MsCentrum Mlecznej Drogi – Centrum Mlecznej Drogi – ruch gwiazd wokół czarnej ruch gwiazd wokół czarnej
dziury
dziury
Centrum Mlecznej Drogi – Centrum Mlecznej Drogi –
świecenie okolic czarnej dziury świecenie okolic czarnej dziury
Belanger i in. 2005 (Chandra)
Rodzaje obiektów Rodzaje obiektów
zawierających czarne dziury zawierających czarne dziury
1 Niektóre rentgenowskie układy podwójne, błyski gamma:
M
~
10 Ms2 Ultrajasne źródła rentgenowskie położone niecentralnie w pobliskich galaktykach (w tym niektóre źródła w
gromadach kulistych): M
~
1000 Ms ?3 Większość (wszystkie ?) galaktyk nieaktywnych (w tym nasza Galaktyka): M
~
106 - 109 Ms4 Galaktyki aktywne (w tym kwazary): M
~
106-1010 MsGalaktyki aktywne – np.
Galaktyki aktywne – np.
kwazary
kwazary
Przestrzenna zdolność Przestrzenna zdolność rozdzielcza obserwacji rozdzielcza obserwacji
Typowe osiągane optyczne zdolności rozdzielcze:
Typ Masa[Ms] Odległość 1”[RSchw] Obiekty galakt. 10 30 tys. lat 3x1011 Droga Mleczna 3 x106 30 tys. lat 106 Galaktyki Seyferta 107 100 mln. lat 109 Kwazary 109 3 mld. lat 2x109
Specjalne techniki (VLBI, optyka adaptatywna) pozwalają osiągnąć wyniki lepsze o parę rzędów wielkości, ale to wciąż za mało. Obszar w bezpośredniej bliskości czarnej dziury można jednak badać pośrednio poprzez analizę widma promieniowania, także w zależności od czasu.
Źródła trudności:
Źródła trudności:
Badanie świecenia materii
opadającej na czarne dziury jest trudniejsze niż badanie świecenia gwiazd, ponieważ:
• Gwiazda ma prosty kształt kuli, dysk wokół czarnej dziury jest widziany inaczej w zależności od kąta widzenia
• Gwiazda ma jedną konkretną temperaturę, dysk ma wiele, przypomina najbardziej
„przekrojoną” gwiazdę – inne
warunki są blisko czarnej dziury, inne z dala od niej
Źródła trudności:
Źródła trudności:
(Czerny & Elvis 1987)
X UV
IR
opt
Obserwacje trzeba
prowadzić w szerokim
zakresie
widmowym!
Obserwacje
Obserwacje
astronomiczne
astronomiczne
Obserwatoria astronomiczne Obserwatoria astronomiczne
Radioteleskop/Toruń ISO SALT/RPA Rossi-XTE
Suzaku Chandra XMM-Newton
Geometria przepływu Geometria przepływu
akrecyjnego akrecyjnego
Duże tempa akrecji–
dysk przybliża się do czarnej dziury,
widma
promieniowania
zdominowane przez emisję dyskową
Małe tempa akrecji – dysk odsuwa się
(odparowuje), widma zdominowane przez emisję optycznie
cienkiej plazmy Chłodny dysk akrecyjny
Gorąca plazma
termiczna
Rozbłyski
magnetyczne –
nietermiczna plazma
wypływ
Czego nie wiemy?
Czego nie wiemy?
• Nie znamy dokładnej geometrii gorącej materii
• Nie rozumiemy dobrze mechanizmów wypływu materii z okolic czarnej dziury (dżety, wiatry)
• Nie znamy mechanizmów formowania masywnych czarnych dziur
• Czy OTW jest na pewno dobrą teorią?
Metodologia Metodologia
1. Planowanie i opracowywanie obserwacji 2. Przygotowywanie modeli
Oboma aspektami zajmujemy się w CAMK
Przykład:
Przykład:
Zagadnienie: modelowanie amplitudy zmienności galaktyki MCG -6-30-15 w zależności od energii
Zespół: B. Czerny, A. Różańska (CAMK), S. Collin, A.-M. Dumont (Paryż),
V. Karas, M. Dovciak, R. Goosmann (Praga),
G. Ponti (Bologna)
1.P 1.P rocesy atomowe w rocesy atomowe w częściowo
częściowo
zjonizowanej plazmie zjonizowanej plazmie
•Przejścia atomowe w wewnętrznych powłokach atomów
•są widoczne w zakresie rentgenowskim
Absorpcja emisja linii
•Tdysk ~ 105 K (AGN) ~ 107 K (GBH)
2. 2. Co się dzieje z linią żelaza K Co się dzieje z linią żelaza K ? ?
Spodziewany profil linii żelaza w obserwacjach rentgenowskich
Energia [keV]
3. Zmienność akrecji na 3. Zmienność akrecji na
czarne dziury…
czarne dziury…
Krzywa blasku MCG -6-15-30 (Ponti i in. 2004)
3 …którą modelujemy na 3 …którą modelujemy na
podobieństwo korony podobieństwo korony
słonecznej słonecznej
Obraz Słońca w promieniach X widziany przez
satelitę SOHO
Stochastycznie generujemy liczne rozbłyski ponad
dyskiem, które oświetlają powierzchnię dysku. Dysk (keplerowski) rotuje.
Z naszego modelu wynika …
Z naszego modelu wynika …
(a) Średnie widmo w okolicy linii (a) Średnie widmo w okolicy linii
żelaza
żelaza K K
Poszerzona relatywistycznie linia Kα żelaza w galaktyce Seyferta typu 1, MCG-6-30-15
(XMM, Fabian i in. 2002)
(b) Nasze wyniki obserwacyjne i (b) Nasze wyniki obserwacyjne i
modelowe dla zmienności modelowe dla zmienności
Wynik dla skali czasowej Tobs=6148 s.
Podobnych projektów wykonuje Podobnych projektów wykonuje
się wiele…
się wiele…
• wybierając inne dane obserwacyjne
• wybierając inne aktywne galaktyki
• wybierając inne informacje zawarte w danych obserwacyjnych
• prowadząc badania statystyczne
Nadzieje i problemy:
Nadzieje i problemy:
Trochę problemów z 1. modelowaniem linii
żelaza, ale wina może być raczej po stronie
niedostatecznej precyzji opisu
2. z modelowaniem dżetów, ale modele dość słabo zaawansowane
O istnieniu i naturze czarnych dziur
najpewniej
wnioskujemy na podstawie badania dynamiki materii w
odległości rzędu kilku RSchw od centrum grawitacyjnego.
Czy zatem to, co widzimy, Czy zatem to, co widzimy,
to czarne dziury otoczone to czarne dziury otoczone
akreującą materią?
akreującą materią?
WĄTPLIWOŚCI ROZSTRZYGAMY NA KORZYŚĆ OTW (jak na razie…)
William of Ockham (1285-1349)
Czy oprócz OTW Czy oprócz OTW
potrzeba nam nowej potrzeba nam nowej fizyki?
fizyki?