• Nie Znaleziono Wyników

rozprawy doktorskiej mgr inż. Magdy Joachimiak

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share " rozprawy doktorskiej mgr inż. Magdy Joachimiak "

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Prof. dr hab. inż. Jan Taler Kraków, 5 grudnia 2014 r.

Instytut Maszyn i Urządzeń Energetycznych Politechnika Krakowska

R E C E N Z J A

rozprawy doktorskiej mgr inż. Magdy Joachimiak

pt. „Analiza procesu nagrzewania w oparciu o rozwiązanie zagadnienia odwrotnego dla równania przewodnictwa ciepła”

1.Podstawa formalna wykonania recenzji. Recenzję pracy doktorskiej mgr inż. Magdy Joachimiak wykonano na podstawie pisma DR-63/495/01/2014 dziekana Wydziału Maszyn Roboczych i Transportu Politechniki Poznańskiej.

2. Charakterystyka rozprawy

Rozprawa doktorska mgr inż. Magdy Joachimiak o objętości 114 stron składa się z 10 rozdziałów, spisu oznaczeń, spisu literatury i 3 dodatków. Promotorem rozprawy jest

prof. dr hab. inż. Michał Ciałkowski.

Rozprawa mgr inż. M. Joachimiak dotyczy grupy ważnych problemów obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej. Występują tutaj dwa zasadnicze problemy związane z oczekiwanymi właściwościami warstwy poddanej obróbce oraz z optymalnym czasem nagrzewania.

Przebieg temperatury powierzchni poddanej obróbce cieplnej czy cieplno-chemicznej wpływa na wielkość potencjału wnikania określonego pierwiastka. Z jednej więc strony można generować duże wartości potencjału zaś z drugiej towarzysząca temu procesowi temperatura może powodować przekroczenie dopuszczalnych naprężeń termicznych. Stąd wyłania się potrzeba optymalizacji procesu obróbki cieplnej. W pierwszej kolejności należy określić sposoby sterowania temperaturą powierzchni ciała w trakcie procesu nagrzewania obrabianych cieplnie elementów, aby uzyskać założoną strukturę warstwy wierzchniej.

Procesy cieplne nawęglania lub azotowania prowadzi się w specjalnych piecach, w których temperatura gazów opływających obrabiane elementy dochodzi do 950

o

C. Duża część strumienia ciepła doprowadzanego do obrabianego elementu jest przekazywana przez promieniowanie. Proces ten istotnie utrudnia pomiary temperatury powierzchni elementu za pomocą termoelementów, a dodatkowe błędy pomiaru wynikają również z przekazywania ciepła na drodze konwekcji. Alternatywą do bezpośredniego pomiaru temperatury powierzchni elementu konstrukcyjnego jest możliwość określenia temperatury powierzchni przez rozwiązanie brzegowego zagadnienia odwrotnego na podstawie pomiaru temperatury w kilku punktach wewnętrznych ciała.

W celu wyboru najbardziej odpowiedniej metody rozwiązania zagadnienia Doktorantka dokonała przeglądu literatury krajowej i zagranicznej wykazując się znajomością odwrotnych zagadnień przewodzenia ciepła.

Celem pracy mgr inż. Magdy Joachimiak było rozwiązanie zagadnienia odwrotnego dla równania nieustalonego przewodzenia ciepła stanowiącego podstawę do analizy procesów nagrzewania ciała w obróbce cieplnej.

Dla realizacji głównego celu pracy Doktorantka sformułowała cele cząstkowe, między innymi takie jak:

Wyznaczenie temperatury w całej objętości elementu dla różnych warunków

brzegowych nagrzewania zależnych od rodzaju prowadzonego procesu.

(2)

Analiza numeryczna propagacji błędów pomiaru temperatury i usytuowania termoelementów na wyznaczane rozkłady temperatury, tj. analiza wrażliwości rozwiązania odwrotnego na niepewności pomiarów bezpośrednich.

Eksperymentalna weryfikacja metody wyznaczania rozkładu temperatury i zastępczych współczynników przejmowania ciepła α

z

na podstawie rozwiązania zagadnienia odwrotnego równania nieustalonego przewodzenia ciepła.

Propozycja optymalizacji procesu azotowania na podstawie wyników eksperymentalnych.

Efektem realizacji pracy jest:

pokazanie możliwości wyznaczenia rozkładu temperatury w walcu oraz zastępczych współczynników przejmowania ciepła α

z

poprzez rozwiązanie odwrotnego zagadnienia przewodzenia ciepła ,

zastosowanie otrzymanych wyników do optymalizacji procesu obróbki cieplnej lub cieplno – chemicznej.

Tak postawione cele pracy spowodowały, że rozprawa mgr inż. Magdy Joachimiak ma charakter teoretyczno-eksperymentalny.

Wiele materiałów wykazuje słabe zależności właściwości termofizycznych w funkcji temperatury co umożliwia rozwiązanie zagadnienia odwrotnego w oparciu o równanie liniowe. Temu problemowi Doktorantka poświęciła rozdział 4 swej pracy. Proces niestacjonarnego przewodzenia ciepła w walcu jest opisany jednowymiarowym liniowym równaniem przewodzenia ciepła przy stałej temperaturze początkowej i zmiennej temperaturze powierzchni walca ( zagadnienie Dirichleta ).

Kandydatka rozwiązała równanie różniczkowe z zadanymi warunkami stosując przekształcenie Laplace’a i twierdzenie Borela o splocie uzyskując rozwiązanie, gdzie składnikiem splotu jest funkcja temperatury na brzegu walca. Takie przedstawienie pozwala na proste przybliżenie całki z temperatury za pomocą funkcji schodkowej ( wysokość

„schodka” jest regulowana parametrem θ z przedziału <0,1>). Fizyczną właściwością zagadnień odwrotnych jest ich duża wrażliwość na błędy numeryczne i pomiarowe wynikające z błędu pomiaru temperatury i błędu położenia termoelementu. Doktorantka rozważa tutaj dwa przypadki, mianowicie wpływ błędu pomiaru temperatury jeśli stosuje się jeden termoelement oraz gdy ich liczba jest większa niż jeden ( M termoelementów ).

W przypadku pojedynczego termoelementu przy uwzględnieniu błędu pomiarowego i błędu zabudowy termoelementu, na rys.4.5 jest przedstawiona analiza wpływu parametru θ na przebieg temperatury uzyskanej z rozwiązania dokładnego i zagadnienia odwrotnego. Dla wartości parametru θ =0.52 uzyskano najmniejszą różnicę pomiędzy rozkładem teoretycznym a otrzymanym z rozwiązania zagadnienia odwrotnego. Nieco inaczej zachowuje się parametr θ dla przypadku dwóch termoelementów. Analizę wrażliwości rozwiązania zagadnienia odwrotnego na wspomniane już błędy przedstawiono na rys. 4.8. W przypadku M=2 termoelementów najmniejszą różnicę pomiędzy temperaturą otrzymaną w zagadnieniu prostym a wyznaczoną z zagadnienia odwrotnego uzyskuje się dla parametru θ =1.0.

Przedstawiona metoda rozwiązania zagadnienia odwrotnego z parametrem całkowania

θ jako stabilizującego przebieg temperatury okazała się skuteczna.

(3)

Uwzględnienie właściwości termofizycznych ciała zależnych od temperatury prowadzi do nieliniowego równania przewodzenia ciepła, którego rozwiązanie z zadanymi warunkami możliwe jest tylko na drodze numerycznej. Doktorantka zastosowała przekształcenie Kirchhoffa do równania różniczkowego ( w celu otrzymania liniowego operatora względem zmiennej przestrzennej ) i przedstawiła rozwiązanie w postaci liniowej kombinacji wielomianów Czebyszewa I rodzaju, a następnie zastosowała metodę kolokacji. Numeryczne testy dla nieliniowego zagadnienia odwrotnego przedstawione na rys.5.4-5.6 potwierdzają dużą skuteczność zaproponowanej metody ( rząd wielomianów Czebyszewa Doktorantka wyznaczyła w dodatku A) .

W badaniach eksperymentalnych należało wyznaczyć położenie termoelementów dla uzyskania wiarygodnych przebiegów temperatury. Doktorantka opisała szczegółowo metodykę pomiarów temperatury i doboru usytuowania termoelementów. Jest to bardzo ważna część pracy.

Następnym krokiem Doktorantki jest wykorzystanie programu freeFEM++

(zagadnienie dwuwymiarowe ) do wyznaczenia rozkładu temperatury w walcu z uwzględnieniem nieliniowych własności termofizycznych materiału walca. Rozwiązanie zagadnienia nieliniowego w oparciu o wymieniony program pozwoliło na dobranie miejsc rozmieszczenia termoelementów. Dla potwierdzenia przyjętych założeń w modelach obliczeniowych Doktorantka przeprowadziła badania eksperymentalne. Nagrzewanie walca w piecu przeprowadzono dla różnych szybkości nagrzewania i ustawień wentylatora ( tabela 8.2) w atmosferze azotu. Przeprowadzone wstępne badania pozwoliły na eliminację termoelementów niepoprawnie wskazujących temperaturę. Pomiarów dokonano w szerokim przedziale czasu <0, 9100s>. Doktorantka badała wpływ rodzaju procesu ( tabela 8.2 ) i szybkości nagrzewania na przebieg temperatury w punktach pomiarowych walca, rys. 8.6-8.7.

Uzyskane dane pomiarowe stanowiły podstawę do rozwiązania zagadnienia odwrotnego liniowego ( model I ) i zagadnienia nieliniowego ( model II ). Odpowiednie przebiegi temperatury dla kolejnych procesów przedstawiono na rys. 9.1 ( model I ) i na rys. 9.2

( model II ). Porównanie rozkładu temperatury na brzegu walca ( dla 3 rodzajów prowadzenia procesu nagrzewania ) wyznaczonego z rozwiązania zagadnienia liniowego i nieliniowego przedstawiono na rys. 9.3. Różnice przebiegu temperatury pomiędzy modelem I i II skłoniły Doktorantkę do wykorzystania w dalszych obliczeniach tylko modelu II. W dalszej części rozprawy analizowane są przebiegi temperatury na brzegu dla różnych procesów nagrzewania i różnego usytuowania termoelementów.

Ponieważ dla nieliniowego zagadnienia jednowymiarowego Doktorantka wykorzystała funkcje Czebyszewa ( wielomiany Czebyszewa ) I rodzaju, celowe było wyprowadzenie odpowiednich wzorów w dodatku A. Przeprowadzona została analiza wyboru optymalnego rzędu wielomianów Czebyszewa. Dodatki B i C uzupełniają pracę w części eksperymentalnej.

3. Osiągnięcia mgr inż. Magdy Joachimiak

Mgr inż. Magda Joachimiak przebadała metody rozwiązywania niestacjonarnego jednowymiarowego zagadnienia odwrotnego dla równania nieustalonego przewodzenia, ciepła zarówno liniowego jak i nieliniowego, oraz przebadała wpływ błędu usytuowania termoelementu i błędu pomiaru temperatury na przebieg temperatury brzegu walca.

Dla przypadku dwuwymiarowego Doktorantka wykorzystała pakiet programów freeFEM++.

(4)

Przetestowane metody rozwiązania zagadnienia odwrotnego Doktorantka zastosowała do wyznaczenia pola temperatury w walcu na podstawie pomiaru temperatury w wybranych najbardziej odpowiednich punktach pomiarowych.

Badania Doktorantki pozwalają na opracowanie procesu sterowania temperaturą gazu i jego prędkością opływu ( nastawy wentylatora ) w celu nieprzekroczenia dopuszczalnych różnic temperatury w walcu. Zebrane doświadczenie Doktorantki pozwoli na analizę procesów przemysłowego nagrzewania dla innych geometrii ( np.

koła zębate ).

4. Uwagi krytyczne

Praca jest napisana przejrzyście i nie dostrzegłem poważniejszych usterek. Na początku rozprawy Doktorantka pisze o naprężeniach termicznych, jednakże w procesie nagrzewania nie są one wyznaczane. Zatem czy są one tak małe, że można je pominąć czy też będą dopiero obliczane w przyszłych badaniach ? W procesie sterowania mogą one stanowić ograniczenie dla funkcji celu.

5. Podsumowanie

Rozprawa ma charakter eksperymentalno-teoretyczny. Jej realizacja wymagała głębokiej znajomości problematyki obróbki cieplno-chemicznej i opanowania metod teoretycznych rozwiązywania równań różniczkowych cząstkowych jak również metod numerycznych w połączeniu z programowaniem. Praca ma również duże znaczenie praktyczne. Doktorantka wskazała na możliwy dalszy kierunek rozwoju zastosowanych metod. W moim przekonaniu praca doktorska mgr inż. Magdy Joachimiak spełnia z nadmiarem wymogi obowiązującej Ustawy o Stopniach i Tytule Naukowym i wnoszę do Rady Wydziału Maszyn Roboczych i Transportu Politechniki Poznańskiej o dopuszczenie jej do publicznej obrony.

Proponuję również wyróżnić rozprawę doktorską mgr inż. Magdy Joachimiak, gdyż

rozwiązała Ona zagadnienie naukowe w oparciu o swoją szeroką wiedzę matematyczną i

przeprowadzone badania teoretyczno-eksperymentalne.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Mariusza Grajka uważam, że postawiony przez Autora rozprawy problem badawczy ma charakter dysertabilny i w pełni nawiązuje do współczesnych osiągnięć oraz

Ze względu na usankcjonowanie, już obecnie, emisji cząstek stałych (masy i liczby) w przepisach dotyczących badań homologacyjnych, a w przyszłości także podczas badań

Podjęta przez Autora rozprawy próba teoretycznej i doświadczalnej oceny nowego systemu zasilania silnika, mimo, że zakres pracy obejmuje tylko etap podstawowych

Andrzej Ziółkowski podjął w pracy właśnie taki temat, stawiając sobie za jej cel, zwiększenie sprawności układu napędowego przy wykorzystaniu termo- generatora pomocą

Przedmiotem badań autora było znalezienie sposobu pomiaru ilości substancji szkodliwych zawartych w gazach wylotowych samolotu F-16 w trakcie eksploatacji, przy

Katedra Automatyki, Biomechaniki i Mechatroniki 90-924 Łódź, ul.. „Modelowanie i analiza MES właściwości

Zawiera on opis agenta GGP o nazwie Magician, n a który składają się sposoby budowy przez agenta funkcji ewaluacyjnych, wykorzystywane przez niego algorytmy przeszukiwania

Notacja przyjęta w (39) jest niejasna. W rozdziale 9 rozważa się zagadnienie testowania rozmytego automatu skończonego. Proponuje się zastosowanie w tym celu kilku