Rozkład temperatur:
Zużycie rury:
Rury ogrzewania podłogowego firmy aquatherm® wykonane z polibutylenu
jak i polietylenu - PE-RT; max długości pętli nie przekraczać 1 – 1,20m ze względu na opory
Dla efektywnego działania ogrzewania podłogowego zaleca się by opór przewodzenia wykładziny podłogowej był nie mniejszy niż 0,015 m2 K/W
sposoby układania:
Opracowanie: dr inż. Marta Laska, dr inż. Anna Napiórkowska
Ogrzewnictwo i Ciepłownictwo I – Ćwiczenia nr 7
Odległości przewodów w pętlach – zaleca się rozstaw 15 – 25cm; warstwa brzegowa – 10cm (mniejsze odległości są trudne do wykonania)
Źródło: AQUATHERM
Obliczanie ogrzewania podłogowego
Warunkami prawidłowego projektowania instalacji ogrzewania podłogowego są:
• Obliczenie zapotrzebowania na ciepło dla danego pomieszczenia pomniejszone o straty ciepła przez
podłogę QPd.
Q = QN - QPd
• Obliczenie strumienia cieplnego dla danego pomieszczenia: QPd q = Q/Apd [W/m²]
APd - powierzchnia podłogi pomieszczenia [m2]
Należy pamiętać, że ogrzewane podłogi oddają ciepło również w kierunku do dołu (ok.
10%). Ten strumień cieplny należy uwzględnić przy określaniu łącznego przepływu wody w obiegu ogrzewania, jak również przy dobieraniu źródła ciepła.
W pomieszczeniach o szczególnie wysokim zapotrzebowaniu na ciepło wynikającym z wysokiego udziału ścian zewnętrznych oraz powierzchni okien można zaprojektować strefę brzegową w celu zachowania wartości granicznych.
Strefy brzegowe obejmujące ponad 20% łącznej powierzchni ogrzewanej lub o wymiarach powyżej 6 m2 powinny być przyłączone do rozdzielacza jako oddzielny obieg. W przypadku mniejszych stref brzegowych można zaprojektować tzw. zintegrowaną strefę brzegową.
Rozstaw rur pętli grzewczej głównie zależy od średnicy rury grzewczej oraz
zapotrzebowania na ciepło q [W/m2] i temperatury wewnętrznej w pomieszczeniu.
8 SYSTEMY INSTALACJI OGRZEWANIA PLASZCZYZNOWEGO UPONOR, PORADNIK - MARZEC 2006
Maksymalna długość pętli nie powinna przekraczać 100÷120 m. Należy kierować się maksymalną
strata ciśnienia na pojedynczej pętli grzejnej: ∆ppętli ≤ 25 kPa.
Opracowanie: dr inż. Marta Laska, dr inż. Anna Napiórkowska
Ogrzewnictwo i Ciepłownictwo I – Ćwiczenia nr 7 Dla obliczeń ogrzewania podłogowego należy przyjmować ∆T = 5÷10 (15) K.
Jeżeli zbyt wiele przewodów przebiega przez pomieszczenie częściowo ogrzewane lub narażone na niskie temperatury (np. przedsionek), wówczas ponad przewodami rurowymi musi być umieszczona izolacja cieplna w celu obniżenia mocy ogrzewczej powierzchni w tym pomieszczeniu.
Rozmieszczenie ogrzewanych powierzchni podłogowych oraz ewentualnych dodatkowych urządzeń grzewczych powinno nastąpić tak, aby pokrywało standardowe zapotrzebowanie na ciepło pomieszczenia z ogrzewaną podłogą QN.
Odchylenia od standardowego obliczania zapotrzebowania ciepła wg normy PN-B-03406 (DIN 4701 Cz.1) może nastąpić wyłącznie ze względu na stratę ciepła poprzez ogrzewaną podłogę w dół, które nie jest uwzględniane w obliczeniach. Jeżeli moc cieplna powierzchni podłogi włącznie ze strefą brzegową nie pokrywa zapotrzebowania ciepła QN, wówczas pozostałe zapotrzebowanie QPoz należy pokryć dodatkowymi źródłami ciepła.
Jeżeli w pomieszczeniu ogrzewanym ponad 30% powierzchni podłogi zajmują meble, wówczas należy uwzględnić zmniejszenie mocy ogrzewczej.
1.2.4. Dylatacje w ogrzewaniu podłogowym
Projektant budynku powinien sporządzić plan umiejscowienia niezbędnych spoin
kompensacyjnych (dylatacji). Zastosowanie dylatacji zapewnia prawidłowe funkcjonowanie szlichty podłogowej. Ogrzewanie podłogowe będąc niskotemperaturowym systemem grzewczym nie powoduje istotnego wzrostu naprężeń w warstwie podłogowej. Szczeliny dylatacyjne zabezpieczają szlichtę podłogową przed pękaniem, minimalizują w niej naprężenia ograniczając ich przenoszenie na ściany i konstrukcję budynku.
Zasady rozmieszczania szczelin dylatacyjnych:
• brzegi płyty szlichty betonowej
• maksymalna powierzchnia płyty grzewczej ≤40 m2, przy stosunku boków płyty 2:1
• maksymalna długość boków płyty grzewczej ≤8 m
• ponad szczelinami dylatacji budowlanych
• przy przejściach przez otwory np. drzwi
• przy skomplikowanym, nieregularnym kształcie płyty grzewczej
Dylatacje umożliwiają właściwą pracę betonowej płyty grzejnej i zapobiegają jej pękaniu na skutek skurczy cieplnych oraz wydłużeń termicznych rur. Przykłady podziału grzejników podłogowych na strefy pokazano na rysunkach:
Dobór wstępnych nastaw śrub regulacyjnych nastawy na rozdzielaczu Uponor WGF
Podobnie jak każdy system grzewczy, system ogrzewania podłogowego musi być hydraulicznie zrównoważony. Należy dobrać nastawy wstępne śrub regulacyjnych na kolektorze powrotnym.
Przykład doboru nastaw wstępnych na rozdzielaczu powrotnym Uponor WGF Dane:
Opracowanie: dr inż. Marta Laska, dr inż. Anna Napiórkowska
Ogrzewnictwo i Ciepłownictwo I – Ćwiczenia nr 7
Całkowity przepływ: Q = 0,3l/s; długość pętli: = 70 m; przepływ przez najdłuższą pętlę = 0,05 l/długość
Obliczenia:
Odczytujemy z nomogramu stratę ciśnienia dla najdłuższej pętli = 0,065 kPa/m, całkowita strata dla pętli = 0,065 x 70 = 4,5 kPa.
Dla przepływu 0,05 l/s przy pełnym otwarciu (nastawa 5) stratę cisnienia na
rozdzielaczu odczytujemy z wykresu = 2,2 kPa. Całkowita strata dla tej pętli wynosi 4,5 + 2,2 = 6,7 kPa.
Dla następnej pętli o przepływie 0,04 l/s odczytujemy z nomogramu stratę 0,044 kPa/m, dla pętli długości 55 całkowita strata wynosi 2,4 kPa.
Dla tej pętli należy skryzować następującą wartość ciśnienia 6,7-2,4 = 4,3 kPa; dla tej wartości i przepływu 0,04 l/s odczytujemy wartość nastawy dla tej pętli = 3,0 (ilość obrotów odkręcanych od zamkniętego zaworu).
Źródło: UPONOR
Sposób wg koczyk:
Zdanie 1 – Bazując na wynikach z zadania z zajęć 3-5 dobrać ogrzewanie
podłogowe korzystając z dostępnych katalogów. Obliczone projektowe obciążenie cieplne dla pomieszczenia w budynku wielorodzinnym wynosi 1165, 1085 oraz 1036 W.
określić długość pętli ogrzewania podłogowego. Zaprojektować z i bez strefy brzegowej, oznaczyć dylatacje.
Opis obiektu: Lokalizacja: Wrocław.
Charakterystyka: pokój mieszkalny zlokalizowany w budynku wielorodzinnym.
Ogrzewanie podłogowe aquatherm:
Ti=20st C Pow. 19,4m2
Moc 1165W stąd 1165/19,4=60W/m2
Zakładając, że na podłodze jest parkiet o oporze 0,05m2K/W układamy rury 16x2mm t zas
= 35st C w rozstawie 150mm co daje nam 59 W/m2 i temp. podłogi = 25,6 st C (max.
dopuszczalna = 29st C).
Ile metrów przewodu potrzeba?
Powierzchnia * średnie zużycie rury na m2 = 19,4 * 6,3 = 122,2m; stąd – jedna pętla ogrzewania podłogowego
Gdy tzas = 40st C robimy rozstaw 250mm, co daje nam moc 60W/m2 i temp.
podłogi 25,7stC.
Ile metrów przewodu potrzeba?
19,4 * 4 = 77,6m; stąd – jedna pętla ogrzewania podłogowego (dodatkową długość można zużyć na np. zagęszczenie w strefie brzegowej lub do innego pomieszczenia)
Opracowanie: dr inż. Marta Laska, dr inż. Anna Napiórkowska
