• Nie Znaleziono Wyników

Nagłówek 1

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Nagłówek 1"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Gaz cieplarniany - definicja

Gaz cieplarniany, gaz szklarniowy (GHG, z ang. greenhouse gas) – gazowy składnik atmosfery będący jedną z przyczyn efektu cieplarnianego. Gazy cieplarniane zapobiegają wydostawaniu się promieniowania podczerwonego z planety, pochłaniając je i oddając do atmosfery, w wyniku czego następuje zwiększenie temperatury jej powierzchni. W atmosferze ziemskiej obecne są zarówno w wyniku naturalnych procesów, jak i na skutek działalności człowieka.

Rodzaje

Do gazów cieplarnianych na Ziemi zalicza się:

parę wodną H2O

dwutlenek węgla CO2 metan CH4

freonyCFC

podtlenek azotu N2O halon

gazy przemysłowe HFC, PFC, SF6

Wpływ gazu na efekt cieplarniany zależy od jego zdolności pochłaniania promieniowania podczerwonego i stężenia tego gazu w atmosferze.

Przykładowo, metan silniej niż dwutlenek węgla pochłania promieniowanie podczerwone, ale ilość jego w atmosferze jest mniejsza, z czego wynika mniejszy wpływ tego gazu na efekt cieplarniany.

Źródła emisji na Ziemi

Ilość dwutlenku węgla wydzielanego do atmosfery ziemskiej ze źródeł naturalnych jest 20 razy większa od emisji pochodzenia antropogenicznego (związanej z aktywnością ludzką)[4]. Występowanie innych od powyższych danych wynika z odmiennego zdefiniowania naturalnych źródeł emisji gazów cieplarnianych. Antropogeniczna emisja dwutlenku węgla jest pięciokrotnie mniejsza od naturalnej, przy zdefiniowaniu jej jako działalności wulkanicznej i procesów zachodzących w glebie[5]. W okresach dłuższych niż kilka lat te ogromne ilości emitowanego dwutlenku węgla były kompensowane przez procesy naturalne, takie jak np. wietrzenie skał czy fotosynteza, w wyniku czego przed początkiem okresu masowego spalania paliw kopalnych przez człowieka ilości dostarczanego i odbieranego dwutlenku węgla z atmosfery równoważyły się, przez co jego stężenie atmosferyczne pozostawało na poziomie 260–280 ppm w czasie 10 000 lat między maksimum ostatniego zlodowacenia a początkiem rewolucji przemysłowej[6].

Naturalne źródła

Do naturalnych źródeł emisji gazów cieplarnianych zalicza się:

aktywność wulkaniczną

aktywność biologiczną flory i fauny Antropogeniczne źródła

(2)

Do źródeł emisji powodowanych działalnością człowieka zalicza się m.in.

[8]:

spalanie paliw kopalnych

produkcja cementu i innych substancji z węglanów użytkowanie lądu, szczególnie wylesianie

rolnictwo chów bydła

Zmiana ilości gazów cieplarnianych na Ziemi

Gazy według ich bezpośredniego wpływu na efekt cieplarniany[1]

Związek chemiczny Wzór chemiczny Stężenie

w atmosferze Udział

(%)

Para wodna i chmury H2O 10-50 000 (A) 36-72

Dwutlenek węgla CO2 ~400 9-26

Metan CH4 ~1,8 4-9

Ozon O3 2-8 (B) 3-7

(A) Ilość pary wodnej znacznie zmienia się w zależności od miejsca i warunków atmosferycznych (B) Stężenie w stratosferze. Około 90% ozonu w atmosferze znajduje się w stratosferze

CO2

Od roku 1750 człowiek doprowadził do znacznego zwiększenia stężenia dwutlenku węgla i innych gazów cieplarnianych w atmosferze[10]. Stężenie w przypadku dwutlenku węgla zwiększyło się o 110 ppm[11].

W Unii Europejskiej w 2005 r. z ogólnej emisji 4543 mln t na sektor energetyczny przypadło 1569,4 mln t; transport 1246,6 mln t; przemysł 942,9 mln t; gospodarstwa domowe 482,0 mln t; usługi 276,5 mln t; inne 26,0 mln t[12]. Ogółem emisja CO2 od roku bazowego protokołu z Kioto (1990) wzrosła ok 49%[13].

W środowisku naukowym nie ma jednomyślności odnośnie wielkości wpływu człowieka na zmiany klimatu poprzez emisję gazów cieplarnianych, jednakże 97% prac naukowych o przyczynach zmian klimatu podaje, że to człowiek odpowiada za globalne ocieplenie[10].

Ogólnoświatowa emisja dwutlenku węgla w 2014 r. wyniosła (liczba) mld t, w tym największy udział miało (Państwo) i udział ten wynosił (liczba %).

Zmiana emisji dwutlenku węgla ze spalania paliw kopalnych w latach 1970-2014.

Na przedstawiono zmienność emisji dwutlenku węgla z paliw kopalnych w latach 1970-2014 dla Chin, Stanów Zjednoczonych, Indii, Rosji oraz Japonii.

Polska

Nie uwzględniając użytkowania lasów i gruntów emisja CO2 w 1988 r. była najwyższa i osiągnęła 565 mln t ekwiwalentu CO2. W latach 1988–1990 emisja ta spadła do 454 mln t ekwiwalentu CO2 rocznie. Od 1999 r. poziom ten nie przekracza 400 mln t ekwiwalentu CO2 rocznie. W 2008 r. było to 394 mln t ekwiwalentu CO2 (bez uwzględnienia użytkowania gruntów i lasów)[14].

(3)

Wzór Odwołania

Źródło całości tekstu:

 https://pl.wikipedia.org/wiki/Gaz_cieplarniany

 https://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_pa%C5%84stw_wed

%C5%82ug_rocznej_emisji_dwutlenku_w%C4%99gla

(4)

Normalny

Nagłówek 1

Nagłówek 2

Nagłówek 3

Legenda

W tabeli

 Punktor

Cytaty

Powiązane dokumenty

Używając stylów Normalny, Nagłówek 1, Nagłówek 2, Nagłówek 3 i innych zawartych domyślnie w programie MS Word sformatuj tekst znajdujący się w pliku

wie- trzenie skał czy fotosynteza, w wyniku czego przed początkiem okresu masowego spalania paliw kopalnych przez człowieka ilości dostarczanego i odbieranego

Fotosynteza u kserofitów jest uniemożliwiona w dzień, kiedy szparki są zamknięte, gdyż zablokowany jest dopływ dwutlenku węgla do tkanek.. W nocy natomiast, kiedy szparki

Istotnym ograniczeniem dla ich wprowadzenia mogą być jednak wysokie koszty wytwarzania energii w tych technologiach, wynikające ze znacznych nakładów inwesty- cyjnych oraz

Pomimo wzrostu wymagań w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego sektor ener-

Na rysunku 7 przedstawiono oszacowanie procentowej utraty zasobów studialnego z³o¿a wêgla brunatnego, których wydobycie jest op³acalne w zale¿noœci od sprawnoœci elektrowni

W niniejszym artykule autorzy podejmują problematykę związaną z elektro- mobilnością jako czynnikiem rozwoju gospodarczego, pod kątem istotnych elementów strategii

Analysis of technical and economic parameters of a classic condensing coal power plant and other coal technologies (for example integrated gasification combined cycles) indicates