• Nie Znaleziono Wyników

Rozwi¡zanie: Wykorzystujemy wzór na promie« zbie»no±ci pochodz¡cy z kryt

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Rozwi¡zanie: Wykorzystujemy wzór na promie« zbie»no±ci pochodz¡cy z kryt"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

Nazwisko i imi¦:

Zadanie 1. Znajd¹ promie« zbie»no±ci szeregu:

n=1

(−2)nxn

√n 3n .

Rozwi¡zanie: Wykorzystujemy wzór na promie« zbie»no±ci pochodz¡cy z kryt. d'Alemberta:

an an+1

=

(−2)n n· 3n ·

√n + 1· 3n (−2)n+1

=

n + 1 n · 3

2

n→∞

−−−→ 3 2. A wi¦c R = 32.

1

(2)

Zadanie 2. Oblicz granic¦:

xlim→0

ex2 − 1 cos x− 1.

Rozwi¡zanie: Jest to wyra»enie nieoznaczone postaci 00, wi¦c stosujemy reguª¦ de l'H0pitala:

xlim→0

ex2 − 1

cos x− 1 = lim

n→0

ex2 · 2 x

− sin x =−2 lim

x→0

ex2

sin x x

=−21

1 =−2.

2

(3)

Zadanie 3. Rozwi¡» nierówno±¢:

2x− 5 x + 3

> 1.

Rozwi¡zanie: Zauwa»amy najpierw, »e x = −3 nie jest rozwi¡zaniem, po czym wyklu- czaj¡c ten przypadek mno»ymy nierówno±¢ stronami przez |x + 3|:

|2 x − 5| > |x + 3|.

Rozwa»amy osobno przypadki:

• x < −3 ⇒ −(2x − 5) > −(x + 3) ⇔ −2x + 5 > −x − 3 ⇔ 8 > x. Wszystkie x <−3 speªniaj¡ wi¦c nierówno±¢.

• −3 < x < 52 ⇒ −(2x − 5) > x + 3 ⇔ −2x + 5 > x + 3 ⇔ 2 > 3x ⇔ x < 23. Nierówno±¢ jest wi¦c speªniona przez wszystkie −3 < x < 23.

• x ≥ 52 ⇒ 2x − 5 > x + 3 ⇔ x > 8.

Rozwi¡zanie: (−∞, −3) ∪ (−3,23)∪ (8, ∞).

3

(4)

Zadanie 4. Oblicz pochodn¡ funkcji:

f (x) = 1− sin3x 1 + x3 . Rozwi¡zanie:

f(x) = (1− sin3x)(1 + x3)− (1 − sin3x)(1 + x3) (1 + x3)2

= −3 sin2x cos x(1 + x3)− (1 − sin3x) 3 x2

(1 + x3)2 .

4

(5)

Zadanie 5. Znajd¹ warto±ci najmniejsz¡ i najwi¦ksz¡ podanej funkcji na podanym prze- dziale:

f (x) =|x3− x| +x

2, x∈ [−1, 1].

Rozwi¡zanie: Najpierw sprawdzimy, kiedy x3− x zmienia znak:

x3− x > 0 ⇔ x2− 1 > 0 ∧ x > 0 lub x2− 1 < 0 ∧ x < 0.

Czyli dla x ∈ (−1, 0) jest x3 − x > 0, a dla x ∈ (0, 1) jest x3− x < 0. Rozwa»amy wi¦c przypadki:

• x ∈ (0, 1). Wtedy f(x) = x − x3 + x2 = 3x2 − x3, a wi¦c f(x) = 32 − 3x2. Mamy wi¦c f(x) = 0⇔ 32 − 3x2 = 0 21 = x2 ⇔ x = ±12 ⇒ x = 12.

• x ∈ (−1, 0). Wtedy f(x) = x3− x + x2 = x3 x2, a wi¦c f(x) = 3x2 12. Mamy wi¦c f(x) = 0⇔ 3x2 12 = 0 61 = x2 ⇔ x = ±16 ⇒ x = −16.

Punkty, w których warto±ci musimy sprawdzi¢ to ±1 (ko«ce), 0 (nieró»niczkowalno±¢),

1

2,−16 (punkty krytyczne).

f (−1) = −12, f (0) = 0, f (1) = 12, f (1

2) = 1

2 212 +1 2 = 1

2 ≃ 0, 701 . . . f (−16) = 6−16 + 16 216 = 16(11

2 16) = 16(6−3−16 ) = 16 · 13 < 12.

Porównujemy warto±ci funkcji we wszystkich tych punktach, i otrzymujemy maksimum:

f (1

2) = 1

2 i minimum: f(−1) = −12.

5

(6)

Zadanie 6. Oblicz caªk¦ niewªa±ciw¡, je»eli jest zbie»na:

0

e−xdx.

Rozwi¡zanie: Niech M > 0

M 0

e−xdx =−e−x M

0 = 1− e−M M→∞−−−−→ 1.

A wi¦c caªka jest zbie»na, i ∫

0

e−xdx = 1.

6

(7)

Zadanie 7. Funkcja f(x) okre±lona jest nast¦puj¡co:

f (x) =









0 : x < 0, x : 0 ≤ x < 1,

−x2 + 4x− 2 : 1 ≤ x < 3, x− 3 : x≥ 3.

Zbadaj ci¡gªo±¢ funkcji (czyli wska» punkty nieci¡gªo±ci, o ile istniej¡).

Rozwi¡zanie: Mamy 3 punkty sklejenia: 0, 1, 3 w których ci¡gªo±¢ funkcji trzeba spraw- dzi¢. Poza tymi punktami funkcja jest wielomianem, wi¦c jest ci¡gªa.

lim

x→0f (x) = lim

x→00 = 0, lim

x→0+f (x) = lim

x→0+x = 0.

W 0 funkcja jest wi¦c ci¡gªa.

lim

x→1f (x) = lim

x→1x = 1, lim

x→1+f (x) = lim

x→1+(−x2+ 4x− 2) = −1 + 4 − 2 = 1.

W 1 funkcja te» jest ci¡gªa.

lim

x→3f (x) = lim

x→3(−x2+ 4x− 2) = −9 + 12 − 2 = 1, lim

x→3+f (x) = lim

x→3+(x− 3) = 0.

W punkcie 3 funkcja jest nieci¡gªa. Jest to jedyny punkt nieci¡gªo±ci funkcji f.

7

(8)

Zadanie 8. Oblicz caªk¦ oznaczon¡:

2

−2

dx

8− 2x2. Rozwi¡zanie:

2

−2

dx

8− 2x2 =

2

−2

dx 8·

1 x42

= 1

2 2

2

−2

dx 1(x

2

)2

{ y = x2 dy = 12dx

}

= 1

2

1

−1

dy 1− y2

= 1

2arcsin y 1

−1

= 1

2 (π

2 (

π 2

))

= π

2.

8

Cytaty

Powiązane dokumenty

Je±li nie jest powiedziane inaczej, w zbiorze liczb rzeczywistych zawsze mówimy o metryce... Ci¡g liczb rzeczywistych nazywamy

Na podstawie denicji, zbada¢, czy poni»sze szeregi

Poda¢ promie« zbie»no±ci otrzymanego

[r]

W tym akurat przypadku pierwszy wyraz i tak jest

Nast¦pnie znajd¹ maksymalny bª¡d interpolacji na przedziale [−3, 5] (badaj ró»nic¦ pomi¦dzy funkcj¡ a wielomianem w punktach jakiej± wystarczaj¡co g¦stej siatki).. Sprawd¹

Poniewa» jest okresowa, to jest ci¡gªa we wszystkich punktach swojej

Granica ta jest zerem niezale»nie od x, a wi¦c szereg pot¦gowy jest zbie»ny dla ka»dego x... Oba fakty