Orzecznictwo Trybunału Ubezpieczeń Społecznych w sprawach adwokackich

Orzecznictwo Trybunału

Ubezpieczeń Społecznych w

sprawach adwokackich

Palestra 13/1(133), 122-124

1969

122 _i O rze czn ic tw o T V $ w spraw ach a d w o k a ck ic h Nr i (133)

bez rozpoznania zgodnie z treścią § 39 rozporządzenia M inistra Spraw iedli­ wości z dnia 22.XII.1964 r. w spraw ie postępow ania dyscyplinarnego przeciw ­ ko adw okatom i aplikantom adw okac­ kim (Dz U. z 1965 r. N r 2, poz. 7).

W ojewódzka Kom isja D yscyplinarna błędnie pouczyła pokrzywdzonego o praw ie złożenia przezeń odwołania od postanow ienia tejże K om isji nie u- w zględniającego w niosku Rzecznika Dyscyplinarnego o tymczasowe zawie­ szenie adw. AB w w ykonyw aniu czyn­ ności zawodowych. Wniosek bowiem o tymczasowe zawieszenie adw okata lub aplikant-a adwokackiego w w ykonyw a­ niu czynności zawodowych może zło­ żyć tylko oskarżyciel (§ 46 ust. 1 cyt. rozporządzenia). Oskarżycielem zaś w

postępow aniu dyscyplinarnym w spra­ wach przeciwko adwokatom i aplikan­ tom adw okackim jest rzecznik dyscy­ plinarny wojewódzkiej rady adwokac­ kiej lub Naczelnej Rady Adwokackiej (§ 9 cyt. rozp.), a p ro k u rato r w oje­ wódzki (również P ro k u rato r G eneral­ ny PRL — z chwilą przystąpienia do spraw y (§ 11 cyt. rozp.).

Z powyższego w ynika, że pokrzyw ­ dzony, nie będąc oskarżycielem nie jest upraw niony do składania wniosków o tymczasowe zawieszenie adw okata lub aplikanta adwokackiego w w ykonyw a­ niu czynności zawodowych, jak rów ­ nież nie m a on praw a do wnoszenia odwołania od postanow ienia w oje­ wódzkiej kom isji dyscyplinarnej w spraw ie tymczasowego zawieszenia.

OnZECMNI CTWO TRVBtJ!VAŁll UBEM.ftECM.Efil SPO Ł E C Ż lirC II

W S PR

4

1

Skoro tylko okres pracy adwoka­ ta w zespole adwokackim, począw­ szy od 1 stycznia 1964 r., uważa się za okres zatrudnienia w rozumieniu art. 7 dekretu o p.z.e., to trzyletni

okres zatrudnienia po przyznaniu

renty, przewidziany w art. 32 dekre­ tu dla ponownego ustalenia wyso­ kości renty starczej, liczy się od 1 stycznia 1964 r.

T rybunał Ubezpieczeń Społecznych, po rozpoznaniu skargi rew izyjnej Z a­ kładu Ubezpieczeń Społecznych od w yroku Okręgowego Sądu Ubez­ pieczeń Społecznych w Poznaniu w spraw ie Antoniego L. przeciw ko Za­ kładowi Ubezpieczeń Społecznych o rentę starczą, z m i e n i ł zaskarżony w yrok i zatw ierdził orzeczenie Rady

• P rz e d ru k z O rzecznictw a S ądów P o lsk ic h i K om isji A rb itrażo w y ch z 1968 r. zesz. 11, s tr. 481.

tfr 1 (133) Ó rzecznictw o TL1S tu spraw ach a d w o k a c k ic h - _{i2 3}

Nadzorczej C entrali Z akładu Ubez­ pieczeń Społecznych.

Z u z a s a d n i e n i a

Decyzją z 18.IX.1957 r. organ re n ­ tow y przyznał A ntoniem u L. rentę starczą z dekretu o powszechnym zaopatrzeniu em erytalnym , decyzją zaś z 15.VI.1958 r. praw o do tej renty zostało mu od 1.V II.1958 r. zawieszone z powodu w ykonyw ania p rak ty k i a d ­ wokackiej.

Dnia 7.XII.1964 r. L. zgłosił w nio­ sek o przyznanie — z ty tu łu w ykony­ w anej przez niego p rak ty k i adwokac­ kiej w zespole adwokackim od 1.1. 1954 r. — ren ty starczej przew idzianej ustaw ą o ustroju adw okatury (Dz. U. z 1963 r., poz. 309).

Decyzją z 19.11.1965 r. organ re n ­ towy wniosek ten załatw ił odmow­ nie z uzasadnieniem , że skoro wnios­ kodawcy przyznano ren tę starczą z dekretu o p.z.e., to nie może on ubiegać się o ren tę starczą n a pod­ staw ie ustaw y o u stro ju adw okatury i rozporządzenia z 4.III.1964 r. w sp ra­ wie ubezpieczenia społecznego adwo- katów -członków zespołów adw okackich (Dz. U. poz. 62).

Orzeczeniem z 30.111.1965 r. rad a nadzorcza decyzję tę uchyliła i sp ra ­ wę przekazała organowi rentow em u do ponownego rozpoznania uw ażając, że w rozpatryw anej spraw ie zachodzi zbieg praw a do dwóch re n t (art. 15 dekretu o p.z.e.) i że L. m a prawo w yboru ren ty korzystniejszej. i

Poglądu tego nie podzieliła Rada Nadzorcza C entrali Z akładu Ubezpie­ czeń Społecznych i orzeczeniem z 3.VI. .1965 r. zatw ierdziła decyzję organu rentowego z 19.11.1965 r.

Okręgowy Sąd, który rozpoznał spraw ę w skutek skargi L., wyrokiem z 15.IX .1965 r. uchylił decyzję orga­ nu rentowego i przekazał mu spraw ę do ponownego rozpoznania z uzasad­ nieniem , że ren ta przysługująca człon­ kom zespołów adw okackich je st re n ­

tą odrębną od ren ty pracowniczej, a jedynie przyznaw aną na takich sa ­ m ych zasadach. Podstaw ą praw ną re n ­ ty adw okackiej je st bowiem ustaw a z 19.XII.1963 r., będąca odrębnym aktem praw nym .

R ozpatrując spraw ę z powodu sk a r­ gi rew izyjnej organu rentowego, T ry ­ bunał Ubezpieczeń Społecznych zw a­ żył:

Według art. 77 ustaw y o ustroju a d ­ w okatury adwokaci-członkowie zespo­ łów adw okackich i .członkowie ich ro ­ dzin m ają na rów ni z pracow nikam i praw o do świadczeń z ubezpieczenia na w ypadek choroby i m acierzyństwa, z ubezpieczenia rodzinnego oraz z po­ wszechnego zaopatrzenia em erytalnego pracow ników i ich rodzin^ przy czym przy ustalaniu p raw a do świadczeń i ich wysokości pracę w zespołach ad­ wokackich wykonyw aną po w ejściu w życie ustaw y tra k tu je się na rów ni z zatrudnieniem , a wynagrodzenie z te ­ go ty tu łu n a rów ni z wynagrodzeniem z ty tu łu zatrudnienia. ,

Rozporządzenie Rady M inistrów w spraw ie ubezpieczenia społecznego ad - w okatów-członków zespołów adw okac­ kich, w ydane w w ykonaniu art. 107 tej ustaw y, reguluje zasady i try b opłacania przez zespoły adw okackie składek na ubezpieczenie społeczne oraz wysokość tych składek, a także zasady i try b zaliczania niektórych okresów do okresów pracy w zespo­ łach adw okackich przy ustalaniu u -

praw nień em erytalnych, szczególne przypadki przyznaw ania świadczeń em erytalnych adwokatom, którzy nie nabyli upraw nień do tych świadczeń, oraz wysokość tych świadczeń.

W edług § 1 tego rozporządzenia do adw okatów -członków zespołów a d ­ wokackich i ich rodzin stosuje się przepisy o ubezpieczeniu na w ypa­ dek choroby i m acierzyństw a, o u- bezpieczeniu rodzinnym oraz o pow­ szechnym zaopatrzeniu em erytalnym pracow ników i ich rodzin.

124 Prasa o a d w o k a tu r ze N r 1 (133)

Z treści tych przepisów w ynika w sposób oczywisty, że tra fn e jest stanowisko skargi rew izyjnej, iż re n ­ ty przew idziane tym i przepisam i są ren tam i określonym i w dekrecie o powszechnym zaopatrzeniu em erytal­ nym. [Skoro bowiem pracę adw okatów w ykonyw aną w zespołach adwokackich od dnia w ejścia w życie ustaw y o ustroju adw okatury (tj. od 1.1.1964 r.) tra k tu je się na rów ni z zatrudnieniem określonym w dekrecie o p.z.e. i sko­ ro n a tych adw okatów rozciągnięto przepisy o ubezpieczeniu na w ypadek choroby i m acierzyństw a, o ubezpie­ czeniu rodzinnym i o powszechnym zaopatrzeniu em erytalnym , to renty (zaopatrzenie em erytalne) przew idzia­ ne dla adw okatów -członków zespo­ łów adw okackich ustaw ą o ustroju adw okatury i w spom nianym rozpo­ rządzeniem R ady M inistrów nie m o­ gą stanow ić odrębnego system u em e­ rytalnego, lecz są rentam i określony­ mi w dekrecie o powszechnym zao­ patrzeniu em erytalnym .

Dlatego też wniosek skarżącego o przyznanie ren ty starczej na podsta­ wie wspom nianej ustaw y i rozporzą­ dzenia jest nieuzasadniony, skoro już w 1957 r. przyznano m u ren tę s ta r­ czą określoną w dekrecie o powszech­ nym zaopatrzeniu em erytalnym , chodzi bowiem o tę samą ren tę starczą.

Ponowny w ym iar ren ty starczej od korzystniejszej podstaw y w ym iaru renty, opartej na zarobkach w za­ trudnieniu w ykonywanym po przy­ znaniu ren ty — a o to w istocie cho­ dzi skarżącem u — może w m yśl art. 32 dekretu o p.z.e. nastąpić po prze­ pracow aniu co najm niej 3 la t po przyznaniu ren ty z przerw am i w y­ noszącymi łącznie nie więcej niż 6 miesięcy. Ponieważ niesporne jest, że zatrudnienie skarżącego w zespole ad ­ wokackim po ,1 stycznia 1964 r. (tra k ­ tow ane na rów ni z zatrudnieniem określonym w art. 7 dekretu) nie w y­ nosi 3 lat, przeto nie może być do­ konany ponowny w ym iar renty s ta r­ czej skarżącego.

R K A S A O /tOWOK/irtKZf

Zorganizowana w dniu 7 grudnia 1968 r. przez Naczelną Radę Adwokacką uroczysta akadem ia dla uczczenia 50 rocznicy odzyskania niepodległego bytu państwowego znalazła żywy oddźwięk w w ielu organach prasowych, w tym ta k ­ że w dzienniku „Życie W arszaw y” w notatce pt. A dw okatura polska w latach

1918— 1968 (nr 295 z dnia 8 grudnia 1968 r.) oraz w dwutygodniku „Praw o i Ży­

cie” w notatce pt. Adw okatura w dniach 50-lecia (nr 26 z dn. 29 grudnia 1968 r.). Sprawozdawcy podali przebieg uroczystego spotkania oraz streszczenie zaga­ jenia prezesa NRA adw. dra S tanisław a Godlewskiego i referatu adw. Zygm unta Kropiwnickiego („Adwokatura polska w latach 1918—1968”).

W relacji prasow ej „Praw a i Życia” m. in. czytamy:

„W zagajeniu swym adw. dr S. Godlewski stw ierdził, że dzisiejsza adw okatura stanow i zintegrow aną grupę zawodową, rozum iejącą należycie interes społeczny i w łasną rolę w organizacji w ym iaru sprawiedliwości. Obecne zaangażowanie spo­ łeczne i polityczne adw okatury jest w ynikiem głębokich zmian w świadomości i w yraźnego dostrzegania konieczności współdziałania w kierunku socjalistycz­ nego budow nictw a w naszym k raju . Pozwala t.o zająć adw okaturze jasne poli­