Stefan Mizera, Karol Potrzobowski
Pytania i odpowiedzi prawne
Palestra 12/6(126), 71-75
1968
F r M il/M « ODPOWIEDZf PR/1IVIVE
1.
P Y T A N I E : C z y l o k a t o r u t r z y m u j ą c y s i ę z p r a c y r ą k , k t ó r y z a j ą ł m i e s z k a n i e w r o k u 1 9 4 4 w d o m u j e d n o r o d z i n n y m w y ł ą c z o n y m s p o d p u b l i c z n e j g o s p o d a r k i l o k a l a m i w r o k u 1 9 5 7 i k t ó r y n i e z a w a r ł ż a d n e j u m o w y n a j m u , j e s t o b o w i ą z a n y p ł a c i ć c z y n s z w e d ł u g d o t y c h c z a s o w y c h s t a w e k , c z y t e ż w e d ł u g s t a w k i u m o w n e j u z g o d n i o n e j z w ł a ś c i c i e l e m t e g o d o m u — t a k j a k b y z a m i e s z k a ł w t y m d o m u p o j e g o w y ł ą c z e n i u s p o d k w a t e r u n k u ? C z y o p r ó c z c z y n s z u (i j a k i e g o?) p o w i n i e n o n p ł a c i ć t a k ż e i n n e ś w i a d c z e n i a c i ą ż ą c e n a t y m d o m u ( k o m i n o w e , o m i a t a n i e u l i c y , o ś w i e t l e n i e , p o d a t k i m i e j s k i e , w o d ę i t p . o r a z r e m o n t y d o m u i i n w e s t y c j e p o d n o s z ą c e w a r t o ś ć b u d y n k u , j a k n p . z a ł o ż e n i e c e n t r a l n e g o o g r z e w a n i a , p o d ł ą c z e n i e g a z u)? O D P O W I E D Ź :P rz e d sta w io n e w p y ta n iu zagad n ien ie sp ro w ad za się w istocie rzeczy do w y ja śn ie n ia , ja k ie obecnie o p ła ty za k o rz y sta n ie z m ie sz k a n ia w w yłączonym spod p u blicznej g o sp o d a rk i lo k a lam i dom u je d n o ro d z in n y m obow iązany je s t ponosić „u trz y m u ją c y się z p ra c y r ą k ” n a je m c a , k tó ry z a ją ł w ty m dom u lo k al przed w ejściem w życie p rzep isó w u sta w y z dn. 28 m a ja 1957 r. (w je j p ie rw o tn y m b rzm ien iu : Dz. U. z 1957 r. N r 31, p ó ł 131).
S ta tu t p ra w n y i z a k re s obow iązków n a je m c y ta k ie g o lo k a lu o k re śla ak tu a ln ie a r t. 8 pow ołanej u sta w y (obecnie w ed łu g te k s tu jednolitego, ogłoszonego ja k o za łą cz n ik do obw ieszczenia M in istra G o spodarki K o m u n aln ej z dn. 25 lip c a 1962 r. — Dz. U. z 1962 r. N r 47, poz. 228). P rz ep is a rt. 8 ust. 1 te j u sta w y sta n o w i, że n ajem c y , k tó rzy z a jm u ją dotychczas lo k ale w dom ach w y łączonych spod p u b licz n e j g o sp o d a rk i lo k a lam i, k o rz y sta ją do czasu opuszczenia ty c h lo k a li z u p ra w n ie ń p rze w id zia n y ch w p rze p isac h o pu b liczn ej gospodarce lo k a la m i i n a jm ie lokali. W bezp o śred n im zw iązku z ty m p rzep isem z n a jd u je się p rze p is a r t. 88 ust. 2 p r a w a lokalow ego, w edług któ reg o do ta k ic h najem ców m a ją zastosow anie w łaściw e podm iotow o p rze p isy d e k re tu z dn. 28 lip c a 1948 r. o n a jm ie lokali. J a k w iadom o, te n o sta tn i a k t p ra w n y s tra c ił m oc o b ow iązującą w obec w ejśc ia w życie p rz e pisów ro zp o rząd zen ia R ady M in istró w z dn. 20 lipca 1965 r. w sp raw ie czynszów n a jm u za lo k ale m ieszkalne, obow iązującego od dn. 1 p a ź d z ie rn ik a 1965 r. (Dz. U. N r 35, poz. 224).
O becnie z a te m n a je m c a lokalu, o k tó ry m m ow a w p y ta n iu , k o rz y sta z p r z y w ile ju op łacan ia czynszu n a jm u w ta k ie j w ysokości, ja k a w y n ik a z przepisów w sp o m n ian eg o rozp o rząd zen ia R ady M inistrów z dn. 20 lip c a 1965 r., tzn. że obow iązu ją go s ta w k i czynszu o k reślo n e w ta b e li N r 1, sta n o w iąc ej załączn ik do
72 P y ta n ia i o d p o w ie d z i p r a w n e Nr 6 (126}
tego rozp o rząd zen ia. W ra z ie sp o ru co do praw idłow ego, zgodnego z p rze p isam i o k re śle n ia w ysokości s ta w k i czynszow ej (w m yśl § 11 rozporządzenia) za 1 m ! p o w ierz ch n i uży tk o w ej lokalu, w iąż ąc ą decyzję w y d aje w łaściw y m iejscow o o rg an do s p ra w g o sp o d a rk i k o m u n aln ej i m ieszk an io w ej p rez y d iu m ra d y n a ro dow ej. U sta le n ia tego o rg an u s ą w iąż ąc e zarów no dla w y n ajm u jąc eg o , ja k i d la n ajem c y . N aje m c y ta k ieg o nie obciążają żad n e dod atk o w e ciężary z ty tu łu kosz tó w e k sp lo atacji i bieżącego re m o n tu dom u (zw ane d aw niej „św iad czen iam i”)' z w y ją tk ie m obow iązku zw rotu kosztów k o rzy sta n ia z u rzą d zeń w ym ienionych w § tO rozp o rząd zen ia. Do n ajem c y ta k ieg o m a ją je d n a k zastosow anie p rze p isy § 3 i 4 ro zp o rzą d zen ia M in istra G o sp o d ark i K o m u n aln ej z dn. 5 s ie rp n ia 1965 r , (Dz. U. N r 35, poz. 227), dotyczące w y k o n y w a n ia drobnych n a p ra w o b ciążających n a je m c ę i za sa d o d n aw ia n ia lokali m ieszkalnych.
W k o n k lu z ji należy stw ierdzić, że s y tu a c ja n ajem c y lo k a lu w dom u w yłączo nym (albo o d p o w iad ający m w a ru n k o m w y łąc ze n ia w m iejscow ości, w k tó re j n ie w p row adzono p u blicznej g o sp o d ark i lokalam i), jeżeli zajęcie przez niego lo k a lu n a s tą p iło n a p o d sta w ie decyzji o p rzy d z iale bądź bez ta k ie j decyzji, ale w drodze- le g aln e j p rze d w y łączen iem dom u spod p u blicznej g o sp o d ark i lo k a lam i (jak to m iało m ie jsc e w w y p a d k u o pisanym w p y ta n iu ) — je st w z a k resie obciążeń fin a n sow ych z ty tu łu n a jm u lo k alu obecnie nieco inaczej u reg u lo w a n a an iżeli p rz e d w ejście m w życie ro zp o rząd zen ia R ad y M in istró w z dn. 25 lip c a 1965 r. N ie ob ciąż ają ta k ie g o n ajem c y d aw n e św ia d cz en ia z ty tu łu e k sp lo a ta c ji dom u (kom ino w e, o m ia ta n ie ulicy, o św ietlenie dom u, p o d a tk i m iejsk ie, o p ła ty za wodę), nie- m ów iąc ju ż o re m o n ta c h bieżących czy k a p ita ln y c h b ąd ź o ew e n tu aln y ch p rz e d się w zięciach m o d ern izacy jn y ch , ja k np. założenie c.o. lub podłączenie gazu.
T e w sz y stk ie ciężary obow iązany je s t p o k ry w a ć w y n a jm u ją c y z p o b ieran eg o — w ed łu g now ych od 1 p aź d ziern ik a 1965 r. sta w e k — czynszu n ajm u .
C zynsz n a jm u w edług s ta w k i um ow nej („w o ln o ry n k o w ej”), uzgodniony z w ła ś cicielem dom u, opłaca ty lk o ta k i n ajem c a, k tó ry w szedł w sto su n e k n a jm u z w łaścicielem dom u i ob jął lo k al w u żyw anie po w yłączen iu dom u spod p u b licz nej g o sp o d a rk i lo k alam i. O czyw iście czynsz um ow ny nie m oże nosić cechy lich w y , ale w m yśl obow iązującego obecnie u sta w o d a w stw a n ie je st on re g la m e n to w a n y .
W końcu u w ag a n a tu ry fo rm a ln e j: p o w o łan y w p y ta n iu okólnik N r 1 M in is tra G o sp o d ark i K o m u n aln ej z dn. 27 lip c a 1959 r. w sp ra w ie czynszów od n a je m c ó w lo k a li w y łączonych spod p u blicznej g o sp o d a rk i lo k a lam i s ta ł się w całości n ie a k tu a ln y i został uchylony n a p o d sta w ie za rząd z en ia N r 41 M in istra G o sp o d ark i K o m u n aln ej z dn. 28 czerw ca 1967 r. (Dz. U rzęd. M GK N r 8, poz. 39). Na sk u te k zm ian ustaw o d aw czy ch u sta le n ia o k ó ln ik a s ta ły się zu p ełn ie b ezprzedm iotow e, choć w y ra ż a n e w nim zasady ochrony n ajem có w za jm u jąc y ch lo k a le w d o m a ch w y łączonych po zo stały w mocy.
S t e f a n Mi zera
2
.
P Y T A N I E : C z y u s t a n o w i e n i e w p r o c e s i e c y w i l n y m p e ł n o m o c n i k a ! w o s o b i e a d w o k a t a z w a l n i a s ą d o d o b o w i ą z k u z a w i a d a m i a n i a s t r o n y o t e r m i n a c h p o s i e d z e ń s ą d o w y c h ?Nr 6 (126) P y ta n ia i o d p o w ie d z i p r a w n e 7 3 O D P O W I E D Ź :
Zgodnie z a rt. 149 § 2 k.p.c. o p osiedzeniach ja w n y c h za w iad a m ia się stro n y i osoby za in te re so w a n e p rze z w ez w a n ie lu b ogłoszenie w czasie posiedzenia, sto sow nie zaś do art. 133 § 3 k.p.c., w raz ie u sta n o w ie n ia pełnom ocnika procesow ego, doręczenia doko n u je się do jego rą k .
P o n ad to sp ra w ę doręczenia zaw iad o m ien ia stro n ie m a ją c e j p ełnom ocnika n o r m u je § 57 reg u la m in u czynności sądów w ojew ódzkich i sądów p ow iatow ych (roz p orządzenie M in istra S p raw ied liw o ści z dnia 9.IX.1953 r. — Dz. U. N r 44, poz. 216).
S tosow nie do § 57 w ez w a n ie doręcza się w zasadzie stro n ie lub je j u sta w o w e m u p rzed staw icielo w i ty lk o w ted y , gdy nie u sta n o w ili oni pełn o m o cn ik a procesow ego. W w y p ad k u zobow iązania stro n y do osobistego sta w ie n n ic tw a w ez w a n ie należy doręczyć zarów no pełnom ocnikow i stro n y , ja k i stro n ie osobiście.
Z p rze p isu pow yższego, a w szczególności z użytego o k reśle n ia „w zasadzie” , m ogłoby w y n ik ać, że za w iad o m ien ie o te rm in ie stro n y nie w ezw anej do osobistego- sta w ie n n ic tw a i p o sia d ające j p ełnom ocnika procesow ego je s t pozostaw ione sw o bod n em u uzn an iu sądu. Czy je d n a k ta k je s t istotnie?
P rz y rozw ażan iu zag ad n ien ia należy m ieć n a w zględzie n a s tę p u ją c e okolicz ności:
1. O sobiste uczestniczenie w procesie je st u p raw n ie n iem stro n y , p rzy czym — ja k słusznie podnosi Z. K rz e m iń s k i1 — w pro cesach o sk o m p lik o w an y m sta n ie fak ty c zn y m obecność stro n y je s t z zasady pożąd an a, gdyż pełnom ocnik może być zaskoczony w to k u ro z p ra w y ja k ą ś now ą okolicznością fak ty c zn ą , w n iesio n ą do sp ra w y przez stro n ę przeciw n ą, św ia d k a lu b biegłego.
Zgodnie ze sta n o w isk ie m za ję ty m przez S ąd N ajw yższy w orzeczeniu z d n ia 17.V.1956 r. I CR 163/65 2 stro n a , m im o że je s t z a stę p o w an a przez pełnom ocnika,, m a p raw o osobiście uczestniczyć w posiedzeniu, n a k tó ry m p rze p ro w ad z a się do w ód z p rze słu c h a n ia św iadków . Z n a tu ry rzeczy bow iem ty lk o za d aw a n ie p y ta ń osobiście przez stro n y d a je n ajw ięk sz e sz an se w y k ry c ia p ra w d y o b ie k ty w n e j. A d w o k at m oże n ie znać w szy stk ich szczegółów sta n u fak ty czn eg o m im o n a js u m ienniejszego n a w e t p rzy g o to w a n ia się do sp raw y , tru d n o bow iem żądać, a b y stro n a , p o w ierz ają c sp ra w ę ad w okatow i, m ia ła go ta k d o k ła d n ie zapoznać z is to t n y m i dla sp raw y fa k ta m i, żeby m ógł on zareag o w ać w łaściw y m p y ta n ie m na k aż dy szczegół w zeznaniu każdego św iadka.
O dm ow a odroczenia ro z p ra w y w ra z ie nieobecności stro n y n ie zaw iad o m io n ej o te rm in ie i p rze p ro w a d z e n ie p o stę p o w an ia dow odow ego m im o sprzeciw u jej p e ł n om ocnika p o w in n a być tra k to w a n a ja k o u tru d n ie n ie n ie w w y k o n y w an iu obrony p rzez stro n ę jej praw .
Z godnie z p oglądem p rz y ję ty m pow szechnie w o rz e c z n ic tw ie 3 i ap ro b o w an y m w w iększości w y p ad k ó w przez d o k tr y n ę 4 u tru d n ie n ie w y k o n y w a n ia obrony p r a w
1 Z. K r z e m i ń s k i : A d w o k a t w o r z e c z n ic tw ie S ą d u N a jw y ż sz e g o , „ P a l e s t r a ” n r 12/65, s. 30. 2 P iP n r 11/56, S. 913. 3 O rzecz. SN z d n . 21.V I.1961 r. 1 CR 953/60 (N P n r 1/63, s. 117), o rz e c z . SN z d n . l .I I . 1961 r. 4 CR 151/60 (N P n r 7—ą/61, s. 1042), o rzecz. SN z d n . 22.1.1963 r. 2 CR 123^31 (O S P iK A p oz. 10/6:), o rzecz. SN z d n . 16.11.1961 r. 4 CR 251/60 (N P n r 2/6°, s. 290). 4 S. R e j m a n : G lo sa d o o rz e c z . SN z d n . 21.VI.1961 r. (N P n r 5/63, s. 578); E. W e n -g e r e k : G lo sa d o o rzecz. SN z d n . 1.I I .1961 r. (O S P iK A poz. 119/6!); M. P i e k a r s k i : P o z b a w ie n ie s tr o n y m o ż n o śc i o b r o n y sw y c h p r a w w p o s tę p o w a n iu c y w iln y m , W y d a w n ic tw o P ra w n ic z e 1964. s. 62—78.
"74 P y ta n ia i o d p o w ie d z i p r a w n e Nr 6 (126)
stro n y w p ra w d z ie nie pociąga za so b ą n iew ażności p o stę p o w an ia z m ocy art. 369 p k t 5 k.p.c., sta n o w i ono je d n a k u ch y b ien ie procesow e, k tó re m oże w płynąć n a w y n ik sp ra w y (art. 368 p k t 5 k.p.c.). Z aznaczyć je d n a k należy, że w lite ra tu rz e p ra w n ic z e j p o ja w ia ją się rów n ież pogląd y d alej idące, sta w ia ją c e tezę niew ażności p o stę p o w an ia w tego ro d z a ju w y p a d k a c h 5. Szczegółowe om ów ienie tego za g ad n ie n ia p rzek ro czy ło b y ra m y n in ie jsz ej odpow iedzi, odsyłam w ięc zain te re so w an y c h do w sk a z a n e j lite r a tu r y i orzecznictw a.
S koro za te m osobiste u czestnictw o stro n y w ro z p ra w ie sta n o w i je j u p ra w n ie nie procesow e, to p o w in n a ona być zaw iad o m io n a o te rm in ie ro zp raw y , aby m ogła z tego u p ra w n ie n ia sk o rzy stać.
2. S tosow nie do a rt. 93 k.p.c. m o codaw ca sta w a ją c y jednocześnie z pełnom oc nik iem m oże niezw łocznie p ro sto w ać lub odw oływ ać ośw iadczenia pełnom ocnika. R ów nież i ta okoliczność p rz e m a w ia za koniecznością za w iad o m ien ia stro n y o te rm in ie ro zp raw y .
3. Z obow iązku zacho w y w an ia n ależ y tej s ta ra n n o śc i p rzy w y k o n y w an iu czyn ności za w o d o w y c h 6 w y n ik a konieczność in fo rm o w a n ia k lie n ta o p rzeb ieg u s p ra w y, a w ięc m. in. rów n ież z a w ia d a m ia n ia go p rzez a d w o k a ta o te rm in a c h ro zp raw sądow ych. Tego ro d z a ju pism o ad w o k a ck ie n ie m oże być je d n a k u zn a n e za ró w noznaczne z zaw iadom ieniem sądow ym , albow iem w obec p rz y ję te j w k.p.c. za sa d y oficjaln o ści d o rę c z e ń 7 ty lk o doręczenie są d o w e odnosi sk u te k p raw n y .
N ależy m ieć rów nież n a w zględzie, że u sp raw ie d liw ie n ie nieobecności p ra c o w n i k a w p ra c y w zw iązku z u działem w ro z p ra w ie stanow ić m oże ty lk o w ezw anie
sądow e, n a to m ia st pism o ad w o k a ck ie n ie je s t tra k to w a n e w p ra k ty c e jako p o d s ta w a do u zy sk a n ia zw olnienia.
4. Z p rze p isó w a rt. 133 § 2, 140, 141 § 1 k.p.c. w y n ik a , że p rze w id zia n e w a rt. 133 § 3 doręczanie pełnom ocnikow i dotyczy je d y n ie pism procesow ych w ścisłym "tego słow a znaczeniu, a n ie zaw iad o m ień o te rm in a c h posiedzeń sądow ych.
O d m ie n n a w y k ła d n ia p ro w a d ziłab y do p a ra d o k sa ln e g o w niosku. G dyby bow iem p rz y ją ć , że zaw iad o m ien ia (w ezw ania) sta n o w ią ró w n ież p ism a sąd u d la stro n y , to zgodnie z art. 133 § 3 p o w in n y one być w y sy ła n e pod a d re se m pełnom ocnika.
5. P o d sta w ę p ra w n ą do w y d a n ia cy to w an eg o n a w stę p ie reg u la m in u sta n o w iły a rt. 53 i 155 (obecnie a rt. 46 i 140) p ra w a o u s tro ju sądów pow szechnych oraz art. IX p rzep . w prow . p ra w o o sądow ym p o stę p o w an iu egzekucyjnym . D elegacja ob ej m o w a ła tr y b w ew n ętrz n eg o u rzę d o w a n ia sądów , u stró j i za k res d z ia ła n ia se k re ta ria tó w sądow ych i innych urzędów a d m in is tra c ji sądow ej o raz tr y b d ziałan ia k o m o rn ik ó w , nie ob ejm o w ała w ięc p o stę p o w an ia rozpoznaw czego: D elegacja u s ta w ow a n ie z a w ie ra ła żadnych u p ra w n ie ń do sta n o w ien ia lu b o g ran ic za n ia p ra w procesow ych stro n , a przecież p raw o do z a w ia d a m ia n ia stro n y o te rm in ie p osie d ze n ia w je j sp ra w ie je s t b ezsprzecznie je j p ra w e m podm iotow ym . P oniew aż o bow iązujący k.p.c. n ie za w iera żadnego o g ran iczen ia dotyczącego zaw iadom ień, p rze to p rze p is § 57 re g u la m in u w z a k re sie doręczania w ezw ań ty lk o pełnom oc n ikow i nie pow in ien być sto so w an y (art. X § 2 przep. w prow . k.p.c.). G dyby p rz y 5 W. S i e d l e c k i : N ie w a ż n o ść p r o c e s u c y w iln e g o , W y d a w n ic tw o P ra w n ic z e 1965, s. 103; W. S i e d l e c k i : P r z e g lą d o rz e c z n ic tw a S ą d u N a jw y ż s z e g o , P iP n r 8—9/62, s. 393; Z. K r z e m i ń s k i : A d w o k a t w o rz e c z n ic tw ie S ą d u N a jw y ż s z e g o , „ P a l e s t r a ” n r 3/63, s. 20. 6 P a r a g r a f 3 Z b io r u z a s a d e ty k i a d w o k a c k ie j i g o d n o śc i z a w o d u . 7 P o r. W . S i e d l e c k i : Z a ry s p o s tę p o w a n ia c y w iln e g o , P a ń s tw o w e W y d a w n ic tw o N a u - Jc o w e 1966, s. 1.62.
Nr 6 <126) R e c e n z je 75
ją ć pow yższą dyspozycję § 57 ja k o słuszną, to u sta n o w ie n ie p ełn o m o cn ik a p o cią gałoby za sobą sw o istą sa n k c ję pozb aw ien ia stro n y p ra w a do za w ia d a m ia n ia jej o te rm in a c h posiedzeń. Byłoby to ta k że sprzeczne z założeniam i now ego k.p.c., w edług k tó ry ch (art. 212) są d je s t n a w e t zobow iązany, „stosow nie do okoliczności” , zw rócić stro n o m uw agę n a celow ość u sta n o w ie n ia p ełn o m o cn ik a procesow ego.
R easum ując, n a postaw io n e p y ta n ie należy udzielić n a s tę p u ją c e j odpow iedzi: S tro n a p o w in n a być zaw iad o m io n a przez sąd o te rm in ie p o siedzenia sądow ego rów n ież w ted y , gdy u sta n o w iła p ełnom ocnika procesow ego.
K a ro l P o trzo b o w ski
Notka:
N iezaw iadom ienie stro n y o te rm in ie p osiedzenia sądow ego (art. 148 k.p.c.) p ow oduje odroczenie ro z p ra w y (art. 214 k.p.c.). Red.
R E C E N Z J E
J a n W i n i a r z: U ży tk o w a n ie w ie -czy ste t W a rsza w a 1967, str. 334.
W ydana przez In s ty tu t N auk P ra w nych PA N m o n o g rafia J a n a W iniarza pod pow yższym ty tu łe m zasłu g u je ze w szech m ia r n a uw agę n ie tylk o te o re tyków , ale rów n ież p ra k ty k ó w p ra w a cyw ilnego.
P ra c a sk ła d a się ja k b y z dw óch części, z k tó ry ch p ie rw sz a, o b e jm u ją
ca ro zdziały od I do III, m a c h a ra k te r ściśle naukow y. A u to r p rz e śle dził rozw ój pokrew n y ch in sty tu c ji od czasów rzym skich (w zm iennych u ję ciach różnych praw o d aw stw ) do w spółczesnych w łączn ie n a tle is tn ie jących w dan y ch epokach ró żn o rak ic h fo rm a c ji społeczno-ekonom icznych. I n te re su ją c a je s t o b se rw ac ja w y s tę p u ją cego w ty m okresie z jaw isk a k o le jn e go p rzy jm o w a n ia i od rzu can ia m niej lub w ięcej podobnych do siebie k o n
stru k c ji p raw n y ch zliżonych do tzw. w łasności podzielonej, p rzy je d n o
czesnym p osługiw aniu się p o w ta rz a jący m i arg u m e n ta m i za i przeciw .
T aka długa h isto ria tej in sty tu c ji (czy tych bliźniaczych in sty tu cji) zd a je się je d n a k dow odzić istn ie n ia jej trw a łe j potrzeby. Nic też dziw nego, że szuka się d la niej jakiegoś n a jw ła ś ciwszego w y ra zu p raw nego zarów no u nas, ja k i w innych p ań stw ac h so cjalistycznych, ja k to n a pod staw ie bogatych m a te ria łó w p rze d sta w ia a u to r. O tru d n o ściac h zn alezienia do brego ro z w ią z a n ia św iadczą m.in. p o sz u k iw an ia w naszym u sta w o d a w stw ie. P rzecież choćby ty lk o w o s ta t nim dw udziestoleciu m ieliśm y ju ż do czynienia z w ieczystą d zierżaw ą, p r a w em zabudow y, w ieczystym u ży tk o w an ie m (ale innego ro d z a ju n iż z
u n o rm o w an y m w u sta w ie z 14.VII. 1961 r. o gospodarce te re n a m i w m ia s tach i osiedlach), w łasn o ścią czasow ą i — o sta tn io — z uży tk o w an iem w ie czystym w dw óch w a ria n ta c h .
Z n alezienie je d n a k najw łaściw szej fo rm y p ra w n e j d o puszczającej w o k re
ślonym za k resie k o rzy sta n ie — głów nie na potrzeb y w łasności osobistej — z w łasności p ań stw o w e j, k tó ra jako w łasność ogólnonarodow a m a szcze
