Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Scenariusz zajęć dla 5-latków Autor: Katarzyna Walasek
Obszar podstawy programowej:
3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.
Grupa wiekowa: 5-latki
Obszar/blok tematyczny: Mówię coraz ładniej i poprawniej Temat: Gimnastyka buzi i języka.
Cele operacyjne:
Dziecko:
zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym, składniowym;
łączy zdarzenia z krótkiej historyjki obrazkowej w ciąg logicznych następstw zdarzeń;
pyta o niezrozumiałe fakty, formułuje dłuższe wypowiedzi na temat ważnych dla niego spraw;
rozwija wrażliwość słuchową podczas zabaw dźwiękonaśladowczych usprawniających jednocześnie aparat mowy;
układa krótkie zdania, dzieli wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej.
Wykaz rozwijanych i nabywanych umiejętności, ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole:
Dziecko:
w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych; próbuje przewidywać skutki swoich zachowań;
zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym, składniowym;
mówi płynnie i niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji;
uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty, formułuje dłuższe wypowiedzi na temat ważnych dla niego spraw;
wykazuje zainteresowanie malarstwem, rzeźbą, architekturą (także architekturą zieleni oraz architekturą wnętrz);
rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki, ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;
potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać oraz zapamiętać to, co jest przedstawione na ilustracjach.
Treści kształcenia:
rozwijanie prawidłowej komunikacji werbalnej oraz mowy powiązanej z działaniem w trakcie zabaw usprawniających aparat mowy;
bogacenie słownictwa dziecka w trakcie zabaw językowych i dźwiękonaśladowczych;
kształtowanie poprawnego oddechu podczas mówienia oraz poprawnej artykulacji (ćwiczeniach na pionizację języka);
Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
rozwijanie umiejętności łączenia zdarzeń w ciąg logicznych następstw, rozwijanie wyobrażeń, ustalanie kolejności wydarzeń;
kształtowanie wiedzy na temat szacunku dla innych osób, potrzeby wzajemnego pomagania sobie;
rozwijanie wrażliwości słuchowej podczas zabaw w naśladowanie różnych odgłosów w budynku wieżowca i zabaw dźwiękonaśladowczych;
wspieranie głośnego oraz wyraźnego mówienia przy historyjkach obrazkowych;
rozumienie sensu informacji podanych w formie symbolu (rysunek).
Opis sposobu realizacji:
Lp. Część dnia aktywności dziecka
Przebieg zajęć Warunki pobudzające aktywność/uwagi
o realizacji 1. Schodzenie się dzieci,
przywitanie, zabawy swobodne w kącikach zainteresowań.
Nauczyciel (N) wita każde dziecko.
2. O Panu Jęzorku, który poślizgnął się na skórce od banana:
zabawa indywidualna i zbiorowa - słuchanie, układanie oraz oglądanie historyjki obrazkowej. Dzieci powtarzają za N każdy wers rymowanki. Chętne dzieci mogą swobodnie wypowiedzieć się na temat scen przedstawionych w rymowance.
Tekst oraz ilustracje - materiał do wydrukowania nr 1, prezentacja multimedialna - załącznik nr 5.
Rozmowa powinna
dotyczyć oceny
zachowania Pana Języka oraz wskazać, jak w jaki sposób powinien się on zachować w zaistniałej sytuacji.
3. Gimnastyka języka:
zabawa grupowa. Dzieci powtarzają ruchy języka pokazywane przez N w taki sposób, aby ćwiczyć pionizację. N może posłużyć się instrumentem, np. trójkątem, aby zasygnalizować zmianę położenia języka. Dzieci oglądają ruchy swoich języków w lusterkach.
Przyswojona wcześniej przez dzieci rymowanka
może pomóc
N w wymyślaniu ćwiczeń na pionizację języka – metoda opowieści ruchowej. Przykłady na ruch języka:
podnoszenie;
oblizywanie się;
ruchy okrężne;
wywijanie;
dotykanie czubkiem kącików, warg, nosa itp.
I. Zajęcia poranne
4. Upadek Pana Jęzorka:
zabawa parateatralna w parach.
Inscenizowanie przez dzieci
N może rozwinąć zabawę sugerując dzieciom, że mogą ulepić z plasteliny
Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
poszczególnych scenek
przedstawiających treść rymowanki.
Ochotnicy pokazują całą historyjkę przed resztą grupy.
postaci z rymowanki i zainscenizować przygodę Pana Jęzorka.
1. Wieżowiec:
zabawa indywidualna oraz grupowa.
Dzieci oglądają ilustrację prezentującą wieżowiec, w którym mieszkał Pan Jęzorek, a następnie opowiadają, co się dzieje w każdym z okien. Dzieci próbują powtarzać za N ciągi sylab i układać zdania z podawanych wyrazów pasujących treścią do ilustracji. Jeśli dzieci zechcą mogą stworzyć własny wieżowiec, rysują w poszczególnych oknach na szablonie albo wklejają wycinki z gazet.
Ilustracja wieżowca i szablon do uzupełnienia przez dzieci - materiał do wydrukowania
nr 2, scenariusz zabawy - załącznik nr 3.
Wykorzystanie elementów metody symultaniczno – sekwencyjnej Jagody Cieszyńskiej.
2. Dźwięki w wieżowcu:
quiz – zabawa zbiorowa.
Prezentacja multimedia - załącznik nr 6.
3. Domek:
indywidualna praca plastyczna.
Ilustracja do
pokolorowania – załącznik nr 4.
II. Zajęcia główne
4. Wypowiedz to głośno:
multimedialna gra sudoku.
Gra multimedia - załącznik nr 7
1. Gdzie znajduje się reszta?:
zabawa multimedialna. Dziecko łączy połówki przedmiotów w pary, jednocześnie wypowiadając na głos dany wyraz.
Gra multimedialna – załącznik nr 8.
III. Zajęcia popołudniowe
2. Dźwiękowe kalambury:
zabawa grupowa. Ochotnicy próbują naśladować dźwięki danych przedmiotów. Pomysły dźwięków podaje dzieciom N. W momencie, gdy dźwięk jest zbyt trudny do odgadnięcia, wtedy pokazujący dołącza ruch ciała.
Przykłady dźwięków: głosy zwierząt, odgłosy środków lokomocji, sygnał karetki, piorun, deszcz, odgłosy domowe (odkurzanie, zamiatanie, zegar, mycie zębów).
Uwaga: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji.
Metody za M. Kwiatowską (1985):
Czynne: ćwiczeń praktycznych, kierowanie własną działalnością dziecka, zadań stawianych dziecku.
Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Słowne: rozmowy, objaśnienia.
Percepcyjne: pokaz.
Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, grupowa jednolita, zbiorowa jednolita i zróżnicowana.
Środki dydaktyczne:
plastelina, kolorowe gazety, klej, nożyczki dla każdego dziecka, komputer, głośniki, lusterko dla każdego dziecka oraz środki dydaktyczne, które można wykorzystać wzbogacając zajęcia z dziećmi, zamieszczone na portalu Scholaris:
1. O Panu Jęzorku, który poślizgnął się na skórce od banana – rymowanka z ilustracjami;
2. Wieżowiec – ilustracja oraz szablon do uzupełnienia;
3. Gimnastyka buzi i języka – przykłady ćwiczeń;
4. Domek – materiał do wydrukowania;
5. O Panu Języczku, który się poślizgnął na skórce od banana – prezentacja multimedialna;
6. Dźwięki w wieżowcu – quiz multimedialny;
7. Ułóż i wypowiedz głośno i wyraźnie nazwy – multimedialna gra sudoku;
8. Połącz połówki i wypowiedz nazwę - gra multimedialna.