• Nie Znaleziono Wyników

Diagnostyka łuszczycy za pomocą dermoskopu i mikroskopu konfokalnego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Diagnostyka łuszczycy za pomocą dermoskopu i mikroskopu konfokalnego"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

11

DERMOSKOPIA I INNE TECHNIKI OBRAZOWANIA SKÓRY

— PRZYPADKI I SERIE PRZYPADKÓW

Forum Dermatologicum 2019, tom 5, nr 1, 11–13 DOI: 10.5603/FD.2019.0003 Copyright © 2019 Via Medica ISSN 2451–1501

Diagnostyka łuszczycy za pomocą dermoskopu i mikroskopu konfokalnego

Diagnosis of psoriasis using a dermoscope and reflectance confocal microscopy

Anna Pogorzelska-Antkowiak

EsteDerm, Tychy

STRESZCZENIE

Łuszczyca jest przewlekłą, zapalną, genetycznie uwarunkowaną chorobą, dotyczącą około 2% populacji. Pierwsze objawy choroby pojawiają się zazwyczaj u osób dorosłych. W patogenezie zwraca się uwagę na związek z antygenami Cw2, Cw6, B13, Bw57, DR7, A30 czy B27. W większości przypadków postawienie prawidłowej diagnozy nie stanowi problemu, jednak czasami obraz kliniczny jest niecharakterystyczny, co dla dermatologa może stanowić niemałe wyzwanie. W tych przypadkach zarówno dermoskopia, jak i mikroskopia konfokalna in vivo wydają się bardzo pomocne. Dermoskopowo łuszczyca wykazuje typowe cechy: pod warstwą rogową widoczne liczne naczynia krwionośne typu kropek. W obrazie spod mikroskopu konfokalnego w warstwie wierzchniej dominują typowy układ plastra miodu i parakeratoza. Na granicy skórno-naskórkowej widoczne są liczne poszerzone naczynia w brodawkach skórnych, w których świetle obserwuje się komórki zapalne. Obie metody diagnostyczne pozwalają uniknąć biopsji, a w efekcie oszpecenia pacjenta blizną, jednocześnie zwiększając szanse postawienia trafnej diagnozy.

Forum Derm. 2019; 5, 1: 11–13

Słowa kluczowe: łuszczyca, diagnostyka, dermoskopia, mikroskopia konfokalna

ABSTRACT

Psoriasis is a chronic, inflammatory, genetic disease, which affects about 2% of the population. The first symptoms appear mostly among young adults. HLA antigens especially Cw2, Cw6, B13, Bw57, DR7, A30 and B27 are the most important ones related in pathogenesis of this disease. Clinical symptoms and dermoscopic features of typical psoriatic lesions are recognizable easily, but in some cases making the right diagnosis can be a great challenge. In this patients dermoscopy and especially reflectance confocal microscopy are very use- ful and helpful. Thick stratum corneum corresponding to the scale, numerous dots vessels are the most typical dermoscopic features of psoriasis. Histopathology evaluation shows parakeratosis, Munro abscesses in the epidermis. There are many dilated vessels with inflammatory cells in the upper dermis. In reflectance confocal microscopy we can observe bright stratum corneum, parakeratosis and numerous inflammatory cells.

The acanthotic honey combed pattern is visible. In the DEJ level papillae are multiple, dilated and have well observable vessels.

Forum Derm. 2019; 5, 1: 11–13

Key words: psoriasis, diagnosis, dermoscopy, reflectance confocal microscopy

Adres do korespondencji:

dr n. med. Anna Pogorzelska-Antkowiak, EsteDerm, al. Bielska 135b/17, 43–100 Tychy Łuszczyca jest przewlekłą, zapalną, genetyczną choro-

bą skóry, dotyczącą około 2% populacji. Pierwsze objawy łuszczycy pojawiają się najczęściej u młodych dorosłych.

W patogenezie tej choroby kluczową rolę odgrywa- ją antygeny układu HLA (Cw2, Cw6, B13, Bw57, DR7, A30, B27). Wyniki licznych badań nad istotą schorzenia wyka- zały kluczową rolę limfocytów T w patogenezie łuszczycy [1]. W ogniskach chorobowych zaobserwowano wyraźną przewagę komórek Th1. Znakowanie limfocytów za po- mocą przeciwciał monoklonalnych wykazało w naskórku

i górnej części skóry właściwej ogromną liczbę komórek CD4+ oraz CD8+. Implikuje to zwiększoną produkcję ta- kich mediatorów procesu zapalnego, jak IFN-γ, interleukina 2 (IL-2), interleukina 17 (IL-17) oraz TNF-α. Typowym dla łuszczycy zjawiskiem jest zwiększona migracja neutrofilów do zmienionego chorobowo naskórka. Odzwierciedla się to w badaniu histopatologicznym pod postacią tak zwanych mikroropni Munro.

Typowe ogniska łuszczycowe zestawione z klasycz- nymi predylekcyjnymi miejscami występowania na ogół

(2)

12

Forum Dermatologicum 2019, tom 5, nr 1

Wszystkie te cechy mają swoje odzwierciedlenie w badaniu za pomocą mikroskopu konfokalnego.

W obrazie uzyskanym za pomocą mikroskopu konfo- kalnego in vivo (Vivascope 1500) obserwujemy zgrubie- nie naskórka, jasne, „świecące” ogniska parakeratozy oraz neutrofile. Naskórek w całości jest wyraźnie pogrubiały, akantotyczny. W naskórku typowy wzór plastra miodu wykazuje cechy charakterystyczne dla akantozy; wydaje się ciemniejszy, co jest powodowane rozluźnieniem jego struktury w następstwie utracenia przez keratynocyty więzi sąsiedztwa [4].

Widoczne są liczne komórki zapalne podkreślające swoją obecnością proces spongiozy.

Na granicy skórno-naskórkowej brodawki skórne są mnogie, poszerzone, z wyraźnie zaznaczonymi w części centralnej naczyniami krwionośnymi (ryc. 4). Dla kontra- Rycina 1. Obraz kliniczny ognisk łuszczycy

Rycina 2. Łuszczyca w dermoskopii. Łuska na powierzchni ogniska pokrywa liczne naczynia krwionośne położone poniżej

nie stanowią problemu w postawieniu trafnej diagnozy (ryc. 1). Bywają jednak sytuacje, gdy objawy przypominają inne schorzenia o charakterze zapalnym, jak łojotokowe zapalenie skóry, wyprysk pieniążkowaty, łupież czerwony, mieszkowy czy grzybica [2].

Wykonanie biopsji i posiłkowanie się badaniem histo- patologicznym prowadzi zawsze do oszpecenia pacjenta i wydaje się w czasach dostępu do nowoczesnych metod diagnostycznych (dermoskopia i mikroskopia konfokalna) niepotrzebną procedurą.

W obrazie dermoskopowym (FotoFinder) typowej zmia- ny łuszczycowej widoczna jest wyraźna pogrubiała warstwa rogowa odpowiadająca w badaniu klinicznym łusce (ryc. 2).

Widoczne są również liczne równomiernie rozmieszczone naczynia krwionośne typu kropek [3] (ryc. 3).

Łuszczycę w obrazie histopatologicznym cechuje wyraźne wydłużenie sopli naskórkowych, ogniska parakeratozy, zanik warstwy ziarnistej i skupiska neutrofilów w obrębie pogrubiałego naskórka (mikroropnie Munro). Wi- doczne są też rozszerzone i dość kręte naczynia krwionośne, a także egzocytoza limfocytów i innych komórek zapalnych.

Rycina 3. Dermoskopowy obraz ogniska łuszczycowego z licznymi naczyniami typu kropek

Rycina 4. Obraz łuszczycy w mikroskopie konfokalnym. Widoczne liczne wewnątrzbrodawkowe rozszerzone naczynia krwionośne z komórkami zapalnymi (czerwone znaczniki)

(3)

13 Anna Pogorzelska-Antkowiak, Diagnostyka łuszczycy za pomocą dermoskopu i mikroskopu konfokalnego

stu przestrzenie międzybrodawkowe wydają się wyraźnie węższe. W wierzchniej warstwie skóry właściwej widać liczne naczynia krwionośne z otaczającymi je komórkami zapalnymi [5].

Podsumowując — dostęp do nowoczesnych metod diagnostycznych, w tym do mikroskopii konfokalnej in vivo, znacząco zwiększył trafność stawianych diagnoz, a tym sa- mym skuteczność terapeutyczną łuszczycy.

PIŚMIeNNIctWo

1. Parisi R, Symmons DPM, Griffiths EM, Ashcroft DM. Global Epidemiology of Psoriasis a Systemic Review of Incidence and Prevalence. J Invest Dermatol. 2013; 2: 377–385.

2. HawroT, Maurer M, Hawro M, et al. In psoriasis, levels of hope and quality of life are linked. Arch Dermatol Res. 2014; 306: 661–666.

3. Lallas A, Zalaudek I, Argenziano G. Dermoscopy in General Dermato- logy. Dermatol Clin. 2013; 31: 679–694.

4. Gill M, Gonzales S. Enlightening the Pink: Use of Confocal Microscopy in Pink Lesions. Dermatol Clin. 2016; 34: 443–458.

5. Hofmann-Wellenhof R, Pellacani G, Malvehy J, Soyer HP. Reflectance Confo- cal Microscopy for Skin Diseases. Springer-Verlag, Berlin Heidelberg, 2012.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Istniejące definicje tekstu, które zestawia się obok siebie (por. Klemm 2002), nie są dowodem na zamęt terminologiczny. One nie tyle konkurują ze sob ą, ile

R. Najogólniej rzecz biorąc u Develina szukać się będzie informacji 0 urzędnikach ateńsk ich. Jest to zatem pozycja nie tylko nowsza, ale i inna, aniżeli znane powszechnie

Zgodnie z zapewnieniami psychiatry, skończyć należy z hasłowym „Pielewinem”, który ledwo jedną powieść w ciągu dwóch lat był w stanie z siebie wykrztusić, potrzebny

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ POMIARU POZORNEJ GRUBOŚCI PŁYTKI ZA PO- MOCĄ MIKROSKOPU ORAZ ZA POMOCĄ REFRAKTOMETRU ABBEGO DLA CIECZY.. Cel

• naczynia włosowate zatokowe o ścianie nieciągłej – posiadają większą średnicę, charakteryzują się albo dużymi otworami w komórkach4. śródbłonka, albo

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU1.

Here, we report that engineered TEBVs can be generated by in vivo remodeling of autologous fibrocellular tissue capsules. Notably, our TEBVs have low thrombogenicity and is composed

Przez obrót śruby mikroskopu przesuwać stolik do momentu uzyskania maksymalnie ostrego obrazu brzegu rysy znajdującej się na dolnej powierzchni płytki.. Przesunąć stolik