• Nie Znaleziono Wyników

Współczynniki wnikania ciepła dla wybranych elementów turbin

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Współczynniki wnikania ciepła dla wybranych elementów turbin"

Copied!
19
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ Seria: ENERGETYKA., z. 54

________ 1975 Nr kol. 462

Tadeusz CHMIELNIAK, Eugeniusz PRYSOK Grzegorz SOROKOWSKI

WSPÓŁCZYNNIKI WNIKANIA CIEPŁA DLA WYBRANYCH ELEMENTÓW TURBIN

Streszczenie. Podano analizę i porównanie współczynników wnika- nia ciepła dla różnych elementów turbin cieplnych. Wybrane formuły zilustrowano odpowiednimi nomogramami ułatwiającymi obliczenia prak­

tyczne.

1. Wstęp

Dokładne określenie warunków wymiany ciepła w elementach turbin ciepl­

nych ma podstawowe znaczenie dla analizy ich stanu cieplnego, który z ko­

lei warunkuje szereg istotnych momentów eksploatacji turbin (rozruch,zrzut obciążenia itd. ).

W ogólnym przypadku współczynnik wnikania ciepła można określić rozwią­

zując równania Prandtla i energii dla omywanych powierzchni. Rozwiązanie tego układu równań dla wielu mniej skomplikowanych geometrii jest znane.

Obok dokładnych rozwiązań omawianego zagadnienia brzegowego przedstawiono w literaturze cały szereg rozwiązań przybliżonych. Niejednokrotnie kosz­

tem pewnego obniżenia dokładności metody przybliżone pozwalają uwzględnić wpływ szeregu dodatkowych czynników na warunki wymiany ciepła, których u- względnienia w przypadku stosowania ścisłych metod prowadzi do poważnych trudności.

Dla prostych geometrii i nieskomplikowanych warunków wymiany ciepła (po­

wierzchnie izotermiczne, przepływ laminarny itd. ) do obliczeń praktycz­

nych można z dostateczną dokładnością wykorzystać rozwiązania analityczne równań Prandtla i energii. Dla bardziej złożonych zagadnień szybciej do celu prowadzą metody eksperymentalne.

W pracy przedstawiono niektóre rezultaty analizy współczynników wnika­

nia dla różnych elementów turbin. Analizy dokonano na podstawie aktualne­

go stanu wiedzy w tym zakresie. Ze szczególnym uwzględnieniem stosowalno­

ści poszczególnych związków.

(2)

2. Układ łopatkowy

38________________ T. Chmielniak. E. Prysok. G. Sorokowski

się szereg strumieni ciepła

Dla ułatwienia analizy wymiany ciepła w układzie łopatkowym wyróżnia Podstawą klasyfikacji są cechy geometryczne

układu powodujące różnice w fizycznym prze­

biegu procesu wymiany ciepła (rys. 1 ).

Współczynnik wnikania był szczegól­

nie intensywnie badany [np. : 1, 2, 3, 4].

Z praktycznego punktu widzenia za najbar­

dziej interesujące można uznać zależności kryterialn-e podane w J2, 4j s

Rys. 1. Współczynniki wni­

kania ciepła dla układu ło­

patkowego

Nu.,

Nu.

0,206 Re0 *56 Sg"0 ’58

gdzieś

Nu,

C Re

<*■1 t>

n (2)

w. de P

R e — , de = w

Sg = k __________ 2_b____________ _ t s i nf^ + ę>2 ) cos2 ^ ^— -

J

1/2

sin

C = 0,328 k - 0,282, n = 0,736 k-0*4

b - szerokość palisady, bQ - cięciwa profilu, t - podziałka palisady, t^,

\.2 - temperatura przed i za wieńcem, p^, pg - ciśnienie przed i za wień­

cem, P - obwód profila, , Pg “ geometryczne kąty wejścia i wyjścia, p,

^c » p-c r gęstość, współczynnik przewodzenia, współczynnik dynamiczny lep­

kości czynnika.

(3)

Współczynniki wnikania ciepła.. 39

Zależność (1) otrzymano dla

2 . 105 < Re < 1 , 5 . 106

2 < Sg < 45

Przedział zmienności Re dla formuły (2) jest równy

104 < Re < 1 0 6

Stosując związek (2) można otrzymać nieco dokładniejsze rezultaty, jeżeli stałe C i n aproksymować różnymi formułami dla różnych zakresów zmian k

(różnej foimy geometrycznej kanału). Dla 0,9 "C k < 1,5 (kanały akcyjne) można przyjąć«

C = 0,165 k - 0,104, n = 0,835 - 0,125 k , (a)

dla 1 , 5 < k < 2,8 (kanały reakcyjne) C i n mogą być określone przez za leżnośei:

C = 0,177 k + 0,042, n = 0,632 - 0,0475 k . (b)

Przebieg zależności (2) z uwzględnieniem (a) i (b) ilustrują rysunki 2a i 2b.

Porównanie formuł (1), (2) dla ogólnego przypadku jest utrudnione.Uza­

sadnione jest jednak przeprowadzenie takiego porównania dla palisad o op­

tymalnej podziałce i ustalonych wartości b [5].

Za dostatecznie dokładny związek opisujący można przyjąć [5] 1

1/3

* o p t = ^ * 7 § 7 T ® dla k > 1 , 5 ,

tQpt = 1 * ^ 1 - 0,869) (H) - liji + 1,604 dla 1 < k < 1 , 5 .

Funkcję b dla stosowanych palisad można przedstawić w postaci [5] i

E = 0,851 - 0,236 + 0,476 fi 2 , ® =3[ " Pi “ ^2

c

Rezultaty porównania dla Re = 10 ilustruje rys. 3.

(4)

40 T. Chmielniak, E. Prysok, G. Sorokowski

Rys.2a.ZależnośćNu- f(Re,k)dlaprofiliakcyj-Rys.2b.ZależnośćNu= f(Re,k)dlaprofilireak- flycl1 oyjnych

(5)

Współczynniki wnikania ciepła.. 41

Rys. 3. Zależność Nu = f ( ^ » profili akcyjnych i reakcyjnych

Z przedstawionych danych wynika duża rozbieżność rezultatów otrzyma­

nych z formuł (1) i (2).

Formuły (1) i (2) otrzymano z analizy rezultatów pomiarów współczynni­

ków w warunkach statycznych (palisady niewirujące), dl& przepływu z zerowym kątem ataku (i=0). W literaturze brak zgodności co do możliwości wykorzystania tych rezultatów dla wirujących kanałów. W [3, 6] w zasadzie nie stwierdza się różnicy między wartościami dla kanałów kierowni­

czych i roboczych. W [2] stawia się tezę, że wartości w kanałach roboczych przekraczają wartości 0C1 dla palisad kierowniczych o 30-40$. '

(6)

42 T. Chmielniak, Ii. ?rysok, G. Sorokov .,Ki

Wpływ parametrów przepływu oraz cech geometrycznych wirujących kanrr.%

można przeanalizować rozpatrując zaleconą w [2] formułę do określenia współczynnika wnikania dla łopatek roboczych (wirujących,).

UuR = Uu1u(1 ■+ 0,8 Su0 »4 2 )

gdzie: Ru iu określa zależność (1), Sj =

(3)

u l w 0 <3

JCdn u = ~ U T ’ d - średnica podziałowa stopnia,

1 wysokość łopatki.

Stosunek Su można przy założeniu, że

przedstawić w postaci

FJF

v1 s i n ^ = wR sin

iinay, "^|i - 2 o o s ^ + (£-)'

(4)

gdzie: tj' = j -

Funkcję Su k zilustrowano na rys. 4.

Widoczny jest znaczny wpływ kąta oC. i stosunku na wartość Su.

1 C1

2,0 S u k \ y

1,5

10

0,5

Rys.

0,2 0 / 0,6

4. Zależność Su ki9"

0,8 1,0

c„

= f(u/c.,, CC1 )

(7)

Współczynniki wnikania ciepła.. 43

Przebieg krzywych oraz fakt, że dla stopni akcyjnych k przyjmuje więk­

sze wartości, pozwala przypuszczać, że wpływ zjawiska wirowania na inten­

sywność wymiany ciepła jest zbliżony dla palisad akcyjnych i reakcyjnych.

Obliczenia szczegółowe dla danych palisad wskazują,że liczba Nusselta dla łopatek wirujących może znacznie przekraczać dane dla łopatek kierowni­

czych, zwłaszcza dla niewielkich wartości iT.

Zmiana kąta ataku "i" zmienia charakter przepływu w kanale łopatkowym a więc w konsekwencji również wpływa na wartość cę^. W [7] wpływ zmiany kąta "i" na wartość współczynnika wnikania określono związkiem

«-,(!) = *,(0) [ o , 97 + 0,78 (I - 0,2)2 ] (5)

gdzie: i = i / ^ .

Formuła (5) jest słuszna dla

I = (-0,5 )-(+0,4), Re = (1,5-4) 105, ?w = ^2 = (0,023-0,073)

(r - promień krawędzi wlotowej łopatki).

Współczynniki wnikania ciepła na powierzchniach czołowych («2 i « ^ m o ż ­ na obliczyć z formuł [9],

Su± = 0,032 (1 + 0,7 Sg-0»54) Re°'8 (6) li

Bu* = 0,065 Re°£8 Sg-0*54 (7)

Reśr = 0,5(Re1 + Re2 ).

Temperaturę nominalną oraz prędkość obliczeniową stanowią: temperatura gazu i rzeczywista prędkość na wejściu ( R e ^ lub wyjściu (Re2 ) z kanału łopatkowego. Zależność (6)-jest słuszna dla stopni o małej reakcyjności (j5 = 0,1f0,2, Sg = 1,3f2,4), natomiast związek (7) obejmuje przypadki ka­

nałów akcyjnych i reakcyjnych (i,3 Sg < 5 , 5 ) . Oba związki zostały otrzy­

mane dla:

1,5 . 105 < Re2 < 2,5 • 105 ,

M2 < 0,9.

(8)

Proces wymiany ciepła na rozpatrywanych powierzchniach można opisać również zależnością

Kui = 0,032 Re0 *8 , (8)

gdzie: Re =• * ='0,5 (w^ + Wg) , B - długość kanału wzdłuż śred­

niej jego linii. Dobre rezultaty otrzymuje się przyjmując do obliczeń za temperaturę i ciśnienie obliczeniowe wartości:

t. + t„

tn - 0,9 - L - 2 - 2 ,

44________________________________ T. Chmielniak, E. Prysok, G. Sorokowski

Pn = 0,5(p1 + P2 ).

Prędkości, temperatury, ciśnienia należy przy tym określić dla prze­

krojów 1 (przed kanałem) i 2 (za kanałem) odpowiednio u podstawy (ofy) i wierzchołka (oc2 ) łopatki.

Ogólne porównanie formuł (6) i (7) jest bardzo utrudnione ze względu na różną budowę rozpatrywanych zależności. Obliczenia szczegółowe wskazu­

ją, że rezultaty otrzymane z formuł (6) i (7) przewyższają nieco wartości otrzymane przy zastosowaniu formuły (8).

Do obliczenia współczynnika wnikania można wykorzystać związki:

* °*8

W 3 =X.(t,p) G(s, s/b, D) (-^) Ł 0*8 , (9)

gdzie:

X (t,p) = 0,0128 ^■0,3D t43°>63 f 1

. . D Ł

mw - strumień masy czynnika przez szczelinę, ii - strumień masy w rozpatrywanym przekroju, s - wysokość szczeliny,

b - szerokość łopatki.

(9)

Współczynniki wnikania ciepła.. 45

Rys.5.Zależnośćcę, = f(%,G)

(10)

46 T. Chmielniak. E. Erysok. G. Sorolowski

(

1 0

)

gdzie«

cę, bo

c . bo Nu3 = K * Re =

u - prędkość obwodowa obliczona dla średnicy szczeliny danego stopnia, cg - prędkość przy izentropowej ekspansji w oparciu kierowniczym,c - real­

na prędkość bezwzględna na wyjściu z aparatu kierowniczego mierzona u wierzchołka łopatki, A - stała równa«

Zależność (9) Jest przekształconą formułą Krassoulda, opisującą konwek­

cyjną wymianę ciepła w szczelinie. Formułę (9) dla A = 500 t/h i 8=0,001 przedstawiono na rys. 5.

3. Tarcze wirnikowe i kierownicze

Proponowane zależności opisujące współczynniki wnikania dla tarcz opar­

te są głównie o teoretyczne badania dla wirujących i niewirujących tarcz o prostej geometrii w różnych układach obudowy oraz o badania eksperymen­

talne, w tym również o wycinkowe badania na obiektach rzeczywistych. Dys­

kusję szeregu formuł i odpowiednie nomogramy podano w [9j. Dla wybranych tarcz wirnikowej i kierowniczej przy określonych warunkach termodynamicz­

nych porównanie kilku formuł przedstawiono na rys. 6 1 7 . największe war­

tości otrzymano z zależności podanej w [10] (rys. 6, krzywa 1 )

Jest to formuła ważna dla opływu płyty. Liczbę Re zdefiniowano wprowa­

dzając prędkość charakterystyczną

A = 1485 przy s/bo = 0,03 ,

A = 1260 przy s/bo = 0,05

Hu = 0,957 Re0 *8 ,Pr0 »8 ( 1 1 )

w = r o ( 1 - p / u ) gdzieś

w - prędkość kątowa, fyw = f(z/r^J.

Pozostałe oznaczenia podano na rys. 6.

(11)

Współczynniki wnikania ciepła.. 47

Rys. 6. Zależność a, = f(r)

Rys. 7. Zależność oę

(12)

Zbliżone wartości daje formuła podana w [«] a ujmująca wpływ na wy­

mianę ciepła stosunkowo dużej ilości parametrów (rys. 6, krzywa 2)

Hu = 0,123 Re0 *8 k“°»2 x~°*4 (£ ^ ) ° ’ 2 ( 1 2 )

± A/

gdzie:

Re = ^ , k = ~ 0 > x = , K - współczynnik prowadzenia dla mate-

^ v ro ro c

riału tarczy, ■S'^ - składowa promieniowa prędkości płynu, - składowa prędkości płynu na promieniu rQ.

Często stosowana do obliczeń prosta formuła [9]

Hu = 0,0217 Re0 '8 (13)

daje wartości znacznie odbiegające od danych otrzymanych z (11 ) i (12) (rys. 6, krzywa 4).

Krzywe 3 i 5 są ilustracją formuł*

p 0,8 0,6

°ct1 “ 0,366 CM rtJ Q tgr [9] (krzywa 3)

Cjj - zredukowany współczynnik mocy tarcia, u °'8

Hu = a1 Re0 '8 £1 + b1 ] [9J (krzywa 5)

a1 = f^(r), b1 = f2(f)* - prędkość obwodowa na promieniu r Q.

Zależność a, =• f(r, n, k, r/rQ, b/r ^ ) otrzymaną po przekształceniu związku (12) przedstawiono na rys. 8.

W przeciwieństwie do wirujących tarcz, doświadczalny materiał dotyczą­

cy tarcz kierowniczych jest stosunkowo ubogi. Istniejące dane doświadczal­

ne uzyskano w badaniach modelowych nie uwzględniających rzeczywistych wa­

runków przepływu. Krzywą 1 (rys. 7) obliczono z formuły o postaci (11 ).

Liczbę Re zdefiniowano następująco*

48________________________________ T. Chmielnialc, E. Prysok, S. Sorokowski

2 3C ft r

Re . !--- i?

(13)

Współczynniki wnikania ciepła.. 49

8a.Zależność

(14)

59

. T. Chmielniak, E. Ery sok, G. Sorokowski

Rys.8b.ZależnośćX =k-*"*'^ (=—) * (— —O '

(15)

Współczynniki wnikania ciepła.. 51

Pozostałe krzywe otrzymano z formuł nie “uwzględniających wpływu na in­

tensywność wymiany ciepła wartości szczeliny osiowej. Wykorzystano zależ­

ności!

ności wykorzystywać zarówno w obliczeniach analitycznych jak i analogo­

wych stanu termicznego tarcz. Wykorzystanie związku (12) w badaniach ana­

logowych jest utrudnione ze względu na obecność w nim członu zacierające­

go współczynnik przewodzenia A c materiału tarczy, który w ogólnym przy­

padku może być funkcją temperatury.

4. Uszczelnienie labiryntowe

Znajomość współczynników wnikania charakteryzujących wymianę ciepła w uszczelnieniach ma szczególnie istotne znaczenie dla analizy stanu termicz­

nego elementów turbin wału, tarcz. Dotyczy to

= Re Pr fm [9] (krzywa 2) }

Hu = = 0,0178 Re0 '9 [9] (krzywa 3) . A

Wszystkie podane formuły oprócz formuły (12) można bez większych trud-

zwłaszcza stanów nieustalonych.

V

a) Uszczelnienie szeregowe bez całkowitego wy­

tracania prędkości Rys. 9. Uszczelnienia la­

biryntowe

8700 < Re <1 . 7 . 105 (15)

(16)

0.75

52 T. Chmielniak. E. Prysok. G. Sorokowaki

Rys.10.Zależnośćcç= f(G)%a;

(17)

Współczynniki wnikania ciepła.. 53

gdziei

Re = -W > w - prędkość w uszczelnieniu pod ostrzem.

Pozostałe oznaczenie podano na rys. 10.

b) Uszczelnienie szeregowe z całkowitym wytrącaniem prędkości (rys. 9a) :

Ru1 = 0,98 Re0 , 6 ( | f' 56 200 < R e < 6 . 1 03 , (16}

Nu1 » 0,41 Re0 ' 7 ( | ) 0 ’ 56 6.103< R e < 1 . 2 . 105 . (17)

Dla określenia ocu w [13] zaproponowano formułę

1,125 R .0 - 65 ( i j * '35 ( I ) 0 ’ 1 ( f

)'~

2

,0,35 /hN0 , 1 / f 0,32 ) gdzieś

Nu2

tfUp 2h ph w Nu2 1---, Re r- 211 w

Związek (15) po zapisaniu go w postaci

“ “1 - % ° ' 8» (,9)

gdaiei C - atała, V=*(jj) (3)

\

du”° ’8

d^ - średnica uszczelnienia, m^ - strumień masy czynnika przez uszczel­

nienie, po&tno w fśrmie wykresu na rys. 10.

Bardziej szczegółową analizę formuł ważnych dla uszczelnień podano w [9].

5. Uwagi końcowe

Przedstawione dane dotyczące współczynnika 1 wskazują na duże róż­

nice między rezultatami formuł (1) i (2). Bardziej uniwersalna formuła (i) daje wartości wyższe. Podobne różnice można otrzymać porównując for­

muły dla określenia pozostałych współczynników wnikania w układzie łopat­

kowym.

(18)

54 T. Chmielniak. E. Pryaok. G. Sorokowski

Z porównania związków opisujących współczynniki wnikania dla tarcz kie­

rowniczych, tarcz wirujących widać, że również w tym zakresie różnice mię­

dzy poszczególnymi rezultatami są znaczne. Wynika stąd konieczność prowa­

dzenia dalszych badań dla uzyskania bardziej miarodajnych rezultatów.

Przedstawione w pracy formuły przystosowano do praktycznego stosowania w obliczeniach stanów termicznych poszczególnych elementów. Wydaje się słuszne, by w przypadkach dużego zróżnicowania rezultatów otrzymanych z różnych formuł wybrać średnie wartości związków dających wyniki zbliżo­

ne do siebie.

LITERATURA

[ l j Kapinos W. M., Knabe A. G. : K opriedieleniu średniewo koefficienta tie- płoobmiena turbinnych łopatok, I.W.Z., Energietika 6, 1967.

[2] Żirickij G.S. i innis Gazowyje turbiny dwigatieliej lietatielnych appa- ratow, Moskwa, Izd. Maszinostrojenije, 1971.

[3] Ellenbrock H.: Some KACA Investigation of Heat Transfer of coolde Tur­

bine Blade, Proc. of the General Duse of Heat Transfer, Inst. Mech.

ihgr., t. 410, London 1951.

[4] Pietrowskaja H.A., Pietrowshij W.S.: K woprosu o średnim koefficien- tie tiepłoootdaczi w łopatocznych rieszotkach, Trudy Mosk. Aw.Tiechn.

Inst., wyp. 72, 1971.

[5] Mamejew B. I., Klibanow A. G. s Profilnyje poterii w turbinnoj reezotkie, Tiepłoenergetyka 6, 1970.

[6] Karnożickij W.H. 1 Tiepłoobmien w łopatkach w naturalnych usłowijach, Energetika i elektrotiechniczeskaja promyszliemnost, 3, 1963.

[7] Żarów G. G., Wienciulis 1.S.: Sudowyje wysokotiempieraturnyje gazotur- binnyje ustanowki, Izd. Sudostrojenije, Leningrad 1973.

[8] Bodunow M.H., Lokaj W. I.: Wysokotiemperaturnyje ochłożdajennyje gazo­

wyje turbiny, Sbornik Statiej, Izd. Maszinostrojenije, Moskwa 1971.

[9] Zespół Cieplnych Maszyn Wirnikowych: Atlas współczynników wnikania cie­

pła dla elementów turbin. Praca nieopublikowana.

[1 0] Tuliszka E.: Temperatury i naprężenia termiczne w tarczowych wirni­

kach turbin cieplnych w różnych warunkach pracy, Archiwum Budowy Ma­

szyn, Tom VII, 4, 1960.

["] Kapinos W.M.: Tiepłopieriedacza diaków gazowych turbin z wozdusznym ochłożdienijem. Trudy Ch.P. I., Tom 24, wyp. 6, 1957.

[12] Kapinos W.M. , Gura Ł.A.: Isliedowomi je tiepło obmiena w labiryntowych upłotnienijach na statinieskich modielach, Tiepłoenergetika 11, 1970.

It3] Kapinos W.M. , Gura Ł.A.: Tiepłoobmien w stupienczatom labirintom upłot- nieni, Tiepłoenergietika 3, 1973.

(19)

Współczynniki wnikania ciepła.. 55.

KOJHKHOiHEHTH T EIIJIO O W M R M HEKOTOPHX 3JIEMEHTOB TyPBHH

P e 3 k> u e

IIpHBoflHTHa aH aaH 3 h cp aB H ein ie K03<J><J>nqHeHT0B T enjiooTflaaH b x a p a K ie p H H x 30- Hax TenaooÓM eHa (noflBHSHŁie h HenoflBHXHhie TypÓHHHbie pemgTKH, a h c k h , f i n a $ - p a r i t t i , jiaÓHpHHioBHe ynjioTH eH «) . R jta odJierseH H H p a c n S io B n p a B o f la ic a cooTBem- mne homorpaMMU.

THE COEFFICIENT OP HEAT

TRANSFER FOR SOME TURBINE ELEMENTS

S u m m a r y

This paper contains the analysis and comparison of the coefficients of heat transfer in the characteristic turbine elements (disk, disk whell, blade cascade, labyrinth seal, diaphragm). To facilitate the calculation the corresponding nomograms are given.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Po stronie gazu w ystępują zazwyczaj dużo niższe w artości w spółczynników wnikania ciepła, a zatem w celu intensyfikacji procesu w ym iany ciepła stosowane

a) przyjęcie (wybór) danych do obliczeń (punkty pomiaru parametrów pary w obrębie układu przepływowego, punkty pomiaru temperatury metalu elementu, m oc turbozespołu),

Badania eksperymentalne wykonano w Laboratorium Spalania Paliw Stałych Instytutu Energetyki Paliwowej. Konstrukcję sondy wykonano w oparciu o opis sondy Schmidta podany

mienia, wg tego samego schematu jak dla konwekcji swobodnej. Obliczenia te również wskazują, że rzeczywiste wartości średnic krytycznych izolacji przewodów reprezentują

Optymalizacja procesu nagrzewania polega na wyborze takich funkcji (x\t), dla których czas przejścia od stanu początkowego do końcowego jest minimalny przy równoczesnym

W algorytmach obliczeń linii rozprężania dla różnych warunków pracy turbozespołu zastosowano zarówno metody opierające się na wyznaczaniu rozkładu parametrów w turbinie

Wymienione czynniki powodują, że również czas pracy do skasowania luzu (tu) lub zniszczenia elementów zespołu wirującego (łopatki lub tarczy) (tz) jest wielkością

Osady jednostronne styczne zmieniają profil rury w nieznacznym stopniu, w związku z czym ich wpływ na konwekcyjny współczynnik wnikania ciepła można pominąć..