• Nie Znaleziono Wyników

Widok Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi - kontynuacja i zmiany

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Widok Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi - kontynuacja i zmiany"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Z Badañ nad Ksi¹¿k¹ i Ksiêgozbiorami Histor ycznymi – kontynuacja i zmiany

Seria wydawnicza „Z Badañ nad Polskimi Ksiêgozbiorami Historycznymi”

powsta³a w po³owie lat siedemdziesi¹tych z inicjatywy prof. dr hab. Barbary Bieñkowskiej. Pierwotny zamys³ wydawnictwa by³ bardzo skromny – chodzi³o o stworzenie forum dla og³aszania efektów prac badawczych prowadzonych przez grono uczniów redaktorki i osób zwi¹zanych z jej seminarium i pracami naukowymi; wed³ug jej w³asnych s³ów nie by³o w planie d³ugotrwa³ego kontyn- uowania tego przedsiêwziêcia, chodzi³o o zaspokojenie doraŸnej potrzeby. Skro- mna by³a tak¿e szata zewnêtrzna pierwszych zeszytów serii, ukazuj¹cych siê w tzw. ma³ej poligrafii, czyli w technice powielaczowej. Okaza³o siê jednak, ¿e seria spotka³a siê z pozytywnym odzewem œrodowiska i ¿e pierwsze trzy nume- ry nie wyczerpa³y „poda¿y” prac; wrêcz przeciwnie, uruchomi³y nowe badania, które zaowocowa³y nowymi propozycjami artyku³ów do druku. W ten sposób seria nie tylko nie zosta³a zamkniêta po pierwszych kilku numerach, lecz rozwinê³a siê, osi¹gaj¹c wkrótce wœród badaczy ksi¹¿ki w Polsce opiniê powa¿- nego przedsiêwziêcia naukowego.

Ukazuj¹ce siê w przybli¿eniu co rok tomy, od numeru czwartego przybra³y charakter tematyczny – ka¿dy mia³ za zadanie zgrupowaæ artyku³y zwi¹zane z konkretn¹, choæ doœæ szeroko zakreœlon¹ tematyk¹ badawcz¹, na przyk³ad:

Ksi¹¿ka rêkopiœmienna (z. 4, Warszawa 1980), Ksiêgozbiory miejskie i miesz- czañskie (z. 6, Warszawa 1981), Zbiory specjalne (z. 8, Warszawa 1985), Frag- menty i rekonstrukcje (z. 9, Warszawa 1986), Kolekcje wyznaniowe (z. 13, Warszawa 1992). Powstawa³y w ten sposób interesuj¹ce przegl¹dy dziedzin badawczych, które okazywa³y siê przydatne nie tylko dla badaczy z danej tema- tyki, lecz jednoczeœnie pe³ni³y i wielokrotnie pe³ni¹ po dziœ dzieñ istotn¹ rolê w na- uczaniu akademickim. Nic wiêc dziwnego, ¿e gdy w 1993 roku przyjaciele, koledzy i wspó³pracownicy przygotowali ksiêgê pami¹tkow¹ dla Profesor Bieñkowskiej, zosta³a ona wydana jako tom specjalny serii (poza numeracj¹ ogóln¹ i pod redak- cj¹ Marianny Mlekickiej), a tytu³ który jej nadano – Bibliologia dyscyplin¹ inte- gruj¹c¹ – w pewnym sensie podsumowywa³ dorobek i serii, i jej twórczyni.

5

(2)

Barbara Bieñkowska redagowa³a stworzon¹ przez siebie seriê do pocz¹tku lat dziewiêædziesi¹tych, wydaj¹c piêtnaœcie tomów. Odchodz¹c na emeryturê przekaza³a kierowanie uznanym ju¿ przedsiêwziêciem naukowo-wydawniczym swemu bliskiemu wspó³pracownikowi prof. dr hab. Józefowi Wojakowskiemu.

Zmiana redaktora naczelnego naturaln¹ kolej¹ rzeczy wkrótce odzwierciedli³a siê w koncepcji i praktyce wydawania kolejnych tomów „Z Badañ…” Profesor Wojakowski zrezygnowa³ z pomys³u kompletowania tomów tematycznych.

Wolumin szesnasty serii – pierwszy przez niego przygotowany – ukaza³ siê z podtytu³em „Studia i Materia³y”, który to podtytu³ odt¹d ukazywa³ siê regu- larnie a¿ do ostatniego, dwudziestego pierwszego tomu, wydanego w 2003 roku. Rok póŸniej, w nawi¹zaniu do ksiêgi pami¹tkowej poœwiêconej Profesor Barbarze Bieñkowskiej, ukaza³ siê drugi tom specjalny, dedykowany redak- torowi naczelnemu serii w szeœædziesiêciopiêciolecie urodzin. Po tym wolu- minie nast¹pi³a dwuipó³letnia przerwa, któr¹ zamykamy wydaniem niniejszego tomu. Tom ten jednak ukazuje siê ju¿ w zmienionym charakterze – jako regu- larne czasopismo, pod zmienionym tytu³em i wydawany ju¿ nie jako jednooso- bowe przedsiêwziêcie, lecz wynik pracy powo³anej przez dyrektora Instytutu Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Rady Redakcyjnej. Mimo to intencje obecnego zespo³u redakcyjnego dalekie s¹ od odcinania siê od dotych- czasowego dorobku serii, tym bardziej, ¿e prawie wszyscy w mniejszym lub wiêkszym zakresie byliœmy obecni, chocia¿by jako autorzy, w poprzednich wcieleniach „Z Badañ…”. Powo³anie do ¿ycia niniejszego periodyku traktujemy jako logiczn¹ konsekwencjê zmian wprowadzonych w formule serii przez jej ostatniego redaktora, który faktycznie przekszta³ci³ j¹ w nieregularnie wycho- dz¹ce czasopismo, jakkolwiek nie podkreœli³ tego poprzez wprowadzenie odpo- wiednich zmian formalnych.

Trudno wœród badaczy ksi¹¿ki o kliszê bardziej wytart¹ ni¿ ³aciñskie przys³o- wie: „habent sua fata libelli”, ale te¿ nie sposób siê od niej uwolniæ, kiedy nawet przygotowanie obecnie przekazywanego Czytelnikom tomu nie obesz³o siê bez dramatu. Postanowienie o przekszta³ceniu serii w regularny periodyk naukowy oraz o zmianie jego nazwy zapad³o na zebraniu Zak³adu Wiedzy o Ksi¹¿ce w po- cz¹tkach up³ywaj¹cego roku. Pomys³ ten dojrzewa³ ju¿ od d³u¿szego czasu w na- szym gronie, tak ¿e jego zg³oszenie pod dyskusjê nosi³o cechy spontanicznego spotkania siê kilku inicjatyw. Profesor Wojakowski, który nie nale¿a³ do grona inicjatorów zmian, mimo to nie tylko bez sprzeciwu przyj¹³ sugestie, ale tak¿e – chocia¿ stan jego zdrowia by³ daleki od zadawalaj¹cego – zgodzi³ siê nadal po- zostaæ redaktorem powstaj¹cego czasopisma. Pisz¹cy te s³owa powo³any zosta³ wówczas na stanowisko sekretarza redakcji.

W ten sposób rozpoczêliœmy wraz z Profesorem Wojakowskim przygo- towywanie pierwszego numeru pisma „Z Badañ nad Ksi¹¿k¹ i Ksiêgozbiorami Historycznymi”, który do koñca roku akademickiego przybra³ ju¿ bardzo wyraŸny zarys. Tymczasem niespodziewana œmieræ Redaktora Naczelnego w sierpniu bie¿¹cego roku i powo³anie mojej osoby na jego miejsce spowodowa-

³a koniecznoœæ ponownego przemyœlenia za³o¿eñ programowych jeszcze nie

6

Jacek Soszyñski

(3)

zaistnia³ego, a ju¿ w przewa¿aj¹cej mierze zebranego tomu. W efekcie prze- prowadzonych w gronie redakcyjnym dyskusji postanowiliœmy, ¿e powinniœmy jednak dokoñczyæ i opublikowaæ niniejszy woluminu tak, jak Profesor Wojakow- ski go sobie wyobra¿a³.

Postawienie sprawy w powy¿szy sposób nie zwalnia jednak nowego redakto- ra od obowi¹zku sformu³owania swoich zapatrywañ na zadania i formu³ê cza- sopisma, które zobowi¹za³ siê prowadziæ. Pojmujê je jako kontynuacjê g³ównych w¹tków reprezentowanych przez dotychczasow¹ seriê, przy jednoczesnym wprowadzeniu pewnych zmian, wynikaj¹cych po czêœci z przyjêcia formu³y periodyku, lecz tak¿e z chêci otworzenia naszych ram na du¿o szersze grono autorskie i czytelnicze.

Kontynuacja dotyczy przede wszystkim pogl¹du ogólnego na temat celów pisma. Kreœl¹c w 1975 roku, we wstêpie do pierwszego zeszytu, sw¹ wizjê two- rzonej serii, Barbara Bieñkowska stwierdzi³a, ¿e celem podejmowanych wysi³- ków jest przysz³a synteza dziejów ksi¹¿ki w Polsce. Rozwijaj¹c ów postulat za- uwa¿y³a, ¿e osi¹gniêcie celu jest jeszcze bardzo odleg³e i ¿e droga do niego wie- dzie poprzez „szczegó³owe badania oœrodków tworzenia, rozpowszechniania i wykorzystywania ksi¹¿ek – przez œledzenie genezy, produkcji, obiegu i od- dzia³ywania zarówno ca³ych zespo³ów dokumentów, jak równie¿ poszczegól- nych egzemplarzy”

1

. W dalszej czêœci wywodu sformu³owa³a jeszcze jedno bardzo wa¿kie stwierdzenie, które warto powtórzyæ: „Szczególnie wa¿ne s¹ tedy prace z zakresu specjalistycznej informacji i dokumentacji zbiorów. Ale przecie¿

zbiory historyczne mog¹ odpowiedzieæ ponadto na wiele bardzo z³o¿onych pytañ, zw³aszcza z dziedziny recepcji idei i dziejów mentalnoœci spo³ecznej.

Wyniki uzyskane dziêki badaniom zbiorów metodami ksiêgoznawczymi zna- komicie dope³niaj¹ i wzbogacaj¹ wiedzê zdobyt¹ innymi sposobami”. Dziœ, po up³ywie przesz³o trzech dekad, nale¿y podkreœliæ, ¿e postulaty te s¹ nadal aktu- alne, chocia¿ stan naszej wiedzy na temat dziejów ksi¹¿ki w Polsce i na œwiecie jest zdecydowanie pe³niejszy. Jednoczeœnie wzros³y jednak i wymagania, i mo¿li- woœci badawcze – zw³aszcza pod wzglêdem technicznym – gdy upowszechnie- nie komputerów spowodowa³o przewrót w gromadzeniu i wykorzystywaniu da- nych. Znikn¹³ jednoczeœnie gorset ideologiczny, który krêpowa³ badania nawet nad odleg³ymi epokami. Tak wiêc pismo utrzyma charakter materia³owo-war- sztatowy, staraj¹c siê przede wszystkim publikowaæ prace Ÿród³owe, które drog¹ mozolnego uzupe³niania wiedzy szczegó³owej bêd¹ uzupe³nia³y nasz¹ wiedzê na temat dziejów ksi¹¿ki. Chêtnie te¿ witali bêdziemy prace syntetyczne i reflek- sjê metodologiczn¹.

Gdzie wiêc mia³yby nast¹piæ zmiany? Seria „Z Badañ nad Polskimi Ksiêgo- zbiorami Historycznymi” nosi³a tytu³ bardzo wyraŸnie okreœlaj¹cy pole zaintere- sowañ i chocia¿ przy ró¿nych okazjach, mimo zamkniêtej formu³y, przemycone

7

Z Badañ nad Ksi¹¿k¹ i Ksiêgozbiorami Historycznymi – kontynuacja i zmiany

1

„Z Badañ nad Polskimi Ksiêgozbiorami Hisotorycznymi”: Bibliografia zawartoœci tomów 1-21

(1975-2003), red. nauk. J. Wojakowski, opr. K. Wojakowska, Warszawa 2003; na 209 pozycji zaledwie

dziewiêæ poœwiêcon jest tematyce ksi¹¿ki piêtnastowiecznej lub starszej.

(4)

8

2

B. Bieñkowska, Wstêp, do: „Z Badañ nad Polskimi Ksiêgozbiorami Historycznymi”, t. 1, Warszawa 1975, s. 5.

zosta³y do niej materia³y dalece odbiegaj¹ce od tematyki nakreœlonej w tytule, nie zmienia³o to faktu, i¿ Czytelnicy nadal oczekiwali zawartoœci zgodnej z zapo- wiedzi¹. W ten sposób seria „Z Badañ nad Polskimi Ksiêgozbiorami Historycz- nymi” by³a przeznaczona dla w¹skiego, fachowego grona odbiorców, zajmuj¹- cych siê wy³¹cznie histori¹ Polski i faktycznie w gronie takim funkcjonowa³a.

Obecny zespó³ redaktorski chcia³by stworzyæ pismo docieraj¹ce do Autorów i Czytelników zainteresowanych dziejami ksi¹¿ki i ksiêgozbiorów w ogóle, nie tylko rêkopisów, druków i kolekcji polskich, lecz równie¿ tych znajduj¹cych siê zagranic¹. Kultura polska rozwija siê w sta³ym kontakcie i pod znacznie silniej- szym wp³ywem czynników zewnêtrznych, ni¿ jest to powszechnie uœwiadamia- ne. Dlatego te¿ wydaje siê celowe rozszerzenie zakresu pisma na obszary inne, chocia¿by dla celów porównawczych, ale przede wszystkim dla pe³niejszego zrozumienia tego, co siê niegdyœ dzia³o, ale tak¿e i odbywa teraz w Polsce.

Druga wa¿na zmiana, jak¹ chcemy dokonaæ, to zdecydowanie szersze otwar- cie ³amów naszego pisma na problematykê ksi¹¿ki rêkopiœmiennej i kultury ksi¹¿ki w dobie przed wynalazkiem druku. Ju¿ pobie¿ny nawet przegl¹d biblio- grafii zawartoœci serii „Z Badañ nad Polskimi Ksiêgozbiorami Historycznymi”

ukazuje, ¿e tematyka ta by³a w gruncie rzeczy nieobecna

2

, a przecie¿ ksi¹¿ka rêkopiœmienna przez du¿o d³u¿szy czas w dziejach ludzkoœci stanowi³a noœnik przekazu piêkna, myœli, idei i nauki ni¿ druk. Istnieje te¿ bardzo wa¿na przyczy- na konkretna. Szerszego uwzglêdnienia wymagaj¹ pojedyncze zabytki œred- niowiecznej sztuki pisarskiej rozsiane po mniejszych muzeach i bibliotekach.

Rêkopisy te najczêœciej nie maj¹ nowoczesnych opisów wykonanych si³ami lokalnymi i nie bêd¹ ich mia³y, poniewa¿ ¿adna instytucja nie zdecyduje siê na wieloletnie szkolenie pracownika oraz zgromadzenie kosztownego warsztatu badawczego tylko po to, by dokonaæ opisu jednej, b¹dŸ kilku jednostek. Tak¹ rolê spe³niæ musz¹ badacze z wiêkszych oœrodków, a nasze pismo chêtnie przyj- mie do druku wyniki ich prac. Nie oznacza to oczywiœcie, ¿e tematyka historii nowo¿ytnej i najnowszej zniknie, lub zostanie zdominowana na ³amach naszego pisma przez mediewistykê – dowodem na to niech bêdzie zawartoœæ niniejszego tomu.

Jacek Soszyñski

Jacek Soszyñski

Cytaty

Powiązane dokumenty

prace ośrodka warszawskiego nie tylko tę lulkę starają się wypełnić, ale także sygnalizują całe pola badawcze ledwo ruszone lufo zupełnie nietknięte,

„Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi” – Udział zagranicznych recenzentów w ocenie publikacji; Stworzenie anglojęzycznej wersji wydawniczej

„Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi” – Udział zagranicznych recenzentów w ocenie publikacji; Stworzenie anglojęzycznej wersji wydawniczej

W opracowaniu formalnym druków XIX w., autor postuluje konieczność odejścia od schematycznych metody opisu bibliografi cznego (Format MARC 21 rekordu bibliografi cznego dla

Copyright © by Instytut Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Wersja elektroniczna Z Badań nad Polskimi Księgozbiorami Historycznymi

Analizowane s¹ przepisy ustawy Prawo Geologiczne i Górnicze i rozpo- rz¹dzenia wykonawczego, okreœlaj¹ce wymogi dla wniosku i projektu robót geologicznych od strony sk³adania

Z uwagi na to, że kapitan statku w praktyce podejmuje jednoosobowo decyzję o zatrzymaniu osoby w trybie art. 68 k.m., ale jej fizycznie nie wykonuje, ma do realizacji

z drugiej strony jako zespół technik i procedur badawczych, pozwalaj ˛ acych pozna´c i opisywa´c poszczególne fragmenty rzeczywisto´sci.. Celem KAD jest m.in. odsłanianie