• Nie Znaleziono Wyników

Narzędzia informatyczne w językoznawstwie Wiersz poleceń - Potoki i pliki wsadowe Marcin Junczys-Dowmunt

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Narzędzia informatyczne w językoznawstwie Wiersz poleceń - Potoki i pliki wsadowe Marcin Junczys-Dowmunt"

Copied!
49
0
0

Pełen tekst

(1)

Narzędzia informatyczne w językoznawstwie

Wiersz poleceń - Potoki i pliki wsadowe

Marcin Junczys-Dowmunt junczys@amu.edu.pl

Zakład Logiki Stosowanej http://www.logic.amu.edu.pl

22. października 2008

(2)

Polecenia działające na plikach tekstowych

I echo – Wyświetla komunikat wpisany jako argument np. echo To jest komunikat

I type – Wyświetla zawartość jednego lub wielu plików na stdout np. type *.txt

I more – Wyświetla dane po jednym ekranie na raz np. more plik1.txt

I sort – sortuje wierze w podanym pliku i wyświetla na konsoli np. sort plik1.txt

I fc – porównuje dwa pliki i wyświetla różnice między nimi np. fc plik1.txt plik2.txt

I find – szuka ciągu znaków w pliku lub wielu plikach np. find /N "ciąg" *.txt

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 2/17

(3)

Polecenia działające na plikach tekstowych

I echo – Wyświetla komunikat wpisany jako argument np. echo To jest komunikat

I type – Wyświetla zawartość jednego lub wielu plików na stdout np. type *.txt

I more – Wyświetla dane po jednym ekranie na raz np. more plik1.txt

I sort – sortuje wierze w podanym pliku i wyświetla na konsoli np. sort plik1.txt

I fc – porównuje dwa pliki i wyświetla różnice między nimi np. fc plik1.txt plik2.txt

I find – szuka ciągu znaków w pliku lub wielu plikach np. find /N "ciąg" *.txt

(4)

Polecenia działające na plikach tekstowych

I echo – Wyświetla komunikat wpisany jako argument np. echo To jest komunikat

I type – Wyświetla zawartość jednego lub wielu plików na stdout np. type *.txt

I more – Wyświetla dane po jednym ekranie na raz np. more plik1.txt

I sort – sortuje wierze w podanym pliku i wyświetla na konsoli np. sort plik1.txt

I fc – porównuje dwa pliki i wyświetla różnice między nimi np. fc plik1.txt plik2.txt

I find – szuka ciągu znaków w pliku lub wielu plikach np. find /N "ciąg" *.txt

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 2/17

(5)

Polecenia działające na plikach tekstowych

I echo – Wyświetla komunikat wpisany jako argument np. echo To jest komunikat

I type – Wyświetla zawartość jednego lub wielu plików na stdout np. type *.txt

I more – Wyświetla dane po jednym ekranie na raz np. more plik1.txt

I sort – sortuje wierze w podanym pliku i wyświetla na konsoli np. sort plik1.txt

I fc – porównuje dwa pliki i wyświetla różnice między nimi np. fc plik1.txt plik2.txt

I find – szuka ciągu znaków w pliku lub wielu plikach np. find /N "ciąg" *.txt

(6)

Polecenia działające na plikach tekstowych

I echo – Wyświetla komunikat wpisany jako argument np. echo To jest komunikat

I type – Wyświetla zawartość jednego lub wielu plików na stdout np. type *.txt

I more – Wyświetla dane po jednym ekranie na raz np. more plik1.txt

I sort – sortuje wierze w podanym pliku i wyświetla na konsoli np. sort plik1.txt

I fc – porównuje dwa pliki i wyświetla różnice między nimi np. fc plik1.txt plik2.txt

I find – szuka ciągu znaków w pliku lub wielu plikach np. find /N "ciąg" *.txt

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 2/17

(7)

Polecenia działające na plikach tekstowych

I echo – Wyświetla komunikat wpisany jako argument np. echo To jest komunikat

I type – Wyświetla zawartość jednego lub wielu plików na stdout np. type *.txt

I more – Wyświetla dane po jednym ekranie na raz np. more plik1.txt

I sort – sortuje wierze w podanym pliku i wyświetla na konsoli np. sort plik1.txt

I fc – porównuje dwa pliki i wyświetla różnice między nimi np. fc plik1.txt plik2.txt

(8)

Co to jest potok?

Potok (ang. pipe)

I to jeden z mechanizmów komunikacji międzyprocesowej umożliwiający wymianę danych pomiędzy dwoma procesami

I odbywa się to poprzez połączenie standardowego wyjścia jednego procesu ze standardowym wejściem drugiego

I liczba procesów, które można w ten sposób połączyć nie jest ograniczona

Polecenia łączymy w potok za pomocą znaku |, np. type plik1.txt | sort | more

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 3/17

(9)

Co to jest potok?

Potok (ang. pipe)

I to jeden z mechanizmów komunikacji międzyprocesowej umożliwiający wymianę danych pomiędzy dwoma procesami

I odbywa się to poprzez połączenie standardowego wyjścia jednego procesu ze standardowym wejściem drugiego

I liczba procesów, które można w ten sposób połączyć nie jest ograniczona

Polecenia łączymy w potok za pomocą znaku |, np. type plik1.txt | sort | more

(10)

Co to jest potok?

Potok (ang. pipe)

I to jeden z mechanizmów komunikacji międzyprocesowej umożliwiający wymianę danych pomiędzy dwoma procesami

I odbywa się to poprzez połączenie standardowego wyjścia jednego procesu ze standardowym wejściem drugiego

I liczba procesów, które można w ten sposób połączyć nie jest ograniczona

Polecenia łączymy w potok za pomocą znaku |, np. type plik1.txt | sort | more

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 3/17

(11)

Co to jest potok?

Potok (ang. pipe)

I to jeden z mechanizmów komunikacji międzyprocesowej umożliwiający wymianę danych pomiędzy dwoma procesami

I odbywa się to poprzez połączenie standardowego wyjścia jednego procesu ze standardowym wejściem drugiego

I liczba procesów, które można w ten sposób połączyć nie jest ograniczona

Polecenia łączymy w potok za pomocą znaku |, np.

(12)

Standardowe strumienie

Standardowe strumienie

To standardowe kanały komunikacji między komputerem a otoczeniem (zwykle terminalem).

Trzy podstawowe połączenia I/O noszą nazwy:

I standard input (stdin, standardowy strumień wejścia),

I standard output (stdout, standardowy strumień wyjścia)

I standard error (stderr, standardowy strumień błędów).

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 4/17

(13)

Standardowe strumienie

Standardowe strumienie

To standardowe kanały komunikacji między komputerem a otoczeniem (zwykle terminalem).

Trzy podstawowe połączenia I/O noszą nazwy:

I standard input (stdin, standardowy strumień wejścia),

I standard output (stdout, standardowy strumień wyjścia)

I standard error (stderr, standardowy strumień błędów).

(14)

Standardowe strumienie

Standardowe strumienie

To standardowe kanały komunikacji między komputerem a otoczeniem (zwykle terminalem).

Trzy podstawowe połączenia I/O noszą nazwy:

I standard input (stdin, standardowy strumień wejścia),

I standard output (stdout, standardowy strumień wyjścia)

I standard error (stderr, standardowy strumień błędów).

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 4/17

(15)

Standardowe strumienie

Standardowe strumienie

To standardowe kanały komunikacji między komputerem a otoczeniem (zwykle terminalem).

Trzy podstawowe połączenia I/O noszą nazwy:

I standard input (stdin, standardowy strumień wejścia),

I standard output (stdout, standardowy strumień wyjścia)

I standard error (stderr, standardowy strumień błędów).

(16)

Standardowy strumień wyjścia (stdout)

Standardowy strumień wyjścia

I Standardowy strumień wyjścia to strumień, do którego program zapisuje dane wynikowe

I Niektóre programy nie zwracają danych wynikowych - na przykład move niczego nie wypisuje, jeżeli przeniesienie się powiodło

I Jeżeli strumień nie jest przekierowany dane są wysyłane do terminala, z którego uruchomiono program

Aby przekierować strumień wyjścia do pliku, należy użyć znaków

I > lub 1> – jeżeli chcemy stworzyć dany plik lub zastąpić plik danymi ze strumienia

I >> lub 1>> – jeżeli chcemy dopisać dane na końcu pliku

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 5/17

(17)

Standardowy strumień wyjścia (stdout)

Standardowy strumień wyjścia

I Standardowy strumień wyjścia to strumień, do którego program zapisuje dane wynikowe

I Niektóre programy nie zwracają danych wynikowych - na przykład move niczego nie wypisuje, jeżeli przeniesienie się powiodło

I Jeżeli strumień nie jest przekierowany dane są wysyłane do terminala, z którego uruchomiono program

Aby przekierować strumień wyjścia do pliku, należy użyć znaków

I > lub 1> – jeżeli chcemy stworzyć dany plik lub zastąpić plik danymi ze strumienia

I >> lub 1>> – jeżeli chcemy dopisać dane na końcu pliku

(18)

Standardowy strumień wyjścia (stdout)

Standardowy strumień wyjścia

I Standardowy strumień wyjścia to strumień, do którego program zapisuje dane wynikowe

I Niektóre programy nie zwracają danych wynikowych - na przykład move niczego nie wypisuje, jeżeli przeniesienie się powiodło

I Jeżeli strumień nie jest przekierowany dane są wysyłane do terminala, z którego uruchomiono program

Aby przekierować strumień wyjścia do pliku, należy użyć znaków

I > lub 1> – jeżeli chcemy stworzyć dany plik lub zastąpić plik danymi ze strumienia

I >> lub 1>> – jeżeli chcemy dopisać dane na końcu pliku

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 5/17

(19)

Standardowy strumień wyjścia (stdout)

Standardowy strumień wyjścia

I Standardowy strumień wyjścia to strumień, do którego program zapisuje dane wynikowe

I Niektóre programy nie zwracają danych wynikowych - na przykład move niczego nie wypisuje, jeżeli przeniesienie się powiodło

I Jeżeli strumień nie jest przekierowany dane są wysyłane do terminala, z którego uruchomiono program

Aby przekierować strumień wyjścia do pliku, należy użyć znaków

(20)

Standardowy strumień wejścia (stdin)

Standardowy strumień wejścia

I Standardowy strumień wejścia to dane (zwykle tekst) przekazywane do programu

I Nie wszystkie programy wymagają danych wejściowych. Przykładowo, dir wykonuje swoją funkcję nie pobierając żadnych danych z stdin

I O ile strumień nie jest przekierowany, dane są pobierane z terminalu (czyli z klawiatury), z którego został uruchomiony program

Aby przekierować plik do strumienia wejścia, należy użyć znaku <

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 6/17

(21)

Standardowy strumień wejścia (stdin)

Standardowy strumień wejścia

I Standardowy strumień wejścia to dane (zwykle tekst) przekazywane do programu

I Nie wszystkie programy wymagają danych wejściowych.

Przykładowo, dir wykonuje swoją funkcję nie pobierając żadnych danych z stdin

I O ile strumień nie jest przekierowany, dane są pobierane z terminalu (czyli z klawiatury), z którego został uruchomiony program

Aby przekierować plik do strumienia wejścia, należy użyć znaku <

(22)

Standardowy strumień wejścia (stdin)

Standardowy strumień wejścia

I Standardowy strumień wejścia to dane (zwykle tekst) przekazywane do programu

I Nie wszystkie programy wymagają danych wejściowych.

Przykładowo, dir wykonuje swoją funkcję nie pobierając żadnych danych z stdin

I O ile strumień nie jest przekierowany, dane są pobierane z terminalu (czyli z klawiatury), z którego został uruchomiony program

Aby przekierować plik do strumienia wejścia, należy użyć znaku <

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 6/17

(23)

Standardowy strumień wejścia (stdin)

Standardowy strumień wejścia

I Standardowy strumień wejścia to dane (zwykle tekst) przekazywane do programu

I Nie wszystkie programy wymagają danych wejściowych.

Przykładowo, dir wykonuje swoją funkcję nie pobierając żadnych danych z stdin

I O ile strumień nie jest przekierowany, dane są pobierane z terminalu (czyli z klawiatury), z którego został uruchomiony program

(24)

Standardowy strumień błędów (stderr)

Standardowy strumień błędów

I Standardowy strumień błędów wykorzystujemy do wyświetlania komunikatów o błędach

I Jest niezależny od strumienia wyjścia

I Strumienia ma umożliwić zobaczenie błędu nawet wtedy, gdy strumień wyjścia jest przekierowany

I Gdy strumienie wyjścia i błędów mają ten sam cel (np. terminal) to są wyświetlane w takiej kolejności, w jakiej wypisuje je program

Aby przekierować strumień błędu do pliku, należy użyć znaku 2> lub odpowiednio 2>>

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 7/17

(25)

Standardowy strumień błędów (stderr)

Standardowy strumień błędów

I Standardowy strumień błędów wykorzystujemy do wyświetlania komunikatów o błędach

I Jest niezależny od strumienia wyjścia

I Strumienia ma umożliwić zobaczenie błędu nawet wtedy, gdy strumień wyjścia jest przekierowany

I Gdy strumienie wyjścia i błędów mają ten sam cel (np. terminal) to są wyświetlane w takiej kolejności, w jakiej wypisuje je program

Aby przekierować strumień błędu do pliku, należy użyć znaku 2> lub odpowiednio 2>>

(26)

Standardowy strumień błędów (stderr)

Standardowy strumień błędów

I Standardowy strumień błędów wykorzystujemy do wyświetlania komunikatów o błędach

I Jest niezależny od strumienia wyjścia

I Strumienia ma umożliwić zobaczenie błędu nawet wtedy, gdy strumień wyjścia jest przekierowany

I Gdy strumienie wyjścia i błędów mają ten sam cel (np. terminal) to są wyświetlane w takiej kolejności, w jakiej wypisuje je program

Aby przekierować strumień błędu do pliku, należy użyć znaku 2> lub odpowiednio 2>>

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 7/17

(27)

Standardowy strumień błędów (stderr)

Standardowy strumień błędów

I Standardowy strumień błędów wykorzystujemy do wyświetlania komunikatów o błędach

I Jest niezależny od strumienia wyjścia

I Strumienia ma umożliwić zobaczenie błędu nawet wtedy, gdy strumień wyjścia jest przekierowany

I Gdy strumienie wyjścia i błędów mają ten sam cel (np.

terminal) to są wyświetlane w takiej kolejności, w jakiej wypisuje je program

Aby przekierować strumień błędu do pliku, należy użyć znaku 2> lub odpowiednio 2>>

(28)

Standardowy strumień błędów (stderr)

Standardowy strumień błędów

I Standardowy strumień błędów wykorzystujemy do wyświetlania komunikatów o błędach

I Jest niezależny od strumienia wyjścia

I Strumienia ma umożliwić zobaczenie błędu nawet wtedy, gdy strumień wyjścia jest przekierowany

I Gdy strumienie wyjścia i błędów mają ten sam cel (np.

terminal) to są wyświetlane w takiej kolejności, w jakiej wypisuje je program

Aby przekierować strumień błędu do pliku, należy użyć znaku 2>

lub odpowiednio 2>>

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 7/17

(29)

Przykład (stdout)

I echo To jest plik testowy > plik1.txt

I echo A to kolejny wiersz >> plik1.txt

I echo A to juz trzeci wiersz >> plik1.txt

I more plik1.txt

I type plik1.txt | sort | more

I sort < plik1.txt

I type plik1.txt > plik2.txt

I type * > all.txt

I type * > all.txt 2> errors.txt

(30)

Przykład (stdout)

I echo To jest plik testowy > plik1.txt

I echo A to kolejny wiersz >> plik1.txt

I echo A to juz trzeci wiersz >> plik1.txt

I more plik1.txt

I type plik1.txt | sort | more

I sort < plik1.txt

I type plik1.txt > plik2.txt

I type * > all.txt

I type * > all.txt 2> errors.txt

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 8/17

(31)

Przykład (stdout)

I echo To jest plik testowy > plik1.txt

I echo A to kolejny wiersz >> plik1.txt

I echo A to juz trzeci wiersz >> plik1.txt

I more plik1.txt

I type plik1.txt | sort | more

I sort < plik1.txt

I type plik1.txt > plik2.txt

I type * > all.txt

(32)

Urządzenia specjalne con i nul

con

Urządzenie con jest symbolem konsoli

I Jeśli czytamy z con, to czytami z klawiatury

type con >plik.txt (Należy naciśnąc Ctrl+Z i następnie Enter, żeby przerwać wczytywanie z klawiatury)

I Możemy też zapisywać informacje do con, ale jest to często zachowaniem standardowym poleceń

nul

Wszystkie dane wysłane do nul po prostu znikają, stąd nazwa czarna dziura

I ”Wycisza” strumienie wyjściowe, np. wyjście błędów dir jakaśbzdura 2>nul

I Można również ”czytać” informacje z nul type nul

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 9/17

(33)

Urządzenia specjalne con i nul

con

Urządzenie con jest symbolem konsoli

I Jeśli czytamy z con, to czytami z klawiatury

type con >plik.txt (Należy naciśnąc Ctrl+Z i następnie Enter, żeby przerwać wczytywanie z klawiatury)

I Możemy też zapisywać informacje do con, ale jest to często zachowaniem standardowym poleceń

nul

Wszystkie dane wysłane do nul po prostu znikają, stąd nazwa czarna dziura

I ”Wycisza” strumienie wyjściowe, np. wyjście błędów

(34)

Przykładowy potok

perl splitter.pl -crp german big.txt -lem lemDE.txt

<german.txt 2>nul | perl lemmatize.pl -lem lemDE.txt

| perl cleanpos.pl -mapping german.map | perl subst segments.pl -segs segments.txt -map subst.map

>german lemmatized.txt

type reconstructed*.txt | perl find phrases.pl -list pattern.txt -mode long | perl subst by normal.pl -normalpl polish normalized.txt -normalen

english normalized.txt | perl unique cps.pl | perl pairs to db.pl

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 10/17

(35)

Przykładowy potok

perl splitter.pl -crp german big.txt -lem lemDE.txt

<german.txt 2>nul | perl lemmatize.pl -lem lemDE.txt

| perl cleanpos.pl -mapping german.map | perl subst segments.pl -segs segments.txt -map subst.map

>german lemmatized.txt

type reconstructed*.txt | perl find phrases.pl -list pattern.txt -mode long | perl subst by normal.pl -normalpl polish normalized.txt -normalen

english normalized.txt | perl unique cps.pl | perl

(36)

Programy wsadowe

Program wsadowy

I to w systemach MS-DOS lub Windows plik tekstowy zawierający serię poleceń, które ma wykonać interpreter komend (np. kasowanie, kopiowanie, uruchamianie)

I Kiedy program wsadowy zostanie uruchomiony, interpreter czyta plik i uruchamia kolejno zapisane w nim programy.

I Programy wsadowe systemu MS-DOS posiadają rozszerzenia .BAT lub .CMD

I Umożliwiają automatyzację często powtarzających się lub złożonych poleceń

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 11/17

(37)

Programy wsadowe

Program wsadowy

I to w systemach MS-DOS lub Windows plik tekstowy zawierający serię poleceń, które ma wykonać interpreter komend (np. kasowanie, kopiowanie, uruchamianie)

I Kiedy program wsadowy zostanie uruchomiony, interpreter czyta plik i uruchamia kolejno zapisane w nim programy.

I Programy wsadowe systemu MS-DOS posiadają rozszerzenia .BAT lub .CMD

I Umożliwiają automatyzację często powtarzających się lub złożonych poleceń

(38)

Programy wsadowe

Program wsadowy

I to w systemach MS-DOS lub Windows plik tekstowy zawierający serię poleceń, które ma wykonać interpreter komend (np. kasowanie, kopiowanie, uruchamianie)

I Kiedy program wsadowy zostanie uruchomiony, interpreter czyta plik i uruchamia kolejno zapisane w nim programy.

I Programy wsadowe systemu MS-DOS posiadają rozszerzenia .BAT lub .CMD

I Umożliwiają automatyzację często powtarzających się lub złożonych poleceń

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 11/17

(39)

Programy wsadowe

Program wsadowy

I to w systemach MS-DOS lub Windows plik tekstowy zawierający serię poleceń, które ma wykonać interpreter komend (np. kasowanie, kopiowanie, uruchamianie)

I Kiedy program wsadowy zostanie uruchomiony, interpreter czyta plik i uruchamia kolejno zapisane w nim programy.

I Programy wsadowe systemu MS-DOS posiadają rozszerzenia .BAT lub .CMD

I Umożliwiają automatyzację często powtarzających się lub

(40)

Prosty przykład

Tworzymy plik tekstowy o nazwie windows.bat i wpisujemy:

@echo off

echo Uwaga, zaraż wyświetlę zawartość C:\Windows dir /B C:\Windows | sort /R | more

echo Katalog został wyświetlony

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 12/17

(41)

Zmienne i parametry

Zmienne istotnie zwiększają funkcjonalność każdego języka skryptowego

Proszę sprawdzić działanie pliku wsadowego o następującej treści:

@echo off

set var=test 1 2 3

echo Wartość zmiennej to "%var%"

Następnie zmodyfikować do tej postaci:

@echo off set var=%1

echo Wartość zmiennej to "%var%" Wykonać plik wsadowy w nast. sposób: test.bat mały test

(42)

Zmienne i parametry

Zmienne istotnie zwiększają funkcjonalność każdego języka skryptowego

Proszę sprawdzić działanie pliku wsadowego o następującej treści:

@echo off

set var=test 1 2 3

echo Wartość zmiennej to "%var%"

Następnie zmodyfikować do tej postaci:

@echo off set var=%1

echo Wartość zmiennej to "%var%" Wykonać plik wsadowy w nast. sposób: test.bat mały test

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 13/17

(43)

Sprawdzanie warunków

Polecenie if pozwala na sprawdzanie warunków logicznych na poziomie wiersza poleceń. Jednak najbardziej przydatne jest w plikach wsadowych

I if [not] ciąg1==ciąg2 (polecenie) [else (polecenie)]

I if [not] exist plik (polecenie) [else (polecenie)]

Przykład: @echo off

if "%1"=="" (set kat=konsola) else (set kat=%1) if not exist %kat% (md %kat%) else (dir %kat%)

(44)

Sprawdzanie warunków

Polecenie if pozwala na sprawdzanie warunków logicznych na poziomie wiersza poleceń. Jednak najbardziej przydatne jest w plikach wsadowych

I if [not] ciąg1==ciąg2 (polecenie) [else (polecenie)]

I if [not] exist plik (polecenie) [else (polecenie)]

Przykład: @echo off

if "%1"=="" (set kat=konsola) else (set kat=%1) if not exist %kat% (md %kat%) else (dir %kat%)

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 14/17

(45)

Skoki i etykiety

Polecenie goto etykieta pozwala na przeskok miejsca w pliku wsadowym, gdzie znajduje się etykieta.

Przykład:

@echo off

if "%1"=="" goto error echo Podałeś wartość "%1"

echo Uratowałeś świat goto koniec

:error

echo Błąd! Nie podałeś strasznie ważnego parametru!

echo Więc teraz komputer wybuchnie

(46)

Pętle

Polecenie for służy do powtarzania jednego polecenia dla każdego pliku z pewnego zbioru plików lub dla każdej wartości z pewnego zbioru wartości.

for %[%]i in (zbiór) do polecenie

Uwaga

Jeśli korzystamy z pętli z poziomu wiersza poleceń zmienną oznaczamy standardowo np. %i, w pliku wsadowym natomiast %%i Przykłady (w pliku wsadowym):

for %%i in (*.txt *.html) do copy %%i %%i.bak

for %%i in (a b c d e f) do echo Wypisz literę "%%i" for /L %%i (1,2,13) do echo Plik nr %%1 > plik%%1.txt

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 16/17

(47)

Pętle

Polecenie for służy do powtarzania jednego polecenia dla każdego pliku z pewnego zbioru plików lub dla każdej wartości z pewnego zbioru wartości.

for %[%]i in (zbiór) do polecenie Uwaga

Jeśli korzystamy z pętli z poziomu wiersza poleceń zmienną oznaczamy standardowo np. %i, w pliku wsadowym natomiast %%i

Przykłady (w pliku wsadowym):

for %%i in (*.txt *.html) do copy %%i %%i.bak

for %%i in (a b c d e f) do echo Wypisz literę "%%i" for /L %%i (1,2,13) do echo Plik nr %%1 > plik%%1.txt

(48)

Pętle

Polecenie for służy do powtarzania jednego polecenia dla każdego pliku z pewnego zbioru plików lub dla każdej wartości z pewnego zbioru wartości.

for %[%]i in (zbiór) do polecenie Uwaga

Jeśli korzystamy z pętli z poziomu wiersza poleceń zmienną oznaczamy standardowo np. %i, w pliku wsadowym natomiast %%i Przykłady (w pliku wsadowym):

for %%i in (*.txt *.html) do copy %%i %%i.bak

for %%i in (a b c d e f) do echo Wypisz literę "%%i"

for /L %%i (1,2,13) do echo Plik nr %%1 > plik%%1.txt

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 16/17

(49)

Ostatni przykład - składamy wszystko w całość

set USER=%1%

set N=%2%

if "%USER%"=="" goto error if "%N%"=="" goto error

cd "C:\Documents and settings\%USER%\Pulpit"

if exist konsola (del /S /Q konsola\*) else md konsola

for /L %%i in (1 1 %N%) do echo Plik %%i 1>konsola/plik%%i.txt goto koniec

Cytaty

Powiązane dokumenty

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 11/17.. Aspekt przetwarzania XHTML. I Przeglądarki przetwarzające HTML wewnętrznie korygują błedy

I Słowo kluczowe sub poprzedza nazwę funkcji, którą ustalamy sami; nazwy powinny kojarzyć się działaniem tworzonej funkcji. I Polecenie return wewnętrz funkcji, natychmiast

◮ Hasz jest strukturą podobną do tablicy, ale zamiast indeksów liczbowych hasz używa kluczy.?. Co to

Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne w językoznawstwie 18/24.. póki tablica @pokoj zawiera więcej niż

I Parser strumieniowy udostępnia dane zanim sprawdzi poprawność składniową dokumentu. I Wymagania pamięciowe takich parserów są niskie i możemy przetwarzać wielkie dokumenty

I Cała struktura danych jest przechowywana w pamięci, w przypadku dużych dokumentów XML może to stanowić poważny problem.. Struktura danych może zajmować do 30 razy tyle pamięci

I Wszystkie dane wyjściowe konwertujemy po zakończeniu przetwarzania z kodowania wewnętrznego Perla do kodowania

Najpierw wykonamy nasz program z poziomu wiersza poleceń komendą (o ile znajdujemy się w tym samym katalogu) perl hello.pl. Marcin Junczys-Dowmunt Narzędzia informatyczne