• Nie Znaleziono Wyników

Przekształcanie zdań pojedynczych w złożone

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Przekształcanie zdań pojedynczych w złożone"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Przekształcanie zdań pojedynczych w złożone

1.Cele lekcji

a)Wiadomości Uczeń:

•zna zasady przekształcania zdań pytających na oznajmujące,

•zna zasady przekształcania zdań pojedynczych w złożone.

b)Umiejętności Uczeń:

•potrafi wyodrębniać z tekstu zdania pojedyncze i złożone,

•potrafi przekształcać zdania pojedyncze w złożone,

•potrafi przekształcać zdania pytające w oznajmujące,

•potrafi logicznie myśleć,

•potrafi aktywnie uczestniczyć w zajęciach.

2.Metoda i forma pracy

Pokaz, pogadanka, ćwiczenia, praca z całą klasą, praca indywidualna, praca binarna.

3.Środki dydaktyczne

Karty pracy, ćwiczenia, wiersz: „Ptasie radio”.

4.Przebieg lekcji

a)Faza przygotowawcza

Nauczyciel pyta uczniów, co to jest zdanie pojedyncze i jakie są rodzaje zdań pojedynczych ( proste i rozwinięte). Następnie uczniowie odpowiadają na pytanie, co to jest zdanie złożone i podają przykłady zdań złożonych. Uczniowie z pomocą nauczyciela przypominają najczęściej spotykane spójniki, łączące zdania pojedyncze w zdaniach złożonych.

b)Faza realizacyjna

1.Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy (załącznik 1). Uczniowie rozcinają paski ze zdaniami, a następnie łączą zdania pojedyncze w złożone i układają na ławce. Nauczyciel

(2)

zapisuje na tablicy spójniki, konieczne do połączenia zdań ( i, a, ale, bo, kiedy, która), sprawdza efekty pracy, pomaga uczniom, którzy mają kłopoty z wykonaniem zadania.

2.Przerwa śródlekcyjna – nauczyciel czyta wiersz J. Tuwima: „ Ptasie radio”(załącznik 2), uczniowie inscenizują utwór i powtarzają za nauczycielem odgłosy wydawane przez ptaki występujące w utworze.

3.Uczniowie przepisują do zeszytu ułożone w karcie pracy zdania (załącznik 3).

c)Faza podsumowująca

Uczniowie pracują w parach. Układają zdania pojedyncze, a kolega z ławki tworzy z nich zdania złożone.

5.Bibliografia

J.Tuwim , Najpiękniejsze wiersze dla dzieci, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2004.

6.Załączniki

a) Karta pracy załącznik 1.

Na drzewie było dużo jabłek.

Babcia mieszka w górach.

Nadeszła powódź.

Dojrzewały powoli.

Potem poszedłem na spacer z psem.

Lubię chodzić do lasu.

Ania pojechała do babci.

Woda zalała pola i wioskę.

W ogródku nie było pokrzyw.

Najpierw przeczytałem książkę.

Dawno minęły te czasy.

W lesie jest miło i przyjemnie.

Ludzie oświetlali domy świecą i lampą.

W lesie żyje dużo ptaków.

W ogródku pachniały różne kwiaty.

Tylko niektóre z ptaków są drapieżne.

b) Wiersz J. Tuwima: „Ptasie radio”

załącznik 2.

Ptasie radio

Halo, halo! Tutaj ptasie radio w brzozowym gaju, Nadajemy audycję z ptasiego kraju.

Proszę, niech każdy nastawi aparat, Bo sfrunęły się ptaszki dla odbycia narad:

(3)

Po pierwsze — w sprawie, Co świtem piszczy w trawie?

Po drugie — gdzie się Ukrywa echo w lesie.

Po trzecie — kto się

Ma pierwszy kąpać w rosie?

Po czwarte — jak Poznać, kto ptak, A kto nie ptak?

A po piąte przez dziesiąte Będą ćwierkać, świstać, kwilić, Pitpilitać i pimpilić

Ptaszki następujące:

Słowik, wróbel, kos, jaskółka, Kogut, dzięcioł, gil, kukułka, Szczygieł, sowa, kruk, czubatka, Drozd, sikora i dzierlatka, Kaczka, gąska, jemiołuszka, Dudek, trznadel, pośmieciuszka, Wilga, zięba, bocian, szpak Oraz każdy inny ptak.

Pierwszy — słowik Zaczął tak:

„Halo! O, halo lo lo lo lo!

Tu tu tu tu tu tu tu

Radio, radijo, dijo, ijo, ijo Tijo, trijo, tru lu lu lu lu Pio pio pijo lo lo lo lo lo Plo pio pio pio pio halo!"

Na to wróbel zaterlikał:

„Cóż to znowu za muzyka?

Muszę zajrzeć do słownika, By zrozumieć śpiew słowika.

Ćwir ćwir świrk!

Świr świr ćwirk!

Tu nie teatr Ani cyrk!

Patrzcie go!

Nastroszył piórka!

I wydziera się jak kurka!

Dość tych arii, dość tych liryk!

Ćwir ćwir czyrik, Czyr czyr ćwirik!"

I tak zaczął ćwirzyć, ćwikać,

Ćwierkać, czyrkać, czykczyrikać, Że aż kogut na patyku Zapiał gniewnie: „Kukuryku!"

(4)

c) Zapis do zeszytu załącznik 3.

Na drzewie było dużo jabłek, ale dojrzewały powoli.

Ania pojechała do babci, która mieszka w górach.

Nadeszła powódź i woda zalała pola i wioskę.

Najpierw przeczytałem książkę, a potem poszedłem na spacer z psem.

Lubię chodzić do lasu, bo w lesie jest miło i przyjemnie.

Dawno minęły te czasy, kiedy ludzie oświetlali domy świecą i lampą.

W lesie żyje dużo ptaków, ale tylko niektóre z nich są drapieżne.

W ogródku pachniały różne kwiaty i nie było tam pokrzyw.

7.Czas trwania lekcji

45 minut

8.Uwagi do scenariusza

brak

Cytaty

Powiązane dokumenty

nierozsądnie jest ustawić się dziobem żaglówki w stronę wiatru – wtedy na pewno nie popłyniemy we właściwą stronę – ale jak pokazuje teoria (i praktyka), rozwiązaniem

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż

Spoglądając z różnych stron na przykład na boisko piłkarskie, możemy stwierdzić, że raz wydaje nam się bliżej nieokreślonym czworokątem, raz trapezem, a z lotu ptaka

Bywa, że każdy element zbioru A sparujemy z innym elementem zbioru B, ale być może w zbiorze B znajdują się dodatkowo elementy, które nie zostały dobrane w pary.. Jest to dobra

Następujące przestrzenie metryczne z metryką prostej euklidesowej są spójne dla dowolnych a, b ∈ R: odcinek otwarty (a, b), odcinek domknięty [a, b], domknięty jednostronnie [a,

nierozsądnie jest ustawić się dziobem żaglówki w stronę wiatru – wtedy na pewno nie popłyniemy we właściwą stronę – ale jak pokazuje teoria (i praktyka), rozwiązaniem

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż

Zbiór liczb niewymiernych (ze zwykłą metryką %(x, y) = |x − y|) i zbiór wszystkich.. Formalnie: