Dziennik Bydgoski, 1939, R.33, nr 89

(1)

Cena egz. 20 groszy ¹⁴ ^stron.

DZIENNIK BYDGOSKI

Oo ,,Dziennika" dołączamy^cotydzieA: Tygodnik Sportowy^{i Dodatek} powieściowy. Przedpłata wynosi ^wekspedycji ⁱ agenturach^{2.95 zł} miesięcznie;

Redakcja ^otwarta ^od godziny ^8-12 przed południem i od 4-7 po południu, ^{8.85 zł} kwartalnie; przezpocztę^w^{dom 334 zł} miesięcznie; 10.00 zł kwartalnie.

Oddział w Bydgoszczy ul. Dworcowa 5. Przedstawicielstwa: w Toruniu uh Pod opaską: ^w Polsce 6.95 zł, zagranicę ^{9.25 zł} miesięcznie.

Mostowa17; ^wGrudziądzuul. Toruńska22; ^w Inowrocławiu Król.Jadwigi^22/23; Redakcja ⁱ Administracja ^w Bydgoszczy, ulica Poznańska 12/14.

w Gdyni Skwer Kościuszki 24, ^I ptr. ^________^_________ Rękopisów niezamówionych ^nie ^zwraca się.

Telefony^s ^Nrzbiorowy ²⁶⁵⁰ (trzy przewody) Oddział w Bydgoszczy ^1299.

| Wychodzi od rotiu 1907. ^- Założyciel ^{Jan Teska.} Telefony Przedstawtcielstwi Toruń 1546, Grudziądz 1294, Gdynia 1460, Inowrocław 594.

Numer 89 _j

BYDGOSZCZ, ^wtorek ^dnia ¹⁸ ^kwietnia ¹⁹³⁹ ^r. | ^Rok ^XXXIII.

Niemiechie ^szanse

I niemiechie ,,żądania".

Niemcy ^są przekonani, ^że stworzy!

największą potęgę ^w dziejach świata, po

nieważ udało im się zająć Austrię, Sude

ty, Kłajpedę ⁱ zawładnąć narodem, któ

remu przewodził wielki rycerz p. Hacha Mimo, ^że ^dla osiągnięcia tych ^{celów nic} potrzebowali ^oddać jednego strzału, wy

siłek ich, liczony miarą niedojadania ^- powię,kszonej ^ilości pracy był ogromny ^t

odpowiadał, le,kko licząc, ^co najmniej dwom lalomwojny.

Jak wyglądają ^dalsze ^szanse powięk

szania owego ,,Grosslebensraum"?

Podstawą wszelkiej akcji jest człowiek, jego ^{ilość i} jakość. Niemcy ^na mężczyzn urodzonych przed 1900 rokiem liczyć ^nie

mogą. Jest to żołnierz, który przeszedł wojnę ⁱ rewolucję. ^W części ^może być do

brym dowódcą, ^ale ^w masie elementem

niebezpiecznym. Najsilniejszą grupę ro

czników stanowią lała 1900-1913. Lu

dzie w tym ^czasie ^urodzeni ^są ^bardzo liczni i mając od 20 do 33 latżycia urzą

dzilihitlerowską rewolucję. ^Obecnie mają już lat od 25 do 38. Jeszcze ^można nimi

wojować, ^ale ^za ^latpięć będzie ^tojuż sa

ma Landwehra.

Roczniki zrodzone po wojnie są ^coraz

mniejsze. ^Teraz ^nie ^można Uczyć ^na ^ten cud, ^że^nim wojna się skończy, podrośnie

młodzież i będziejak po 1918 roku nad

miarrąk do pracy. Teraz ^na miejsce wy

bit,ych przyjdą przerzedzeni ^metodami ^o- graniczenia potomstwa, Taki Wiedeń w

1938 roku doszedł do granicy niecałych

6 urodzeń ^na tysiąc mieszkańców, gd,y

dla _samego utrzymania ^ludności ^trzeba około 20-tu...

Niemcy ^szafować życiem ludzkim nie mogą. Mogą grozić ⁱ posługiwać się ma

szynami, ^ale tejpiechoty, ^{która tak}ofiar

nie nacierała na forty ^Verdun, ^nie wskrzeszą, ^bojej ^nikt ^nie stworzy ^z sa

mych jedynaków ⁱ niamisynków. ^Z dru

giej strony, aby mieć maszyny, trzeba

posiadać ⁱ ^surowce ⁱ zadowolonego, ^o- fiarnego ^robotnika ^na tyłach. ^Pod tym względem ^Trzecia ^Rzesza ^ma olbrzymie

braki.

W angielskim kwartalniku ,,Royal

Air Force" znajdujemy stwierdzenie, ^że Niemcy potrzebują importu jednej pią

tej żywności spożywanej ^w tak notabene

niedostatecznej ilości, rozporządzająjed

ną czwartą tych ^złóż rudy żelaznej, jaką posiadali ^w 1913 roku i _muszą sprowa

dzać 60 proc, konsumowanej ropy nafto

wej. ^Cała produkcja rumuńska nie za

spokoi ^ich zapotrzebowania.

,,Times" drukuje ^listjednego ^z górni

ków niemieckich, który skarży się ^na ^o- kropne warunki pracy i płacy. Tydzień

pracy został przedłużony ^do ⁵³ godzin

i jest ^obecnie najdłuższy ^na ^świecie.

Jednocześnie z uwagi ^na. drożyznę arty

kułów żywnościowych spadła wysokość płacy. Górnicy uchylają się od pracy ^na skutek osłabienia sił. W ostatnichmiesią

cach Niemcy musiały ^nawet sprowadzić

pewne ilości wę,gla ⁱ ^koksu. Ci, którzy ^nie chcą pracować, ^traktowani sąjako ^sabo- tażyści.

Jeśli konieczna oszczędność ^w szafo

waniu materiałem ludzkim odsuwa od Niemców nadzieje ^na krótką, gwałtowną

leczkrwawąwojnę, brak surowców i nur

tujące ^w ^masach niezadowolenie ^stwarza niemożność prowadzenia długiej wojny.

Jeśli Niemcy natkną się ^na zdetermino

wanego nieprzyjaciela^—groźni ^w ^takich

warunkach byp nie mogą.

Rozpatrzmy ^teraz ich możliwości wo

jenne ^na zachodzie i wschodzie. Ghara-

,(Ciąg dalszy ^na ^stronie 2-giej).

Cały ^świat szykuje się przeciwpaństwom^osi. Niemcy ⁱ Włochy stoją już zupełnie osamotnione i

SPOGLĄDAJĄ ^KU ^CZARNYM CHMUROM, GROMADZĄCYM SIĘ WOKÓŁ

HORYZONTU.

Depesza prezydenta ^Roosevelta nie stanowi zapowiedzi zbrojnego wystąpienia ^—

to byleby najskuteczniejsze ^— ^ale jest bardzo mocnym i wymownym ostrzeżeniem, Państwa osi, odrzucając tą inicjatywę ^— Niemcy już się ^w glosach praso-wych jej przeciwstawili ^—

STWARZAJĄ ^STANOM ZJEDNOCZONYM^BARDZO WYGODNĄ PODSTAWĘ IDEOLOGIGZNĄ ^DO DALSZEGO DZIAŁANIA.

Roosevelt już ^wszedł ^na tropy ^Wilsona ⁱ będzie ją ^musiał zakończyć

WYSŁANIEM SWYCH BATALIONÓW DO EUROPY, ^{A PRZEDE} WSZYST

KIM NIEZMIERNIE LICZNEGO LOTNICTWA I FLOTY.

Jeśli ^to się stanie, ^{los obn} taszyzmów będzie przesądzony!

Temu uderzeniu od zachodu na Niemcy sekunduje drugie od wschodu. Jak już

w sobotę ^rano doniosły pisma londyńskie, rząd angielski zaproponował ^Sowietom za

warcie

UKŁADU WOJSKOWEGO ANGIELSKO-FRANCUSKO-SOWIECKIEGO.

Na podstawie tej ^umowy Sowiety zobowiązują się^do ^stawienia ^do dyspozycji swej floty powietrznej, ^na wypadek ^w ^razie angielska gwarancja ^dla ^Polski ^łub Rąmunii musiałaby wejść ^wżycie.

Jest oczywiste, ^{że dla} ^Polski ^ta perspektywa ^nie jest najzupełniej ^radosna. Samo

loty sowieckie nie mogłyby atakować Berlina aż ^z Mińska.

Gdyby^ich bazy urządzić ^wPolsce, -równałoby się to otworzenem drzwi dla po

mocy, która mogłaby być wszystkim, tylko ^nie ^pomocą...

To jest jedna ^strona ^medalu. Draga mówi,^że tonącybrzytwy się chwyta. ^Niemy

skoczyliśmy jednak ^na głęboką wodę. Wepchnęli ^{nas na} nią Niemcy ⁱwpychają ostat

nio rozsiewaniem straszliwych bujd ô prześladowaniach îch mniejszości ⁱ ^takimi ^but- nemi glosami jak ,,Frankfurter Zeitung". ^Wprojekcie paktu lotniczego anglo-francn- sko-sowieckiego widzimy tylko ôwe klasyczne molierowskie:

,,TU ^L’A ^V0ULU ^GEORGE ^DANDIN”.

,,TYŚ ^TEGO CHCIAŁ GRZEGORZU DYNDAŁO”.

Otóż Niemcy, wyzywając cały ^świat ^na udeptaną ziemię ⁱ drażniąc ^do żywegoPol

skę,

BĘDĄ ^- ^JAK BÓG NA NIEBIE ^- TYM DYNDAŁĄ.^_ BĘDĄ DYNDAĆ!

Należy również zwrócić _uwagę na coraz większe ^u ^nas zainteresowanie losem Li

twy, ^która przechodziła ciężki kryzys wew-nętrzny ^w związku ^ze stłumieniem przygo

towanego puczu germanofilów. ^Na szczęście Smetona nie okazał się âni Hachą, âni ks. Tisą. Âle czy to wystarczy? My^nie chce my niczego ^narzucać. Chcemy tylko przy

pomnieć, ^że

Unia lubelska łącząca Polskę ¹ Litwę, była ^zawarta ^na ^wieki ⁱ nigdy, nigdzie

i przez nikogo wypowiedziana nie została!

Bracia ^z Kowna, czy uprzytomniacie ^to ^sobie ^w ^chwili bieżącej. Czy ^znacie swą sła

bość i niemiecką pożądliwość?

Gzy ryzykujecie ^swe ^istnienie ^w tym celu, abyśmy ^za Waszą nieroztropność cierpieć ^musieli?

Lekka jazda ^arabska ^w Trypolisie.

Na cześć swego gościa ^— Goeringa zorganizował ^włoski marszałek Balbo. w pu

styn,i libijskiej! popisy ,,ąpahisów" czyli lekkiej jazdy, złożonej ^z krajowców.

Nowy premier rządu albańskiego Szekot Verlazi.

Waszyngton, ^17. 4. Prezydent ^Roose-

velt wysłał ^w ^ub. sobotę do kanclerza Hitlera oraz Mussoliniego depeszę ^z z%

daniem

udzielenia gwarancji, ^źe ^nie zaata

kują ^oni zbrojnie ^ani ^też ^nie zajmą terytoriów ^lub kolonii czy protekto

ratu żadnego państwa niepodległego.

W telegramie swym Roosevełt stwier

dza, ^że ^na całym ^świecie ^setki milio

nów ludzi żyje ^dziś ^w stałej ôbawie przed wojną, â ^nawet przed szeregiem wojen. ^Roosevelt oświadczył, îż^,ôbawa

ta oraz możliwości konfliktów stano

wią. poważną troskę ^{narodu St.} Zjedn.,

w imieniu którego przemawia. Wszy

scy wiedzą, ^że wojna ^nawet ograniczo

na do półkuli europejskiej odbiłaby się poważnie ⁱ ^w ^St. Zjedn. ⁱ stąd pocho

dzi niepokój ^narodów całego ^świata.

W dalszym ciągu swego apelu prezy

dent Roosevelt stwierdza, ^że po naprę

żeniu ostatnich tygodni nastąpiło obec

nie odprężenie, ^że ^zatem ^chwila teraź

niejsza wydaje się być najstosowniejszą

dla tego rodzaju wystąpienia, ^z jakim prezydent ^Roosevelt ^zwraca ^się ^do

Wioch i Niemiec.

Należy ^zastanowić się ^nad sposobem rozwiązania problemów politycznych, ekonomicznych ⁱ społecznych przy po

mocy metod pokojowych, ^a ^nie pod

naciskiem gróźb. ^Jak długo istnieje ja

kakolwiek groźba, ^tak dłngo ^nie jest możliwe rozstrzygnienie tych wszyst

kich spraw.

Prezydent proponuje ^zatem ^zwołanie konferencji światowej, ^która rozpatrzy zarówno problem redukcji zbrojeń, jak

i inne zagadnienia międzynarodowe,

nie wcześniej jednakże

zanim państwa zainteresowane z je

dnej ^a Niemcy ⁱ Włochy ^z drugiej strony ^nie udzielą ^sobie wzajemnej gwarancji nieprowadzenia wojny przez ^lat dziesięć.

Prezydent ^Roosevelt żąda zatem, aże

by Niemcy ⁱ Włochy udzieliły gwaran

cji następującym państwom: Finlan

dii, Estonii, Łotwie, Litwie, Szwecji, Norwegii, Danii, Holandii, Belgii, Fran

cji, Anglii, Portugalii, Hiszpanii, Szwaj

carii, księstwu Liechtenstein, księstwu Luxemburg, ^Polsce, Węgrom, Rumunii, Jugosławii, Bułgarii, Sowietom, Grecji, Turcji, państwom arabskim, Syrii, ^Pa-

(Ciąg dalszy ^na ^stronie 2-giej).