Cyfry do przemyślenia
Palestra 3/6(18), 94
94 P R Z E G L Ą D P R A S Y P R A W N I C Z E J Nr 6
C y fry do p rzem yślen ia
J. Bafia w a rty k u le pt. „W alka z przestępczością” („P iŻ ” n r 6) p rzytacza szereg b. in teresu jący ch danych z zakresu s ta ty s ty k i sądow ej. Ilu stru ją one, m im o dość ogólnikow ego ch a ra k te ru , niezw ykle plastycz nie pew ne ten d e n c je zarów no w dynam ice przestępczości, ja k i w sto sow anej w ciągu w ielu o statn ich la t polityce k ry m in aln ej.
Od 1949 r. (w cześniejszych danych a rty k u ł nie podaje) liczby skaza n ych n ieu stan n ie rosną: w 1949 — ok. 161 tys., w 1957 już ok. 176 tys., a w 1958 praw dopodobnie przeszło 200 tys. skazanych. W zrost do ty czy przede w szystkim p rzestęp stw przeciw ko m ieniu oraz w ybryków chuligańskich.
Ten groźny s ta n ro zk w itu przestępczości pogłębiają ten d encje rozw o jow e recyd yw y. W 1954 r. recydyw iści stanow ili 17,9% ogółu skaza nych, a w 1957 już 19,2%,. W g ru p ie recy dy w istó w w zrasta jeszcze silniej odsetek osobników trz y k ro tn ie i w ięcej n aw et razy k aran ych. A u to r k o m en tu je te liczby następująco: „Są to dane b. alarm u jące, ś w ia d c z ą one o tw o rzeniu się g ru p y osób, 'które są m ocno z zakładem k a rn y m zw iązane. Św iadczą one o w y raźn ej ten d en cji rozw ojow ej tej szczególnej g ru p y osób”.
Mówiąc zupełnie jasno, oznacza to, że nasza polity ka k ry m in a ln a nie p o tra fiła zapobiec siln em u w zrostow i środow iska zaw odow ych p rze stępców .
J a k k sz ta łtu je się ta po lity k a k ry m in a ln a w św ietle d any ch s ta ty s ty k i sądow ej? Dwa pozornie sprzeczne zjaw iska rzucają się w oczy. Z jed nej —■ w yp ieran ie grzyw ny przez k a rę pozbaw ienia wolności (w 1950 r. w ym ierzono grzyw nę jak o k arę zasadniczą w 32,5% skazań, w 1957 ju ż ty lk o w 16,4%), z dru g iej — w zrost w arun ko w ych zawieszeń k a ry pozbaw ienia wolności (w 1952 r. zawieszono 32,7% k a r aresztu lub w ięzienia do lat 2, w 1957 r. 56,2%).
P rzyto czyliśm y tylko kilk a najb ard ziej znam iennych cyfr. A rty k u ł zaw iera ich znacznie w ięcej. K om entarze, k tó ry m i zaopatrzy ł je autor, są zwięzłe i u n ik ają zbyt daleko idących w niosków. W arto w każdym razie przytoczyć z nich p rzy n ajm n iej to jedno zdanie: „Sądzić należy, że ta potężna daw ka sta ty s ty k i stanow ić będzie podstaw ę do niejednej re fle k s ji” .
