ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA – PROJEKTU BUDOWLANEGO
I. OPIS TECHNICZNY ... 3
1.0. Podstawa i zakres opracowania... 3
2.0. Przedmiot inwestycji ... 3
3.0. Stan istniejący ... 3
4.0. Przyłącze i zewnętrzne instalacje wodociągowe ... 4
4.1.Przyłącze wodociągowe ... 4
4.2.Zewnętrzna instalacja wodociągowa ... 4
4.3.Hydranty zewnętrzne ... 5
4.4.Zapotrzebowanie wody ... 5
4.5.Komora wodomierzowa ... 6
4.6.Wodomierz ... 6
4.7.Zawór antyskażeniowy i filtr ... 6
4.8.Wykonanie połączeń rur i kształtek PE ... 6
4.9.Materiały i armatura ... 7
4.10. Próba szczelności i płukanie ... 7
4.11. Bloki oporowe i podporowe ... 7
4.12. Obliczanie bloków oporowych ... 7
4.13. Taśma lokalizacyjna ... 8
5.0. Zewnętrzna instalacja kanalizacji sanitarnej ... 8
5.1.Ilość odprowadzanych ścieków sanitarnych ... 8
5.2.Maksymalny przepływ ścieków w kanałach ... 8
5.3.Materiały ... 8
5.4.Studnia rozprężna ... 8
5.5.Pompownia ... 8
5.6.Próby i odbiory ... 9
6.0. Kanalizacja deszczowa ... 9
6.1.Stan istniejący ... 9
6.2.Odbiornik ścieków deszczowych... 9
6.3.Opis ogólny kanalizacji deszczowej ... 9
6.4.Materiały ... 10
6.5.Studnie rewizyjne ... 10
6.6.Wpusty uliczne ... 10
6.7.Próby i odbiory ... 10
7.0. Skrzyżowania ... 11
8.0. Roboty ziemne ... 11
9.0. Odwodnienie wykopów ... 12
10.0. Rozbiórka i odtworzenie nawierzchnie ... 12
11.0. Instalacje sanitarne – budynek kotłowni ... 13
11.1. Instalacja wodociągowa ... 13
11.2. Instalacja kanalizacji sanitarnej ... 15
11.3. Maksymalny przepływ ścieków w kanałach ... 15
11.4. Materiały ... 15
11.5. Mocowanie przewodów kanalizacyjnych ... 16
11.6. Instalacja centralnego ogrzewania i ciepła technologicznego ... 16
12.0. Kotłownia na zrębki drzewne ... 18
12.1. Charakterystyka ogólna ... 18
12.2. Zużycie paliwa ... 18
12.3. Urządzenia technologiczne kotłowni ... 19
12.4. Materiały ... 22
12.5. Zabezpieczenie antykorozyjne ... 23
12.7. Znakowanie rurociągów ... 23
12.8. Mocowanie przewodów ... 23
12.9. Warunki wykonania i eksploatacji ... 24
12.10. Wymagania ppoż... 24
13.0. Podstawowe warunki realizacji robót ... 24
13.1. Gospodarka odpadami ... 25
14.0. Normy związane z tematem opracowania ... 25
14.1. Instalacja wodociągowa i kanalizacyjna ... 25
14.2. Instalacja ogrzewania ... 25
15.0. Przepisy związane z tematem opracowania ... 26
II. OBLICZENIA ... 27
1.0. Dane ... 27
2.0. Kotły ... 27
3.0. Pompy ... 27
3.1.Pompy kotłowe (PK) ... 27
3.2.Pompy obiegu wody sieciowej (PO) ... 28
3.3.Pompy obiegu ekonomizera (PE) ... 28
3.4.Pompy stabilizujące-uzupełniające ... 28
3.5.Wymienniki ciepła ... 28
3.6.Liczniki ciepła ... 29
3.7.Zawory trójdrogowe ... 29
3.8.Filtroodmulniki ... 30
3.9.Zbiornik wody zasilającej ... 30
III. ZESTAWIENIE PODSTAWOWYCH MATERIAŁÓW ... 30
IV. OŚWIADCZENIE PROJEKTANTA I SPRAWDZAJĄCEGO ... 31
V. RYSUNKI
L.p. Numer
rysunku Tytuł rysunku Skala rysunku
1 S-01 Projekt zagospodarowania terenu – przyłącze wodociągowe,
instalacje sanitarne 1:500
2 S-02 Profil przyłącza wodociągowego 1:100/250
3 S-03 Profil instalacji wodociągowej do celów ppoż. cz.1/2 1:100/500 4 S-04 Profil instalacji wodociągowej do celów ppoż. cz.2/2 1:100 5 S-05 Profil instalacji wodociągowej do celów bytowo-
gospodarczych 1:100/500
6 S-06 Profil instalacji kanalizacji sanitarnej 1:100/200
7 S-07 Profil instalacji kanalizacji deszczowej cz. 1/2 1:100/500 8 S-08 Profil instalacji kanalizacji deszczowej cz. 2/2 1:100/500
9 S-09 Schemat węzłów przyłącza wodociągowego -
10 S-10 Schemat węzłów instalacji wodociągowych -
11 S-11 Szczegół studni wodociągowej włączeniowej 1:20
12 S-12 Szczegół komory wodomierzowej 1:20
13 S-13 Szczegół studni rozprężnej kanalizacji sanitarnej 1:20
14 S-14 Schemat pompowni kanalizacji sanitarnej 1:20
15 S-15 Szczegół studni i wpustu kanalizacji deszczowej 1:20
16 S-16 Rzut parteru instalacje sanitarne – wod-kan 1:50
17 S-17 Rzut parteru instalacje sanitarne – c.o., c.t. 1:50 18 S-18 Rzut parteru instalacje sanitarne – kotłownia 1:50 19 S-19 Rzut I piętra instalacje sanitarne – wod-kan 1:50
20 S-20 Rzut I piętra instalacje sanitarne – c.o. 1:50
21 S-21 Rzut II pietra instalacje sanitarne – wod-kan, c.o. 1:50
22 S-22 Schemat instalacji kotłowni -
I. OPIS TECHNICZNY
1.0. Podstawa i zakres opracowania Projekt opracowano na podstawie:
1. Zlecenia Inwestora Przedsiębiorstwa Usług Komunalnych Sp. z o.o.,
2. Miejscowego Planu Zagospodarowania Terenu dla miasta Borne Sulinowo uchwała nr XXXV/382/09 Rady Miejskiej w Bornem Sulinowie z dnia 28.09.2009r.,
3. Inwentaryzacji terenu dla celów projektowania,
4. Warunków technicznych wydanych przez Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. ze Szczecinka nr TEK/7031-102/06/105/16 z dnia 24.06.2016r.,
5. Warunków technicznych wydanych przez Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych sp. z o.o. z Bornego Sulinowa nr 1/02/2016 z dnia 09.02.2016r.,
6. Mapy do celów projektowych w skali 1:500 z uzbrojeniem terenu,
7. Norm i przepisów związanych z tematem opracowania oraz na podstawie informacji technicznych dostawców urządzeń i literatury technicznej.
Opracowanie niniejsze obejmuje:
- przebudowę istniejącego przyłącza wodociągowego Ø90PE dla celów zasilania działek nr 89/193, 89/196 w wodę do celów bytowo gospodarczych oraz dla celów ppoż.,
- pomiar zużycia wody w projektowanej komorze wodomierzowej na terenie działki Inwestora dz. nr 89/193, - instalację wodociągową bytowo-gospodarczą z rur Dn90 PE zasilającą budynek projektowanej kotłowni oraz budynek administracyjny,
- instalację wodociągową przeciwpożarową zasilającą 3 projektowane hydranty Dn80,
- instalację kanalizacji sanitarnej z przepompownią ścieków z projektowanego budynku kotłowni do studni rozprężnej na terenie działki 89/193,
- instalację kanalizacji deszczowej odprowadzającej wody opadowe z dachów i terenów utwardzonych przy budynku kotłowni oraz magazynu na zrębki,
- instalacje sanitarne w tym c.o., wod-kan zasilane z kompaktowego węzła cieplnego i zewnętrznej instalacji wodociągowej dla części socjalnej budynku kotłowni,
- instalacje c.t. hali kotłów zasilanej z kompaktowego węzła cieplnego,
- instalacje kotłowni opalanej biomasą (zrębki) o mocy 4MW z dodatkowym odzyskiem ciepła ze spalin za pomocą ekonomizera,
- instalacje podawania paliwa, odprowadzenia spalin wraz z odpopielaniem.
2.0. Przedmiot inwestycji
Przedmiotem inwestycji jest budowa osiedlowej sieci ciepłowniczej oraz budowa kotłowni na zrębki drzewne o mocy 4,9MW wraz z budynkiem technicznym i wiatą na zrębki, budowa i przebudowa niezbędnej infrastruktury technicznej wraz z zagospodarowaniem terenu na terenie Inwestora celem modernizacji osiedlowej sieci ciepłowniczej i źródła ciepła dla miasta Borne Sulinowo, działki nr. Przyłącze będzie przechodziło przez działki drogowe 89/172 oraz 89/173, natomiast kotłownia, instalacje wod-kan oraz kd znajdować się będą na dz. nr 89/193; 89/196.
Inwestor:
Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych ul. Kruczkowskiego 5
78-449 Borne Sulinowo 3.0. Stan istniejący
Istniejąca kotłownia osiedlowa przy ul. Brzechwy 10 jest wysokoparametrowym źródłem ciepła, w którym czynnikiem grzewczym jest woda. Kotłownia dostarcza ciepło do sieci z 3 kotłów biomasowych i 1 kotła olejowego o łącznej mocy zainstalowanej 9,3 MW, gdzie kotły biomasowe pracują w ruchu ciągłym i są załączane kolejno w zależności od warunków pogodowych, a kocioł olejowy tylko w przypadku wystąpienia
warunków pogodowych, w których praca kotłów biomasowych nie zabezpiecza potrzeb odbiorców (w warunkach szczytowego poboru ciepła).
4.0. Przyłącze i zewnętrzne instalacje wodociągowe 4.1. Przyłącze wodociągowe
Zgodnie z warunkami technicznymi projektuje się włączenie do sieci Dn400żel. W tym celu wykorzystujemy istniejącą studnię betonową Dn1200 (wew.) posadowioną na wodociągu Dn400. Całą armaturę zlokalizowaną w studni należy zdemontować ze względu na jej zły stan techniczny. Włączenie należy wykonać za pomocą nowej opaski z odejściem kołnierzowym Dn150. Za nią należy zamontować zasuwę Dn150. Dalszy montaż kształtek wykonać zgodnie z częścią rysunkową. Na wyjściu ze studni wykonać przejście na rury PE Ø160.
Przyłącze wodociągowe po przejściu pod drogą trafia na teren Inwestora do projektowanej komory wodomierzowej. Po wejściu do komory należy dokonać rozdziału przyłącza na dwie odrębne nitki jedna dla wody na cele bytowo gospodarcze, druga zaś dla wody do celów zewnętrznego gaszenia pożaru.
Na części zasilającej teren Inwestycji w wodę do celów ppoż. projektuje się zasuwy Dn 150, łącznik montażowy, kształtki kołnierzowe Dn150 celem ewentualnego przyszłego montażu wodomierza oraz zawór antyskażeniowy EA Dn150.
Natomiast na części zasilającej teren inwestycji w wodę dla celów bytowo-gospodarczych projektuje się zasuwy wodomierz Dn50, filtr siatkowy Dn 65 oraz zawór antyskażeniowy klasy BA Dn65.
Montaż armatury w studni wodomierzowej wykonać zgodnie z częścią rysunkową opracowania.
Za studnią wodomierzową instalację prowadzić zgodnie z projektem zagospodarowania terenu. Jedna z instalacji wykonana z rur Ø90PE zasilać będzie projektowany budynek kotłowni (w tym dwa hydranty znajdujące się na wiacie na zrębki) i istniejący na terenie inwestycji budynek w wodę dla celów bytowo- gospodarczych oraz do celów wewnętrznych potrzeb ppoż. Druga wykonana z rur Ø160PE zasilać będzie 3 projektowane hydranty Dn80. Zgodnie z ustaleniami z PWiK Sp. z o.o. zasuwa w studni wodomierzowej na wyjściu, odejściu na instalację wodociągową zasilającą hydranty zostanie zaplombowana celem zabezpieczenia przed niekontrolowanym poborem wody. Przedłużka trzpienia zostanie wyprowadzona w górną płytę komory celem umożliwienia jej otworzenia na wypadek pożaru bez konieczność wchodzenia do komory wodomierzowej. Otworzenie zasuwy powodować będzie zerwania plomby. Po każdorazowym otworzeniu zasuwy należy poinformować Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji o zaistniałej sytuacji celem założenia plomby.
Dla głębokości przemarzania hz=0,80 m przykrycie przyłączy zgodnie z PN-B-10725 powinno wynosić minimum H=1,20 m. Przyjęto przykrycie H=1,40m.
Trasa prowadzenia przewodów przyłącza wodociągowego, średnice rur wg rysunków.
4.2. Zewnętrzna instalacja wodociągowa
Na terenie Inwestora za studnią wodomierzową projektuje się dwie instalację wodociągowe. Jedna z nich wykonana z rur i kształtek Ø90PE oraz Ø63PE będzie zasilała budynki na terenie Inwestycji w wodę do celów bytowo-gospodarczych oraz wewnętrznych potrzeb ppoż budynków. Druga wykonana z rur i kształtek Dn160PE zasilać będzie 3 projektowane hydranty na terenie inwestycji.
Dodatkowo projektuje się zasilanie dwóch hydrantów Dn52 znajdujących się w skrzynkach hydranytowych na elewacjach wiaty z podajnikiem zrębek oraz magazynem. Instalacja będzie zasilana z instalacji wodociągowej wody bytowo-gospodarczej Ø63PE poprzez budynek kotłowni gdzie zawór elektromagnetyczny normalnie zamknięty będzie dopuszczał wodę na hydranty po uruchomieniu systemu (nastąpi otwarcie zaworu elektromagnetycznego). Po awaryjnym uruchomieniu systemu ppoż. należy odwodnić układ poprzez spust w projektowanej studni na terenie Inwestora.
Dla projektowanego budynku kotłowni projektuje się odejście od instalacji o średnicy Ø63 z zasuwą Dn 50 na odejściu. Dla istniejącego na terenie inwestycji budynku, projektuje się dwa odejścia Dn63 z zasuwami Dn50 na każdym z nich.
Dla głębokości przemarzania hz=0,80 m przykrycie przyłączy zgodnie z PN-B-10725 powinno wynosić minimum H=1,20 m. Przyjęto przykrycie H=1,40m.
Trasa prowadzenia przewodów instalacji wodociągowych, średnice rur wg rysunków.
4.3. Hydranty zewnętrzne
Dla celów zewnętrznego gaszenia pożaru projektuje się trzy hydranty Dn80 na terenie działki Inwestora. Dwa z nich wykonać należy jako nadziemne a jeden jako podziemny z racji lokalizacji w terenie przejezdnym.
Wszystkie hydranty Dn80, o wydajności 10 dm3/s każdy usytuowany będzie w odległości od 5 do 75 m od ścian budynków. Projektowane hydranty na działce Inwestora zlokalizowane będą za studnią wodomierzową, podłączone do zaplombowanego odejścia.
4.4. Zapotrzebowanie wody
4.4.1. Zapotrzebowanie wody na cele bytowo-gospodarcze istniejącego budynku
Zgodnie z projektem instalacji wewnętrznych wykonanym przez Biuro Projektów i Obsługi Inwestycji Piotr Synowiec zestawienie przyborów sanitarnych dla przebudowywanego budynku usługowego przedstawia się następująco:
Przybór Ilość
[szt.]
Wskaźnik jednostkowy (dm3/s)
Przepływ (dm3/s)
Bateria umywalkowa 19 2x0,07=0,14 2,66
Spłuczka ustępowa 11 0,13 1,43
Bateria zmywakowa 1 2x0,07=0,14 0,14
Bateria natryskowa 2 2x0,15=0,30 0,6
Razem 4,83 Przepływ obliczeniowy sumaryczny dla wody ciepłej i zimnej wg PN-92/B-01706:
q=0,682*(Σqn)0,45-0,14 = 1,25 dm3/s (4,50 m3/h)
Ponadto w budynku przewiduje się montaż hydrantów Dn25 o wydajności 1dm3/s każdy. Przy założeniu jednoczesnej pracy dwóch hydrantów maksymalny przepływ wyniesie 2 dm3/s (7,20 m3/h).
4.4.2. Zapotrzebowanie wody na cele bytowo-gospodarcze projektowanego budynku kotłowni
Zgodnie z częścią architektoniczną projektu budynku kotłowni opracowywaną równolegle zestawienie przyborów sanitarnych przedstawia się następująco:
Przybór Ilość
[szt.]
Wskaźnik jednostkowy (dm3/s)
Przepływ (dm3/s)
Bateria umywalkowa 2 2x0,07=0,14 0,28
Spłuczka ustępowa 1 0,13 0,13
Bateria zmywakowa 1 2x0,07=0,14 0,14
Bateria natryskowa 1 2x0,15=0,30 0,3
Kotłownia 1 0,3 0,3
Razem 1,15 Przepływ obliczeniowy sumaryczny dla wody ciepłej i zimnej wg PN-92/B-01706:
q=0,682*(Σqn)0,45-0,14 = 0,59 dm3/s (2,12 m3/h)
Dodatkowo należy przyjąć przepływ w wysokości 1,67 dm3/s (6,00 m3/h) w celach zasilenia układu uzupełniania zładu znajdującego się na hali kotłów.
Ponadto z instalacji wodociągowej przewiduje się podłączenie hydrantów Dn52 o wydajności 2,5 dm3/s każdy.
Przy założeniu jednoczesnej pracy dwóch hydrantów maksymalny przepływ wyniesie 5 dm3/s (18 m3/h).
4.4.3. Zapotrzebowanie wody do zewnętrznego gaszenia pożaru
Przyjęto zgodnie z PN jednoczesność działania 2 hydrantów zewnętrznych p.poż.
qp.poż. w. = 2 x 10 = 20,0dm3/s=(72,0 m3/h)
4.4.4. Całkowite sekundowe zapotrzebowanie wody dla celów zasilania budynków wynosi:
qs1 = qp.poż + 0,15 x qgosp = 5,0 + 0,15 x(1,25 + 2,26) = 5,53 dm3/s (19,90 m3/h) 4.5. Komora wodomierzowa
Na wejściu przyłącza wodociągowego na teren Inwestora projektuje się komorę wodomierzową w wymiarach w świetle 3,40x1,50[m]. Wysokość komory wynosi 2[m]. Projektuje się dwa włazy niewentylowane, bez otworów zamykane na klucz czworokątny, każdy o średnicy Ø 600mm. Zejście do komory projektuje się z zastosowaniem drabinek złazowych nierdzewnych o stopniach „antypoślizgowych”. Szczegóły rozwiązań zgodnie z częścią rysunkową opracowania. Komorę należy wyposażyć w nierdzewny kominek wentylacyjny oraz zagłębienie do wyczerpywania wody o wymiarach 40x50x50 [cm].
W komorze projektuje się rozdział na dwie niezależne instalacje. Jedna z nich zasilać będzie projektowane hydranty druga zaś budynki na terenie Inwestora. Montaż armatury w studni należy wykonać zgodnie z rysunkiem komory wodomierzowej.
Przejścia rur przyłączy i instalacji wodociągowych przez ściany studni wykonać jako szczelne, uszczelnione łańcuchami uszczelniającymi.
Takie wykonanie studni wodomierzowej zapewni jej szczelność na infiltrację wód gruntowych.
W dnie studni, w pobliżu jednego z włazów, projektuje się zagłębienie do odprowadzenia wody.
Wentylacja studni grawitacyjna wyprowadzona nad teren.
Lokalizacja studni wodomierzowej w/g planu sytuacyjnego.
Rodzaj oraz lokalizacja armatury w studni zgodnie z rysunkiem szczegółowym.
4.6. Wodomierz
Dla opomiarowania zużycia wody dla istniejących i projektowanych budynków dobrano wodomierz Dn50, klasy C z przyłączami kołnierzowymi o podstawowych parametrach:
- nominalny strumień pomiarowy – qn = 15 m3/h - średnica nominalna – Dn 50
- maksymalny strumień objętości – qmax = 30 m3/h - pośredni strumień objętości qt = 0,225 m3/h - minimalny strumień objętości qmin = 0,09 m3/h - próg rozruchu 0,025 m3/h
- długość wodomierza L = 300 mm 4.7. Zawór antyskażeniowy i filtr
Dla maksymalnego przepływu wody przyjęto zawór antyskażeniowy typ BA 4760 o następującej charakterystyce:
- średnica nominalna Dn 65 mm, - typ przyłącza kołnierzowe”
Zgodnie z wymaganiami producenta zawór antyskażeniowy klasy BA musi być zabezpieczony przed zanieczyszczeniami filtrem siatkowym. W związku z powyższym projektuje się przed zaworem BA filtr siatkowy np. Y333 o średnicy Dn65.
4.8. Wykonanie połączeń rur i kształtek PE
Połączenia rur i kształtek PE zgrzewane doczołowo lub elektrooporowo powinni wykonać przeszkoleni pracownicy. Przy odbiorze sieci należy przedstawić karty wydruku wykonanych połączeń elektrooporowych.
Połączenia wykonane wadliwie należy wyciąć i wykonać ponownie.
Łączone rury muszą posiadać tą samą średnicę i grubość ścianek oraz tą samą grupę wskaźnika szybkości płynięcia MFI. Połączenia wykonać zgodnie z instrukcją dostawcy rur.
4.9. Materiały i armatura
Dla budowy komory wodomierzowej stosować kształtki z żeliwa o połączeniach kołnierzowych z kołnierzami owierconymi zgodnie z EN 1092-2 PN10. Pozostała armatura zgodnie z zestawieniem.
Do budowy instalacji należy zastosować rury i kształtki PE, na ciśnienie 10 atm. Na instalacji wodociągowej projektuje się zasuwy odcinające z miękkim doszczelnieniem i potrójnym uszczelnieniem dławnic, obudową teleskopową i skrzynką uliczną do zasuw zamontowaną na płytce betonowej.
Na terenach nieutwardzonych wokół skrzynek ulicznych zasuw stosować należy dodatkowo zabezpieczenie górnej części skrzynki poprzez tzw. medalion (należy obetonować skrzynkę w kwadracie o wymiarach 0,5x0,5m)
Zasuwy, studnie wodomierzową oraz hydranty należy oznakować za pomocą tabliczek informacyjnych wykonanych zgodnie z obowiązującymi normami i zamocowanych w sposób trwały do ścian budynków, słupków ogrodzeniowych lub specjalnie w tym celu wykonanych słupków o wysokości H=1,8m.
Dopuszcza się montaż armatury innego producenta pod warunkiem zachowania podanych parametrów technicznych.
4.10. Próba szczelności i płukanie
Po wykonaniu przyłącze, komorę wodomierzową i instalację należy poddać próbie szczelności zgodnie z PN- 81/B-10725.
Ciśnienie próbne p=1,0 MPa, czas trwania próby minimum 0,5 h. Po pomyślnym wyniku próby szczelności należy przeprowadzić płukanie wodą zimną, a następnie dezynfekcję roztworem wody chlorowej i ponowne płukanie.
Nowo wykonana instalacja powinna być napełniona roztworem wody chlorowej o stężeniu 1 dm3 podchlorynu sodu na 1 m3 wody przez okres 24 godzin.
Po dezynfekcji i płukaniu należy pobrać próbki wody i przekazać do badania bakteriologicznego. Przy negatywnym wyniku badań powtórzyć dezynfekcję i płukanie, aż do uzyskania pozytywnych wyników.
Wodę z płukania odprowadzić tymczasowymi rurociągami do kanalizacji sanitarnej.
4.11. Bloki oporowe i podporowe
Na załamaniach i w węzłach, projektuje się bloki oporowe z oparciem o nienaruszony grunt rodzimy lub zagęszczony grunt w wykopie. Między rurę wodociągową a blok oporowy należy założyć przekładkę z papy bitumicznej lub grubej folii.
Wymiary bloków oporowych wg obliczeń poniżej.
Bloki podporowe należy wykonać pod wszystkie kształtki żeliwne w węzłach sieci wodociągowej oraz pod armaturę żeliwną. Bloki podporowe o wymiarach AxBxH=300x500x150mm.
Bloki oporowe i podporowe wykonać z betonu klasy C12/15.
4.12. Obliczanie bloków oporowych
Bloki oporowe oblicza się na ciśnienie próbne sieci wodociągowej p= 1,0 MPa. Obliczenia bloków oporowych przeprowadzono na podstawie „Katalogu technicznego - rury ciśnieniowe Wavin”.
Bloki oporowe oblicza się dla kolan i łuków o kącie 90°. Siłę wypadkową dla łuków oblicza się ze wzoru:
R=2⋅N⋅p⋅sin 2
α [kN] R=k⋅p⋅N1 Dla kąta α=90o k=1,41.
Średnica rurociągu Mm 63,75 90 110 160 225
Siła wzdłużna dla p=10bar kN 3,2 6,4 9,5 20,0 40,0 Siła wypadkowa dla łuku 90o kN 4,5 9,0 13,4 28,2 56,4
Wysokość bloku oporowego mm 200 200 200 300 350
Długość bloku oporowego mm 300 300 450 600 1000
Nacisk na grunt KN/m2 75 150 149 157 161
Szerokość bloków oporowych S=500mm.
Dla łuków o kącie załamania α=45° k=0,77 i α=60° k=1,00.
Siła wypadkowa dla łuków o kącie α=45o i α=60° będzie więc mniejsza. Wymiar bloków oporowych przyjmuje się jak dla łuku 90°, nacisk jednostkowy na grunt będzie mniejszy od obliczonego w tabeli.
4.13. Taśma lokalizacyjna
Wzdłuż projektowanych przewodów z rur PE przewiduje się ułożenie niebieskiej taśmy lokalizacyjnej o szerokości b=200mm z wtopioną taśmą metalową lub drutem miedzianym. Taśmę należy ułożyć 20 cm nad grzbietem rury.
Taśmę z wtopioną wkładką metalową należy umieścić w skrzynce ulicznej wraz z kolumną zasuwy oraz przymocować trwale do kołnierza zasuwy odcinającej przed studnią wodomierzową.
5.0. Zewnętrzna instalacja kanalizacji sanitarnej
Projektuje się odprowadzenie ścieków sanitarnych z budynku kotłowni do sieci kanalizacji sanitarnej zlokalizowanej na terenie działki Inwestora. Ze względu na rzędne istniejących studni oraz rzędne wyjścia instalacji z budynku celem odprowadzenia ścieków konieczne jest wykonanie przepompowni ścieków. W tym celu projektuje się studnie betonową (przepompownie) Dw=1,2m przed budynkiem kotłowni do której ścieki sanitarne z budynku zostaną odprowadzone grawitacyjnie. Następnie ścieki przewodem tłocznym Ø63PE zostaną odprowadzone do istniejącej studni rozprężnej S1, do której włączony już jest inny przewód tłoczny.
Ze studni S1 ścieki zostaną odprowadzone grawitacyjnie istniejącym przewodem do sieci kanalizacji sanitarnej.
Instalację kanalizacji sanitarnej projektuje się z rur PVC Ø160 mm klasy S, łączone na kielichy z uszczelnieniem gumowym. Nie dopuszcza się zastosowanie rur kanalizacyjnych z rdzeniem spienionym.
Odcinek tłoczny wykonać należy z rur i kształtek PE o średnicy Ø63.
5.1. Ilość odprowadzanych ścieków sanitarnych
Ilość odprowadzanych ścieków, z budynków przyjmuje się równą ilości wody doprowadzanej do budynku kotłowni dla potrzeb socjalno – bytowych – zgodnie z częścią opisu dotyczącą przyłącza wodociągowego.
5.2. Maksymalny przepływ ścieków w kanałach Przepływ grawitacyjny, napełnienie H=0,5 D.
L.p. Średnica kanału mm
Przepływ ścieków w kanale (dm3/s) przy spadku kanału i (%)
i=0,50 I=0,80 i=1,00 i=1,50 i=2,00
1 160 -- 7,2 8,0 9,8 11,2
2 200 10,0 12,8 14,4 17,6 20,4
5.3. Materiały
Instalacje należy wykonać z rur i kształtek PVC-U kielichowych do budowy sieci zewnętrznych klasy S lub T o wytrzymałości 8,0 kN/m2 łączonych na uszczelkę gumową wargową, którą dostarcza producent rur. Nie dopuszcza się stosowania rur PVC ze spienionym rdzeniem. Odcinek tłoczny wykonać należy z rur i kształtek PE o średnicy Ø63 klasy SDR 11.
5.4. Studnia rozprężna
Studnia rozprężna jest studnią istniejącą, betonową. Włączenie projektowanej instalacji tłocznej wykonać do studni przez ścianę z uszczelnieniem przejścia z zastosowaniem systemowego przejścia szczelnego lub z wykorzystaniem uszczelnienia z łańcuchów uszczelniających. Przewód tłoczny wprowadzić po ściance studnie w dół do kinety.
Lokalizacja studni wg planu sytuacyjnego i profilu przyłącza kanalizacji sanitarnej.
5.5. Pompownia
Maksymalny sekundowy odpływ ścieków sanitarnych z przepompowni do istniejącej studni będzie równy 1,0 dm3/s.
Przyjęto pompownię wyposażoną w dwie pompy – praca pomp naprzemienna ze względu na ryzyko zalania oraz przepalenia pompy. Ścieki z pompowni odprowadzane będą przewodem tłocznym do studnie rozprężnej.
Rzędna góry przepompowni 143,35 m n.p.m.
Rzędna dopływu grawitacyjnego ścieków deszczowych 141,95 m n.p.m.
Korpus pompowni betonowy o średnicy 1200 mm. Właz żeliwny D400 Ø800. Zbiornik wyposażony w drabinę ze stali kwasoodpornej.
Wewnątrz zbiornika zamontowana jest instalacja tłoczna ze stali nierdzewnej, z armaturą odcinającą i zwrotną oraz układ dwóch pomp (jedna rezerwowa) pracujących naprzemiennie. Przepompownia wyposażona jest w wyłączniki pływakowe, sterujące pracą pompy oraz szafkę zasilająco-sterującą wyposażoną w układ sygnalizujący stan alarmowy.
Przyjęto pompy o parametrach:
Wydatek, Q=1,0 dm3/s.
Do pompowni dołączona jest szafa sterownicza z niezbędnym wyposażeniem.
Trasa prowadzenia przewodów kanalizacyjnych, średnice rur, wielkość i kierunek spadku w/g rysunków.
5.6. Próby i odbiory
Odbioru kanalizacji należy dokonać zgodnie z normą PN-B-10735 „Przewody kanalizacyjne, wymagania i badania przy odbiorze”.
6.0. Kanalizacja deszczowa 6.1. Stan istniejący
Obecnie wody opadowe na terenie inwestycji objętej zakresem opracowania są częściowo odprowadzane do istniejącej instalacji kanalizacji deszczowej częściowo niezagospodarowane (tereny zielone nieutwardzone).
Ze względu na zmianę w znacznym stopniu zagospodarowania terenu tj. zwiększenie terenów utwardzonych ze względu na wzmożony ruch pojazdów dostarczających paliwo (zrębki) oraz pojazdów przewożących zrębki z magazynów do podajnika oraz budowę dodatkowych budynków kotłowni, wiaty na zrębki i budynku podłogi ruchomej, projektuje się rozbudowę istniejącej instalacji kanalizacji deszczowej na działce Inwestora zgodnie z planem zagospodarowania działki.
6.2. Odbiornik ścieków deszczowych
Projektuje się odprowadzenie wód opadowych oraz roztopowych z dachów budynków objętych tematem opracowania oraz z terenu inwestycji poprzez projektowaną instalację kanalizacji deszczowej do istniejącej instalacji kanalizacji deszczowej zlokalizowanej na terenie Inwestora. Istniejąca instalacja kanalizacji deszczowej odprowadza ścieki deszczowe poprzez istniejące przyłącze do sieci kanalizacji deszczowej w ul.
Wojska Polskiego.
6.3. Opis ogólny kanalizacji deszczowej
Projektuje się zorganizowane odprowadzenie ścieków deszczowych z utwardzonych nawierzchni przyległych do budynków oraz dachów budynków.
Ścieki deszczowe z terenu utwardzonego przyległego do budynków będą odprowadzane przez typowe wpusty uliczne poprzez studzienki rewizyjne do istniejącej instalacji kanalizacji deszczowej. Ścieki deszczowe z połaci dachowych będą odprowadzane poprzez system grawitacyjny – rury spustowe (na rurach spustowych zastosować rewizje w celu możliwości oczyszczenia rur z zalegającego osadu) i studzienki rewizyjne do istniejącej instalacji kanalizacji deszczowej. Studzienki rewizyjne wykonać z osadnikiem 0,50m (wg rysunków), a wpusty uliczne z osadnikami 0,70m (wg rysunków). W miejscu włączenia do istniejącej instalacji wykonać dodatkowe studzienki rewizyjne, a w miejscu włączenia do istniejących studzienek sprawdzić ich drożność oraz stan techniczny, w przypadku złego stanu technicznego studzienki odtworzyć. Wszystkie studnie, które będą odbudowywane ze względu na ich zły stan techniczny odprowadzające wody z terenów utwardzonych należy wykonać jako betonowe z osadnikami o głębokości 0,50m. Trasa projektowanej kanalizacji deszczowej, średnice kanałów, kierunki spadku, lokalizacja wpustów oraz studni, zostały przedstawione na projekcie zagospodarowania terenu oraz na profilach.
6.4. Materiały
Kanalizację deszczową Ø200mm oraz Ø160mm należy wykonać z rur i kształtek PVC kielichowych do budowy sieci zewnętrznych klasy S lub T o wytrzymałości SN=8,0 kN/m2 łączonych na uszczelkę gumową wargową, którą dostarcza producent. Nie dopuszcza się stosowania rur PVC ze spienionym rdzeniem Rodzaj zastosowanego materiału na poszczególnych odcinkach w/g rysunków.
6.5. Studnie rewizyjne
Na kanalizacji odprowadzającej wody z terenów utwardzonych studnie rewizyjne wykonać i jeśli będzie taka konieczność odbudować zgodnie z PN-B-10729 oraz KB4-4.12.1.(6) i (7). Studnie rewizyjne należy wykonać z kręgów betonowych, beton wibroprasowany klasy C35/45 wg PN-EN 206-1 „Beton cz. I. Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność”; wodoszczelnego W8, mrozoodpornego F-50. Ze względu na znaczne zagęszczenie istniejącego uzbrojenia podziemnego projektuje się studnie o średnicy ø1000mm.
Połączenia kręgów na klej na bazie żywicy epoksydowej lub na uszczelki EPDM.
Dolne części studni o głębokości całkowitej H>1,5m, ze względu na ich szczelność, należy wykonać z elementów prefabrykowanych:
Pod płytę denną studzienek wykonać podsypkę żwirowo – piaskową o grubości 15÷20cm, zagęszczoną do wskaźnika 1,00 oraz podłoże z betonu C8/10 grubości 10cm.
Płyty pokrywowe zbrojone z betonu minimum C35/45 z otworem pod właz i włazem żeliwnym typu ciężkiego klasy D400 z pokrywą żebrowaną o dopuszczalnym obciążeniu 400kN, pokrywa mocowana do korpusu włazu na zawiasie, z zamknięciem zatrzaskowym lub śrubowym z pokrywą z żeliwa szarego wentylowaną.
Nawierzchnię wokół włazów do studzienek, usytuowanych w terenie nieutwardzonym, w promieniu R=1,0m wykonać z warstwy betonu C20/25 o grubości 15cm lub z kostki polbruk g=8cm na podłożu z piasku stabilizowanego cementem o grubości 15cm, kostka polbruk w obramowaniu z krawężnika chodnikowego.
Płyty pokrywowe ułożone na pośrednim pierścieniu odciążającym żelbetowym.
Pod włazami osadzić stopnie włazowe żeliwne na przemian co 30cm.
Włączenie rur do studzienek wykonać przez tuleje przejściowe ścienne długie, włączenia od strony zewnętrznej obetonować betonem z dodatkiem środków uszczelniających.
Ściany zewnętrzne studzienek rewizyjnych i połączeniowych oraz wpustów ulicznych należy zaizolować:
- w gruntach suchych 2x Abizolem „R” i 1x Abizolem „P”,
- na odcinkach występowania wody gruntowej 2x Abizolem „R” i 2x Abizolem „P”.
Studnie rewizyjne, które będą podlegały przebudowie wykonać z osadnikami o głębokości h=0,5 m.
Lokalizacja oraz wymiary studzienek zgodnie z częścią rysunkową.
W czasie eksploatacji kanalizacji deszczowej należy pamiętać o regularnym opróżnianiu osadników w projektowanych studniach w celu zabezpieczenia przed ich przepełnieniem.
6.6. Wpusty uliczne
Projektuje się wpusty uliczne, klasy D400 zamontowane na studzienkach z rury betonowej ø500 mm. Ruszty wpustów ulicznych z uchylnym zatrzaskowym zamknięciem z ryglem z żeliwa szarego o min wymiarze 400x600mm bez uszczelek. Skrzynka żeliwna powinna opierać się na pierścieniu odciążającym. Pod płytę denną, studzienek wpustów ulicznych, wykonać podsypkę żwirowo–piaskową o grubości 15cm, zagęszczoną do wskaźnika 1,00 oraz podłoże z betonu C8/10 grubości 10cm.
Wszystkie wpusty projektuje się z osadnikami o głębokości hmin=0,7m.
Płyty pokrywowe ułożone na pośrednim pierścieniu odciążającym żelbetowym.
Włączenie rur wykonać przez tuleje przejściowe ścienne, włączenia od strony zewnętrznej obetonować betonem z dodatkiem środków uszczelniających.
6.7. Próby i odbiory
Odbioru kanalizacyjnej deszczowej należy dokonać zgodnie z normą PN-B-10735 „Przewody kanalizacyjne, wymagania i badania przy odbiorze”.
7.0. Skrzyżowania
Na trasie projektowanych przyłącza i instalacji wodociągowej, kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej występują skrzyżowania z istniejąca infrastrukturą podziemną: sieciami elektroenergetycznymi, siecią kanalizacji deszczowej oraz sanitarnej. Odległości pionowe w miejscu skrzyżowania są większe od odległości podstawowej h>0,2 m, w związku z powyższym nie przewiduje się stosowania dodatkowych zabezpieczeń.
Rurę osłonową należy wykonać na szerokości przejścia przyłącza wodociągowego pod drogą. W tym celu projektuje się rurę osłonową Dn250. Rurę przewodową Dn160 wprowadzić należy do rury osłonowej na płozach na końcach rury osłonowej zamontować należy manszety.
Kable elektroenergetyczne przechodzące przez wykopy należy podwiesić do krawędziaka drewnianego 15x15cm ułożonego na poziomie terenu. Jako wzmocnienie wykonać koryto zbite z desek o grubości 32mm.
Podwieszenie koryta do krawędziaka wykonać drutem Ø4mm. Wszystkie prace w rejonach istniejącego uzbrojenia terenu, prowadzić pod nadzorem użytkownika.
Na odkrytych w obrębie wykopów kablach elektrycznych należy zamontować dwudzielne osłony kablowe z PVC.
Ewentualne uszkodzenia istniejących przepustów kablowych, powstałe w czasie montażu przyłączy kanalizacyjnego oraz wodociągowego należy naprawić używając w tym celu dwudzielnych osłon kablowych z PVC.
Roboty w miejscach skrzyżowania należy prowadzić sposobem ręcznym z zachowaniem szczególnej ostrożności i pod nadzorem służb eksploatacyjnych.
W obrębie wykopów uzupełnić taśmy ostrzegawcze układane nad istniejącymi rurociągami i kablami.
Wszystkie nie zaznaczone na planie, a napotkane w terenie sieci należy traktować jako czynne, ich występowanie zgłosić do odpowiednich służb eksploatacyjnych.
Sieci nieczynne występujące w obrębie wykopów zdemontować.
Miejsca skrzyżowań zgłosić do odbioru przez właścicieli uzbrojenia w stanie odkrytym.
8.0. Roboty ziemne
Roboty ziemne wykonywać zgodnie z zaleceniami normy BN-83/8836-02, PN-B-10736, PN-S-02205, PN-B- 03020, PN-B-06050.
Dla projektowanej części instalacji wodociągowej z uwagi na zmniejszenie ilości robót ziemnych i zagospodarowanie terenu, projektuje się wykopy wąsko przestrzenne o ścianach pionowych, wykonywane sprzętem mechanicznym i częściowo ręcznie.
Wykopy wykonywane sprzętem mechanicznym – 90% i ręcznie 10%.
Do głębokości H=1,0m dopuszcza się ściany wykopów bez umocnienia, przy głębokościach H>1,0m ściany wykopów umocnione.
Szalowanie ścian wykopów wykonać przy pomocy wyprasek stalowych z rozporami stalowymi regulowanymi (śruba rzymska) lub przy pomocy bali drewnianych z rozporami drewnianymi.
Przy wykonywaniu wykopów mechanicznie zaleca się pozostawić warstwę gruntu około 15 cm ponad projektowaną rzędną dna wykopu, warstwę tą usunąć ręcznie i następnie wykonać podsypkę. Grunt naruszony na dnie wykopu należy usunąć i uzupełnić piaskiem średnim odpowiednio zagęszczonym.
Analogicznie należy postąpić w miejscach przegłębienia dna wykopu. Dno wykopu powinno być suche, nie rozluźnione i nie zamarznięte.
W miejscach zbliżeń do istniejącego uzbrojenia podziemnego projektuje się wykopy wąsko przestrzenne o ścianach pionowych umocnionych, wykonane sposobem ręcznym.
W gruntach plastycznych i organicznych (torfy, namuły) pod przewody z tworzyw sztucznych wykonać podsypkę piaskową o uziarnieniu 0÷10mm, grubości 10cm bez ubijania.
Zasypywanie wykopów do wysokości 30 cm nad górną krawędź rurociągów wykonać piaskiem o uziarnieniu j.w. ręcznie ze starannym ubiciem gruntu, szczególnie po obu stronach rurociągów. W gruncie używanym do zasypywania rurociągów nie może występować gruz, kamienie i inne ciężkie przedmioty, które mogą spowodować uszkodzenie sieci.
Pozostałą część wykopów zasypać mechanicznie warstwami zgodnie z normą PN-S-02205; zagęszczenie gruntu na całej wysokości wykopu zgodnie z pkt. 2.11.4. normy.
Na odcinkach gdzie występują nasypy niekontrolowane oraz grunt nienośny lub z dużą ilością gruzu i kamieni należy wykonać całkowitą wymianę gruntu.
Przy zasypywaniu wykopów sukcesywnie demontować szalowanie ścian.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu w wykopach powinien wynosić:
- przy prowadzeniu sieci w pasie jezdni oraz pod dojazdami zgodnie z pkt. 2.11.4. normy PN-S-02205;
- przy prowadzeniu sieci pod terenami nieutwardzonymi Js≥0,97.
W czasie zasypywania wykopów na sieci wodociągowej 20 cm nad grzbietem rury ułożyć niebieską taśmę lokalizacyjną z wtopionym drutem miedzianym lub taśmą metalową. Wykopy należy zabezpieczyć przed dostępem niepowołanych osób barierami ochronnymi i poprzez oznakowanie taśmą ostrzegawczą i deskami BHP.
Przejście przyłącza kanalizacji sanitarnej pod jezdnią zostanie wykonane metodą bezwykopową.
Wszystkie nie zaznaczone na planie sieci, a napotkane w terenie, należy traktować jako czynne, ich występowanie zgłosić bezzwłocznie do odpowiednich służb eksploatacyjnych.
9.0. Odwodnienie wykopów
Nie przewiduje się konieczności odwadniania wykopów. Jednak w przypadku wykonywania prac w porze deszczowej należy przewidzieć konieczność wykopów za pomocą pomp do wód zanieczyszczonych zainstalowanych bezpośrednio w wykopie lub za pomocą igłofiltrów - przy wyższym poziomie wody gruntowej.
Zakres robót związanych z odwodnieniem wykopów należy ograniczyć do niezbędnego minimum.
W czasie odwadniania wykopów igłofiltrami prace montażowe powinny być wykonywane na dwie zmiany w celu obniżenia kosztu robót odwodnieniowych. W czasie pompowania należy prowadzić dziennik pompowania potwierdzony przez inspektora nadzoru.
Wodę z odwadniania wykopów należy odprowadzić tymczasowymi rurociągami ułożonymi na terenie do istniejącej kanalizacji deszczowej. Rurociągi tymczasowe z rur stalowych Dn 150 i Dn 200 łączonych na kołnierze lub z rur PVC Ø160 mm kielichowych kanalizacyjnych łączonych na uszczelkę gumową.
Przy poziomie wody gruntowej do 0,5 m ponad dnem wykopu przewiduje się igłofiltry po jednej stronie wykopu w odstępach co 1,0 m, przy wyższym poziomie wody przewiduje się igłofiltry po obu stronach wykopu co 0,8 ÷ 1,0 m.
Po zainstalowaniu każdego pierwszego igłofiltru w zestawie należy przeprowadzić próbne pompowanie w czasie 6 godzin za pomocą pompy przeponowej celem ustalenia stałego wydatku wody i poprawności wykonania obsypki filtracyjnej.
Po zainstalowaniu pierwszego zestawu igłofiltrów należy przeprowadzić próbne pompowanie całego zestawu w czasie 8 godzin za pomocą pompy roboczej i zmierzyć obniżenie zwierciadła wody w osi wykopu dla sprawdzenia skuteczności działania igłofiltrów oraz sprawdzenia przyjętego rozstawu i ilości igłofiltrów na odwadnianym odcinku wykopu.
Na podstawie wyników próbnego pompowania oraz pomiarów zwierciadła wody ustalić ostatecznie ilość i rozstaw igłofiltrów na odwadnianym odcinku wykopu.
Igłofiltry w gruntach piaszczystych instalować metodą wpłukiwania natomiast w gruntach spoistych instalować w rurze obsadowej montowanej w gruncie przez wiercenie.
Ostateczny koszt robót związanych z odwodnieniem wykopów rozliczyć kosztorysem powykonawczym na podstawie rzeczywiście wykonanego zakresu prac oraz zapisów w dzienniku pompowania potwierdzonych przez inspektora nadzoru.
W trakcie wykonywania prac nie nastąpi obniżenie zwierciadła wody gruntowej, zakres prac ograniczy się do działki objętej opracowaniem i nie zmieni stosunków wodnych na działkach przyległych.
10.0. Rozbiórka i odtworzenie nawierzchnie
Na trasie projektowanej instalacji w stanie obecnym teren jest częściowo zagospodarowany. Po wykonaniu prac ziemnych teren należy przywrócić do stanu zastanego. Teren objęty przedmiotem inwestycji zostanie zagospodarowany zgodnie z projektem zagospodarowania terenu. Instalację wodociągową wykonać w wykopie otwartym.
Odpady z rozbiórek, w tym gruz betonowy, zagospodarować zgodnie z ustawą z dnia 02.04.2001r. o odpadach (Dz. U. nr 62 poz. 628).
11.0. Instalacje sanitarne – budynek kotłowni 11.1. Instalacja wodociągowa
Projektowany budynek kotłowni będzie zasilany w wodę zimną z istniejącej sieci wodociągowej poprzez nowo wybudowaną instalację wodociągową oraz budowane przyłącze wodociągowe.
Instalację zewnętrzną wodociągową projektuje się od projektowanej sieci wodociągowej do budynku.
W pomieszczeniu pompowni projektuje się układ wodomierzowy. Instalację wewnętrzną w budynku projektuję się od zaworu głównego, za którym nastąpi rozdział na instalacje wody użytkowej oraz wody do celów ppoż.
Ciepła woda przygotowywana będzie w kompaktowym węźle cieplnym zlokalizowanym w pomieszczeniu pompowni.
Trasa prowadzenia przewodów instalacji wodociągowej, średnice rur, wielkość pokazano na rysunkach rzutów budynku kotłowni.
Przejścia przewodów wodociągowych przez ściany budynku należy wykonać w tulejach ochronnych, wolną przestrzeń między przewodem wodociągowym, a tuleją ochronną wypełnić wełną mineralną. Przejścia przez przegrody ppoż. należy zabezpieczyć zgodnie z przepisami stosując rozwiązania systemowe.
11.1.1. Instalacja wody zimnej
Instalację wewnętrzną od zaworu odcinającego zaprojektowano z rur stalowych ze stali ocynkowanej. W pomieszczeniu pompowni na instalacji wodociągowej będzie następował rozdział instalacji na cele bytowo gospodarcze i ppoż. Na instalacji ppoż zasilającej dwa hydranty Dn52 należy wykonać zawór elektromagnetyczny normalnie zamknięty oraz zawór antyskażeniowy typu EA. W przypadku pożaru poprzez system włączników będzie można napełnić instalacje ppoż. Za rozdziałem instalacji wykonać zestaw wodomierzowy aby można było dokonywać odczytów zużytej wody w budynku kotłowni (część socjalna oraz technologia kotłowni). Z instalacji wodociągowej należy przewidzieć zasilenie kompaktowego węzła cieplnego w pomieszczeniu pompowni, urządzeń sanitarnych w części socjalnej oraz urządzeń technologii kotłowni.
Piony instalacji wody zimnej wykonać z rur polipropylenowych z wkładką aluminiową natomiast instalację wewnętrzną w posadzkach należy wykonać z rury z tworzywa PEX/Al/PEX z wkładką aluminiową.
Trasy prowadzenia przewodów oraz średnice zgodnie z częścią rysunkową opracowania.
11.1.2. Instalacja wody ciepłej i cyrkulacji
Ciepła woda przygotowywana będzie poprzez kompaktowy węzeł cieplny zlokalizowany w pomieszczeniu pompowni. Instalację ciepłej wody oraz cyrkulacji rur polipropylenowych z wkładką aluminiową natomiast instalację wewnętrzną w posadzkach należy wykonać z rury z tworzywa PEX/Al/PEX z wkładką aluminiową.
Trasy prowadzenia przewodów oraz średnice zgodnie z częścią rysunkową opracowania.
11.1.3. Materiały i armatura
W instalacji projektuje się zawory odcinające kulowe na ciśnienie do 1,0 MPa i temperaturę do 70°C, dla wody zimnej oraz na ciśnienie do 1,0 MPa i temperaturę do 90°C dla wody ciepłej.
Połączenia z armaturą przy pomocy kształtek gwintowanych. Przewody w bruzdach ściennych i posadzce, przed zakryciem muszą być poddane próbie szczelności oraz muszą zostać zaizolowane termicznie otulinami z pianki polietylenowej. W przypadku izolowania przewodów, które zostaną następnie zalane betonem lub otynkowane należy zastosować specjalne izolacje dopuszczone do kontaktu z betonem.
Na każdym podłączeniu wody do punktu czerpalnego należy zamontować zawór kulowy kątowy, chromowany z filtrem siatkowym. Podłączenia od armatury odcinającej na części stałej instalacji do przyborów i baterii wykonać za pomocą węży elastycznych z oplotem włókninowym lub za pomocą przewodów giętkich.
Typy zainstalowanej armatury uzgodnić przed zakupem z Inwestorem.
Uwaga: Wszystkie końcówki przewodów niepodłączone do przyborów należy zakończyć zaworem odcinającym kulowym, wolny wylot zaworu kulowego zaślepić korkiem stalowym gwintowanym.
11.1.4. Mocowanie rurociągów
Przewiduje się zastosowanie systemowych elementów podwieszeń, który obejmuje kompletne systemy mocowań instalacji:
- zaciski rurowe jedno- i dwuczęściowe dla rur wszystkich średnic,
Niedopuszczalne jest mocowanie podpór i podwieszeń do ścian za pomocą kołków z tworzywa sztucznego.
Maksymalny odstęp między podwieszeniami przewodów w zależności od średnicy zgodnie z Warunkami technicznymi wykonania robót budowlano-montażowych COBRTI INSTAL.
Rozstaw uchwytów w zależności od średnicy rur powinien wynosić:
Średnica nominalna rury (mm) 15 20 25 32 40 50 65 80
Odległość między uchwytami dla rur stalowych (m) 1,5 1,5 2,0 2,0 2,5 2,5 3,0 3,0 Odległość między uchwytami dla rur PP lub PE (m) 0,55 0,6 0,75 0,85 1,0 1,15 1,25 1,4
Przewody należy mocować do elementów konstrukcji budynku za pomocą podpór stałych (uchwytów) i podpór przesuwnych (wsporników lub wieszaków). Konstrukcja wsporników powinna zapewnić swobodne osiowe przesuwanie rur.
Zamocowanie podwieszeń do konstrukcji stalowych w budynku tylko za pomocą specjalnych zacisków, niedopuszczalne jest spawanie podwieszeń do konstrukcji.
11.1.5. Próba szczelności i płukanie instalacji
Instalację wodociągową należy poddać próbie szczelności na ciśnienie p=1,0 MPa, czas trwania próby szczelności t=30 min. Z przebiegu próby szczelności należy sporządzić protokół.
Po pomyślnym wyniku próby szczelności instalację należy wypłukać wodą zimną i następnie przeprowadzić dezynfekcję instalacji roztworem wody i podchlorynu sodu.
Po dezynfekcji przeprowadzić ponowne płukanie wodą zimną i następnie pobrać próby wody do badania bakteriologicznego.
Przy negatywnych wynikach badań bakteriologicznych powtórzyć dezynfekcję i płukanie instalacji aż do uzyskania pozytywnego wyniku badań. Instalacja wodociągowa może być przekazana do eksploatacji dopiero po uzyskaniu pozytywnego wyniku badań bakteriologicznych.
11.1.6. Izolacja termiczna
Przewody instalacji wodociągowej prowadzone po ścianach budynku oraz w warstwie izolacji termicznej w przestrzeni między belkami stropowymi, po próbie szczelności, przed ich zakryciem należy zaizolować termicznie otulinami z pianki polietylenowej.
Izolacja przewodu wody zimnej będzie stanowiła zabezpieczenie rurociągu przed kondensacją pary wodnej.
Izolacja termiczna rurociągów będzie równocześnie izolacją akustyczną instalacji.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami należy zastosować izolację o grubości minimum jak poniższej:
L.p. Rodzaj przewodu lub komponentu Minimalna grubość izolacji
cieplnej (materiał 0,035 W/m/K)
1 Średnica wewnętrzna do 22 mm 20 mm
2 Średnica wewnętrzna od 22 do 35 mm 30 mm
3 Średnica wewnętrzna od 35 do 100 mm równa średnicy wewn. rury
4 Średnica wewnętrzna > 100 mm 100 mm
5 Przewody i armatura wg poz. 1-4 przechodzące przez ściany i stropy,
skrzyżowania przewodów 50% wymagań z pozycji 1-4
6 Przewody c.o. wg poz. 1-4 ułożone w komponentach budowlanych między
ogrzewanymi pomieszczeniami różnych użytkowników 50% wymagań z pozycji 1-4
7 Przewody wg poz. 6 ułożone w podłodze 6mm
8 Przewody ogrzewania powietrznego (ułożone w części ogrzewanej budynku) 40mm 9 Przewody ogrzewania powietrznego (ułożone w części nieogrzewanej budynku) 80mm
10 Przewody instalacji wody lodowej prowadzone wewnątrz budynku 50% wymagań z pozycji 1-4 11 Przewody instalacji wody lodowej prowadzone na zewnątrz budynku 100% wymagań z pozycji 1-4
11.1.7. Znakowanie rurociągów
Po zakończeniu izolacji termicznej wykonać oznaczenia rurociągów (rodzaj czynnika i kierunek przepływu) zgodnie z PN-N-01270.
Oznaczenia należy wykonać na przewodach, armaturze i urządzeniach zlokalizowanych w pomieszczeniach technicznych i w miejscach widocznych dla obsługi.
11.1.8. Uruchomienie instalacji
Przed uruchomieniem instalacji należy:
- przedstawić protokół próby szczelności,
- przedstawić pozytywny wynik próby badań bakteriologicznych wody.
11.2. Instalacja kanalizacji sanitarnej
Projektuje się odprowadzenie ścieków sanitarnych z budynku poprzez zewnętrzną instalację kanalizacji sanitarnej do istniejącego sieci kanalizacji sanitarnej. Projektuję się jedno wyjście z budynku od strony północnej. Instalacja kanalizacji sanitarnej będzie odprowadzać ścieki bytowo-gospodarcze z urządzeń sanitarnych przewodami ∅160 PVC z części socjalnej budynku kotłowni, przed głównym wyjściem z budynku instalacja będzie się łączyć z ściekami z studzienki schładzajacej. Instalacja przed studzienką będzie wykonana z żeliwa aby zapobiec wpływom wysokich temperatur na instalację przy wypływie z układu kotłowego Należy podłączyć do niej wszystkie urządzenia z hali kotów (w tym wpusty podłogowe) oraz z pomieszczenia pompowni. Studzienka schładzająca będzie dodatkowo wyposażona w układ schładzania, przy nagłym wzroście temperatury do studzienki zostanie dopuszczona zimna woda wodociągowa poprzez elektrozawór umieszczony na instalacji wodociągowej.
Ścieki z budynku zostaną odprowadzone grawitacyjnie do pompowni zlokalizowanej na zewnątrz budynku, z pompowni poprzez odcinek tłoczny ścieki trafią do istniejącej studzienki rozprężnej na działce Inwestora.
Budynek jest niepodpiwniczony, zainstalowane wpusty oraz przybory na kondygnacji parteru są powyżej rzędnej możliwego napełnienia kanalizacji sanitarnej. W związku z powyższym nie wymaga się instalacji urządzenia przeciwzalewowego.
Pion kanalizacji sanitarnej zostanie wyprowadzony ponad połać dachu i będzie zakończony typowym kominkiem wywiewnym.
Piony i podejścia do przyborów wykonać należy z rur PP i je obudować płytami g-k.
Przed przejściem pionów w poziomy projektuje się rewizje. Dostęp do niej należy zapewnić przez typowe drzwiczki rewizyjne wyczystkowe do zabudowy w glazurze.
Trasy prowadzenia, spadki oraz lokalizacja podejść zgodnie z częścią rysunkową opracowania.
11.3. Maksymalny przepływ ścieków w kanałach Przepływ grawitacyjny, napełnienie H=0,5 D.
L.p. Średnica kanału mm
Przepływ ścieków w kanale (dm3/s) przy spadku kanału i (%)
i=0,50 I=0,80 i=1,00 i=1,50 i=2,00
1 160 -- 7,2 8,0 9,8 11,2
2 200 10,0 12,8 14,4 17,6 20,4
11.4. Materiały
Instalację kanalizacji bytowo-gospodarczej: piony kanalizacyjne, przewody prowadzone w suficie podwieszanym oraz podejścia instalacji kanalizacji należy wykonać z rur i kształtek PP z polipropylenu o podwyższonej odporności termicznej w/g PN-EN 1451-1, ø32mm ÷ ø110mm, rury łączone na uszczelki gumowe, które dostarcza producent rur. Instalację przed studzienką schładzającą wykonać z żeliwa.
Kanalizację pod posadzką parteru należy wykonać z rur i kształtek PVC-U kielichowych do budowy sieci zewnętrznych klasy S lub T o wytrzymałości 8,0 kN/m2 łączonych na uszczelkę gumową wargową, którą dostarcza producent rur. Nie dopuszcza się stosowania rur PVC ze spienionym rdzeniem.
11.5. Mocowanie przewodów kanalizacyjnych
Przewody mocować do ścian przy pomocy typowych uchwytów do rur PVC, między każdą obejmą uchwytu, a rurą należy założyć pasek gumy lub filcu. Mocowanie rur z żeliwnych za pomocą ogólnodostępnych obejm.
Należy stosować obejmy z przekładka gumową.
Mocowanie uchwytów do ścian za pomocą kołków rozporowych metalowych. Zabrania się stosowania kołków rozporowych z tworzywa sztucznego.
Do słupów konstrukcyjnych uchwyty należy mocować przy pomocy skręcanych obejm, zabrania się spawania elementów podwieszeń do słupów oraz wiercenia otworów w słupach konstrukcyjnych.
11.6. Instalacja centralnego ogrzewania i ciepła technologicznego 11.6.1. Zapotrzebowanie ciepła
Temperatury wewnętrzne pomieszczeń przyjęto na podstawie Dz. U. z 2002r. Nr 75 poz. 690 z późniejszymi zmianami, temperatury zewnętrzne oraz obliczenie projektowego obciążenia cieplnego w/g PN-EN- 12831:2006.
Zapotrzebowanie ciepła dla całego budynku zostało określone na podstawie obliczeń strat ciepła pomieszczeń i wynosi (bez ciepła potrzebnego dla wentylacji hali kotłów) 10,87kW.
Powierzchnia ogrzewana – 251,8 m2 Kubatura ogrzewana – 819,6 m3
Wskaźniki kubaturowy i powierzchniowy zapotrzebowania ciepła wynoszą odpowiednio:
13,26 W/m3 oraz 43,2 W/m2.
Dodatkowe zapotrzebowanie na podgrzanie powietrza na hali kotłów wynosi: 184,45kW.
11.6.2. Opis ogólny instalacji c.o. i c.t.
W budynku projektuje się centralne ogrzewanie i ciepło technolgiczne wodne, zasilane z kompaktowego węzła cieplnego znajdującego się w pomieszczeniu pomp na parterze budynku. Dla projektowanej instalacji c.o. i c.t.
przyjmuje się parametry wody grzejnej na wyjściu tmax.=80/60°C przy temperaturze zewnętrznej tz=−16°C.
Projektuje się następujące dwa obiegi grzewcze:
- obieg grzewcze z regulacją pogodową temperatury czynnika grzewczego celem zasilania grzejników w części socjalnej budynku,
- obieg grzewczy zasilający nagrzewnice na hali kotłów.
Instalację c.o. i c.t. w budynku zaprojektowano w systemie dwururowym z obiegiem pompowym.
Przewody poziome rozprowadzające instalacji c.o. zaprojektowano pod stropem pomieszczeń w suficie podwieszanym. Podejścia pod grzejniki należy wykonać w ścianach. Przewody poziome rozprowadzające należy układać z załamaniami trasy umożliwiającymi samokompensację wydłużeń termicznych.
Wszystkie podejścia, do grzejników płytowych, tylne, boczne wyprowadzone ze ścian.
W najwyższych punktach przewodów zasilenia i powrotu instalacji (zakończenia pionów, wyjście przewodów z pomieszczania kotłowni) projektuje się zamontowanie zbiorniczków odpowietrzających, odpowietrzników samoczynnych oraz zaworów odcinających kulowych.
W celu regulacji pracy nagrzewnic na hali kotłów na instalacji c.t. należy zastosować zawory regulacyjne wstępnej regulacji ręcznej.
W najniższych punktach instalacji w pomieszczeniach sanitarnych projektuje się montaż zaworów kulowych umożliwiających spuszczenie wody z instalacji.
Instalację c.o. należy wyregulować, w czasie jej rozruchu, przy pomocy wstępnych nastaw zaworów termostatycznych przy grzejnikach. Rozmieszczenie grzejników c.o. przedstawiono w części rysunkowej opracowania. Trasy prowadzenia przewodów zasilenia i powrotu, rozmieszczenie pionów c.o. wg projektu wykonawczego.
11.6.3. Materiały, armatura i grzejniki
Przewody instalacji c.o. i c.t. w pomieszczeniu węzła projektuje się z rur stalowych czarnych ze szwem typu średniego w/g PN-79/H-74244, łączonych przez spawanie. Połączenia z armaturą gwintowane. Resztę instalacji (piony, poziomy) należy wykonać z rur PP stabilizowanych wkładką aluminiową.
Instalację c.o. od szafek instalacyjnych do grzejników prowadzoną w warstwach izolacji termicznej posadzki projektuje z rur wielowarstwowych PE-X z polietylenu sieciowanego z wkładką aluminiową łączonych za pomocą złączek zaciskanych tmax=90°C, pmax=0,6 MPa.
Armatura:
Na wyjściu z pomieszczenia węzła cieplnego projektuje się zawory odcinające z możliwością spustu wody. W najwyższych punktach instalacji, tj. w pomieszczeniu węzła cieplnego na przewodach zasilania i powrotu oraz na zakończeniu pionów należy zamontować zawory odpowietrzające samoczynne. Do rozdziału instalacji zasilającej poszczególne grupy grzejników należy zastosować rozdział w szafkach rozdzielaczowych z zaworami odcinającymi na zasileniu i powrocie.
Dla grzejników z wbudowanym zaworem termostatycznym (zasilanie dolne) - wkładki termostatyczne wbudowane dostarczone w komplecie z grzejnikiem,
- głowice termostatyczne, zakres temperatury 5 ÷ 26 °C, z możliwością blokady zakresu regulacji temperatury w przedziale 16-26 °C,
- przyłączeniowy zestaw zaworowy do instalacji dwururowej, kątowy dla grzejników z zasilaniem dolnym o rozstawie 50 mm. Przyłącze zawór grzejnik gwint ¾” wewnętrzny, przyłącze do instalacji gwint ¾” zewnętrzny pod złączkę zaciskową dla rur PEX.
Grzejniki:
Projektuje się grzejniki stalowe płytowe z konwektorami z zasilaniem dolnym i wbudowanym zaworem termostatycznym oraz odpowietrznikiem.
Typy i wielkości grzejników w poszczególnych pomieszczeniach wg projektu wykonawczego.
11.6.4. Próby szczelności
Instalację c.o. i c.t. po wykonaniu należy wypłukać wodą zimną, a następnie poddać próbie szczelności zgodnie z warunkami technicznymi wykonania i odbioru instalacji ogrzewczych Cobrti Instal (zeszyt 6);
ciśnienie próbne p=0,375 MPa, minimalny czas trwania próby szczelności t=30 min. Instalacja musi być napełniona całkowicie wodą i odpowietrzona 24 godziny przed próbą.
Po próbie szczelności instalację należy wyregulować za pomocą nastaw wstępnych zaworów termostatycznych przy grzejnikach.
Ostateczną regulację instalacji należy przeprowadzić w czasie 72 godzinnego ruchu próbnego.
Uwaga:
- w czasie rozruchu instalacji wzrost temperatury wody nie powinien przekraczać 5°°°°C/h.
11.6.5. Przejścia przez przegrody oddzielenia p.poż. i przegrody
Przejścia przewodów przez przegrody oddzieleń p.poż. powinny mieć klasę odporności ogniowej EI tych elementów.
Przejścia przewodów (przepusty instalacyjne o średnicy powyżej 4 cm) w ścianach i stropach pomieszczenia zamkniętego, dla których wymagana klasa odporności ogniowej jest nie niższa niż EI 60 lub REI 60, a nie będących elementami oddzielenia przeciwpożarowego, powinny mieć klasę odporności ogniowej EI ścian i stropów tego pomieszczenia.
W przejściach przewodów instalacji z materiałów niepalnych przez w/w przegrody, należy na grubości przegrody zamontować odcinek izolacji z wełny mineralnej o grubości min. gmin=20 mm i gęstości
γ ≥35 kg/m3. Wełnę mineralną z obu stron przegrody zabezpieczyć zaprawą ogniochronną n.p.
CP 601 S lub CP 606. Obróbkę murarską wokół przejścia wykonać również zaprawą ogniochronną.
Przewody z obu stron ścian należy zaizolować wełną mineralną na długości podanej w tabeli:
L.p. Rodzaj rury Średnica rury D [mm]
Dł. izolacji L [mm]
Grubość izolacji g [mm]
Gęstość izolacji [kg/m3]
1 stalowe ≤32 500 50 80
2 stalowe 32<D≤114,3 750 50 80
3 stalowe 114,3<D≤159 1000 60 100
4 miedziane ≤50 1000 50 80
5 miedziane 50<D≤88,9 1000 60 80
Każde przejście z obu stron przegrody oznakować tabliczkami.
Tak wykonane przejście posiada klasę EI 120 spełnia więc wymagania dla wszystkich przegród.
11.6.6. Zabezpieczenie antykorozyjne i izolacje termiczne
Rurociągi instalacji c.o. i c.t. prowadzone w budynku należy zaizolować termicznie otulinami wg opisu izolacji termicznej dla instalacji wodociągowej wody ciepłej.
11.6.7. Uruchomienie instalacji
Przed uruchomieniem instalacji należy:
- oczyścić zamontowane na instalacji filtry siatkowe, usunąć z nich nieczystości i ciała obce, - przedstawić protokół próby szczelności.
12.0. Kotłownia na zrębki drzewne 12.1. Charakterystyka ogólna
Projektuje się kotłownię opalaną zrębkami drzewnymi.
- Projektowana moc kotłowni - 4,9MW,
- Parametry sieci ciepłowniczej (maksymalne) – 120/65°C; osiedlowa sieć cieplna z rur preizolowanych 2xDn 219,1x4,5/315,
- Parametry obiegu kotłowego – 125/100°C
Zgodnie z ustaleniami z Inwestorem projektuje się montaż jednego kotła o mocy 1,00MW drugiego kotła o mocy 3,00MW. Dodatkowo projektuje się montaż instalacji odzysku ciepła ze spalin (20%). Łączna moc kotłowni będzie wynosić 4,9 MW.
Schemat technologiczny pracy kotłowni przedstawiono w części rysunkowej opracowania. Przepływ wody grzewczej w obiegu między kotłami a wymiennikami będzie wymuszany pompami obiegowymi kotłów PK1 oraz PK2. Praca pomp kotłowych sterowana będzie z szaf kotłowych. Temperatura wody powrotnej do kotłów będzie regulowana przez domieszanie wody zasilającej podgrzanej w kotłach za pomocą zawór trójdrogowego sterowanego z szaf sterowniczych kotłów.
Woda z kotłów dostarczana będzie do wymienników, a następnie do obiegu sieci cieplnej oraz na potrzeby własne (ogrzewanie budynku, przygotowanie cwu).
Projektuje się jeden obieg sieciowy o parametrach zmiennych w zależności od temperatury zewnętrznej.
Regulację pogodową uzyskano poprzez zastosowanie zaworu mieszającego trójdrogowego sterowanego w zależności od temperatury zewnętrznej. Obieg wody wymuszany będzie przez zestaw pomp obiegowych PO.
Woda powracająca z sieci po oczyszczeniu w odmulaczu kierowana jest do wymiennika odbierającego ciepło z instalacji kondensacji spalin. Następnie woda tłoczona przez pompy sieciowe przepływa do rozdzielacza powrotnego, skąd kierowana jest na wymienniki kotłów. Dla stabilizacji ciśnienia i uzupełniania strat wody zaprojektowano układ pomp stabilizująco-uzupełniających. Zastosowano dwa obiegi stabilizacji ciśnienia:
obieg kotłowy i obieg sieciowy. Dla każdego obiegu zastosowano osobne pompy Psu1 oraz Psu2. Pompy te sterowane będą w zależności od ciśnienia wody w przewodach powrotnych danego układu. Woda uzupełniająca przygotowywana będzie w stacji uzdatniania wody. Woda będzie wstępnie oczyszczana przez filtr mechaniczny i kierowana na zmiękczacz i gromadzona w zbiorniku zasilającym. Po zmiękczeniu woda będzie odgazowana próżniowo i poddawana będzie korekcie chemicznej poprzez dozowanie środka redukującego ilość rozpuszczonego w wodzie tlenu, podnoszącego pH i hamującego właściwości korozyjne wody. Uzupełnianie wody uzdatnionej w zbiorniku wody zasilającej następować będzie poprzez zawór elektromagnetyczny sterowany od poziomu wody w zbiorniku zasilającym. Wzrost ciśnienia wody w obiegach spowoduje upust wody do zbiornika zasilającego.
12.2. Zużycie paliwa
Wartość opałowa zrębków o wilgotności 50% i gęstości 227 kg/m3 wynosi Wo=0,62 MWh/m3 = 2232 MJ/m3 = 9,833 MJ/kg
Moc cieplna obu palenisk przy sprawności kotła 85% wynosi Q= 4718 kW
Zapotrzebowanie zrębków do pracy kotłów z pełną mocą wynosi B= 4,718 / 9,833 = 0,4798 kg/s = 7,58 m3/h
= 182,14 m3/dobę
12.3. Urządzenia technologiczne kotłowni
Rozmieszczenie urządzeń w kotłowni przedstawiono w części rysunkowej niniejszego opracowania.
12.3.1. Kotły
Zastosowano kotły wodne, wysokoparametrowe na biomasę o następujących parametrach:
- Moc nominalna (dla paliwa o wilgotności 45%) 1000 kW oraz 3 000 kW - Sprawność 85%±1%
- Temperatura maksymalna 150ºC - Ciśnienie maksymalne 0,8MPa
Charakterystyka energetyczna projektowanego kotła:
- sprawność minimalna 85%±1%
- paliwo zrębki o wilgotności do 45%, wymiary przeciętnie 150x80x30mm; maksymalnie 500x100x30mm Kotły muszą spełniać standardy emisji określone w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2014r w sprawie standardów emisyjnych z instalacji tj.:
- emisja SO2 400 mg/mu3 - emisja NOx 400 mg/mu3 - emisja pyłu 100 mg/mu3
Kotły na biomasę wraz z wentylatorami podmuchowymi, wygarniaczami popiołu, instalacją oczyszczania i odprowadzania spalin, podajnikami paliwa przy kotle umieszczono w hali kotłów. W budynku przy kotłowni zostanie zlokalizowany skład paliwa. Zaprojektowano w nim urządzenia rozdrabniające i podające biomasę – wygarniacze hydrauliczne (ruchoma podłoga). W części paleniskowej kocioł posiada ogniotrwałe obmurze i sklepienie umożliwiające spalanie drewna o wilgotności do 50%. W dolnej części paleniska zamontowany jest specjalnej konstrukcji ruszt ruchomy napędzany hydraulicznie z żeliwnymi rusztowinami. Ruszt kotła składa się z:
- nieruchomej konstrukcji nośnej zamocowanej do podstawy,
- ruchomej ramy stalowej opartej na wałach łożyskowanych zamocowanych do podstawy kotła, - żeliwnych rusztowin z dużą zawartością chromu,
- napędu: siłownik hydrauliczny.
Podczas pracy co drugi rząd rusztowin wykonuje ruch posuwisto-zwrotny powodujący przesuwanie się paliwa wzdłuż rusztu i przemieszczanie popiołu do gardzieli zsypowej na końcu rusztu. Ruchoma rama rusztu napędzana jest poprzez stalowe ramię, siłownikiem dwustronnego działania. Siłownik zasilany jest ze stacji hydraulicznej rusztu. W przedniej ścianie komory paleniskowej znajduje się otwór do wprowadzania paliwa.
Na ścianach bocznych zlokalizowane są dysze podmuchowe powietrza wtórnego. Palenisko kotła wyposażono w drzwiczki umożliwiające rewizję i czyszczenie oraz w króćce pomiarowe podciśnienia i czujnika temperatury paleniska. Kocioł wyposażony jest w drzwi paleniskowe i wyczystkowe. Drzwi kotła narażone na oddziaływanie wysokich temperatur zabezpieczone są materiałami żaroodpornymi.
Kocioł od zewnątrz posiada izolację cieplną z wełny mineralnej oraz obudowę z blachy stalowej. Wymiennik kotła posiada konstrukcję stalową. Wymiennik trzy-ciągowy będzie wykonany w kształcie pionowego walczaka z zamontowanymi płomieniówkami (dla kotła 1MW oraz 3MW). Dostęp do czyszczenia części wymiennikowej kotła po stronie spalin umożliwiają drzwi wyczystkowe.
Część ciśnieniową kotła wyposażono w następujące króćce:
- przyłączeniowe instalacji wodnej, - zaworów bezpieczeństwa, - termostatów i presostatów, - spustowe,
- sondy poziomu wody, - pomiarowe.
