• Nie Znaleziono Wyników

Diagnostic imaging of malignant melanoma

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Diagnostic imaging of malignant melanoma"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

WSTÊP

Rozpoznanie, ocena stopnia za- awansowania i leczenie choroby nowo- tworowej wymaga wspó³pracy wielo- osobowego zespo³u, w tym radiologa specjalizuj¹cego siê w onkologicznej diagnostyce obrazowej. Wiedza radio- loga powinna u³atwiæ wybór najbardziej optymalnych metod obrazowania, po- zwalaj¹cych okreœliæ typ guza, oceniæ wstêpny stopieñ zaawansowania cho- roby i nadzorowaæ skutecznoœæ zasto- sowanego leczenia.

DIAGNOSTYKA OBRAZOWA NIEZAAWANSOWANYCH POSTACI CZERNIAKA Z£OŒLIWEGO

W oœrodkach wysokospecjalistycz- nych diagnostyka obrazowa czerniaka z³oœliwego mo¿e rozpocz¹æ siê na eta- pie przedoperacyjnego planowania za- kresu zabiegu chirurgicznego. Bada- nia ultrasonograficzne z zastosowaniem sond o czêstotliwoœci co najmniej 20 MHz u³atwiaj¹ ocenê wielkoœci guza i jego unaczynienia. Lassau i wsp.

w badaniu prospektywnym wykazali wysok¹ korelacjê pomiêdzy ultrasono- graficzn¹ i histologiczn¹ ocen¹ wielko- œci zmiany (r>0,96) oraz pomiêdzy unaczynieniem guza a pojawianiem siê w póŸniejszym okresie przerzutów (me- diana czasu obserwacji 40 mies.) [1].

W wiêkszoœci oœrodków diagnosty- ka radiologiczna rozpoczyna siê po hi- stologicznym rozpoznaniu czerniaka z³oœliwego. Wstêpna diagnostyka ob- razowa obejmuje ocenê regionalnych wêz³ów ch³onnych, narz¹dów jamy brzusznej i klatki piersiowej. Narz¹dy jamy brzusznej oceniane s¹ w bada-

niu ultrasonograficznym, a klatki pier- siowej – w konwencjonalnym badaniu radiologicznym.

DIAGNOSTYKA WÊZ£ÓW CH£ONNYCH

Rokowanie w czerniaku z³oœliwym zale¿ne jest od stopnia zaawansowa- nia klinicznego. Uwa¿a siê, ¿e istotnym czynnikiem rokowniczym jest liczba przerzutowych wêz³ów ch³onnych. Prze-

¿ycie 3-letnie u chorych z jednym wê- z³em zawieraj¹cym przerzuty wynosi 65 proc., z 2–4 wêz³ami – 43 proc.

W radiologicznej diagnostyce wê- z³ów ch³onnych znajduj¹ zastosowa- nie: badanie ultrasonograficzne, tomo- grafia komputerowa (CT) oraz rezo- nans magnetycznych (MR). Za pomoc¹ tych metod mo¿na oceniæ wielkoœæ, po³o¿enie, liczbê i strukturê wêz³ów ch³onnych.

Najistotniejszym kryterium radiolo- gicznej oceny wêz³ów ch³onnych jest ich wielkoœæ. Niestety, w przypadku wielu guzów pierwotnych, w tym tak¿e czerniaka z³oœliwego, w ok. 10–20 proc. niepowiêkszonych wêz³ów ch³on- nych znajduj¹ siê mikroprzerzuty.

Z drugiej strony w ok. 30 proc. po- wiêkszonych wêz³ów ch³onnych mog¹ wystêpowaæ tylko ³agodne zmiany.

Wielkoœæ prawid³owych wêz³ów ch³onnych zale¿y m.in. od ich lokali- zacji. Dotychczas nie ma przyjêtych jednolitych kryteriów, okreœlaj¹cych wielkoœci niezmienionych chorobowo wêz³ów ch³onnych. Janet Husband na podstawie obserwacji wielu radiolo- gów i histologów proponuje pomiary tzw. short-axis diameter (MASD), czy- li najkrótszego wymiaru poprzeczne- go wêz³a ch³onnego [2]. Podaje tak- Onkologiczna diagnostyka obrazo-

wa jest specjalnym dzia³em radiolo- gii, który rozwija siê, odzwierciedla- j¹c coraz wiêksze zapotrzebowanie na dok³adn¹ ocenê stopnia zaawan- sowania choroby nie tylko w chwili rozpoznania, ale tak¿e w czasie jej leczenia.

W pracy przedstawiono analizê dia- gnostyki obrazowej czerniaka z³oœli- wego.

We wczesnej diagnostyce czerniaka z³oœliwego istotne znaczenie ma oce- na zmian w regionalnych wêz³ach ch³onnych. W klinicznej praktyce ma- j¹ zastosowanie: tomografia kompu- terowa (CT), badania ultrasonogra- ficzne oraz rezonans magnetyczny (MR) wêz³ów ch³onnych.

Przerzuty do tkanek miêkkich, w tym skóry i tkanki podskórnej, czêsto wy- stêpuj¹ w przebiegu czerniaka z³oœli- wego. Zazwyczaj diagnozowane s¹ klinicznie. Jednak mog¹ byæ tak¿e oceniane w badaniu ultrasonograficz- nym i w tomografii komputerowej.

Czerniak z³oœliwy mo¿e te¿ dawaæ przerzuty do p³uc, w¹troby, mózgu i koœci.

W tomografii komputerowej zmiany w obrêbie g³owy zazwyczaj s¹ hiper- densyjne; obserwowane jest central- ne i obwodowe wzmocnienie kontra- stowe. W MR przerzuty do g³owy mo- g¹ mieæ ró¿ny wygl¹d, w zale¿noœci od obecnoœci melaniny. W przypad- ku obecnoœci melaniny obserwuje siê wysoki sygna³ w obrazach T1-zale¿- nych a obni¿ony sygna³ w obrazach T2-zale¿nych. W przerzutach amela- notycznych sygna³ w obrazach T1- zale¿nych jest hipo- lub izointesyw- ny w stosunku do istoty szarej, a ob- razach T2-zale¿nych hiperintensywny lub izointensywny.

Przerzuty do koœci w przebiegu czer- niaka z³oœliwego zazwyczaj maj¹ charakter osteolityczny.

W przebiegu czerniaka z³oœliwego mog¹ te¿ wystêpowaæ przerzuty, m.in. do przewodu pokarmowego, pêcherzyka ¿ó³ciowego, serca, pier- si, dróg moczowych.

Radiologiczne metody diagnostycz- ne stosowane w ocenie odpowiedzi guza na zastosowane leczenie, umo¿liwiaj¹ ocenê zmiany jego wiel- koœci i struktury. Konwencjonalna ra- diologia, ultrasonografia, CT, MR i ba- dania izotopowe znajduj¹ zastoso- wanie w radiologicznej ocenie skutecznoœci terapii.

S³owa kluczowe: czerniak z³oœliwy, stopieñ zaawansowania, nadzorowa- nie wyników leczenia.

W

Wsspó³³cczzeessnnaa OOnnkkoollooggiiaa ((22000033)) vvooll.. 77;; 88 ((556699––557711))

Diagnostyka obrazowa w czerniaku z³oœliwym

Diagnostic imaging of malignant melanoma

Joanna Sielu¿ycka

Zak³ad Radiologii Lekarskiej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie

(2)

¿e proponowane maksymalne wielko- œci tego wymiaru dla poszczególnych grup wêz³ów. Wprzypadku wêz³ów ch³onnych szyi i g³owy wynosi on 10 mm, wêz³ów ch³onnych pachowych – 12 mm, wêz³ów ch³onnych pachwino- wych – 14 mm.

Doskona³a znajomoœæ anatomii uk³a- du limfatycznego i dróg szerzenia siê procesu nowotworowego umo¿liwia ob- jêcie badaniem wszystkich grup wê- z³ów ch³onnych, do których sp³ywa ch³onka z okolic guza.

Pomiary wêz³ów ch³onnych, nieza- le¿nie od zastosowanej metody, powin- ny byæ dokonywane w ten sam powta- rzalny sposób. Wprzypadku tomogra- fii komputerowej wiadomo, ¿e zastosowanie ró¿nych parametrów ba- dania – tzw. window level i window width mo¿e powodowaæ ró¿nice w wielkoœci pomiarów tych samych wêz³ów ch³onnych [2].

Postêp w diagnostyce radiologicz- nej umo¿liwia obrazowanie coraz wiêk- szej liczby wêz³ów ch³onnych. Wspi- ralnej tomografii komputerowej mo¿na uwidoczniæ ok. 40 proc. wêz³ów ch³on- nych wielkoœci 5–9 mm, jednak tylko 1 proc. wêz³ów ch³onnych wielkoœci poni¿ej 5 mm. Po³¹czenie limfografii z badaniem CT umo¿liwia zobrazowa- nie coraz mniejszych wêz³ów ch³on- nych. Badanie to jest szczególnie przy- datne w ocenie wêz³ów ch³onnych miednicy ma³ej.

Prawid³owe wêz³y ch³onne maj¹ doœæ charakterystyczny obraz w bada- niach ultrasonograficznych, w tomogra- fii komputerowej i w rezonansie ma- gnetycznym. Niestety, nie ma jedno- znacznych kryteriów, które pozwala³yby wykryæ przerzuty. Wprzypadku prze- rzutów do wêz³ów ch³onnych mo¿na obserwowaæ: zatarcie zarysu jego wnê- ki lub brak wnêki; równomierne lub od- cinkowe pogrubienie warstwy korowej;

zmianê intensywnoœci sygna³u, zmianê echogenicznoœci lub zmianê wspó³- czynnika os³abienia. Nieostry zarys gra- nic wêz³a ch³onnego mo¿e odpowia- daæ rozszerzeniu siê ogniska przerzu- towego poza jego torebkê.

W diagnostyce powierzchownych wêz³ów ch³onnych podstawow¹ meto- d¹ jest badanie ultrasonograficzne.

Umo¿liwia ono ocenê nie tylko wy¿ej wymienionych parametrów, ale tak¿e unaczynienia wêz³ów ch³onnych. Meto- d¹ Color i Power Doppler mo¿na uwi- doczniæ naczynia krwionoœne zarówno

w prawid³owych, jak w zmienionych przerzutowo wêz³ach ch³onnych [3].

Wniezmienionych chorobowo wêz³ach ch³onnych naczynia krwionoœne widocz- ne s¹ zazwyczaj tylko w obrêbie ich wnêki. Wzmienionych przerzutowo wê- z³ach ch³onnych unaczynienie mo¿e byæ widoczne we wnêce i w warstwie korowej lub tylko na jego obwodzie.

Ultrasonografia jest tak¿e najczêœciej stosowan¹ metod¹ w diagnostyce wê- z³ów ch³onnych jamy brzusznej. Wyni- ka to z jej dostêpnoœci i kosztów ba- dania. Jednak ze wzglêdu na liczne ograniczenia metody, takie jak gazy i treœæ pokarmowa w jelitach oraz tu- sza pacjenta, czêsto musi byæ ona uzupe³niana badaniem w tomografii komputerowej lub rezonansie magne- tycznym.

Œrodki kontrastowe stosowane w to- mografii komputerowej i w rezonansie magnetycznym u³atwiaj¹ ró¿nicowanie wêz³ów ch³onnych z naczyniami krwio- noœnymi i pêtlami jelit. Obecnie trwaj¹ badania kliniczne nad specjalnym œrodkiem kontrastowym, przeznaczo- nym do diagnozowania wêz³ów ch³on- nych w rezonansie magnetycznym [2].

Idealna metoda diagnostyczna po- winna umo¿liwiæ wykrycie nawet naj- mniejszych ognisk przerzutów. Badanie ultrasonograficzne, tomografia kompu- terowa oraz rezonans magnetycznych maj¹ ograniczon¹ przydatnoœæ w wy- krywaniu mikroprzerzutów w obrêbie wêz³ów ch³onnych. Wich wykrywaniu najczulsz¹ metod¹ jest pozytronowa emisyjna tomografia, pozwala zobrazo- waæ zmiany na poziomie metabolicz- nym [4]. Niestety, jest to metoda ma³o dostêpna w Polsce. Obecnie to bada- nie mo¿na wykonaæ tylko w bydgoskim oœrodku onkologicznym.

DIAGNOSTYKA OBRAZOWA ZAAWANSOWANYCH POSTACI CZERNIAKA Z£OŒLIWEGO

W przebiegu czerniaka z³oœliwego mog¹ wyst¹piæ przerzuty do ró¿nych narz¹dów. Najczêœciej obserwowane s¹ zmiany w obrêbie skóry i tkanki podskórnej, wêz³ów ch³onnych, p³uc, w¹troby, g³owy, koœci i przewodu po- karmowego.

Przerzuty do skóry i tkanki podskór- nej najczêœciej oceniane s¹ w badaniu ultrasonograficznym. Nazarian i wsp.

wykazali korelacjê pomiêdzy ultrasono-

W

Wsspó³³cczzeessnnaa OOnnkkoollooggiiaa ((22000033)) vvooll.. 77;; 88 ((556699––557711))

Cancer imaging is increasingly identified as a specialist field within radiology, reflecting a growing need to evaluate the status of the disease, not just at the time of diagnosis and staging, but also at regular intervals during follow-up.

When evaluating patients with can- cer, the radiologist must understand not only the imaging modalities available but the disease and the therapeutic problems they present.

The aim of this study is to evaluate diagnostic imaging of malignant melanoma.

In diagnostic imaging of early stage malignant melanoma it is very important to evaluate the regional lymph node. In clinical practice, the cross-sectional imaging modalities including computed tomography (CT), ultrasound and magnetic resonance (MR) are widely used to assess lymph nodes.

Soft tissue, including skin, and sub- cutaneus metastases, are common and characteristic of melanoma.

Although usually diagnosed clini- cally, these deposits are often readily visualized using ultrasound and CT.

These are followed by lung, liver, brain, and bone metastases.

In CT examination macroscopic deposits of malignant melanoma usually appear as hyperdense. Both central and ring enhancement is typical. The usual appearances of malignant melanoma on magnetic resonance images include melanotic and amelanotic patterns. In the amelanotic pattern, the lesion is hypointense or isointense to the cortex on T1-weighted images and hypointense or isointense to the cortex on T2-weigthed images.

Skeletal metastases from malignant melanoma are generally lytic.

Melanoma can metastasize to the gastrointestinal tract, gallbladder, heart, breast and the urinary tract.

Radiological techniques employed in the assessment of tumour res- ponse can provide information on the changes in tumour size and composition. Conventional radiology, ultrasound, CT, MR and radionuclide studies all have place in evaluating the treatment.

Key words: malignant melanoma, staging, treatment evaluation.

(3)

Diagnostyka obrazowa w czerniaku z³oœliwym

571

graficznym i histologicznym obrazem zmian [3]. Zazwyczaj guzki satelitarne w badaniu ultrasonograficznym maj¹ obni¿on¹ echogenicznoœæ i wyraŸne granice. Wbadaniu CT przerzuty do skóry i tkanki podskórnej uwidaczniaj¹ siê jako hiperdensyjne guzki.

Diagnostyka przerzutów do p³uc za- zwyczaj rozpoczyna siê od badania ra- diologicznego. Wdalszej kolejnoœci stosowana jest tomografia komputero- wa. Najczulsz¹ z metod radiologicz- nych w wykrywaniu przerzutów do p³uc jest spiralna tomografia komputerowa.

Potrafi ona uwidoczniæ nawet 3-milime- trowe guzki. Niestety, wraz ze wzro- stem czu³oœci metody obni¿y³a siê jej swoistoœæ. WCT zazwyczaj uwidacz- niaj¹ siê drobne, obwodowo zlokalizo- wane guzki. Wocenie ich iloœci i wiel- koœci mo¿e byæ przydatne urz¹dzenie, umo¿liwiaj¹ce komputerow¹ ocenê tych parametrów.

W przebiegu przerzutów czerniaka z³oœliwego do w¹troby mo¿na obser- wowaæ liczne, drobne, rozrzucone guz- ki. Badanie ultrasonograficzne, jako metoda nieinwazyjna i ogólnie dostêp- na, mo¿e byæ rutynowo stosowane w diagnostyce zmian przerzutowych w obrêbie w¹troby. Jednak w przypad- ku koniecznoœci dok³adnego nadzoro- wania zmian w przebiegu leczenia me- tod¹ z wyboru jest tomografia kompu- terowa. Wtomografii komputerowej po do¿ylnym podaniu œrodka kontrastowe- go, zazwyczaj s¹ one najlepiej widocz- ne we wczesnej fazie têtniczej, co spo- wodowane jest ich hipervascularnym charakterem. Nale¿y jednak pamiêtaæ,

¿e przerzuty te mog¹ mieæ tak¿e hipo- vascularny charakter. WMR, ze wzglê- du na zawartoœæ melaniny, maj¹ pod- wy¿szony sygna³ w obrazach T1-zale¿- nych [5].

Przerzuty do g³owy mog¹ umiejsca- wiaæ siê zarówno w obrêbie mózgu, jak i w innych strukturach g³owy (np.

w koœciach, w miêœniach, w przewo- dzie s³uchowym wewnêtrznym, w opo- nach, w splotach naczyniówkowych).

Wbadaniu CT zazwyczaj s¹ hiperden- syjne, co zwi¹zane jest z ich hiperva- scularnym charakterem oraz z tenden- cj¹ do krwawienia do guza. Obraz MR przerzutów do g³owy jest zwi¹zany z obecnoœci¹ lub brakiem melaniny w ich obrêbie. Wprzypadku obecno- œci melaniny mo¿na obserwowaæ wy- soki sygna³ w obrazach T1-zale¿nych i niski w obrazach T2-zale¿nych. Przy

braku melaniny – hipo- lub izoinetsyw- ny sygna³ w obrazach T1-zale¿nych oraz hiper- lub izointesywny w obra- zach T2-zale¿nych [6].

Wprzypadku planowania leczenia neurochirurgicznego, badanie CT po- winno uzupe³niæ siê badaniem w rezo- nansie magnetycznym, celem wyklu- czenia istnienia dodatkowych zmian przerzutowych w obrêbie g³owy.

Zmiany przerzutowe w obrêbie prze- wodu pokarmowego w przebiegu czer- niaka nie s¹ rzadkie. Zazwyczaj lokali- zuj¹ siê one w obrêbie jelita cienkiego, jelita grubego, ¿o³¹dka i znacznie rza- dziej w obrêbie prze³yku. Wobrêbie dwunastnicy i ¿o³¹dka, w radiologicz- nym badaniu kontrastowym, mo¿na ob- serwowaæ tzw. bull’s eye, czyli zmiany podœluzówkowe z centraln¹ martwic¹.

Przerzuty do jelita cienkiego szerz¹ siê drog¹ naczyniopochodn¹, zazwyczaj s¹ liczne. Mog¹ byæ one przyczyn¹ dole- gliwoœci bólowych i zaburzeñ dro¿no- œci przewodu pokarmowego [7].

Wœród innych lokalizacji przerzutów nale¿y wymieniæ m.in. serce, piersi, pê- cherzyk ¿ó³ciowy, drogi moczowe oraz œledzionê.

DIAGNOSTYKA OBRAZOWA W MONITOROWANIU

EFEKTÓW ZASTOSOWANEGO LECZENIA

Diagnostyka obrazowa jest istotnym elementem w procesie monitorowania efektów zastosowanego leczenia.

Wtrakcie follow-up powinny byæ sto- sowane, w miarê mo¿liwoœci, te same metody diagnostyczne, umo¿liwiaj¹ce obrazowanie zmian w wielkoœci i struk- turze guza.

Konwencjonalna radiologia, ultraso- nografia, tomografia komputerowa, re- zonans magnetyczny i badania izoto- powe mog¹ byæ stosowane w ocenie efektów leczenia czerniaka z³oœliwego.

Tomografia komputerowa, ze wzglêdu na swoj¹ dostêpnoœæ i powtarzalnoœæ, jest najczêœciej stosowan¹ metod¹. Ba- danie ultrasonograficzne, szczególnie w przypadku powierzchownie po³o¿o- nych wêz³ów ch³onnych i narz¹dów ja- my brzusznej, coraz czêœciej znajduje zastosowanie w tej diagnostyce.

Wprzypadku ultrasonografii szczegól- nie nale¿y podkreœliæ znaczenie jakoœci sprzêtu i doœwiadczenia zespo³u.

Wzwi¹zku z tym badania ultrasonogra-

ficzne powinny byæ wykonywane w wy- branych oœrodkach diagnostycznych, które œciœle wspó³pracuj¹ z zespo³em onkologicznym. Rezonans magnetycz- ny i badania izotopowe, ze wzglêdu na swoj¹ dostêpnoœæ i cenê, s¹ znacznie rzadziej stosowane w nadzorowaniu efektów zastosowanej terapii.

PIŒMIENNICTWO

1. Lassau N, Koscielny S, Avril MF.

Margulis A, Duvillard P, de Baere T, Roche A, Leclere J. Prognostic Value of Angiogenesis Evaluated with High-Frequency and Color Doppler Sonography for Preoperative Assessment of Melanomas. Am J Roentgenol 2002; 178: 1547-51.

2. Carrington B. Lymph nodes. In:

Husband J, Reznek RH. (red.) Martin Dunitz, London 2002; 729-48.

3. Nazarian LN, Alexander AA, Kurtz AB, Capuzzi Jr DM, Rawool NM, Gilbert KR, Mastrangelo MJ.

Superficial melanoma metastases:

appearances on gray-scale and color Doppler sonography. Am J

Roentgenol 1998; 170; 459-43.

4. Bingham JB. Where can FDG-PET contribute most to anatomical imaging problems? Br J Radiol 2002;

75: 39- 52.

5. Danet IM, Semelka RC, Leonardou P, Braga L, Vaidean G, Woosley JT, Kanematsu M. Spectrum of MRI Appearances of Untreated Metastases of the Liver. Am J Roentgenol 2003;

181: 809- 17.

6. Escott EJ. A Variety of Appearances of Malignant Melanoma in the Head:

A Review. RadioGraphics 2001;

21: 625- 39.

7. Dermott VG, Low VH, Keogan MT, Lawrence JA, Paulson EK. Malignant melanoma metastatic to the

gastrointestinal tract. Am J Roentgenol 1996; 166: 809-13.

ADRES DO KORESPONDENCJI dr med. JJooaannnnaa SSiieelluu¿¿yycckkaa Zak³ad Radiologii Lekarskiej WIM ul. Szaserów 128

00-909 Warszawa

tel. 0 (prefiks) 22 68 17 258 e-mail: jsieluzycka@poczta.onet.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Są to: miazga (kambium) – komórki dzieląc się odkładają na zewnątrz od kambium elementy łyka, a po stronie wewnętrznej od kambium - drewna, powodując

we wcześniejszych badaniach, gdzie suge- rowano, że zarówno włóknista histiocyto- ma, jak i złośliwa włóknista histiocytoma wywodzą się z tego samego niezróżnicowa-

U kotów guzy z komórek tucznych występują w dwóch postaciach: jako po- jedyncze, rzadziej mnogie, guzy skóry, któ- re w niektórych przypadkach mogą dawać przerzuty do

Lokalizacja czerniaka złośliwego w obrębie skóry też jest bardzo ważnym czynnikiem dla rokowania, bardziej złośliwy przebieg i możliwość po- wstania wznowy oraz

Pośród mięsaków, które rozwijają się w miejscu szczepień u kotów stwierdzano obecność włókniakomięsaków, złośliwych włóknistych histiocytom, kostniakomięsa-

Mechanizmów zapobiegających inwazji i kolonizacji bakterii chorobotwórczych w obrębie skóry i tkanki podskórnej.Czynniki etiologiczne chorób skóry i tkanki podskórnej.

mie wysuwają się trzy rodzaje zmian: zanik tkanki tłuszczowej w pod- ściółce skóry i dookoła narządów (pierwsza grupa zmian głodowych Lubarsch’a), zaniki narządów

W obrębie tkanki MALT wyróż- nia się tkanki limfatyczne chroniące różne części organizmu, wśród których najlepiej poznana jest tkanka limfatyczna GALT, związana z