PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH , O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

(1)

Szkoła zawodowa szkoła pozytywnego wyboru

PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH 721402,

O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn. 30.06.2012

Warszawa 2012

(2)

SPIS TREŚCI

1. TYP PROGRAMU: przedmiotowy ... 2

2. RODZAJ PROGRAMU: liniowy ... 2

3. AUTORZY, RECENZENCI I KONSULTANCI PROGRAMU NAUCZANIA: ... 2

4. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO ... 2

5. CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO ... 3

6. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO ... 3

7. INFORMACJA O ZAWODZIE MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH ... 5

8. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH ... 5

9. POWIĄZANIA ZAWODU MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH Z INNYMI ZAWODAMI ... 5

10. CELE SZCZEGÓŁOWE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH ... 6

11. PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH ... 8

12. PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW ... 12

1. Podstawy konstrukcji maszyn ... 13

2. Konstrukcja kadłuba okrętu i rysunek okrętowy... 22

3. Technologia obróbki i prefabrykacji kadłuba okrętu ... 26

4. Technologia montażu i remontu kadłuba okrętu ... 32

5. Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej w branży okrętowej ... 37

6. Język obcy zawodowy w branży okrętowej ... 42

7. Techniki wytwarzania - zajęcia praktyczne ... 47

8. Obróbka i prefabrykacja kadłuba okrętu - zajęcia praktyczne ... 51

9. Montaż i remont kadłuba okrętu - zajęcia praktyczne ... 59

ZAŁĄCZNIKI ... 65

(3)

TYP SZKOŁY:

zasadnicza szkoła zawodowa

1. TYP PROGRAMU: przedmiotowy 2. RODZAJ PROGRAMU: liniowy

3. AUTORZY, RECENZENCI I KONSULTANCI PROGRAMU NAUCZANIA:

Autorzy: mgr inż. Andrzej Dworaczek, inż. Wiesław Kamiński, mgr inż. Andrzej Mądrzak Recenzenci: …

Konsultanci: mgr Zbigniew Zalas

4. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Program nauczania dla zawodu MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH opracowany jest zgodnie z następującymi aktami prawnymi:

1. Ustawa z dnia 7 września 1991 o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.)

2. Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012r. poz. 7) 3. Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. poz. 184) 4. Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. poz. 204)

5. Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie warunków i sposobów oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.)

6. Rozporządzeniem MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. Nr 228, poz. 1487)

7. Rozporządzeniem MENiS z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003r. Nr 6, poz. 69 z późn. zm.)

8. Rozporządzenie MEN z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U. z 2009r. nr 89 poz.730 z późn. zm.)

9. Rozporządzenie MEN z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626).

(4)

5. CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy.

Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników.

W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy.

W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki.

Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.

6. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO

Program nauczania dla zawodu monter kadłubów okrętowych uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania i uczenia się.

Program uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym:

1) umiejętność rozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa;

2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym;

3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa;

4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych;

(5)

5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi;

6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji;

7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się;

8) umiejętność pracy zespołowej.

W programie nauczania dla zawodu monter kadłubów okrętowych uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: biologia, chemia, matematyka i fizyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukacja dla bezpieczeństwa.

Wykaz efektów z podstawy programowej kształcenia ogólnego stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie monter kadłubów okrętowych:

a) matematyka: używa prostych obiektów matematycznych, interpretuje pojęcia matematyczne i operuje obiektami matematycznymi; tworzy i stosuje strategię wynikającą z treści zadania do rozwiązania problemu; prowadzi proste rozumowanie i podaje argumenty uzasadniające poprawność rozumowania;

b) fizyka: wykorzystuje wielkości fizyczne do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych; wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady zjawisk opisywanych za pomocą poznanych praw i zależności fizycznych;

c) podstawy przedsiębiorczości: poznanie mechanizmów funkcjonowania gospodarki rynkowej oraz związanych z nią najważniejszych instytucji (bank centralny, giełdy itp.); zapoznanie z podstawowymi zasadami podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej w różnych formach;

d) edukacja dla bezpieczeństwa ma dać przygotowanie do podjęcia działań ratowniczych oraz umożliwić nabycie umiejętności udzielenia pierwszej pomocy, przedstawić typowe zagrożenia zdrowia i życia podczas pożaru, powodzi, paniki itp.; scharakteryzować zasady zachowania się ludności po ogłoszeniu alarmu oraz umiejętność zdobywania i krytycznego analizowania informacji, formułowania hipotez i ich weryfikacji;

e) biologia: wykorzystuje znaczenie ochrony przyrody i środowiska oraz zasady zrównoważonego rozwoju; prezentuje postawę szacunku wobec siebie i wszystkich istot żywych, środowiska wskazuje postawę i zachowanie człowieka odpowiedzialnie korzystającego z dóbr przyrody i środowiska, zna prawa zwierząt oraz analizuje swój stosunek do organizmów żywych i środowiska;

f) chemia: poznanie związku składu chemicznego, budowy i właściwości substancji z ich zastosowaniami; posługuje się zdobytą wiedzą chemiczną w życiu codziennym w kontekście dbałości o własne zdrowie i ochronę środowiska naturalnego.

(6)

7. INFORMACJA O ZAWODZIE MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH

Monter kadłubów okrętowych wykonuje elementy kadłuba. Montuje i remontuje kadłub okrętu.

Absolwent w zawodzie monter kadłubów okrętowych zgodnie z posiadaną wiedzą i umiejętnościami przygotowany będzie do podejmowania pracy w przedsiębiorstwach zajmujących się budową i remontami okrętów oraz konstrukcjami stalowymi. Monter kadłubów okrętowych powinien charakteryzować się odpowiedzialnością i dyscypliną, a także dokładnością przy wykonywaniu zadań zawodowych co jest podstawą jakości i trwałości wykonanej pracy.

8. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH

Zawód monter kadłubów okrętowych należy od wielu lat do zawodów niszowych. Absolwenci szkół mogą być zatrudniani w prywatnych firmach. Pracodawcy oczekują od przyszłych pracowników poza kwalifikacjami zawodowymi, także dodatkowych umiejętności tzw. kompetencji personalnych i społecznych ukierunkowanych na zaangażowanie w wykonywaną pracę. Pracodawcy zagraniczni cenią sobie polskich pracowników z branży okrętowej, jednak wymagają umiejętności posługiwania się językiem obcym zawodowym. Osoby przedsiębiorcze mogą otworzyć własne firmy.

Absolwenci w zawodzie monter kadłubów znajdą pracę w stoczniach lub innych zakładach związanych z produkcją okrętową, remontami okrętów.

9. POWIĄZANIA ZAWODU MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH Z INNYMI ZAWODAMI

Podział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Zawód monter kadłubów okrętowych ma wspólne kwalifikacje z technikiem budownictwa okrętowego. Posiada

wspólne efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru mechaniczno i górniczo-hutniczego (M),

stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach (PKZ (M.a.), (PKZ (M.i.): monter kadłubów okrętowych, technik budownictwa okrętowego.

Zawody które mają wspólny PKZ(M.a) to: mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych, zegarmistrz, optyk-mechanik, mechanik precyzyjny, mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych, mechanik-monter maszyn i urządzeń, mechanik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek skrawających, ślusarz, kowal, monter kadłubów okrętowych, blacharz samochodowy, blacharz, lakiernik, technik optyk, technik mechanik lotniczy, technik mechanik okrętowy, technik budownictwa okrętowego, technik pojazdów samochodowych, technik mechanizacji rolnictwa, technik mechanik, monter mechatronik, elektromechanik pojazdów samochodowych, technik mechatronik, technik transportu drogowego, technik energetyk, modelarz odlewniczy, technik wiertnik, technik górnictwa podziemnego, technik górnictwa otworowego, technik górnictwa odkrywkowego, technik przeróbki kopalin stałych, technik odlewnik, technik hutnik, operator maszyn i urządzeń odlewniczych, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych, złotnik-jubiler.

PKZ(M.i) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach: monter kadłubów okrętowych, technik budownictwa okrętowego.

(7)

10. CELE SZCZEGÓŁOWE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie monter kadłubów okrętowych powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1) wykonywania obróbki blach i profili hutniczych;

2) prefabrykowania i montowania kadłuba okrętu;

3) wykonywania operacji transportowych w procesie budowy kadłuba okrętu;

4) przygotowywania kadłuba okrętu oraz urządzeń do wodowania;

5) wykonywania prac remontowych kadłuba okrętu.

Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, na które składają się:

Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne

M.22. Wykonywanie elementów kadłuba okrętu

721402 Monter kadłubów

okrętowych PKZ(M.a)

PKZ(M.i) 311910 Technik budownictwa

okrętowego

M.23. Montaż i remont kadłuba okrętu

721402 Monter kadłubów

okrętowych PKZ(M.a)

PKZ(M.i) 311910 Technik budownictwa

okrętowego

(8)

1) efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów;

2) efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru mechaniczno i górniczo- -hutniczego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie PKZ(M.a) i PKZ(M.i);

3) efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie technik budownictwa okrętowego:

M.22. Wykonywanie elementów kadłuba okrętu;

M.23. Montaż i remont kadłuba okrętu;

(9)

11. PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUBÓW OKRĘTOWYCH

Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w zasadniczej szkole zawodowej minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1600 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 630 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 970 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie monter kadłubów okrętowych minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi:



na kształcenie w ramach kwalifikacji M.22. przeznaczono – minimum 230 godzin



na kształcenie w ramach kwalifikacji M.23. przeznaczono – minimum 370 godzin



na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono – minimum 420 godzin.

Tabela 3. Plan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej

Lp Obowiązkowe zajęcia edukacyjne

Klasa

Liczba godzin tygodniowo w trzyletnim

okresie nauczania

Liczba godzin w trzyletnim

okresie nauczania

I II III

I II I II I II

Przedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym

1 Podstawy konstrukcji maszyn 2 2 1 1 3 96

2 Konstrukcja kadłuba okrętu i rysunek okrętowy. 1 1 2 2 3 96

3 Technologia obróbki i prefabrykacji kadłuba okrętu. 1 1 2 2 3 96

4 Technologia montażu i remontu kadłuba okrętu. 1 1 8 8 9 288

5

Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej w

branży okrętowej 1 1 1 32

(10)

6 Język obcy zawodowy w branży okrętowej 1 1 1 32

Łączna liczba godzin 4 4 8 8 8 8

20 640

Przedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym **/***

7 Techniki wytwarzania -zajęcia praktyczne 5 5 5 170

8 Obróbka i prefabrykacja kadłuba okrętu - zajęcia praktyczne 10 10 10 320

9 Montaż i remont kadłuba okrętu -zajęcia praktyczne 15 15 15 480

Łączna liczba godzin 5 5 10 10 15 15

30 970

***zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy

Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację (M.22.) odbywa się pod koniec klasy drugiej.

Egzamin potwierdzający drugą kwalifikację (M.23.) odbywa się pod koniec klasy trzeciej.

(11)

Wykaz działów programowych dla zawodu monter kadłubów okrętowych

Nazwa przedmiotu Nazwa działu Liczba godzin

przewidziana na dział

1. Podstawy konstrukcji maszyn ( liczba godzin 96)

1.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy 6

1.2. Podstawy rysunku technicznego 24

1.3. Podstawy materiałoznawstwa 30

1.4. Techniki wytwarzania części maszyn i urządzeń 36 2. Konstrukcja kadłuba okrętu i rysunek okrętowy

(liczba godzin 96)

2.1. Konstrukcja kadłuba okrętu 36

2.2 .Podstawy rysunku okrętowego 60

3. Technologia obróbki i prefabrykacji kadłuba okrętu( (liczba godzin 96)

3.1 .Technologia obróbki elementów kadłuba okrętu 42

3.2 .Technologia prefabrykacji sekcji kadłuba 54

4. Technologia montażu i remontu kadłuba okrętu (liczba godzin 288)

4.1 .Technologia montażu kadłuba okrętu 200

4.2 .Technologia remontu okrętu 88

5. Działalność gospodarcza w branży okrętowej(liczba godzin 32)

5.1 .Podstawy formalno – prawne działalności gospodarczej 16

5.2. Prowadzenie firmy okrętowej 16

6. Język obcy w branży okrętowej(liczba godzin 32)

6.1. Porozumiewanie się z armatorami i współpracownikami w

języku obcym 16

6.2. Informacja o materiałach, konstrukcjach i technologiach 16 Przedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym

7. Techniki wytwarzania – zajęcia praktyczne (liczba 7.1. Bezpieczeństwo wykonywania konstrukcji okrętowych 10

(12)

godzin 170) 7.2. Techniki wytwarzania konstrukcji okrętowych 160

8. Obróbka i prefabrykacja kadłuba okrętu - zajęcia praktyczne (liczba godzin 320)

8.1. Obróbka elementów kadłuba okrętu 140

8.2. Prefabrykacja sekcji kadłuba okrętu 180

9. Montaż i remont kadłuba okrętu - zajęcia praktyczne (liczba godzin 480)

9.1. Montaż kadłuba okrętu 280

9.2. Remont kadłuba okrętu 200

(13)

12. PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW

W programie nauczania dla zawodu monter kadłubów okrętowych zastosowano taksonomię celów ABC B. Niemierko.

Lista przedmiotów z liczbą godzin

1.

Podstawy konstrukcji maszyn 96 godz.

2.

Konstrukcja kadłuba okrętu i rysunek okrętowy 96 godz.

3.

Technologia obróbki i prefabrykacji kadłuba okrętu 96 godz.

4.

Technologia montażu i remontu kadłuba okrętu 288 godz.

5.

Działalność gospodarcza w budownictwie okrętowym 32 godz.

6. Język obcy w budownictwie okrętowym 32 godz.

7. Techniki wytwarzania - zajęcia praktyczne 170 godz.

8. Obróbka i prefabrykacja kadłuba okrętu - zajęcia praktyczne 320 godz.

9. Montaż i remont kadłuba okrętu - zajęcia praktyczne 480 godz.

(14)

1. Podstawy konstrukcji maszyn

1.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy 1.2. Podstawy rysunku technicznego 1.3. Podstawy materiałoznawstwa

1.4. Techniki wytwarzania części maszyn i urządzeń 1.1 Bezpieczeństwo i higiena pracy

Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

(P lub PP)

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania

BHP(1)1. wyjaśnić pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy P B − Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony środowiska, ochrony przeciwpożarowej.

− Służby bezpieczeństwa i higieny pracy.

− Zagrożenia występujące w zakładzie pracy.

− Sposoby minimalizowania występowania zagrożeń na stanowisku pracy.

− Wypadki przy pracy.

− Choroby zawodowe.

− Zasady udzielania pierwszej pomocy.

− Szkolenia pracowników z zakresu BHP i PPOŻ.

− Podstawowe zasady BHP i PPOŻ w budownictwie okrętowym

− Zasady ergonomii.

BHP(1)2. wyjaśnić pojęcia związane z ochroną przeciwpożarową oraz ochroną

środowiska P B

BHP(1)3. wyjaśnić pojęcia związane z ergonomią P C

BHP(2)1. wymienić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i

ochrony środowiska w Polsce P B

BHP(2)2. określić zadania instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony

pracy i ochrony środowiska w Polsce P B

BHP(2)3. określić uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie

ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce P C

BHP(3)1. wskazać prawa i obowiązki pracownika w zakresie bezpieczeństwa i

higieny pracy P B

BHP(3)2. wskazać prawa i obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i

higieny pracy P A

BHP(3)3. określić konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania praw i

obowiązków pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy P A

BHP(4)1. określić zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka związane z

wykonywaniem zadań zawodowych P C

(15)

Szkoła zawodowa szkoła pozytywnego wyboru BHP(4)2. określić zagrożenia dla mienia i środowiska związane z wykonywaniem

zadań zawodowych P C

BHP(5)1. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe występujące w środowisku pracy P C BHP(5)2. scharakteryzować zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych

czynników w środowisku pracy P C

BHP(5)3. zapobiegać zagrożeniom wynikającym z wykonywania zadań

zawodowych P C

BHP(6)1. wskazać skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm

człowieka P C

BHP(6)2. scharakteryzować skutki oddziaływania czynników szkodliwych na

organizm człowieka P C

BHP(7)1. zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;

P C

BHP(7)2. zastosować zasady organizacji stanowiska pracy; P C

BHP(8)1. dobrać środki ochrony indywidualnej do wykonywanych zadań

zawodowych; P C

BHP(8)2. dobrać środki ochrony zbiorowej do wykonywanych zadań zawodowych; P C BHP(9)1. dokonać analizy przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz

przepisów ochrony przeciwpożaroweji ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych;

P B

BHP(9)2. stosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony

przeciwpożarowej podczas wykonywania zadań zawodowych; P C

BHP(10)1. określić stan poszkodowanego w wypadku przy pracy; P B

BHP(10)2. zastosować procedury pomocy przedmedycznej; P C

BHP(10)3. zidentyfikować stany zagrożenia zdrowia i życia; P C

(16)

Planowane zadania (ćwiczenia)

Procedura postępowania podczas zagrożenia

W zespołach 3-4-osobowych ustalcie procedurę postępowania podczas zagrożenia w trakcie montażu kadłuba okrętu. Osoba prowadząca zajęcia przydziela zespołom rożne możliwe do wydarzenia się w trakcie montażu kadłuba okrętu zdarzenia losowe. Zadaniem zespołu jest przeanalizowanie wydarzenia oraz wypracowanie procedury postępowania. Do dyspozycji uczniowie mają stanowisko komputerowe odpowiednio wyposażone z dostępem do Internetu. Sporządzona procedura będzie prezentowana na forum grupy (10 minut).

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni wyposażonej w urządzenia multimedialne.

Środki dydaktyczne

Zbiór przepisów prawnych dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Komputer (1 na grupę) z dostępem do Internetu, fantom, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce postępowania powypadkowego i udzielania pomocy.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, dyskusji dydaktycznej. Metodami wspomagającymi powinien być wykład informacyjny lub problemowy.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone formie klasowo-lekcyjnej. Dominująca forma organizacyjna pracy uczniów: praca w grupach.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz sporządzonej procedury. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne:

zawartość merytoryczna wypowiedzi i procedury (zgodnie z zasadami), sposób prezentacji (układ, czytelność, czas).

Uczniowie powinni być oceniani po wykonaniu każdego ćwiczenia, jeżeli ćwiczenie wykonywane jest w grupach to należy uwzględnić zaangażowanie poszczególnych uczniów oraz efekt końcowy.

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

1.2. Podstawy rysunku technicznego

(P lub PP)

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania PKZ(M.a)(1)1. scharakteryzować zasady sporządzania rysunku technicznego

maszynowego; P B  Zasady szkicowania.

(17)

Szkoła zawodowa szkoła pozytywnego wyboru PKZ(M.a)(1)2. rozróżnić zasady sporządzania rysunku technicznego

maszynowego; P B  Zasady rzutowania aksonometrycznego

i prostokątnego.

 Zasady tworzenia widoków w rzutach prostokątnych, dobór układu rzutów.

 Rodzaje rysunku technicznego (schematy, wykresy, rysunki konstrukcyjne

wykonawcze, rysunki podzespołów i zespołów).

 Wymiarowanie (wymiarowanie od baz wymiarowych itp.).

 Rodzaje przekrojów i ich oznaczanie na rysunku.

 Normy obowiązujące dla rysunków technicznych.

 Tolerancje i pasowania.

 Dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń.

 Programy komputerowe do wykonywania rysunków.

PKZ(M.a)(1)3. zastosować zasady sporządzania rysunku technicznego

maszynowego; P C

PKZ(M.a)(1)4. posłużyć się obowiązującymi normami dotyczącymi sporządzania

rysunku technicznego maszynowego; P B

PKZ(M.a)(2)1. scharakteryzować zasady sporządzania szkiców części maszyn; P B

PKZ(M.a)(2)2. sporządzić szkice części maszyn; P C

PKZ(M.a)(3)1. wykonać rysunki techniczne wykorzystując programy do

wspomagania projektowania typu CAD; P C

PKZ(M.a)(3)2. sporządzić rysunki techniczne z wykorzystaniem technik

komputerowych; P C

PKZ(M.a)(3)3. edytować rysunki techniczne z wykorzystaniem technik

komputerowych; P C

PKZ(M.a)(6)1. scharakteryzować podstawowe wielkości tolerancji i pasowań; P B PKZ(M.a)(6)2. wyznaczać podstawowe wielkości tolerancji i pasowań; P B PKZ(M.a)(6)3. zastosować zasady tolerancji i pasowań w budowie maszyn i

urządzeń; P C

PKZ(M.a)(17)1. rozpoznać rodzaje maszyn i urządzeń na podstawie dokumentacji

technicznej; P B

PKZ(M.a)(17)2. scharakteryzować rodzaje dokumentacji technicznej maszyn i

urządzeń; P B

PKZ(M.a)(17)3. posłużyć się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń; P C PKZ(M.a)(17)4. przestrzegać normy dotyczące rysunku technicznego, części

maszyn, materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych; P B

PKZ(M.a)(18)1. scharakteryzować programy komputerowe wspomagające

wykonywanie zadań; P B

PKZ(M.a)(18)2. zastosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie

zadań. P C

Szkicowanie i wymiarowanie bryły złożonej w rzucie aksonometrycznym na podstawie modelu.

Na podstawie otrzymanego modelu uczniowie wykonają szkic bryły w rzucie aksonometrycznym w układzie na trzy rzutnie i wymiarują go zgodnie z zasadami rysunku

(18)

technicznego. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania..

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne

Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni rysunku technicznego, oraz pracowni komputerowej wyposażonej w rzutniki multimedialny, rzutniki pisma. W pracowni rysunku technicznego powinny znajdować się: przybory kreślarskie, modele rzutni, figur i brył, modele części maszyn i połączeń części, modele mechanizmów,

przyrządy \pomiarowe, dokumentacja techniczna i konstrukcyjna, katalogi części maszyn, tabele tolerancji, Polskie Normy z zakresu rysunku technicznego. Pracownia komputerowa z dostępem do internetu i oprogramowaniem (np. typu CAD) do wykonywania rysunków technicznych maszynowych, powinna zapewniać dostęp do drukarki sieciowej i indywidualną pracę uczniów.

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne z zakresu rysunku technicznego.

Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności posługiwania szkicami i rysunkami technicznymi do identyfikacji części maszyn konstrukcji mechanicznych. Dominującymi metodami kształcenia powinny być ćwiczenia i projektowanie (modelowanie).

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo.

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się ocenę rysunków technicznych i projektów wykonanych przez uczniów.

1.3. Podstawy materiałoznawstwa

(P lub PP)

Kategoria

PKZ(M.a)(5)1. sklasyfikować rodzaje połączeń; P B

 Klasyfikacja materiałów konstrukcyjnych

 Stopy żelaza z węglem.

PKZ(M.a)(5)2. scharakteryzować rodzaje połączeń; P C

PKZ(M.a)(5)3. rozróżnić rodzaje połączeń; P B

(19)

PKZ(M.a)(7)1. rozróżnić materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne; P B  Właściwości metali i ich stopów.

 Właściwości kompozytów i tworzyw.

 Materiały eksploatacyjne i ich właściwości.

 Klasyfikacja i charakterystyka części maszyn.

 Połączenia rozłączne i nierozłączne.

 Rodzaje korozji.

 Ochrona przed korozją.

PKZ(M.a)(7)2. scharakteryzować własności i właściwości materiałów

konstrukcyjnych i eksploatacyjnych; P B

PKZ(M.a)(7)3. scharakteryzować zastosowanie materiałów konstrukcyjnych

i eksploatacyjnych; P C

PKZ(M.a)(10)1. rozpoznać rodzaje korozji; P B

PKZ(M.a)(10)2. określać sposoby ochrony przed korozją. P C

Zastosowanie materiałów konstrukcyjnych

Na podstawie wskazówek i dostarczonych materiałów, norm oraz programów komputerowych uczeń proponuje przykłady zastosowania materiałów konstrukcyjnych do wykonania elementów maszyn i urządzeń pracujących w zadanych warunkach.

Określanie rodzaju korozji oraz podanie sposobu ochrony przed danym typem korozji.

Na podstawie wskazówek i dostarczonych materiałów uczeń proponuje metody ochrony części, konstrukcji przed danym rodzajem korozji.

Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni wyposażonej w stanowiska do prezentacji materiałów konstrukcyjnych, stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu, programy komputerowe wspomagające dobór materiałów konstrukcyjnych pod względem własności mechanicznych, próbki materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, normy materiałowe, dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń, eksponaty połączeń rozłącznych i nierozłącznych.

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów, katalogi części i podzespołów mechanicznych, układy demonstracyjne, foliogramy, plansze poglądowe, filmy dydaktyczne i prezentacje multimedialne czasopisma branżowe, katalogi, normy ISO i PN

W dziale „Podstawy materiałoznawstwa” powinny być kształtowane umiejętności analizowania, wyszukiwania, selekcjonowania informacji z zakresu materiałów okrętowych, technologii wytwarzania i konstrukcji kadłuba okrętu.

Dominującymi metodami powinny być metoda wykładu z pokazem próbek materiałów i elementów konstrukcyjnych..

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji zastosowania materiałów konstrukcyjnych do wykonania elementów maszyn i urządzeń. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność merytoryczną prezentacji ( terminologia okrętowa, czytelność, czas).

(20)

1.4. Techniki wytwarzania części maszyn i urządzeń

Poziom wymagań programowych (P lub PP)

Kategoria

PKZ(M.a)(8)1. rozróżnić środki transportu wewnętrznego; P B  Maszyny i urządzenia transportowe.

 Sposoby składowania materiałów.

 Techniki i metody wytwarzania części maszyn i urządzeń.

 Obróbka ręczna.

 Obróbka maszynowa.

 Obróbka plastyczna.

 Obróbka cieplna i cieplno-chemiczna.

 Specjalne metody wytwarzania części maszyn i urządzeń.

 Klasyfikacja i charakterystyka części maszyn i urządzeń.

 Zasady użytkowania maszyn i urządzeń.

 Klasyfikacja narzędzi pomiarowych.

 Zasady doboru i użytkowania narzędzi i przyrządów pomiarowych.

 Metody pomiarowe.

 Zastosowanie narzędzi pomiarowych.

 Tolerancje wykonania.

 Kontrola jakości wykonywanych prac.

 Dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń.

PKZ(M.a)(8)2. sklasyfikować środki transportu wewnętrznego; P C

PKZ(M.a)(8)3. określić zastosowanie środków transportu

wewnętrznego; P C

PKZ(M.a)(9)1. dobrać sposób transportu w zależności od kształtu,

gabarytów, ciężaru materiału; P C

PKZ(M.a)(9)2. dobrać sposób składowania materiałów uwzględniając

wymogi warunków składowania wskazanych przez producenta; P B

PKZ(M.a)(11)1. rozróżnić techniki i metody wytwarzania części maszyn i

urządzeń; P B

PKZ(M.a)(11)2. scharakteryzować techniki i metody wytwarzania części

maszyn i urządzeń; P C

PKZ(M.a)(12)1. rozróżnić maszyny do obróbki ręcznej i maszynowej; P B

PKZ(M.a)(12)2. rozróżnić urządzenia do obróbki ręcznej i maszynowej; P B

PKZ(M.a)(12)3. rozróżnić narzędzia do obróbki ręcznej i maszynowej; P B

PKZ(M.a)(12)4. scharakteryzować zastosowanie maszyn, urządzeń i

narzędzi do obróbki ręcznej i maszynowej; P C

PKZ(M.a)(4)1. rozróżnić przeznaczenie części maszyn i urządzeń; P B

PKZ(M.a)(4)2. sklasyfikować części maszyn; P C

PKZ(M.a)(13)1. sklasyfikować przyrządy pomiarowe stosowane podczas

obróbki ręcznej i maszynowej; P C

PKZ(M.a)(13)2. określić błędy pomiarowe przy stosowaniu określonej

metodzie pomiaru; P C

(21)

Szkoła zawodowa szkoła pozytywnego wyboru PKZ(M.a)(13)3. określić właściwości metrologiczne przyrządów

pomiarowych; P C

PKZ(M.a)(13)4. dobrać przyrządy pomiarowe do pomiaru i sprawdzania

części maszyn w zależności od kształtu oraz dokładności wykonania; P C

PKZ(M.a)(14)1. rozróżnić metody pomiaru; P B

PKZ(M.a)(14)2. wybrać sposób pomiaru w zależności od rodzaju i

wielkości mierzonego przedmiotu; P C

PKZ(M.a)(14)3. zinterpretować wyniki pomiarów; P D

PKZ(M.a)(14)4. określać zasady użytkowania i przechowywania

przyrządów i narzędzi pomiarowych; P C

PKZ(M.a)(15)1. rozróżnić metody kontroli jakości wykonanych prac w

operacjach obróbki ręcznej i maszynowej; P B

PKZ(M.a)(15)2. dobrać właściwą metodę kontroli jakości w zależności

od rodzaju prac poddanych kontroli; P C

PKZ(M.a)(16)1. określić budowę maszyn i urządzeń; P C

PKZ(M.a)(16)2. scharakteryzować zasadę działania maszyn i urządzeń; P C

PKZ(M.a)(16)3. skorzystać z dokumentacji techniczno-ruchowej maszyn

i urządzeń; P C

PKZ(M.a)(16)4. przestrzegać zasad działania maszyn i urządzeń wskazanych przez

producenta.

P C

Charakteryzowanie wybranej metody wytwarzania części maszyn.

Na podstawie wskazówek i dostarczonych materiałów, norm oraz programów komputerowych uczeń opracuje technologię wykonania odlewu zawieszenia steru okrętowego.

oraz wskaże zastosowanie tej metody do produkcji odlewów okrętowych w zadanych warunkach.

Posługiwanie się dokumentacją techniczną maszyny lub urządzenia.

Na podstawie przedstawionej dokumentacji technicznej prasy hydraulicznej uczeń określi jej zastosowanie do formowania kształtów elementów konstrukcyjnych kadłuba okrętu.

(22)

Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni wyposażonej w modele, plansze dydaktyczne. W trakcie realizacji treści kształcenia należy wprowadzać metody

problemowe oraz metody podające. Nauczyciel prowadzący zajęcia powinien optymalnie wykorzystywać posiadane środki dydaktyczne, stosując jednocześnie metody aktywizujące uczniów.

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów. Modele części maszyn i urządzeń, narzędzia i przyrządy pomiarowe, plansze i schematy dydaktyczne, filmy dydaktyczne oraz prezentacje multimedialne. Aktualna baza komputerowa literatury do prowadzenia zajęć.

W dziale„ Techniki wytwarzania części maszyn i urządzeń” powinny być kształtowane umiejętności ucznia będące podstawą do dalszego etapu kształcenia oraz kształtujące jego postawę zawodową. Niezbędne zatem jest, systematyczne ocenianie postępów ucznia, ewentualne korygowanie niewłaściwych działań podejmowanych podczas ćwiczeń.

Należy też zwrócić szczególną uwagę na umiejętność korzystania z literatury fachowej i danych zawartych w instrukcjach do ćwiczeń. Wykonywanie ćwiczeń należy poprzedzić szczegółowym instruktażem, a następnie zwracać uwagę na właściwe wykorzystywanie instrukcji ćwiczeniowych.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji technologii wykonania odlewu zawieszenia steru okrętowego. Posługiwanie się dokumentacją techniczną prasy hydraulicznej W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność merytoryczna wykonania zadania, ćwiczenia, sposób prezentacji ( terminologia okrętowa, czas).

− dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia;

− dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

(23)

2. Konstrukcja kadłuba okrętu i rysunek okrętowy

2.1. Konstrukcja kadłuba okrętu

2.2. Podstawy rysunku okrętowego 2.1. Konstrukcja kadłuba okrętu

(P lub PP)

Kategoria

PKZ(M.i)(1)1. scharakteryzować konstrukcję jednostek pływających P B  Konwencje międzynarodowe.

 Ciężar okrętu.

 Wyporność okrętu.

 Nośność okrętu.

 Obciążenia działające na kadłub.

 Komputerowe metody obliczeniowe wytrzymałości kadłuba.

 Odkształcenia konstrukcji kadłuba

 Wymagania PRS dotyczące wytrzymałości wzdłużnej.

 Ogólna charakterystyka konstrukcji kadłuba.

 Podział konstrukcyjno-technologiczny.

 Typy elementów konstrukcyjnych,

 Układy wiązań kadłuba.

 Połączenia w konstrukcji kadłuba.

 Standard wykonania okrętu.

 Unifikacja w konstrukcjikadłuba.

 Znakowanie do celów obróbki, prefabrykacji i montażu.

PKZ(M.i)(1)2. scharakteryzować podstawowe elementy konstrukcyjne kadłuba

okrętu P B

PKZ(M.i)(6)1. zastosować programy komputerowe do konstruowania kadłuba i

jego elementów oraz węzłów konstrukcyjnych P C

PKZ(M.i)(6)2. zastosować programy komputerowe do obliczeń

wytrzymałościowych kadłuba okrętu P C

M.22.1(11)1. scharakteryzować oznaczenia stosowane w dokumentacji

technologiczno-traserskiej. ^P ^B

M.22.1(11)2. scharakteryzować zasady opisywania elementów w procesie

obróbki ^P ^B

M.22.1(11)3. scharakteryzować zasady znakowania sekcji na prefabrykacji. P B M.22.1(11)4. scharakteryzować zasady znakowanie wyrobów na montażu

kadłuba i wyposażeniu okrętu. ^P ^B

M.22.2(6)1. określić wymagania dotyczące standardu wykonania kadłuba okrętu P C M.22.2(6)2. określić wymagania dotyczące standardu wyposażania okrętów P C M.22.2(6)3. określić siły działające na okręt w czasie eksploatacji P C

(24)

M.22.3(2)1. określa zasady podziału przestrzennego kadłuba okrętu P C M.22.3(2)2. scharakteryzować typowe układy wiązań oraz koncepcję konstrukcji

poszczególnych rejonów kadłuba okrętu P B

M.22.3(2)3. skorzystać z przepisów towarzystw klasyfikacyjnych dotyczących

okrętu P B

Planowane zadania(ćwiczenie)

Na podstawie dostarczonego rysunku konstrukcji dna podwójnego oraz katalogu unifikacyjnego uczniowie opracują zestawienie elementów wchodzących w skład konstrukcji dna Zadanie należy wykonać w grupach 3 osobowych.

W dziale „Konstrukcja kadłuba okrętu” powinny być kształtowane umiejętności ucznia związane z wymaganiami dotyczącymi konstrukcji okrętowych. Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie ćwiczeń praktycznych, pokazu konstrukcji okrętowych z komentarzem.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: sprzęt komputerowy z niezbędnym oprogramowaniem, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące konstrukcji występujących w w budownictwie okrętowym.

Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności rozróżniania elementów konstrukcyjnych, poprawnego posługiwania się terminologią techniczną dla zawodu technik budownictwa okrętowego.

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub w grupach maksymalnie 3 osobowych.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji opracowania zestawienia elementów wchodzących w skład konstrukcji dna podwójnego.

W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność merytoryczna wykonania zadania, ćwiczenia, sposób prezentacji ( terminologia okrętowa, czas).

(25)

2.2. Podstawy rysunku okrętowego

(P lub PP)

Kategoria

PKZ(M.i)(2)1. scharakteryzować rodzaje rysunków okrętowych P B _Normy i unifikacja w rysunkach okrętowych. 1

 Konstrukcje geometryczne okrętu. 2

 Przekroje na rysunkach okrętowych. 2

 Linie teoretyczne kadłuba okrętu. 2 Plan ogólny statku i rysunki zładu 1 1

 Symbolika i oznaczenia na rysunkach kadłubowych i wyposażeniowych.

 Kierunki położenia elementów w kadłubie okrętu.

 Dokumentacja konstrukcyjna kadłuba, zbrojenia

i wyposażenia okrętu. Rysunki elementów konstrukcyjnych kadłuba 2

 Techniki komputerowe w rysunku okrętowym.

PKZ(M.i)(2)2. określić normalizację i unifikację w rysunkach okrętowych P C PKZ(M.i)(2)3. określić kształt kadłuba okrętu w oparciu o linie teoretyczne, wręgi

budowlane, rozwinięcie poszycia P C

PKZ(M.i)(2)4. sporządzać rysunki okrętowe z zastosowaniem techniki

komputerowej P C

PKZ(M.i)(2)5. określić symbolikę i oznaczenia graficzne w rysunkach P C

PKZ(M.i)(2)6. scharakteryzować rysunki konstrukcji kadłuba okrętu P B

Na podstawie dostarczonych założeń uczniowie wykonają rysunek linii teoretycznych z zastosowaniem techniki komputerowej.

Rysunek powinien zawierać przekrój wzdłużny, poprzeczny oraz wodnicowy. Zadanie należy wykonać w grupach 3 osobowych.

W dziale „Podstawy rysunku okrętowego” powinny być kształtowane umiejętności ucznia związane z wykonywaniem rysunków okrętowych ręcznie oraz z zastosowaniem technik komputerowych.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować prezentacje multimedialne dotyczące rysunku okrętowego.

Komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów). Urządzenia multimedialne. Oprogramowanie wspomagające projektowanie oraz wytwarzanie.

Zestawy ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów.

Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności wykonywania rysunków konstrukcji okrętowych, poprawnego posługiwania się terminologią techniczną oraz katalogami unifikacyjnymi.

(26)

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji wykonanego przez ucznia rysunku linii teoretycznych kadłuba okrętu. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność merytoryczna wykonania zadania, sposób prezentacji ( terminologia w rysunku okrętowym, czytelność, czas).

(27)

3. Technologia obróbki i prefabrykacji kadłuba okrętu

3.1. Technologia obróbki elementów kadłuba okrętu 3.2. Technologia prefabrykacji sekcji kadłuba okrętu 3.1. Technologia obróbki elementów kadłuba okrętu

(P lub PP)

Kategoria

BHP(2)1. wymienić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i

ochrony środowiska w Polsce P B



Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa i

higieny pracy, ochrony środowiska, ochrony Przeciwpożarowej.



Charakterystyka okrętowego asortymentu wyrobów walcowanych, oznaczenia i zastosowanie.



Wymagania towarzystw klasyfikacyjnych w zakresie materiałów konstrukcyjnych do budowy kadłuba okrętu.



Zasady fizykalne, zastosowanie, urządzenia i realizacja obróbki wstępnej.



Stoczniowe urządzenia do cięcia.



Techniki i urządzenia do gięcia blach i profili.



Wzorcowe procesy technologiczne prefabrykacji wstępnej.

BHP(2)2. określić zadania instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony

pracy i ochrony środowiska w Polsce P C

BHP(2)3. określić uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie

ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce P C

BHP(4)2. określić zagrożenia dla mienia i środowiska związane z wykonywaniem

zadań zawodowych P C

BHP(4)3. zapobiegać zagrożeniom dla zdrowia i życia człowieka związanym z

wykonywaniem zadań zawodowych P B

BHP(4)4. zapobiegać zagrożeniom dla mienia i środowiska związanym z

wykonywaniem zadań zawodowych P B

BHP(5)1. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe występujące w środowisku pracy P B BHP(5)2. scharakteryzować zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych

czynników w środowisku pracy P B

BHP(5)3. zapobiegać zagrożeniom wynikającym z wykonywania zadań

zawodowych P B

(28)

Szkoła zawodowa szkoła pozytywnego wyboru BHP(6)1. wskazać skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm

człowieka P B

BHP(6)2. scharakteryzować skutki oddziaływania czynników szkodliwych na

organizm człowieka P B

PKZ(M.i)(4)1. scharakteryzować urządzenia do cięcia mechanicznego i gazowego P B PKZ(M.i)(4)2. scharakteryzować urządzenia do spawania ręcznego i

automatycznego P B

PKZ(M.i)(4)3. zastosować urządzenia do wykonywania i spawania elementów

konstrukcyjnych P C

KPS(1)1. stosować zasady kultury osobistej P C

KPS(1)2. stosować zasady etyki zawodowej P C

KPS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów P B

KPS(2)2. dążyć wytrwale do celu P B

KPS(2)3. zrealizować działania zgodnie z własnymi pomysłami P C

KPS(2)4. zainicjować zmiany mające pozytywny wpływ na środowisko pracy P C KPS(6)1. przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego P C KPS(6)2. wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności

zawodowych P B

KPS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne P B

KPS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu P B

KPS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane stanowisko P C

KPS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole P C

M.22.1(1)1. obsługiwać urządzenia ciągu obróbki wstępnej blach P C

M.22.1(1)2. obsługiwać urządzenia ciągu obróbki wstępnej profili P C

M.22.1(2)1. określić na podstawie rysunku kadłubowego, z jakich blach i profili

hutniczych wykonane są poszczególne elementy kadłuba okrętu P C

(29)

Szkoła zawodowa szkoła pozytywnego wyboru M.22.1(2)2. nazwać rodzaje profili hutniczych stosowanych do wykonania

kadłuba okrętu P B

M.22.1(2)3. scharakteryzować wymiary blach i profili hutniczych P B

M.22.1(3)1. scharakteryzować gatunki stali okrętowych P B

M.22.1(3)2. określić oznaczenia stali kadłubowych w dokumentacji P C M.22.1(3)3. określić własności oraz metody przeprowadzania prób

wytrzymałościowych stali okrętowych P C

M.22.1(13)1. określić zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka związane z

wykonywaniem obróbki wstępnej P C

M.22.1(13)2. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe występujące podczas obróbki

wstępnej blach i profili hutniczych P B

M.22.1(13)3. scharakteryzować zagrożenia związane z występowaniem

szkodliwych czynników podczas obróbki wstępnej blach i profili hutniczych P B PKZ(M.i)(3)1. scharakteryzować narzędzia, przyrządy i urządzenia stosowane do

obróbki elementów konstrukcyjnych kadłuba okrętu P B

PKZ(M.i)(3)2. scharakteryzować narzędzia, przyrządy i urządzenia stosowane do

prefabrykacji wstępnej P B

M.22.2(1)1. określić parametry cięcia gazowego w zależności od grubości

przecinanego elementu P C

M.22.2(1)2. określić parametry spawania w zależności od grubości spawanego

elementu i gatunku stali P C

M.22.2(2)1. określić kolejność montażu elementów w węzły prefabrykacji

wstępnej P C

M.22.2(2)2. określić kolejność wykonywania spoin sczepnych w węzłach

prefabrykacji wstępnej P C

M.22.2(2)3. zastosować oprzyrządowanie do wykonywania węzłów prefabrykacji

wstępnej P C

Na podstawie dostarczonych założeń uczniowie opracują zestawienie urządzeń do wykonania obróbki oraz prefabrykacji wstępnej usztywnienia ramowego pokładu.

(30)

W dziale „Technologia obróbki elementów kadłuba” kształtowane powinny być umiejętności związane z wykonywaniem obróbki elementów kadłuba różnymi technikami.

Należy także kształtować postawę odpowiedzialności za wykonane zadanie i umiejętność pracy w grupie.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: normy hutnicze, przepisy Polskiego Rejestru Statków, instrukcje obsługi urządzeń do obróbki, plansze z zakresu obróbki i prefabrykacji wstępnej, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące urządzeń do obróbki elementów kadłuba. Komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów). Urządzenia multimedialne. Zestawy ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów.

Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności wykonywania obróbki elementów kadłuba różnymi technikami sterowanymi numerycznie.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji opracowanego zestawienia urządzeń do wykonania obróbki oraz prefabrykacji wstępnej usztywnienia ramowego pokładu.

W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność merytoryczna wykonania zadania, sposób prezentacji ( terminologia okrętowa, czas).

3.2. Technologia prefabrykacji sekcji kadłuba okrętu

(P lub PP)

Kategoria

prefabrykacji sekcji P B  Prefabrykacja sekcji.

 Plan sekcji kadłuba okrętu

 Stopnie prefabrykacyjne.

 Wzorcowe procesy technologiczne prefabrykacji i zbrojenia typowych sekcji płatowych,

montażu modułów, bloków kadłuba okrętu P B

PKZ(M.i)(5)1. scharakteryzować przyczyny odkształceń elementów i konstrukcji

stalowych P B

PKZ(M.i)(5)2. określić na czym polega prostowanie bez-udarowe P C

(31)

PKZ(M.i)(5)3. scharakteryzować sprzęt do prostowania konstrukcji okrętowych P B przestrzennych i bloków.

 Trasowanie sekcji.

 Oprzyrządowanie prefabrykacji sekcji.

 Urządzenia stosowane do prefabrykacji sekcji.

 Rodzaje i przyczyny odkształceń w prefabrykacji, zapobieganie, metody usuwania.

 Montaż elementów zbrojenia i wyposażenia sekcji.

 Standard wykonania sekcji.

M.22.3(4)1. określić kolejność montażu elementów w sekcje P C

M.22.3(4)2. określić kolejność wykonywania spoin sczepnych przy montażu

elementów w sekcje P C

M.22.3(5)1. scharakteryzować poszczególne stopnie prefabrykacyjne i

montażowe sekcji i bloków kadłuba okrętu P B

M.22.3(5)2. sklasyfikować sekcje i bloki kadłuba okrętu według stopni

prefabrykacyjnych i montażowych P C

M.22.3(6)1. wykonać szkice do trasowania sekcji płaskich P C

M.22.3(6)2. wykonać szkice do trasowania sekcji przestrzennych P C

M.22.3(6)3. wykonać karty pomiarów sekcji, bloków kadłuba P C

M.22.3(9)1. rozróżnić elementy zbrojenia i wyposażenia sekcji oraz bloków

kadłuba okrętu P B

M.22.3(9)2. klasyfikować elementy zbrojenia i wyposażenia sekcji oraz bloków, do

montażu na odpowiednim etapie budowy kadłuba okrętu P C

Planowane zadania(ćwiczenie) Na podstawie dostarczonych założeń:

1. Wykonaj szkic traserski sekcji płaskiej Dobierz odpowiednie oznakowanie, linie oraz zakończenia usztywnień. Oznacz bazy montażowe.

2. Opracuj kolejność prefabrykacji sekcji płaskiej z zastosowaniem stopni prefabrykacyjnych.

W dziale „Technologia prefabrykacji sekcji ” kształtowane powinny być umiejętności związane z wykonywaniem prefabrykacji sekcji okrętowych. Należy także kształtować postawę odpowiedzialności za wykonane zadanie i umiejętność pracy w grupie.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: instrukcje technologiczne dotyczące prefabrykacji, zbrojenia i prostowania sekcji kadłuba, instrukcja tolerancji, standard budowy kadłuba, dokumentacja technologiczna dotycząca prefabrykacji i zbrojenia kadłuba, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące technologii prefabrykacji i zbrojenia kadłuba okrętu. Komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów). Urządzenia multimedialne.

Zestawy ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów.

Dział programowy „Technologia prefabrykacji sekcji ” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, dyskusji dydaktycznej. Metodami wspomagającymi powinien być wykład informacyjny lub problemowy dotyczący nowoczesnych technologii prefabrykacji sekcji.

(32)

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji przez ucznia wykonanego szkicu traserskiego oraz technologii prefabrykacji sekcji . W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność merytoryczna wykonania zadania, sposób prezentacji ( terminologia okrętowa, czytelność, czas).

Uczniowie powinni być oceniani po wykonaniu każdego ćwiczenia, w ocenie należy uwzględnić zaangażowanie poszczególnych uczniów oraz efekt końcowy.

(33)

4. Technologia montażu i remontu kadłuba okrętu

4.1. Technologia montażu kadłuba okrętu

4.2. Technologia remontu okrętu 4.1. Technologia montażu kadłuba okrętu

(P lub PP)

Kategoria

M.23.1(2)1. scharakteryzować rodzaje doków oraz pochylni P B



Charakterystyka miejsc montażu i ich wyposażenia.



Metody montażu kadłuba.



Plan kolejności montażu kadłuba.



Charakterystyka operacji technologicznych montażu kadłuba i ich dokumentacja.



Ramowy proces technologiczny montażu kadłuba.



Bazy montażowe.



Wymagania technologiczne i kontrola jakości na etapie montażu kadłuba.



Standard wykonania kadłuba.



Szczelność kadłuba okrętu.



Metody wodowania, urządzenia i środki techniczne.

M.23.1(2)2. określić zakres wielkości kadłubów montowanych w doku i na

pochylni P C

M.23.1(2)3. określić parametry wyposażenia technicznego doku i pochylni P C

M.23.1(3)1. określić tolerancje wykonania sekcji kadłuba okrętu P C

M.23.1(3)2. określić tolerancje wykonania kadłuba okrętu P C

M.23.1(4)1. określić czynności i ich kolejność w przebiegu procesu

technologicznego budowy kadłuba okrętu P C

M.23.1(4)2. scharakteryzować metody montażu budowy kadłuba P B

M.23.1(5)1. scharakteryzować oznaczenia i symbole stosowane na planie

kolejności montażu kadłuba P B

M.23.1(5)2. określić kolejność montażu kadłuba P C

M.23.1(6)1. scharakteryzować oznaczenia i symbole sekcji na planie kolejności

montażu kadłuba P B

M.23.1(6)2. określić kolejność montowania sekcji w kadłub okrętu P C

M.23.1(8)1. scharakteryzować otwory komunikacyjne na podstawie dokumentacji

konstrukcyjnej P B

M.23.1(8)2. określić sposoby komunikacji w układzie poziomym i pionowym

okrętów różnego typu P C

M.23.1(14) 1. określić bazy montażowe sekcji kadłuba okrętu P C

(34)

M.23.1(14) 2. określić bazy montażowe kadłuba okrętu P C

M.23.2(1)1. określić metody badania szczelności różnych zbiorników i przedziałów

kadłuba okrętu P C

M.23.2(1)2. określić ciśnienie próbne dla różnych zbiorników i przedziałów

kadłuba okrętu P C

M.23.2(2)1. scharakteryzować plan zbiorników i ich rozmieszczenie w podziale

przestrzennym kadłuba okrętu P B

M.23.2(2)2. określić oznakowanie zbiorników kadłubowych P C

M.23.2(5)1. posługiwać się dokumentacją oprzyrządowanie technologicznego do

wodowania okrętu P C

M.23.2(5)2. określić rozmieszczenie podbudowy okrętu do wodowania P C M.23.2(6)1. obsługiwać urządzenia do wodowania z pochylni wzdłużnej i

poprzecznej P C

M.23.2(6)2. obsługiwać urządzenia do wodowania z doku suchego i pływającego P C

M.23.2(6)3. obsługiwać urządzenia syncroliftu P C

M.23.2(9)1. określić zbiorniki służące do balastowania podczas wodowania okrętu P C M.23.2(9)2. określić przechyły i przegłębienia w czasie wodowania okrętu P C M.23.2(11)1. zapobiegać zagrożeniom uszkodzenia kadłuba podczas wodowania P C

M.23.2(11)2. określić stan techniczny urządzeń do wodowania P C

Na podstawie dostarczonej dokumentacji konstrukcyjnej opracuj kolejność montowania sekcji w kadłub okrętu. Dobierz metodę montażu i bazy montażowe oraz urządzenia.

Określ sposób przygotowania krawędzi oraz technikę połączenia elementów kadłuba okrętu.