• Nie Znaleziono Wyników

Die Komposition der Metamorphosen Ovids

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Die Komposition der Metamorphosen Ovids"

Copied!
16
0
0

Pełen tekst

(1)

Kopernikafiska w Toruniu

Die Kompofition

ber

tttetamorpfyofen (Dviòs

von

Oberlehrer Dr. Walter Zinzom.

(

aSdgarb 191L

Beilage źum 3abresberid)t

des städtischen Gymnasiums zu Belgard.

1911. Șprogr.'Wr. 197.

ճ)րսԺ bon (Suftab tëlemb tn Seigarb.

(2)
(3)

ճրսոո ЭЫ)Ье äußerte (іф 1876 über bie ÛueHenfrage ber SJletantorpïjofen ¡Düibs (Фгіеф. fftont. 127,1) : „ЯШг ntüffen gefielen, bap über bie тоігіііфеп Üuellen be§ Doth fonde über ben @rab ber Selbftänbigfeit in feiner S9ețanb*

lung ber einzelnen fabeln unfere Mittel uns faunt irgenb ein beftimmteS Urteií erlauben/' Seitbem ift bie SBiffen»

fcbaft, bie (іф піфі Ісіфі ju cinciit refígnierten Ignorabimus verfiel)!, unabläffig bemüht, ba§ 9lätfel ber ©ntfteljung ber

■iDlctantorpljofcn ju löfen. ЭіафЬетп man lange $eit ^іпЬигф eine ivaljre SDluftertarte vager föypotljefcn über OvibS ^eHe*

пі[іі|фе 23orbilber aufgefiellt ljatte, Ье[фгШ епЬІіф einer 2In*

regung SetljeS (Quaestioiies Diodoreae 1887, 97 ff.) folgenb &. ßienjle (Ovidius qua ratione compendium mythologicum ad Metamorphoscis componendas adhibuerit, Söafel 1903) beit einigen äöeg, ber Цфег )U einem greifbaren 9łefuitat füjrt. @r fvnfiatierte in einer ganzen ¿Нефе von ЗЯеіатогр^оіепЬйфегп bie SBenu&ung eines паф ®е(фІефіегп georbneten трфоіодііфт Лот»

penbiuntí etroa von ber 2lrt ber ріеиЬо^аройоЬогііфеп Síblto*

t%ef. ЗЯіі Эіефі тафіе bann 21. Saubien in feiner (Sreifô*

toalber Ziffertation (Studia Ovidiana 1905) barattf auf*

ttterffant, baß in bent von Dvib benagten ^апЪЬифе ѵіе^аф ein քւյոՓրօոէքէէքՓրտ ißrinjip |u Zage tritt (<S. 13 ff.), (ճէ fehlte aber barin, baß er, bas neue lefuttat übertreibenb, nun jebe депеаіодііфе 23erfnüpfung leugnete (fo <S. 10 ff., 12 unten). 3o^. ¿iefcc, ber in feiner geß^rift jur 23e*

grüßung ber 48. 23erfammlung Ьеиііфег filologen unb бфиітаппег (Jamburg, 1905) յաս erften Шіаіе bie refami5 fompofitíon ber 2)letantorpȘofen unb іфге ©ntfieljung unter»

քսՓէ, trifft bas ^ефіе, wenn er ein паф б)е(ф!ефіет unb Sgfleit georbneUâ фапЬЬиф als Qoibâ Cuellc feftßeÜt«

(4)

liefen gćgcnmartigen Stanb ber ßrage notiert korben in ber neueren 3uîamntcnfaffun3 ^eS ScftanbcS ber 9Шег՛

tumSmiffenfdhaft (@inl. i. b. Altert. í)er. von 91. ®crde unb Morben 1910y %b. I, <5. 509): „@ш фгопоІодіМ unb geitealogifdj georbneteS Roinpenbíum gub ben (SrunbftoćL

SDie vorliegenbe Arbeit möchte biefeS Ergebnis ber bië^r geleiteten miffenfWíidhen Arbeit поф genauer be՛

tinimen; fie tett fid) bie Bufare, bte Slnorbnung beS Stoffes ín ben Mletamorphofen §u prüfen unb fie §u vergleichen mit ber SDispofitíon, bie ft<¿ ín ben juövibs Seit деЬгаифІіфеп

mpt^ogcaphífdhen ^апЬЬйфегп ffnbet.

I.

Rönnen mir ins Шаге kommen über bie ©eficljtSpunEte, nad) benen man §u beginn ber Raifer^eit ben Stoff ber mptímlogifdhen Rompciibien^u gliebern pflegte ? 5DaS it bie ßrage, bie uns %unäd)t befdläftigen muß. 2)er ^iftoriEer SDiobor, ein ungefährer ^eitgenoffe OvibS, bénult im 4. %ифе feiner ßbßXiothrjx'q i6LOQtzr¡ ein £>апЬЬиф, bas bie grie$ifd)e Sage nach Kapiteln regifiriert (vgl. ©buarb Sdhmar^ i. b.

@nji)Elopäbie v. $aulp'2ßifforoa V 1, Sp. 673). 9tad) Schmarls forgfältiger Üueűenfcheibung ift аиф ber aus bem Montan bes SDionyfioS SEptobradhion fbmmenbe 9lbfd)nitt über bie Slrgofahrt (ср. 40 —5o) burdjfe^t von 9ioti§en, bie aus bem $anbbuche herrühren. SDemnadh fönnen mir in biefer Duelle SDioborS folgenbeS Schema fetteüen:

a, Rap. 2—7 : fttonpfos, beffen Stammbaum von Slgenor hergeleitet wirb.

b. Rap. 8—Ց9: gerades, bie genealOgifdhe 93er^

Enüpfuitg beginnt mit SIErifios 34, ev

еіпдеіфоЬеп bie Ealpbonifdhe #agb, anfdhlieteüb barați/ baß Л^іеадег Gruber ber 'SDeianeira it.

c. Аар. 40-56 : Ärgofahrt, an ber gerades teilnahm.

d. Rap. 57—58: geraEliben.

e, Rap. 59—63: %հՓ^/ ber xkéovç ot tútoւձ

f, fiap. 64-67 A: ßbipuâ unb fein @е|фІефі:

bie ©leben gegen Sieben unb bie Epigonen.

(5)

я*» 5

g. Sap. 67 В : bcä Socottó № gum tro»

janidéit értette.

h. Sap. 68: ©efííedjt beč Školu*, fpejieH bk Mellben bis gum Trojanifdjcn Stiege.

i. Sap. 69—70: SapitȘen',:unb Sentauren.

k. Sap. 71 : »tleptos, feine ®âțne Kämpfen gegen

£roja.

l. Sap. 72: ©efájíedjt be* $aïuS’.№ jum TtojanifcH Kriege.

m. Sap. 73-74 : ®#e#t bes Tantalus : феіорі unb öltőbe.

n. Rap. 75 : Rönig5gefd)ied)t con %roja.

Rap. 76 ff. fe^t ficilifdbe ßofaitrabition ein, оіеІЩі aus ՓհոճսՏ geköpft, ber fid)er im Anfang bes 5. ՋախՏ ausgef<brieben ift Síeí)t man fid) nun bas ©фета an, ertennt man fiar bie 3ufammengef)örigfeit ber (Gutpve g—n.

($•§ Șanbeit fiáj um (Genealogien von gelben, bie am ^roja*

nifdȘen Kriege teilnabmen. ^îatitriîif) roar, rote ber Brammen*

ֆսոց beutííý ergibt, ber Stamm ber ^antatiben im &ąnb#

Ьифе urfprüngíidj bis auf Agamemnon unb Menelaus fjerab*

geführt ; bas ße^enbe խէ ФіоЬог nidjt mitauSgef^rieben.

Фіе fdjcinbare Störung, bie ber (SpfurS über bie ßapit^en unb Kentauren unb ifjren Rantpf in uniere (Gruppe ginéin*

bringt, erfiärt ficb, roenn man bas ältefte ßeugnis über biefen Streit fjeran§ief)t : Hom. Jl. I, 260 ff. : 9leftor fämpft neben ißeiritfjooS gegen bie Kentauren mit. Rap. 69 u. 70 geboren alfo §u 68, unb Rap. 67 B—Rap. 75 bitben eine ջս*

fammengebörige partie bes ¿QanbbudjS. Фет $nt)aite na$

entfpricȘt eine 9)tonograpbie beS ^amafteS, SdjüíerS bes

^eÜanifoS : ľeveaXoyía iw e zri ” Г/.iov аіратеѵваѵтыѵ.

©benfo fiar ergibt fid) ble jufammengcbörige (Gruppe b—f = Rap. 8—67A. ¿ier gruppiert fid) ber gefamie

Sagenftoff um ^erafies unb SíjefeuS. Sie finb Beitgenoffen, unb ber attifée gürft ift befanntlid) nur eine ionifdje SDoubiette beS boridén gelben. Фіе faipbonifýe Bagb, bie SIrgofabrt, ber Bug ber Sieben gegen Sieben — bei biefen Unternehmungen roaren %äter ber Xrojafäntpfer tätig. Фіе

(6)

Generation vor bem ճրօյոոէքՓրո Kriege iff baô ©еіфіефі biefer (Gruppe. $ф тофіе permuten, baß bie @rjäl)íung innerhalb blefes АЬІфпШеЗ im фапЬЬифе Diobors begann mit bem Argonautenjuge als ber großen ^elbenfațjrt biefer Seit. Rap. 57 Anfang fließt genau an 39 (^luß an:

{лета tt¡v ‘Hçaxhéovç тоі/ѵѵѵ атгоЭешаі/ѵ etc. Der АЬІфпІіІ 40—56 iff aus bem Vornan bes Dionpßos (Sfp t. (f. о.) еІпде|'фоЬеп, abgefeïjen non ganj vereinzelten Varianten (паф ©фгоагб : 41, 3 ; 44,4.5; 47, 1. 4; 48,3; 49, 7;

54, 6 ; 55, 3. 5 ; 56, 1. 3—8), bie Diobor aus bem &anb=

Ьифе anmerft. ՋՋօրաո aber ßat er gerabe ljier, roo bie

©rjaßlung von ber Apotßeofe beS gerades ¿um Sdjtcffal her ^erafliben übergeben mußte, ben Sufammenljang unter*

Ьгофеп ? ЭДаф ber DarßeHung bes ©ІрІоЬгафіоп, bie er für ble Argofaljrt benutzen wollte, iff peraltes ber fteerfüljrer beS ßuges: ble 9W& aus bem Rompenbtum 41, 3 геіфі biS TCQOdafoQevbviwv, mit tovç ô'1ov v agio c eu fetit

roíeber ble ©rjäljlung bes Dlonpfios ein. ferner iff ble Rriegsfaljrt bes gerades gegen Droja mit beffen Argonauten*

fahrt im Vornan eng verfnüpft im Gegenfati jur Drabition : vergi. Rap. 42 и. 49. SBoűte alfo Diobor bie galjrt bes 3nfon паф Dionufios geben, fo mußte er fie քՓօո an paffenber ©teile in bie ©rjäljlung oon ^erafleS еЩфіеЬеп ; febenfalls fonnte er fie піфі Por ble föeraflie fteHen, ba ber

^erafleS bes DionpfioS eine fo überragenbe 9ioHe in ber Argofaljrt fpielte, ber ganje $ug faß rote ein neues dÖXov bes gelben егіфіеп. Anbererfeits aber Șat er {гф аиф ge*

քՓ6Աէ, ben ißm oom фапЬЬиф überlieferten, feftgefügten 3и*

fammenljang ber trabitioneŰen ^eraflie ju ипіегЬгефеп. ©5 blieb Ьетпаф nur ble Шіодііфіеіі, bie partie паф ber 9lpotÇeofe einjurüdfen. ՃՅօ țat nun ber ЯЗегіфі über bie

©ppebltíon ber Argonauten im Rompenbium geftanben ? Aller ЗВа^гіфеіпІіфІеіІ паф eben an ber (Spitie unfereS АЬ?фпШе$ ; roar es Ьоф bie große Unternehmung ber vor*

էրօխոէքՓրո Generation, alfo beS ®е?фІефІе5, bem unfere Gruppe geroibmet iß.

5BaS übrig bleibt, Rap. 2—7, iß bie älteße туфііфе Seit gruppiert um Dionpfos.

(7)

Brei fertőben treten aífo heraus im Kompenbiiim beS Biobor: 1) bie áltete gcit, bie gelt be* ВіопуЩ 2) bie geltbor Argofaljrer, 3) bie gelt bc§ BrojanifdH Krieges.

gut Betätigung mögen bienen biß Bitei ber bre!

9Jlonograpl)icn beS BionpfioS. Biobor fagt III 66, , 6 : OVIOÇ T<X 7ГСОІ IOV /ÍIOTVŰOV . . , 6Tl de 1QVÇ JoyOViU’TCtȘ xal та хата тоѵ іХксиоѵ тгоХе^оѵ ....

аѵѵтётахтаь. Bie Bite! ber btei Dlomane entfpreefyen genou ben brei Abfdjnítten beS ^anbbu($eS.

@inen verwanbten (Síjarafter unb eine áíjnlid)e Bis*

pafition beS Stoffes geigen bie Fabulao Hygini. Bie gegenwärtige Raffung biefer Fabulae flammt freilich etwa aus ber ¿weiten ^älfte bes ¿weiten nadjdjriftlid)en ^abrljunberts.

Aber bie Konfrontation mit bem non Biobor benoten

^anbbu^e, bie ©leidbartigfeit ber Mage, bie fid; babei ergibt, rüift ben Kern beS ^abelbucfiS weit t)öí>er hinauf. 2ßie bie Biagnofe ber ^anbf^riftli^en Überlieferung längt gegeigt fiat, ift gwifdjen fab. 137a unb 184b eine partie eingefprengt, bie nor bas gange Korpus gefegt werben muß.

Bann treten trofc beS zerrütteten guftanbeS beS Вифеб foígenbe Sagengruppen țeroor:

1. B^eogonifd^e Abfdmitte : fab. 138—167.

2. ®efd)ied)t beS gnadmS : fab. 143, 145, 149.

3. ©efdjíedjt bes BeluS: fab. 168—170.

4. ®efd)led)t beS ^elaSguS : fab. 176/7.

5. ®efd)Ied)t beS Agenor : fab. 178—184a, 1—11.

6. Argonauten : fab. 12—27.

7. gerades : fab. 29—36.

8. BljefeuS : fab. 37—48.

9. Bie Sieben unb bie Epigonen: fab. 66—76.

10. ®efd)Ied)t ber Jelena : fab. 77—81.

11. @cfâ)Îcd)t bes Tantalus: fab. 82—88.

12. Königsgefdjledit non Broja : fab. 89—91.

13. Antehomorica : fab. 92—105.

14. 3IiaS: fab. 106.

15. Posthomorica : fab. 107—115.

16. Bie Klüften : fab. 116—128,

(8)

gtüd 10—16, um mit ber 'S départie gu be»

ginnen, entfprí($t genau ber @ruppe g—n im bioborifdjen фапЬЬифе : ble Troica unb ble @е|фІефіег, bíe an ber

^rojafaljrt քէՓ beteiligen. Selbftverflänb^ fd?lofê аиф bas ßvmpenbium 2)ioborS mit einer ^arfteüung beS %гоіапі|феп ÄriegeS, er țat aber in ՏսՓ IV b t efen ©фіи^еіі піфі eygerpiert. Leiter tritt als Neuheit bas ВДфІефі ber Setena auf. 2)aS ifi ohne Gelang, benn natürlich íjerrfdjte, mie bas bei ՏսՓօրո biefer Sírt піфі anbers fein fann, in ber 9luêmaf)í beS «Stoffes bureaus Freiheit. Siel berner»

fenSroerter ifi, bab bíe Oieitjcitfolge ber Kapitel genau bie діеіфе ifi, fo in ber na^ftfoígenben @ruppe 6—9 = b—f.

Unfere oben gewonnene ՑէոքէՓէ über bie Stellung ber Sirgo»

faȘrt in bem gangen Slbfdjnitte beftätigt fidȘ jept. S)er Zeil 2—5 — а bei SDiobor geigt [іф viel umfangreiфer ; babei bleibt bie №д!іф!еіі, bab SDiobor nur auSgog, roas er für feine groecfe Ьгаифіе. Sei ^iobor roirb nur in einem einzigen Paragraphen (IV, 2, 1) bie депеаіодііфе

%огде|фіфіе bes OionpfoS von SIgenor an gang fnapp ab»

детафі. Sei fèpgtii roirb uns ber Stamm beS ^пафиз mit allen Sergroeigungcn (Seins, pelaSguS, Slgenor) vor»

geführt. 2)ie ЗДеодопіе ftanb geroib' аиф in bem von ФіоЬог herangegogenen ЯотрепЬіит genau fo an ber Spi&e roie bei ^pgin. So ergangen unb bestätigen ііф beibe Raffungen, bie дгіефііфе unb bie Іаіеіпі[фе, unb geben uns vereint eine ЬигфаиЗ ЬгаифЬаге SorfteŰung von ber SInorbnung beS трфодгарЬіІфеп Stoffes, roie fie gu OvíbS geit in ben фапЬЬйфегп йЬІіф roar.

Յոր weiteren Sefiätigung meiner ßrgebniffe über bas

©фета ber bamals gangbaren ЯотрепЬіеп mögen Serfe eines anberen Slugufteers, beS ^orag, bienen. @S ^anbeit քէՓ um eine Stelle, bie meines Stiffens gur 9tetonftruttion трфодгарЬі[фег фапЬЬйфег ober аиф nur gur Seftätigung einer Sefonftruftion bisher поф піфі herangegogen ifi, um bie ©ingangsftrophe ber Obe III, 19:

Quantum distet ab Inaclio

Codrus pro patria non timidus mori.

(9)

narras et genus A e aci

et pugnata sacro bella sub Ilio.

ЭДап unterhält fleh über ^ficmata aus ben rnptfjo*

grapljifchen (Enjpllopabien. (Es monten roohí Siebter ober Dilettanten bes DidijterhanbroetfeS jufammenfifcen ; biefen mußten foldze ßompenbien jur &anb fein, bas ivar bas

fåanbmerfsjeug beS doctus poeta, ber in alepanbrinifdjer Sanier bitten іѵШ. Überhaupt gehörte befanntlídí) Sage unb SDhjtbuS ju bem geroöhnlidjen bilbungSapparat. Dațer ber merfmürbige (gefprädjsitoff, mir mürben ba non gadj*

fimpelei unb bilbungspljílíftereí reben. ßunädbft mirb bie grage ber sitiidben Differenz gnadjuS — ^obruS erörtert.

Das finb, menu man von ber D^eogonie abfiebt, bie beiben

©renjfteine ber mpthifeßen perlőbe, bie h^r weiter als ge*

möbnlidb ausgebebnt mirb, ndmlidh bis jur borifdben 2Ban*

.-berung, rodtjrenb bie großen Chronographen (Eratoftl)eneS unb ApoHobor bie hiftorifche S^t mit ber gerftörung DrofaS 1184/3 begannen. Aber bie Wen, bie ben ©hlußabfchnitt ber ^ompenbien bilbeten (f. о.), gingen ja über biefes gaßr hinaus. So mar ber nädjfte fefte ^unlt, bie borifdje 2ßan*

berung, 80 ^aljre nach DrojaS gaü, burdjauS geeignet als

©nbpunft ber mptl)ifdl)en unb Anfangspunkt ber h^torifehen Seit. Alfo junädjff bie grage nach bem Umfang ber mptljifdjen Seit ; foldße chronologifdjen (Erörterungen finb gerabe unfern

(ßanbbüdbern eigentümlich (oergl. Scßmar^ bei ^auh)=2öiffoma unter Apollo dori bibliotheca). 9Jlít genus Aeaci unb bella sub Ilio pugnata merben bann bie beiben Capitel ber Troica beS ^aubbucßeS bezeichnet : а) (genealogie ber Drojaíämpfer, b) ber Ягіед felbft

liefert auch unfere ^orajileüe bureaus feine neuen Datfadßen ju ben bereits gefunbenen, fo bringt fie bodj eine hübfdße beftätigung beS geroonnenen HîefultatS, jurnal bet einem Dichter, ber bem Dvib zeitlich fo nahe fleht.

II.

betrachten mir nun bas in ben Wamorpljofen vor*

liegenbe Material unb feine Anorbnung unb vergleichen mir bamit bas im erften Șeii ber Unterfuhung ermittelte «Schema

(10)

10

ber nujthographifhen Rompiíationcn, fo löft fih faft ohne Shtnierigfeit bas von Onib mit foniei gleifi unb Runft verhüllte Mätfel feiner Rompofitíoii.

äßir beginnen mit ber ©djidjt non (Stählungen, bie ben Sdjlup bilbet, ben Troica unb ihrer Ջ3օրտ unb Vadj*

gefehlte. Von tyer aus verfudjen mir ben Ronnep Ьеб langen förmlich auguro dem

Die Posthomerica unb bie Nosti liegen XII, 594 sq. vor. 3<h faun mich hier einfach berufen auf RienjleS -Darlegung (a. a. 0. 62 ff.) unb auf @hmalbs forgfältigen Rommentar. Die $lias fommt ganj tnapp ju ՃՑօրէ XII, 589—591 ; Smintljeus d. 585 ՛ ^l. I, 39. Das finb ja alles roohlbetannte Dinge ; im ^liaSftüd fönnte Dnib eben beS jQanbbudjeS am egeften entrateu. Die Antoliomorica finben fich im beginn beS ѴифеЗ XII, etroa o. 15—147 (oergL Rienjle S. 60 ff).

äöelter rücfroärts fommen nun bie Gefdjledjter ber Dröja»

fämpfer. Der (Sdjlufc non Vudj XI enthält bie Genealogie ber Röntge non Droja: и. 754 ff. (nor allem 754—763) ЗІроПоЬог III, 140 ff. ; in ber ^ugenbgefchtchte bes ЩаЫ hielt fid) Drib an bie beS %SariS«9lpolIobor 149 ff., roie

@hmalb ridjtig bemerft Çat. Garnit ift beroiefen, bab Duib im ^апЬЬифе ber ganje Umfang bíefeS genealogifhen RapiteíS norlag. XI, 194 ff. haben mir bas Gefdj'edjt beS 3ÏafuS, alfo roieber ein Rap ítél тыѵ ènl 7hov (пдатеѵйаѵтыѵ, bas аиф im bioborifchen <ganbbu<h norfam. gär bas detail ift ju vergleichen ЗІроПоЬог III, 162 ff. Rötung be8 фЬ°^5, (Sühnung beS -¡DtorbeS burch SlfaftoS erzählt Ծ»ib erft nach ber ^oihjeit beS Ще1еи§, mährenb bas alles im ^anbbud) mie bei ЗІроНоЬог nor bie ¿gödreit fiel. Der Dichter hat eben bas fachlich Mammengehörige, bie beiben ^ochjeiten beS Mamon unb bes IßeleuS, beS leichteren Überganges roegen oerbunben, beutet aber ble Vorvergangenheit beS nun bet ihm ^olgenben burch baS ^ßluSquamperfeftum contigorant n. 268 an. Den Anfang bes GefhlehteS hat Onib einige Vüdjer voraus norroeggenommen : VII, 473 = Apollocl. HI, 157 ff. f Strabo VIII p. 375.

(11)

и

S^Iiegíiý gehört ¿u biefem repítet ((genealogien ber Srojafämpfer) аиф ber ЗіОДпШ XII, 188—576, ben Dotb im SInfdhiuß on alias I, 250 ff. = ХП, 188 non feiner (Stelle im ßompenbtum üerf^oben $at 2>as finb alles (Stoffe aus ber Relibengefd)idjte. 9Iud) im fëanbbudje beS $>iobor (f. o.) fanben wir ben Sapíthen՜ unb Kentauren»

ïampf im ßufammenhange mit ber (gefdjídjte bes Refior unb feiner trüber — ber aítefle ift ^eriťh)meno§ SDiobor IV, 68, 6, feine (gefd)id)te Düib 549 ff. — erjá'hít.

Söir kommen jefct )u bem Rtíttelftüd bér ovibifd)en Äompofition, bas genau ober faft genau ber ^anbbudjpartie entfprídjt, ble non ber vortrojanífchen (generation Șanbelt.

^ebenfalls ift ble urfprünglidje Reihenfolge ber einzelnen Äbfünitte bur^fidhtig. 9ІП ber (Spite Ж was wir na#

ber oorțergegangenen llnterfudiung erwarten, bie SIrgofahrt VII, 1 ff. 3)ann aber läßt Ooib er alles unb ^țefeuS bie Stelle wetifeln. darauf bringt ihn ber 9lu5gang beö 2Irgonautenjuge§ ; vergi, bei ЗІроПоЬог I, 147 : M^ôeict Je fjxev 6iç "Attývas .... ènißovtevovöa . . . Ѳт^еТ. SDie falpboniftbe $agb, für bereu Stellung im fèanbbudje mehrere (Rôgíiýleiten bentbar finb — entweber war fie eben mit ber ^erallie ober mit ben £aten beS ^hc^eu5 verbunben —, führt ohne Schwierigkeit auf peraltes. SDann muß Dvib naturgemäß bie auf bie ^odjjeit mit Manira folgcnben @r=

eigniffe bis gur Зірофеоіс bringen; ІфІіеЬІіф holt er bie

<Ъ/.а nad) IX, 182 ff. unb bie (gebürt beS felben IX, 284 ff. = ЭІроПоЬог П, 61/2 unb 53. @r nimmt fid) alfo von ber Stelle aus, an ber er im gufammenhange beS Stoffes einfett, juerft alles junädtft Siegenbe vor unb geht bann չսրսճ bis sum Anfang. @S folgt bie (gefdhidhte ber

£eratliben : Doib IX, 274 ff. = ЗІроПоЬог II, 167/8 + Hypothesis ber Heraclidae beS ©uripibeS. S0ȘHe^IidȘ bie Sieben, bereu (gefd)id)te mir nad) bem oben 2IuSgefüljrten nun erwarten: IX, 403 ff. = SlpoHobor III, 57 ff. victor 415 beutet ben Rampf ber Epigonen an ; Sllcmaeon 407 ff.

= 2lpoH. 86 ff.

(12)

12

Meßt bie Meße gett, Ne bei Ovtb T, 583 ff.

beginnt. Stuf bie ©еТфіфіе bet $o, bet $пафи§1оф1ег, unb фге$ Sohnes (Spap^uS folgen bie brei Vergwetgungen béS іпафі{феп ®efd)ledjte§, bie mir oben int ^abelbudj bes

^pgin feftfteűten. gunätbß ber (Stamm beS VelaSguS, beßen gufammen^ang mit $пафи8 паф Elpoűobor II, 2/3 betont wirb : Kaűifto, Mas (Doib II, 401 ff. = EIpoü.

HI, 100 ff.) ; ßpfaons ©еіфіфіе ifi паф einer Einbeulung im ^апЬЬифе (— ЗГроН. 99 ՏՓ1.) I, 163 ff. vorauSge*

nommen — EIpoŰob. 96 ff. 3)ann kommen bie beiben

«Stämme beS Elgenor II, 833 ff. unb beS Mus IV, 607 ff.

= EIpoü. III, 1 ff. unb П, 34 ff. Фа£ Ovib bie genea­ logice Verknüpfung norlag, geigen beifpielSweife bie ßpitßeta beS ^erfeuS ; vergi. Фіере а. а. О. (S. 10 unten. Я)а§

VerbínbungSffüd gmifcȘen bem Stamm beS Eigener, ber IV, 606 verlaßen wirb, unb ben «Sieben IX, 403 ff. finbet [іф IV, 146 ff. == EIpoüobor III, 45 ff.

Elußer ben ßrgädlungen vom ©еіфіефі bes ^пафиЗ finben ք%Փ im erften ^auptteil ber EJletamorpßofen (Stüde aus ber älteften ®е{фіф1е beS atȘenifdjen ЯопідЗдеі'фІефІеЗ ; KelropS tritt alfo als EJlann graueßer Vorteil neben ^пафиЗ.

(Ss finb bas folgenbe фагііееп : 1) VI, 70 Streit ber Еіфепе unb beS ^ofeibon = Elpoűobor HI, 177 ff. 5DaS ©otter*

дегіфі wirb auf ben Elreopag verlegt im ЕІпІфІиЬ an ben Ѵегіфі im фапЬЬиф = Elpoűobor 180 (діеіф паф bem Streit erfteS ©егіфі ber 12 ©ötter auf bem Elreopag, Ein*

Häger ^ofeibon). 2) VI, 412 ff. Elpoűobor III, 193—199. 2)ie im ¿апЬЬиф Ьа$ті[феп fteßenbe ©е|фіфІе von ÿrofris unb Kepljalus = Elpoűobor 197/8 Șat Ooib fpäter bei ©elegendőit пафде^оіі VII, 661 ff.

(Ss feßlt uns gum ՏՓէսքյ поф bie ^^eogoníe, bie паійгііф gu Veginn bes KompenbíumS ftanb. (Sine KoSmo*

gonie паф (Іоііфег fíe^re eröffnet ben Veigen. Шіап ver*

діеіфе bie woljl аиф aus $апЬЬйфегп ftammenbe SteŰe 2)iobor I, 7 ՏՓԽքյ. Valb паф bem (Síngang finbet քւՓ eine gwette Verü^rung mit ber ЬіоЬоЩфеп Kompilation:

£íere vom ѴЩфІатт ergeugt 416 ff. = $)iobor I, 10.

(13)

Sann faigen bie certamina caelestia: ©tur; bež Kronttó,

©ідапіотафіе ». ИЗ/4 unb 151 ff. = »ollobor I, 6/7 unb 34—38. Sie лчфотафіе wirb erft fpäter an ge=

eignetet Stelle nacßgeßoit V, 321 ff. (ben alten 3»Խոո«ո<

bang beuten 319/320 an) = apotfobor T, 39-44.

Sei ålpollobor werben nun bie ©emaljlimteit bež 3cuS unb ițite SpröBlinge aufgeffflßrt. So bringt Dmb tut anStuß an feilt ^апЬбиф btei genealogist ©tuppen biefer Sírt, gurnSft etSeint eine partie vom äatonafoljn Slpollo. Seine ©pipßanie in Selpßi, Übernahme ber Oraïelftâtte = Slpottobot 1,22. 3« ^пЬЬифе wat eine æot=

аеіфіфіе bež Gratéis ¡gegeben = »epanber Փօհ)է)1քէօր bet Saufan. 10, 5, 3. 3uetfł war ®aia ЗіфаЬегіп bež Gratéis, beten Sßriefterin tvar Bapține (f. $auf.), baran Inüpft Ovib bie Sapßiiefage. Sann übernahm Sßetnis bie Stätte —

Gvib 321, SließlS SIpollo. »iter geíjőrt sum 3ipotto=

Sapiteï II, 542—707 : SíftíepioS, fein Soț>n von ber fiorontó, ßne^tfcbaft bei Slbniet = älpollobot III, 118 ff. Sie übrigenšaupttatfaíien aus biefer ©ruppe, Sebutt bež apollo unb ber Siana unb »eftrafung beb $tarfi)aS ftețien VI, 317 400 = apoOobor I, 21, 24. Übet bas 6ereb«Äapitel y, 341 661 ѵегдіеіфе man bie ©tgebniffe meiner Siffet«

tation De Timaei Tauromenitani apud. Ovidium vestigiis, Grypb. 1906, befonbets bie Tabelle S. 27 ff. SließlS bab SJtufentapitel V, 250 ff., 662 ff., X, 1 ff., XI, 1—93 — apoílobor I, 13 ff. Sind) ein giermebtapitei muß im ovlbiSen fianbbucbe geftanben (¡aben. @5 ßanbeit fièß um bie »' fcbnitte II, 680 ff. u. 708 ff. = ЯроИоЬ. Ill, 112 ff. unb

181- ber mette biefer »Snitte finbet feine Sortierung in X, 243 ff. — ՏՓէս6 — 2ІроШ>Ь. III, 181 ff. ålm Stfiluß bet Sbeogonie ftanben tvol)l im §апЬЬифе bie Äataloge, übet

bie Siețe a. a. G. S. 18 ju ѵегдіеіфеп ift. Senor bie ®e«

Sitbte beb іпафііфеп SeSleáiteS in »griff genommen tvutbe, tarn ju Beginn bet mpt^Sen ®efd)Ste bie Säuberung bet beutaiioniSen glut mit bet Sț>aetț)on=Sariante (f. Sieje S.7).

®b t)at fS burd) unfereUnterfu^ung ergeben, baß bab non Ovib benujte &апЬЬиф im aufbau bie größte Sertvanbt«

(14)

-14-

toûft mit bem von £)íobor unb bem Vhjthographen $pgín eyjerpíerten Äompenbium geigt £>te Verroanbtfdjaft ift fo gro^z rote fie bei biefer 2lrt ephemerer Siteratur nur immer fein faun. Düib hat e§ freilich vcrftanben, ba5 Verhältnis feiner Ttetamorphofcn gum föanbbudje möglidbß gu verbeden;

unter anberem verliebt er bic theogonifdjen ©tűdre von ihrer ©teile unb rüdt fie ein, ivo es ihm paffenb erfdjeint, g. V. givifdjen bie gelt beS gerades unb bie troifdje geil (IX, 443—XI, 194); fo ergibt fi# burd) bas (ginrüden eine ©феіЬипд berJßerioben. 2)er fdȘărfer gublidenbe aber ernennt bie urfprüngliche ßompofitton beS Materials.

(15)
(16)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Przygotowanie przez czªowieka zbioru ucz¡cego, zawieraj¡cego przy- kªady rzeczywistych danych masowych, mo»e okaza¢ si¦ niewykonalne ze wzgl¦du na liczno±¢ danych oraz liczb¦

timg ber Vorfcpriften beb §. 5 über ben Umfang unb bie Sirt ber Unterjtütjungen. L8 rönnen mehrere Äommifftonen fü r einen ßiefcnmggoerbanb eingefept werben

[w: Tajemnica Bo˝ego mi∏osierdzia w charyzmacie mariaƒskim, red. Stanis∏awa Papczyƒskiego [A. Paku∏a MIC, w: AbyÊcie nie stali bezczynnie w winnicy Paƒskiej,

Jeszcze  dekadę  temu  [12]  panowało  powszechne  przekonanie,  że  zasoby  naukowe  należą  do  tzw.  sieci  głębokiej  (ang.  Deep  Web),  nie 

Podobnie skomplikowana sytuacja polityczna panowała w zdominowanej przez semickich Kananejczyko ´w Syrii, przy czym spos´ro ´d tamtejszych pan ´stw najwie˛kszy udział w

Monogram Maryi - to księga otwarta, Z której czystości wychyla się kwiat- Lilia Dziewicza, przed którą zdziwiony W cichym podziwie zatrzymał się świat.. A gwiazd

Der Leib gar fchon verwart wirb $u ber flogen Kuh 2ln fenem groffen Cag balb kommen auch bar^u. 3hr aber / bie 3hr jet^t ben Cobesfall

9iur auf ©runb ber ärgtlidjcn Vefdjeinigung über bie 2lrt ber abgebrochenen «ranfpeit iönnen oon mir anorbnungen über bie erforberlicpen fanitätdpoliäeilidjen