Elementy ci¡gów, szeregów, granic i ci¡gªo±ci funkcji
Informacje pomocnicze
Symbole nieoznaczone: ∞∞, 00, ∞ − ∞, 0 · ∞, 1∞, 00, ∞0. Tabelka odczytywania warto±ci pewnych wyra»e«:
a + ∞ = ∞, −∞ < a ≤ ∞ a · ∞ = ∞, 0 < a ≤ ∞
a
∞ = 0, −∞ < a < ∞ 0a+ = ∞, 0 < a ≤ ∞
a
0+ = −∞, −∞ ≤ a < 0 0a− = −∞, 0 < a ≤ ∞
a
0− = ∞, −∞ ≤ a < 0
a∞ = 0, 0+≤ a < 1 a∞= ∞, 1 < a ≤ ∞
∞a = 0, −∞ ≤ a < 0 ∞a= ∞, 0 < a ≤ ∞
1. Ci¡gi liczbowe
Twierdzenie(o arytmetyce granic ci¡gów)
Dla ci¡gów (an), (bn)zbie»nych lub rozbie»nych do ∞ lub −∞ zachodz¡:
a) lim
n→∞(an± bn) = lim
n→∞an± lim
n→∞bn; b) lim
n→∞(an· bn) = lim
n→∞an· lim
n→∞bn; c) lim
n→∞
an
bn = n→∞limlim an
n→∞bn, je±li lim
n→∞bn 6= 0;
d) lim
n→∞(an)p =
n→∞lim anp
, p ∈ Z \ {0};
f ) lim
n→∞
√k
an= qk
n→∞lim an, k ∈ N \ {1};
o ile powy»sze dziaªania s¡ wykonywalne w zbiorze liczb rzeczywistych.
Granice niektórych ci¡gów:
a) lim
n→∞
a
n = 0, b) lim
n→∞
1
nα = 0, α > 0 c) lim
n→∞nα = +∞, α > 0 d) lim
n→∞an = 0, |a| < 1 e) lim
n→∞an= ∞, a > 1 f ) lim
n→∞
√n
a = 1, a > 0 g) lim
n→∞
√n
n = 1 h) lim
n→∞
nα
an = 0 α > 0, a > 1 i) lim
n→∞
logan
n = 0, n > 1 j) lim
n→∞
nn
n! = ∞ k) lim
n→∞an= ∞, a > 1 l) lim
n→∞an = 0, |a| < 1 m) lim
n→∞(1 + n1)n= e n) lim
n→∞(1 −n1)n= e−1 o) lim
n→∞(1 + an)n = ea p) lim
n→∞(1 + a1
n)an = e o ile (an) to ci¡g o wyrazach dodatnich zbie»ny do granicy niewªa±ciwej (∞).
Tabelka odczytywania monotoniczno±ci ci¡gu:
an+1− an an+1
an monotoniczno±¢
> 0 > 1 rosn¡cy
= 0 = 1 staªy
< 0 < 1 malej¡cy
≥ 0 ≥ 1 niemalej¡cy
≤ 0 ≤ 1 nierosn¡cy
2. Szeregi liczbowe
Warunek konieczny zbie»no±ci szeregu:
Je±li szereg P∞
n=1
an jest zbie»ny to lim
n→∞an= 0. Krterium porównawcze:
Niech 0 ≤ an≤ bn dla ka»dego n > n0, gdzie n0 ∈ N. Je±li:
a) zbie»ny jest szereg P∞
n=1
bn to zbie»ny jest szereg P∞
n=1
an;
b) P∞
n=1
an = ∞to P∞
n=1
bn= ∞.
Krterium d'Alamberta:
Niech an ≥ 0dla n ∈ N i istnieje granica g := lim
n→∞
an+1
an ∈ [0, 1) ∪ (1, ∞]. Wówczas je±li:
a) g ∈ [0, 1) to szeregP∞
n=1
an jest zbie»ny;
b) g ∈ (1, ∞] to szereg P∞
n=1
an jest rozbie»ny.
Krterium Cauchy'ego
Niech an ≥ 0dla n ∈ N i istnieje granica g := lim
n→∞
√n
an∈ [0, 1) ∪ (1, ∞]. Wówczas je±li:
a) g ∈ [0, 1) to szeregP∞
n=1
an jest zbie»ny.
b) g ∈ (1, ∞] to szereg P∞
n=1
an jest rozbie»ny.
Uwaga: Kryterium Cauchy'ego jest silniejsze ni» kryterium d'Alemberta je±li szereg speªnia wa- runek kryterium d'Alemberta, to speªnia warunek Cauchy'ego.
Szereg harmoniczny:
Szeregiem harmonicznym o wykªadniku α ∈ R nazywamy szereg postaci P∞
n=1 1
nα. Szereg ten jest zbie»ny dla α > 1, a rozbie»ny dla α < 1.
Funkcje
Denicja. Funkcj¦ f : X → Y nazywamy:
• rosn¡c¡, gdy
∀x1,x2∈Dfx1 < x2 =⇒ f (x1) < f (x2);
• niemalej¡c¡, gdy
∀x1,x2∈Dfx1 < x2 =⇒ f (x1) ≤ f (x2);
• malej¡c¡, gdy
∀x1,x2∈Dfx1 < x2 =⇒ f (x1) > f (x2);
• nierosn¡c¡, gdy
∀x1,x2∈Dfx1 < x2 =⇒ f (x1) ≥ f (x2);
• staª¡, gdy
∀x1,x2∈Dff (x1) = f (x2).
Funkcj¦ nazywamy przedziaªami monotoniczn¡, gdy mo»emy jej dziedzin¦ przedstawi¢ w po- staci sumy przedziaªów, na których jest monotoniczna.
Denicja(okresowo±¢)
Funkcj¦ f : X → Y nazywamy okresow¡ je±li istnieje T > 0 takie, »e dla ka»dego x ∈ X zachodzi x ± T ∈ X, oraz f (x + T ) = f (x).
Ka»d¡ liczb¦ T o wªasno±ciach podanych w powy»szej denicji nazywamyokresemtej funkcji. Naj- mniejszy okres dodatni funkcji nazywamy jejokresem podstawowym. Na wykresie funkcja okresowa jest powtarzalna.
Denicja. Funkcj¦ f : X → Y nazywamy:
• parzyst¡, je»eli dla ka»dego x ∈ X
−x ∈ X oraz f (−x) = f (x);
• nieparzyst¡, je»eli dla ka»dego x ∈ X
−x ∈ X oraz f (−x) = −f (x);
Na wykresie osi¡ symetrii funkcji parzystej jest o± Oy, a ±rodkiem symetrii funkcji nieparzystej jest pocz¡tek ukªadu wspóªrz¦dnych.
Uwaga. Je»eli funkcja nie jest parzysta, nie oznacza tego »e jest nieparzysta. Wyró»- niamy funkcje parzyste, nieparzyste oraz takie które s¡ ani parzyste ani nieparzyste.
Granice podstawowych wyra»e« nieoznaczonych:
a) lim
x→0 sin x
x = 1, α > 0 b) lim
x→0 tan x
x = 1, α > 0 c) lim
x→0 ax−1
x = ln a, a > 0 d) lim
x→0
loga(1+x)
x = logae, 0 < a 6= 1 e) lim
x→±∞ 1 + axx
= ea, a ∈ R f ) lim
x→0(1 + x)x1 = e g) lim
x→0
(1+x)a−1
x = a, a ∈ R h) lim
x→0 arcsin x
x = 1 i) lim
x→0 arctan x
x = 1 Twierdzenie.(warunek konieczny i wystarczaj¡cy ci¡gªo±ci funkcji w punkcie)
Funkcja f jest ci¡gªa w punkcie x0 wtedy i tylko wtedy, gdy:
lim
x→x−0
f (x) = lim
x→x+0
f (x) = f (x0).
Rodzaje nieci¡gªo±ci funkcji Denicja.(nieci¡gªo±¢ I rodzaju:)
Funkcja f posiada w punkcie x0 nieci¡gªo±¢ pierwszego rodzaju typu:
a) skok, gdy: lim
x→x−0
f (x) 6= lim
x→x+0
f (x), b) luka, gdy: lim
x→x−0
f (x) = lim
x→x+0
f (x) 6= f (x0).
Denicja.(nieci¡gªo±¢ II rodzaju)
Funkcja f posiada w punkcie x0 nieci¡gªo±¢ drugiego rodzaju, gdy co najmniej jedna z granic lim
x→x−0
f (x), lim
x→x+0
f (x) nie istnieje lub jest niewªa±ciwa.
Zadania
1. Zbada¢ monotoniczno±¢ ci¡gów o nast¦puj¡cych wyrazach ogólnych:
(a) an= 2n+1n (b) bn= n2n!+1 (c) dn = n2+ 3n (d) fn= 10n!n (e) hn = n2n2
2. Korzystaj¡c z twierdze« o arytmetyce granic ci¡gów, oblicz granice podanych ci¡gów (o ile istniej¡):
(a) an= n2+ 5n − 6 (b) bn = −n2− 3n + 5 (c) cn = 1 +2n+31 (d) dn= 5nn22+3n−2 (e) en= nn23−3n+4 (f ) fn = 2n4n+3n3−42−1
(g) gn= (2n+3)(1−7n)(1−2n)3 2 (h) hn = 5−3n1−2n2
(i) in = (2n+1)(2n−1) (3n+6)(2n+2)
(j) mn=√
n2 − 2n − n (k) nn =√3
n3 + 3n2 − n (l) on =√
n2+ n + 1 −√
n2− n + 1 (m) pn = 65nn−4+3nn (n) qn= 3·28·42nn+5−5 (o) rn = 39n+2n+5−2·7n−1n
3. Korzystaj¡c z denicji liczby e obliczy¢ granice:
(a) lim
n→∞
2n+3 2n+1
n+1
(b) lim
n→∞
n2+2 n2+1
n2
(c) lim
n→∞
3n2+3 3n2+1
3n−1
(d) lim
n→∞
n3+5 n3−2
6n2+3n
. 4. Zbada¢ czy podane szeregi speªniaj¡ warunek konieczny zbie»no±ci szeregów:
(a)
∞
P
n=1
(−2)n (b)
∞
P
n=1 n2
n3−1 (c)
∞
P
n=1 n n+2
n
(d)
∞
P
n=1 3 5
n
(e)
∞
P
n=1 5n+2 23n−1
5. Zbada¢ zbie»no±¢ podanych szeregów korzystaj¡c z:
• kryterium porównawczego (a)
∞
P
n=1 n
n3+1 (b)
∞
P
n=1 5n+1
n2+3, (c)
∞
P
n=1
√ 1
n(n+1) (d)
∞
P
n=1
√ 1 n(n2+n)
• kryterium Cauchy'ego (a)
∞
P
n=1 n3
2n (b)
∞
P
n=1 1
n 1 + 1nn2
(c)
∞
P
n=1 n 2n+1
n
(d)
∞
P
n=1
n 35n
(e)
∞
P
n=1 n+4 n+3
n2
• kryterium d'Alamberta (a)
∞
P
n=1 50n
n! (b)
∞
P
n=1 3n
2n(2n+1) (c)
∞
P
n=1 n2n
(2n)! (d)
∞
P
n=1 5 2
3n+4
6. Okre±l zªo»enie funkcji (o ile to mo»liwe) f ◦ f, g ◦ g, f ◦ g, g ◦ f dla:
(a) f(x) = 2 + x, g(x) = x2+ 1 (b) f(x) =√
x + 1 g(x) = x − 3 (d) f(x) = √
1 − 2x, g(x) = x2 7. Znale¹¢ funkcje f1i f2 (ewentualnie f3) takie, »e g = f1◦ f2,(ewentualnie g = f1◦ f2◦ f3) je±li:
(a) g(x) = tg2x, (b) g(x) = tg x2, (c) g(x) = ecos x, (d) g(x) = ln tg ex, (e) g(x) = (arcsin 4x)6, (f) g(x) = arccos√5
4x− 1.
8. Zbadaj parzysto±¢, nieparzysto±¢ funkcji:
(a) f(x) = −3x3+ 2x4tg x, (b) f(x) = 7x2− 4x3, (c) f(x) = sin x − x2cos x, (d) f(x) = −3x+ 3−x, (e) f(x) = 2x−1x−2 (f) f(x) = 5 log4(3−x) 9. Korzystaj¡c z twierdze« o arytmetyce granic, obliczy¢ podane granice funkcji (o ile istniej¡):
(a) lim
x→∞
2x−5
3x−4 (b) lim
x→−∞
4x+1
x2−x+1 (c) lim
x→∞
x3−8x x2−4
(d) lim
x→2 x3−8
x2−4 (e) lim
x→−2
x2−4x−5
x2−5x (f ) lim
x→1
x4−3x+2 x5−4x+3
(g) lim
x→2
x3−3x−2
x−2 (h) lim
x→−1
(x2+3x+2)2
x3+2x2−x−2 (i) lim
x→1
x2−2x+1 2x2−x−1
(j) lim
x→3
x3+x2−12x
x3−7x−6 (k) lim
x→3
x3+x2−12x
(x−3)2 (l) lim
x→∞(√
4x2+ x −√
4x2+ 1)
10. Dla funkcji, których wykresy przedstawiono na rysunkach, podaj granice w punkcie x0 = 1 lub uzasadnij, »e granica ta nie istnieje:
a) b) c)
d) e) f)
11. Zbada¢, obliczaj¡c granice jednostronne, czy istniej¡ podane granice:
(a) lim
x→1 x+1
x−1 (b) lim
x→0 sin x
|x| (c) lim
x→1
|x−1|3
x3−x2 (f ) lim
x→1arctg1−x1 (e) lim
x→454−x1 12. Okre±l rodzaje nieci¡gªo±ci funkcji o podanych wykresach w punkcie x0 = 1 :
a) b) c)
d) e) f)
13. Zbadaj ci¡gªo±¢ funkcji w jej dziedzinie. W przypadku, gdy funkcja nie jest ci¡gªa okre±l rodzaj nieci¡gªo±ci w punktach nieci¡gªo±ci. Sporz¡d¹ szkic funkcji:
(a) f (x) =
2x dla −1 ≤ x ≤ 0 1 − x dla 0 < x ≤ 1 log x dla 1 < x < 2
(b) f (x) =
( x2−3x
|x−3| dla x 6= 3
3 dla x = 3
(c) f (x) =
√1+x−1
x dla x 6= 0
0 dla x = 0 (d) f(x) =
sin x
x ; dla x 6= 0 1; dla x = 0