Ruch mechaniczny, względność ruchu, ruch punktu materialnego, układy współrzędnych, wektor położenia, wektor przemieszczenia, prędkość rednia, prędkość chwilowa, składowe prędkości, ruch prostoliniowy oraz ruch krzywoliniowy

(1)

Rok I

(2)

Nazwa kursu Fizyka I, Fizyka II Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika I rok

Punkty ECTS 13 punktów ECTS (sem. I = 7 punktów, sem. II = 6 punktów)

Rodzaj kursu O

Okres (rok akad/semestr)

Od 2007/2008, sem. I, sem. II

Typ zajęć/liczba godzin W/45(I) + W/30(II), C/30(I), L/30(II) Koordynator

Prowadzący

Sposób zaliczenia wykład po I i II semestrze – egzamin pisemny testowy oraz ustny, ćwiczenia po I semestrze- zaliczenie, laboratorium po II semestrze - zaliczenie

Terminy zaliczenia: po I i II semestrze Poziom kursu

Wymagania wstępne

Język wykładowy Polski Cele dydaktyczne/efekty

kształcenia

Skrócony opis kursu

Pełny opis kursu Program wykładów z fizyki dla studentów kierunku Elektrotechnika.

Rola fizyki na tle nauk przyrodniczych, matematyka w fizyce, podstawowe wielkości fizyczne, podstawowe jednostki.

Ruch mechaniczny, względność ruchu, ruch punktu materialnego, układy współrzędnych, wektor położenia, wektor przemieszczenia, prędkość

rednia, prędkość chwilowa, składowe prędkości, ruch prostoliniowy oraz ruch krzywoliniowy.

Przyśpieszenie, definicja przyśpieszenia stycznego i normalnego, definicja przyśpieszenia radialnego i transwersalnego. Kinematyka ruchu obrotowego,

prędkość i przyśpieszenie kątowe.

Dynamika punktu materialnego, zasady dynamiki Newtona, pęd cząstki, definicja momentu siły oraz momentu pędu, dynamiczne równania ruchu, siła sprężysta w równaniach ruchu, inercyjność układu odniesienia.

Dynamika w układach nieinercyjnych, nieinercyjne układy odniesienia, translacja układu, rotacja układu, siły w układach nieinercyjnych. Ziemia jako układ odniesienia.

Formy energii, definicja pracy oraz mocy, energia kinetyczna i potencjalna, zachowawczość sił

centralnych, różne postacie energii.

Grawitacja, podstawy grawitacji, masa ciężka i bezwładna, prawa Keplera, ważenie ciał niebieskich, zmiany ziemskiego przyśpieszenia grawitacyjnego z odległością od środka Ziemi, prędkości kosmiczne, zależność pola grawitacyjnego od rozkładu masy.

Układy punktów materialnych, środek masy układu punktów materialnych, prędkość środka masy, układ laboratoryjny oraz układ środka masy.

Ruch bryły sztywnej, model bryły sztywnej, moment

(3)

bezwładności bryły sztywnej, równanie ruchu bryły sztywnej, główne osie obrotu, zjawisko precesji.

Zderzenia, zderzenia i ich klasyfikacja, centralne zderzenia sprężyste, niecentralne zderzenia

sprężyste, zderzenia niesprężyste .

Ruch drgający, prosty ruch harmoniczny, drgania tłumione, drgania wymuszone i rezonans mechaniczny, tłumione drgania wymuszone, składanie prostych ruchów harmonicznych.

Elementy teorii względności, względność ruchu i dodawanie prędkości, pomiary prędkości światła, pojęcie równoczesności zdarzeń, transformacje Lorenza, konsekwencje wynikające z transformacji Lorenza- dylatacja czasu, kontrakcja odległości.

Dynamika relatywistyczna, pęd relatywistyczny, energia całkowita, związek energii i pęd, zderzenia w przypadku relatywistycznym.

Ruch cieczy i gazów, ruch laminarny i

turbulentny, równanie ciągłości strugi, równanie Bernoulliego, przykłady zjawisk wynikających z równania Bernoulliego.

Elektryczność i magnetyzm, zjawiska falowe, elementy fizyki atomowej, elementy fizyki jądrowej

Pole elektrostatyczne, ładunki elektryczne,

wielkości i prawa opisujące pole elektrostatyczne, analogie z polem grawitacyjnym, elektryczne

własności materii( przewodniki i dielektryki), pole w dielektrykach, energia pola elektrostatycznego, pojemność elektryczna-kondensatory.

Prąd elektryczny, natężenie prądu, gęstość prądu, prąd stały, prąd zmienny, prąd przemienny, zjawiska towarzyszące przepływowi prądu elektrycznego.

Prawo Ohma, opór elektryczny, przewodnictwo elektryczne, zależność oporu elektrycznego od temperatury, związek przewodnictwa cieplnego z przewodnictwem elektrycznym, zjawisko

nadprzewodnictwa.

ródła prądu – siła elektromotoryczna, przykłady różnych źródeł prądu, praca oraz moc prądu

elektrycznego, obwody elektryczne, łączenie oporów, prawa Kirchhoffa.

Ruch ładunku elektrycznego w polu elektrycznym i magnetycznym, siła Lorenza, trajektorie ruchu, przykłady ruchów naładowanych cząstek w polu magnetycznym, ruch cząstki naładowanej w

skrzyżowanym polu elektrycznym i magnetycznym, spektrometry mas, cyklotron, zjawisko Halla.

Przewodnik z prądem w polu magnetycznym, siły

działające na przewodnik z prądem, moment obrotowy, silnik elektryczny. Pole magnetyczne wytworzone przez przewodnik z prądem, prawo Biota-Savarta, iły działające pomiędzy przewodnikami z prądem, definicja jednostki natężenia prądu, pole

magnetyczne od poruszającego się ładunku, związek pola elektrycznego z polem magnetycznym.

Prawo Ampere’a, przykłady zastosowania prawa Ampere’a do wyznaczenia wektora indukcji magnetycznej.

(4)

Magnetyczne własności materii, diamagnetyzm, paramagnetyzm, ferromagnetyzm, wektor

namagnesowania, wektor natężenia pola

magnetycznego, przenikalność magnetyczna, podatność magnetyczna, zjawisko histerezy magnetycznej.

Zjawisko indukcji elektromagnetycznej, prawo indukcji Faraday’a, prądnice prądu, prawo Lenza, zjawisko samoindukcji, zjawisko indukcji wzajemnej, transformatory.

Energia pola magnetycznego i elektrycznego, obwody sprzężone, Prawo Ampera Maxwella, równania Maxwella.

Obwody prądu zmiennego, drgania elektryczne, drgania harmoniczne, drgania tłumione, drgania wymuszone, zjawisko rezonansu elektrycznego,

analogię pomiędzy elektrycznym obwodem drgającym a mechanicznymi drganiami.

Ruch falowy, fala harmoniczna, fala podłużna i poprzeczna, fala płaska, fala kulista, wielkości charakteryzujące fale, źródła fal, różniczkowe równanie fali.

Zjawiska związane z falami, superpozycja fal, interferencja fal, dudnienia, fale stojące, fale dźwiękowe, fala dźwiękowa w różnych ośrodkach, prędkość rozchodzenia się fali dźwiękowej w różnych ośrodkach, zjawisko dyspersji, barwa dźwięku,

natężenie dźwięku, prawo Webera-Fechnera.

Fale elektromagnetyczne, promieniujący obwód drgający, doświadczenie Hertza, wielkości charakteryzujące falę elektromagnetyczne,

polaryzacja fali elektromagnetycznej, energia oraz pęd fali elektromagnetycznej, promieniowanie

elektromagnetyczne od przyśpieszanych ładunków.

Rozchodzenie się fal elektromagnetycznych w różnych ośrodkach, zjawisko dyspersji, zjawisko Dopplera i jego wykorzystanie. Widma promieniowania elektromagnetycznego.

Odbicie i załamanie się fal elektromagnetycznych na granicy dwóch ośrodków, polaryzacja przy odbiciu i załamaniu.

Zjawisko interferencji dla fal

elektromagnetycznych, spójne źródła światła, doświadczenie Younga, interferencja fal z wielu

ródeł, zjawisko dyfrakcji dla fal

elektromagnetycznych, zasada Huygensa, dyfrakcja na pojedynczej szczelinie, dyfrakcja na wielu

szczelinach , siatka dyfrakcyjna.

Różne rodzaje promieniowania

elektromagnetycznego, widmo liniowe, widmo pasmowe, widmo promieniowania ciała doskonale czarnego, widmo emisyjne i absorpcyjne, oddziaływanie promieniowania elektromagnetycznego z materią, kolor nieba, zjawisko fotoelektryczne, rozproszenie komptonowskie.

Modele atomu, model Thomsona, model planetarny, model Bohra, postulaty Bohra, wyjaśnienie widm atomowych, serie widmowe, stany energetyczne, atomy wodoropodobne, doświadczenie Francka-Hertza,

promieniowanie X, doświadczenie Moseley’a, klasyfikacja orbit atomowych, liczby kwantowe, postulaty Pauliego.

(5)

Elementy fizyki ciała stałego, stany elektronowe w kryształach, mikroskopowe wyjaśnienie różnego przewodnictwa ciał stałych.

Elementy fizyki jądrowej, budowa jądra atomowego, rozmiary jąder, energia wiązania, masy jąder, rozpady promieniotwórcze, szeregi

promieniotwórcze, reakcje jądrowe, zjawisko rozszczepienia jąder atomowych, budowa i działanie reaktora jądrowego.

Literatura Podstawowa: C.R. Resnick, D. Halliday, Fizyka, Tom 1, 2

Pomocnicza: A. Januszajtis, Fizyka dla politechnik, Tom.1, 2

M. Alonso, E.J. Finn,

Fundamental University Physics, Tom.1, 2 Kursy fizyki w internecie

Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3

(6)

Nazwa kursu Geometria i Grafika Inżynierska Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika I rok Punkty ECTS 3 punkty ECTS

Rodzaj kursu O

Od 2007/2008, sem. I Typ zajęć/liczba godzin W/15, L/30

Koordynator Prowadzący

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia: średnia z 4 ćwiczeń kontrolnych, test z wykładu

Terminy zaliczenia: zgodnie z regulaminem studiów Poziom kursu

kształcenia

Skrócony opis kursu Podstawowe wiadomości z aksonometrii. Rodzaje aksonometrii. Aksonometria prostokątna – izometria. Aksonometria ukośna: dimetryczna, aksonometria ukośna. Widoki rysunkowe brył

(płaskościennych i obrotowych), przekroje, kłady, zasady wymiarowania. Ogólne zasady odwzorowania elementów przestrzeni na płaszczyźnie. Rodzaje rzutni. Metody rzutowania – rzut cechowany. Moduł i nachylenie prostej oraz płaszczyzny. Krawędź dwóch płaszczyzn. Metoda rzutowania – rzut prostokątny równoległy. Położenie i ślady prostych oraz płaszczyzn. Przynależność i elementy wspólne. Transformacja położenia.

Podstawowe wiadomości o wielościanach. Przekroje wielościanów płaszczyznami rzutującymi i

dowolnymi. Podstawowe wiadomości o powierzchniach (walcowa, stożkowa, sfera). Przekroje powierzchni płaszczyznami rzutującymi i dowolnymi. Podstawy programu AutoCAD. Zasady wymiarowania w programie AutoCAD. Techniki szybkiego rysowania, praktyczne wykorzystanie narzędzi typu: kopiuj, lustro, itp.

Nauka pracy z plikami rastrowymi w programie AutoCAD -praktyczna wektoryzacja fragmentu obrazu rastrowego. Materiały konstrukcyjne, ich

własności charakterystyczne i zastosowanie.

Wytrzymałość prosta, naprężenia dopuszczalne, warunki stateczności konstrukcji. Systemy grafiki komputerowej, modelowanie w grafice komputerowej.

Pełny opis kursu Wykład 1. Rysunek techniczny jako język porozumiewania pomiędzy konstruktorami, a wykonawcami.

Wykład 2. Metody odwzorowywania struktur graficznych. Arkusze, grubości i rodzaje linii rysunkowych, pismo techniczne, skale rysunkowe.

Wykład 3. Rysowanie figur płaskich. Zasady odwzorowań brył.

Wykład 4. Metoda rzutowania – rzut prostokątny równoległy. Położenie i ślady prostych oraz płaszczyzn. Przynależność i elementy wspólne.

(7)

Transformacja położenia.

Wykład 5. Podstawowe wiadomości z aksonometrii.

Rodzaje aksonometrii. Aksonometria prostokątna – izometria.

Wykład 6. Aksonometria ukośna: dimetryczna, aksonometria ukośna izometryczna.

Wykład 7. Widoki rysunkowe brył

(płaskościennych i obrotowych). Przekroje i półprzekroje, kłady, półwidoki, wyrwania.

Wykład 8. Podstawy programu AutoCAD. Interfejs programu i dostępne biblioteki. Użycie szybkiej pomocy w Palecie informacji. Sterowanie opcjami wyświetlania.

Wykład 9. Widok, jego zmiana , wyświetlanie nowych fragmentów przez przemieszczanie

wskaźnika. Rozpoczęcie rysunku, jednostki, warstwy, sterowanie warstwami. Rysowanie obiektów, ich właściwości.

Wykład 10. Rysowanie linii, okręgów, łuków.

Precyzyjne ustawianie wartości dla siatki i skoku, granice siatki. Rysowanie za pomocą współrzędnych. Określenie kątów i odległości.

Wykład 11. Wybieranie obiektów do edycji.

Wymazywanie, wydłużanie i ucinanie obiektów.

Powielanie, przesuwanie i obracanie obiektów.

Korzystanie z pomocy rysunkowych, analizowanie rysunków.

Wykład 12. Dodawanie symboli i kreskowań, przegląd i wstawianie bloków oraz kreskowań.

Dodawanie tekstu do rysunku. Tworzenie i modyfikacja tekstu, style – modyfikacja.

Wykład 13. Zasady wymiarowania w programie AutoCAD. Wymiary zespolone i linie odniesień, korzystanie z opcji wymiarowania, style

wymiarowania.

Wykład 14. Tworzenie arkuszy i wydruków. Praca z arkuszami. Wybór i konfiguracja ploterów.

Ustawienia stron.

Wykład 15. Techniki szybkiego rysowania

(praktyczne wykorzystanie narzędzi typu: kopiuj, lustro itp.).

1. Rodzaj i zakres ćwiczeń:

Część I Geometria wykreślna: ćwiczenia projektowe o Wykorzystanie programów rastrowych do

przedstawiania pomysłów

konstrukcyjnych w rysunku technicznym o Arkusze, grubości linii, pismo .

techniczne.

o Rzuty aksonometryczne: izometria i dimetria ukośna

o Rzutowanie prostokątne metodą europejską i amerykańską

o Widoki, półwidoki, przekroje proste i złożone stopniowe i łamane, przekroje cząstkowe

o Wymiarowanie, zasady wymiarowania:

linie i liczby wymiarowe,

wymiarowanie kątów, znaki wymiarowe o Rzuty Monge`a – ślady prostej, ślady

płaszczyzny, rzuty wielokątów, części

(8)

wspólne prostej i wielokątów, części wspólne wielokątów.

o Rzuty Monge`a – transformacja rzutni, rzuty wielościanów w transformacji, przekroje wielościanów płaszczyzną rzutującą i dowolną.

o Rzuty Monge`a – rzuty powierzchni (walcowa, stożkowa, sfera) na dwie i więcej rzutni, przekroje płaszczyzną rzutującą i dowolną.

Część II Grafika Inżynierska: ćwiczenia projektowe

o Zarządzanie oknami rysunkowymi

(interfejs użytkownika), zarządzanie warstwami rysunkowymi (ich tworzenie, usuwanie, modyfikacja),

o przygotowanie obszaru roboczego

(granice rysunku, skale, skok siatki, itp.), poznanie narzędzi edycyjnych (wymaż, przedłuż utnij, itp.), o współrzędne punktów biegunowe

(ćwicz. średnic. łuków, okręgów, wymiarowanie bazy), szeregowe, np.

liniowe, wymiarowania: ( typów podstawowych Zastosowanie

lokalizacji). chwilowe i stałe (tryby precyzyjnego rysowania narzędzi.

o Wykorzystanie narzędzi szybkiego rysowania przy wykonywaniu rysunku technicznego.

o Wykonanie przykładowego schematu ideowego instalacji elektrycznej w programie AutoCad.

Literatura Podstawowa:

Dobrzyński T.: Rysunek techniczny maszynowy. Wyd.

Naukowo-Techniczne, Warszawa 2003

Grochowski B.: Geometria wykreślna z perspektywą stosowaną. Wyd. Naukowe PWN. Warszawa 2002 Januszewski B., Bieniasz J.: Geometryczne podstawy grafiki inżynierskiej Cz. I, Cz. II.

Wyd. Oficyna Wydawnicza PRz, Rzeszów 2005, 2004 Kosma. Z.: Wstęp do grafiki komputerowej. Wyższa Szkoła Inżynierska w Radomiu, Radom 1994

Suseł M., Makowski K.: Grafika inżynierska z zastosowaniem programu AutoCAD. Wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2005

Pomocnicza:

Biały W., Bobkowski G. : Autocad 2004 i AutoCAD Mechanical 2004 w zagadnieniach technicznych.

Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2004

Bogaczyk T., Romaszkiewicz-Białas T.: 13 wykładów z geometrii wykreślnej. Wyd. Oficyna Wydawnicza PW, Wrocław 2000

Graf J.: AutoCAD 2005 i 2005 PL. Ćwiczenia praktyczne. Wyd. Helion, 2005

Jaskulski A.: AutoCad 2005/LT2005+. Wyd. Mikom.

2004

Mazur J., Koniński K.: Grafika inżynierska z wykorzystaniem metod CAD. Oficyna Wydawnicza

(9)

Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005 Otto F., Otto E.: Podręcznik geometrii

wykreślnej, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1998 Pikoń A.: AutoCAD 2005 i 2005 PL. Wyd. Helion, 2005

Pikoń A.: AutoCAD 2005 PL., Wyd. Helion, Gliwice 2005

Pikoń A.: AutoCAD 2005. Pierwsze kroki. Wyd.

Helion, 2004

Posiadały B.: Rysunek techniczny w AutoCADzie.

Praca zbiorowa. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2002

(10)

Nazwa kursu Lektorat Języka Angielskiego Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok I rok Elektrotechnika II rok Elektrotechnika III rok Elektrotechnika Punkty ECTS 7 punktów ECTS (1+1+1+1+1+2) Rodzaj kursu* O

Okres (rok akad/

semestr)

Od 2007/2008, sem. I do sem. VI Typ zajęć/ liczba **

godzin

Ćwiczenia, 180 godzin, (30 godzin w semestrze przez 6 semestrów)

Sposób zaliczenia *** Zaliczenie z oceną po każdym semestrze Egzamin po zakończeniu kursu

Poziom kursu Wymagania wstępne

Język wykładowy Język angielski i język polski Cele dydaktyczne/

efekty kształcenia

Cele dydaktyczne:

uświadomienie funkcji języka i komunikacji w życiu społecznym

stopniowe wprowadzanie słownictwa z określonych tematów i zagadnień gramatycznych

zwrócenie uwagi na funkcje językowe i typowe sytuacje z życia codziennego, wymagające użycia konkretnych zwrotów

szczególne zaakcentowanie kwestii kulturowych (różnice między kulturami)

pogłębienie wiedzy uczniów na temat innych społeczeństw i przygotowanie ich do zetknięcia się z wielością i

różnorodnością kultur

rozwijanie umiejętności skutecznego używania języka angielskiego dla celów komunikacyjnych, w różnorodnych

sytuacjach językowych Efekty kształcenia:

Student potrafi wykazać się znajomością:

różnorodnych środków językowych

umożliwiających formułowanie wypowiedzi poprawnych pod względem leksykalnym i gramatycznym

rutynowych zachowań językowych oraz właściwego użycia zwrotów i innych wprowadzanych struktur językowych

wyszukiwania i przedstawiania w tekście czytanym lub wysłuchanym szczegółowych informacji

Student potrafi wykazać się umiejętnością:

budowania spójnych wypowiedzi z

zastosowaniem odpowiednich form, zwrotów językowych

posługiwania się strukturami leksykalno- gramatycznymi, pozwalającymi na osiągnięcie wskazanych celów komunikacyjnych

formułowania własnych opinii oraz

(11)

prowadzenia prostych negocjacji w sytuacjach życia codziennego

Skrócony opis kursu Kurs na poziomie zaawansowanym. Treści nauczania zawierają:

- struktury gramatyczne umożliwiające formułowanie wypowiedzi w odniesieniu do teraźniejszości,

przeszłości i przyszłości

- funkcje językowe umożliwiające posługiwanie się językiem w sytuacjach dnia codziennego

- zasady wymowy i ortografii

- proste projekty indywidualne i grupowe

- podstawowe wiadomości o obszarze nauczanego języka Pełny opis kursu Sprawności językowe rozwijane są poprzez

systematycznie wzbogacany materiał leksykalny i gramatyczny.

1. Sprawność mówienia rozwijana jest przez:

liczne ćwiczenia o charakterze dialogowym i monologowym oparte na materiale

ilustracyjnym, służącym jako bodziec wywołujący wypowiedzi

pracę w parach i grupach językowych w celu intensyfikacji interakcji werbalnych, m.in.

poprzez wykorzystanie ćwiczeń na zasadzie luki informacyjnej.

prowadzenie dyskusji, argumentowanie i obrona własnych wypowiedzi.

2. Sprawność rozumienia ze słuchu trenowana jest na materiale audialnym. Nagrany materiał prowadzi do rozumienia wypowiedzi ludzi o różnym wykształceniu, pochodzących z różnych obszarów geograficznych, co pozwala

przygotować studenta do rozumienia różnych akcentów angielskich.

3. Sprawność czytania trenuje się poprzez wiele ćwiczeń, których celem jest:

wydobywanie głównej myśli tekstu

wyszukiwanie potrzebnej informacji

domyślanie się znaczenia nieznanych wyrazów

odróżnianie faktu od opinii

4. Sprawność pisania rozwija się w toku ćwiczeń, które utrwalają poznany materiał leksykalny i gramatyczny w

postaci jego zapisu. Do ćwiczeń tych należą np.

ćwiczenia:

trenujące pisanie kartek, listów, pism urzędowych

prowadzące do samodzielnych wypowiedzi pisemnych, zawierających różnorodne struktury językowe.

Literatura New English File – intermediate

Autorzy: Clive Oxenden, Christina Latam-Koenig Uwagi 1

(12)

Nazwa kursu Matematyka I (sem. 1) Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika I rok Punkty ECTS 9 punktów ECTS

Rodzaj kursu O

Od 2007/2008, sem. I Typ zajęć/liczba godzin W/60, C/60

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia: kolokwium

Terminy zaliczenia: na ostatnich zajęciach Poziom kursu

Wymagania wstępne Znajomość przedmiotu w zakresie zagadnień obowiązujących na maturze – poziom podstawowy Język wykładowy Polski

Cele dydaktyczne/efekty kształcenia

Umiejętność stosowania aparatu matematycznego do analizy i opisu obiektów i procesów

technicznych Skrócony opis kursu 1.Wstęp.

Elementy logiki matematycznej i teorii zbiorów.

Relacje. Funkcje. Funkcje elementarne.

2.Ciągi, granice ciągów. Granice funkcji rzeczywistych. Ciągłość funkcji.

3.Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.

Pochodna funkcji, własności pochodnych. Funkcje monotoniczne, funkcje wypukłe i wklęsłe,

asymptoty. Badanie przebiegu zmienności funkcji.

4. Szeregi liczbowe. Kryteria zbieżności.

Szeregi funkcyjne, szeregi potęgowe i ich zbieżność.

5. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.

Całka nieoznaczona, własności. Całkowanie przez podstawianie, przez części, całkowanie funkcji wymiernych, niewymiernych, trygonometrycznych.

Całka oznaczona i jej zastosowania.

6. Algebra.

Półgrupy, grupy, pierścienie, ciała. Ciało liczb zespolonych. Przestrzeń wektorowa. Odwzorowania liniowe. Macierze, wyznaczniki, układy równań liniowych.

7. Elementy geometrii analitycznej w R^3.

Iloczyn skalarny, wektorowy i mieszany.

Płaszczyzna, prosta i ich wzajemne położenie.

Odległości pomiędzy obiektami geometrycznymi R^3.

Pełny opis kursu 1.Wstęp.

Elementy logiki matematycznej i teorii zbiorów.

Relacje. Funkcje. Funkcje elementarne.

2.Ciągi, granice ciągów. Granice funkcji rzeczywistych. Ciągłość funkcji.

3.Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.

Pochodna funkcji, własności pochodnych. Funkcje monotoniczne, funkcje wypukłe i wklęsłe,

asymptoty. Badanie przebiegu zmienności funkcji.

(13)

4. Szeregi liczbowe. Kryteria zbieżności.

Szeregi funkcyjne, szeregi potęgowe i ich zbieżność.

5. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.

Całka nieoznaczona, własności. Całkowanie przez podstawianie, przez części, całkowanie funkcji wymiernych, niewymiernych, trygonometrycznych.

Całka oznaczona i jej zastosowania.

6. Algebra.

Półgrupy, grupy, pierścienie, ciała. Ciało liczb zespolonych. Przestrzeń wektorowa. Odwzorowania liniowe. Macierze, wyznaczniki, układy równań liniowych.

7. Elementy geometrii analitycznej w R^3.

Iloczyn skalarny, wektorowy i mieszany.

Płaszczyzna, prosta i ich wzajemne położenie.

Odległości pomiędzy obiektami geometrycznymi R^3.

Literatura Podstawowa:

1.W. Żakowski i in., Matematyka. Seria:

Podręczniki Akademickie-Elektronika, t. I-IV.

2.W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, cz. I i II.

3.W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, cz. I

Pomocnicza:

1. L. Maurin, W. Mączyński, T. Traczyk, Matematyka, t. I.

2. W. Żakowski, Matematyka, podręcznik podstawowy dla WST. t. I

3. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy.

E. Otto, Matematyka t. I Uwagi 1

Uwagi 2 Uwagi 3

(14)

Nazwa kursu Matematyka II (sem. 2) Kod kursu

Kod ERASMUSA

Rodzaj kursu O

Od 2007/2008, sem. II Typ zajęć/liczba godzin W/60, C/60

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia: kolokwium

Wymagania wstępne Zaliczony przedmiot Matematyka I Język wykładowy Polski

technicznych

Skrócony opis kursu 1.Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych rzeczywistych.

Granice funkcji. Różniczkowalność funkcji.

Pochodne cząstkowe i kierunkowe. Extrema funkcji:

lokalne, globalne i warunkowe. Funkcje uwikłane, ekstrema lokalne funkcji uwikłanych.

2.Elementy równań różniczkowych zwyczajnych.

Definicja równań różniczkowych. Problem

Cauchy'ego. Równania o zmiennych rozdzielonych, jednorodne, liniowe rzędu I i Bernoulliego.

Równania liniowe rzędu II o stałych

współczynnikach. Układy równań różniczkowych o stałych współczynnikach.

3. Elementy teorii funkcji wektorowych.

Różniczkowanie i całkowanie funkcji wektorowych.

Gradient, Dywergencja, rotacja i ich własności.

Pole potencjalne strumień.

4. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych rzeczywistych.

Całka podwójna i potrójna: własności i

zastosowania. Całka krzywoliniowa nieskierowana i skierowana: własności i zastosowania. Twierdzenie Greena. Całka powierzchniowa niezorientowana i zorientowana: własności i zastosowania.

Twierdzenie Gaussa-Ostrogradzkiego, twierdzenie Stokesa.

5. Równania różniczkowe cząstkowe rzędu pierwszego i drugiego.

6..Szeregi trygonometryczne, szeregi Fouriera.

Transformata Fouriera i Laplace a

Pełny opis kursu 1.Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych rzeczywistych.

Granice funkcji. Różniczkowalność funkcji.

Pochodne cząstkowe i kierunkowe. Extrema funkcji:

lokalne, globalne i warunkowe. Funkcje uwikłane, ekstrema lokalne funkcji uwikłanych.

2. Elementy równań różniczkowych zwyczajnych.

Definicja równań różniczkowych. Problem

Cauchy'ego. Równania o zmiennych rozdzielonych,

(15)

jednorodne, liniowe rzędu I i Bernoulliego.

Równania liniowe rzędu II o stałych

współczynnikach. Układy równań różniczkowych o stałych współczynnikach.

3. Elementy teorii funkcji wektorowych.

Różniczkowanie i całkowanie funkcji wektorowych.

Gradient, Dywergencja, rotacja i ich własności.

Pole potencjalne strumień.

4. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych rzeczywistych.

Całka podwójna i potrójna: własności i

zastosowania. Całka krzywoliniowa nieskierowana i skierowana: własności i zastosowania. Twierdzenie Greena. Całka powierzchniowa niezorientowana i zorientowana: własności i zastosowania.

Twierdzenie Gaussa-Ostrogradzkiego, twierdzenie Stokesa.

5. Równania różniczkowe cząstkowe rzędu pierwszego i drugiego.

6..Szeregi trygonometryczne, szeregi Fouriera.

Transformata Fouriera i Laplace a Literatura Podstawowa:

1.W. Żakowski i in., Matematyka. Seria:

Podręczniki Akademickie-Elektronika, t. I-IV.

2.W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, cz. I i II.

3.W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, cz. II.

Pomocnicza:

1. L. Maurin, W. Mączyński, T. Traczyk, Matematyka, t. II.

2. W. Żakowski, Matematyka, podręcznik podstawowy dla WST. t. I i II.

3. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy.

4. E. Otto, Matematyka t. I-III.dla WST. t. I 5. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy.

E. Otto, Matematyka t. I Uwagi 1

Uwagi 2 Uwagi 3

(16)

Nazwa kursu Podstawy informatyki I, Podstawy informatyki II Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika I rok

Punkty ECTS 9 punktów ECTS (sem. I = 4 punkty, sem. II = 5 punktów)

Rodzaj kursu O

Od 2007/2008, sem. I, sem. II Typ zajęć/liczba godzin W/30, L/30(I) + L/30(II) Koordynator

Prowadzący

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia:

a) Wykład – egzamin

b) Laboratorium - zaliczenie

Terminy zaliczenia:

a) Wykład – sesja letnia

Laboratorium – sesje zimowa i letnia Poziom kursu

kształcenia

Skrócony opis kursu WYKŁAD

Program skrócony

1. historia rozwoju komputerów i informatyki 2. budowa i zasada działania komputerów i

urządzeń peryferyjnych

3. schematy blokowe – sztuka budowy algorytmów 4. matlab – ogólna charakterystyka pakietu oraz

zasady użytkowania, typy zmiennych 5. instrukcje warunkowe if oraz switch 6. pętle for i while

7. funkcje – zasady pisania, zakres istnienia zmiennych

8. rekurencja 9. metody sortowania 10. operacje na macierzach

11. operacje plikowe – zapis, odczyt, typ rekordowy

12. aproksymacja i interpolacja 13. metody całkowania numerycznego 14. zasady modelowania z wykorzystaniem

simulinka

15. programowanie obiektowe i wizualne LABORATORIUM

Program skrócony

1. matlab –obsługa i zasady pisania programów, typy zmiennych, podstawowe operacje,

polecenia graficzne

2. instrukcje warunkowe if oraz switch:

Kalkulator z wyborem operacji, równanie kwadratowe.

3. pętle for i while – sumowanie kolejnych liczb całkowitych, budowa ciągu gwiazdek 4. funkcje - programy ilustrujące własności

funkcji i procedury - silnia

5. rekurencja: silnia, wartość wielomianu w

(17)

punkcie

6. metody sortowania: bąbelkowe, przez wstawienie, quick sort

7. operacje na macierzach: dodawanie, odejmowanie, mnożenie, transponowanie 8. eliminacja Gaussa, rozwiązywanie układu

równań liniowych

9. operacje plikowe – zapis, odczyt, typ rekordowy: baza numerów telefonicznych 10. aproksymacja i interpolacja 11. metody całkowania numerycznego:

Euler, Runggego-Kutty, Fehlberga, Adamsa- Bashfortha, Adamsa-Multona, Geara

12. zasady modelowania z wykorzystaniem simulinka: silnik obcowzbudny, silnik szeregowy

13. programowanie obiektowe i wizualne:

kalkulator obsługiwany myszką Pełny opis kursu

Literatura 1. Klempka R., Stankiewicz A., Programowanie z przykładami w językach pascal i matlab, UWND AGH, Kraków 2005, wydanie II\

2. Klempka R., Stankiewicz A., Modelowanie i symulacja układów dynamicznych, wybrane zagadnienia z przykładami w Matlabie, UWND AGH, Kraków 2006, wydanie II

3. Klempka R., Sikora-Iliew R., Stankiewicz A., Świątek B., Modelowanie i symulacja układów elektrycznych w Matlabie, UWND AGH Kraków 2007

4. Zalewski A., Cegieła R., „Matlab –

obliczenia numeryczne i ich zastosowanie”, WN 1996

5. Mrozek B., Mrozek Z., „Matlab uniwersalne środowisko do obliczeń naukowo-

technicznych”, PLJ 1996

6. Brzózka J., Dorobczyński L., „Programowanie w Matlab”, MIKOM 1998

(18)

Nazwa kursu Podstawy mechaniki Kod kursu

Kod ERASMUSA

Rodzaj kursu O

Od 2007/2008, sem. I Typ zajęć/liczba godzin W/30, C/30

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia: Sprawdziany i prace projektowe Poziom kursu

Wymagania wstępne Minimum – dostateczny poziom wiedzy z przedmiotów: Matematyka, Fizyka i Grafika inżynierska.

kształcenia

Nabycie umiejętności z zakresu modelowania i analizy urządzeń mechatronicznych pod kątem ich budowy i sprzężeń wewnętrznych a także

optymalnego doboru parametrów geometrycznych tak urządzeń mechanicznych jak i mechatroniczych w kontekście założonej wytrzymałości.

Skrócony opis kursu Podstawowe pojęcia i zasady mechaniki ogólnej.

Redukcja dowolnego układu sił. Warunki równowagi układów płaskich i przestrzennych. Układy

statycznie wyznaczalne. Elementy kinematyki i dynamiki punktu materialnego i bryły sztywnej.

Ruch postępowy, obrotowy, złożony, płaski i kulisty. Prawa Newtona. Praca, moc, sprawność i energia. Zasada d’Alemberta, równowaga sił.

Równania Lagrange’a.

Analiza statystyczna belek, słupów, ram i kratownic. Rodzaje obciążeń, współczynnik bezpieczeństwa, naprężenia rzeczywiste i dopuszczalne, kryterium wytrzymałości i odkształcenia. Proste i złożone przypadki

wytrzymałości. Metoda elementów skończonych dla układów statycznych.

Istota mechatroniki, systemy mechatroniczne:

analiza, optymalizacja i projektowanie. Przykłady urządzeń i systemów mechatronicznych. Aktuatory elektroniczne, pneumatyczne i hydrauliczne.

Silniki elektrostatyczne o ruchu liniowym i obrotowym.

Pełny opis kursu

Literatura 1. Engel Z., Giergiel J.: Mechanika cz. I Statyka, Kinematyka. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków 2000.

2. Engel Z., Giergiel J.: Mechanika cz. II Dynamika. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo- Dydaktyczne AGH, Kraków 2001.

3. Giergiel J., Głuch L., Łopata A.: Zbiór zadań z mechaniki. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo- Dydaktyczne AGH, Kraków 2001.

4.Misiak J.: Statyka i wytrzymałość materiałów.

WNT, Warszawa 1999.

5. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T.:

(19)

Wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa 1979.

6. Osiński Z.: Podstawy konstrukcji maszyn. PWN, Warszawa 1999.

7. Rutkowski G., Kasprzak Z.: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2000.

8. Olszewski M.: Podstawy mechatroniki.

Wydawnictwo REA s.j., Warszawa 2006.

(20)

Nazwa kursu Przedmiot humanistyczny I – Społeczeństwo informacyjne

Kod kursu Kod ERASMUSA

Rodzaj kursu O

Od 2007/2008, sem. I Typ zajęć/liczba godzin W/30

Koordynator

Prowadzący Mgr inż. Zbigniew Lankosz

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia: obecność na zajęcia , praca pisemna

Terminy zaliczenia: 23.01.2008 Poziom kursu

Wymagania wstępne brak Język wykładowy Polski Cele dydaktyczne/efekty

kształcenia

Zapoznanie studenta z pojęciem społeczeństwa informacyjnego, jego historią powstania, analizą zjawisk społecznych zachodzących w cybersieci, uwarunkowań rozwoju cywilizacyjnego, sposobu zachowań w wirtualnej rzeczywistości.

Skrócony opis kursu Społeczeństwo informacyjne-definicje Trzy fale cywilizacji wg Toeflera Historia komunikowania się

Najważniejsze wydarzenia epoki społeczeństwa informacyjnego

Serwisy społecznościowe

Internet jako źródło komunikacji między internautami

Internet a gospodarka, kultura, wojsko, polityka itp.

Zachowania społeczne w Internecie Co jest najpopularniejsze w Internecie

Wizje przyszłości społeczeństwa informacyjnego Pełny opis kursu Społeczeństwo informacyjne – definicje – wg

socjologów, wg organizacji międzynarodowych, cechy charakterystyczne, przykłady – 2 godz Trzy fale cywilizacji wg Toeflera- omówienie cywilizacji agrarnej, przemysłowej oraz najnowszej informacyjnej - 2 godz

Historia przekazu informacji i rozwoju komputerów – sposoby komunikowania się-

gesty,mimika,rysunki naskalne,mowa,urządzenia techniczne– 2 godz

Najważniejsze wydarzenia epoki społeczeństwa informacyjnego – powstanie sieci ARPANET, Internetu, Web 2.0 – 2 godz

Serwisy społecznościowe – my space, moja klasa, facebook – 2 godz

Internet jako źródło komunikacji między

internautami –poczta, grupy dyskusyjne, blogi, gry sieciowe – 2 godz

Internet a różne dziedziny życia gospodarczego i społecznego - gospodarka, kultura, wojsko, polityka, banki itp. – 8 godz

(21)

Zachowania społeczne w Internecie – etykieta, spam , hacking , cyberterroryzm, uzależnienia – 4 godz

Co jest najpopularniejsze w Internecie – portale, wyszukiwarki, wortale – 2 godz

Wizje przyszłości społeczeństwa informacyjnego – prognoza systemów komunikowania, wirtualna przestrzeń WEB3.0 – 4 godz

Społeczeństwo informacyjne: Szanse, zagrożenia,wyzwania - T.Goban-

Klas,P.Sienkiewicz – Wyd.Fundacji Postępu Telekomunikacyjnego , Kraków 1999

Społeczeństwo Internetu – R.Tadeusiewicz – Akad.Oficyna Wyd., Warszawa 2002

Pomocnicza:

Galaktyka Internetu -Manuel Castells – Rebis , 2003

Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3

(22)

Nazwa kursu Przedmiot humanistyczny II – Podstawy ekologii z elementami zarządzania środowiskiem

Kod kursu Kod ERASMUSA

Rodzaj kursu O

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia: test Poziom kursu

kształcenia

Antropogenizacja środowiska przyrodniczego.

Wprowadzenie do problematyki prawnej ochrony środowiska. Czysta energia, najlepsze dostępne technologie, proekologiczne źródła energii odnawialnej. Strategia rozwoju energetyki (UE, Polska). Zasady zarządzania środowiskiem w przedsiębiorstwie: analizy SWOT, strategie, plany emisji przedsiębiorstwa. Normy ISO serii 9000 i 14000 oraz Total Quality Management.

Przykłady strategii środowiskowych i

zarządzania środowiskiem w przedsiębiorstwach.

Zagrożenia środowiskowe: promieniowanie UV, promieniowanie elektromagnetyczne, substancje niebezpieczne (metale, związki organiczne).

Odpady, ścieki, emisje (ze szczególnym uwzględnieniem energetyki i przemysłu

elektronicznego). Przykładowe technologie i instalacje przemysłowe służące ochronie środowiska. Wybrane zagadnienia z zakresu komunikacji środowiskowej: wydawanie dźwięków, echolokacja, bioluminescencja, feromony,

narządy elektryczne. Fizjologia narządów zmysłów (mechanorecepcja, fotorecepcja, chemorecepcja, elektrorecepcja,

propriorecepcja). Rozpoznawanie wybranych

gatunków roślin i zwierząt; przykłady biotopów.

FORMA PROWADZENIA ZAJĘĆ: Wykład stanowi wprowadzenie do tematu. W ramach zajęć

ćwiczeniowych studenci pracują w 2- 3 osobowych grupach. W ramach ćwiczeń studenci przygotowują analizę wybranego zagadnienia na podstawie zestawu informacji (case study), lub rozwiązują zadania koncepcyjne i obliczeniowe. W trakcie kursu kilka zajęć ma formę wyjazdów terenowych (rozpoznawanie wybranych gatunków przy pomocy kluczy), zwiedzanie wybranych instalacji

technicznych służących ochronie środowiska (np.

stacja segregacji odpadów, spalarnia, instalacje wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych), lub też wyjazdów do parku

(23)

narodowego, krajobrazowego lub użytku ekologicznego (gatunki ginące, biotopy).

Literatura 1. KUCOWSKI Jerzy, LAUDYN Damazy, PRZEKWAS Mieczysław, Energetyka a ochrona

środowiska. WNT Warszawa 1997.

2. LEWANDOWSKI Witold. Proekologiczne źródła energii odnawialnej. WNT Warszawa 2001.

3. POSKROBKO Bazyli. Zarządzanie środowiskiem.

PWE Warszawa.1998.

4. LEDWOŃ Krystian. Ekologiczne podstawy kształtowania technosfery. PWN. Warszawa, Wrocław. 1998.

5. JAMROŻY Grzegorz, Klucze do oznaczania kręgowców i niektórych oznak ich bytowania.

AR Kraków 1990.

6. SCHMIDT- NIELSEN Knut „Fizjologia Zwierząt”- różne wydania

7. O’NEIL Pete, „Chemia środowiska” - różne wydania.

(24)

Nazwa kursu Technologia informacyjna Kod kursu

Kod ERASMUSA

Rodzaj kursu O

Od 2007/2008, sem. II Typ zajęć/liczba godzin W/30

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia:

a) Wykład – zaliczenie z oceną Terminy zaliczenia: sesja letnia Poziom kursu

kształcenia

Skrócony opis kursu 1. Pakiet Microsoft Office – Word, Excel, Powerpoint oraz Access – podstawy pracy, zasady składu tekstu i opracowań wyników, prezentacje graficzne, tabele i wykresy przestawne, bazy danych, VBA,

2. sieci komputerowe – zasady działania i konfiguracji,

3. systemy operacyjne – zestawienie i charakterystyka,

4. sztuczna inteligencja – Algorytmy Genetyczne oraz logika rozmyta.

Literatura Dowolna literatura z zakresu MS OFFICCE (przykłady poniżej)

1. Microsoft Office Access 2003. Krok po kroku; Online Training Solutions, Inc.

Wydawnictwo RM 2004,

2. Microsoft Office Excel 2003. Krok po kroku;

Curtis Frye Wydawnictwo RM 2004,

3. Microsoft PowerPoint 2002 krok po kroku, Perspection, Inc. Wydawnictwo RM 2001, 4. Microsoft Office Word 2003 krok po kroku,

Wydawnictwo RM 2005, Algorytmy Genetyczne:

5. Algorytmy genetyczne i ich zastosowania;

David E. Goldberg, Wydawnictwa Naukowo- Techniczne 2003.

(25)

Nazwa kursu Teoria obwodów I Kod kursu

Kod ERASMUSA

Rodzaj kursu O

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia:

a) Ćwiczeń - oceny

z kolokwiów (kartkówek) b) Przedmiotu – egzamin pisemny

Terminy zaliczenia: koniec semestru i sesja egzaminacyjna

Stosowane zwolnienia z egzaminu pisemnego na podstawie dobrych ocen z ćwiczeń (warunki podawane są na początku semestru)

Poziom kursu Studia I stopnia - inżynierskie Wymagania wstępne -

kształcenia

Rozumienie zagadnień z zakresu układów elektrycznych, umiejętność tworzenia modeli

obwodowych oraz ich opisu matematycznego, a także analizy obwodów w stanach ustalonych i

nieustalonych.

Skrócony opis kursu Analiza obwodów prądu stałego i sinusoidalnie zmiennego

Pełny opis kursu Definicja obwodu elektrycznego, elementy obwodu dwu i wielokońcówkowe oraz liniowe i nieliniowe, zależności prądowo napięciowe. Źródła sterowane, wzmacniacz operacyjny. Równania obwodu, prawa Kirchhoffa. Równanie różniczkowe obwodu pierwszego i drugiego rzędu, stała czasowa, częstotliwość własna, równania stanu. Stan

ustalony i nieustalony obwodu. Analiza obwodu w stanach ustalonych: obwody prądu stałego i

sinusoidalnego. Metody analizy: rezystancji

(impedancji) zastępczej, prądów oczkowych, napięć węzłowych. Własności obwodów liniowych: zasada superpozycji, twierdzenie o źródle zastępczym, twierdzenie o kompensacji, zasada wzajemności, równoważne przenoszenie źródeł. Obwody prądu sinusoidalnego, wartości skuteczne zespolone prądu i napięcia, impedancja zespolona. Wykresy wektorowe. Moc prądu sinusoidalnego: chwilowa, czynna, bierna, pozorna i pozorna zespolona, współczynnik mocy, poprawianie współczynnika mocy (kompensacja mocy biernej). Rzeczywiste elementy obwodu – schematy zastępcze i wyznaczanie ich parametrów. Zjawisko rezonansu, rezonans napięć i prądów. Topologia (struktura obwodu), elementy teorii grafów. Macierze opisujące (incydencji):

oczkowa, węzłowa, pękowa. Drzewo grafu, oczka i pęki fundamentalne. Własności grafów, podstawowe

(26)

twierdzenia. Zastosowanie teorii grafów do analizy obwodu elektrycznego – metoda prądów strunowych i napięć konarowych.

Literatura Literatura podstawowa.

1. S. Bolkowski: Teoria obwodów

elektrycznych. Wydanie czwarte WNT Warszawa 1995, 1998.

2. J. Osiowski, J. Szabatin: Podstawy teorii obwodów t.I – III, WNT Warszawa 1993, 1993, 1995, 1998.

3. S. Bolkowski i inni: Teoria obwodów elektrycznych: zadania, WNT Warszawa 1998.

4. J. Szabatin i E. Śliwa (redakcja): Zbiór zadań z teorii obwodów – cz. I i II, Wydawnictwo Polit. Warszawskiej, Warszawa 1997.

– Literatura pomocnicza

1. Vademecum Elektryka. Poradnik dla

Inżynierów, Techników i Studentów, Wyd.

COSiW, Warszawa, 2003.

2. Z. Majerowska: Elektrotechnika Ogólna w Zadaniach, PWN Warszawa 1999.

3. S. Mitkowski:Nieliniowe obwody

elektryczne, Uczelniane Wyd. Naukowo – Dydaktyczne AGH, Kraków 1999.

4. S. Osowski: Komputerowe metody analizy i optymalizacji obwodów elektrycznych. WPW Warszawa 1993.

(27)

Nazwa kursu Wychowanie fizyczne Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Studium Wychowania Fizycznego Kier/spec/rok Elektrotechnika/ I rok

Punkty ECTS 0 punktów ECTS

Rodzaj kursu O

Okres (rok

akad/semestr) Od 2007/08/sem. I i II Typ zajęć/liczba godzin C/30(I) + C/30(II) Koordynator

Prowadzący

Sposób zaliczenia Zaliczenie z oceną Poziom kursu podstawowy

kształcenia

Cele dydaktyczne:

wszechstronne przygotowanie studentów do uczestnictwa w kulturze fizycznej przez: harmonijny rozwój organizmu, kształtowanie psychomotoryki, kształtowanie umiejętności ruchowych niezbędnych w różnych przejawach działalności ludzkiej – utylitarnej, rekreacyjnej, sportowej, obronnej, artystycznej, służącej pomnażaniu zdrowia.

Wyposażenie studentów w zasób niezbędnej wiedzy do podejmowania samodzielnych zadań na rzecz prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Kształtowanie pozytywnej postawy względem własnego ciała i kultury fizycznej.

Efekty kształcenia:

Po ukończeniu kursu student powinien: opanować podstawowe umiejętności i wiadomości z zakresu różnych dyscyplin sportu, umieć je zaadoptować na potrzeby czynnego uczestnictwa w kulturze fizycznej, przestrzegać podstawowych zasad higieny życia codziennego.

Skrócony opis kursu Zapoznanie z podstawowymi umiejętnościami i wiadomościami z zakresu różnych dziedzin kultury fizycznej

Pełny opis kursu Sprawność ogólna - ćwiczenia kształtujące w różnych formach: ćwiczenia przy muzyce i do muzyki – aerobik, elementy stretchingu, ćwiczenia z przyborami(piłki, skakanki, ławeczki, drabinki).

Zabawy i gry ruchowe.

Piłka siatkowa - doskonalenie techniki podstawowej:

odbicia, zagrywka, wystawa, plasowanie, zbicie.

Doskonalenie taktyki: ustawienie i zastosowania prostych zagrań taktycznych. Zapoznanie z aktualnymi przepisami gry.

Piłka koszykowa - doskonalenie techniki podstawowej: rzuty, kozłowanie, poruszania się w ataku i obronie , zasłony. Doskonalenie taktyki podstawowej: współpracy w dwójkach, trójkach z wykorzystaniem zasłon, obrona „każdy swego” i strefowa. Z zapoznanie z aktualnymi przepisami gry.

Piłki nożna - doskonalenie techniki podstawowej:

przyjęcia, podania, prowadzenie piłki, uderzenia na bramkę, różne formy gry uproszczonej, gra właściwa.

Przepisy gry. Unihock - nauka i doskonalenie techniki gry: prowadzenie piłki, przyjęcie i podanie, strzał na bramkę, zwody, dryblingi.

Taktyka obrony: poruszanie się, ustawienie, blokowanie strzałów, odbieranie piłki przeciwnikowi. Taktyka ataku: ustawienie,

(28)

współpraca w 2 i 3, rozgrywanie akcji 1:1, 2:1, 2:2, 3:2. Przepisy gry.

Tenis stołowy - doskonalenie gry pojedynczej, doskonalenie gry deblowej - współzawodnictwo.

Zabawy i gry terenowe. Ćwiczenia siłowe – siłownia, atlas – kształtowanie siły ogólnej.

Literatura Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3

(29)

Rok II

(30)

Nazwa kursu Bezpieczeństwo użytkowania urządzeń elektrycznych Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika II rok Punkty ECTS 1 punkt ECTS

Rodzaj kursu O

Od 2008/2009, sem. III Typ zajęć/liczba godzin W/30

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia: dwa kolokwia, pytania ustne Poziom kursu

Wymagania wstępne Znajomość podstaw elektrotechniki Język wykładowy Polski

Zapoznanie z podstawowymi wymogami BHP przy urządzeniach elektrycznych nn, wn; kwalifikacji przy obsłudze urządzeń elektrycznych, udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej

Program skrócony

Podstawowe przepisy z zakresu BHP przy urządzeniach elektrycznych; Obowiązki pracodawców i pracowników w zakresie BHP, Organy nadzoru; Przyczyny wypadków, ocena zagrożeń, postępowanie w razie wypadku; Środ- ki organizacyjne i techniczne przy pracy przy urzą- dzeniach elektrycznych; Działanie prądu, pól elektromagnetycznych na organizmy żywe (człowieka); Ak- tualne wymogi Przepisów i Norm w zakresie budowy i eksploatacji urządzeń elektrycznych; Napięcia bezpieczne, dotykowe, krokowe i wrażeniowe; Ochrona przed dotykiem bezpośrednim, rodzaje osłon IP, klasy ochronności; Układy bardzo niskich napięć SELV, PELV, FELV; Charakterystyka i wybór środków przed dotykiem pośrednim przy urządzeniach w/n; Organiza- cja bezpiecznej pracy przy urządzeniach elektrycznych, funkcje osób zatrudnionych w energetyce, kwalifikacje, rodzaje poleceń, przygotoeanie miejsca pracy; Sprzęt ochronny: podstawowy, dodatkowy i ochrony osobistej, terminy badań; Zagrożenia poża- rowe od: urządzeń elektrycznych, wyładowań atmosferycznych, strefy zagrożenia wybuchem, wymogi, oznaczenia i badania; Ratownictwo porażonych prądem elektrycznym, uwalnianie, pierwsza pomoc; Gaszenie pożarów urządzen elektrycznych, środki gaśnicze Pełny opis kursu WYKŁAD

1. Podstawowe przepisy z zakresu BHP przy urządzeniach elektrycznych.

2. Obowiązki pracodawców i pracowników w zakresie BHP, Organy nadzoru.

3. Przyczyny wypadków, ocena zagrożeń, postępowanie w razie wypadku

4. Środki organizacyjne i techniczne przy pracy przy urządzeniach elektrycznych

5. Działanie prądu, pól elektromagnetycznych na organizmy żywe (człowieka)

6. Aktualne wymogi Przepisów i Norm w zakresie budowy i eksploatacji urządzeń elektrycznych 7. Napięcia bezpieczne, dotykowe, krokowe i rażeniowe

8. Ochrona przed dotykiem bezpośrednim, rodzaje osłon IP, klasy ochronności

(31)

9. Układy bardzo niskich napięć SELV, PELV, FELV 10. Charakterystyka i wybór środków przed dotykiem pośrednim przy urządzeniach w/n

11. Organizacja bezpiecznej pracy przy urządzeniach elektrycznych, funkcje osób zatrudnionych w

energetyce, kwalifikacje, rodzaje poleceń, przygotoeanie miejsca pracy

12. Sprzęt ochronny: podstawowy, dodatkowy i ochrony osobistej, terminy badań

13. Zagrożenia pożarowe od: urządzeń elektrycznych, wyładowań atmosferycznych, strefy zagrożenia

wybuchem, wymogi, oznaczenia i badania

14. Ratownictwo porażonych prądem elektrycznym, uwalnianie, pierwsza pomoc

15. Gaszenie pożarów urządzen elektrycznych, środki gaśnicze

Literatura Literatura Podstawowa

1. Kodeks Pracy z 1996 roku 2. Prawo Budowlane z 1994 roku 3. Prawo Energetyczne z 1997 roku 4. Normy PN-IEC, PN/EN

Literatura Pomocnicza

Jan Strojny, "Bezpieczeństwo Użytkownika Urządzeń Elektrycznych", skrypt AGH.

(32)

Nazwa kursu Inżynieria materiałowa w elektrotechnice Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika II rok Punkty ECTS 5 punktów ECTS

Rodzaj kursu O

Od 2008/2009 sem. 3 Typ zajęć/liczba godzin W/30, C/30

Sposób zaliczenia Egzamin Poziom kursu

Wymagania wstępne Podstawy fizyki i chemii Język wykładowy Polski

Uzyskanie wiadomości o podstawach teoretycznych konstrukcji urządzeń elektrycznych, budowie materii ze względu na zastosowania w

elektrotechnice

Skrócony opis kursu 1. Materiały elektrotechniczne a tendencje rozwojowe w elektrotechnice. Nowoczesne technologie w budowie materiałów dla elektrotechniki

2. Elementy budowy urządzeń elektrycznych :ob- wód elektryczny, układ izolacyjny, obwód magnetyczny

3. Budowa fizykochemiczna materiałow

4. Elektromagnetyczna natura materii. Równania Maxwella

5. Czynniki wpływające na własności materiałów elektrotechnicznych

6. Zależność rezystywności elektrycznej mate- riałów od temperatury

7. Materiały przewodzące. Własności i zastosowanie technicznych materiałów przewodzących 8. Obciążalność pradowa materiałow przewodzą-

cych Podstawy doboru 9. Materiały nadprzewodzące

10.Materiały półprzewodzące. Techniczne elementy półprzewodnikowe

11.Materiały izolujące, dielektryki 12. Techniczne materiały izolacyjne polimerowe, gazowe, ciekle

13.Charakterystyka materiałów do urządzeń elektrycznych niskiego i wysokiego napięcia 14.Nowoczesne technologie materiałów dla

teleinformatyki. Nanotechnologie 15.Metody fizykalne badan materiałów elektrotechnicznych

Pełny opis kursu Pełny opis zawiera rozszerzenie każdego z w/w punktów i stanowi materiały wykładowcy

Literatura 1. B.Florkowska,J.furgał,M.szczerbinski, R.Włodek,P.Zydron:Materiały elektrotechniczne Wyd. AGH 2008

2. Z.Celinski:Materiałoznawstwo Elektrotechniczne ,Politechnika Warszawska,Warszawa 19983.

3. Poradnik Inżyniera Elektryka ,tomI WNT 1995

(33)

4. Vademecum Elektryka,Poradnik dla

Inżynierów, techników i studentow, Wyd COSiW Warszawa 2003

5. B.Florkowska :Materiały do wykładów 6. Normy PN,PN-EN,PN-IEC

(34)

Nazwa kursu Maszyny elektryczne Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika II rok Punkty ECTS 5 punktów ECTS

Rodzaj kursu O

od roku akad. 2008/2009 semestr 4 Typ zajęć/liczba godzin W/30, L/30

Sposób zaliczenia laboratorium: kolokwia z poszczególnych działów kursu, całość przedmiotu: egzamin

Poziom kursu Studia I stopnia (inżynierskie)

Wymagania wstępne Podstawowe wiadomości z matematyki, fizyki oraz elektrotechniki teoretycznej w zakresie szkoły wyższej

Język wykładowy

Znajomość budowy podstawowych maszyn elektrycznych i transformatorów oraz ich

własności jako elementów systemów energetycznych i napędowych.

Skrócony opis kursu Obwody magnetyczne maszyn elektrycznych i

transformatorów. Uzwojenia maszyn elektrycznych wirujących. Pole magnetyczne w szczelinie

powietrznej. Siła elektromotoryczna rotacji i transformacji. Indukcyjności uzwojeń. Moment elektromagnetyczny. Budowa, zasada działania, modele obwodowe, podstawowe parametry i

charakterystyki eksploatacyjne transformatorów, maszyn synchronicznych, indukcyjnych i

komutatorowych w typowych warunkach pracy i zasilania. Przegląd podstawowych typów mikromaszyn.

Pełny opis kursu WYKŁAD

Transformator jednofazowy − wyprowadzenie równań modelu matematycznego. Schemat zastępczy transformatora. Transformator jednofazowy zasilany na- pięciem przemiennym, bieg jałowy, stan zwarcia, napięcie zwarcia, sprawność, zmienność napięcia.

Praca równoległa transformatorów, autotransforma- tory, transformatory trójfazowe dwuuzwojeniowe.

Uzwojenia maszyn elektrycznych wirujących, pole magnetyczne w szczelinie powietrznej. Moment elektromagnetyczny.

Maszyna synchroniczna trójfazowa − budowa, zasada działania. Model matematyczny. Praca samotna generatora. Własności ruchowe i podstawowe charakterystyki maszyn współpracujących z siecią energetyczną. Synchronizacja. Obwody tłumiące (rozruchowe) maszyn synchronicznych.

Rozruch silników synchronicznych.

Budowa i zasada działania maszyn indukcyjnych trójfazowych. Model matematyczny.Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej. Moment elektromagnetyczny. Regulacja prędkości.

Rozruch. Równania dynamiki trójfazowej maszyny

(35)

indukcyjnej. Silniki indukcyjne

głębokożłobkowe i dwuklatkowe. Jednofazowe silniki indukcyjne.

Budowa i zasady działania i konstrukcji maszyn komutatorowych. Model matematyczny maszyny komutatorowej. Rodzaje maszyn komutatorowych.

Charakterystyki ruchowe. Komutacja, bieguny komutacyjne. Oddziaływanie twornika.

Mikromaszyny synchroniczne. Silniki histerezowe.

Maszyny z biegunami wpisywanymi. Silniki

przekształtnikowe. DC Brushless Motors. Silniki skokowe. Silniki przełączalne.

ĆWICZENIA LABORATORYJNE

Prowadzone są w pracowni komputerowej z wykorzystaniem środowiska MATLAB. Są ściśle skorelowane z wykładem i obejmują: uproszczony projekt transformatora jednofazowego, uproszczony projekt uzwojeń generatora trójfazowego,

komputerowe procesy identyfikacyjne oraz obliczenia charakterystyk eksploatacyjnych transformatorów, generatorów i silników synchronicznych, silników indukcyjnych oraz komutatorowych.

Literatura J.Skwarczyński: Wykłady z przedmiotu Maszyny Elektryczne dla studentów kierunku elektrotechnika na studiach I stopnia.

Skrypt PWSZ w Tarnowie, 2007 Uwagi 1

Uwagi 2 Uwagi 3

(36)

Nazwa kursu Matematyka III Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika II rok Punkty ECTS 4 punkty ECTS

Rodzaj kursu O

Od 2008/2009, sem. III Typ zajęć/liczba godzin W/15, C/30

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia: kolokwium

Wymagania wstępne Zaliczone przedmioty matematyka I i matematyka II Język wykładowy Polski

technicznych

Skrócony opis kursu I. Rachunek prawdopodobieństwa.

1.Zagadnienia wstępne.

Pojęcia: zdarzenia elementarne, zdarzenia losowe, przestrzeń zdarzeń elementarnych, algebra zda- rzeń, niezależność zdarzeń.

2.Pojęcie prawdopodobieństwa.

Definicja prawdopodobieństwa: klasyczna, aksjoma- tyczna, geometryczna, zmienna losowa jednowymia- rowa, rozkład zmiennej losowej, dystrybuanta, funkcja gęstości, wartość oczekiwana, wariancja.

Zmienna losowa wielowymiarowa, rozkłady brzegowe i warunkowe, analiza regresji.

II. Statystyka matematyczna.

1. Pojęcia statystyki, przykłady przestrzeni sta- tystycznych,

2. Dystrybuanta empiryczna i jej własności, 3. Estymacja punktowa, przedziałowa, testowanie hipotez.

4. Analiza wariancji.

Pełny opis kursu I. Rachunek prawdopodobieństwa.

1.Zagadnienia wstępne.

Pojęcia: zdarzenia elementarne, zdarzenia losowe, przestrzeń zdarzeń elementarnych, algebra zda- rzeń, niezależność zdarzeń.

2.Pojęcie prawdopodobieństwa.

Definicja prawdopodobieństwa: klasyczna, aksjoma- tyczna, geometryczna, zmienna losowa jednowymia- rowa, rozkład zmiennej losowej, dystrybuanta, funkcja gęstości, wartość oczekiwana, wariancja.

Zmienna losowa wielowymiarowa, rozkłady brzegowe i warunkowe, analiza regresji.

II. Statystyka matematyczna.

(37)

1. Pojęcia statystyki, przykłady przestrzeni sta- tystycznych,

2. Dystrybuanta empiryczna i jej własności, 3. Estymacja punktowa, przedziałowa, testowanie hipotez.

4. Analiza wariancji.

1.J. Ombach, Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa.

2.K.Kukuła, Elementy statystyki w zadaniach.

3.W. Krysicki i in., Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna w zadaniach, cz. I i II.

Pomocnicza:

A. Plucińska, E. Plucińska, Probabilistyka, Rachunek prawdopodobieństwa Statystyka matematyczna.

(38)

Nazwa kursu Metody numeryczne Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika/ II rok Punkty ECTS 2 punkty ECTS

Rodzaj kursu O

Okres (rok

akad/semestr) Od roku 2008/2009 sem. 3 Typ zajęć/liczba godzin W/30, L/15

Sposób zaliczenia Ocena Poziom kursu

Wymagania wstępne Zaliczone przedmioty: Podstawy informatyki I, podstawy informatyki II

kształcenia

Umiejętność stosowania metod numerycznych w technice; wykonania obliczeń symulacyjnych i projektowych urządzeń i układów elektrycznych.

Umiejętność implementacji metod numerycznych porozwiązywania zagadnień inżynierskich.

Skrócony opis kursu Aproksymacja i interpolacja funkcji. Różniczkowa- nie i całkowanie numeryczne. Metody numeryczne rozwiązywania układów równań algebraicznych. Roz- wiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych i równań różniczkowych cząstkowych. Algorytmy po- szukiwania ekstremum funkcji.

1.

Modelowanie i symulacja układów dynamicznych, elektrycznych oraz energoelektronicznych (obiekty liniowe i nieliniowe)

2. Aproksymacja wielomianowa

3. Interpolacja wielomianowa, trygonometryczna i funkcji sklejanych

4. Zagadnienie węzłów interpolacji

5. Układ równań liniowych - eliminacja Gaussa

6.

Równania nieliniowe - metoda stycznych, kolejnych przybliżeń i połowienia

7. Układ równań nieliniowych 8. Metody całkowania numerycznego

9. Metody optymalizacji kryteria i wskaźniki jakości - Hooka-Jeevesa

10.Optymalizacja nastaw regulatorów silnika obcowzbudnego prądu stałego

11.Modelowanie maszyny prądu przemiennego

12.

_Analiza częstotliwościowa sygnałów elektrycznych

13.Metody projektowania grupy energetycznych filtrów prostych

Literatura 1. Klempka R., Stankiewicz A., Programowanie z przykładami w językach Pascal i Matlab, UWND AGH, Kraków, 2005

2.

Klempka R., Stankiewicz A., Modelowanie i symulacja układów elektrycznych. Wybrane zagadnienia z przykładami w Matlabie, UWND AGH, Kraków, 2004

3.

Klempka R., Stankiewicz A., Sikora-Iliew R., Świątek B., Modelowanie i symulacja układów elektrycznych w Matlabie - przykłady, UWND

(39)

AGH, Kraków 2007 Uwagi 1

Uwagi 2 Uwagi 3

(40)

Nazwa kursu Metrologia I (sem. 3), Metrologia II (sem. 4) Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki Kier/spec/rok Elektrotechnika II rok

Punkty ECTS 7 punktów ECTS (sem. 3 = 2 punkty, sem. 4 = 5 punktów)

Rodzaj kursu O

Od 2008/2009, sem. III Typ zajęć/liczba godzin W/30(III) + W/30(IV), L/45 Koordynator

Prowadzący

Sposób zaliczenia Forma zaliczenia: wykład – zaliczenie, laboratorium – zaliczenie, całość - egzamin

Terminy zaliczenia: cztery kolokwia w trakcie zajęć laboratoryjnych, zaliczenie laboratorium po IV

semestrze, egzamin po semestrze IV Poziom kursu

kształcenia

Umiejętność posługiwania się standardowymi

przyrządami pomiarowymi analogowymi i cyfrowymi, opracowywania wyników pomiarów, oceny błędów i niepewności pomiarowych w układach pomiarowych Skrócony opis kursu Wzorce i jednostki miar. Podstawy przetwarzania

analogowo-cyfrowego i cyfrowo-analogowego. Pod- stawy pomiarów cyfrowych. Metody i przyrządy pomiarowe analogowe i cyfrowe. Błędy pomiarowe i niepewność wyników pomiarów. Pomiary kompensacyjne. Układy pomiarowe. Pomiary wielkości elektrycznych, nieelektrycznych i magnetycznych.

Przetworniki pomiarowe. Rejestracja danych pomiarowych.

Pełny opis kursu WYKŁAD

Program skrócony

1. Pojęcia podstawowe – definicje pomiaru, skale, jednostki, metody pomiarowe, sygnały pomiarowe, przetworniki pomiarowe, przyrzą- dy pomiarowe.

2. Niepewność pomiaru i błędy przyrządów pomiarowych- definicje i sposoby obliczania 3. Własności dynamiczne przetworników pomiaro-

wych i korekcja błędów dynamicznych 4. Wzorce stosowane w pomiarach wielkości

elektrycznych.

5. Elektromechaniczne przyrządy pomiarowe – zasada działania, budowa i zastosowanie 6. Zasady i rodzaje przetwarzania analogowo-

-cyfrowego i cyfrowo-analogowego.

7. Cyfrowe pomiary czasu, częstotliwości i fazy.

8. Woltomierze cyfrowe – zasady działania i budowa.

9. Oscyloskop elektroniczny – budowa i zastosowanie pomiarowe.

10.Rejestratory analogowe i cyfrowe 11.Techniczne metody pomiarowe.

12.Mostkowe i kompensacyjne metody pomiarowe.

13.Metody i przyrządy dla pomiaru mocy i ener-