• Nie Znaleziono Wyników

Taschenwörterbuch der polnischen und deutschen Sprache : mit Angabe der Aussprache nach dem phonetischen System der Methode Toussaint-Langenscheidt. T. 2, Deutsch-Polnisch

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Taschenwörterbuch der polnischen und deutschen Sprache : mit Angabe der Aussprache nach dem phonetischen System der Methode Toussaint-Langenscheidt. T. 2, Deutsch-Polnisch"

Copied!
632
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)
(3)

LANGENSCHEIDTA SŁOWNIKI KIESZONKOWE

dla podróży, lektury, konwersacji I dla użytku szkolnego

LANG ENSCH El DTS TASCHENWÖRTERBÜCHER

für Reise, Lektüre, Konversation

und Schulgebra uch

(4)

Metoda T o u s s a in t-L a n g e n s c h e id t

Słownik kieszonkowy

ęzyków polskiego i niem ieckiego

Z p o d a n ie m w y m o w y syste m e m fonetycznym m e to d y T o u s s a in t-L a n g e n s c h e id t

Część druga

Słownik niemiecko-polski

o p ra c o w a li

prof. Dr. Albert Zipper i prof. Dr. Emil Urich

P ierw sze w yda n ie

Zarejestrowany znak ochronny

B E R L I N - S C H Ó N E B E R G K s ię g a rn ia n a k ła d o w a L an g e nscheidta

(P ro f. G. Lan g e nsch e idt)

(5)

-I

j

i

Methode T ou ssaint-Langenscheidt

T aschenwörterbuch

der polnischen und deutschen Sprache

M it Angabe d e r A u ssp ra ch e nach dem p h o n e tische n S ystem d er M ethode T o u s s a in t-L a n g e n s c h e id t

Zw eiter Teil f j

D e u t s c h - P o l n i s c h

" T - B e a rb e ite t von

Prof. Dr. ^Ibert Zipper

und

Prof. Dr. Emil Urioh

Erste A u fla g e

Eingetragene Schutzmarke

B E R L I N - S C H Ö N E B E R G L an g e nsch e idtsche V e rla g sb u ch h a n d lu n g

(P ro f. G. L a n g e n sch e id t)

(6)

■ f i l Biblioteka Główna

Uniwersytetu Gdańskiego

1100216822

Wszelkie prawa, zwłaszcza prawo przekładu na inny język, zastrzeżone.

Copyright 1919 by

Langenscheidtsehe Verlagsbuchhandlung (Prof. G. Langenscheidl) B e r ł i n - S c h u n e b e r g

Langenscheidtseho Buchdruclcerei, Berłin-Schuneberg1

T i » 8 ^ % k o g c O f

1100216822

(7)

Przedmowa.

Niniejszy słownik kieszonkowy różni się od wszystkich słowników niemiecko-polskich, jest bowiem dotąd pierwszym i jedynym słownikiem niemieckim, który

1. podaje wymowę wyrazów niemieckich;

2. poucza dokładnie o odmianie imion (rzeczo­

wników, przymiotników, liczebników, zaimków i czasowników);

3. podaje możność wyszukania dla każdego po­

jęcia odpowiedniego wyrazu polskiego. Wszak w każdym języku moc takich wyrazów, które mogą oznaczać dwa pojęcia i więcej nawet.

Wwydanych dotychczas słownikach znajdujemy wprawdzie obok wyrazu niemieckiego szereg wyrazów polskich na oznaczenie owych k ilk u pojęć, ale niemasz wskazówki, który z tych wyrazów uybrać jako jedynie stosowny i wla- . ściwy w danym wypadku. Przedewszystkiem

chodzi o to przy tłumaczeniach na język polski i przy pisaniu (n. p. listu) po polsku. Otóż w n a szym słowniku po raz pierwszy znaj­

dują się różne wskazówki, zwłaszcza zapomocą synonimów niemieckich, i na ich podstawie łatwo dobrać właściwego wyrazu polskiego.

Słownik k ie s z o n k o w y nie może zamykać w sobie całego bogactwa wyrazów i zwrotów języka.

Zdaje się nam jednak, że nie spotkamy się z zarzu­

tem, jakobyśmy podawali zbyt mało.

(8)

Za pomoc w załatwianiu korrekt i udzielanie trafnych uwag dziękujemy serdecznie p. radcy szkol­

nemu W . Reslowi. Wobec zawodowych współpra­

cowników firm y nakładowej zaciągnęliśmy dług głębokiej wdzięczności .tak za zestawienie wzofów deklinacyjnych i konjugacyjnych jak za ich gorliwe i wielce pożyteczne współdziałanie w czasie powstania rękopisu i< druku dzieła i za wzorowe spełnianie głównej części trudów korrektorskiek.

W e L w o w ie , w listopadzie 1919 r.

Prof. D r . A lb e r t Zipper.

P rof. D r. B m il U rich.

V I

«

\

(9)

SBortuort.

®a§ porliegenbe ©nfcbenroörterbucb unterfdöetbet ftch uou alíen beutfcb=potnifcbeu SBBrterbücbern. ©s ift ncim=

lieb ba§ erfte unb einjige beutfct)=v>oInifd^e SBBrterbucb, baS 1. bic StuSfpracbe bet- beutfc^en SBBrter n n g ib t;

2. über alle bie © e flin a tio n ber Jtomina unb bie Konjugation ber Serben beireffenben fra g e n Huf=

fcbtufi g ib t;

3. ben Sfenuber in beit Staub fetjt, fü r jebcn Siegriff ben entfprecbenbeu potnifcben StuBbrucf äu finben.

© cfjr niele 3luöb,rücfc haben ja jtoei ober auci) titear Siebcutungen. S ie bisher erjcíjienenen beutfcb»

potnifcben SöBrtcrbücber führen mot)t bie potnifcben Stusbriicfc an, bie beit m annigfaltigen S3ebeu=

tungen ciite§ einjigeu beutfdjen StuBbrudS cnri [preßen, allein taffen unb barüber ganj im ©unfein, m e lie r non alíen biefcn potnifcben Siusbrücfen im befottbereu galle ber allein anjuioenbeube fei. S3or altem tjanbett eS fiel) um bie SBatjI beS richtigen SSorteä bei Übcrfe^ungcn ins tjSotnifcbe ober beim .tßotnifcbfcbreiben. I t u f e r SBBrterbucb gibt burefj mancherlei §itnoeife, ittsbefonberc m it £ itfe anberer beutfeber SBBrter Stuffcbtufs, metdjer polnifcbc 2tu§=

bru d iujebembefonbercngaIiebergefucbterict)tigeift.

©elbftnerfiänbticb fa n u e in ® n fc b e n n > B rte rb u c b nicht ben oottftänbigenSßortfcfia^ unb noch meniger alte 9iebenS=

arten einer Sprache enthalten, geboch b iirfte ttuS faunt ber S orftm rf treffen, bah m ir bie ©renjen a ttju eng ge=

Sogen hätten.

(10)

VIII

g iir iptife bei ber Sorreitur ttttb Iveffenbe ©emeriutigcu bcmfen mit § e rn r gcfjttlrat äö. Sleäl. Seit uuffeitfcf)aft=

licfjen ÜJiitavbeitern ber 33erlagöi)anblung finb.tm r für bic 3ufcmimenfiefltmg ber 35efIittaiion§= ittib floujugations=

muffet fomie für anregenbe unb frudftbringenbe £etlna£)me am gottgange beä Sßerfeä ttnb gen)iffenf)aftefte ©efotgung be§ SBioenantcibä an ber Sorreftuv feljr »erpfiicfjfct.

Sem Berg, int JtODcmber 1919.

tßrof. D r . ?l[bett Stpper.

<^rof. D r . ©mil Uridj.

v

/

(11)

Uwagi wstępne.

■ 1. Zasadę p o c z ą tk u a lfa b e ty c z n e g o przepro­

wadziliśmy ja k najściślej:

a) W alfabetyczne™ miejscu znajdują się także a) nieprawidłowe formy czasowników, stopnia wyż­

szego i stopnia najwyższego przymiotników i t. d.;

P) rozmaite formy zaimków; y) najważniejsze imiona własne i skrócenia; 5) przedrostki (iBorftlben) jakoteż częściej używane przyrostki (Hincfjjtlben) ja k ...Ijcit, ...fcit, ...lid), .\.(ośS i t. d.

b) Co do c z a s o w n ik ó w z ło ż o n y c h wydru­

kowano tylko takie formy nieprawidłowe, które nie istnieją jako niezłożone; n. p. od czasownika złożonego ócgeben znajduje się w słowniku tylko forma begungen, nie zaś beging, ponieważ gittg (od gcijen) umieszczone, jest w miejscu alfabetyczniem. Tak samo rzecz się ma z imiesłowami rozpoczynającymi się przedrostkiem gc=.

c) R z e c z o w n ik i c z a s o w n ik o w e - i inne na ...łjeit, ...feit, ...ung najczęściej pominięto, gdyż ich two­

rzenie z dotyczących czasowników i przymiotników nie napotyka na trudności. Z reguły rzeczownik czasownikowy na ...ung dla zaoszczędzenia miejsca nie jest wymieniony jako osobny wyraz, lecz bezpo­

średnio przy czasowniku zaznaczony skrótem Su.', n. p. hclcibigcit obrażać [-zić]. Su. obraza f.

d) Wyrazy jednakowo pisane,, ale różniące się czyto pochodzeniem czyto jako część mowy, najczę­

ściej podane są k a ż d y z osobna i oznaczone licz­

bami l , 2 i t. d. Wyrazy składające się na słownik często łą c z ę się w g r u p y , wśród których jednak poszczególne wyrazy główne wyróżniają się dosta­

tecznie p ó ł tłu s ty m d ru k ie m . Przy wyrazach

złożonych pierwsza część wyrazu, pó której następują

trzy punkty, tworzy nagłówek.

(12)

X

2. W y r a z y z ło ż o n e i pochodne utworzone zapomocą przedrostków pozoać po pionowej kresce dzielącej, tak że pojedyncze składniki wyrazu łatwo rozpoznać można, zwłaszcza głównik czasowników złożonych. Wyrazy złożone z reguły pominięto, jeżeli ani znaczenie głównika ani określnika uległo zmianie.

3. W y m o w ę oznaczono przy każdym wyrazie niezłożonym, przy wyrazach złożonych zaś tylko, je­

żeli jeden czy drugi składnik nie znajduje się w sło­

wniku wymieniony jako osobny wyraz. Jeżeli przy częstem p o w ta r z a n iu (n. p. wskutek licznych prze­

drostków i przyrostków) część wymowy nie podaje się, brak taki zastępuje kreska (-).

4. A k c e n t. Każdy wyraz osobny (o półtłustym druku), zaopatrzony jest w akcent ('). Przy wyra­

zach złożonych główny akcent spoczywa na określniku, poboczny na główniku.

5. Z n a k p o w tó rz e n ia czyli t y ld a („) zastę­

puje- cały nagłównik i całą wymowę albo część wy­

mowy głównika albo p o p rz e d z a ją c e g o w y ra z u p ó łt łu s t o d ru k o w a n e g o . Znak £ oznacza powtó­

rzenie głównika ze zmianą dużej lite ry początkowej na małą albo małej na dużą. N. p. po 9t'bjefti'o (J't- jćktrt), £iftf) (_wjsz) ma znaczyć n'bjcfti’mfrfj (»’tjbktf- wjsz); przy (t’I6ern (s,’n>enn), £l)dt oznacza 2t(bern£|eit f

©b (wymowa przyrostka pod ... fyeit).

6. D e k lin a c ja 4 k o n ju g a c ja . Przy każdym wyrazie niezłożonym liczby w kółku z następującą literą wskazują na wzór pod tymże znakiem w e . wzorach deklinacyjnych i konjugacyjnyeh. Przy wy­

razach złożonych tylko w takim razie podawano te wskazówki, jeżeli ostatni składnik złożenia albo nie jest używany sam dla siebie albo jeżeli odmiana złożonego różni się od odmiany niezlożonego.

Przy czasownikach n ic p r z e c h o d n ic h podano, czy tworzą czasy złożone zapomocą słowa posiłko­

wego łjaben (fj.) czy słowa posiłkowego feitt ifn)p ale

niema wr tym względzie żadnej wskazówki, jeżeli

wyraz niezłożony posługuje się słowem ftctben albo

jeżeli wyraz złożony nie różni się co do używania

słowa posiłkowego od wyrazu niezlożonego.

(13)

XI

7. C z a s o w n ik i podaje się w formie niedoko­

nanej. po której w nawiasie [ ] następuje forma doko­

nana. Jeżeli formy niedokonanej niema, podano formę dokonaną i oznaczono dodatkiem noli.

8. B ó ż n ic e w z n a c z e n iu jednego wyrazu oznaczamy : a) znakami (J1, \ i t. d.); b) zapomocą wyrazów równoznacznych; c) zapomocą poprzedzają­

cych podmiotów, przedmiotów, objaśnień niemieckich;

d) zapomocą następujących przedmiotów (w znaczeniu gramatycznem i objaśnień polskich; e) podaniem przeciwieństwa (n. p. Sctnb, @si. Stabt). Wszystkie te objaśnienia drukowane są drobnem pismem.

Średnik oznacza koniec podanego znaczenia;

następuje nowe znaczenie.

Wykaz znaków i skróceń znajduje się na str- X IX i X X II części poprzedzającej właściwy słownik-

9. P is o w n ia . Dla wyrazów niemieckich mia- rodajnemi są powszechnie przyjęte zasady, urzę­

dowej pisowni. Pisownia polska stosuje się do za­

sad uchwalonych w r. 1918 jako powszechnie olrg-

wiązujących.

(14)

ä$ortemerfuitöe».

1 . Sie a lp fta b e tife fte ä tn o rb n u n g ift mögtieftft ft reng burcftgefüftrt. a) 3ln alpftabetifefter Stelle iinb aueft gegeben: aj bie unregelmäßigen gormen ber geitmörter, be« Somparatiob ober ©uperlatiob ufi».; ß) bie oer=

fc£)iebenen gönnen ber Ißronomtna; y) bie ipicfjtigften (Sigennamcn unb'Stbfürsungen; 8) bie SBorfilben unb bie häufig uorfomnienben ?iafi)ft(&en wie ...igeit, ...feit, ...lieft, ...lob ufrc,

b) Bon .ju )a m m e n g e fe ftte n S e rb e n fanben nur bie unregelmäßigen gormen älufnnftme, bie nieftt getrennt

»orfommen, jB . oon „begehen" nur b ie g o m „begangen", nieftt aber „beging", mcii „g in g " (non „gehen") an alpftabetifefter Stelle fteftt. Sabfelbe g ilt oon «ßartijipie#

mit ber Borftlbe „ge".

e) B e r b a lfu b f ta n t io a unb anbere SBörter auf ...fteit, ...fett, ...ung ftnb meiftenb rocggelaffen roorben, ba iftre Gilbung oon ben entfpreeftenben Sterben ober 9lbjef=

tiucn im Scutfcften unb Stolnifcften feine Scftroierigfeit bietet. 3tt. ben meiften gälten ift bab Bcrbalfubftantro auf ...ung ber Siaumerfparnib roegett nieftt alb befonberer Sitclfopf gegeben, fonbern unmittelbar an fein Berbum angeftängt unb bureft S u . bejeieftnet roorben; jB .: „bc=

teibigen" obrażać [-zić]. S u. obraza f. ¡£>ier fteftt S u.

für „Bclctbiguitg f ® b".

(I) Sßörter oon glcieftcr ©tftreibung, aber oon ocr=

feftiebener Slbftammung ober oerfcftiebetter SBortart, finb mciftcnó g e tre n n t aufgefüftrt unb in foleftem gälte mit i, 2 ufto.' bejcicftnet roorben. Sagegen finb 3 u>ammen=

gehörige Söörter ftäufig a n g e ftä n g t, fo b a ftö v u p p e n

entftanben ftnb, in benen fteft jeboeft bie einjetnen Sticft--

toörter bureft iftren fetten Srucf genügenb abfteben. Bei

ffufummenfeftungen bilbet bann ber erftc Söorttcil, bem

brei tßunftc angeftängt finb, ben Sitelfopf.

(15)

xnr 2. S u fa m m e n fe b u n g e n unb ä tb te itu n g c n m it Sorfilben finb burdj einen fe n fre d jte n S e il ft ritt) gc=

fenngeidjnet, fo bnfi bic einseinen äßortbcftanbteitc leidjt jtt unterfcljeiben finb, inäbefonbere baä „Sim ples" bei gufamnfengefebten Serben. Bufammengefe^te SBörier ftnb geroüljnlidj n itf jt aufgenommen, tuenn @runb= unb Se=

ftimmungäroort il)re Sebeutung unoeränbert beibefjalten.

3. Sie S lu bfpra dje ift bei jebent Simples, bei ju=

fammengefebten SBBrterri aber nur bann angegeben, wenn ber eine" ober anbere Seil ber 3ufammcnfe(;ung nidjt alö befonberer Siteltopf oorfommt. Söirb bei h ä u fig e r S ß ie b e rb o tu n g (gS. bei Sor= unb Stadjftlben) ein Seil ber 2lu§fprad)e nid)t gegeben, fo ftefjt bafür, ber, S in b e = ft r i cf) (-).

4. S e to n ttn g . Sei jebemmefjrfilbigenSitelfopf (ober Stidjroort) ift ba§ Songeicijen (’) gefegt roorben. Sei 3«=

fammenfebungen liegt ber §auptton geroijimlid) auf bem Se=

ftimmungSroorte, auf bem anberen SBortteil ein Stfebenton.

5. Sa§ ä B ie b e rtjo lu n g S g e id je n ober bie S ilb e („) erf'efet ben gangen Sitelfopf fotuie bie gange 2lu§=

fpradje, ober einen Seil ber Sludfpradje be§ Sitelfopfeb ober beä n o rlje rg e fie n b e n f e ttg e b ru e fte n SS5orte§.

Saä Seiten £ bebeutet bie SBiebcrljoiung bes Süelfopfb (ober Stidjroortä) in »eränberter gönn (großer ober Heiner Slnfangäbudjftabe!); gS. bei St’ b j e f t i ’» (»'tjgkü’i): „S iftfj (~wfsz)" foE beiften: „a'bjeiti'oifd) (a tjsktf'wlsz)"; ferner bei a lb e r n (&'tbeRn): „S ^ett"foE Reiften: „9llbernl)eit/® b"

( 2 (udfprad)e ber Sadjfilbe bei „...i)cit").

C. S e f li n a t i o n un b K o n ju g a tio n . Sei jebent Simplep ift im Sepie bes -SBörterbud&eS burd) eingefreiftc 3tffern m it folgenbem römifdicm Sucljftaben (gS.. ®g,

®b, @d) auf ba§ in ber Seftinatioh§= unb Konjuga=

tionbtabelle ftcijeitbe ibiufter uertniefen morgen. Sei gm fammengefe|ten äöörtern ftnb nur bann ffinroeife gemacht roorben, roenn ber lebte Seftanbteil ber Sufammenfefcitng entroeber nicht ringeln oorfommt ober aber fidj in ber Seflination ober Konjugation uom Simples unterfdjeiljet.

Sei ben i n t r a n f i t i u e n Serben ift angegeben, ob fie bie gufammengefebten Seiten m it bem JpilfSjeittoort „hn=

ben" (b.) ober „fein" (fn) bilben; aber feine Eingabe-ift

gemacht roorben, roenn ba§ Simples nur m it „haben"

(16)

tonjugiert wirb, ober wenn fiel) ba« jufammeitflefefetc Sßort in biefer §infid)t nicht nom @implep unterfcheibet.

7 . ®ie S e rb e n finb in ber iptperfeftinen (unoolt=

enbeten) $orm gegeben, worauf in ediger ,Stammet [ ] bie perfeftroe (nottenbete) $orm folgt. Kommt bie tm=

perfeitine $orm nicht nor, fo ift bie perfeftioe gegeben unb burd) „o o ll." bejeidjnet.

8 . Sie S e b e u tn n g b u n te rfc tjie b e ein unb beb=

fetben äöorteb finb geEennjeidmet: a) burd) Dorgefetste Seichen; b) burd) ©pnonpme; c) burd) uorgefe^te benifefje Objette, ©nbjelte ober ertlürenbe Semertungen; d) bureb - nacijfolgenbe polnifche Objefte ober Semerfungen; e) bureb Eingabe ber entgegengefe^ten Sebeutung; ugt. jS . „Sanb (ögf. stabt)". Sie (Srlciuterungen finb ftctb in tteiner Scbrtft

gebrudt. .

Sab ©emitolon Begeiciinet bab @nbe ber gegebenen Sebeutung; bann folgt eine neue Sebeutung.

S ie Säbelte

n

ber 3eid)en unb Stbturjungen befinbet fid) ©eite X IX bib X X I I beb Sorbrudb.

9 . 3 ie d )t febreibung. Sür bic Schreibung ber beutfeben SBlirter bienten alb, ©runbtage bie amttidjen Siegeln für bie beutfdjc 9 ied)tfd)reibung. Sie Schreibung ber' potnifeben StBörter beruht auf ben 1918 atb allgemein geltcnb befdjloffenen ©runbfäbcn.

XIV

(17)

XV

Wskazówki dla wymowy

znak

objaśnienie p rz y k ła d y

Samogłoski i dwugłoski

ą głębokie, d łu g ie a fam (kąm)

^Saar (pąn) laf)m (lam) ą to samo krótsze tfa te in (lątćn'n)

s£tintg (pitl'nia) a w ysokie , ja sn e , k ró tk ie a,

ja k pierw sze w słow ie chata

Sfamm (k im )

U nosowe nieco d łu g ie a. ja k w e fra n cu skie m enfant

en bant (pada)

ę zam knięte d łu g ie e gebcit (gę b°n)

@ee (zę) nefjnten (nę'men) g ile t (filę') p o r t ie r (p«RtJęr) to samo krótsze h e a t e r (tęą't°R) \ otwarte długie je Safe (kt-’zP)

©efitff (gefe’s) SRaljne (m ij'n ") SĘatfe (szg’ze) iPoitiere (ppRt1j;'R<‘) >

11

to samo krótsze labieren (iędj'R en)

23aiffier (bes’O 6. o tw arte k ró tk ie e, ja k cci meitn (wen)

Cdrdje (tjf Rdj.e)

e

led w ie słyszalne e gelegeit (gelę'gen) ii nosowe dość d łu g ie e. ja k (Soufin (kuza')

ręka Xerraiu (leni/’)

I zam knięte d łu g ie i Sifiet (ł)I'beD

®ie6 (dip) i I)« (¡n)

i to samo nieco krótsze 3)frigent (djR ige'nt) iłiabbt (R&'bi) 1 o tw a rte k ró tk ie i ® irfid )t (d fk frfjt)

bezdźwięczne k ró tk ie i Suite ( jq 'lb )

(18)

XVI

znak ! '■ . ' / .. . • ■: 1

objaśnienie p rzykła d y

0 zam knięte d ługie o s-8ote (b ó'te) iiio o t (bot) opite (o'ne) SHitoeau (niw o') S r it o t (tR iko') 0 to sarno nieco krótsze aRomcnt (m o m tjnn

' Citfjo (e’ tfjo) (> o tw a rte k ró tk ie o, ja k most © to ff (sztęf) o nosowe dość d łu g ie o, ja k !

wąs y

SBon&on (b s b o '),

ii zam knięte d łu g ie d SBite (tB’n e)

@oet(je (g B V j 9 ie ia£teur (itędftktB'»)

0 to samo krótsze SiBscfc. (4ioeę'zl’ i

Ofcmom (pkonp'nn ii o tw arte k ró tk ie d tdnneu (k $ 'n en)

Wdncp (m^nct)) ii nosowe nieco d łu g ie ii ępatffun (p&nf$’)

zam knięte d łu g ie u bu (dii)

V to samo krótsze

| m t (hot) U i)r (CiR) S o u r (tfiR) Diuttte (R fil’n” ) S o u jiit (kozfl') u ( ‘ otw arte k ró tk ie u C ujuS (tu'ksus) ft zam knięte d łu g ie ii ©¡¡te (g tt'te)/

SBSIjne (b3’n e) S tftt ( ? 4 '0

ii to samo krótsze am iiłterett (&mijzi'Reii)

¡Bureau (biiRó')

«PtjWfif (fiiz i'k ) fi o tw arte k ró tk ie ii £ iitt c (h u 'te)

W p ite (m u'Rte)

Ol | 9Rai (mćri)^

B a tie rn (b ó i’eRni S?eiś (iatp)

ou a + o SóaitS (naus)

¿ to w n (klaun)

ot 9 + » ę iiu je r (hót'z«R)

Bcute (bot’t°)

(19)

XVII

znak objaśnienie p rzykła d y

Spółgłoski

h p olskie b S är (bgn)

c p olskie c Bier (ein)

(puc) C£öfar (cs'zftn) jufeijenbB (cu'zęenc) bereite (beRat'c)

cz polskie cz ßeho (czg'Ip)

beittfd) (dotcz) Cf) podobne do polskiego ch lächeln (Ig'd)ein)

fie le n (sztg'd)en) B e id e n (cat'd)en) riedjen (Ri'ri)en) 8öcf)er (lo'ii)cR) B»d)ter (cu'ci)teR) fu rd jig (fu Rci)j(f)) ß^em ie (djęmi')

fb p olskie ch machen (m&'d)en)

fodjen (kQ'&ftn)

%ud) (t\id)) randjen (Rau'd)en)

d polskie d bein (dain)

f p olskie f fe ilt (fa'in)

SBetter (fj$'teR) Slffe m « )

*ßi)i!ofOpf) (filo z o 'l)

K p olskie g geben (g f'b °n )

h p olskie h beben (h f'b en)

j p olskie j je (je)

S o je (bo'je) lotja t (ipa ja'i) Ö id a rb (b fijd R t) Sorgnette ilbfuijb'tyj

k p olskie k Sari (kjR l)

Spier (klgß) Cadiä (iik s ) Pi (A M I r o g (tRok) . I p olskie 1, ja k lilia Ö ilie (U 'lie)

Ö&ntpe (l&'m pe)

Deutsch-polnisch

1>

(20)

X V III

znak o bjaśnienie p rzykła d y

m p olskie n i mein (motn)

n p olskie n nein (natn)

% nosow y d źw ię k, nieznany ję z y k o w i polskiem u

laug (t&%)

® a n f (d&ifek) P p olskie p ł>cifiett ( p |'s en)

afi (ftp) R nieco odmienne od p o lskie ­

go r

ro t (Rot) Bar (bąK) Ditjein (R 3n) S fatarrl) (kä tä 'iu

S p olskie s groft (gKos)

Sauce (zo'se) BeS (dgs) lü fte n (k § 's en)

sz polskie sz @(f)ein (sziun)

rafei) (r£sz)

©petfe (szpai'z®) (sztöt) (Sijaife (szę'ze)

t. p olskie t 4 au (tau)

Üfterefe (tęRę'ze)

®ori> (b§Rt)

w p olskie w SBeftr (węR)

SSampir (w ä ’ mpiR)

z p olskie z Seele (z?'le)

SRofe (RS'ze)

ż polskie ż @enie (żenj1)

gem rnat ( Ä n d 'l )

(21)

K P V £ *- f>

3 eid)en.

F fa m iliä r, aucf) <S*>raci)e beS (mtgeßilbeten) © olfeS.

\ (Äomct) feiten, meitig ge=

bräucf)lirf;.

t

(ilrcitj) n e ta ltct.

+++ (b« i trcuje) Tegeitüibrig ,f alfcf).

& (®«cd)miffeufcf)aftlid)e§ 2Bort.

^ (»turne) ©ffanse, SBotanif.

O (ßafmrab) J e tfm ii.

& (©editierter) m ilitä rifcl}.

t (*ütfer) (Sdjiffaijrt.

% (©eibftiid) ¿paubel.

m OßofHjom) ©oftmefeit.

W& (Sofomotibe) (Sifettbaljn.

(Saljrrab) ftiabfafprfbort.

f (sJtote) SRitftf.

5 (©feiten) tiefer;, © a rte n b au .

((otftmge) ©aufunft»

(Siriet) 9ftai$entatif.

(iRetorte) (£l)entie.

Oöii&ftrnbi) © ie ftro te d jn if.

(@tobn3) ^äuberfunbe.

B (SBnffenfedüb) SBappenfimbe.

6 (vUfntapftab) iH ra n e ifu n b e . Th. (©age) ¡RectytStoiffenfdjiaft.

~ f- ® orBem erfim gen 5.

" (©ieidifieitSjeicfcen) gleich.

=| Z n ak i.

F, w yra z p osp o lity albo pro s tacki.

% (kometa) w y ra z rza d ki, n ie ­ używ a n y.

f (krzyż) w y ra z zastarzały.

+++ (trzy krzyże) n ie g ra m a tyka l- n ie , źle.

Qj (książka) w yra z u m ie jętn y.

? (kwiatek) ro ślin a , w y ra z bo- taniczy.

O (koio zębate) w y ra z technicz­

ny.

X (mieeze) w ojskow ość.

(kotwica) że glarstw o.

® (moneta) ku pie ctw o .

^ (trąbka) poczta.

^ (parowóz) k o le jn ictw o . M ) (bicykl) ko la rstw o . J' (nuta) m uzyka.

S (rydel) ro ln ic tw o , ogro-j d nictw o .

A (pionek) budow nictw o.

h (cyrkiel) m atem atyka.

/ m (retorta) chemja.

Ć (błyskawica) ele ktro tech n ika .

^ (glob) g eo g ra fja, kra jo zn a w ­ stwo.

0 (tarcza herbowa) h eraldyka.

j£* (laska Eskulapa) m edycyna.

h (waga) um iejętność praw a.

~ zob. U w a g i w stępne 5.

r_" (znak równości) ró w n a 'się .

(22)

‘Jlbfitrjungen. □

ci. oud) także

a. 9lbjcf'tiu, ISigenfdjaftö*

ttjo rt p rz y m io tn ik A . ob. acc. S lftu fa tib czw a rty

przypadek

3«if. Stbtńrsnng skrócenie adr. Slbtocvü, U m ftanbSw ort

p rzysłó w e k allg. allgem ein o gólnie atnnt. atnatom ie anatom jn Viptt).. Slpottjcter aptekarz Stritt). S lr itljm e tii, SKcct)en=

In n ft ra c h u n k i art. S fr tite l, ®efcf>tcd)tS=:

lu o rt ro d za jn ik 3(ftr. Slftronom ie, ©tcrn=

im tb c a stro n om ja Stftrot. 3 iftro lo g ic, ©ternbeute*

re i a stro lo g ja SiOl. b ib lifd ) b ib lijn y Łit-lu. b isw e ile n n ie kie d y bib. befonbcrS szczególnie b nrfd j. fiń rfrtjiio S w y ra z s tu ­

dencki

® I)ir. ttfim ttg ie c h iru rg ja ej- S io n in n ttio n , SMnbe-

lu o rt sp ó jn ik cnipr. Słom lm ratio stopień

w yższy

Ihtib.dat. X a tiu trze ci przypadek d im . S m n in u tin , 5*erHeine=

TungS-mort w y ra z zd ro ­ b n ia ły

Skrócenia.

bć biefeö to

b je biefe te ,

e-a eiuaubcr w zajem nie jed n o d ru g ie c-e eine je d n a e-§ . eine?' jednego, kogo e-nt einem jednem u, komu e-n einen jednego, kogo e-r einer jed e n eijnt. etyemcilS d aw niej eigtt. cigeutUd) w ła ściw ie

et. ctma§ coś

f fte m iu in u m , w cib lid i ro dza ju żeńskiego Öedjtf. $ e d )tfu n ft szerm ierka Scrufpa . $eritfpred)iüeieu tele-

fo n ja

fio- figürlich, b ü b iid i obra­

zowo

^ tu g iu . g lugm efen lo tn ic tw o G. o b ję li, © e u itiń d ru g i p rz y ­

padek

® co l. © eologic geologja

® 9 f- © cgcnfnt) p rzeciw ień stw o

© ra m . © ra tm n a tii g ra m a ty­

ka

i)-

Ijabcn (ja k o słowo po­

siłko w e , fn lfS je ttw o T t)

•Oift. tu fto ric , ©efi^itfite b is to rja

1. ob. lustr.^ n ftriu n c u ta i(i^ ) szósty przypadek

(23)

impet-. g m p e ra ti» , ¡BefeI)IS=

form tryb rozkazujący im p f. Sm pctfeft czas przesz­

ły : aurfi uuuottcnbctc .iiaitblm ig czynność niedokonana

inbett. inbellir.abel nieod- ,

mienne «

in t. 'SuterieMion, Sntpfuu buugćioort w ykrzyknik .'i«». immriaSel, uuuetduber.

berlicĄ nieodm ienne tru it. iro itijrf) iron icznie Sngbto. Sagbtocjcit m yśliw stw o j. jeutaub kto ś 1 i-s jcntanfccs kogoś i m jemaitbem kom uś j-tt ietnaubcit-kogoś K a rte itfl). S iartettfp icl g ra

w k a rty

Stodjf. Stodjlmift kucharstwo k-o kogo ientcmbeg, ientau*

beit

tok. to Ho lii i ' zbiorowo k-n komu jentattbcnt

i- iaffen

Jy. ob. loc. tiotatiu siódmy przy-j

>n. mnciicit (padekl

*« iBiaSEuIiimm, mttmiiid) rodzaju męzkiego Skal. fflłaletei malarstwo SI!cd). Siicdjamf mechanika SJiiit. Skineralogic minera­

logia

" ift mcifteitg najczęściej SKptfi. 10ii)ti)oiogie m itologja n Sientrmn, fiidjltd) ro­

dzaju nijakiego

A*, ob.nom. Siomiuatiu pierwszy przypadek

o. ofjne bez

$ a ri. «parlament sejm p f. bokcitbcte §dnblung

czynność dokonana

«pljarnt. «pt)arm ajie,airjneilim ft nauka o lekarstwach tpijot. 5|SĄotograpiic fotografja tpijpf. ipl)l)fit fizyka p l. tptural, W ietjrjaljl

liczba mnoga port. poetiftf) poetycznie ąjol. tp o tilil polityka p. p. «partiiipium sperfettt,

jmciteS SIHtttelwort im iesłów czasu prze­

szłego

p r. «ptouoiuen, g iirlu o rt zaimek

pro«, proPittjieil, lanbfd)aft=

lid) prowincjonalizin p rp . 'p tiip o fitio n , Slierfjdlt- uidiuort przyimek pr.pers. 'Pćrjmtalprdnojncn,

perfSnltdieS fpitrw ort zaimek osobowy pr.poss. ‘Poffeffinprouomcn, Sc.

jitjanjeigcubesgurmort zaimek dzierżawczy SKeltgton re lig ja

jteljc zobacz

©uSftantiP, ipauptmi rzeczownik

© tng ular, ® iitja l)l . liczba pojedyńcza

feiu (jako słowo posił­

kowe, (ę ilfg je itto o rt) X X I

Diet.

i-

sp­

in '

(24)

X X II

Su. fu & fta u titu e rtc r ^ r t fiiu - V. U>erb(um) czasownik tiD (f. (Seite X II) V. ob.voc. 33ofatib p ią ty przy- sup. © u p e rla tib najw yższy padek

stopień ogl. uergleidie porównaj

T ije a . Xi)eater te a tr ” /*'• ■ iiU ta n fitib e ś g e itio o rt , S u m . X u rm ue je n g im n a s ty ­ czasow nik nieprze-

ka chodni

Xpp. ^ p p o g ta p ijic , 33udj= v /i. trcmfitibeS g e ittu o rt b ru rfe rfu n ft d ru k a r­ czasow nik przechodni

stw o Boli. Oohenbet dokonane

lib e rtr. ufiertrcigcn przeno­ >0. lo c rb e u (ja k o słow o po­

szony siłko w a , ^ iifS je itto o rt)

im pet’j. u ttp c rjo n lid ) nieoso- 3«- ju n t SBeijpiei n. p., na

bowo p rzykła d

u n tr. m ttrc n u b o r nie- 3etmf. 3 c i$ e u lu n b e ryso-

ro zdzielnie w n ic tw o

u nboli. m tbofleitbet niedoko­ 3 oo t. 3ooIogtc, X ie rfu ttb c

nane zoologja

uftt). ititb jo toeiter i t. d., SI- ju ja m m c tt razem i ta k dalej 8ffS (n) 3ujam m eitje&uug(en)

u. oon ze, z złożenie, złożenia

X

(25)

Siotijcu

. >

;

(26)

s

Jt otilen

(27)

XXV

Wzory deklinacji i konjugacji.

A. Deklinacja.

I. U w agi ogólne.

W ję s y k u n ie m ie c k im ro zróżn ia m y d w ie d eklin acje c z y li o d m ia n y: m o c n ą i s ła k ą . N ie któ re rz e czo w n iki w sg. od­

m ie n ia ją się w e d łu g m ocnej, w p l. w e d łu g słabej d e k lin a c ji;

ta ką odmianę nazyw a m y o d m ia n ą m ie s z a n ą . N ie któ re w y ra z y m a ją n i e p r a w i d ł o w ą , n ie k tó re podw ójną d e k lin a c ję (a za­

razem rozm aite znaczenie).

W y ją tk i tw o rzą także p rz y m io tn ik i i im ie s ło w y rze czow n i­

kowo u żyte, -wyrazy obce i im io n a w łasne.

1. 'W edług r o d z a j u m a ją rze czo w n iki następujące końców ki w nom., gen., dał. i acc.

A. Męskio.

a)

Odm. mocna sg.:— , (e)g, (e), — 3?l- '■ (e), (e), (c)n, (e)

i : er, er, cm , er.

W ie lo k ro tn ie w p l. zn ajd u je się p r z e g ł o s (§ 2, d).

b) Odm. słab a : końcó w ka (c)n, w y ją w s z y nom. sing.

c) Odm. m iesza n a : sg. mocno, p l. słabo odm ieniane.

B. Żeńskie.

nie o d m ie n ny, ^ ¡. częścią mocno, ‘częścią słabo ja k u m ęskich.

(J. Nijakie.

a)

Odm. mocna mocnej odm. u m ęskich.

b) Odm. m ieszana = m ieszanej odm. u m ęskich.

2. P r z e g l ą d w e d ł u g o d m ia n i n i e p r a w i d ł o ­

w o ś c i . ą

a) I)o odm iany m o c n e j należą:

w sg. m ęskie i n ija k ie ,

w p l. w y ra z y w s z y s tk ic h trzech ro dza jó w . b) Do odm iany s ł a b e j n ależą:

w sg. ty lk o m ęskie, •

w p l. w y ra z y w s z y s tk ic h trz e c h ’ rodzajów . c) W y ra z y żeńskie w sg. n ie o dm ie n ia ją się.

d) P r z e g ł o s w p l. (a i aa > a, o i oo > i), « > ü, au > äu) m ają liczn e w y ra z y m ęskie o dm iany m ocnej, w s z y s tk ie żeńskie

Deutsch-polnisch. c

(28)

odm iany mocnej i w y ra z n ija k i „SIoS" i „Stloftcr". N ie kied y sg.

i p l. ró żn ią się m iędzy sobą ty lk o przegłosem . F o rm y n ie k tó ry c h w yra zó w są ch w ie jn e , in n e m a ją rozm aite znaczenie stosownie do tego czy n żyw ane są z przegłosem czy bez przegłosu.

e) N ie któ re m ęskie i n ija k ie p rz y jm u ją w p l. końców kę i -er. Jeżeli ja k iś w y ra z okazuje p i. ta k z „e r" ja k i bez te j ko ń ­ c ó w k i, zazwyczaj łą czy się z tern ró żnica w' znaczeniu.

f) PI. w yra ża się przez końców kę -8 u k ilk u rzeczow ników zakończonych na sam ogłoskę; n ie k ie d y u żyw a się ko ńcó w ki -8 w m ow ie potocznej p oufałej.

I I . K o ń c ó w k i p rz y odm ianie.

r A. W liczbie pojedynczej (tg.).

X. Por. I, § 2, c.

2. W 2. przypa d ku (gen.).

a)

Zawsze -c8 m a ją -wszystkie słow a na 8, fdj, fi, B, 8 i 3, jakoteż w ogóle w s z y s tk ie w y ra z y kończące ,się k ilk u spół­

g łoskam i ; końców ka 8 p rzyte m zm ien ia się na (, końców ka fj pozostaje po d łu g ie j samogłosce, zam ienia się na (j po k ró tk ie j

samogłosce. . .

b)

Zawsze - i m a ją w y ra z y k ilko zg ło sko w e , je ż e li ostatnia zgłoska n ie je s t akcentow aną, zw łaszcza w y ra z y na e, el, em, en, er, ig, i tuj. iein, lin g , fal, fei, tum.

c) inne w y ra z y c h w ie ją się m iędzy -8 i -c8.

d)

K ilk a w yra zó w ma w gen. -n, -en albo -en8.

3. W 3. p rzypa d ku (dał.).

a) Końcówkę -e p rz yb ie ra ją z re g u ły w szystkie w yrazy, któ re wr gen. m a ją -e8. (Por. także § 2, a.)

b) K o ń ców ki -e n ie p rz y b ie ra ją w .d d i. w y ra z y oznaczające m a te rja ł do w y ra b ia n ia czegoś ( „alei W clb") i i - ; końców ka -e odpada też w sta łych zw rotach łączących dw a w yra zy przez unb ( „ m it ® u t unb SBlut"), w reszcie u w szystkich w yrazó w obcych i im io n w ła sn ych .

c) W ra zie w ą tp liw o ś c i poleca się -c opuścić.

d) K ilk a słó w ma w dat. -u albo -en.

_4. W 4. przypa d ku (acc.).

Acc. w og ó le ró w n a się n o m in a ty w o w i; n ie któ re w yra zy m ają - li albo -en.

B. W liczbie mnogiej (pl).

a) Kom., gen. i a co. są zawsze jed nakow e.

b) W dat. w y ra z y o p l. na -8 pozostają p rzy tejże końcówce, w szystkie inn e m a ją zawsze - lt albo -cit.

c) W y ją tk i tw o rzą w y ra z y obce.

Uw. P rz y m io tn ik i rzeczow nikow o użyte ob. @)l.

XXVI

(29)

X XV II

I I I . W z o ry odm iany.

T yld a (ta k się nazyw a znak „ ) pow tarza w sg. nom. sg

w pZ. nom. j?Z. /

A. Rodzaj uik.

® a Rodzaj n ik określn y.

nom. gen

. / m ber be§

^ \ f hic ber

^ n baS be»

1*!• m, n bie ber

dat. acc.

einem einen

einer eine

einem ein

B. Odmiana mocna rzeczowników.

Gen, sg. (e )g ; Nom, p l. n ig d y n (ja k o końców ka).

(2)a P l. na -er, z przegłosem (ty lk o m i n).

iönb n ^(e )s ~(e) ~ 33äber .U

© a ’ Jak © a , g > f, jj > ff.

•tnuä n Kaufes im ufc a lb o __

® i)Io fi n S d jIoffe s Schlöffe a lb o __

$iiu fcv Ś d jK ffe r

«vtt

^t»

(2)b Jak (2)a, w gen. ty lk o

93efi&tmn n ~ „ » efife tiin te r*^

* S)enintöl w p l. fakże podług (2)g.

~U

(2)c Jak ® a , bez przegłosu w p l.

Söilb n ~(e)$ ~(e) 53ilbcr ^11

(2)c l Ja k ® c , § ' > f.

9teiS u 9ieife$ Steife albo ^ SHeifcr

© d P l. na -e, z przegłosem («» i w).

Saum m ~(e)9 ~(c> SBämuc

ffla rfd ) m „e s ~(e) „ Skärfcfjc

® ru fi m „ cs „(c ) „ ©rüge

«.u

~it

~ it

® d ‘ Jak © d , 6 . > ff, g > f.

S a l ™ fSaffes S8affealbo„ „

$ a l i m fpalieo £ a ife a lb o „ „ Söffe epölfc (?)e Ja k © d , w gen. ty lk o -6.

*8ifdjof m ~ ^

5Uta'r m ^

iöifdfiifc

Stitä’t e * ~n

* Pl- także podług (2) g ‘ . (T)b R od za jnik nie o kre śln y.

nom. gen.

m ein eines

f eine einer

n ein eines

dat. acc.

bent ben

ber bie

bent ba5

ben bic

(30)

xxv nr

(2:f Żeńskie, w ag. im ., zresztą ja k © d .

.’gaub f ~ ~ i ’äube

© t 1 Jak ® f , 8 > f,

8

> fi.

®ang f ~ ~ ®änfe

Stuft f ~ ~ ~ * “ (!«

aJl

o t ,J\

~

© g Jak © d , bez przegłosu w p l.

Sial m ~(e)6 ~(e) ~ 3(alc ~1t ~ '

töaft m ~es ~(e) »aftc

W flfj n ~Cö ~(C) ~ SOłafic ~n ~

Śnie' n ■ ^6® S n i'e f ~

* gnie w gen. ag. JS i -ei-, w p l S ilić i Smcc.

© g 1 Jak © g , gen. sg. ty lk o -9.

© n jia n m ($n,\ianc

© h Jak @ g , S > f.

® m ä w ®rci[es ©reife albo ~ „ ©reife ~

© b 1 Jak @ h. 3 ł ft > ff.

(£rfenntnidn...ffe$ ...ffc i - ~ (Srtenntniffc ~ o t ~ Slntbofi m ...ffes ...fic i ~ ~ 2lntboffc a. asM ~ (2)i Żeńskie, w sg. inv.

$ ra itg fa l f ~ ~ * Ira n g fa le ~ ~1t ~ ( i i 1 Jak (ił ii, 8 > fi-

Kenntnis f ~ ~ Steuntuiffc ~ ,v.n -

Bez osobnej k o ń c ó w k i w p l (w y ra z y na cr, cl, Ctt, c)s z przegłosem w p l.

SBater m ~ ~ Später rvtt

(graben m ~ ©räben^ ~ ~

02)k Żeńskie, w sg. i n v zresztą ja k (2)j.

S h ittcr f ~ OTittcr . j t r

©1 Jak @ j, bez przegłosu w pl. (ty lk o m i n).

W aler m . ~ - ~

© cb irg e« ~

fflłiibcticn » ~s ■ ~ Sieben«

C.

O d m ia n a s ła b a .

(ren. sg. w i m i Clt albo tt,f : i n v . ; p l : (e)n albo nen.

® a P l. -cn (słow a na e ty lk o -1t ) ; bez przegłosu.

SJteitfcł) m ~en* ~ett ~ctt TOenfijcn** ~

§ e rt m ~n ~n ~n ¡ęerren ~

gnnbc tn ^ tt ~tt ~lt gnftbett ~ ~

* ©cöcitter gen. także * * » a b « , Ungar ma w p l. »ntjent,

Ungarn. ,

(31)

xx rx

® a ‘ Jak © a ; 2 > f, B > fi-

ß d js m C djfen Dcfjfeit Ccfjfen Crfjfcn

®citoB m ...ffen ...fien ...ffett ...fien

~

(J)b Żeńskie, w sg. i»»., zreszt,ą ja k (f)a.

ffrtiu f «, ~ gvttuctt ~

®cf)lott0e f ~ ~ k ' : ©djlangen «, Wejfc m i i ) * /’ ~ ~ ~ SJiefjen

* Kirmes ma w p l. ftitm efje i Stintlfett. — $ ie EtitS p l. bte ©infett.

(3)c Jak (§}b, p l. -nett.

grcunbin-.f „ ~ ~ gteunbim ten ~

(3)d Jak (§)b, p l. -it.

Seiter f . ~ ~ ~ Seitern ry

rw ,

U . Odmiana mieszana

(ty lk o ni i n).

(4)a Sg. mocno, p l. słabo

jpentb n r«(c) 6 ~(e) ~ £entben

©ćfymetg m ~(e) - . ©rijnterjen ~

* ©poru ma w p l. ©poreit.

Sułuel n gen. ty lk o ~6. (|)b Jak (4)a, gen. sg. ty lk o -6.

3tug.c n ,v6 ^ ^ Ringelt ~

©tacfjet m ~ ~ - ©tacpeln

~

(4)c Sg. mocno, p l. mocno i słabo.

g o rft m „ c6 ~(e) _ gorfte (n ) ~ Sorften ~ SinS m ...fes i ~ ~ «. Sinfe(tt) ~ Sm fen ~ (4)d Sg. mocno i słdbo, p l. słabo.

SUjtt m r (e)$ i ~en ~ i ~en ~ i evCn Sllpteu . 83auct m i ^ tt i ~u ~ i 83aucr.il .

~ „

f4)e Jak @ d, n ie p ra w id ło w o , gen. sg. -ctts i -tts.

§ c v j n „e tis „e n ~ S e tje n Sianiem „ n s „ n „ t t 'Slanten

-

li. Liczba mnog-a z -s.

(Por. I, § 2, I.) (&) słow a, k tó re kończą się na spółgłoskę.

2 rupp m S rupps

słow a, k tó re kończą się na samogłoskę, porówn. (5)i i (8)b.

F. Wyrazy obce.

a) D la w yra z ó w obcych, o dm ie n ia jących się po n iem iecku, nie podajem y osobnych w zo ró w , ró w n ie ż nie dla zupełnie n ie ­ zm iennych, ja k n. p. „ftorp S ".

(32)

XXX

b) Po n a jw ię ksze j części w y r a z i obce m a ją w p l. końcówkę -e, -u, -en albo -ten (\V dał. zawsze -n).

c) K ilk a raa w p i. końców kę sw ojską , obcemu ję z y k o w i w ła ściw ą , we w s z y s tk ic h przypadkach tę samą.

(6)a P l. -e, ze z m i a n ą a k c e n t u .

©ia'fonu3

m „ ~ ~

© ia fo 'n c:ł! ^

~n

* Także ©iafo'ncn.

(6)b Jak (6)a, ale b e z zm iany akcentu.

& u ltu 6

m J*

ShtUe**

^

© u a li6

m ~

©nale

~n IX.il

* Olffig

n gen. ^C6, p l.

^c.

— * * Spoinę f p l.

*,c.

(0)c

FI.

C, w gen. sg. -6 i -CU.

9Jiagnet

m

^ 6 i

~cit „

i ~c

n ~

i

,^cn

9Xagńetc

~ ^n

(6)d Gen. sg. na - 6 * , p l. -en, ze z m i a n ą a k c e n t u .

9 iu 'to r m x,6 9into'ren

:i: 9tu'gur ma w gen. i dat. sg. 9tn'gnrn i 9 lu g u 'rctt; w pl.

także 3ln'gurn.

(G)dl (Sijara'ftcr m ^,6 ^ r tSparafterc ^

(§)e Jak (6)d, b e z zm ian y akcentu. W ło skie , ła ciń skie i greckie ko ń có w ki n, i, o. on, urn |iu m j zastępuje w pi. -eit (-ten).

©rama* n ^6

StoiltO n ^6

© tubium n ^ 6 ito flc 'g |iu m l n

>Kcagc'nś n ~

©o'gma ma w p l. także © 0'gm afa, ©ijem a: © Ijem afa; DJłatertal m a w p l 9Jinterialieu; S ion jil: Słonplteu; C apital: ®apitalien i $Va*

miale.

(8)f Sg. im '., p l. -n. ,

$u'rie f ^ ~ <yuricn

harmonie'/ ' U. $armoui'cn ~

3bee' f 3be'en

©ram cn

Konicu

Stubien ftoUegien • ~ 9łeagenstcn ^

(6)g Sg. inv., p l. -CU przyczem odpadają k o ń có w ki łaciń skie i g re ckie a, te,

06, W6*.

fttrm a f ftirm cn

($HobU6 m ~ ~ (łHoben ~

lip

06 n

łip c n

~

* $e'i’o» m : pl. £ero'en; ©a'ftt}lu§ m : © aftt/leu; ® aftu vw : .Vfafte'en: it'ano'nifuS m : ftanonifer.

(33)

XXX]

(6)h Sg. in v., j pl. -icit, przyczem końcowe -3 zam ienia się na 5, ze z m i a n ą a k c e n t u .

St'geus u ~ ~ Sige'njteu i Sigcntien ~

© i Gen. sg. f m v., m i n -6, pl.

Sllbutn n „,5 ^ ^ Sllbunte * * „

(#enic' » „ s (Senieö ^ ~

SJrigg f ~ ~ ~ 33rigg6 . ~

2)onna f ©ounciö „ ^ ~

* flin t a n ma w p l. także iilin ta fa i ^ lim a f c ; Äontrna n w p l także Äom m afa. — * * Także Silben.

(6)j W y ra z y w ło s k ie , ła c iń s k ie , g re ckie , po części także a n ­ g ie ls k ie , w sg. nieodm ienne, p l. z obcego ję z y k a p rzejęty.

Sttuftfcus.Mi ~ SJhtfiji

Su$

h ^

n, m Suva (ty lk o w z w ro c ie : ^ ftubiereu)

Snbtj f ~ ~ Babice ~

(0)k Jak (6)j, gen. sg. -o.

9 tta§fnli'uuntn ,^ | IV 9)?a3 !uliua ~ ru

(£pi’ti)etonn . ‘5 v (Spitpeta

Pronomenn . ‘3 Pronomina ~

i^oiion m u ^ ' ry-

G. Rzeczowniki złożone.

a) R zeczow niki złożone z rze czow n ikó w o dm ieniają ty lk o sk ła d n ik osta tn i podług odm iany tegoż. W gen. sg. raczej -3 n iż -e3.

b) R zeczow niki złożone z rze czow n ika i p rz y m io tn ik a od­

m ie n ia ją , nie rozdzielając słow a , obydw a s k ła d n ik i; @ b i e.

c) Złożone z p rz y m io tn ik ó w odm ieniają ty lk o o sta tn i s k ła ­ d n ik ; d )d.

( |) a ^ra^lijanS m „fen „, ~ $rai)li)änfe‘ ~

¿abenidjt» m £abeuicf)tfe ^

SJZintnteriatt m ~ (9 ) ~ « Siiutnterfatte ^ ~ n

(2)b ber #oI)epriefter, be3 £of)enpriefter§v beut ^openpriefter, beu

$ot)eupriefter: p l. bie tpoVeuprieftcr, ber beu ^ n , bie eiu, tein itd . $ 0 Verbriefter; (stoei, viele itd .) £>ofyepriefter.

(De bie Sang(e)töcile, ber Scmg(en)tüeiie, ber £ang(en)h)eile, bie

&aug(e)tueile; cut3 Saugern? eile albo au3 Sang(e)tt>eiie.

(Dd ber, biefer, jener ©injä()rig=5rettüiliige, be3 (beut, beu, p l. bie, ber, ben, bie) ©injät)rig*5reitüiUigeu, ein, tein itd . (Sinjätirig*

SreitniHiger, stoei, niete itd. ©injitVrig'iyreitninigc.

(34)

X XX II

H. Imiona własne.

Jeżeli p rz y im ie n iu (chrzestnem ) je s t i n azw isko (rodowe), odm ienia się ty lk o n a z w is k o ; n .p . „g rte b rid j , „W a rta

© O ta rli". Por. też p rz y m io tn ik i (J).

I. B e z r o d z a j n i k a . 1. W gen., m a ją :

.a) - i w s z y s tk ie im io n a w łasne nie w yliczo ne pod o i c ; b) -8 albo -ttS m a ją im io n a w łasne kończące się na -c nie- a kcentow ane; ,

c) -cu i m a ją n i e m i e c k i e im iona chrzestne kończące się na i, ft£), ij, tl. r, ,) i o b c e kończące się na j ; inne obce im iona, oraz’ n ie m ie ckie n azw iska rodow e o trz y m u ją n ie końców kę, ty lk o apostrof. U im io n g e o g r a f i c z n y c h w yra ża się gen.

przez dodanie innego w yrazu („b er Stabt Warna") albo za pomocą p rz y im k a „bon" („non 9kain3").

2. D at. i acc. zazw yczaj ró w n e są n o m iria ty w o w i. daw nej ko ń c ó w k i -en u żyw a się coraz rza dzie j.

3. W f i . m a ją :

'

a)

-8 n a jw ię ksza część im io n kończących się na samogłoskę

i S a r i; .,

b) -e m a ją zazw yczaj im io n a m ęskie kończące się na społ-

„lo s k ę ,-n ^ ^ maj , j im io n a żeńskie zakończone na spółgłoskę albo na nieidrcentow ane e;

d) im io n a osób na 8 i 6 n ie m a ją osobnej fo rm y dla lic z b y *

* Im io na historyczn e ja k 0 ’tto i S c fp io m a ją łaciń ską form ę C tto jie u i ©ctpto’ncn.

II. Z r o d z ą jn i k i em.

a) Im io na osób w sg. pozostają niezm ienione, im iona g e t/

graficzn e m a ją w gen. sg. -8 albo -t8, b) PI. ja k i, .3.

III. I m i o n a w ł a s n e . z t y t u ł a m i .

T a kie z r o d z a j n i k i e m o dm ie n ia ją t y l k o r o d z a j n i k , b e z r o d z a j n i k a t y l k o i m ię . _________________ _ (8)a $rtebricf) ^3 ^ ^ g rie b ritfie

(§)b $cutla ^ ^a u la $ ~ ~

(Dc £>an§

JBramaibaS

„ „ $ aiije S tatm irbafjc ~ ( g i Olitutlie

W arte’

„1t6 „ t t ~tt Stiualicn

„ ( n ) 4 » ) Wari'e»t

(8)e jyrfl} ^cn 3 S t iie

(35)

X X X III (® f UIrgnnber - ( « ) - ( « ) 2llej;nnbcr ^ ^.u ~

® g ©retcljcji

©nglanb ~ (Sretrfyeu

® h STgtieS

©lifabetb

8lgne’ fcns

•4 e ii)§

...fen ~

~(c»t) ~

9lgne'feu ~ ~ , T

©liiabetbcn ^ ^

® i $llC£t3 SllcjiS „ ■ „ „

® j 3efud te ljriftuS , gen. 3 e iu © Ijriftt, dat. Sefit liijr if to , acc. §efm n

ę ijrifm m . f

(8) k (ftduig) &riebrtci).II.* (S tf)nig)~$li. (Stouig) ^,11. (jfrtoiig) „ l i .

* Pisze się zawsze II., w y m a w ia je d n a k : ber Bloeite, be§

Bmeiteit, betu Bmeiten. ben Bmciten!

® 1 (ber Staifer) Starł (ber ©rofjc) (be3 „ $ ) ^ (bcy ^.it) (bem ~) ^ (bem ^ it) (ben J) ~ (ben ^ u ).

J. Zaim ki i przymiotniki.

1. Zaim ek osobisty.

@ a 1. osoba 2. osoba 3. osoba

(m , f, n ) (lii, f, n ) m f »

I Nom. id) **b u er fie

¿ 1 Gen. *wteiner *beiuct *feiner *il)te r *feiner

n

D at.

Acc.

* iu ir :!:ntirt)

*b ir

■bici)

a « r f l - «

2 B ) * w

(Notn. m ir ii)t fie (S ic)

, • i Gen. *iutfer *cuec *il]re t O Ę re r)

D at. *uu§ *cnd) itjucit (3()iicu)l

*(id)

\ Acc. *UU3 *eudj fie (S ie ) j

* Zarazem zaim ek z w ro tn y , przyczein d la w y ra zisto ści dodaje się często felbft.

* * W lis ta c h : 2)u, ©einer, j£ ir, ®icf); odzyw ając się u p rz e j­

m ie : S ic, S ijre r, ^ijue tt. (Sie; p rzesta rza łe : $ ljr , (£uer, ©itd), ©ud) (je s zcze d aw niej także ,,© r" itd.).

2. Zaim ek dzierżaw czy, a) W razie jednego w ła ścicie la .

<8>b m f n m f n

( Nom. *(nt)ciu *(b)eiue *(f)ein ( *(iu)einc :i:(b)eiite *(f)eiwc

&

J

G&n. ~ r ^.r

^ 1D at. ~cm ~ r ~em

l . Acc. ^ett l ~

* N a w ia sy ( ) oznaczają, że każda z tych fo rm może b rzm ieć f?nteiu,,ł „b eiit" albo „fe iu " itd ., c z y li że w szystkie 3 osoby o dm ie n ia ją się jed n a ko.

I

(36)

XXXIV

W ra zie k ilk u w ła ś c ic ie li.

® c Sg. m

Nom. nufer

1

1Gen. •MS

ö I

D at. M n t

Acc. M n a i' Nom. euer

■s 1 Gen. .eures to ■.

o D at. eurem s»i V Acc. euren 5 (Nom. tijr

1 1

Gen. ^.e»

§ | D at. ~cnt Acc. ^eu

f n P I., m, /, n

¡•nufere unfer •¡nufere

M M » M

M M m M

eure euer eure

eures ^ r

~r eurem ~u

ifjrc t(jr ü)i'c .-.r . ~e§ ^.r

~r ,^cm ^u

f „unfere-ś". „unfere"

itd ., form d ł u ż s z y c h , u żyw a się w podniosłej m o w ie ; w m ow ie po­

tocznej przew ażają fo r ­ m y k r ó t s z e , pow stałe s k u tk ie m w yrzuce n ia g ło s k i c lunfrcS, ltufrc itd .). W 2. osobie n a jle ­ p iej n ie używ ać w cale

! fo rm dłuższych (euere 1 itd .) : zam iast „euren'*

le p ie j ;feitern".

U żywając»zaim ków d zie rża w czych b e z rzeczow nika, m ówi się zam iast „nteiu, bciit, fe iit" itd ., „nteiitec", „bcine". „feiiuś".

„u nfe re r", „uttfereS" itd . R zeczow nikow o u żyw ane b rzm ią za im ki dzierżaw cze „ber nteine“ albo „b er utciuige'', be» beineit (beinigeu), bem iljrigeu, bie unfercu (itnfrigeu), ber eurigen itd .

ii. Za im ek w ska zu ją cy (biefer, jener, jeber, fo to « ) odmie- n ia ją się jednako.

® d in / U "

Nom. biefer biefc biefcd, bie« f biefc

Gen. btefcö biefee biefet J biefer

Dat. biefem biefer biefem — i biefc»

Acc. biefeu biefc biefed, bici l biefc

(9)e ni f n » , f , i .

Nom. ber bie ba§ i bie

Gen. beffcit (beS) bereu befjeu (bei ^ ) bereu

D ai. beut ber beut | betten

. Acc. bcti bie bai Ibic •

* Taksamu: bcr=

Sa. m r n b l. m, t\ n jeuige. beteiligen

Nom. *bcrfelbc :i:biefelbc baäfelbe *bie.felbcu itd., gen.pl. także Gey. bcSjeteen berfetben bcSfelben berfeibeu- „beret",atoli przy D al. bemfclbeu bcrfelbeu beiufelben benfclbeu b e ra rtig „b c r...“

Acc. beufclben biefelbe bffwfclbc bicfcl beu inv.

4. Zaim ek w zględny.

S g. mclci)cr toclrije meid)C$ P I. welcfyc odm ienia się zupełnie ja k „biefer" itd . ® d . Zam iast „w eldjer"

używa się częściej odmienianego zupełnie ja k zaim ek w skasu ją cy „ber, bie, ba3" (ob. ® e ).

(37)

XXXV 5. Zaim ek p y ta jn y .

a) Rzeczownikowo .-

(®)h Nom. Gen. D at. Acc.

m u. f mer mefjen, meg mcm men

n mag „ „ „ mag

b) P rzym io tn iko w o : rodrfjre (-c, -c3) taksamo ja k (5)g, w z g l. © d .___________________________________________ _

<>. P rz y m io tn ik i przed rze czow n ika m i, bez ro d z a jn ik a ,*

m f n

1• Nom. guter SKut aiitc «offnuiia. fäd)iid)c3 (S5efcf)Ie(i)t

¿ i Gen. gutes ^(e)&* guter fäd)lid)cn ~(e)g

D at. gutem ^(e) guter fäd)lid)cm ^,(e)

t. Acc. fllltc u „ gute fäd)lid)e&

* Także „guten 93htt(e)g".

m f n

Nom. eblc W iiiiner fd)öne granen artige fttnbcr

>

1

Gen. eblet* C fd)üner ^ a rtig e r ^

- Dat. eblcn -vil fdjöncn , artigen ^ n

, l . Acc. oble frfjönc artige

:i: Po p rp .: n o n g anjcm $etscn, n u $ ticffte r Secie; d a le j: id) a ite r $D£aun(<7m . niem a), b ir gutcr fyraii, bid) IieOc$ ® inb; m ir arm cn

"w ite (także „m ir arnte iie iite"). T a ksa m o : foid), meld) gutcŚ § e r5 (je ż e li foid) i‘ mdd) ino. [por. ® j* J ) ; aitberc (eittigc, eiu$eltie, etlidje, gemiffc, ntaudje, mcljrere, Perfdjiebcuc, Piele, menige, jmei, brei itd . r*eid)c iiente: gen.: c iu ig e ritd ., ameicr, breier, re id je r (albo reidjeit)

"eute itd ., piet* itd . rcid je r (ty lk o ta k ) Sienie; d a t.: pieleń, jftj.et i t d . ' teidjen Seutcu; acc.: menige, jm ci itd . tetrze Seute. K ilk a p rz y ­ m io tn ik ó w bez ro d z a jn ik a przed je d n y m rze czow n ikie m , do którego odnoszą się w s z y s tk ie w ró w n ij m ierze, o dm ienia się jed n a ko ; n. p, „nad) Inngcnt. fdjmcrent Seiben".

J. P rz y m io tn ik i z ro d za jn ikie m o kre ślń ym .*

® j m f n

f Nom. bei* gute SUiauu bic gute $rau bag gute ®tnb

I

Gen. beg guten ^cg ber guten ^ beg guten ^c»

l| D at. beut guten ^e ber guten ^ beut guten ^e

^ Acc. bett guten ^ bie gute ^ bag gute ^

i[ Nom. bie guten M u t ie r bic guten fyrauen bie guten ®tnbcr

5- I Gen. ber i „ / ber ,, ber „

| Dat. ben ,, ^.u ben „ ben ,, ^u

!< Acc. bie bic „ bie „

. ^Taksam o, je ż e li m iejsce ro d z a jn ik a za jm u ją : btefer, jcner, 1°, ’ meldjer (ale foid), meld), por. © i * ) , berfetbe, berjenigc;

^ ta rtig c fdpoierige £5tagen, (bei)foIgeube$ fleiue (nie ...ne$) 23ud).

• «żeli k ilk a p rz y m io tn ik ó w stoi przed rze czow n ikie m , odmie- lllaJą się je d n a k o w o ; n . p . : ber gule, braPc 3Jiann; beg guten, Pfauen SOlannc» itd .

(38)

X X X V I

8. P rz y m io tn ik i z ro d z a jn ik ie m n ie o kre śln ym .*

( |) k Sg. m f n

Nom . ein guter (ebler) Wann eine gute (eble) $ ra u ein gutes (ebleS) ®inb Gen. eines guten (ebeln)^eS einer guten (ebelu) ^ eine-? guten (ebelu) ^eS D a t. einem guten (ebeln)^e einer guten (cbclit)^ einem guten (ebelu) Acc. einen guten (ebetn) eine gute (eble) ^ ein gutes (ebleS) ~

D l. m f n

Nom. alle guten (cbeln) eure guten (ebelu) ihre guten (cbeln)

9Jtnnner ftraueii Äiuber

Gen. aller guten (ebelu)~ eurer guten (ebelu) ^ ii)rer guten (ebelu) ^ D a t. allcu guten (ebcln) a i euren guten (ebelu) ~ ihren guten (ebelu) a i Acc. arte guten (ebelu) „ eure guten (ebeln) „ iljre guten (ebelu) ^

* Taksam o po za im ku dzierżaw czym , po „Tein, bcibe, alle, fäm tlirtje".

9. P rz y m io tn ik i rze czow nikow o użyte.

(9)1 a) Z ro dza jn ikie m określnym .

S g. m

Nom. ber 53efantitc f bie kleine

n

bas ©ute bie

Gen. beS ber ,A l beS «,it ber

D a t. betu «.tl ber ,v,it bem ben

Acc. bcu ^.lt bie bas ^ bie

D l. m, n

| Gelaunten ftle ine it J feuten

b)

Z ro d za jn ikie m nie o kre śln ym .

S g . m f n D l. m, f, n

Nom. ein 83eamtcrf eine Sdjßne ein ®au3e $ t alle 'j ^ cnTllicn Gen. eines ~cn einer eines ^ c it aller | g rf.öucn

D a t. einem ^ e n einer ~ u einem _ ^ c n allen ( @nn c Acc. einen ^ e n eine ~ ein ‘ ~e$ alle

J

°

f T u ta j ty ld a (^) p ow ta rza ty lk o część n om inatyw u n i e t ł u s t o d rukow aną.

c) Bez rbdzajnilca. Z a p a m ię ta j: Sold) guterJSefnuutcr, b ir ungetreuem Beamten, non freonem &u&cren (albo Stußercm), liebe Söcfannte, m ir SEßilbc, m ir jDcntfrtie (le p ie j n iż : m ir $eutfd)cn); gen.

p l. grof3er © eleljrteit (lep iej n iż : gro&er © eleljrtet); uns ^entfe^e.

K . Formy przedłużone i stopniowanie.

W z o ry sto p n io w an ia.

1 bez przegłosu

Pos. Comp. Sup.

fbunt bunter buuteft

\gerabe geraber gcrabeft

( alt älter älteft

! o ro i gröber flrübft

' tu rj fürder furjeft

z przegłosem

(39)

XXX V II 8 z przegłosem «albo bez

4 ze skróconym sup.

r‘ ze skróconym comp. i sup.

0 Z a p a m ię ta j: gut,. beffer, halb, cijer, gern, lieber, groß, gröfjer, boct), p t)e t, nabe, nät)cr, biel, mehr (w wenig, mentger miitber,

glatt (glatter glattejt (glätter glätteft reich reirfjer rcicijft

[ebel ebler ebclit

[f auer fau(e)rer fauevft beft

am e beften am Itebften größt p ri)ft närßft iw.), meift

am menigften am ntinbeften.

P rz y m io tn ik i zakończone na ...er, ...e i,'...en w y rz u c a ją chę­

tn ie c tej zg ło ski, je ż e li z pow odu o dm iany albo sto p n io w an ia p rzy b y w a ją ja k ie ś ko ń c ó w k i, n. p. ebel: ein ebler W ła m : ebler alg ...; t)oilfomm(e)nc 23cfen. P rzyte m ff zm ien ia się na ß: an- gemefjner [ale angemeffener]. W fo rm a ch dłuższych końcow e §> i (po k ró tk ie j samogłosce) ß przed następującem e za m ie n ia ją się na f, w zg l. ff; n. p. traue, fraufc, frnufer, fraufeft (sup.); blafj (¿), blaffe itd ., biaffer, aut blaffcftea (sup.); a le : ijeifj (-*■), beifjc itd ., beider, am betfjcficu (sup.); g rrfjte i befte są z ty c h je d y n e sup. na

„te ", Avszystkie inn e na § i ß m a ją -eftc. Po końcowem fefy następuje -fte, n. p. ber narrifcbffe.

F o rm y stopniow ane o dm ie n ia ją się zupełnie taksamo ja k wogóle p rz y m io tn ik i.

B. Konjugacja.

Język n ie m ie cki posiada k o n ju g a cje n astępujące: m o c n ą ,

« ła b ą i n i e p r a w i d ł o w ą . Oprócz tego za słu g u je na uw agę ko n ju g a cja s ł ó w p o s i ł k o w y c h i z ł o ż o n y c h . K o n jugacje słów (czasow ników ) p o siłko w ych p odajem y w całości. Czasy

¿łożone in n ych cza sow ników tw o rz ą się w czasach przeszłym dokonanym i zaprzeszłym zapomocą Ijabeu albo fein, w czasach P rzyszłych i (w fo rm ie w a ru n k o w e j (C on d itio n a lis) zapomocą Serben: por. (n)a, b, c. Stronę b ie rn ą (Passivum ) tw o rz ą w szy­

stkie cza sow n iki na jed e n sposób; por. © a . Do @ a podajęm y zupełne w z o ry k o n ju g a c ji, później zaś ty lk o następujące fo rm y : ł ł raes. In d ., lin perl-. Ind. i C onjunct., Im p e rat. i P a rt. P e rf.

P a rt. P e rf. cza sow n iki brauchen, biirfcn, beißen, helfen, (jüren.

können, taffen, Xetjreu, lernen, machen, mögen, miiffen, fetjeu, fotten, Wollen zastępują in fin ity w e m , je ż e li in f in ity w go poprzedza; n. p, TCb habe t()u fingen b e r e it , bit-tjättefl cö tun r ö n n e n , id) hätte ib * mitfen ta ff e n f o l le n .

(40)

X X X V III

(41)

XXXIX

Wmiejsceformy„geljobt"wstępuje Part. Perl'.

(42)

takżeczasownikiemsamoistnym. 1. Futurum. 2. Futurum. 1. Conditionalis; 2. Conditionalls. id) mcrbe mcrbeniri) merbe gemorben feiltirff mürbe merbenid) mürbe gemorben fein Infinitiv Perfecti.Infinitiv Futuri. ParticipPerfecti.ParticipFuturi. gemorben fein\ merben merben\ gemorben feieitb\ merbcit merbenb

Cytaty

Powiązane dokumenty

Odkrycie grobowca 11/92 jest potwierdzeniem stosowania konstrukcji palisadowej jako obudowy grobowców kultury pucharów lejkowatych na tym cmentarzysku.. Do wyjątkowych

Jeśli Kościół wspomina w celebracji Eucharystii świętych, którzy ofiarą swego życia i upodobnieniem do Ofiarnego Baranka mają ścisły związek z Nim i Jego Ofiarą, tym

E51 Napiórkowski, Stanisław Celestyn OFMConv, Niepokalanie Poczęta jako dzieło Bożego miłosierdzia, w: Tajemnica Bożego Miłosierdzia w charyzmacie mariańskim (Materia-

Lage inkomens • Stimuleren naar (beter betaald) werk • Hulp bij aanvraag inkomensondersteuning • Budgetbeheer light in de vorm van een.

Advertisement Representatives: Italy: Ediconsult Internationale Piazza Fontane Marose 3, 16123 Genoa, Italy... Advertisement Representatives: Italy: Ediconsult Internationale

Jest ono znakiem , który ukierunkowuje na Boga, równocześnie jednak zaciem nia i redukuje całą złożoność tego, Kim jest Pan Bóg.. To stąd płynie w zm

Die Untersuchungen zeigen, dass acht Verdeutschungswörterbücher im Verlag des Allgemei- nen Deutschen Sprachvereins herausgegeben wurden, wobei drei Wörterbücher (ADSV-II Handel