• Nie Znaleziono Wyników

BADANIE ROZKŁADU NAPRĘŻEŃ W WIELOWARSTWOWEJ RURZE KOMPOZYTOWEJ

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "BADANIE ROZKŁADU NAPRĘŻEŃ W WIELOWARSTWOWEJ RURZE KOMPOZYTOWEJ"

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

MODELOWANIE INŻYNIERSKIE 2017 nr 63, ISSN 1896-771X

BADANIE ROZKŁADU NAPRĘŻEŃ W WIELOWARSTWOWEJ RURZE KOMPOZYTOWEJ

Piotr Krysiak

1a

, Aleksander Błachut

2b

1Wojskowy Instytut Techniki Inżynieryjnej, Wrocław

2Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej, Politechnika Wrocławska

akrysiak@witi.wroc.pl, baleksander.blachut@pwr.edu.pl

Streszczenie

Praca dotyczy analizy zagadnień związanych z modelowaniem struktur kompozytowych o geometrii rurowej.

Głównym celem pracy było zaprojektowanie struktury wielowarstwowej nawijanej rury kompozytowej w taki spo- sób, aby po obciążeniu rozkład naprężeń obwodowych był możliwie jednorodny, co dawałoby szansę na redukcję masy kompozytu przy zachowaniu jego odpowiedniej wytrzymałości. Opracowane wyniki modelowania mogą słu- żyć do opracowania technologii wytwarzania kompozytowych rur do transportu sprężonych gazów pod wysokim ciśnieniem. W ramach pracy wykonano model obliczeniowy dedykowany dla jedno- oraz wielowarstwowych struk- tur kompozytowych. Równania opisujące rozkłady naprężeń wyprowadzono na podstawie zagadnienia Lamego, określające rozkład naprężeń w rurze grubościennej w warunkach płaskiego stanu naprężenia.

Słowa kluczowe: rura kompozytowa, kompozyty włókniste, analiza naprężeń

THE INVESTIGATION OF THE STRESS DISTRIBUTION IN A MULTILAYER COMPOSITE PIPE

Summary

The paper concerns analysis of the issues concerning the modeling of tubular composite structures. The main issue of the work is to design a multilayer structure of filament-wound composite pipes in such a manner, that following loading, the hoop stress distibution would be as uniform as possible. That would allow for the reduction of the mass of the composite, while maintaining the proper mechanical strength. The application goal is the use of the modeling to develop a new manufacturing technology of composite pipes for the transportation of compressed gas- es under high pressure. The project included the development of a calculation model dedicated to both the mono- and multilayer composite structures. The equations describing the stress distribution were derived based on the Lame’s problem, which specifies the stress distribution in a thick-walled pipe under the conditions of plane stress state.

Keywords: composite pipe, fiber composites, stress analysis

1. WSTĘP

Wzrost zastosowań wzmocnionych kompozytów polime- rowych do wykonywania lekkich konstrukcji umożliwia- jących przenoszenie dużych obciążeń stał się impulsem do opracowywania coraz to nowszych rodzajów włókien wzmacniających o korzystnych parametrach wytrzyma- łościowych. Ponadto stosuje się odpowiednie zabiegi technologiczne podczas wytwarzania konstrukcji, które

umożliwiają w maksymalnym stopniu wykorzystanie znakomitych właściwości materiałów konstrukcyjnych.

Tradycyjne materiały konstrukcyjne stanowią na ogół materiały jednorodne i w większości przypadków izotro- powe. Kompozyty natomiast są materiałami niejedno- rodnymi i w zdecydowanej większości przypadków

(2)

również anizotropowymi (lub ortotropowymi, z programowanym ułożeniem wzmocnienia). Oznacza to, że właściwości tych materiałów, w tym również mecha- niczne, są funkcją położenia badanego elementu objęto- ściowego oraz kierunku działającego na niego obciążenia.

Dlatego wykorzystanie kompozytów w zastosowaniach inżynierskich wymaga stosowania w obliczeniach wy- trzymałościowych innych zależności niż to ma miejsce w odniesieniu do tradycyjnych, jednorodnych materia- łów konstrukcyjnych i to zarówno w obszarze sprężysto- ści, jak również w obszarach granicznych, zdetermino- wanych wytrzymałością materiału.

Szczególnym obiektem badań spełniającym powyższe kryteria jest rura wykonana z kompozytu wzmocnionego włóknem ciągłym na osnowie polimerowej. Z punktu widzenia technologii wykonania jest to obiekt osiowosy- metryczny, w którym można w prosty sposób sterować parametrami nawoju włókien (kąt nawoju, naciąg wiąz- ki). Z punktu widzenia modelowania, jest to obiekt osiowosymetryczny o strukturze anizotropowej (lub ortotropowej), jedno- lub wielowarstwowy z jednakową lub różną strukturą elementarnych warstw oraz z możli- wymi dodatkowymi warunkami brzegowymi pomiędzy warstwami. Wynika z tego fakt, że do opisu analityczne- go nawet nieskomplikowanych geometrycznie struktur kompozytowych, należy stosować złożone zagadnienia wytrzymałości materiałów konstrukcyjnych.

Pierwsze prace nad zagadnieniem modelowania wielo- warstwowej rury kompozytowej podjęto kilkadziesiąt lat temu [7-10].

W pracy [7] rozpatrzono problem równowagi sprężystego jednorodnego ciała anizotropowego o przekroju cylin- drycznym, obciążonego siłami zewnętrznymi, które powodują stan naprężeń tylko wzdłuż dwóch współrzęd- nych (naprężenie nie zmienia się po długości).

W opracowaniu [8] wyprowadzono podstawowe równania dla ciała sprężystego posiadającego cylindryczną anizo- tropię w płaskim stanie naprężenia oraz płaskim stanie odkształcenia, natomiast w pracy [10] wyznaczono równania dotyczące rozkładu naprężeń promieniowych, obwodowych i wzdłużnych dla rury wykonanej z materiału anizotropowego (drewna dębowego).

W pracy [9] wyznaczono równania opisujące stan wytę- żenia różnych konstrukcji, od płyt i powłok po pręty zakrzywione i rury z uwzględnieniem anizotropii oraz różnych przypadków obciążenia.

Przytoczone prace [7-10] dawały głównie podstawy teoretyczne w odniesieniu do różnych materiałów wów- czas wykorzystywanych, ponieważ materiały kompozy- towe nie były znane i stosowane na taką skalę jak dzisiaj. W ostatnich latach, w miarę rozwoju metod numerycznych i możliwości obliczeniowych komputerów oraz postępu w zakresie rozwoju materiałów (włókna

wzmacniające, żywice) i technologii wytwarzania, podję- to próby modelowania i identyfikacji stanu wytężenia bardziej złożonych struktur kompozytowych. Takich zagadnień dotyczą na przykład prace [1, 3-5, 11,12].

Istnieje również pełna gama prac dotyczących wpływu kąta ułożenia włókna podczas procesu nawijania na wytrzymałość konstrukcji. W niniejszej pracy skupiono się głównie na nawoju obwodowym z kątem nawijania 90°. Mimo to na uwagę zasługuje na przykład artykuł [13], w którym opracowano procedurę analityczną do oceny rozkładu odkształceń i naprężeń w konstrukcji wzmocnionej włóknami w warunkach obciążenia odśrod- kowego.

2. ANALIZA NAPRĘŻEŃ DO RURY JEDNO-

I WIELOWARSTWOWEJ O ZRÓŻNICOWANYCH

WŁAŚCIWOŚCIACH MATERIAŁU W WARSTWIE

Badana rura jest obiektem osiowosymetrycznym, dlatego podczas rozważań wygodnie jest przyjąć układ współ- rzędnych biegunowy. W takim układzie dla współrzęd- nych (r, φ) istnieje możliwość wyznaczenia wartości naprężeń obwodowych σφ oraz wartości naprężeń pro- mieniowych (normalnych) σr. Rozważania dotyczą materiału kompozytowego, którego właściwości różnią się w zależności od kierunku obciążenia. Dlatego do opisu modelowanych struktur wprowadzono współczyn- nik anizotropii, który wiąże kierunkowe moduły sztyw- ności materiału.

W ramach pracy wyprowadzono równania opisujące:

− rozkłady naprężeń dla rury jednowarstwowej wy- konanej z materiału anizotropowego,

− rozkłady naprężeń dla rury wielowarstwowej wy- konanej z materiałów o różnych właściwościach,

− rozkłady naprężeń dla rury wielowarstwowej wy- konanej z materiałów o różnych właściwościach obciążonej ciśnieniem wewnętrznym.

2.1 ANALIZA NAPRĘŻEŃ DO RURY JEDNOWARSTWOWEJ

WYKONANEJ Z MATERIAŁU ANIZOTROPOWEGO

Założono, że materiał rury spełnia warunki ortogonalnej anizotropii, gdzie każdy element posiada trzy osie symetrii, z których jedna pokrywa się z kierunkiem obwodowym rury, druga z kierunkiem radialnym, trzecia jest prostopadła do pozostałych. Takim szczególnym warunkom odpowiada laminat powstały w procesie nawijania obwodowego.

(3)

BADANIE ROZKŁADU NAPRĘŻEŃ W WARSTWOWEJ RURZE KOMPOZYTOWEJ Zadanie będzie rozpatrywane analogicznie do znanego

zagadnienia Lamego, mówiącego o rozkładzie naprężeń w rurze grubościennej w warunkach płaskiego stanu naprężenia. W takim układzie składowe naprężenia w przekroju poprzecznym rury są równe zero, co w praktyce oznacza, że rura może odkształcać się osiowo.

Jednoznaczne wyznaczenie składowych odkształceń, naprężeń i przemieszczenia promieniowego w warstwie możliwe jest w dowolnej odległości ρ od osi rury, gdy znane są następujące wielkości (rys. 1):

stałe materiałowe: Εr, Eφ, ν,

naciski wywierane na powierzchnię wewnętrzną (pa) oraz zewnętrzną (pb),

− promienie powierzchni wewnętrznej (ra) i zewnętrznej (rb).

Rys. 1. Model rury jednowarstwowej przyjęty do obliczeń Związek między naprężeniami (σ) a odkształceniami (ε) w płaskim stanie naprężenia opisują poniższe równania konstytutywne (1-3):

ϕ ϕ ϕσ σ ν

ε E E

r r r

r= − (1)

r r r

E E

σ ν

ε σ ϕ

ϕ ϕ

ϕ= − (2)

ϕ ϕ ϕ

γ τ

r r

r =G (3)

W opisywanych zależnościach indeks φ odpowiada kierunkowi obwodowemu, natomiast indeks r odpowiada kierunkowi radialnemu. Zagadnienie jest rozpatrywane przy założeniu symetrii kołowej, co oznacza, że odkształcenie postaciowe γ = 0, więc τ = 0.

W odniesieniu do współczynnika Poissona ν, pierwszy indeks odpowiada kierunkowi obciążenia, natomiast drugi indeks kierunkowi odkształcenia.

Indeksy przy module sprężystości podłużnej E oznaczają kierunek odkształcenia.

Dla materiału anizotropowego prawdziwa jest zależność (4) wynikająca z symetrii macierzy sztywności:

ϕ ϕ

ϕ ν

ν E E

r r

r = (4)

Równanie różniczkowe równowagi dla zagadnienia kołowo symetrycznego przyjmuje postać (5):

=0 +

− ρ

ρ σ σ

σ ϕ

d d r

r (5)

Dla zestawienia równań zgodności odkształceń zastosowano znane zależności między składowymi odkształcenia a promieniowym przemieszczeniem u w warunkach symetrii:

ε ρ d du

r = (6)

εϕ ρ

=u (7)

Podstawiając do równania (6) przemieszczenie promieniowe u, wyznaczone z równania (7), otrzymano:

( )

ρ

ρ ε ε ρ ρ ε

ε ϕ ϕ ϕ

d d d

d

r= = + (8)

czyli po przekształceniu:

= 0

− ρ

ρ ε ε

ε

ϕ ϕ

d d

r (9)

Układ równań (5) i (9) wiąże odkształcenia oraz naprężenia w rurze, gdzie naprężenia obwodowe i promieniowe wyrażone są funkcjami (10, 11):

ρ

σ

r

= ϕ

(10)

ρ σ

ϕ

ϕ

d

= d

(11)

oraz spełniają równania równowagi (5).

Na podstawie zależności (1, 2, 3) otrzymano:

ρ ν ϕ ρ ε ϕ

ϕ ϕ

d d E E

r r

r

= 1 −

(12)

ρ ϕ ρ

ν ϕ ε

ϕ ϕ

ϕ

d

d E E

r

r

1

+

=

(13)

Podstawiając otrzymane zależności do równania (9), zauważono, że funkcja φ(ρ) powinna spełniać równanie różniczkowe (14):

1 0

2 2

2

=

+ ρ

ϕ ρ

ϕ ρ ρ

ϕ ϕ

Er

E d d d

d (14)

Jest to równanie Eulera, które rozwiązano poprzez podstawienie:

e

u

ρ =

(15)

A zatem:

ρ ϕ ρ ρ ϕ ϕ

d e d du d d d du

d u

=

= (16)

(4)

du e d d

d u

ϕ

ρ ϕ

=

d e d du d du

d

ϕ ϕ

u

ϕ ϕ

= +

= 2

2 2

2 2 2



 −

=

du d du e d d

d u

ϕ ϕ

ρ ϕ

2 2 2 2 2

Podstawiając równania (17) i (19) do otrzymano równanie (20):

2

0

2 2

=

− ϕ ϕ k du d

gdzie:

E

r

k = E

ϕ

jest współczynnikiem anizotropii.

Na rys. 2 przedstawiono przykładowe teoretyczne rozkłady naprężeń obwodowych odniesione do ciśnienia wewnątrz rury w zależności od jej grubości dla różnych wartości współczynnika k.

Rys. 2. Wpływ wartości współczynnika anizotropii naprężeń obwodowych

W tabeli 1 przedstawiono dla porównania rzeczywiste wartości współczynnika anizotropii dla wybranych materiałów konstrukcyjnych stosowanych w praktyce inżynierskiej.

Tab. 1. Właściwości materiałów konstrukcyjnych l.p Materiał Eφ

[GPa]

1. [10] Drewno dębowe 9,5

2. [2] Stal 206

3. [6]

Kompozyt epoksydowo -

szklany

54,6

4. [6]

Kompozyt epoksydowo -

węglowy

161,5

(17)

du e u d

ϕ

2 + (18)



du

ϕ

(19) równania (17) i (19) do zależności (14),

(20)

(21)

adowe teoretyczne obwodowych odniesione do ciśnienia wewnątrz rury w zależności od jej grubości dla różnych

Rys. 2. Wpływ wartości współczynnika anizotropii k na rozkład

1 przedstawiono dla porównania rzeczywiste ółczynnika anizotropii dla wybranych stosowanych w praktyce

1. Właściwości materiałów konstrukcyjnych Er

[GPa]

k [-]

20 0,7 206 1,0

15,3 1,9

14,3 3,4

Równanie (20) jest równaniem liniowym

współczynnikach, dla którego równanie charakterystyczne jest postaci:

2

2

− k =

λ

Rozwiązując powyższe równanie (22)

e

ku

C u ) =

1

+ ϕ (

ρ

= ln u ρ

ρ

ϕ (ln ) = C

1

e

kln

C

k

+

= ρ ρ ϕ ( )

1

gdzie C1 i C2 – dowolne stałe całkowania, określone na podstawie działających warunków wewnętrznych i zewnętrznych na rurę.

Podstawiając funkcję φ(ρ) do wyrażenia (10, 11 otrzymano składowe naprężenia:

1 1

+

=

k

r

C ρ C

σ

1 1

= C k ρ

k

C σ

ϕ

Stałe całkowania wylicza się z warunków brzegowych:

( )

b r

a r

r r

=

=

=

= ) ( ρ σ

ρ σ

Po podstawieniu określonych warunków brzegowych otrzymuje się następujące stałe całkowania:

k a

k a a

r r

C p

2

1

1

− −

=

+

k a

b k a b k b k a

r r r p r C

2

r (

2

− −

=

A zatem wyrażenia na składowe naprężenia obwodowego i promieniowego w zależności od promienia ρ, gdzie: ρ(ra, rb) przyjmą postać:

k b k a

k a k k b b k

r r r

p r r

p

2 2

2 2 1

1( ( )

) (

= −

+

ρ

ρ ρ σ

k b k a

k a a k k a k b b k

r r

r p r

r p k

2 2

1 2 2 1

1( ( )

)

(

= +

+ +

ρ

ρ ρ σϕ

Dla płaskiego stanu naprężenia σz

Odkształcenia promieniowe oraz obwodowe można wyznaczyć na podstawie równań konstytutywnych (1, 2, 3):

) r (r E

r p ) ρ (r r (p ν

) r (r E

r p ) r r (p ρ

E σ ν E σ ε

k b k a

k a a k k a k b b r k

k b k a r

k k a a k a k k b b k

r r r r

2 2

1 2

2 1 1

2 2

2 1 2

2 1 1

) 1 )

)

− +

= −

=

=

+ +

+ +

ϕ ϕ

ϕ ϕ ϕ

(20) jest równaniem liniowym o stałych współczynnikach, dla którego równanie

= 0

(22)

równanie (22), otrzymano:

e

ku

C

+

2 (23)

ρ

(24)

ρ ln 2

e

k

C

+

(25)

C

k

+

2

ρ

(26)

dowolne stałe całkowania, określone na ających warunków wewnętrznych

do wyrażenia (10, 11),

) 1 ( 2

+

C ρ

− k (27)

) 1 ( 2

+

k

− k

C ρ

(28)

Stałe całkowania wylicza się z warunków brzegowych:

b a

p p

=

=

(29)

Po podstawieniu określonych warunków brzegowych otrzymuje się następujące stałe całkowania:

k b

k b b

r r p

2 1

+

(30)

k b

k b a a b

r r r p r

2

)

(31)

A zatem wyrażenia na składowe naprężenia obwodowego i promieniowego w zależności od promienia

przyjmą postać:

k

k b k k a

ar r

p +122 )) (32)

k k

rb2 2

1( +ρ )) (33)

σz = 0.

Odkształcenia promieniowe oraz obwodowe można wie równań konstytutywnych (1, 2,

)) ρ (r

)) r

k k b

k b k

2 2 1

2

+

− − (34)

(5)

BADANIE ROZKŁADU NAPRĘŻEŃ W WARSTWOWEJ RURZE KOMPOZYTOWEJ

) (

)) (

) (

(

) (

)) (

) (

(

) ( )

1 ( ) (

2 2

2 2 1 2

2 1 1

2 2

2 2 1 2

2 1 1

k b k a r

k b k k a a k a k k b b r k

k b k a

k k b k a a k k a k b b k

r r r

r r E

r r

p r r

p

r r E

r r p r

r p k

E E

− −

− −

+

= +

=

=

+ +

+ +

ρ ρ

ν ρ

ρ ρ

ρ

ρ ν σ ρ σ ρ ε

ϕ

ϕ ϕ ϕ ϕ ϕ

(35)

Przemieszczenie promieniowe dowolnego punktu rury, położonego w odległości ρ od jej osi, można wyznaczyć na podstawie równania (7). Wówczas:

( ) ( )

( )

( ) ( )

( )



− +

− +

− ⋅

=

=

+ +

k b k r k k b r k a a

k a k r k k a r k b b

k k b k a r

r E

r kE r p

r E

r kE r p

r r E u E

2 2 2

2 1

2 2 2

2 1

2

2 )

( ) 1 ( ) (

ρ ν ρ

ρ ν ρ

ρ ρ

ρε ρ

ϕ ϕ

ϕ ϕ ϕ ϕ

(36)

2.2 ANALIZA NAPRĘŻEŃ DLA RURY WIELOWARSTWOWEJ

WYKONANEJ

Z MATERIAŁÓW O RÓŻNYCH WŁAŚCIWOŚCIACH

W poprzednim podrozdziale wyprowadzono wzory ogólne na naprężenia, odkształcenia i przemieszczenia promieniowe dla pojedynczej warstwy. Rozszerzenie tego modelu do układu wielowarstwowego składającego się z materiałów o różnych właściwościach, wymaga wprowadzenia odpowiedniego indeksowania parametrów oraz pewnych założeń.

Rys. 3. Model rury wielowarstwowej przyjęty do obliczeń Dla warstwy i–tej (rys. 3) słuszne są następujące zależności:

) , , , , , , ( ) (

) , , , , , , ( ) (

) , , , , , , ( ) (

) , , , , , , ( ) (

) , , , , , , ( ) (

, , , , , , , )

(

, , , , , , , )

(

, , , , , , , )

(

, , , , , , , )

(

, , , , , , , )

(

b i a i b i a i r i i r i r i

b i a i b i a i r i i r i r i

r

b i a i b i a i r i i r i i

b i a i b i a i r i i r i r i

r

b i a i b i a i r i i r i i

p p r r E

E u u

p p r r E

E

p p r r E

E

p p r r E

E

p p r r E

E

ϕ ϕ

ϕ ϕ

ϕ ϕ ϕ

ϕ

ϕ ϕ

ϕ ϕ ϕ

ϕ

ν ρ

ν σ

ρ ε

ν σ

ρ ε

ν σ

ρ σ

ν σ

ρ σ

=

=

=

=

=

(37)

Ponieważ kolejne warstwy mają ze sobą kontakt powierzchniowy, toteż prawdziwe są równania:

a i b

i

r

r

,

=

+1, (38)

a i b i

i

p p

q

+1

=

,

=

+1, (39) W wyniku przyłożenia nacisku (ciśnienia) na którąkolwiek z warstw ulegnie ona odkształceniu przez co wywrze nacisk na warstwę kolejną. Ponieważ zakłada się, że powierzchnie kontaktowe warstw nie ulegają rozwarstwieniu wzdłuż promienia, to przemieszczenia promieniowe stykających się warstw muszą mieć tę samą wartość, czyli:

) (

)

(

, ( 1) 1,

) (

a i i

b i

i

r u r

u ρ = =

+

ρ =

+ (40)

Równanie (40) uwzględniając równanie (36) można zapisać w postaci równania liniowego (41):

2

0

1

+ =

+

i i+ i i+

i

i

q β q γ q

α

(41)

dla i = (1, …, n–1), gdzie współczynniki:

ϕ

α

, 2 , 2 ,

, 1 ,

) (

2

i k b i k a i

k b i k

a i i

i

r r E

r r k

i i

i i

= −

+

(42)

( )

( )

( )

( )







− + −

− + +

− −

− +

=

+ + + +

+ + + + +

+ + + +

+ +

+ +

r i i r i k b i k a i

r i r i a i r i r i b i i k b i k a i

r i i r i k b i k a i

r i r i k b i k a i b i i

i k

b i k

a i

k b i k

a i a i i i

E E E r r

E r E

r E r r

E E E r r

E E r r r k

E r r

r r r k

i i i i i i

i i i i

i i

, 1 , , 2 , 2 ,

, 1 , , 1 , , 1 , , 2 , 2 ,

, 1 , , 2 , 2 ,

, 1 , 2 , 2 , ,

, 1 2

, 1 2

, 1

2 , 1 2

, 1 , 1 1

) (

) (

) (

) (

) (

) (

) (

1 1

1 1

ϕ

ϕ ϕ

ϕ ϕ

ϕ

ν ν

β

(43)

ϕ

γ

, 1 2

, 1 2

, 1

1 , 1 , 1 1

) (

2

1 1

1 1

+ + +

+ + + +

+ +

+ +

= −

i k

b i k

a i

k b i k

a i i

i

r r E

r r k

i i

i i

(44)

Wartości q1 oraz qn+1 są znane i wynoszą odpowiednio:

q1 = p0, qn+1 = 0 (brak jest ciśnienia działającego na zewnętrzną powierzchnię rury). Zatem otrzymano niejednorodny układ równań.

3. WYNIKI OBLICZEŃ

Dla potwierdzenia wyprowadzonych zależności oraz przyjętych założeń wykonano weryfikację modelu obliczeniowego dla rury grubościennej składającej się z jednej, dwóch oraz pięciu warstw. W celu wykonania symulacji przyjęto następujące parametry ogólne:

promień wewnętrzny: ra=100mm, promień zewnętrzny:

rb=120mm, ciśnienie wewnętrzne: pa=100MPa oraz parametry wytrzymałościowe zamieszczone w tabeli 2.

(6)

Tab. 2. Właściwości materiałów dla poszczególnych warstw

Liczba warstw

Eφ

[GPa]

Er

[GPa]

ν [-]

k [-]

1 9,0 9,0 0,33 1,0

1 2

9,0 11,3

9,0

9,0 0,33 1,0 1,12 1

2 3 4 5

9,0 10,0 10,9 11,8 12,5

9,0 9,0 9,0 9,0 9,0

0,33 1,0 1,05

1,1 1,14 1,18 Na podstawie powyższych założeń wykonano obliczenia, których wyniki przedstawiono na rys. 4.

Rys. 4. Rozkład wartości naprężeń obwodowych dla ścianki rury oraz poszczególnych warstw

4. PODSUMOWANIE I WNIOSKI

W ramach pracy wyznaczono równania opisujące stan wytężenia ścianki elementu walcowego składajacego się z jednej oraz wielu warstw z uwzględnieniem materiałów o właściwościach anizotropowych.

Na podstawie przedstawionych przykładowych wyników obliczeń należy stwierdzić, że poprzez stosowanie materiałów o różnych właściwościach w strukturze oraz odpowiedni dobór parametrów geometrycznych, możliwa jest redukcja maksymalnych naprężeń obwodowych występujących na wewnętrznej powierzchni ścianki i rozłożenie ich tak, aby cała struktura była wytężona możliwie równomiernie.

Ponadto wyniki symulacji mogą służyć jako podstawa do wytwarzania materiałów kompozytowych o programowanych właściwościach sprężystych.

Literatura

1. Bajkowski M., Grygoruk R., Kaniewski J., Radomski M.: Stan naprężenia w cylindrze wzmocnionym nawojem taśmy z uwzględnieniem jej zginania. „Modelowanie Inżynierskie” 2014, t. 22, nr 53, s. 7-13.

2. Brzoska Z.: Wytrzymałość materiałów. Warszawa: PWN, 1972.

3. Hamed A. F., Sapuan S. M., Hamdan M. M., Sahari B. B.: Theoretical stress and strain distribution across thick - walled filament wound composite. “Polimery” 2009, Vol. 7–8, p. 559–563.

4. Imaninejad M., Subhash G.: Proportional loading of thick-walled cylinders. „International Journal of Pressure Vessels and Piping” 2005, Vol. 82, p. 129–135.

5. Krysiak P., Błachut A., Gąsior P., Kaleta J.: Influence of fiber type and the layer thickness on the stress distri- bution in composite pipe. „Interdisciplinary Journal of Engineering Sciense” 2014, Vol. 2, p. 17–20.

6. Krysiak P., Błachut A., Babiarczuk B.: Analiza struktury nawijanej rury kompozytowej na bazie włókien cią- głych. „Interdiscyplinary Journal of Engineering Sciences” 2016, Vol. IV, No. 1.

7. Лехницкий С. Г.: Некоторые случаи упругого равновесия однородного цилиндра с произвольной анизотропией. „Академия Наук СССР. Прикладная Mатематика И Mеханика“ 1938, Т2, Н8, ст. 345–

367.

8. Лехницкий С. Г.: Плоская задача теории упругости для тела, обладающего цилиндрической анизотропией, 1938, ст. 135–153.

9. Lekhnitskii S. G.: Anisotropic plates. Translated by Tsai S. W. and Cheron T. Gordon and Breach Science Publishers, New York 1968, p. 106–114.

10. Mитинский A. H.: Напряжения в толстостенной анизотропной трубе под действием наружного и внутреннего давлений, „Сборник Ленинградского Ордена Ленина Института Инженеров Железнодорожного Транспoрта”, 1947.

(7)

BADANIE ROZKŁADU NAPRĘŻEŃ

11. Shariyat M., Nikkhah M., Kazemi R.: Exact and numerical graded cylinders subjected to pressure shocks.

88, p. 75–87.

12. Vedeld K., Sollund H.: Stresses in heated pressurized multi

„International Journal of Pressure Vessels Piping”

13. Wild P. M, Vickers G. W.: Analysis of filament

and axial loading. „Composites. Part A: Applied Science and Manufacturing”

Artykuł dostępny na podstawie licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.

http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl

NAPRĘŻEŃ W WARSTWOWEJ RURZE KOMPOZYTOWEJ

Shariyat M., Nikkhah M., Kazemi R.: Exact and numerical elastodynamic solutions for thick

graded cylinders subjected to pressure shocks. „International Journal of Pressure Vessels and Piping”

H.: Stresses in heated pressurized multi–layer cylinders in generalized plane strain conditions.

„International Journal of Pressure Vessels Piping” 2014, Vol. 120-121, p. 27–35.

M, Vickers G. W.: Analysis of filament–wound cylindrical shells under combined centrifugal, pressure Part A: Applied Science and Manufacturing” 1997, Vol. 28, p. 47

Artykuł dostępny na podstawie licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.

http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl

W WARSTWOWEJ RURZE KOMPOZYTOWEJ

elastodynamic solutions for thick–walled functionally

„International Journal of Pressure Vessels and Piping” 2011, Vol.

layer cylinders in generalized plane strain conditions.

r combined centrifugal, pressure ol. 28, p. 47–55.

Artykuł dostępny na podstawie licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Przyczyna rozbieżności m oże być związana z konstrukcją sondy przystosowanej do pomiaru powierzchni płaskich, wpływem materiału i przekroju pierścienia

lisadę łopatek, przy czym biorąc pod uwagę stopleii rozbieżności wyników obliczeń w stosunku do rzeczywistości równoprawne są tu metody ścisłe (jak np. metoda

gólności wartość resztkowej wytrzymałości ma zdecydowany wpływ na zasięg strefy zniszczonej i charakter procesu deformacji, a w przypadku tunelu o- budowanego na

Zagadnienie współpracy nawierzchni dróg samochodowych z deformującym się górniczo podłożem gruntowym w obszarze wpływów zbocza niecki górniczej jest problemem

W niniejszej pracy przedstawiono dobór proporcji między grubościami warstw nośnych dla paneli walcowej ze względu na maksymalne obciążenie krytyczne w zakresie

że zmienność temperatury gruntu w czasie, zależy głównie od dynamiki procesów cieplnych, natomiast zróżnicowanie temperatury odkrytych gleb jest związane przede wszystkim

Element stalowy był wstępnie nagrzany do temperatury 1200 K, a następnie umieszczony w pionowym kanale chłodzącym wypełnionym chłodziwem o parametrach ciekłego sodu

Wykorzystując wyznaczoną w zadaniu E7.3 zależność indukcji magnetycz- nej od odległości od prostoliniowego przewodnika z prądem wyznaczyć prze- nikalność magnetyczną próżni,