Orzecznictwo Sądu Najwyższego w sprawach adwokackich

Orzecznictwo Sądu Najwyższego w

sprawach adwokackich

Palestra 6/12(60), 113-115

1962

O n T E C M ty i C T W n S Ą D U M J I f r Ż S Z F O O

W Y R O K

Podjęcie się przez adwokata funkcji likw idatora spółdzielni z w yboru w a l­ nego zgromadzenia członków tej spół­ d zieln i jest sprzeczne z przepisem art. 61 ust. 1 u. o u. a.

Sąd N ajw yższy, p o ro zp o z n an iu w d n iu 30.VI.1962 r. sp ra w y adw . X , obw inionego z a rt. 87 u. o u.a., z po­ w o d u re w iz ji założonej przez M in istra S p raw ied liw o ści od o rzeczen ia Wyż­ szej K o m isji D y scy p lin arn ej dla s p ra w eld w a k a tó w z dnia 2.XII.1961 r. sygm. W KD 119/61, n a za sa d zie a r t 100 i 101 u. o u. a.

u c h y l i ł zask arżo n e orzeczenie

i p r z e k a z a ł sp ra w ę W yższej K o­

m isji D y scy p lin arn ej do sp ra w a d ­ w o k a tó w do p o now nego rozpoznania.

Z u z a s a d n i e n i a :

W ojew ódzka K o m isja D y scy p lin arn a w Z. orzeczeniem z d n ia 22 k w ie tn ia 1961 -r. u mafia adw . X za w in n eg o Itego, że w d n iu 26 sty czn ia 1960 r. p r z y ją ł stanow isko lik w id a to ra S pół­ dzielni In w a lid ó w „K ujaw i finka" w A., ia n a s tę p n ie w d niu 4 p a ź d z ie rn ik a 1960 r. zgodził się n a m ia n o w an ie go sy n d y k ie m m asy u p adłości te jż e S pół­ dzieln i i w ta n sposób złączył i p ełn ił k o lid u ją c e ze sobą fu n k c je , p rze z co d o p u śc ił się czynów przew idzi "mych w a r t. 61 i 62 p ra w a o u stro ru ad w o ­ k a tu r y , i za to sk azał o b w inionego n a k a r ę upom nienia.

P o ro zp o zn an iu o d w o łań obw inionego o raz R zecznika D y scy p lin arn eg o R ad y

A d w o k ack iej w Z. ofd o rzeczenia W oje­ w ó d zk ie j Komrisji D y scy p lin arn ej W yż­ sza K om isja D y scy p lin arn a d la s p ra w a d w o k a tó w orzeczeniem z d n ia 2 g ru d ­ n ia 1961 r. u ch y liia zask arżo n e orze­ czenie i obw inionego adw . X . u n ie­ w in n iła .

W yższa K o m isja D y scy p lin arn a k ie­ ro w a ła się ty m , że u sta w a z dn ia 29 p a ź d ziern ik a 1920 r. o spółdzielniach (Dz. U. z 1950 r. N r 25. poz. 232) za­ w ie ra p rze p isy o k reśla ją c e iden ty czn ie obow iązki Likw idatora i sy n d y k a (np. a r t. 78 głosi, że po ukończeniu lik w i­ d a c ji, lik w id a to rz y zgłoszą do są d u re je stro w e g o w n io sek o w y k re śle n ie sp ółdzielni z r e je s tr u , a a rt. 90 p k t 2 głosi, że po u kończeniu u p adłości syn­ d y k zgłosi do sąd u reje stro w eg o w nio­ se k o w y k re śle n ie spóWzcelni).

P rz e p isy te u tw ie rd z iły obw inionego w p rze k o n an iu , że jego z a p a try w a ń :e p ra w n e je s t tra fn e , ale k ie d y w yło n iły Się w ątp liw o ści, zrezygnow at w to k u p o s tę p o w m ia dyscyplrniameigo z fu n k ­ c ji syndyka. O bw inionem u, zd a n ie m W.K.D., m ożna co n a jw y ż e j zarzucić, że b łę d n ie in te rp re to w a ł przepisy a r t. 18, 73 i 179 p ra w a upadłościow ego, k tó r e w p ra k ty c e sto su je się rzadko, lnie m ożna m u je d n a k p rzy p isa ć ja s­ k ra w e j nieznajom ości p rze p isó w p ra w ­ nych, co u za sa d n iało b y odpow iedzial­ no ść d y sc y p lin a rn ą .

O rzeczenie W yższej K o m isji D yscy­ p lin a r n e j z a sk a rż y ł re w iz ją w dniu 26 m a rc a 1962 r. M in‘ister S p ra w ied li­ w ości, w nosząc o u ch y len ie z a sk a r­ żonego orzeczen ia i przekPizande s p ra ­ w y W yższej Kom isja D y scy p lin arn ej do ponow nego rozpoznania.

S k a rż ą c y z a rz u c a z a sk a rż o n em u o- rzeczen iu oczyw istą niesłuszność w y­ n ik a ją c ą z b łę d n e j oceny okoliczności

fak ty c zn y c h , n a ru sz a n ie p rz e p isu § 37

114 O rzecznictw o S. N. te rpraw ach adw okackich Nr 12 (60)

u st. 1' ro zp o rzą d zen ia M in istra S p ra ­ w ied liw o ści o p o stęp o w an iu d y sc y p li­ n a r n y m w sp raw ac h ad w o k ató w ( D ł U. z 1959 r . № 21, poe. 134) oraiz n a ­ ru sz e n ie p rz e p isu a rt. 8 k.p.k.

S ąd N ajw yższy zw ażył, co n a s tę p u je . R ew izja, w n iesio n a w te rm in ie p rz e ­ w id zian y m w a r t . 100 u sta w y o u stro ju a d w o k a tu ry , je s t w p ełn i uzasad n io n a. S łusznie sk a rż ą c y za rzu ca , że zajęcie lik w id a to ra spółdzielni stanow i zajęcie za ro b k o w e , n ie p o le g a ją c e ma w y k o ­ nywa,ndu zaw odu ad w o k a ta, o ra z że a d w o k a t X n ie zaw iadom ił R ady A d­ w o k a c k ie j o objęciu tego z a ję cia z a ­ robkow ego, n ie uzy sk ał zezw olenia

R ady A dw okackiej na w y k o n y w an ie te g o z a ję cia an i też nie sta ra ! się

0 u zy sk an ie tr k ie g o zezw olenia.

W yższa K om isja D y scy p lin arn a p rz e ­ sz ła 'do p o rzą d k u nad n aru sz en ie m p rz e z o bw inionego p rze p isó w a rt. 61

1 a rt. 62 u sts w y o u s tro ju a d w o k a tu ry i p o zo staw ia jąc całkow icie bez ro zw a­ że n ia k w estię p rzy ję cia przez o bw inio­ n ego sta n o w isk a lik w id a to ra z n a r u ­ sz en ie m a rt. 62 u sta w y o u s tro ju a d ­ w o k a tu ry oraz k w estię po d jęcia się p rze z obw inionego tej fu n k cji lik w i­ d a to ra z w y b o ru członków spółdzielni w p rze d sięb io rstw ie spół tzielczym — sp rze cz n ie z niezależnością a d w o k a tu ry

i je j za d m ia m a i w sposób siprzeczny

z a rt. 61 u sta w y o u s tro iu ad w o k a tu ry — n aru sz y ła przez u n ie w in n ien ie o b ­ w inio n eg o przep is § 37 ust. 1 ro zp o ­ rz ą d z e n ia o p o stę p o w an :u d y sc y p lin a r­ n y m w sp raw ac h adw okatów .

R ów nież słusznie rew iz ja p o i nosi, że W yższa K om isja D y scy p lin arn a b łę d n ie u zn a ła , iż n ie m ożna o b w inio­ n e m u p rzy p isa ć ja s k ra w e j n ie zn a jo ­ m ości p rze p isó w p raw n y ch , albow iem prze o isy p ra w a upadłościow ego w p ra k ty c e sto su je się b ard z o rzadko. K w estia w zględ n ej rzadkości stosow a­ n ia p rzep isó w p ra w a upadłościow ego n ie może u w a ln ia ć ad w o k ata od o d ­ pow iedzialności za nieznajom ość ty c h p rze p isó w , zw łaszcza gdy obw iniony

jafco lik w id a to r był reprezem itantei* spółdzielni i w n o sił o ogłoszenie jej u padłości, a za te m pow inien b y ł zd a­ w ać sobie sprarwę z isto ty p o stę p o w an ia upadłościow ego, w k tó ry m r e p r e z e n ta t upadłegio n ie m oże je d n o cz eśn ie być w yznaczony n a sy n d y k a upadłości, skoro syndykow i ja k o re p re z e n ta n to w i w ła d z y p u b lic zn e j re p re z e n ta n t u p a d ­ łego, tj. lik w id a to r, pow in ien w y d ać m a ją te k u p a d łe j spółdzielni i udzielić w szy stk ich p o trze b n y ch w y ja śn ie ń , ja k to w y n ik a z a rt. 18 p r a w a u p a d ło ś­ ciow ego (...).

S k o ro w ięc W yżsaa K am dsja Dys­ c y p lin a rn a , w sk u te k b ię d n ej oceny okoliczności fak ty c zn y c h , n ie rozpo­ zn a ła w sposób p ra w id ło w y odw ołań złożonych przez R zecznika D yscypli­ n a rn e g o i przez obw inionego, n ależało n a p o d sta w ie a r t. 101 u sta w y o u s tro ju a d w o k a tu ry i § 38 rozp o rząd zen ia o p o stęp o w an iu d y sc y p lin a rn y m w s p ra w a c h a d w o k a tó w zask arżo n e o rze­ czenie uchylić (art. 383 p k t 1 i 3 k.p.k. w zw iązku z a rt. 395 k.p.k.) i p rz e ­ k az ać sp raw ę W yższej K om isji D ys­ c y p lin a rn e j do ponow nego ro zp o zn an ia w in n y m składzie.

W Y R O K

SĄDU N A JW Y ŻSZEG O z d n ia 29 w rz eśn ia 1962 r.

R. Adw . 2i5/62

W ystęp o w an ie a d w o k a ta zaw ieszo­ nego w czynnościach zaw odow ych p rzed m ie jsk ą kom is ią lo k alo w ą i p rzed ko ­ legium do s p ra w lokalow ych w ch a ­ ra k te rz e pełnom ocnika stro n y oraz u n ie ­ m ożliw ienie w 7w iazku z tym k o n tro li w p ła t 1 w ysokości o siąganych za­ ro b k ó w n a ru sz a w sposób isto tn y za­ sad y u sto jo w e ad w o k a tu ry .

Sąd N ajw yższy, po ro zp o z n an iu w d n iu 29 w rześn ia 1962 r. sp ra w y a d w o ­ k a ta X , obwinionego z a r t. 87 u. o u.a.,

Kr 12 (80) Orzecznictw o s. N. w sprawach ad w o k ac k ich 118

z p o w o d u re w iz ji założonej p rz e z M i­ n is tr a S p raw ied liw o ści od orzeczeń W yższej K om isji D y scy p lin arn ej d la S p ra w ad w o k a tó w z d n ia 28 kwielmiia 1962 r. sygn. W KD 49/62 i W KD 47/62,

1) zm ien ił zask arżo n e orzeczenia w części dotyczących k a r w te n spo­ sób, Ż3 za k ażdy z p rzy p isa n y ch a d w o k a to w i X czynów oraz łącz­ nie sk azał tegoż a d w o k a ta na k a r ę d y sc y p lin a rn ą w y d a le n ia z a d w o k a tu ry . 2) n a k a z a ł p o b ra n ie od obw inionego k w o ty 6 00-0 zł ty tu łe m kosztów p o stęp o w a n ia w e w szy stk ich in ­ sta n c ja c h . U z a s a d n i e n i e

M in iste r S p ra w ied liw o śc i w n ió sł r e ­ w izję od praw o m o cn y ch orzeczeń W yższej K o m isji D y scy p lin a rn e j d la s p ra w ad w o k a tó w z d n ia 28 k w ie tn ia 1'962 r. w sp ra w a c h ad w o k a ta X , ozna­ czonych sy g n a tu ra m i W KD 47/62 i 49/62. N a za sadzie a rt. 100 u sta w y o u s­ tr o ju ad w o k a tu ry (tek st je d n o lity : Dz. U. z 1969 r. N r 8, poz. 41) re w iz ja zanzuca w y m ien io n y m orzeczeniom oczyw istą niesłuszność p o le g ają cą n a w y m ie rz en iu obw inionem u k a r dyscy­ p lin a rn y c h zaw ieszenia w czynnościach zaw odow ych ja k o n ie w sp ó łm ie rn ie ła ­ godnych w sto s u n k u do sto p n ia za w i­ n ie n ia i w nosi o u ch y len ie ty c h orze­ czeń w za sk arżo n ej części, o w y d an ie w y ro k u co d o isto ty sp ra w y i w y m ie ­ rz e n ie adw o k ato w i X w k aż d ej ze

sp ra w poszczególnie i łączn ie k - r y d y ­ sc y p lin a rn e j w y d ale n ia z ad w o k a tu ry . S ąd N ajw yższy zw ażył, co n a s tę p u je : W s p ra w ie W KD 47/62 W yższa K o­ m isja D y scy p lin arn a u trz y m a ła w m o­ cy orzeczoraie W ojew ódzkiej K om isji D yscyrprnprnej do s p ra w ad w o k ató w w B, w y m ie rz a ją c e o b w in io n e m u .k a rę d y sc y p lin a rn ą zaw ieszenia w czynnoś­ ciach zaw odow ych n a ok res jednego r o k u aa to, że w sie rp n iu i w rz eśn iu 1961 r., tj. w o k re sie tym czasow ego

za w ieszen ia w czynnościach zaw odo­ w ych, w y stą p ił k ilk a k ro tn ie p rze d M ie jsk ą K o m isją .L o k a lo w ą i K ole­ giu m d o S p ra w L okalow ych

w B.

W sp ra w ie W KD 49/62 W yższa K o­ m isja D y scy p lin arn a u trz y m a ła w m ocy o rzeczen ie I in sta n c ji, na m ocy któ reg o adw . X u k a ra n y zo stał k a r ą dyscypli­ n a r n ą zaw ieszenia w czynnościach za­ w odow ych n a o k res 8 m iesięcy z a to, że w la ta c h 1959 i 1960 w p ła c a ł do kaisy zespołu adw okackiego, k tó re g o b y ł członkiem , za in k a so w an e ty tu łe m h o n o ra riu m k w o ty bez w yszczególnie­ n ia naizwisk k lien tó w .

P rz e w in ie n ia ja k ic h dopuścił się adw . X, n a le ż ą do rz ę d u pow ażnych, albow iem czy to p rz e z w y stę p o w a n ie p rz e d orgenaim i w ład z y lo k alo w ej w c h a ra k te rz e p ełnom ocnika stro n w o k re ­

sie tym czasow ego zaw ieszenia w czyn­ n ościach zaw odow ych, ozy te ż przez uniem ożliw ienie k o n tro li w p ła t i w y ­ sokości o sią g an y c h zaro b k ó w zostały narusT one w p o w ażn y sposób za sa d y u stro jo w e a d w o k a tu ry . P o n a d to — n ie m ów iąc o k ilk u n ie ro zstrz y g n ięty c h p raw o m o c n ie sp raw ac h a d w o k a ta X o c h a ra k te rz e d y sc y p lin a rn y m , a n a ­ w et k a rn y m — okolicznością o bciąża­ ją c ą je s t f a k t praw om ocnego sk azan ia

ad w X w sp ra w ie W KD 48/62 n a k a rę d y sc y p lin a rn ą n a g a n y za zagrożenie

w liście ad w o k a ck im doniesieniem k a r ­

nym w ra z ie n ie u w z g lę d n ien ia żądań m ocodaw cy.

N ależy ta k ż e p o d k reślć , że a d w o k a t X był ju ż dpcvzia M ;n ;s tra S p ra w ie d ­ liw ości z d n ia 19.V.1953 r. sk reślo n y z listy a d w o k a tó w ja k o niegodny w y­ k o n y w an ia zaw odu ad w o k a ta, i że do­ p iero na sk u te k p ró śb tegoż X M ini­ s te r S p raw ied liw o ści w y ra ził w d n iu 30.IV.1955 r. zgodę na jego ponow ny w pis na lis tę adw okatów .

W ty c h w a ru n k a c h n ależ ało uznać, że a d w o k a t X n ie d a je rę k o jm i n a le ­ żytego w y k o n y w ? n ia z a w o iu , w ob?c czego, u w zg lę d n ia jąc w niosek re w iz y j­ n y , S ąd N ajw yższy o rz e k ł ja k w se n ­ te n c ji w y ro k u .