STEF AN FURMAGA (Lublin) [981
Zakład Parazytologii .i Chorób Inwa,zyj.nych WSR
HELMINTOFAUNA GRYZONI POLNYCH (SZKODNIKÓW PÓL) ORAZ ICH TĘPICIELI (PTAKÓW DRAPIEŻNYCH)
I'EJihMMHTO<PAYHA IIOJIEBbIX I'PhI3YHOB (BPE)];MTEJIEH IIOJIEJ71) M MX MCTPEBMTEJIEVl (XMII.J;HbIX IITMI.J;)
THE HELMINTH FAUNA OF NOXIOUS FIELD RODENTS AND OF THEIR EXTERMINATORS (PREDATORY BIRDS)
W roku 1955 ·zakończono zbieranie materiału. Ponieważ w latach ubie-
głych gryzonie polne nie występowały na terenie woj. lubelskiego, ogra- niczono się do drugiej części pracy, mianowicie do zbierania materiału
z ptaków drapieżnych. Ogółem przebadano do końca 1955 roku 618 iptaków
drapieżnych, w tym 29 gatunków. Ogółem stwierdzono u nich 30 gatunków pasożytów, mianowicie:· 15 •gatunków przywr, w tym kilka gatunków nie notowanych w Europie, 3 gatunki nicieni, jeden gatunek kolcogłowów
i 11 gatunków nicieni. Materiał został określony, opisany i wykonano ry- sunki. W chwili obecnej ta część pracy jest ukończona i zawiera następu
jące wnioski:
Na ogólną ilość 618 przeprowadzonych sekcji ptaków drapieżnych za- robaczonych było 307, tj. 49,60/o, w tym przywry stwierdzO!Ilo w 130/o, ta- siemce 6,60/o, kolcogłowy 5,30/o i nicieni,e 38,30/o. Procent zarażenia posz- czególnych gatunków ptaków waha się od 14-740/o. Ekstensywność in- wazji największa jest na początku lata, tj. w czerwcu, następnie w ciągu
lata i jesieni maleje, a :począwszy od stycznia wzrasta osiągając w czer- wcu maksimum. Ilość gatunków pasożytów występująca u poszczególnych
gatunków ptaków waha się od 1-6, nie stwierdzono prawidłowego współ
występowania pasożytów.
W trakcie opracowywania powyższego materiału poja,wiły się zresztą
w bardzo. skąpej liczbie, gryzonie polne w woj. lubelskim i udało się zebrać
do końca roku 1955 materiał z 687 gryzoni należących do 8 gatunków.
Ogółem stwierdzono u nich 16 gatunków pasożytów w tym 2 gatunki przywr, 5 gatunków -tasiiemców i 9 gatunków nicieni. Materiał ten jiest już
w całości określony i opisany. Wykonano również rysunki. Wspomniana
część pracy zawiera następujące ogólne wnioski. Na 687 przeprowadzonych sekcji gryzoni polnych, zarobaczonych było 279 zwierząt, tj. 41 O/o (w tym przywry 0,58°/o, tasiemce 30/o, nicienie 390/o i larwy tasiemców 4,70/o. Pro-
W,iadomości Parazytologi:czne .nr 5 - Supplementum
238 S. FURMAGA
cent zarażenia poszczególnych gatunków gryzoni waha się od 25-580/o.
Ekstensywność inwazji stopniowo wzrasta począwszy od lutego osiągając
swój sz,czyt w kwietniu, a w ciągu larta stopniowo maleje, aby w jesieni znowu nieco wzrosnąć. Liczba gatunków pa,sożytów występujących u po- szczególnych gryzoni waha się od 1-3. Spośród przywr opisano dwa nowe gatunki. Dla nicieni stwierdzono kilku nowych żywicieli ostatecznych.
Praca poza swą stroną faunistyczną i ekologiczną ma na celu również prześledzenie krążenia pasożytów w przyrodzie.
