• Nie Znaleziono Wyników

(1)FILOZOFIA I NAUKA Studia filozoficzne i interdyscyplinarne Tom 2, 2014 O II TOMIE CZASOPISMA FILOZOFIA I NAUKA

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "(1)FILOZOFIA I NAUKA Studia filozoficzne i interdyscyplinarne Tom 2, 2014 O II TOMIE CZASOPISMA FILOZOFIA I NAUKA"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

FILOZOFIA I NAUKA Studia filozoficzne i interdyscyplinarne

Tom 2, 2014

O II TOMIE CZASOPISMA FILOZOFIA I NAUKA.

Studia filozoficzne i interdyscylinarne

Zawartość II tomu czasopisma FILOZOFIA I NAUKA. Studia filozoficzne i interdyscyplinarne może wywołać błędne wrażenie teoretycznego eklekty- zmu, jeśli optuje się za sankcjonowanym przez stulecia sztywnym podziałem filozofii na tradycje i szkoły filozoficzne, ponadto na dyscypliny filozoficzne, oraz jeśli traktuje się filozofię jako dziedzinę hermetyczną, impregnowaną od zewnętrznych wpływów.

Autorzy tekstów zamieszczonych w II tomie czasopisma odnoszą się do różnych tradycji filozoficznych, między innymi do francuskiej filozofii nauk, do powstałych i rozwijanych w Niemczech nurtów łączących epistemologię i metodologię z filozofią społeczną, do nowych wersji pragmatyzmu w bada- niach nauki, post-analitycznej filozofii nauki (nawiązującej mariaż z filozofią języka i z kognitywistyką oraz ponadto włączającej się w trend naturalizowa- nia), do darwinizmu i neodarwinizmu, socjologizujących post-Mannheimo- wskich koncepcji nauki, szkoły lwowsko-warszawskiej, transcendentalizmu.

Ta rozmaitość pokazuje fakt oczywisty, jednak często zapominany, że o na- uce i w związkach z nauką filozofuje się na różne sposoby, w rozmaitych szkołach, a nawet sam epistemologiczny problem nauki nie ogranicza się w najnowszej filozofii do szeroko pojmowanych koncepcji analitycznych;

wydaje się, że te są w defensywie.

Co znamienne i szczególnie ważne dla konstytutywnej idei czasopisma, znaczącej części przedstawionych samodzielnych rozważań oraz rekonstru- owanych koncepcji zamieszczonych w II tomie nie fundują pojedyncze tra- dycje filozoficzne, lecz ich powiązane zbiory. W obrębie komparastyki różnych tradycji rekonstruuje się lub konstruuje powiązania, dopełnienia, lub wskazuje obszary komplementarne, często wbrew wyjściowym narzuca- jącym się diagnozom ich niewspółmierności.

Ponadto w większości tekstów zamieszczonych w II tomie czasopisma zacierane są granice pomiędzy dyscyplinami filozoficznymi – epistemologią, ontologią, filozofią społeczną, filozofią umysłu, także implementującą bada- nia kognitywistyczne, filozofią przyrody. Prowadzone rozważania z reguły obejmują różne dziedziny filozoficzne jako właściwe płaszczyzny dla podję- cia i rozstrzygnięcia stawianych problemów.

W końcu, większość zamieszczonych rozważań, bez wątpienia filozoficz- nych, wchodzi w interdyscyplinarne związki z nauką i ze światem społecz- nym, w tym z jego obszarami współustanawianymi przez naukę.

(2)

6 Zespół redakcyjny

Ten pozorny eklektyzm, a w istocie synergiczna wielość wzajemnie prze- nikających się elementów na trzech poziomach (szkół i tradycji filozoficz- nych, działów filozofii, połączeń pomiędzy filozofią a nauką i światem spo- łecznym) znamionuje najnowszą filozofię. Jest jej bodajże najistotniejszą differentia specifica. Symptomami są: ucieczka od sztywnych podziałów na szkoły filozoficzne i na dyscypliny filozofii, a także coraz konsekwentniejsze rugowanie przeświadczenia, że obecnie należy i można filozofować całkowi- cie autonomicznie, a więc w izolacji od pozostałej ludzkiej wiedzy, w tym naukowej, i od aktualnych problemów świata. Szkoły filozoficzne stają się intelektualnymi przedsięwzięciami otwartymi, asymilującymi treści wypra- cowywane zarówno w filozoficznych tradycjach wobec nich zewnętrznych jak i poza filozofią. Szkół i tradycji filozoficznych nie traktuje się jako nieprze- kraczalnych, zamkniętych i raz na zawsze zastygłych teoretycznych królestw, lecz jako programy, które nieprzerwanie kształtują swą tożsamość (ta jest płynna, a nie sztywno ustanowiona) poprzez przejmowanie, ze stosownymi transformacjami, nowych idei pochodzących z zewnątrz. Na ogół bez jaw- nych manifestów czy deklaracji wkracza do filozofii przeświadczenie, iż po- szczególne tradycje filozoficzne mogą i powinny wchodzić ze sobą w syner- giczne alianse. Efektem tychże jest dialektyczny rozwój poszczególnych szkół i tradycji oraz ich heterogeniczny charakter, formowany w metafilozoficz- nych interakcjach.

Zanik podziałów na dyscypliny filozoficzne jest wcześniejszy niż przeciw- stawianie się izolacji szkół. Unifikacja typów obszarów badawczych jest obecnie aprobowana w wielu kręgach filozoficznych, choć nie zawsze ma odpowiednio silne legitymizacje.

Koneksje filozofii z nauką i z rzeczywistością społeczną oraz traktowanie filozofii jako przedsięwzięcia interdyscyplinarnego (w sensie czerpania twór- czego potencjału także spoza niej) ustanawiają płaszczyzny jej odchodzenia od izolacji. W specyficznym trendzie ku szczególnie rozumianej interdysyc- plinarności realizuje się jeden z naczelnych postulatów filozofii – dążenie do tworzenia wizji całościowych, wszechogarniających, zespalających różne perspektywy widzenia. Interdyscyplinarność rozpowszechniająca się w filo- zofii jest otwartością. Nie jest ona tożsama z rygorystycznym naturalizowa- niem promowanym w niektórych kręgach filozofów i prowadzącym do zani- ku autonomiczności filozofii, do jej rozpłynięcia się w wiedzy pozafilozoficz- nej.

Tak więc teksty zamieszone w II tomie FILOZOFII I NAUKI ilustrują do- konujące się in statu nascendi metafilozoficzne przekształcenia najnowszej filozofii. Legitymizują przy tym – z konieczności w nader ograniczonym za- kresie – te idee, które stały u podstaw utworzenia czasopisma.

Ważny dla ugruntowania niezbywalnej roli filozofii we współczesnym świecie jest fakt, że stanowi ona intelektualną instancję właściwą między innymi do rozważania aktualnych problemów cywilizacyjnych. Filozofia jest

(3)

O II tomie czasopisma FILOZOFIA I NAUKA. Studia filozoficzne i interdysycplinarne 7

arbitrem zdolnym do wysoce abstrakcyjnego, odideologizowanego i unikają- cego wartościowania reagowania na rozmaite problemy i wyzwania świata.

Czyni to w sposób swoisty dla swej natury – poprzez zajmowanie zewnętrz- nych, aksjologicznie neutralnych perspektyw, dociekanie głębokich sensów rozważanych problemów, demitologizowanie, oświecające badanie podstaw, sieci powiązań, uwarunkowań i implikacji. W tym tomie FILOZOFII I NAUKI zamieszczamy rozprawy i głosy właśnie o takim charakterze – pod- noszące kwestie aktualnie dyskutowane poza filozofią.

Prezentujemy mianowicie blok tematyczny O potrzebie filozofii w uczelni technicznej (zredagowany przez Profesora Marka Maciejczaka) włączający się w dyskusję o roli humanistyki w zinstrumentalizowanej, ztechnicyzowa- nej cywilizacji. Dyskusje zamieszczone w bloku mają ogólniejszy charakter niż wskazuje tytuł, pokazując, że filozofia ustanawia zawsze jak najszersze ramy dyskusji w swym dążeniu do całościowego, maksymalnie ogólnego i bazowego rozpoznania kwestii. Ten tom czasopisma włącza się ponadto, tekstem Profesor Zdzisławy Piątek, do aktualnie toczonych dyskusji pod szyldem gender.

W tomie znajdują się dwa teksty przełożone z języka niemieckiego oraz jeden z języka włoskiego. Wszystkie trzy wpisują się w cenny sposób w in- terdyscyplinarny krąg zainteresowań FILOZOFII I NAUKI. Pragniemy podziękować autorom tekstów: Profesorowi Gernotowi Böhme oraz Profesor Serenie Cattaruzzy za udostępnienie ich naszemu czasopismu poprzez nie- odpłatne przekazanie praw autorskich.

Wiele zawdzięczamy recenzentom tekstów zamieszczonych w II tomie czasopisma. Ich pracochłonna kompetentna praca pozwoliła teksty udosko- nalić; są oni w istocie współtwórcami tomu. Serdecznie im dziękujemy.

Zespół redakcyjny

Cytaty

Powiązane dokumenty

Znamienne jest, że przełomowe dokonania w filozofii dokonują się poprzez proponowanie nowych metateoretycznych ram, programów, czyli poprzez tworzenie nowych

Co więcej, wydaje się wątpli- we, czy jest możliwa filozofia bez jej zewnętrznych powiązań – całkiem odi- zolowana od reszty doświadczenia ludzkości, restryktywnie zamknięta

Nie sięga się natomiast ku parmenidejskiemu bytowi, 3 dlatego podstawowym określeniem kondycji filozofii współczesnej jest to, że w swym wiodącym nurcie jest pometafizyczna, a

Można uzupełnić interpretację Carra następująco: podmiot autentyczny, rzeczywisty, który faktycznie poznaje, znajduje się poza koncepcją poznania Kanta; w samym systemie

Czy na końcu okazuje się, że również refleksyjnie dostępna wiedza o performa- tywnie obecnym świecie życia jest iluzją, którą można przejrzeć w badaniu

METAFORY DLA RZECZYWISTOŚCI ŻYCIA CODZIENNEGO Aby lepiej ująć swoistą topologię rzeczywistości życia codziennego, chciałbym przedstawić dwie, wspomniane na

„Myśl Rousseau rozwija się więc, poczynając od podwójnej zasady: pierwsza to utożsamienie z innym, a nawet bardziej »innym« niż wszyscy inni, choćby było nim

Po drugie, zagadnienie relacji pomiędzy filozofią a nauką jest niewątpli- wie historyczne – ma ono różniące się, czasem spektakularnie, historyczne wersje, które zależą od