• Nie Znaleziono Wyników

Programowanie strukturalne i obiektowe Struktura programu w języku c++

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Programowanie strukturalne i obiektowe Struktura programu w języku c++"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Semestr II

Arkusz zadań 1

Programowanie strukturalne i obiektowe

Struktura programu w języku c++

Kod programu w języku c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze w postaci tzw. pliku źródło- wego. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie cpp i kompiluje za pomocą kompilatora, aby utworzyć działającą aplikację (kompilator konwertuje plik źródłowy na plik wykonywalny). Dla ułatwienia wielu programistów wykorzystuje zin- tegrowane środowiska programistyczne, które zawierają niezbędne narzędzia do tworzenia programu m.in. edytor i kom- pilator. Takim środowiskiem jest np. Dev c++.

Poniżej przedstawiamy standardowy szablon programu c++:

#include<…>

#include<…>

using namespace std;

int main() {

Kod programu system("pause");

return 0;

}

Omówimy teraz krótko poszczególne elementy tego szablonu.

Grupa wierszy #include<...> to grupa tzw. dyrektyw preprocesora. Każda z dyrektyw zawiera specjalne instruk- cje dla kompilatora w postaci dołączonych plików (bibliotek), co rozszerza możliwości c++. Istnieje bardzo dużo dyrektyw (a właściwie bibliotek), a do najczęściej używanych należą: #include<cmath> - zawiera wiele przydatnych funkcji mate- matycznych m.in. sqrt(), pow(), itd., #include<iostream> - pozwala ona m.in. wyświetlać tekst na ekranie monitora oraz wczytywać dane z klawiatury. Inne biblioteki wprowadzimy przy okazji omawiania kolejnych zagadnień.

Wiersz using namespace std; jest poleceniem, które nakazuje użycia standardowej przestrzeni nazw std. Poję- cie przestrzeni nazw służy do określenia, które zmienne i funkcje można użyć w danym miejscu i zostało wprowadzone po to, aby zapobiegać nakładaniu się nazw zmiennych, funkcji itp. (na przestrzeni lat wraz z rozwojem języka powstawało coraz więcej bibliotek, przez co wzrastała liczba nazw zmiennych, funkcji itp. i w rezultacie zaczęło brakować tych nazw).

Można tworzyć własne przestrzenie nazw, jednak my będziemy korzystać z przestrzeni standardowej.

Następnie definiujemy funkcje o nazwie main(), (jest to główna funkcja programu) wewnątrz której tworzymy kod źródłowy programu. Na końcu tej funkcji umieszczamy wiersze: system("pause"); - polecenie to zatrzymuje wykonanie programu do momentu naciśnięcia jakiegoś klawisza (pozwala to zobaczyć efekt pracy programisty); oraz wiersz return 0; - polecenie to powoduje, ze funkcja main() zwraca wartość 0, co oznacza, że program skompilował się pomyślnie.

Zasady stosowane w pisaniu kodu źródłowego

1. W języku c++ rozróżnia się małe i wielkie litery (polecenia c++ piszemy małymi literami).

2. Większość instrukcji w kodzie źródłowym należy kończyć średnikiem.

3. W kodzie programu warto używać komentarzy dla poprawienia czytelności kodu szczególnie w obszernych programach. Komentarz jednowierszowy umieszczamy po znaku //, zaś wielowierszowy miedzy znakami /* … */. Komentarze są ignorowane przez kompilator.

4. W kodzie źródłowym nie używamy polskich liter.

Cezary Obczyński i Rafał Kamocki 1/2

(2)

Semestr II

Arkusz zadań 1

Programowanie strukturalne i obiektowe

Zadanie 1.

Stworzyć plik pierwszy.cpp i wpisać w nim następujący kod:

#include<iostream>

using namespace std;

int main() {

cout << "Witaj, to jest twoj pierwszy program w jezyku C++"<<endl;

system("pause");

return 0;

}

następnie skompilować plik oraz uruchomić program.

W powyższym kodzie należy wyjaśnić następujący fragment

cout << "Witaj, to jest twoj pierwszy program w jezyku C++"<<endl;

Polecenie cout (tzw. strumień wyjściowy) pozwala, przy pomocy operatora przypisania <<, wypisać tekst w cudzysłowie na ekranie monitora. Polecenie endl powoduje przejście kursora do nowej linii (pełni rolę entera).

Zadanie 2.

Napisać program, który wyświetli na ekranie monitora następującą ramkę:

**************************************

* imię i nazwisko *

* Analiza finansowa *

* grupa 1 *

**************************************

Cezary Obczyński i Rafał Kamocki 2/2

Cytaty

Powiązane dokumenty

n operator konwersji tworzy obiekt określonego typu lub klasy z obiektu na rzecz którego

n Dla obiektu, którego klasy nie można jednoznacznie określić na etapie kompilacji, odwołania do metody, bądź metod zadeklarowanych jako wirtualne będą się odbywały

Co jednak zrobić, gdy dzielimy dwie niepodzielne liczby całkowite i chcemy uzyskać dokładny rezultat?… Musimy po prostu obie liczby zapisać jako rzeczywiste, a więc wraz z

Napisać program, który pobierze od użytkownika liczbę całkowitą, sprawdzi, czy jest ona parzysta czy nie oraz wypisze odpowiednią informację na ekranie monitora..

Napisać program, który wczytuje tablicę 8 liczb rzeczywistych i wypisuje jej elementy na ekranie monitora. Następnie program oblicza sumę tych elementów tablicy, które należą

(4 pkt) W klasie Stos zdeniuj metody dost¦pu, wstawiania oraz usuwania elementu stosu  pa- mi¦taj, »e do stosu dost¦p jest tylko z jednej strony.. (4 pkt) W klasie Stos

DODATKOWE - na dodatkowe punkty lub wy»sz¡ ocen¦ (zadania 1-3 musz¡ by¢ wykonane!) Do realizacji podobnego jak wy»ej zadania i budowy klas wyj¡tków wykorzystaj bibliotek¦

• A więc jeśli coś nie jest liczbą dodatnią to niech program zakończy działanie.. • Kontrola polega na tym, że program jeśli wprowadzimy liczbę zerową