86
Patogeneza stwardnienia rozsianego
Pathogenesis of multiple sclerosis
KatedraiKlinikaNeurologii,UniwersytetMedycznywLublinie Correspondenceto:KatedraiKlinikaNeurologii,UniwersytetMedycznywLublinie,ul.Jaczewskiego8,20954Lublin,tel.:0817244720, email:krejdak@europe.com Pracafinansowanaześrodkówwłasnych
Streszczenie
Stwardnienierozsiane(łac.sclerosismultiplex,SM)jestschorzeniemozłożonymmechanizmie,wktórymdochodzidoin terakcjipomiędzyczynnikamiśrodowiskowymiagenetycznieuwarunkowanąpredyspozycją.Nadaluważasię,żeSMjest narządowospecyficznąchorobąautoimmunologiczną,mediowanąprzezlimfocytyTCD4+.Patologicznymiwykładnika michorobysązmianyogniskowe,określanejakoplaki,którepowstająnaskutekmiejscowejdemielinizacjizewzględnym zaoszczędzeniemaksonówiwtórnymprzerostemastrogleju.Uszkodzenieaksonalneobecnejestjednakżewewszystkich fazachchoroby.Morfologiaposzczególnychplakróżnisięizależyodichlokalizacji,czasutrwaniaiodtego,czyzacho dziwnichregeneracja.Plakitradycyjniedzielisięnatrzypatologicznetypy:aktywne(ostre),przewlekłeaktywneiprze wlekłenieaktywne.Ostatnioplakiaktywnepodzielononaczterypodtypy,biorącpoduwagę:charakterprocesuzapalnego, zaangażowanieimmunoglobuliniukładudopełniacza,ekspresjębiałekmieliny,morfologięobrzeżazmianorazwzorzec uszkodzeniaoligodendrocytów.Pozostajeprzedmiotemspekulacji,czypowyższepodtypyreprezentująkolejnefazyrozwo juzmianpatologicznych,czyteżsąwyznacznikamiodmiennychwariantówautoimmunologicznych.Ostatniowieleuwagi poświęcasięzagadnieniuzmianpatologicznychobecnychwobszarachkorowychmózgu.Badaniaanatomopatologiczne wykazały,żerozległademielinizacjakorowaszczególniemanifestujesięupacjentówwprzewlekłejfaziechoroby.Jednakże, pomimo usilnych badań, czynnik inicjujący całą sekwencję zmian patologicznych nadal pozostaje nieznany. Celem niniejszegoartykułujestomówienienajnowszychkoncepcjidotyczącychpatogenezystwardnieniarozsianego. Słowakluczowe:stwardnienierozsiane,patogeneza,demielinizacja,uszkodzenieaksonalne,regeneracjaSummary
Multiplesclerosis(MS)isacomplexdiseaserequiringexposuretoanenvironmentalfactorandageneticpredisposition. MScontinuestobethoughtofasanorganspecificautoimmunediseasemediatedbyCD4+Tcells.Thepathological hallmarksofMSarelesions,knownasplaques,whichareduetofocallossofmyelinwithrelativepreservationofaxons andastrocyticgliosis.However,axonallossispresentinallphasesofthedisease.Thepathologicalfeaturesofindividu allesionsvaryanddependonlocation,ageandwhetherornottherehasbeenanyregeneration.MSlesionsaretypical ly divided into three pathological categories: active (acute), chronic active and chronic inactive. More recently active lesions have been further classified into four subtypes based on the type of inflammatory reaction, the involvement ofimmunoglobulinandcomplement,theexpressionofmyelinproteins,themorphologyoftheplaqueedgeandthepat ternsofoligodendrocyteinjury.Whetherornotthesepathologicalsubtypesrepresentdifferentstagesofthediseaseor autoimmunevariantsisspeculative.Recently,particularinterestfocusedonthecorticalpathologyassociatedwithMS. Postmortemstudiesrevealedthatextensivecorticaldemyelinationistypicallypresentinpatientswithprogressivedisease phases.However,despiteextensivestudies,thefactorinitiatingthecascadeofthepathologicaleventsremainsunknown. TheaimofthatarticleistopresentthemostrecentadvancesintheunderstandingofthepathogenesisofMS. Keywords:multiplesclerosis,pathogenesis,demyelination,axonalloss,regeneration Received:15.07.2009 Accepted:27.07.2009 Published:15.09.200987
Niezależnieodtego,którakoncepcjazostaniepotwierdzona, bez wątpienia proces zapalny odgrywa bardzo istotną i do minującąrolęjakogłównymechanizmefektorowywpatoge nezie SM(9). Najwięcej danych na ten temat dostarczają ba
daniapatomorfologicznewoparciuomateriałautopsyjnyod pacjentów.Zmianypatologicznenajczęściejzlokalizowanesą w zakresie nerwów wzrokowych, ciała modzelowatego, oko łokomorowo,wstrukturachpodnamiotowychorazwzakresie rdzeniakręgowego,wtymgłówniewodcinkuszyjnym.Kla sycznązmianątypowądlaSMsąostre,aktywneplakidemie linizacyjneozatartychgranicach,powstającewistociebiałej wokółnaczyńkrwionośnych.Wichobraziedominująnaciek limfocytarny, obrzęk parenchymy, utrata mieliny i oligoden drocytów,uszkodzenieaksonalneorazobecnośćinnychtypów komórek,takichjakmakrofagizawierająceszczątkimieliny,hi pertroficzne astrocyty i komórki plazmatyczne. W miarę po stępuchorobyzaczynajądominowaćprzewlekłeaktywneplaki, którecechująsięwyraźniezaznaczonymigranicami.Central naczęśćzmianjestubogokomórkowa,stwierdzasięobecność odsłoniętychaksonówzatopionychwmacierzybliznastrocy tarnych(1).
Opisano szereg mechanizmów, które mogą prowadzić do uszkodzenia oligodendrocytów i osłonek mielinowych. Au toreaktywnelimfocytyT(CD4+iCD8+)poprzekroczeniu bariery krewmózg muszą podlegać stałej stymulacji dzię ki obecnym tam komórkom mikroglejowym, aby zachować swoją aktywność(10). Wówczas stymulowane limfocyty po
mocnicze typu 1 (Th1) uwalniają prozapalne cytokiny: in terferonγ,TNFα,interleukinę6(IL6),uruchamiającreak cjęzapalną(11,12).ZaktywowanelimfocytyTmogąuszkadzać
bezpośredniolubpoprzezprozapalnecytokiny.Wtejfazie reakcji zapalnej również mikroglej i makrofagi odgrywają kluczowąrolęwuszkadzaniustrukturOUN,gdyżproduku ją nadmierne ilości mediatorów toksycznych oraz wolnych rodnikówtlenowych(13,14).Wieledanychwskazuje,żeważny
mechanizm efektorowy stanowi stres nitrozacyjny, którego ważnymmediatoremjesttlenekazotu(15).Innymmechaniz
mem uszkodzenia jest aktywacja limfocytów B i produkcja przeciwciałskierowanychprzeciwantygenommielinyioli godendrocytów(16).DowodemnaważnyudziałlimfocytówB
orazprodukcjiprzeciwciałjestobecnośćprążkówoligoklo nalnych(oligoclonalbands,OCB),reprezentującychnadpro dukcję klasy IgG w płynie mózgowordzeniowym (PMR), aniewsurowicyupacjentówzSM(17).Prążkioligoklonal
newykrywanesąuponad95%pacjentów;gdyrazsiępoja wią,pozostają,aichobecnośćstwierdzasięrównieżwdal szych fazach choroby. Inną pośrednią formą określania nadprodukcjiIgGjestindeksIgG,którywyliczasięwedług formuły: (PMR/surowica IgG):(PMR/surowica albuminy). PodwyższonyindeksIgGjeststwierdzanyuokoło70%pa cjentów,awięcstanowimniejczuływskaźnikdiagnostyczny iOCB.Należyjednakpamiętać,żepodtekalnanadprodukcja IgGjestefektemniespecyficznymiobecnośćOCBodnoto wujesięrównieżwinnychschorzeniachOUN,tj.wtoczniu układowym,neurosarkoidozie,chorobieBehçetaizespołach paranowotworowych(17).
S
twardnienierozsiane(łac.sclerosismultiplex,SM)jest przewlekłą zapalną chorobą centralnego układu ner wowego(OUN).Pomimożeetiologiaschorzeniapo zostajenieznana,dokonałsięogromnypostępwrozumieniu patogenezyorazwdiagnostyceileczeniutejchoroby(1).Patofizjologiastwardnieniarozsianegojestbardzozłożonaiobej muje kilka kluczowych elementów, takich jak uszkodzenie barierykrewmózg,wieloogniskowyproceszapalnywobrę bieOUN,któryprowadzidodemielinizacji,wtórnyprzerost astroglejuorazuszkodzenieaksonalnewobrębiezmielinizo wanychszlakówneuronalnych.Wmiarępostępuchorobyob szaryuszkodzeniapowiększająsięizaznaczasiępostępują cyzanikOUN,będącypierwotnąprzyczynąnieodwracalnego deficytuneurologicznego(2).Głównateoriatłumaczącapa togenezęSMopierasięnakoncepcjiautoimmunologicznej(3). Pacjencimająuwarunkowanągenetyczniepredyspozycjędo zaburzonejreaktywnościimmunologicznej.Geny,któremogą zwiększaćprawdopodobieństwozachorowania,znajdująsię nachromosomie6.wrejoniekodującymantygenydlaHLA (human leukocyte antigen). W populacji europejskiej (rasy kaukaskiej) wykazano silny związek pomiędzy haplotypem DRB1*1501(będącymnajczęstszympodtypemgenuDR15) aSM,gdyżstwierdzasięjegoobecnośćuokoło5560%pa cjentów.Takwięcpacjencizklinicznieizolowanymzespołem demielinizacyjnym, u których obecny jest gen DR15, wyka zujązwiększoneryzykozachorowanianaSMwprzyszłości. Należyjednakpamiętać,żeażu35%osobnikówwpopula cjiogólnejstwierdzasiętengen,aryzykozachorowaniawy nosi0,2%. Kolejnychdowodównaczęściowywpływczynnikówgenetycz nychnazachorowanienaSMdostarczająbadanianadrodzin nymwystępowaniemchoroby.PokrewieństwoIstopniazpa cjentemchorymnaSMwiążesięz1525krotnymwzrostem ryzykazachorowania.Bliźniakjednojajowypłciżeńskiejpacjen tazSMwykazujeryzykozachorowaniadochodzącedo35%(4). Natlepodatnościgenetycznejnieznanyczynniketiologiczny aktywujeukładimmunologicznyipowodujeuruchomieniere akcjiautoagresjizudziałemlimfocytówTiB,atakżemakrofa gówprzeciwkostrukturomOUN. Spośródczynnikówśrodowiskowychzwiązanychzpatogenezą SMnajczęściejwymieniasięmożliweinfekcjewywołaneprzez wirusaEpsteinaBarr(EBV),herpeswirus6(HHV6),HTLV1 (humanT-celllymphotrophicvirustype1),atakżebakteriami Chlamydiapneumoniae(5). Aktywacjaukładuimmunologicznegoprowadzidoprzenika nialimfocytówTiBorazmakrofagówpoprzezuszkodzoną barierękrewmózgitworzeniaogniskzapalnychzlokalizowa nych wokół naczyń krwionośnych. Dalsze uruchomienie ca łejkaskadyprocesówpatologicznychprowadzidorozległego uszkodzeniaistotybiałejorazpostępującegozanikumózgowia irdzeniakręgowego. Alternatywnieprocesdegeneracyjnyjestinicjowanypierwotnie wobrębieOUN(6,7),coprowadzidoekspozycjizawartychtam antygenówiwtórniemożegenerowaćaktywacjęukładuimmu nologicznegonaobwodzie,tworząctymsamym„błędnekoło” zaburzeńpatofizjologicznych(8).
88
demielinizacyjnych, szczególnie w sąsiedztwie makrofagów, atakżewplakachprzewlekłychiw„prawidłowowyglądającej istociebiałej”(25,26).Początkowo,zracjidużejrezerwywobrę bieOUN,ubytekaksonalnyprzebiegabezobjawowo,jednak zczasemdochodzidozaburzeńmechanizmówwyrównaw czychideficytneurologicznyujawniasięwpostaciprzewlekle postępującejchoroby.Obecnietrwająintensywnebadanianad mechanizmemuszkodzeniaaksonalnego.Oczywiściejednym zrozważanychjestbezpośredniatakimmunologicznyprze ciwstrukturomaksonówlubteżniespecyficzneuszkodzenie nadrodzereakcjizapalnej.Wtymmiejscuudziałmikrogle juimakrofagówwydajesiębardzoważnyzracjiuwalniania enzymów proteolitycznych, cytokin i generowania wolnych rodników tlenowych. Ostatnie badania wskazują na bardzo ważną rolę mechanizmu ekscytotoksyczności w uszkadza niuaksonów(27).Dodatkowopozbawioneosłonkimielinowej
aksony są bardzo podatne na uszkodzenie. Opisano szereg zmianwzakresiestrukturyidystrybucjikanałówsodowych napowierzchniaksonówcelemprzywróceniaprzewodnictwa nerwowegopodemielinizacji(28,29).Takzmienionekanałyso
dowepowodujązwiększonynapływjonówsoduwczasiede polaryzacji, co zwiększa zapotrzebowanie energetyczne we wnątrzkomóreknaskuteknadaktywnościNa/KATPazy(30). Deficytenergetycznypogłębiasięnaskutekzaburzeńfunkcji mitochondriówiograniczeńaktywnościkompleksuIiIIIłań cuchaoddechowegowneuronachkoryruchowejodpacjen tówzSM(31). Natlerozległegouszkodzeniawistociebiałejtoczysięrównież procesnaprawczyocechachremielinizacji.Wobrębieostrych plakdemielinizacyjnychstwierdzonointensywnyprocesodbu dowyosłonekmielinowychzudziałemprogenitorowycholi godendrocytów, rekrutowanych do miejsca uszkodzenia(32).
Korelujetozpowrotemfunkcjineurologicznejpoprzebytym rzuciechoroby.Morfologicznietakiezregenerowanezmiany określanesąjako„zacienione”plaki(shadowplaques),które wyraźnieodznaczająsięnatleotaczającychtkanekwzwiąz ku ze zredukowaną gęstością i grubością mieliny(2). Na tym
etapiechorobyponad40%zmianwykazujecechyremielini zacji,anawetuniektórychpacjentówmożeobejmowaćwięk szość ognisk uszkodzenia(33). Niestety, w miarę upływu cza
suprocesynaprawczemogąulegaćosłabieniupodwpływem działania różnych czynników hamujących(34,35). Wykazano,
żeproceszapalnyjestsiłąnapędowąprocesudemielinizacji, zarównowobrębieostrych,jakiprzewlekłychzmianpatolo gicznych(36). Takwięczapaleniejestintegralnymprocesemwpisanymwpato fizjologięSMnawszystkichjegoetapach,zarównowczesnych, gdziewystępujebardzodużyudziałkomponentuobwodowe go z napływem komórek zapalnych z układu krwionośnego, jakifazprzewlekłych,gdziedochodzidokompartmentalizacji zapaleniawobrębieOUNpozabarierąkrewmózg.Zpunk tuwidzeniaimmunologicznegoSMjestschorzeniem,wktó rymproceszapalnyprzebiegazdefektemjegowygaszaniaisa moograniczenia(9). Nakoniecwymienimywariantyklinicznestwardnieniarozsiane go,gdyżpomożetozrozumiećzłożonośćpatofizjologiiSM(37).
Ponadto jak dotąd pierwotny antygen, który mógłby być obiektem specyficznego ataku immunologicznego, nie został zidentyfikowany.
Lucchinetti i wsp. dokonali klasyfikacji aktywnych plak de mielinizacyjnych,uwzględniająccechymorfologiczneiimmu nologiczne,główniezdominowaneprzezzależnyodlimfocy tówTimakrofagówproceszapalny(18).WnajczęstszymtypieI
dochodzidodemielinizacjinaskutekdziałaniatoksynuwal nianychzaktywowanychmakrofagów,zaśwtypieIIpoprzez działanie przeciwciał i dzięki aktywacji układu dopełniacza. WtypachIIIiIVnastępujebezpośredniadegeneracjaoligo dendrocytówzwtórnymuszkodzeniemmieliny.Trwaobecnie debata,czysątokolejnefazyprzemianzachodzącychwobrę bieOUN,czyteżkonkretnytypzmianjestjednolityicharakte rystycznydlaposzczególnychpacjentów,jakpostulująautorzy klasyfikacji.Jednakwmiarępostępuprocesówpatologicz nychiprzechodzeniachorobywfazęprzewleklepostępującą wobraziepatomorfologicznymzaczynajądominowaćzlewa jącesię,rozległeplaki.Wichobrębiecorazrzadziejwidocz nesąmakrofagi,natomiastzaczynajądominowaćzaktywowa nekomórkimikroglejuwidocznenaobrzeżachzmian,spośród którychtylkonielicznezawierająszczątkimieliny.Naciekilim focytarnesąobecne,alerównieżrzadziejigłówniewobsza rach okołonaczyniowych. Aktywna demielinizacja może być obecna,jednaktylkowsąsiedztwiemikrogleju,którymożefor mować skupiska komórkowe(19). W bezpośrednio niedotknię
tychogniskowymuszkodzeniemobszarachistotybiałej,które określasięjako„prawidłowowyglądającaistotabiała”,rów nieżstwierdzonopoważnenieprawidłowościwobraziemikro skopowym(2), a także stosując techniki obrazujące(20,21). Tam
teżobecnesącechyrozległegoprocesuzapalnego.Występu jąnaciekilimfocytarnezłożonezkomórekCD8+,dochodzi doaktywacjimikroglejuzekspresjąróżnychantygenówukła du MHC. Ta aktywacja mikrogleju wiąże się morfologicznie z uszkodzeniem aksonalnym, co w obrazie makroskopowym objawiasięcharakterystycznymzblednięciem(pallor).Chociaż częśćzmianwistociebiałejmożewynikaćzdegeneracjitypu Walleranaskutekodległychuszkodzeńogniskowychwmózgu irdzeniukręgowym,tomimowszystkowprzeważającejilości jestskutkiemrozległegoprocesuzapalnego(2). DodatkowowprzewlekłychfazachSMobserwujesięproces demielinizacyjnyrównieżwobrębiekorymózgowejbądźwpo stacidrobnychplakokołonaczyniowychlubpoprzezciągłość z przylegającą istotą białą(22). Jednakże najbardziej znaczące
zmianyrozciągająsięodpowierzchnikoryisięgająwgłąb,za wierając głównie zaktywowany mikroglej. Korespondują one z naciekami zapalnymi zlokalizowanymi w oponach mózgo wych,któresąbardzoliczneupacjentówzprzewlekłymSM. Równie istotnym elementem patologicznym w SM, obok ostrejiprzewlekłejdemielinizacji,jestuszkodzenieaksonalne, któreodpowiadazautrwalonyipostępującydeficytneuro logiczny.Opisyuszkodzeniaaksonalnegobyłyuwzględniane wnajstarszychopracowaniachpatologicznychoSM(23),sto sunkowoniedawnoponownienadanotemuprocesowinale żyteznaczenie(24).Cechyuszkodzeniaaksonalnegosąobecne wewczesnychfazachSM,stwierdzasięjewostrychplakach
89
Stwardnienie rozsiane należy różnicować z wieloma innymi schorzeniamiOUN,któremogąimitowaćjegoobrazklinicz ny.Matoznaczeniezwłaszczawpoczątkowejfaziechoroby, gdyżpomyłkadiagnostycznaniesiezesobąolbrzymienastęp stwadlapacjenta,szczególniewaspekcieterapeutycznym,ale równieżspołecznymietycznym. Niewątpliwieschorzeniem,któremożebyćmylonezSM,jest ostrerozsianezapaleniemózguirdzeniakręgowego(ADEM). Jesttoostroprzebiegającyzespółchorobowy,zdemielinizacją wobrębieOUN,wwieluprzypadkachbędącynastępstwem przebytejinfekcjilubszczepieniaudzieciimłodzieży.Klinicz nie manifestuje się często jako monofazowy atak choroby zcałkowitąlubczęściowąpoprawą,niemniejmożliwesąna wroty.InaczejniżwSMzmianypatologicznewystępujączę stoobupółkulowoistwierdzasięjewpodkorowejistociebia łejorazwewzgórzachijądrachpodstawy.Obrazpatologiczny wykazujeokołonaczyniowenaciekilimfocytówimakrofagów zwtórnądemielinizacją(40). PIŚMIENNICTWO: BIBLIOGRAPHY: FrohmanE.M.,RackeM.K.,RaineC.S.:Multiplesclerosis 1. –theplaqueanditspathogenesis.N.Engl.J.Med.2006; 354:942955. LassmannH.,BrückW.,LucchinettiC.F.:Theimmunopa 2.
thology of multiple sclerosis: an overview. Brain Pathol. 2007;17:210218.
HemmerB.,NesslerS.,ZhouD.iwsp.:Immunopathogene
3.
sis and immunotherapy of multiple sclerosis. Nat. Clin. Pract.Neurol.2006;2:201211.
DymentD.A.,EbersG.C.,SadovnickA.D.:Geneticsofmul
4.
tiplesclerosis.LancetNeurol.2004;3:104110.
Ebers G.C.: Environmental factors and multiple sclerosis.
5. LancetNeurol.2008;7:268277. BarnettM.H.,PrineasJ.W.:Relapsingandremittingmultiple 6. sclerosis:pathologyofthenewlyforminglesion.Ann.Neu rol.2004;55:458468.
Barnett M.H., Henderson A.P., Prineas J.W.: The mac
7. rophageinMS:justascavengerafterall?Pathologyand pathogenesisoftheacuteMSlesion.Mult.Scler.2006;12: 121132. CompstonA.,ColesA.:Multiplesclerosis.Lancet2002; 8. 359:12211231. MartinoG.,AdoriniL.,RieckmannP.iwsp.:Inflammation 9.
in multiple sclerosis: the good, the bad, and the complex. LancetNeurol.2002;1:499509.
DhibJalbut S.: Pathogenesis of myelin/oligodendrocyte
10. damageinmultiplesclerosis.Neurology2007;68(supl.3): S13S21. AndoD.G.,ClaytonJ.,KonoD.iwsp.:EncephalitogenicT 11. cellsintheB10.PLmodelofexperimentalallergicencepha lomyelitis(EAE)areoftheTh1lymphokinesubtype.Cell. Immunol.1989;124:132143. McFarlandH.F.,MartinR.:Multiplesclerosis:acomplicated 12. pictureofautoimmunity.Nat.Immunol.2007;8:913919. Selmaj K.W., Raine C.S.: Tumor necrosis factor mediates
13.
myelin and oligodendrocyte damage in vitro. Ann. Neurol. 1988;23:339346. JackC.,RuffiniF.,BarOrA.,AntelJ.P.:Microgliaandmul 14. tiplesclerosis.J.Neurosci.Res.2005;81:363373. WARiANtMARBURgA OstroprzebiegającapostaćSMzszybkimnarastaniemdefi cytuneurologicznego,anawetzzejściemśmiertelnymwciągu kilku,kilkunastumiesięcy.Częśćpacjentów,którzyprzeżyjątę ciężkąfazęchoroby,późniejprezentujerzutoworemisyjnąpo stać.Kliniczniemanifestujesięciężkoprzebiegającymirzutami zzaburzeniamiświadomości,porażeniamiiobjawamiuszko dzeniapniamózgu.Obrazpatologicznyobejmujerozległena ciekimakrofagów,uszkodzenieaksonalneinekrozę(38). WARiANtBAló Kliniczniemanifestujesięczęstoostrymiagresywnymprzebie giem.Obrazpatologicznywykazujeobecnośćkoncentrycznych ogniskonaprzemiennychwarstwachdemielinizacjiizachowanej mieliny,zaścentrumzmianposiadacechymasywnegouszkodze nia.Powstawanietychzmianpatologicznychtłumaczysięwystę powaniemsubletalnychuszkodzeństrukturalnychzjednoczes nymuruchomieniemendogennychmechanizmówochronnych. OgniskatypowedlawariantuBalómogąwspółistniećzkla sycznymiplakamiupacjentówzrozpoznanymSM(38). CHOROBASCHilDERA Zespółchorobowyoostrymlubpodostrymprzebiegu,najczę ściejwystępującymudzieciimłodzieży.Klinicznieczęstoma nifestujesięzaburzeniamipsychopatologicznymi,wzmożonym ciśnieniemśródczaszkowym,okresowymirzutamiipostępują cymdeficytemneurologicznym.Obrazpatologicznyobejmuje dobrzeodgraniczonezmianydemielinizacyjne,reaktywnągli kozę,względnezaoszczędzenieaksonóworaztworzeniema łychlubdużychjamek. ChorobaSchilderaczęstouznawanajestzaoddzielnąjednost kęchorobową,innąniżklasyczneSM(38). CHOROBADEviCA (NEURoMyELITIs oPTICA,NMO) Zespółchorobowyozłożonejetiologii,będącyprawdopodob nieoddzielnąjednostkąchorobową.Kliniczniemanifestujesię jednoczesnymlubróżnoczasowymzajęciemnerwówwzroko wychirdzeniakręgowego.Obrazpatologicznyobejmujene krozę,naciekizłożonezeozynofilówineutrofilów,proliferację naczyńorazaktywacjędopełniaczawformieokołonaczynio wych rozet. Przeciwciała obecne u pacjentów z
neuromyeli-tisopticaskierowanesąprzeciwkobiałkomkanałówwodnych
typu 4. (akwaporyna 4), ich oznaczanie stosuje się jako test diagnostycznydlaNMO,alewjegofazieaktywnej(39).Wykry
cietychprzeciwciałwsurowicypacjentówpomagawodróż nieniu przypadków NMO od klasycznego SM manifestują cegosięm.in.pozagałkowymzapaleniemnerwuwzrokowego ipoprzecznymzapaleniemrdzenia(opticospinalMS).Wskazu jerównieżnaniepełnoobjawoweformyNMO,np.nawracają cezapalenienerwówwzrokowychbezcechzapaleniardzenia orazizolowaneprzypadkimyelitistransversa.
90
CranerM.J.,NewcombeJ.,BlackJ.A.iwsp.:Molecular
28.
changesinneuronsinmultiplesclerosis:alteredaxonalexpres sion of Nav1.2 and Nav1.6 sodium channels and Na+/Ca2+
exchanger.Proc.NatlAcad.Sci.USA2004;101:81688173. BlackJ.A.,NewcombeJ.,TrappB.D.,WaxmanS.G.:Sodium
29.
channelexpressionwithinchronicmultiplesclerosisplaques. J.Neuropathol.Exp.Neurol.2007;66:828837.
Stys P.K., Waxman S.G., Ransom B.R.: Ionic mechanisms
30.
of anoxic injury in mammalian CNS white matter: role of Na+ channels and Na+Ca2+ exchanger. J. Neurosci.
1992;12:430439. DuttaR.,McDonoughJ.,YinX.iwsp.:Mitochondrialdys 31. functionasacauseofaxonaldegenerationinmultiplescle rosispatients.Ann.Neurol.2006;59:478489. ChangA.,TourtellotteW.W.,RudickR.,TrappB.D.:Premy 32.
elinating oligodendrocytes in chronic lesions of multiple sclerosis.N.Engl.J.Med.2002;346:165173.
Barkhof F., Bruck W., De Groot C.J. i wsp.: Remyelinated
33.
lesions in multiple sclerosis: magnetic resonance image appearance.Arch.Neurol.2003;60:10731081.
Jurynczyk M., Jurewicz A., Bielecki B. i wsp.: Inhibition
34. ofNotchsignalingenhancestissuerepairinananimalmodel ofmultiplesclerosis.J.Neuroimmunol.2005;170:310. KotterM.R.,LiW.W.,ZhaoC.,FranklinR.J.:Myelinimpairs 35. CNSremyelinationbyinhibitingoligodendrocyteprecursor celldifferentiation.J.Neurosci.2006;26:328332. FooteA.K.,BlakemoreW.F.:Inflammationstimulatesremy 36. elinationinareasofchronicdemyelination.Brain2005;128: 528539. SelmajK.:Stwardnienierozsiane.WydawnictwoMedyczne 37. Termedia,Poznań2006. CañellasA.R.,GolsA.R.,IzquierdoJ.R.iwsp.:Idiopathic 38. inflammatorydemyelinatingdiseasesofthecentralnervous system.Neuroradiology2007;49:393409.
Wingerchuk D.M., Lennon V.A., Lucchinetti C.F. i wsp.:
39. Thespectrumofneuromyelitisoptica.LancetNeurol.2007; 6:805815. MengeT.,KieseierB.C.,NesslerS.iwsp.:Acutedisseminat 40. edencephalomyelitis:anacutehitagainstthebrain.Curr. Opin.Neurol.2007;20:247254. RejdakK.,EikelenboomM.J.,PetzoldA.iwsp.:CSFnitric 15. oxidemetabolitesareassociatedwithactivityandprogres sionofmultiplesclerosis.Neurology2004;63:14391445. DuddyM.,BarOrA.:Bcellsinmultiplesclerosis.Int.MS 16. J.2006;13:8490. LinkH.,HuangY.M.:Oligoclonalbandsinmultiplesclero 17. siscerebrospinalfluid:anupdateonmethodologyandclin icalusefulness.J.Neuroimmunol.2006;180:1728. Lucchinetti C., Brück W., Parisi J. i wsp.: Heterogeneity
18.
ofmultiplesclerosislesions:implicationsforthepathogenesis ofdemyelination.Ann.Neurol.2000;47:707717.
Brück W.: Clinical implications of neuropathological find
19.
ings in multiple sclerosis. J. Neurol. 2005; 252 (supl. 3): III10III14.
SigerZajdel M., Selmaj K.: Magnetisation transfer ratio
20. analysisofnormalappearingwhitematterinpatientswith familialandsporadicmultiplesclerosis.J.Neurol.Neuro surg.Psychiatry2001;71:752756. GriffinC.M.,ChardD.T.,ParkerG.J.iwsp.:Therelation 21.
ship between lesion and normal appearing brain tissue abnormalitiesinearlyrelapsingremittingmultiplesclerosis. J.Neurol.2002;249:193199.
Peterson J.W., Bö L., Mörk S. i wsp.: Transected neurites,
22.
apoptotic neurons, and reduced inflammation in cortical multiplesclerosislesions.Ann.Neurol.2001;50:389400. KornekB.,LassmannH.:Axonalpathologyinmultiplescle 23. rosis.Ahistoricalnote.BrainPathol.1999;9:651656. DuttaR.,TrappB.D.:Pathogenesisofaxonalandneuronal 24. damageinmultiplesclerosis.Neurology2007;68(supl.3): S22S31.
Trapp B.D., Peterson J., Ransohoff R.M. i wsp.: Axonal
25.
transectioninthelesionsofmultiplesclerosis.N.Engl.J. Med.1998;338:278285.
Kuhlmann T., Lingfeld G., Bitsch A. i wsp.: Acute axonal
26. damageinmultiplesclerosisismostextensiveinearlydisease stagesanddecreasesovertime.Brain2002;125:22022212. WernerP.,PittD.,RaineC.S.:Multiplesclerosis:alteredglu 27. tamatehomeostasisinlesionscorrelateswitholigodendro cyteandaxonaldamage.Ann.Neurol.2001;50:169180.