Drugie Rozporządzenie
w sprawie środków niezbędnych do ochrony ludności przed zakażeniami koronawirusem SARS-CoV-2 (Drugie Rozporządzenie w sprawie działań
ochronnych przed zakażeniami SARS-CoV-2 – 2. InfSchMV) z dnia 4 marca 2021 r.
w wersji z Czwartego rozporządzenia zmieniającego Drugie rozporządzenie w sprawie działań ochronnych przed zakażeniami SARS CoV-2.
z dnia 13 kwietnia 2021 r.
Na podstawie § 2 zdanie pierwsze i drugie Berlińskiej ustawy w sprawie partycypacji parlamentu w kwestiach dotyczących COVID-19 z dnia 1 lutego 2021 r. (GVBl. str.
102) oraz § 32 zdanie pierwsze i drugie w związku z § 28 ustęp 1 i § 28a ustęp 1 Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym z dnia 20 lipca 2000 r. (BGBl. I s. 1045), ostatnio zmienionej art. 4a ustawy z dnia 21 grudnia 2020 r. (BGBl. I s. 3136), Senat zarządza co następuje:
Część I Podstawowe obowiązki, zasady ochrony i higieny
§ 1 Cel rozporządzenia; definicje
§ 2 Ograniczenie kontaktów, przebywanie w przestrzeni publicznej
§ 3 Wymóg zachowania odległości
§ 4 Maska medyczna i osłona ust i nosa
§ 5 Rejestr obecności
§ 6 Koncepcja ochrony i higieny
§ 6a Obowiązek wykonywania testów
§ 6b Potwierdzenie ujemnego wyniku testu na zakażenie koronawirusem SARS- CoV-2
Część II Dodatkowe zasady higieny i ochrony dotyczące szczególnych obszarów
§ 7 Śpiewanie w zamkniętych pomieszczeniach
§ 7a Zakłady pracy
§ 8 Wyszynk, wydawanie i sprzedaż napojów alkoholowych; konsumpcja w miejscach publicznych
§ 9 Imprezy, maksymalne limity osób
§ 10 Zgromadzenia
§ 11 Szpitale
§ 12 Pomoc integracyjna, pomoc społeczna, pomoc bezdomnym
§ 13 Opieka dzienna nad dziećmi, szkoły wyższe, edukacja
§ 14 Kształcenie zawodowe
§ 15 Handel detaliczny, jarmarki
§ 16 Gastronomia
§ 17 Oferty turystyczne, zakwaterowanie
§ 18 Usługi
§ 19 Uprawianie sportu
§ 20 Instytucje kultury
§ 21 Obiekty rekreacyjne
§ 21a Kwarantanna domowa dla osób, które uzyskały pozytywny wynik testu Część III Kwarantanna
§ 22 Kwarantanna domowa dla osób wjeżdżających i powracających z zagranicy;
obserwacja
§ 23 Wyjątki od kwarantanny domowej
§ 24 Skrócenie kwarantanny domowej
Część IV Upoważnienie do wydawania rozporządzeń; przepisy przejściowe i końcowe
§ 25 Upoważnienie do wydawania rozporządzeń
§ 26 Ograniczenie praw podstawowych
§ 27 Wykroczenia
§ 28 Wejście w życie, wygaśnięcie
Część I
Podstawowe obowiązki, zasady ochrony i higieny
§ 1
Cel rozporządzenia; definicje
(1) Celem niniejszego rozporządzenia jest ograniczenie stopniowego rozprzestrzeniania się koronawirusa SARS-CoV-2 i wywoływanej przez niego choroby COVID-19 poprzez podjęcie działań na rzecz ochrony zdrowia publicznego i opanowania skutków dla systemu opieki zdrowotnej.
(2) Przestrzeń publiczna w rozumieniu niniejszego rozporządzenia obejmuje wszystkie miejsca poza prywatnymi lokalami mieszkalnymi oraz przynależną do nich, ogrodzoną posiadłością (teren prywatny).
(3) Imprezą w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest ograniczone w czasie i planowane wydarzenie, w którym uczestniczy grupa osób, o zdefiniowanym celu lub zamiarze, mające określony program, stanowiące całość tematyczną, merytoryczną lub związaną z celem wydarzenia, odbywające się w ramach osobnej odpowiedzialności organizatora, osoby, organizacji lub instytucji. Zgromadzenia w rozumieniu art. 8 Ustawy Zasadniczej i art. 26 Konstytucji Berlina nie są imprezami.
(4) Spotkaniem w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest każde spotkanie się osób związane z występującą interakcją między tymi osobami, które nie jest jeszcze wydarzeniem w rozumieniu ustępu 3, czy zgromadzeniem w rozumieniu art. 8 Ustawy Zasadniczej i art. 26 Konstytucji Berlina.
(5) Osłona ust i nosa jest tekstylną barierą wykonaną z dostępnych w sprzedaży materiałów, szczelnie przylegającą po bokach i zakrywającą usta i nos, która niezależnie od oznaczenia lub posiadanej certyfikowanej klasy ochrony ze względu na swoją naturę jest odpowiednia do ograniczania rozprzestrzeniania się cząsteczek przenoszonych drogą kropelkową i aerozolową podczas oddychania, kaszlu, kichania lub mówienia. Osłonę ust i nosa należy nosić w taki sposób, aby zakrywać usta i nos w sposób ograniczający rozprzestrzenianie się kropli i aerozoli podczas oddychania, kaszlu, kichania lub mówienia. Jeżeli w świetle przepisów niniejszego rozporządzenia lub na jego podstawie istnieje obowiązek noszenia osłony ust i nosa, można również nosić maskę medyczną, o której mowa w ustępie 6.
(6) Maską medyczną w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest maska ochronna wykonana ze specjalnych materiałów, która spełnia wymagania normy europejskiej EN 14683:2019+AC:2019 (tak zwane maski chirurgiczne) lub wymagania normy europejskiej EN 149:2001+A1:2009 dotyczące masek FFP2 lub która wykazuje porównywalny standard ochrony (np. maski typu KN95, N95, KF94), przy czym maska nie może w żadnym przypadku posiadać zaworu wydechowego. Ustęp 5 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
§ 2
Ograniczenie kontaktów, przebywanie w przestrzeni publicznej
(1) Każda osoba jest zobowiązana do ograniczenia do absolutnego minimum fizycznych kontaktów społecznych z innymi osobami, które nie mieszkają w tym samym gospodarstwie domowym oraz do rezygnacji z podróżowania, jak również do opuszczania własnego domu lub zwyczajowego miejsca zakwaterowania tylko z uzasadnionych powodów. Dotyczy to w szczególności osób, które wykazują objawy choroby COVID-19 w rozumieniu aktualnie obowiązujących kryteriów Instytutu Roberta Kocha. Przed imprezą prywatną lub imprezą o innym charakterze każda osoba jest zobowiązana do upewnienia się, czy nie występuje u niej zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 poprzez przeprowadzenie szybkiego testu antygenowego Point-of-Care (PoC), w tym takiego do samodzielnego wykonania, oraz do noszenia maski medycznej podczas wszelkich kontaktów z osobami innymi niż te, o których mowa w § 2 ustęp 2.
(2) Ustępy 1 i 2 nie dotyczą małżonków, partnerów życiowych lub osób mieszkających w tym samym gospodarstwie domowym ani osób, którym przysługuje prawo do opieki i kontaktów z dzieckiem, ani kontaktów z osobami poważnie chorymi i umierającymi.
(3) Przy opuszczeniu własnego mieszkania lub zwyczajowego miejsca zakwaterowania, przebywanie na wolnym powietrzu w przestrzeni publicznej, w szczególności na ulicach, drogach, placach i terenach zielonych dozwolone jest tylko wtedy, gdy dana osoba jest sama, przebywa w gronie osób wymienionych w ustępie 2 lub członków jednego innego gospodarstwa domowego; obowiązuje maksymalna liczba pięciu osób obecnych w tym samym czasie, przy czym nie są w to wliczone ich dzieci do ukończenia 14 roku życia. Odmiennie niż stanowi zdanie pierwsze, przebywanie na zewnątrz w przestrzeni publicznej w godzinach od 21.00 do 5.00 dnia następnego dozwolone jest tylko w pojedynkę lub w dwie osoby, przy czym nie są w to wliczone własne dzieci do ukończenia 14 roku życia.
(4) Ustępu 3 nie stosuje się
1. gdy przebywanie w przestrzeni publicznej na zewnątrz jest związane z przekazem informacji przez przedstawicieli prasy, radia, filmu lub innych mediów,
2. w przypadku wykonywania działalności zawodowej, związanej z pełnionym mandatem lub działalności wolontariackiej, w tym prowadzenia sezonowej, koniecznej uprawy powierzchni rolnych, ogrodniczych i leśnych oraz realizowanych przez maksymalnie dwie osoby działań na rzecz reklamy politycznej skierowanej do pojedynczych osób lub poszczególnych grup osób w rozumieniu ustępu 3, w ramach wsparcia partii i wspólnot wyborczych, a także referendów, inicjatyw społecznych, petycji obywatelskich i wniosków mieszkańców,
3. w przypadku korzystania z lokalnego transportu publicznego, kolei i samolotów, promów, statków pasażerskich i pojazdów mechanicznych, które są wykorzystywane do przewozu pasażerów za wynagrodzeniem lub w celach komercyjnych lub pojazdów mechanicznych, które ze względów zawodowych lub służbowych muszą być użytkowane wspólnie przez pracowników.
4. w przypadku zajęć na zewnątrz odbywających się pod opieką pedagogiczną, organizowanych przez szkoły publiczne i szkoły prowadzone przez podmioty niezależne, w tym placówki drugiej ścieżki edukacyjnej, a także placówki niezależne w rozumieniu Ustawy o szkolnictwie z dnia 26 stycznia 2004 r. (GVBl.
str. 26), ostatnio zmienionej art. 35 ustawy z dnia 12 października 2020 r. (GVBl.
str.807) w aktualnie obowiązującej wersji, placówki przedszkolne i placówki sprawujące dzienną opiekę nad dziećmi w rozumieniu Ustawy z dnia 23 czerwca 2005 r. o wspieraniu opieki dziennej nad dziećmi (GVBl. str. 322), ostatnio zmienionej art. 30 ustawy z dnia 12 października 2020 r. (GVBl. str. 807) w aktualnie obowiązującej wersji, oraz w ramach prywatnie zorganizowanej opieki nad dziećmi i zajęć prowadzonych przez podmioty działające na rzecz pomocy młodzieży,
5. dla osób bezdomnych, o ile i w zakresie, w jakim nie są one zakwaterowane przez władze gminne lub zgodnie z przepisami prawa porządkowego, i nie jest przekraczany górny limit dziesięciu osób przebywających w tym samym czasie.
6. w przypadku świadczenia usług na rzecz pomocy integracyjnej i pomocy osobom bezdomnym
7. w przypadku uczestniczenia w imprezach plenerowych i zgromadzeniach, które dopuszcza niniejsze rozporządzenie oraz
8. przy uprawianiu sportów, które dopuszcza niniejsze rozporządzenie.
§ 3
Wymóg zachowania odległości
(1) W przestrzeni publicznej podczas kontaktów z osobami innymi niż wymienione w ustępie 2 punkt 2, w tym podczas wszystkich spotkań i imprez, należy zachować minimalną odległość 1,5 metra. Zdanie pierwsze nie ma zastosowania, jeżeli w danych okolicznościach nie da się uniknąć fizycznej bliskości wynoszącej mniej niż 1,5 metra, w szczególności
1. podczas czynności wykonywanych w ramach sprawowania opieki zdrowotnej i pielęgniarskiej, w tym dostarczania środków terapeutycznych, pomocniczych i pielęgnacyjnych,
2. podczas sprawowania opieki dziennej nad dziećmi w rozumieniu § 22 VIII Księgi Kodeksu socjalnego – Pomoc dzieciom i młodzieży – w wersji opublikowanej dnia 11 września 2012 r. (BGBl. I str. 2022), ostatnio zmienionego art. 3 ustęp 5 ustawy z dnia 9 października 2020 r. (BGBl. I str.2075) w aktualnie obowiązującej wersji, w szkołach, w tym w placówkach drugiej ścieżki edukacyjnej w rozumieniu Ustawy o szkolnictwie oraz w kształceniu zawodowym,
3. podczas świadczenia usług wykonywanych blisko ciała lub
4. ze względu na wynikającą z konstrukcji budowlanej ograniczoną przestrzeń w pomieszczeniach, które z konieczności muszą być używane przez kilka osób jednocześnie, na przykład w transporcie publicznym lub pojazdach mechanicznych lub
5. jeżeli przeznaczona dla danej sfery działalności ramowa koncepcja higieny, o której mowa w § 6 ustęp 3, lub rozporządzenie wydane na podstawie § 25, przewidują w drodze wyjątku odległość minimalną mniejszą niż 1,5 metra i istnieją inne środki zapewniające ochronę przed zakażeniem.
(2) Z zastrzeżeniem § 2 ustęp 2, każda osoba jest w miarę możliwości zobowiązana do zachowania minimalnej odległości, o której mowa w ustępie 1, również w sferze prywatnej.
§ 4
Maska medyczna i osłona ust i nosa
(1) W zamkniętych pomieszczeniach maskę medyczną powinni nosić
1. załoga korzystająca z transportu publicznego, która nie kieruje danym pojazdem, także na dworcach, w portach lotniczych i terminalach promowych oraz pasażerowie innych pojazdów ze zmieniającymi się pasażerami,
2. osoby w pozostałych pojazdach, które nie kierują pojazdem, jeżeli pojazd nie jest wyłącznie użytkowany przez osoby wymienione w § 2 ustęp 2,
3. personel we wszelkiego rodzaju sklepach detalicznych oraz centrach handlowych (galeriach handlowych), jak również w ogólnodostępnych zakładach rzemieślniczych, placówkach usługowych i innych zakładach handlowych,
4. osoby uczestniczące w wydarzeniach kultu religijnego w rozumieniu artykułu 4 Ustawy Zasadniczej i artykułu 29 ustęp 1 Konstytucji Berlina,
5. personel w gabinetach lekarskich i innych placówkach opieki zdrowotnej, pod warunkiem, że nie uniemożliwia tego prowadzone leczenie,
6. w lokalach gastronomicznych personel mający kontakt z gośćmi oraz goście, 7. w krytych obiektach sportowych, w tym na krytych basenach oraz w podobnych
pomieszczeniach służących do uprawiania sportu, z wyjątkiem czasu, w którym uprawiany jest sport,
8. pracownicy i osoby odwiedzające w budynkach biurowych i administracyjnych, chyba że przebywają w jednym, stałym miejscu lub mogą zachować minimalną odległość 1,5 metra,
9. osoby w windach,
10. uczestnicy zebrań odbywających się w pomieszczeniach oraz
11. o ile oprócz przypadków wymienionych w punktach 1 do 10, jest to przewidziane w sektorowej ramowej koncepcji higieny, o której mowa w § 6 ustęp 3 lub w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 25.
(2) W zamkniętych pomieszczeniach maskę FFP-2 powinni nosić
1. pasażerowie korzystający ze środków transportu publicznego, w tym dworców kolejowych, lotnisk i terminali promowych, a także innych pojazdów ze zmieniającymi się pasażerami,
2. w gabinetach lekarskich i innych placówkach służby zdrowia pacjenci i osoby im towarzyszące, pod warunkiem, że dany rodzaj leczenia nie stoi temu na przeszkodzie,
3. odwiedzający oraz pacjenci w szpitalach, pod warunkiem, że znajdują się oni poza swoim pokojem lub przyjmują wizytę,
4. klienci we wszelkiego rodzaju sklepach detalicznych oraz w centrach handlowych (galerii), a także zakładach rzemieślniczych, usługowych i innych placówkach handlowych, w których odbywa się ruch klientów,
5. odwiedzający w bibliotekach i archiwach,
6. uczestniczący w szkoleniu zawodowym i ogólnym kształceniu dorosłych, oraz 7. odwiedzający w ośrodkach kultury i obiektach, oraz
8. o ile oprócz przypadków wymienionych w punktach 1 do 7, jest to przewidziane w sektorowej ramowej koncepcji higieny, o której mowa w § 6 ustęp 3 lub w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 25.
(3) Osłonę ust i nosa należy nosić na wolnym powietrzu 1. w przestrzeni publicznej
a) na targowiskach, b) w kolejkach,
c) na peronach i przystankach,
d) w strefach określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia w godzinach od godz. 6.00 do 24.00 i
e) na terenach zewnętrznych ośrodków kultury i obiektów rekreacyjnych; nie ma to zastosowania w przypadku używania pojazdów poza strefami przeznaczonymi dla ruchu pieszego; ustęp 1 punkt pierwszy i drugi oraz ustęp 2 punkt jeden stosuje się do używania pojazdów zamkniętych; i
2. uczestników zgromadzeń na wolnym powietrzu zgodnie z §10 ustęp 2.
Ponadto każda osoba jest zobowiązana do noszenia osłony ust i nosa na zewnątrz w miejscach, w których zgodnie z § 3 ustęp 1 zdanie pierwsze nie jest możliwe zachowanie minimalnej odległości, w szczególności na ulicach handlowych i innych ruchliwych ulicach i placach.
(4) Obowiązek noszenia osłony ust i nosa lub maski medycznej, w tym maski FFP-2, nie ma zastosowania do
1. dzieci do ukończenia szóstego roku życia,
1a. dzieci do ukończenia czternastego roku życia w odniesieniu do masek FFP-2, przy czym zamiast nich należy nosić maski medyczne,
2. osób, które ze względu na potwierdzony zaświadczeniem lekarskim uszczerbek na zdrowiu, potwierdzoną zaświadczeniem lekarskim chorobę przewlekłą lub niepełnosprawność nie mogą nosić osłony ust i nosa lub maski medycznej,
3. osób, u których rozprzestrzenianie się cząsteczek drogą kropelkową i aerozolową zostało ograniczone dzięki zastosowaniu innego wyposażenia, które w przypadku obowiązku wynikającego z ustępu 1 i ustępu 2 co najmniej spełnia wymagania wynikające z § 1 ustęp 6, a w przypadku obowiązku wynikającego z ustępu 3 spełnia wymagania wynikające z § 1 ustęp 5,
4. osób głuchych i niedosłyszących oraz osób komunikujących się z nimi, a także osób im towarzyszących,
5. klientów w zakładach rzemieślniczych i usługowych działających w branży pielęgnacji ciała w trakcie wykonywania usługi podczas której klienci nie mogą przez cały czas nosić maski medycznej (usługi wykonywane przy twarzy) lub 6. o ile dalsze zwolnienia zostały przewidziane w sektorowej ramowej koncepcji
higieny, o której mowa w § 6 ustęp 3 lub w rozporządzeniu wydanym na podstawie
§ 25.
§ 5
Rejestr obecności (1) Osoby odpowiedzialne za
1. imprezy, 2. stołówki, 3. hotele,
4. działalność związaną ze świadczeniem usług wykonywanych blisko ciała,
5. działalność sportową prowadzoną w krytych obiektach sportowych, łącznie z krytymi basenami, w pomieszczeniach przeznaczonych do uprawiania sportu i prowadzenia zajęć sportowych, jak również za prowadzenie zajęć sportowych na powietrzu zgodnie z § 19,
6. sale w państwowych, prywatnych i wyznaniowych uczelniach wyższych, w których odbywają się zajęcia prowadzone na miejscu,
7. ośrodki kultury i obiekty rekreacyjne,
8. sklepy prowadzące sprzedaż detaliczną, z wyjątkiem placówek, o których mowa w
§ 15 ustęp 1 zdanie drugie, jak również
9. inne placówki wymienione w sektorowej ramowej koncepcji higieny, o której mowa w § 6 ustęp 3 lub w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 25
mają prowadzić rejestr obecności, jeśli dotyczy to pomieszczeń zamkniętych, a w przypadku punktu drugiego, nie dochodzi wyłącznie do odbioru potraw lub napojów.
Osoby odpowiedzialne za imprezy mają również prowadzić rejestr obecności, jeżeli cała impreza lub jej część odbywa się w plenerze. Osoby odpowiedzialne za stołówki muszą również prowadzić rejestr obecności w przypadku, gdy posiłki lub napoje są serwowane na zewnątrz lub gdy są udostępniane do spożycia w formie samoobsługowej w obrębie zatwierdzonej zewnętrznej strefy gastronomicznej.
Obowiązek prowadzenia rejestru obecności można również realizować z wykorzystaniem aplikacji cyfrowych, także takich, które umożliwiają automatyczne gromadzenie danych bez udziału administratora.
(2) Rejestr obecności może być wykorzystywany wyłącznie do egzekwowania przepisów w zakresie ochrony przed zakażeniami, w szczególności do ustalania kontaktów zakaźnych, i musi zawierać następujące dane:
1. imię i nazwisko, 2. numer telefonu,
3. dzielnica lub gmina miejsca zamieszkania lub stałego pobytu (zbędne w przypadku stosowania aplikacji cyfrowych),
4. pełny adres oraz adres e-mail, jeżeli istnieje, 5. czas obecności oraz
6. numer miejsca lub stołu, jeżeli takie występują (zbędne w przypadku stosowania aplikacji cyfrowych).
Rejestr obecności, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi być przechowywany lub pozostać zapisany przez okres czterech tygodni od zakończenia imprezy lub skorzystania z usługi i należy go zabezpieczyć w taki sposób, by nie miały do niego wglądu osoby trzecie. Rejestr obecności należy udostępnić właściwym organom na ich wniosek w związku z kontrolą przestrzegania obowiązków, o których mowa w ustępach 1, 3 i 4. Ponadto rejestr obecności należy udostępnić właściwym organom na ich wniosek lub zapewnić do niego dostęp w inny odpowiedni sposób, gdy zostanie stwierdzone, że w momencie imprezy, wizyty lub korzystania z danej usługi osoba była chora, podejrzana o to, że jest chora, zarażona lub jest nosicielem w rozumieniu Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym. Po upływie okresu przechowywania rejestr obecności musi zostać skasowany lub zniszczony. Zdania 2 do 4 nie obowiązują w sytuacji, gdy rejestr obecności jest prowadzony z wykorzystaniem aplikacji cyfrowych, które od strony technicznej nie dają administratorowi możliwości spełnienia tych przepisów.
(3) Dane, o których mowa w ustępie 2 zdanie pierwsze, należy podawać w sposób kompletny i zgodny z prawdą. Obowiązuje to również w przypadku zarejestrowania się użytkownika w aplikacji cyfrowej zawierającej rejestr obecności.
(4) Osoby odpowiedzialne w rozumieniu ustępu 1, powinny odmówić dostępu lub dalszego pobytu obecnym osobom, które podały niepełne lub oczywiście nieprawidłowe informacje. Jeżeli rejestr obecności prowadzony jest z wykorzystaniem aplikacji cyfrowych, które od strony technicznej nie dają administratorowi możliwości spełnienia tych przepisów, obowiązuje zdanie pierwsze z zastrzeżeniem, że administratorzy muszą zapewnić prawidłowe użytkowanie aplikacji cyfrowych.
(5) Ustępy 1 do 4 nie mają zastosowania do imprez, o których mowa w § 9 ustęp 3 punkt drugi i trzeci.
§ 6
Koncepcja ochrony i higieny
(1) Osoby odpowiedzialne za imprezy, odpowiedzialne w zakładach i innych placówkach, w szczególności w przedsiębiorstwach, lokalach gastronomicznych, hotelach, punktach sprzedaży, placówkach kulturalnych i edukacyjnych, fundacjach, punktach informacyjnych i punktach doradztwa, na zajęciach edukacyjnych, integracyjnych, o których mowa w Kodeksie socjalnym, w placówkach finansowanych ze środków publicznych, w projektach i działaniach, odpowiedzialne za stowarzyszenia, obiekty sportowe, szpitale, gabinety lekarskie, zakłady opieki, w tym placówki opieki ambulatoryjnej, oraz zajęcia odpłatne i finansowane z dotacji, sporządzają indywidualną koncepcję ochrony i higieny zgodnie z wymogami specyficznymi dla danej oferty i przedstawiają ją właściwemu organowi na jego żądanie. Osoby odpowiedzialne, o których mowa w zdaniu pierwszym, dbają o to, by przestrzegane były środki ochronne ustalone w koncepcji ochrony i higieny. Nie naruszając przepisów zdania pierwszego obowiązek sporządzenia indywidualnej koncepcji ochrony i higieny oraz przedłożenia jej na żądanie przy ponad 20 osobach obecnych w tym samym czasie występuje w przypadku odbywających się na świeżym powietrzu prywatnych imprez i spotkań. o których mowa w § 9 ustęp 7.
(2) Podczas sporządzania koncepcji ochrony i higieny należy uwzględnić obowiązujące zalecenia Instytutu Roberta Kocha dotyczące zapobieganiu chorobom zakaźnym w aktualnie obowiązującej wersji oraz wytyczne odpowiednich organów ds.
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz należy przestrzegać wytycznych zawartych w niniejszym rozporządzeniu i rozporządzeniach sektorowych wydanych na podstawie § 25. Istotnymi celami inicjowanych działań ochronnych są ograniczenie kontaktów, zachowanie minimalnej odległości 1,5 metra i dopuszczalnej maksymalnej liczby osób, które mogą przebywać na danej powierzchni, kierowanie dostępem i unikanie kolejek, jak również dostarczanie wystarczającej ilości powietrza do zamkniętych pomieszczeń. Kolejnym istotnym celem działań ochronnych, które należy zainicjować, jest zapewnienie możliwości śledzenia kontaktów przy użyciu odpowiednich środków.
Plakaty z informacjami o zasadach zachowania odległości i zasadach higieny należy wywieszać w dobrze widocznym miejscu.
(3) Właściwy Zarząd Senatu działając w porozumieniu z Zarządem Senatu ds.
zdrowia może w sektorowej ramowej koncepcji higieny określić szczegóły dotyczące wymagań wobec koncepcji ochrony i higieny, o których mowa w ustępie 2, łącznie z wytycznymi dotyczącymi ograniczeń ilości osób przebywających na danej powierzchni, zasad dostępu i bywania.
(4) Ustępów 1 do 3 nie stosuje się do imprez, o których mowa w § 9 ustęp 3 punkt 2 i 3.
§ 6a
Obowiązek wykonywania testów
(1) Pracodawcy sektora prywatnego i publicznego, w tym wymiaru sprawiedliwości, są zobowiązani do zaoferowania swoim pracownikom, którzy wykonują przynajmniej część swojej pracy w miejscu pracy, dwukrotnie w ciągu tygodnia bezpłatnych testów
na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 z użyciem testu antygenowego Point-of- Care (PoC) oraz do zorganizowania tych testów. Obowiązek, o którym mowa w zdaniu pierwszym, może zostać spełniony poprzez udostępnienie pracownikom testów antygenowych Point-of-Care (PoC) do samodzielnego wykonania. Korzystanie przez pracowników z testów populacyjnych, o których mowa w § 4a Rozporządzenia w sprawie przeprowadzania testów na obecność koronawirusa z dnia 8 marca 2021 r.
(BAnz AT 09.03.2021 V 1), nie zwalnia ich z obowiązku, o którym mowa w zdaniu pierwszym. Z zastrzeżeniem zdania piątego pracodawcy są zobowiązani do wystawiania na żądanie zaświadczenia o wyniku testu lub do zlecenia jego wystawienia. Zaświadczenie o wyniku testu antygenowego Point-of-Care (PoC) do samodzielnego wykonania jest wydawane tylko wtedy, gdy test jest przeprowadzany pod nadzorem; § 6b ustęp 2 stosuje się odpowiednio.
(2) Pracownicy mający z reguły w ramach swojej pracy fizyczny kontakt z klientami lub innymi osobami trzecimi są zobowiązani do skorzystania z ofertyi, o której mowa w ustępie 1: obowiązek ten może zostać spełniony przy użyciu testów antygenowych Point-ofCare (PoC) do samodzielnego wykonania tylko pod warunkiem, że są one przeprowadzane pod nadzorem.
(3) Osoby pracujące na własny rachunek, które w ramach swojej pracy mają fizyczny kontakt z klientami lub innymi osobami trzecimi, zobowiązane są do wykonywania dwa razy w tygodniu testów na obecność koronawirusa SARS-CoV-2 przy użyciu testu antygenowego Point-of-Care (PoC) oraz do przechowywania przez okres czterech tygodni wydanych im zaświadczeń dotyczących testów.
(4) Ustępy 1 do 3 stosuje się tylko wówczas, gdy dostępna jest wystarczająca ilość testów, a ich pozyskiwanie nie stanowi nadmiernego obciążenia."
§ 6b
Potwierdzenie negatywnego wyniku testu na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 (1) Jeżeli niniejsze rozporządzenie stanowi, że osoby muszą mieć negatywny wynik testu na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, to wymóg ten zostanie spełniony, gdy dana osoba
1. podda się na miejscu testowi antygenowemu Point-of-Care (PoC) na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 i uzyska podczas niego ujemny wynik („punkt testowania na miejscu”),
2. wykona pod nadzorem osoby odpowiedzialnej lub osoby przez nią wyznaczonej test antygenowy Point-of-Care (PoC) na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 do samodzielnego wykonania, który po prawidłowym przeprowadzeniu da wynik negatywny (rozszerzona kontrola przy wjeździe”),
3. przedłoży osobie odpowiedzialnej lub osobie przez nią upoważnionej pisemne lub elektroniczne zaświadczenie, o którym mowa w ustępie 2, o negatywnym wyniku testu antygenowego Point-of-Care (PoC) lub testu do samodzielnego wykonania
na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 który został przeprowadzony w ciągu ostatnich 24 godzin, lub
4. przedłoży osobie odpowiedzialnej lub osobie przez nią upoważnionej pisemne lub elektroniczne zaświadczenie, o którym mowa w ustępie 2, o negatywnym wyniku aktualnego testu PCR na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, który nie jest starszy niż 24 godziny.
W przypadku zdania 1 punkt 1 i 2 występuje prawo do zażądania każdorazowo od osoby odpowiedzialnej lub osoby przez nią wyznaczonej wystawienia zaświadczenia o wyniku testu. Przeprowadzenie testu zostaje odnotowane w rejestrze obecności, o którym mowa w § 5, o ile rejestr nie jest prowadzony z wykorzystaniem aplikacji cyfrowych, które od strony technicznej nie pozwalają na spełnienie tego przepisu przez administratora.
(2) Z zaświadczenia o negatywnym wyniku aktualnego testu antygenowego Point-of- Care (PoC), w tym testu do samodzielnego wykonania, lub testu PCR na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 musi wynikać co najmniej data i godzina przeprowadzenia testu, nazwisko osoby poddanej testowi oraz podmiotu, który przeprowadził test. Ponadto zaświadczenie musi być zgodne ze wzorem udostępnionym przez Zarząd Senatu ds. zdrowia. Wystawić zaświadczenie w rozumieniu ustępu 1 zdanie pierwsze punkt 3 dotyczące testu antygenowego Point-of- Care (PoC) na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 do samodzielnego wykonania oraz nadzorować wykonywanie testu wyłącznie osoba wyznaczona w tym celu przez osobę odpowiedzialną w ramach wykonywania zleconego jej zadania.
(3) Jeżeli niniejsze rozporządzenie stanowi o konieczności posiadania negatywnego wyniku testu na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, to nie dotyczy to dzieci w wieku do ukończenia szóstego roku życia. Nie dotyczy również sytuacji, gdy przez osobę zostanie przedłożone potwierdzenie pełnego szczepienia szczepionką przeciwko SARS-CoV-2 dopuszczoną do stosowania w UE, a szczepienie wymagane do uzyskania pełnej ochrony miało miejsce co najmniej 14 dni wcześniej.
Część II
Dodatkowe zasady higieny i ochrony dotyczące szczególnych obszarów
§ 7
Śpiewanie w zamkniętych pomieszczeniach
Wspólne śpiewanie może odbywać się w pomieszczeniach zamkniętych tylko z powodów zawodowych lub w ramach wykonywania praktyk religijnych, jeżeli przestrzegane są standardy higieny i ochrony przed zakażeniami określone w ramowej koncepcji higieny zgodnie z § 6 ustęp 3 lub w rozporządzeniu wydanym przez Zarząd
Senatu ds. kultury na podstawie § 25. Zdanie pierwsze nie ma zastosowania do kręgu osób wymienionych w § 2 ustęp 2.
§ 7a Zakłady pracy
(1) Pracodawcy prowadzący działalność gospodarczą oraz pracodawcy publiczni mają zatroszczyć się o to, by w przypadku biurowych stanowisk pracy używanych było nie więcej niż 50 procent ze wszystkich utworzonych biurowych stanowisk pracy w danym zakładzie pracy zgodnie z § 1 ustęp 1 Rozporządzenia z dnia 12 sierpnia 2004 r. (BGBl. I str. 2179) w sprawie zakładów pracy, ostatnio zmienionego artykułem 4 ustawy z dnia 22 grudnia 2020 r. (BGBl. I str. 3334), w aktualnie obowiązującej wersji.
(2) Z przepisów ustępu 1 wyłączone są biurowe stanowiska pracy, które ze względu na wynikającą z danej działalności konieczność kontaktów z klientami lub pacjentami, przyjmowanie powiadomień alarmowych lub zgłoszeń usterek, monitorowanie instalacji zakładowych, funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, wykonywanie podstawowych zadań administracji publicznej oraz ze względu na kształcenie zawodowe, o którym mowa w § 1 Ustawy o kształceniu zawodowym w wersji opublikowanej 4 maja 2020 r. (BGBl. I str. 920) wymagają obowiązkowej obecności w zakładzie pracy.
§ 8
Wyszynk, wydawanie i sprzedaż napojów alkoholowych;
konsumpcja w miejscach publicznych
(1) Wyszynk, wydawanie i sprzedaż napojów alkoholowych jest zakazane od godziny 23.00 do godziny 6.00 następnego dnia. Przez cały dzień zakazana jest sprzedaż i wydawanie napojów alkoholowych przeznaczonych lub nadających się do bezpośredniego spożycia, pod taką postacią, pod jaką są serwowane, w szczególności w szklankach, kubkach lub jednorazowych pojemnikach na napoje. Zdania 2 nie stosuje się do sprzedawanych w handlu zamkniętych fabrycznie butelek, puszek lub saszetek z napojami.
(2) Zabrania się spożywania napojów alkoholowych na terenach zielonych w rozumieniu Ustawy z dnia 24 listopada 1997 r. o terenach zielonych (GVBl. str. 612), ostatnio zmienionej przez § 15 ustęp 1 ustawy z dnia 29 września 2004 r. (GVBl. str.
424) w aktualnie obowiązującej wersji, jak również na parkingach.
§ 9
Imprezy, maksymalne limity osób
(1) Zabronione są imprezy plenerowe, w których uczestniczy jednocześnie ponad 50 osób.
(2) Zabronione są imprezy w pomieszczeniach zamkniętych, w których uczestniczy jednocześnie ponad 20 osób.
(3) Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do
1. wydarzeń kultu religijnego w rozumieniu art. 4 Ustawy Zasadniczej i art. 29 ustęp 1 Konstytucji Berlina, które należy zgłosić do właściwego urzędu ds. porządku publicznego najpóźniej na dwa dni robocze przed planowaną imprezą, jeśli spodziewanych jest więcej niż dziesięciu uczestników, chyba że przez wspólnoty religijno-światopoglądowe zostanie opracowana koncepcja higieny zgodna z aktualną ramową koncepcją higieny sporządzoną przez Zarząd Senatu ds. kultury lub wykraczającą poza zawarte w niej postanowienia,
2. zgromadzeń w rozumieniu artykułu 8 Ustawy Zasadniczej i artykułu 26 Konstytucji Berlina,
3. imprez, w tym posiedzeń Parlamentu Europejskiego, jego komisji i frakcji, Parlamentu Niemieckiego oraz jego frakcji i komisji, Rady Federacji i jej komisji, Izby Deputowanych oraz jej frakcji i komisji, Rady Europejskiej, Rady Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej, Rządu Federalnego, Senatu Berlina, Rady Burmistrzów i jej komisji, Trybunału Konstytucyjnego Berlina, sejmików samorządowych dzielnic, ich frakcji i komisji oraz przedstawicielstw zagranicznych, organów sądownictwa, organów, gremiów i urzędów Unii Europejskiej, organizacji międzynarodowych, federalnych i związkowych oraz innych placówek i instytucji realizujących zadania publiczno-prawne,
4. zebrań partyjnych, jak również zebrań wspólnot wyborczych, jeżeli są one przeprowadzane w oparciu o przepisy Ustawy o partiach politycznych w wersji opublikowanej w dniu 31 stycznia 1994 r. (BGBl. I str. 149), ostatnio zmienionej artykułem 13 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2020 r. (BGBl. I str. 1328), w aktualnie obowiązującej wersji lub w związku z przygotowaniami do udziału w wyborach powszechnych
5. imprez, o których mowa w § 17 ust. 2 Ustawy o statucie przedsiębiorstwa w wersji opublikowanej dnia 25 września 2001 r. (BGBl. I str. 2518), ostatnio zmienionej artykułem 6 ustawy z dnia 20 maja 2020 r. (BGBl. I str. 1044) w aktualnie obowiązującej wersji oraz
6. posiedzeń rady zakładowej, łącznej rady zakładowej i rady zakładowej koncernu zgodnie z Ustawą o ustroju przedsiębiorstwa także posiedzeń rady pracowniczej, łącznej rady pracowniczej i głównej rady pracowniczej zgodnie z Ustawą o przedstawicielstwie pracowników w wersji opublikowanej w dniu 14 lipca 1994 r.
(GVBl. str. 337; 1995 str. 24), ostatnio zmienionej artykułem 3 ustawy z dnia 2 grudnia 2020 r. (GVBl. str. 1430) w aktualnie obowiązującej wersji.
(4) Na imprezach rozmieszczenie krzeseł i stołów powinno być takie, aby zachowana była minimalna odległość 1,5 metra między osobami, które nie są objęte wyjątkiem w
§ 2 ustęp 2 lub aby można było zapewnić odpowiednią ochronę przed zakażeniem za pomocą innych środków ochronnych lub elementów zabezpieczających mających na
celu ograniczenie przenoszenia cząsteczek drogą kropelkową. W przypadku imprez plenerowych minimalna odległość, o której mowa w zdaniu pierwszym, może zostać zmniejszona pod warunkiem, że zapewniona jest ochrona przed zakażeniem drogą kropelkową i aerozolową. § 15 ustęp 1 i 4 oraz § 16 ustęp 2 stosuje się odpowiednio do punktów sprzedaży i obiektów gastronomicznych.
(5) W ramach odstępstwa od ustępów 1 i 2, zakazuje się koncertów, przedstawień teatralnych, operowych i koncertowych, spektakli muzycznych i artystycznych dla publiczności obecnej na miejscu, w tym imprez tanecznych, oraz wydarzeń, które można uznać za imprezy o charakterze kulturalnym. Przedstawiciele prasy, radia, filmu lub innych mediów, którzy są obecni w celu zrelacjonowania danego wydarzenia, nie są uważani za publiczność w rozumieniu zdania pierwszego.
(6) W ramach odstępstwa od ustępów 1 i 2, zakazuje się imprez, które można uznać za imprezy o charakterze rekreacyjnym czy rozrywkowym.
(7) Odmiennie niż stanowi zdanie pierwsze oraz ustępy 1 i 2 imprezy lub spotkania rodzinne, w gronie znajomych lub przyjaciół (imprezy prywatne) są dozwolone tylko w kręgu osób wymienionych w ustępie 2 punkt 2 i z maksymalnie jedną dodatkową osobą, przy czym nie są w to wliczone dzieci tych osób do ukończenia 14 roku życia.
Odmiennie niż stanowi zdanie pierwsze, imprezy prywatne w czasie od godziny 21.00 do godziny 5.00 dnia następnego są dozwolone tylko w kręgu osób wymienionych w § 2 ustęp 2, przy czym nie są w to wliczone dzieci tych osób do ukończenia 14 roku życia.
(8) W przypadku pogrzebów i uroczystości pogrzebowych na cmentarzach lub w zakładach pogrzebowych stosuje się odpowiednio ustęp 3 punkt 1. Odmiennie niż stanowi ustęp 7, pogrzeby i uroczystości z okazji pogrzebu odbywające się na wolnym powietrzu dozwolone są dla 50 jednocześnie obecnych osób, a w zamkniętych pomieszczeniach dla 20 jednocześnie obecnych osób. Przy obliczaniu górnego limitu osób, o którym mowa w zdaniu drugim, nie bierze się pod uwagę osób niezbędnych do przeprowadzenia pogrzebu i uroczystości związanej z pogrzebem.
(9) W uzasadnionych indywidualnych przypadkach właściwy merytorycznie Zarząd Senatu może w porozumieniu z Zarządem Senatu ds. zdrowia zezwolić w celu wypróbowania koncepcji higieny, ochrony lub koncepcji wykonywania testów na odstępstwa od postanowień niniejszego rozporządzenia regulującego dopuszczalność imprezy oraz obecność i liczbę widzów i uczestników.
(10) W imprezach w rozumieniu ustępu 2 i ustępu 3 punkt 4 do 6, w których uczestniczy jednocześnie więcej niż pięć osób, mogą brać udział tylko osoby, które uzyskały negatywny wynik testu w rozumieniu § 6b.
§ 10 Zgromadzenia
(1) Przy przeprowadzaniu zgromadzeń w rozumieniu art. 8 Ustawy Zasadniczej i art.
26 Konstytucji Berlina należy stale zachowywać minimalną odległość 1,5 metra między
uczestnikami, z wyjątkiem osób wymienionych w § 2 ustęp 2. § 3 ustęp 1 zdanie drugie nie ma zastosowania. Osoba organizująca zgromadzenie ma opracować indywidualną koncepcję ochrony i higieny, w której zostają określone przewidziane środki mające na celu zapewnienie zachowania minimalnej odległości oraz zasady higieny, których należy przestrzegać w każdym przypadku, wskazujące np. w razie potrzeby na noszenie osłony ust i nosa albo maski medycznej lub rezygnację podczas zgromadzenia ze wspólnego chóralnego śpiewania, jak również w celu zapewnienia w miejscu zgromadzenia w czasie jego trwania takiej liczby uczestników, która jest dopuszczalna dla danej powierzchni użytkowej. Organ odpowiedzialny za zgromadzenie może od osoby organizującej zgromadzenie zażądać przedstawienia tej koncepcji ochrony i higieny i uzyskać od właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego ocenę tej koncepcji z perspektywy przepisów o zapobieganiu chorobom zakaźnym. Podczas zgromadzenia kierownictwo zgromadzenia musi zapewnić przestrzeganie wymogów zawartych w koncepcji ochrony i higieny.
(2) Uczestnicy zgromadzeń odbywających się pod gołym niebem w rozumieniu art. 8 Ustawy Zasadniczej i art. 26 Konstytucji Berlina mają obowiązek nosić osłonę ust i nosa, chyba że zgromadzenie ma formę korowodu, podczas którego wykorzystywane są wyłącznie pojazdy mechaniczne; w tym przypadku obowiązuje odpowiednio § 4 ustęp 1 punkt 2. § 4 ustęp 4 pozostaje nienaruszony. § 19 ustęp 1 punkt 1 Berlińskiej ustawy o wolności zgromadzeń z dnia 23 lutego 2021 r. (GVBl. str. 180) nie jest sprzeczny z obowiązkiem noszenia maski medycznej lub osłony ust i nosa w celu zapobiegania chorobom zakaźnym.
(3) W zgromadzieniach odbywających się w pomieszczeniach zamknięrych, w których uczestniczy jednocześnie więcej niż pięć osób, mogą brać udział tylko osoby, które uzyskały negatywny wynik testu w rozumieniu § 6b.
§ 11 Szpitale
W uprawnionych szpitalach można przeprowadzać planowane przyjęcia, operacje i zabiegi, pod warunkiem spełnienia wytycznych dotyczących rezerwacji i zapewnienia dostępności oraz gdy w każdej chwili zapewniona jest sprawna możliwość powrotu do trybu kryzysowego ze względu na zaostrzenie się sytuacji pandemicznej.
§ 12
Pomoc integracyjna, pomoc społeczna, pomoc bezdomnym
(1) Świadczący usługi, którzy zawarli umowy na podstawie § 123 IX Księgi kodeksu socjalnego z dnia 23 grudnia 2016 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 3234), ostatnio zmienionego art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 9 października 2020 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 2075) w aktualnie obowiązującej wersji, lub zgodnie z § 75 XII Księgi kodeksu socjalnego - Pomoc społeczna - (art. 1 ustawy z dnia 27 grudnia 2003 r.,
BGBl. I str. 3022, 3023), ostatnio zmienionego art. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2020 r.
(BGBl. I str. 3096) w aktualnie obowiązującej wersji, dla uniknięcia zagrożeń dla współpracowników i osób uprawnionych do świadczeń, są upoważnieni do powierzania swojemu personelowi innych zadań niż te zapisane w umowach o świadczenie usług, o ile są to zadania mieszczące się w merytorycznych ramach danych usług. Osobom uprawnionym do świadczeń należy zapewnić podstawową opiekę.
(2) Miejsca, świadczące usługi dzienne i nocne w ramach pomocy dla bezdomnych pozostają otwarte w celu zapewnienia podstawowej opieki osobom bezdomnym.
§ 13
Opieka dzienna nad dziećmi, szkoły wyższe, edukacja
(1) Od 8 kwietnia zamknięte są placówki opieki dziennej dla dzieci. Wszystkie placówki opieki dziennej oferują opiekę w nagłych przypadkach dla rodziców, których dotyczy to zamknięcie, którzy z powodu braku innych możliwości muszą pilnie skorzystać z takiej opieki dla swoich dzieci by móc wykonywać pracę zawodową, a przynajmniej jedno z rodziców jest zatrudnione w obszarach istotnych dla działania systemu. Z opieki w nagłych przypadkach mogą również korzystać dzieci w wieku przedszkolnym, rodzice samotnie wychowujący dzieci, niebędący w stanie zorganizować innej opieki oraz rodzice w sytuacji, gdy taka opieka jest konieczna ze względu na szczególnie pilne powody edukacyjne. Szczegóły dotyczące procedury opieki w nagłych przypadkach i korzystania z niej reguluje Zarząd Senatu właściwy ds.
młodzieży i rodziny. Czyniąc to może określać ogólne górne limity korzystania z opieki w nagłych przypadkach w placówkach opieki dziennej dla dzieci, wykraczające poza limity określone w zdaniach pierwszym i drugim, w tym procedury dotyczące realizacji tych górnych limitów. Zdania pierwsze do piątego obowiązują odpowiednio w odniesieniu do usług domowych przedszkoli.
(2) W ramach organizowania opieki nad dziećmi we własnym zakresie dopuszczalne jest przekroczenie limitów osób określonych w § 2 ustęp 3 i § 9 ustęp 7, jeżeli dotyczy to wzajemnej, nieodpłatnej, niekomercyjnej opieki nad dziećmi poniżej 12 roku życia w stałych, rodzinnych lub sąsiedzkich grupach, w których sprawowana jest opieka nad dziećmi pochodzącymi z nie więcej niż dwóch gospodarstw domowych.
(3) Uczelnie państwowe, prywatne i wyznaniowe, w tym ich placówki, nie mogą być dostępne dla odwiedzających. W semestrze letnim 2020/2021 uczelnie rozpoczynają co do zasady zajęcia dydaktyczne online, a nie w ramach nauczania stacjonarnego.
Zajęcia praktyczne, których nie da się prowadzić w formie cyfrowej, oraz egzaminy mogą być prowadzone stacjonarnie z przestrzeganiem podstawowych obowiązków, zasad ochrony i higieny, o których mowa w części I oraz zgodnie ze szczególnymi przepisami obowiązującymi na poszczególnych uczelniach. Dopuszczalne w świetle zdania trzeciego są w szczególności
1. zajęcia praktyczne, które wymagają specjalnych laboratoriów i pracowni znajdujących się w szkołach wyższych
2. praktyczne zajęcia dydaktyczne na medycznych i klinicznych kierunkach studiów, 3. lekcje artystyczne,
4. praktyczne ćwiczenia sportowe oraz
5. zajęcia stacjonarne o charakterze wprowadzającym dla studentów pierwszego roku.
Podczas zajęć praktycznych, o których mowa w zdaniu czwartym, co do zasady nie może zostać przekroczony maksymalny limit studentów uczestniczących w zajęciach, który wynosi 25 osób. W uzasadnionych przypadkach, w ramach odstępstwa od zdania pierwszego, uczelnie mogą pozwolić osobom na ograniczony wstęp. Zdanie 1 nie ma zastosowania do Ogrodu Botanicznego. Biblioteki naukowe mogą prowadzić tylko działalność wypożyczeniową oraz świadczyć usługi online.
(4) W szkołach publicznych i szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne, w tym placówkach drugiej ścieżki edukacyjnej, a także w ramach zajęć pozalekcyjnych oraz dodatkowych zajęć wyrównawczych i zajęć opiekuńczych nie mogą mieć miejsca stacjonarnie zajęcia edukacyjne lub zajęcia opiekuńcze, z zastrzeżeniem ustępów 6 i 7. W celu dostosowanego do rozwoju sytuacji epidemicznej wznowienia stacjonarnych zajęć edukacyjnych i opiekuńczych Zarząd Senatu ds. edukacji określa odstępstwa od zdania pierwszego w drodze rozporządzenia, o którym mowa w § 25 ustęp 1 i 2.
(5) W ośrodkach kształcenia dorosłych oraz innych placówkach ogólnego kształcenia dorosłych, szkołach muzycznych, młodzieżowych szkołach artystycznych, młodzieżowych szkółkach ruchu ulicznego, szkołach ogrodniczych, a także w szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne w rozumieniu Ustawy o szkolnictwie i podobnych instytucjach edukacyjnych z zastrzeżeniem ustępu 6 nie mogą odbywać się stacjonarnie zajęcia edukacyjne lub zajęcia opiekuńcze. Z zakazu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, wyłączone są zajęcia indywidualne dla osób, które w roku 2021 chcą podjąć studia na określonym kierunku, przygotować się do egzaminu z określonego przedmiotu lub wziąć udział w określonych zawodach krajowych lub międzynarodowych.
(6) Egzaminy zgodne z Ustawą o szkolnictwie oraz testy sprawdzające umiejętności w szkołach publicznych i szkołach zastępczych mogą być przeprowadzane zgodnie z wytycznymi Zarządu Senatu ds. szkolnictwa, pod warunkiem, że zapewniona jest odległość co najmniej 1,5 metra pomiędzy obecnymi osobami. Szkoły publiczne i szkoły zastępcze mogą wydawać świadectwa. Egzaminy mogą być przeprowadzane w placówkach kształcenia ustawicznego oraz innych ośrodkach kształcenia dorosłych, o ile w ich trakcie między obecnymi osobami zachowana będzie odległość co najmniej 1,5 metra, a osoby będą nosiły maskę medyczną.
(7) Szkoły mogą prowadzić ograniczoną działalność w zakresie opieki w nagłych wypadkach, w szczególności dla dzieci rodziców, których działalność zawodowa jest niezbędna dla utrzymania życia publicznego. Zarząd Senatu ds. szkolnictwa decyduje
o wyborze placówek i osób uprawnionych do korzystania z opieki w nagłych wypadkach.
§ 14
Kształcenie zawodowe
(1) Egzaminy w ramach kształcenia zawodowego, w szczególności egzaminy na mocy Ustawy o kształceniu zawodowym w wersji ogłoszonej dnia 4 maja 2020 r.
(BGBl. I str. 920) oraz Kodeksu rzemiosła w wersji ogłoszonej dnia 24 września 1998 r. (BGBl. I str. 3074; 2006 I str. 2095), ostatnio zmienionej art. 21 ustawy z dnia 22 grudnia 2020 r. (BGBl. I str. 3256) w aktualnie obowiązującej wersji, jak również inne egzaminy z zakresu edukacji zawodowej, doskonalenia zawodowego i kształcenia ustawicznego mogą być przeprowadzane w formie stacjonarnej, jeżeli przestrzegane są podstawowe obowiązki oraz przepisy dotyczące ochrony i higieny ujęte w części I.
Odmiennie niż stanowi § 4 ustęp 2 punkt 6, może być noszona maska medyczna.W formie stacjonarnej dopuszcza się przeprowadzanie egzaminów ustnych, pisemnych i praktycznych, w tym egzaminów sportowych i muzycznych.
(2) W celu uniknięcia fizycznych kontaktów społecznych osoby odpowiedzialne za zajęcia kształcenia zawodowego są co do zasady zobowiązane do przeprowadzania w pierwszej linii zajęć w formach alternatywnych do nauczania stacjonarnego, jeżeli jest to możliwe i da się to pogodzić z celem nauczania. W przypadku prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej należy zapewnić, by przestrzegane były przepisy niniejszego rozporządzenia.
(3) Ustęp 2 stosuje się odpowiednio do działań mających na celu wspieranie integracji na rynku pracy.
(4) § 9 ustęp 10 stosuje się odpowiednio do egzaminów, zajęć i działań, o których mowa w ustępach 1 do 3.
§ 15
Handel detaliczny, jarmarki
(1) Punkty sprzedaży detalicznej w rozumieniu Ustawy o godzinach otwarcia sklepów w Berlinie z dnia 14 listopada 2006 r. (GVBl. str. 1045), ostatnio zmienionej ustawą z dnia 13 października 2010 r. (GVBl. str. 467) w aktualnie obowiązującej wersji mogą być odwiedzane wyłącznie przez klientów, którzy uzyskali negatywny wynik testu w rozumieniu § 6b. Zdanie 1 nie ma zastosowania dosprzedaży detalicznej żywności i napojów, wyrobów tytoniowych, artykułów papierniczych, gazet, czasopism, książek i artykułów dla zwierząt domowych, aptek, placówek służących do zakupu artykułów medycznych, a także aparatów słuchowych i okularów, drogerii, sklepów ze zdrową żywnością, stacji benzynowych, kwiaciarni, sklepów ogrodniczych, usług odbiorczo- dostawczych oraz cotygodniowych targów z ograniczeniem do wyżej wymienionego
asortymentu, punktów sprzedaży materiałów dla rzemiosła, warsztatów rowerowych i samochodowych.
(2) Punkty sprzedaży o których mowa w § 1, nie mogą być otwierane w niedziele i święta zgodnie z § 6 ust. 1 i 2 Ustawy o godzinach otwarcia sklepów w Berlinie. § 4 i 5 Ustawy o godzinach otwarcia sklepów w Berlinie pozostają nienaruszone.
(3 Nie można dokonać rozszerzenia sprzedaży produktów nieżywnościowych w porównaniu ze stanem na dzień 15 grudnia 2020 r., z wyjątkiem paliw.
(4) Przy otwieraniu punktów sprzedaży, domów towarowych i centrów handlowych (galerii handlowych), obowiązuje w związku z kierowaniem dostępem i zapewnieniem minimalnej odległości wskaźnik mówiący o maksymalnej ilości klientów, która jest dopuszczalna na danej powierzchni sprzedaży lub lokalu handlowego. Dla sklepów o powierzchni sprzedaży do 800 metrów kwadratowych obowiązuje wskaźnik wynoszący maksymalnie jednego klienta na 10 metrów kwadratowych powierzchni sprzedaży. W przypadku sklepów o całkowitej powierzchni sprzedaży wynoszącej 801 metrów kwadratowych lub większej, wskaźnik dla powierzchni 800 metrów kwadratowych wynosi nie więcej niż jeden klient na 10 metrów kwadratowych powierzchni sprzedaży, zaś dla na powierzchni powyżej 800 metrów kwadratowych - nie więcej niż jeden klient na 20 metrów kwadratowych powierzchni sprzedaży. W przypadku centrów handlowych miarodajna jest dana całkowita powierzchnia sprzedaży. Jeżeli powierzchnia sprzedaży lub lokalu handlowego jest mniejsza od 20 metrów kwadratowych, można wpuścić maksymalnie jednego klienta. Nie wolno tworzyć bodźców zachęcających do pozostawania w tych miejscach.
(4a) Prowadzący domy towarowe i centra handlowe (galerie handlowe) są zobowiązani do zorganizowania dla odwiedzających dom towarowy lub centrum handlowe możliwości przeprowadzenia testu na zakażenie koronawirusem SARS- CoV-2 przy użyciu testu antygenowego Point-of-Care (PoC), w tym testu do samodzielnego wykonania przeprowadzanego pod nadzorem.
(5) Zabrania się organizowania kiermaszów, targów sztuki i targów przedmiotów używanych (pchle targi), jarmarków specjalnych i festynów.
§ 16 Gastronomia
(1) Lokale gastronomiczne w rozumieniu Ustawy o restauracjach w wersji ogłoszonej dnia 20 listopada 1998 r. (BGBl. I str. 3418), ostatnio zmienionej art. 14 ustawy z dnia 10 marca 2017 r. (BGBl. I str. 420) w aktualnie obowiązującej wersji oraz stołówki nie mogą być otwarte dla gości. Za zastrzeżeniem § 8 ustęp 1 mogą oferować potrawy i napoje do odbioru osobistego lub z dostawą. Należy podjąć odpowiednie środki związane z kierowaniem procesem zakupu przy odbiorze potraw i mające na celu uniknięcie gromadzenia się osób.
(2) Jeśli nie ma innej możliwości zapewnienia współpracownikom odpowiedniego zaopatrzenia, posiłki i napoje mogą być również oferowane w stołówkach do
konsumpcji na miejscu. Należy tak rozmieścić krzesła i stoły, aby zachowana była minimalna odległość 1,5 metra pomiędzy osobami nieobjętymi wyjątkiem określonym w § 2 ustęp 2. W odległości tej nie mogą przebywać inne osoby. Należy zapewnić wzmożony reżim porządkowy i dezynfekcyjny. W żadnym przypadku nie jest dozwolone goszczenie osób, które nie są pracownikami danego zakładu
§ 17
Oferty turystyczne, zakwaterowanie
(1) Zabronione są wycieczki krajoznawcze w rozumieniu art. 48 Ustawy o przewozie osób w wersji ogłoszonej w dniu 8 sierpnia 1990 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str.
1690), ostatnio zmienionej art. 10 ustawy z dnia 3 grudnia 2020 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 2694) w aktualnie obowiązującej wersji, wycieczki ze zwiedzaniem, wycieczki statkiem i porównywalne oferty turystyczne.
(2) Noclegi w hotelach, obiektach noclegowych, kwaterach wakacyjnych i podobnych obiektach są zabronione i nie mogą być oferowane przez operatorów. Nie dotyczy to noclegów związanych z podróżami służbowymi i biznesowymi oraz mających miejsce z koniecznych przyczyn prywatnych. Przed zawarciem umowy operatorzy obiektów, o których mowa w zdaniu pierwszym, muszą zapytać o cel najmu lub zakwaterowania gościa i udokumentować to wraz z ze zgromadzonymi danymi osobowymi gościa.
Goście muszą udzielić kompletnych i prawdziwych informacji na ten temat.
§ 18 Usługi
(1) Obiekty branży pielęgnacji ciała, takie jak zakłady fryzjerskie, gabinety kosmetyczne, gabinety masażu, studia tatuażu i podobne zakłady oraz solaria mogą być otwarte dla klientów lub oferować swoje usługi, jeśli obsługiwani są tylko klienci po wcześniejszym umówieniu się na wizytę. Pomiędzy miejscami dla klientek i klientów należy zapewnić bezpieczną odległość wynoszącą 2 metry, w obrębie której nie mogą przebywać inne klientki i inni klienci; czekające klientki i klienci nie mogą przebywać w pomieszczeniach zakładu; pozostałe ogólne zasady ochrony i higieny, które zostały ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, pozostają nienaruszone. Z usług mogą korzystać wyłącznie osoby, które uzyskały negatywny wynik testu w rozumieniu § 6b.
(2) Ustęp 1 nie dotyczy niezbędnych zabiegów medycznych, w szczególności zabiegów fizjoterapii, ergoterapii i logoterapii, podologii, pielęgnacji stóp i zabiegów medycyny alternatywnej.
(3) Działający w branży prostytucji w rozumieniu Ustawy o ochronie prostytutek z dnia 21 października 2016 r. (BGBl. I str. 2372), ostatnio zmienionej art. 5 ustęp 1 ustawy z dnia 9 marca 2021 r. (BGBl. I str. 327), w odpowiefdnio aktualnej wersji, nie mogą otwierać swoich obiektów dla odwiedzających ani świadczyć usług poza lokalem.
Zabrania się świadczenia i korzystania z usług seksualnych obejmujących kontakt fizyczny i z masaży erotycznych.
(4) Do szkół nauki jazdy, szkół sportów wodnych, szkół pilotażu i podobnych placówek mogą uczęszczać kursańci, którzy posiadają negatywny wynik testu w rozumieniu § 6.
Pozostałe ogólne zasady ochrony i higieny ustanowione w niniejszym rozporządzeniu pozostają nienaruszone.
§ 19
Uprawianie sportu
(1) Z zastrzeżeniem zdania drugiego sport można uprawiać tylko samemu lub w sumie z nie więcej niż pięcioma osobami pochodzącymi łącznie z nie więcej niż dwóch gospodarstw domowych w formie bezkontaktowej i z przestrzeganiem zasad dotyczących odległości, o których mowa w § 3 ustęp 1 zdanie pierwsze. Ograniczenia zawartego w zdaniu pierwszym nie stosuje się do następujących grup osób:
1. do grona osób, o którym mowa w § 2 ustęp 2 w przypadku dołączenia do niego kolejnych osób, stosuje się wobec tych osób ograniczenia, o których mowa w zdaniu pierwszym,
2. do zawodniczek i zawodników kadry federalnej i landowej, ligi zawodowej oraz zawodniczek i zawodników uprawiających sport zawodowo,
3. do uprawianego na podstawie skierowania lekarskiego sportu rehabilitacyjnego lub wykonywanego na podstawie skierowania lekarskiego treningu funkcjonalnego w rozumieniu § 64 ustęp 1 punkt trzeci i czwarty IX Księgi kodeksu socjalnego, który odbywa się w stałych grupach liczących maksymalnie dziesięć osób plus jedna osoba prowadząca ćwiczenia; w trudnych przypadkach, które wymagają indywidualnego uzasadnienia, dopuszcza się udział większej liczby osób, o ile jest to absolutnie konieczne, by umożliwić uczestnikom uprawianie sportu rehabilitacyjnego lub udział w treningu funkcjonalnym i
4. dla dzieci w wieku do 14 lat włącznie, jeśli sport uprawiany jest na świeżym powietrzu w stałych grupach liczących maksymalnie 20 obecnych osób plus jedna osoba sprawująca opiekę.
Przed rozpoczęciem danej jednostki treningowej osoby odpowiedzialne są zobowiązane do zwrócenia uwagi na przestrzeganie koncepcji ochrony i higieny, o której mowa w § 6 ustęp 1 oraz do zatroszczenia się o jej realizację. Przepisy dotyczące zajęć sportowych w szkołach publicznych i szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne, w placówkach kształcenia zawodowego oraz prowadzących działalność dydaktyczną w ramach studiów na uczelniach oraz zajęć sportowych w ramach pełnionej służby w państwowych jednostkach organizacyjnych mają pierwszeństwo przed niniejszym ustępem i ustępem 2.
(2) Uprawianie sportu w krytych obiektach sportowych, w siłowniach, studiach tanecznych i podobnych obiektach jest dozwolone tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne
1. do uprawiania sportu przez grono osób wymienione w ustępie 1 zdanie drugie punkt 2,
2. w przypadku sportów jeździeckich, w zakresie absolutnie niezbędnym z punktu widzenia dobrostanu zwierząt,
3. do wykonywania zabiegów terapeutycznych oraz w związku z użytkowaniem określonym w ustępie 1 zdanie drugie punkt 3.
W pozostałych sytuacjach jest zabronione.
(3) Przeprowadzanie profesjonalnych zawodów sportowych w Bundeslidze i ligach międzynarodowych oraz w ramach porównywalnych profesjonalnych systemów zawodów sportowych jest dozwolone pod warunkiem, że odbywają się zgodnie z koncepcją użytkowania i higieny danej federacji sportowej. Zabroniona jest obecność widzów. Zdanie drugie nie dotyczy osób potrzebnych do przeprowadzenia zawodów.
(4) Uprawianie sportu na pływalniach jest dopuszczalne wyłącznie przez zawodniczki i zawodników kadry federalnej i landowej, ligi zawodowej oraz zawodniczki i zawodników uprawiających sport zawodowo, w celu prowadzenia zajęć wf jako przedmiotu nauczania w szkołach publicznych i szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne, placówki kształcenia zawodowego oraz w ramach działalności dydaktycznej związanej ze studiami na uczelniach wyższych, w ramach szkolenia ratowników wodnych prowadzonego przez uznane przez państwo organizacje pomocowe oraz zajęć sportowych w ramach pełnionej służby w państwowych jednostkach organizacyjnych, a także w związku z zabiegami leczniczymi oraz w związku z rodzajem użytkowania określonym w ustępie 1 zdanie drugie punkt 3.
Zabrania się korzystania z basenów odkrytych i kąpielisk.
§ 20 Instytucje kultury
(1) Kina, teatry, opery, sale koncertowe i miejsca prowadzone przez podmioty publiczne i prywatne, w których organizowane są imprezy kulturalne, nie mogą być otwierane dla odwiedzających. Dozwolona jest działalność biblioteczna związana z wypożyczaniem. § 9 ustęp 9 pozostaje nienaruszony.
(2) Muzea, galerie i miejsca pamięci mogą być otwierane dla zwiedzających pod warunkiem, że wstęp do nich odbywa się tylko po wcześniejszej rezerwacji terminu.
Przy kontroli dostępu mającej na celu zapewnienie minimalnej odległości stosuje się współczynnik określający maksymalną dopuszczalną liczbę zwiedzających przypadających na powierzchnię wystawową lub areału, wynoszący ogółem nie więcej niż jeden zwiedzający na 40 metrów kwadratowych powierzchni wystawowej lub
areału. Placówki mogą odwiedzać wyłącznie zwiedzający, którzy uzyskali negatywny wynik testu w rozumieniu § 6b.
§ 21
Obiekty rekreacyjne
(1) Lokale taneczne i podobne obiekty w rozumieniu Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w wersji ogłoszonej w dniu 22 lutego 1999 r. (BGBl. I str. 202), ostatnio zmienionej art. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 2021 r. (BGBl. I str. 2) w aktualnie obowiązującej wersj, nie mogą być otwierane dla odwiedzających.
(2) Sauny, łaźnie parowe, termy i podobne obiekty muszą pozostać zamknięte. Zdanie pierwsze stosuje się również do odpowiednich stref w hotelach i podobnych obiektach.
(3) Zabronione jest otwieranie dla odwiedzających obiektów rozrywkowych w rozumieniu Rozporządzenia w sprawie użytkowania nieruchomości w celach budowlanych w wersji ogłoszonej dnia 21 listopada 2017 r. (BGBl. I str. 3786), parków rozrywki, obiektów przeznaczonych do aktywnego spędzania czasu wolnego, a także salonów gier, kasyn, punktów bukmacherskich i podobnych obiektów.
(4) W przypadku kontroli dostępu do zamkniętych pomieszczeń Ogrodu Zoologicznego w Berlinie, w tym do akwarium, ZOO w Berlinie-Friedrichsfelde oraz Ogrodu Botanicznego w Berlinie, w celu zapewnienia minimalnych odległości obowiązuje współczynnik określający maksymalną dopuszczalną liczbę zwiedzających dla danej dostępnej powierzchni, wynoszący łącznie nie więcej niż jeden zwiedzający na 40 metrów kwadratowych dostępnej powierzchni.
Część III Kwarantanna
§ 21a
Kwarantanna domowa dla osób, które uzyskały pozytywny wynik testu
(1) Osoby, które dowiedziały się, że wykonany u nich test antygenowy Point-of-Care (PoC) na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2dał wynik dodatni, są z zastrzeżeniem ustępu 3 zobowiązane do niezwłocznego poddania się testowi potwierdzającemu ten wynik wykonywanemu przy użyciu testu wykrywającego kwas nukleinowy koronawirusa SARS-CoV-2 (test PCR), do bezpośredniego udania się niezwłocznie po uzyskaniu informacji do swojego głównego lub drugiego miejsca zamieszkania lub do innego miejsca zakwaterowania, które pozwala na odizolowanie się i pozostania tam w stałej izolacji przez czternaście dni, o ile właściwy urząd ds.
zdrowia publicznego nie zarządzi inaczej. Miejsce izolacji można opuścić w celu wykonania testu PCR. W tym okresie osobom, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zezwala się na przyjmowanie wizyt osób nienależących do ich gospodarstwa domowego.
(2) Osoby, które dowiedziały się, że wykonany u nich test wykrywający kwas nukleinowy koronawirusa SARS-CoV-2 (test PCR) dał wynik pozytywny, są zobowiązane do bezpośredniego udania się niezwłocznie po uzyskaniu informacji do swojego głównego lub drugiego miejsca zamieszkania lub do innego miejsca zakwaterowania, które pozwala na odizolowanie się i pozostania tam w stałej izolacji przez czternaście dni o ile właściwy urząd ds. zdrowia publicznego nie zarządzi inaczej. W tym okresie osobom, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zezwala się na przyjmowanie wizyt osób nienależących do ich gospodarstwa domowego. W okresie izolacji osoby, o których mowa w zdaniu pierwszym, są objęte obserwacją przez właściwy urząd ds. zdrowia publicznego.
(3) Ustęp 1 stosuje się odpowiednio do osób, które dowiedziały się, że wykonany przez nie test na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 przeprowadzony przy użyciu testu antygenowego Point-of-Care (PoC) do samodzielnego wykonania dał wynik dodatni, pod warunkiem że test został przeprowadzony pod fachowym nadzorem; na żądanie należy wystawić zaświadczenie. Jeżeli test nie został przeprowadzony pod fachowym nadzorem, osoby te są zobowiązane do niezwłocznego poddania się testowi potwierdzającemu ten wynik, wykonywanemu przy użyciu testu wykrywającego kwas nukleinowy koronawirusa SARS-CoV-2 (test PCR), ustęp 2 pozostaje nienaruszony.
Za osobę sprawującą fachowy nadzór w rozumieniu zdania pierwszego uznawana jest każda osoba upoważniona do wykonywania testów POC u innych osób.
(4) W przypadku ustępu 1 izolacja kończy się wraz z uzyskaniem negatywnego wyniku testu PCR, a najpóźniej po 14 dniach; w przypadku ustępu 2 - wraz z uzyskaniem negatywnego wyniku testu POC lub PCR przeprowadzonego najwcześniej 14 dnia izolacji.
(5) Ponadto środki podjęte przez właściwy urząd ds. zdrowia publicznego lub na podstawie ogólnych nakazów dotyczących izolacji obowiązujących w danym okręgu pozostają nienaruszone. Właściwy organ ds. zdrowia publicznego może w indywidualnych przypadkach wydać zarządzenia odbiegające od ustępów 1 do 4.
(6) Obowiązki zgłoszeniowe wynikające z Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym pozostają nienaruszone.
§ 22
Kwarantanna domowa dla osób wjeżdżających i powracających z zagranicy;
obserwacja
(1) Osoby przybywające z zagranicy drogą lądową, wodną lub lotniczą do kraju związkowego Berlina, które w dowolnym momencie w ciągu ostatnich dziesięciu dni przed wjazdem przebywały na obszarze uznawanym w chwili wjazdu za obszar ryzyka w rozumieniu § 2 punkt 17 Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym, gdzie występuje zwiększone niebezpieczeństwo zakażenia się koronawirusem SARS-CoV- 2 (obszar ryzyka), zobowiązane są po przybyciu do bezzwłocznego udania się do
swojego głównego lub dodatkowego miejsca zamieszkania lub innego odpowiedniego miejsca zakwaterowania pozwalającego na przebywanie w izolacji i pozostania w tym miejscu w stałej izolacji przez okres dziesięciu dni po powrocie; dotyczy to także osób, które najpierw przybyły na terytorium innego kraju związkowego Republiki Federalnej Niemiec. Osobom wymienionym w zdaniu pierwszym nie wolno w tym czasie przyjmować wizyt osób spoza ich gospodarstwa domowego. Niezwłoczny przejazd bezpośrednią trasą bez noclegu na obszarze ryzyka nie jest uważany za pobyt w rozumieniu zdania pierwszego. Do osób, które w ciągu dziesięciu dni poprzedzających wjazd przebywały w obszarze występowania wariantów wirusa w rozumieniu § 3 ustęp 2 zdanie pierwsze punkt 2 Rozporządzenia z dnia 13 stycznia 2021 r. dotyczącego wjazdu do Niemiec w sytuacji pandemii koronawirusa (eBAnz. AT 13.01.2021 V1) w aktualnie obowiązującej wersji, mają zastosowanie zdania 1 do 3 przy założeniu, że okres izolacji wynosi 14 dni.
(2) Osoby objęte zakresem zastosowania ustępu 1 zdanie pierwsze są zobowiązane do natychmiastowego poinformowania właściwego urzędu, jeżeli w ciągu dziesięciu dni od wjazdu pojawią się u nich typowe objawy zakażenia koronawirusem SARS- CoV-2, takie jak kaszel, gorączka, nieżyt nosa lub utrata węchu i smaku.
(3) W okresie izolacji osoby, o których mowa w ustępie 1 zdanie pierwsze, pozostają pod obserwacją właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego.
§ 23
Wyjątki od kwarantanny domowej (1) Przepisy § 22 ustęp 1 zdanie pierwsze nie obejmują
1. osób, które wjeżdżają do kraju związkowego Berlina tylko w celach tranzytowych;
osoby te muszą najszybszą trasą opuścić terytorium kraju związkowego Berlina, aby zakończyć tranzyt albo
2. pobytów krótszych niż 72 godziny w kraju związkowym Berlin lub na obszarze ryzyka przy postępowaniu zgodnym z odpowiednimi koncepcjami ochrony i higieny a) osób, których działalność jest pilnie konieczna i nieodzowna dla zapewnienia niezbędnej do przeżycia opieki medycznej, w szczególności w sferze medycyny transplantacyjnej, co zostaje poświadczone przez organ zwierzchni, pracodawcę lub zleceniodawcę,
b) osób, które w ramach swojej pracy zawodowej przewożą drogą lądową, kolejową, wodną lub powietrzną przez granicę osoby, towary lub dobra, c) pracowników przedsiębiorstw transportu lotniczego, okrętowego, kolejowego
lub autobusowego albo stanowiących załogę samolotów, statków, pociągów lub autobusów w ramach wykonywanej przez nich działalności.
(2) Jeżeli wjeżdżający nie są osobami, które w ciągu dziesięciu dni poprzedzających wjazd przebywały w obszarze występowania wariantów wirusa w rozumieniu § 3 ustęp
