Copyright © 2020 Matris
Copyright © 1948 Wydawnictwo Dominikanek Misjonarek
NIHIL OBSTAT Sac. Thadeus Sitkowski censor.
Nr 4753 IMPRIMATUR
Varsaviae, die 15 septembri 1948 an. Episcopus Auxiliani Varsaviensis Vicarius Generalis
Bp W. Majewski Notarius L. Kotyński
ISBN
Wydawnictwo Matris www.matris.pl
DAR MARYI
Wydawnictwo Matris 2020
wno pięknego opowiadania o jego począt- kach.
A więc posłuchajcie.
Święty Dominik gorąco miłował Boga i Matkę Boską.
Kochał też ludzi jak swoich braci. Pra- gnął, aby wszyscy, ale to wszyscy byli zba- wieni. Dlatego nauczał, jak trzeba żyć, aby Panu Bogu dobrze służyć i dostać się do
6
nieba. Ludzie tłumnie garnęli się do niego, z takim zapałem przemawiał. Jaśniał świę- tością, jakby promienna gwiazda lśniła nad jego czołem.
Pewnego razu przybył nasz święty do kraju, gdzie heretycy szerzyli błędną naukę wiary.
Wielki ból ścisnął serce św. Dominika.
Tyle dusz odstąpiło od Pana Jezusa i Matki Boskiej, myślał ze smutkiem. Tyle dusz mo- że zginąć na wieki... Trzeba je ratować. Zaw- rócić z błędnej drogi, jak owieczki zbłąkane i do Chrystusa, Dobrego Pasterza, przypro- wadzić.
Chodził św. Dominik od wioski do wioski, od miasta do miasta. Mówił kazania, tłuma- czył wiarę katolicką, nawoływał do pokuty.
Ale serca heretyków twarde były jak ka- mień. Obojętne na słowa prawdy, niewzru- szone... Jednak św. Dominik ani na chwilę
razu wszedł św. Dominik do kościoła i przed ołtarzem swej Niebieskiej Pani w głębokiej zatonął modlitwie.
— Ucieczko grzeszników — nawróć tych nieszczęśliwych... Naucz mnie trafiać do ich serc opornych..
Tak gorąco prosił Maryję, tak rzewnie o ratunek wołał, że...
*
W przejrzystym obłoku sama Najświętsza Dziewica zstępuje ku niemu... Na rękach Dzieciątko Boże piastuje. Uśmiecha się słodko...
Święty Dominik z wielką czcią i miłością chyli się do Jej stóp. Najświętsza Maryja
8
Panna powierza mu tajemnicę swego serca:
uczy odmawiać różaniec święty. Ta modlit- wa nawróci zbłąkanych i dużo dobrego uczyni na świecie — obiecuje Maryja.
Pragnie Ona, aby odmawiali ją wszyscy.
Sprawią tym wiele radości Niepokalanej i w zamian Bóg ześle im wiele łask przez ręce Maryi.
Znikło widzenie. Św. Dominik wstał po tej modlitwie uspokojony i więcej niż zwy- kle promienny. Od tej chwili stał się apo- stołem różańca. O różańcu nauczał, zachę- cał do odmawiania go. Matka Najświętsza tak pracy jego pobłogosławiła, że w krótkim czasie prawdziwa wiara zapanowała w ca- łym kraju. Modlitwa różańcowa obudziła w sercach ludzkich miłość do Jezusa i Ma- ryi.
POZNAJMY SPOSÓB ODMAWIANIA RÓŻAŃCA
Jakaż to śliczna modlitwa — różaniec.
Rozpoczynamy ją od znaku Krzyża św., bo wszystko czynić chcemy w imię naszego najlepszego Ojca w niebie,
— i Jezusa Chrystusa, Zbawiciela świata,
— i Ducha św.— który napełnia dusze mi- łością.
Potem następuje pierwsza cząstka róża- ńca. Wszystkich cząstek jest 3, a każda sk- łada się z 5 dziesiątków. Na takich różań- czykach, jakie macie, można odmawiać po
10
kolei wszystkie trzy części.
Przed każdym dziesiątkiem przypomina- my sobie jakąś ważną chwilę z życia Pana Jezusa i Jego Matki. Są to Tajemnice Róża- ńcowe.
Pięć pierwszych Tajemnic odnosi się do dziecięctwa Pana Jezusa. Nazywamy je ra- dosnymi, bo z wielką radością w sercu to- warzyszymy małemu Jezusowi w pierw- szych latach jego życia na ziemi. Bierzemy też udział w radościach serca Matki Nie- pokalanej, gdy widziała, że Jej umiłowany Jezus rośnie i pomnaża się w łasce u Boga i u ludzi. Tajemnice radosne odmawia się zwykle w poniedziałki i czwartki.
W drugich pięciu Tajemnicach rozpa- miętujemy gorzką mękę naszego Zbawi- ciela. Są to Tajemnice bolesne. Współczu- jemy w nich biednemu Panu Jezusowi, ra- zem z Matką Boską Bolesną. On tyle wycier-
Wreszcie pięciu ostatnim Tajemnicom dajemy nazwę chwalebnych, bo jest w nich mowa o chwale Pana Jezusa i Jego Matki.
Całą duszą uwielbiamy Chrystusa Zmar- twychwstałego. Odprowadzamy Go myślą do nieba, skąd zsyła nam Ducha św. A po- tem rozważamy chwałę Najświętszej Maryi Panny, którą Pan Jezus wziął do siebie i na Królowę nieba i ziemi ukoronował. Pole- camy się wtedy Jej świętej opiece i prosimy, by modliła się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej. Rozważaniu Tajemnic chwa- lebnych poświęcamy środy, soboty i nie- dziele.
Na początku każdego dziesiątka odma-
12
wiamy modlitwę, której nas sam Pan Jezus nauczył, ,,Ojcze Nasz“. Potem, przesuwając paciorki różańca, mówimy pobożnie na ka- żdym Pozdrowienie Anielskie. Po każdym dziesiątku przy „Chwała Ojcu“ ze czcią po- chylamy głowę. Wielbimy w ten sposób Trójcę Przenajświętszą. Dziękujemy Bogu za wszystko, co dla nas uczynił.
Z wielką radością w sercu odmawiajmy różaniec św. Każde „Zdrowaś Maryjo“ — to jakby wonna róża rzucona z miłością do stóp Najświętszej Panny... Aniołowie zbie- rają białe róże Tajemnic radosnych, czer- wone — bolesnych, złociste — chwaleb- nych... Wiją z nich jakby cudne wieńce, wieńce różane, różańcowe, ku czci Przenaj- świętszej Dziewicy... A Ona sama cała piękna, bo Niepokalana, najpiękniejsza Ró- ża Duchowna, bo miłości pełna, przyjmuje mile kwiaty modlitw różańcowych... Na
Do stóp Maryi, Bożej Matki, Idźmy rzucać modlitw kwiatki...
I ku czci niebios Królowej Splatać wieńce różańcowe...
Róże białe, złote i czerwone W różańcową uwijmy koronę.
Niech Jej od nas szepcą w niebie:
O Maryjo, kocham Ciebie.
14
Święta chwila Zwiastowania Miłość Bożą nam odsłania.
W wielkiej ciszy i skupieniu Maryja słucha o Wcieleniu.
Spośród wszystkich niewiast Tyś wybrana, Swoją wiarą zachwyciłaś Pana.
Nam też wierzyć mocno trzeba, By dostąpić łaski nieba.
TAJEMNICA I — RADOSNA:
ZWIASTOWANIE
16
TAJEMNICA II — RADOSNA:
NAWIEDZENIE
W tajemnicy Nawiedzenia Maryja wzorem poświęcenia.
Swojej krewnej chętnie służy, Dla niej znosi trud podróży.
Wnosi radość w progi Zachariasza, Chrzcicielowi świętość już wyprasza, Wielbi dusza moja Pana,
Że nam Maryja za wzór dana.
18
TAJEMNICA III — RADOSNA:
NARODZENIE
Cały świat się w niebo zmienia W noc Bożego Narodzenia.
Więc się cieszmy z pastuszkami, Bóg zamieszkał między nami.
Lecz uboga święta jest Panienka, Twardy żłóbek, nędzna też stajenka.
Nie chcę wiele mieć na świecie, Bądź mym skarbem, Boże Dziecię.
20
TAJEMNICA IV — RADOSNA:
OFIAROWANIE
Pośpiesz z Maryją do świątyni, Patrz, co z posłuszeństwa czyni.
Składa Syna na ofiarę,
Z nim gołąbków ślicznych parę.
Widzisz postać starca Symeona, Jak serdecznie tuli Go w ramionach, Śmierć go teraz nie przestrasza, Ujrzał swego Mesjasza.
22
TAJEMNICA V — RADOSNA:
ZNALEZIENIE
Jezus zginął — od tej troski Smutne serce Matki Boskiej.
Więc go szuka bez wytchnienia W tajemnicy Znalezienia.
Wreszcie widzi Boskie swe Pacholę, Które słucha, pyta w starców kole.
Szukać, znaleźć mego Pana, Pomóż, o Niepokalana.
24
POD LEPANTO
Pomoc Matki Boskiej jest zawsze sku- teczna. Nie tylko, gdy chodzi o ratowanie dusz, ale i w różnych ciężkich okolicznoś- ciach życia.
Było to w dawnych czasach.
Z wielką potęgą uderzyli Turcy na kraje chrześcijańskie... Turcy, straszliwi wrogo- wie krzyża Chrystusowego, wrogowie Ma- ryi. Wszyscy wiedzieli, że tak okrutny nie- przyjaciel zostawia za sobą tylko zgliszcza.
Ludzi uprowadza w niewolę, miasta i wsie
życ.
Dlatego wszystkie ludy chrześcijańskie postanowiły razem iść na wroga i pokonać go wspólnymi silami. Ale mimo to potęż- niejsze były wojska tureckie: Na morze wy- płynęły okręty nieprzyjacielskie — uzbro- jone, groźne. Były to wprost fortece pływa- jące.
Chrześcijanie nie mieli tak dużych okrę- tów... Najmężniejsze serca zadrżały z trwo- gi... Któż przybędzie im z pomocą?...
Maryja, Królowa Różańcowa.
Tak powiedział Ojciec św. Pius V i wezwał cały świat do odmawiania różańca na tę intencję. Przez różaniec uprosimy zwycię-
26
stwo — zapewniał ten gorliwy czciciel Maryi.
We wszystkich kościołach rozpoczęły się błagalne nabożeństwa do Matki Boskiej.
Wojsko przystąpiło do Sakramentów św.
Każdy żołnierz otrzymał do ręki broń, którą miał na pewno zwyciężyć... Zgadnijcie, ja- ką?...
Różaniec... To broń Maryi..., najpewniej- sza...
Różaniec zawieszono na chorągwi woj- skowej, jako znak Tej, w Imię której mieli iść do boju. I poszli z okrzykiem; „Królowo Różańca św.“
Wiedzieli dobrze, że sami nie pokonają wroga. Straszna była walka. Na śmierć i ży- cie.
W tym samym czasie, gdy żołnierze boha- tersko walczą na morzu, w miastach wycho- dzą na ulice procesje różańcowe. W Rzymie
Nieliczna załoga chrześcijańska pokona- ła wroga mocą modlitwy różańcowej.
Na pamiątkę tego zwycięstwa obchodzi- my w tym dniu święto Matki Boskiej Różań- cowej.
28
TAJEMNICA I — BOLESNA:
MODLITWA W OGRÓJCU
Spójrz, jak w Ogrójcu, tam pod drzewami, Pan Jezus płacze, gorzkimi łzami.
Serdeczna skrucha za nasze grzechy, Sprawi najwięcej Jemu pociechy.
30
TAJEMNICA II — BOLESNA:
BICZOWANIE
Siepaczów rózgi, co z całej siły Ciało Jezusa pokaleczyły, Nam się należą za przewinienia,
Znośmy więc chętnie wszelkie cierpienia.
32
Ten przebolesny wieniec cierniowy, Wiem, że przez każdy akt posłuszeństwa, Ujmuje kolec z Twego męczeństwa.
34
TAJEMNICA IV — BOLESNA:
DROGA KRZYŻOWA
Ciężarem krzyża zgięty ku ziemi, Z oczyma łzami i krwią zaszłymi, Idzie Baranek pełen cichości:
Naucz mnie, Jezu, Twej cierpliwości.
36
TAJEMNICA V — BOLESNA:
UKRZYŻOWANIE I ŚMIERĆ
Twój Bóg na krzyżu z miłości kona, Patrz, jak szeroko rozwarł ramiona, Całemu światu niesie zbawienie:
Dzięki Ci, Jezu, za Odkupienie.
38
ZWYCIĘSTWO RÓŻAŃCOWE
W Polsce, naszej drogiej ojczyźnie, całym sercem czcimy Matkę Boską. Ona jest umi- łowaną Królową ludu polskiego.
Po wsiach i miastach wznoszą się kościo- ły pod Jej wezwaniem. Przy drogach spoty- kamy figury i kapliczki Najświętszej Maryi Panny, możnej opiekunki naszego kraju.
Lubimy też bardzo odmawiać różaniec. W ciężkich chwilach naród polski wypra- szał sobie przez modlitwę różańcową, wp- rost cudowną pomoc Maryi.
i pójdą dalej do innych krajów Europy, by im odebrać wiarę i wolność. Polska musi powstrzymać napór wroga.
Kiedy wojsko walecznie broniło ojczyzny, cała Polska na kolanach błagała Maryję o pomoc. Wszystkie usta i wszystkie serca szeptały różaniec święty.
I — przez różaniec ubłagana — zwróciła Maryja swe miłosierne oczy na Polskę.
Hetmanowi Lubomirskiemu, który po śmierci Karola Chodkiewicza objął dowó- dztwo pod Chocimiem, Ukazała się Naj- świętsza Maryja Parnia w blasku tęczo- wym... Powiedziała mu tylko jedno słowo:
wytrwałość...
40
Nowe męstwo wstąpiło w serce wodza i ufność wielka w zwycięstwo... Chociaż w obozie polskim była tylko jedna beczka prochu... przetrwali... zwyciężyli...
Na pamiątkę tego różańcowego zwycię- stwa mamy 10 października osobne święto dziękczynne w Polsce.
42
TAJEMNICA I — CHWALEBNA:
ZMARTWYCHWSTANIE
Przy grobie Jezusa zmarłego Żołnierze trzymali swą straż.
Zmartwychwstał poranka trzeciego...
O, króluj wiecznie, Panie nasz.
Z Nim rozpocznij odtąd nowe życie, Codzień lepiej spędzaj dzień.
Swoich łask udzieli ci obficie, Wpatruj się z miłością Weń.
44
TAJEMNICA II — CHWALEBNA:
WNIEBOWSTĄPIENIE
Niech śpiewa radośnie świat cały, Przeminął cierpienia już czas.
Do nieba wstępuje Pan chwały — Już szczęście wieczne czeka nas.
Gdzie skarb twój, tam także serce twoje, Rzekłeś kiedyś Jezu nam,
Więc o niebie myśli serce moje, Nim do jego dojdzie bram.
46
TAJEMNICA III — CHWALEBNA:
ZESŁANIE DUCHA ŚW.
Duch święty, to Bóg Pocieszyciel, Przynosi miłości swej dar.
Gdy odszedł z tej ziemi Zbawiciel, Wlał w serca święty ognia żar.
Żyć rozpoczął Kościół od tej chwili, Głosi prawdę — więc mu wierz.
Módlmy się, aby go wszyscy czcili, By świat objął wzdłuż i wszerz.
48
TAJEMNICA IV — CHWALEBNA:
WNIEBOWZIĘCIE
Już wzięta Maryja do nieba, Aniołów rozśpiewał się chór.
I nam także wielbić Ją trzeba,
Cnót wszystkich świeci nam w Niej wzór.
Przyjm, Maryjo, wieńce różańcowe, Które dziś składamy Ci,
Niech jak kwiaty zdobią Twoją głowę, Niech Ci wiecznie chwała brzmi.
50
TAJEMNICA V — CHWALEBNA:
UKORONOWANIE
Świętością jak szatą odziana, Dwanaście gwiazd zdobi Jej skroń.
Na wieki Królową obrana, Łask pełną ku nam chyli dłoń.
O pomnij, iż nie słyszały wieki, By kto próżno wzywał Cię.
Pod płaszczem serdecznej Twej opieki, Ukryj więc na zawsze mnie.
52
WEZWANIE MATKI BOSKIEJ RÓŻAŃCOWEJ Z FATIMY
W pięknym kraju nad morzem Śródzie- mnym, który nazywa się Portugalia, w ma- łej wiosce górskiej, Fatimie, mieszkało troje dzieci; Franciszek i Hiacynta — rodzeń- stwo, oraz ich krewna — Łucja. Byli pastu- szkami. Gdy owieczki pasły się w zielo- nych dolinach, dzieci odmawiały pobożnie różaniec. Było to ich ulubione zajęcie, gdyż serdecznie kochały Najświętszą Maryję Pa- nnę.
Ich czyste serca i to gorące umiłowanie
okrywał Jej wysmukłą postać. Ręce miała złożone, jak do modlitwy. Zwisał z nich długi, biały różaniec, zakończony złotym krzyżem.
Zatrzymywała się nad niskim dębcza- kiem, jakie rosną w górach. Otaczał Ją blask jaśniejszy od słońca.
Matka Boska bardzo łaskawie rozmawia- ła z dziećmi. Powiedziała im, że jest Matką Boską Różańcową. Kilka razy dzieci miały szczęście Ją widzieć.
A czy wiecie, co powiedziała Najświętsza Panienka do pastuszków?
Otóż prosiła ich, żeby odmawiali róża- niec... Za każdym razem powtarzała Maryja
54
tę zachętę.
A dlaczego?
Bo ludzie bardzo obrażają Boga swymi grzechami. Ranią serca Jezusa i Maryi.
Matka Boska przyszła upomnieć ludzi, żeby się poprawili.
A poprawią się na pewno, gdy będą często, codziennie odmawiać różaniec świę- ty. Bo rozważając Tajemnice Różańcowe, coraz lepiej poznajemy naszą świętą wiarę i coraz lepiej miłujemy Boga. Już nie chce- my zasmucać Go złym życiem.
Tego właśnie najbardziej pragnie Naj- świętsza Maryja Panna. Łucja, Hiacynta i Franuś zaczęli od tej pory z większą je- szcze gorliwością odmawiać różaniec. I w kościele i w domu i przy owieczkach. Nieraz byli już zmęczeni, lecz mimo to nie zanie- dbywali modlitwy różańcowej, a to zmęcze- nie ofiarowali Bogu jako pokutę za grzesz-
kładem dzieci poszła wieś. A gdy wieczór zapadł, w każdym domu zbierała się cała rodzina przed obrazem Maryi na wspólny różaniec.
Ten piękny zwyczaj zaczęły naśladować inne wioski. I tak powoli cały kraj pokochał modlitwę różańcową.
56
ZAKOŃCZENIE
Teraz, drogie dzieci, gdy dowiedziałyście się, jak miłą jest Maryi modlitwa różań- cowa, na pewno jeszcze więcej ją pokocha- cie. Może nawet będziecie odmawiać róża- niec codziennie? Jak tamte dzieci z Fati- my? Spróbujcie. I dla siebie i dla innych uprosicie przez różaniec obfite błogosła- wieństwo Boże.
Za odmawianie różańca Kościół św. obie- cał nam jeszcze dodatkowe łaski, zwane odpustami. Odpust — to znaczy darowanie
Sakramentem, możemy dostąpić większego odpustu.
Jakby to było pięknie, żeby we wszys- tkich domach polskich odmawiano wspól- nie różaniec święty. Tak było dawniej. Nasi przodkowie nie wstydzili się różańca. No- sili go ze czcią i często modlili się na nim.
Wielu najsławniejszych ludzi należało do Bractwa Różańcowego. I dziś można się do niego wpisać, a przez to stać się członkiem wielkiej Rodziny Różańcowej na całym świecie i mieć udział w wielu łaskach.
Można również należeć do „żywego Ró- żańca“. Czy słyszałyście kiedy o tym? Pięt- naścioro dzieci, bo tyle jest tajemnic różań-
58
cowych, tworzy jedną, „różę“. Każde dziecko otrzymuje inną tajemnicę i odmawia co- dziennie swój dziesiątek różańca. Po mie- siącu tajemnice się zamienia. W ten sposób
„róża“ różańcowa składa się jakby z żywych płatków i stąd nazwa: „Żywy Różaniec“.
Przez cały rok rozbrzmiewa na ziemi ch- wała Maryi w modlitwie różańcowej. Ale jest jeden miesiąc szczególnie poświęcony Królowej Różańca św. To październik. Po kościołach odprawiają się wtedy nabożeń- stwa różańcowe, na które i wy pewno z ra- dością chodzić będziecie.
Anielskie te pacierze Jak róże nieśmy świeże.
Królowo Różańcowa, Niech Ci będzie cześć.
Rozważmy radość Maryi, Cnót pełnię Jej i łask...
I ciężki ból Kalwarii I chwały wiecznej blask.
Modlitwa Różańcowa Te skarby w sobie chowa.
Królowo Różańcowa, Niech Ci będzie cześć.
Melodie:
Tajemnice Radosne: "Idźmy tulmy się jak dziatki"
Bolesne: "Matko Najświetsza"
Chwalebne: "Królowej Anielskiej śpiewajmy"
Królowo Różańcowa: "Do twej dążym kaplicy"
