• Nie Znaleziono Wyników

Przyczynek do znajomości mikrofauny dolnej kredy okolic Tomaszowa Mazowieckiego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Przyczynek do znajomości mikrofauny dolnej kredy okolic Tomaszowa Mazowieckiego"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

PRZYCZYNEK DO ZNAJOMOŚCI MIKROFAUNY DOLNEJ KREDY OKOLIC TOM ASZOW A

MAZOWIECKIEGO

(tabl. V)

Autor oznaczył z iłó w w ieku neokom sk iego, praw dopodnie w alan- żyńskiego, 35 gatunków otwornic, w tym 3 nowe: Lenłiculina p ilicensis n. sp., Margirmlina. di ver s icos t at a n. sp. i Eponides l e w i ń s k i i n. sp., oraz 3 gatunki małżoraczków.

M ateriały pochodzą z okolic Tom aszowa M azow ieckiego.

W roku 1933 przywiózł ze Zjazdu Geologicznego prof.

dr F. B i e d a m ałą próbkę ciemno szarych iłów z cegielni w W ąw ale pod Tom aszowem Mazowieckim. W edług J. L e ­ w i ń s k i e g o , iły te należą do walanżynu. Zachęcony przez prof. F. B i e d ę , oraz przy jego pomocy, za co pozw alam sobie na tym m iejscu złożyć najserdeczniejsze podziękow a­

nie, zająłem się w spom nianą próbką. Po przeszlam ow aniu dała sporą, jak na wielkość próbki, ilość mikrofauny, oraz szczątki m akrofauny, doskonale zachowanej. Jeśli chodzi o mikrofaunę, to przew ażają formy wapienne, ag lu ty n u jący ch jest bardzo mało i w niew ielu okazach. W śró d w ap ie n n y ch form przew ażają rodzaje: Lenticulina, Saracenaria, Episto- mina, Robulus, Marginulina i Eponides. Pozostałe rodzaje re ­ prezentow ane są przez m ałą liczbę osobników. Po pominięciu form, k tórych oznaczenie byłoby niepewne, podaję listę ozna­

czonych przeze mnie otwornic i m ałżoraczków oraz opisy trzech now ych gatunków otwornic. Trudno na podstaw ie ta k małej listy fauny w yciągnąć dokładniejsze w nioski s tra ty ­ graficzne. W obrębie ogólniejszego podziału, fauna w sk a z u je

(2)

181

n a neokom, i tak na liczbę 22 gatunków, połowę, to jest 11 m am w spólnych z fauną H olandii opisaną przez Ten D a m a (12). O stosunkach batym etrycznych na podstaw ie tejże listy m ożna powiedzieć jedynie, biorąc formy najliczniejsze, że m orze było płytkie. O znaczyłem n astęp u jące gatunki. O zna­

czenie znaków:

. w ystępow anie rzadkie,

o ,, częste,

+ ,, bardzo częste.

2

3 4 5 6 7 8 9 1.0 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20

21

22 23 24 25 26 27 28 29 30

Thurcimmina sp.

Reophax cf. scorpiurus Mtf.

Textularia sp.

Gaudryina (Pseudogaudryina) excolata C u s h m a n Robulus cf. discreparts R s s.

subangulatus (R s s ). o

cirmcumcidanea (B e r t h e 1 i n)

Lenticulina pilicensis n. sp. +

cf. roemeri (R ss).

macrodisca (R ss).

m ünsteri (R ss).

Planularia crepidularis R o ,e m .

Citharina harpa ( R o e m ) . o

acuminata (R ss).

cf. cristellarioides (R s s ). o

cf. arguta (R ss).

Frondicularia ungeri R s s .

Marginulina diversicostata n. sp. o

Seracenaria h a n k e i T e n D a m o

bronni ( R o e m ) . o

cf. ensis (R ss).

navícula ( D 'O r b ) . Vaginulina protosphaera R s s . Enantiodentalina siliqua ( D 'O r b ) . Dentalina cf. íarcimen S o 1 d a n i Nodosaria nuda R s s .

,, cf. perpusilla C h a p m a n Ramulina aculeata W r i g h t

Tristis insigne (R ss).

acutangulum (R ss).

(3)

31) Eponid.es lew ińskii n. sp. o

32) Epistomina ornata ( R o e m ) . +

33) ,, caracolla ( R o e m ) . o

34) ,, spinulifera (R ss).

35) Globigerina cretacea R s s .

36) Protocythere nodigera T r i e b e 1 o 37) C ytheridea perforata ( R o e m ) . o 38) Cytheridea cf. hilseana ( R o e m ) .

Lenticulina piliucensis n. sp. Tablica V, rycina 1 — 3.

W ym iary: średnica 0,6— 1,2 mm, grubość 0,3— 0,5 mm.

Skorupka okrągła, mniej lub więcej pękata. Przegrody słabo w ystające, zaokrąglone, k u obwodowi grubieją oraz sil­

niej w ystają, a na obwodzie tw orzą silne, tępe guzy. O statn ia przegroda b y w a u niektórych okazów lekko wgłębiona. Ko­

m ór tró jk ątn y ch o „powierzchni gładkiej, błyszczącej 10— 11.

O statnia kom ora najw iększa ma na szczycie, ku przodow i zwrócone, owalne, prążkow ane ujście. Pow ierzchnia ujściow a lekko wypukła, obram ow ana niew yraźnym i listewkami. By­

ły b y to cechy znam ienne i wspólne dla w szystkich form teg o gatunku, w obrębie którego w y stęp u je silna zmienność, oraz;

form y przejściowe. Je d n a grupa form, liczbowo mniejsza, je s t w yraźnie ślimakowato skręcona, tak jak u rodzaju Darbyella..

Form y te zw ykle są mniej pękate, nie p osiadają w y stę p u ją ­ cej części centralnej. Po jednej stronie skorupki p rzegrody w ychodzą ze środka, kom ór 10— 11, na drugiej w idać przeszła d w a okółki komór, ilość w szystkich dochodzi do 19. F orm y drugiej grupy, są sym etryczne, są zwykle więcej pękate, z mniej lub więcej w y stając ą częścią centralną. Pomiędzy tymi dw om a skrajnym i typam i istnieją formy przejściowe. Że te sk rajn e formy należy zaliczyć do jednego gatunku, przem a­

w ia za tym przypuszczeniem fakt, iż u całkiem małych, m ło­

docianych form, różnice powyższe nie zaznaczają się. W y s tę ­ pow anie bardzo liczne.

Marginulina diversicostata n. sp. Tablica V, fig. 4.

W ym iary: długość 0,6—0,8 mm, szer. 0,26—0,25 mm, grubość około 0,15 mm. Skorupka złożona z 8— 10 kom ór.

(4)

183

część starsza spiralnie skręcona, młodsza w yprostow ana, słabo zgięta. Komory niskie, średnia w ysokość dw a razy mniejsza od szerokości. O statnia kom ora nieco wyższa, cza­

sami rozdęta. Ujście na szczycie, na przedłużeniu linii grzbie­

towej, ku górze wzniesione, prążkow ane. P rzegrody w y ­ raźne, wgłębione, słabo łukow ato zgięte, skośne. Cała sko­

ru p k a dosyć silnie z boków spłaszczona. Grzbiet ostry, lekko karbow any. Przednia część skorupki, począw szy od samego ujścia m a dwa ostre żeberka, w niewielkiej od siebie odle­

głości, ograniczające podłużne, rów ne pole, w ypukłe jedynie n a ostatniej komorze. Tak pole ja k i żeberka są lekko przez przegrody fałdowane. N a bokach skorupki w idoczne są g ru b er zaokrąglone żeberka, skośnie przebiegające w ilości 3—4, przechodzące przez przegrody lub kończące się na nich, fa­

listo powyginane, zwłaszcza na starszej części. W olejku d a ją się w yróżnić formy mikro- i makrosferyczne. Formy mikro- sferyczne zew nętrznie są smuklejsze, m ają więcej k o m ó rr formy m akrosferyczne są szersze, ostatnia kom ora przew aż­

nie silniej rozdęta, część spiralna większa. Pow ierzchnia sko­

rupki gładka, błyszcząca. Częsta.

Eponiclts lew ińskii n. sp. Tablica V, rycina 5.

W ym iary: średnica 0,5 mm, grubość 0,3 mm.

Skorupka okrągła, obustronnie wypukła, na stronie spi­

ralnej dużo słabiej, na pępkow ej silnie, zwłaszcza silnie w y ­ pukła ostatnia komora. N a stronie spiralnej w idać 13 komór, na ostatnim zwoju 7—8, trójkątnych. Przegrody słabo w ysta-

«

jące, cienkie, silnie łukow ato zgięte. O bw ód skorupki ostry, falisty. N a stronie pępkow ej w idać 6 kom ór w ypukłych, kształtu tró jk ąta rów noram iennego. O statnia kom ora najsil­

niej wypukła, zakryw a częściowo pępek, jest ona jednakow oż przeważnie zniszczona. Przegrody słabo wypukłe, z a o k rąg ­ lone, początkow o szersze ku obwodowi cienieją. N a stronie pępkowej, równolegle z obwodem, w niedużej od niego od­

ległości, biegnie cienka, w ypukła listewka. Ujście u p o d staw y ostatniej kom ory tuż przy krawędzi. Powierzchnia skorupki matowa, bardzo drobno dziurkow ana, o charakterystycznym , żółtaw ym zabarw ieniu. Dosyć częsta.

(5)

SPIS LITERATURY.

1. B e r t h e l i n , G., 1880, M ém oire sur les foram inifères fo ssiles de l'étage A lbien de M ontcley. Mém. Soc. Géol. France, ser. 3. vol. 1, no 5. —

2. B r a d y, H. P., 1884, Report on the Foraminifera dredged by HMS

«Challenger» during the years 1873— 1876, Rep. V oy. C hallenger, Zool., v o l. 9. — 3. E i c h e n b e r g W ., 1933— 1935, Die Foram iniferen der Unter­

kreide, Teil 1— 4, 25 er und 26 er und 27 er Jahresber. N ieders. Geol. Ver. — 4. E 11 i s, B. F. and M e s s i n a , A. R., 1940, C atalogue of Foraminifera.

Spec. Publ. Amer. Mus. Nat. H istory, V ols. 1— 30. — 5. F r a n k e , A., 1928, D ie Foraminiferen der oberen Kreide N und M ittel D eutschlands. Abh.

Preuss. Geol. L. A., V ol. no. 111. — 6. L e w i ń s k i , J., 1931, U tw ory dolno kredow e pod Tom aszow em M azow ieckim . Pos. Nauk. P. I. G. Nr. 28. — 7. L e w i ń s k i Jean, 1931, Sur le N éocom ien en Pologne. C. R. Séances Soc. Géol. France. — 8. M a r i e , P., 1941, Les Foram inifères de la Craie à B elem nitella mucronata du Bassin de Paris. Mém. Mus. Nat. Hist. Nat., N. S., vol. 12. — 9. R e u s s, A. E., 1860, Die Foram iniferen der w estfa li­

sch en Kreideformation. Sitz. ber. Akad. W iss. W ien, V ol. 40. — 10. R e u s s, A. E., 1862, Die Foraminiferen des norddeutschen H ils und Gault. Sitz. ber.

A kad. W iss. W ien, V ol. 46. — 11. T e n D a m , A., 1946, A renaceous Fora­

minifera and Lagenidae from the N eocom ian (Lower Cretaceous) of the N etherlands. Jour. Paleon tology. V ol. 20, No. 6, pp. 570— 577. — 12. T e n D a m , A., 1948, Foraminifera from the M iddle N eocom ian of the N eth er­

lands. Jour. P aleon tology, V ol. 22, No. 2, pp. 175— 192.

OBJAŚNIENIE TABLICY V

Fig. 1. Lenticulina pilicensis n. sp. forma sym etryczna, 1 w idok z boku, la w idok od ujścia (30X).

Fig. 2. Lenticulina pilicensis n. sp. forma niesym etryczna, 2, 2a w idok z boków , 2b w idok od ujścia (30X).

Fig. 3. Lenticulina pilicensis n. sp. forma przejściow a, 3, w idok z boku, 3a w idok od .ujścia (30X).

Fig. 4. Margulina div er s ic os t at a n. sp., 4 w idok z boku, 4a w idok od strony brzusznej, 4b forma m ikrosferyczna, 4c forma m akrosfe- ryczna (50X).

Fig. 5. Eponides l e w iń s ki i n. sp., 5 w idok strony spiralnej, 5a w idok strony pępkow ej (60X).

Z Zakładu Paleontologii U. J. w K rakow ie .

(6)

S. LISZKA

CONTRIBUTION A LA CONNAISSANCE DE LA MICROFAUNE DU CRETACE INFERIEUR DES

ENVIRONS DE TOM ASZÓW MAZOWIECKI (POLOGNE CENTRALE)

(Planche V)

L’auteur a déterm iné 35 esp èces de Foraminifères parmi lesq u elles 3 sont nou velles: Lenticulina pilicensis n. sp., Marginulina d i v er s ic os t at a n. sp., Eponides l e w iń s ki i n. sp. En outre il a trouvé 3 esp èces d'Ostraco-

■des. Cette faune d'âge du N é o c o m i e n , probablem ent du V a 1 a n g i- n i e n, provient des argiles des environs de la v ille de T om aszów M azo­

w ie ck i en Pologne centrale.

En 1933 M. le professeur B i e d a a recueilli un petit m o rceau d'argile gris - foncé dans la tuilerie de W ą w ał aux environs d e Tom aszów Mazowiecki. D'après J. L e w i ń s k i ces couches correspondent au Valanginien. Elles contiennent de la m icrofaune et de la m acrofaune aussi. C ette prem ière fau n e consiste en nom breux Foraminifères calcaires, tandis qu e des arénacés y sont rares. En outre on rencontre d'O stra- codes.

Parmi les Foraminifères calcaires les plus fréquentes sont les formes appartenant aux genres: Lenticulina, Sarace-

naria, Epistomina, Robulus, Marginulina, Eponides.

L 'auteur laisse indéterm inées quelques formes m al con­

serv é es dont la déterm ination a suscité de doutes.

C ette petite liste de Foraminifères ne perm et pas de d éterm in er l'âge des couches d'une m anière précise. Plusieurs formes indiquent l’âge néocomien, p a r exemple sur 22 espè­

(7)

ces sûrem ent déterminées, 11 espèces, donc la moitié, so n t les mêmes que celles trouvées p ar T e n D a m (11) dans le N éocom ien m oyen des Pays - Bas.

Q uant à la batym étrie de la m er néocom ienne de la Pologne centrale on peut seulem ent dire, en se basant s u r les espèces les plus nom breuses, que cette m er a été p e u profonde.

Dans la liste suivante, trois espèces nouvelles, re p ré ­ sentées p a r de nom breux échantillons sont rapportées aussi.

Explications de signes:

rare o fréquent + très fréquent.

1) Thurammina sp.

2) Reophax cf. scorpiurus Mtf.

3) Textularia sp.

4) Gaudryina (Pseudogaudryina) excolata C u s h m a n 5) Robulus cf. discrepans R s s.

6) ,, subcingulatus (R ss).

7) „ cirmcumcidanea (B e r t h e 1 i n) 8) Leniicuïina pilicensis n. sp.

9) ,, cf. roemeri (R ss).

10) ,, macrodisca (R ss).

11) ,, m ünsteri (R ss).

12) Planuîaria crepidularis R o e m.

13) Ciíhariria harpa ( R o e m ) . 14) ,, acuminata (R ss).

15) ,, cf. cristellarioides (R ss).

16) ,, cf. arguta (R ss).

17) Frondicularia ungeri R s s .

18) Marginulina diversicostata n. sp.

19) Saracenaria frankei T e n D a m 20) ,, bronni ( R o e m ) .

21) ,, cf. ensis (R ss).

22) ,, navícula ( D 'O r b ) . 23) Vaginulina protosphaera R s s . 24) Enantiodentalina siliqua ( D 'O r b ) . 25) Dentalina cf. tarcimen S o 1 d a n i

26) Nodosaria nuda R s s .

o +

o o

o o o

(8)

187

27) Nodosaria cf. perpusilla C h a p m a n »

28) Ramulina aculeata W r i g h t .

29) Tristis insigne (R ss). .

30) ,, acutangulum (R ss). o

31) Eponides lew inskii n. sp. o

32) Epistomina ornata ( R o e m ) . +

33) caracolla ( R o e m ) . 0

34) spinulifera (R s s ). .

35) Globigerina cretacea R s s. .

36) Protocy there nodigera T r i e b e 1. o

37) Cytheridea perforata ( R o e m ) . o

38) Cytheridea cf. hilseana ( R o e m ) .

Lenticulina pilicensis n. sp. (Pl. V, fig. 1 — 3).

Dimensions d'échantillons: diam ètre 0,6— 1,2 mm, épais­

seur 0,3— 0 ,5 mm.

Coquille ronde, plus ou moins bombée. Sutures arquées, à relief arrondi et peu accentué, m ontrent l'épaississem ent progressif vers la périphérie, où elles forment de forts re n ­ flements obtus. Dans plusieurs échantillons la dernière su tu re

est un peu déprimée. Loges triangulaires en nom bre de 10—11 ont un aspect lisse et brillant. La dernière loge est la plus grande, elle porte au sommet une ouverture ovale, rayonnée, tou rn ée vers l'avant. Face aperturale est un peu c o n v e x e et bordée par des bourrelets latéraux, peu accentués.

Tels sont les caractères communs à tous les individus appartenant à cette espèce. D 'autres caractères sont bien v a ­ riables; en raison de cette circonstance Lenticulina pilicensis com prend des spécimens assez différents.

Un groupe, moins nom breux, renferm e des coquilles qui sont nettem ent asym étriques. Elles ressem blent aux for­

mes du genre Darbyella. A l'ordinaire, elles sont peu bom bées et le renflem ent central ne se manifeste pas. Sur l'un des flancs de la coquille parten t de son centre des sutures et on compte de 10 à 11 loges. L'autre flanc a deux tours de spire, visibles,,

dans lesquels le nom bre des loges atteint 19.

Les formes du deuxièm e groupe sont sym étriques, plus bombées, m unies à chaque flanc d ’un renflem ent central plus

ou moins accentué.

(9)

Les formes extrêm es décrites plus h au t sont liées p a r des formes interm édiaires. L'auteur est d'avis que le classe­

m e n t de toutes ces formes dans une seule espèce est justifié, vu que les formes petites, jeunes ne m ontrent pas d'extrém ités m entionnées ci - dessus.

Marginulina diversicostata n. sp. (Pl. V, fig. 4).

Dimensions d'échantillons: longueur 0,6—0,8 mm, largeur 0,2—0,25 mm, épaisseur 0,15 mm environ. Loges 8— 10.

Coquille à compression latérale prononcée, composée de spire initiale suivie d'un stade adulte qui est m édiocrem ent

arqué. Loges étroites. Leur h a u te u r est égale à la moitié de le u r largeur. Chez quelques individus la dernière loge peut être bombée, elle est un peu plus h au te des autres loges.

L 'ouverture ray o n n ée se tro u v e au sommet du carène p é ri­

phérique. Sutures distinctes, déprimées, peu arquées. Elles forment un angle aigu avec le côté dorsal. Ce dernier est tranchant, avec de m enues entailles. Côté v en tra l m ontre sur to u te son étendue jusqu'à l'o u v ertu re deux carènes tra n c h a n ­ tes, assez contiguës. Elles délimitent un espace plan, allon­

gé, un peu convexe dans la dernière loge. Sur cet espace et sur des carènes se dessinent tan t soit peu les sutures.

Sur les flancs de la coquille se tro u v en t de côtes ép ais­

ses, arrondies et obliques, en nom bre de 3—4. Ces côtes pas­

sent ou ne passent pas par des sutures. Dans ce dernier cas chaque tour a des côtes coupées. Elles sont onduleuses surtout dans la partie initiale.

On peut distinguer dans l'huile deux formes: m ég a­

sphérique et m icrosphérique. Cette dernière est plus svelte, compte plus de loges, tandis que la forme m égasphérique est plus large, sa dernière loge est à l'ordinaire fortem ent bom ­ bée, sa spire initiale est plus grande.

Surface des coquilles — lisse, brillante.

Eponides liwinskii n. sp. (Pl. V, fig. 5).

Dimensions d'échantillons: diam ètre 0,5 mm, épaisseur 0,3 mm.

Coquille ronde. Face ombilicale bien convexe, l'autre face est moins bombée. D ernière loge est nettem ent saillante.

(10)

189

O n voit 13 loges sur la face spirale, dont 7—8 dans le dernier tour ont la forme d'un triangle. Sutures minces, lég èrem en t en relief, fortement arquées. Périphérie de la coquille tra n ­ chante, onduleuse.

Sur la face ombilicale on compte 6 loges saillantes d'une forme de triangle isocèle. La dernière loge est la plus bombée, elle recouvre en partie l'ombilic. Chose rem arquable q u e cette dernière loge est détruite dans la plupart de nos exem ­ plaires. Sutures en relief peu accentuées, arrondies, plus la r­

ges au centre de la coquille que vers la périphérie. On voit un mince cordon saillant sur la face ombilicale, à une p etite distance de la périphérie. O u v ertu re à la base de la d ern iè re loge, tout près de la périphérie. Surface des coquilles terne, d'une couleur jaunâtre, bien distinctive.

N otre espèce ressem ble à Eporiides ka isten i dans cer­

tains caractères surtout à la face ombilicale. Mais cette face dans la dernière espèce est moins bom bée que la face spirale, contrairem ent à notre espèce. L'aspect des faces spirales chez ces deux espèces est com plètem ent différent.

BIBLIOGRAPHIE

1. B e r t h e 1 i n, G., 1880, M ém oire sur les foram inifères fo ssiles d e l ’etage A lbien de M ontcley. Mem. Soc. Géol. France, ser. 3, vol. 1, no. 5. —

2. B r a d y, H. P., 1884, Report on the Foraminifera dredged by HMS

«Challenger» during the year 1873— 1876, Rep. V oy. Challenger, Zool., vol. 9. — 3. E i c h e n b e r g W ., 1933— 1935, Die Foram iniferen der Unter­

kreide, Teil 1— 4, 25 er und 26 er und 27 er Jahresber. N ieders. Geol. Ver. — 4. E 11 i s, B. F. and M e s s i n a , A. R., 1940, C atalogue of Foraminifera.

Spec. Publ. Amer. Mus. Nat. H istory, V ols. 1— 30. — 5. F r a n k e , A., 1928, Die Foraminiferen der oberen Kreide N und M ittel D eutschlands. Abh.

Preuss. Geol. L. A., Vol. no. 111. — 6. L e w i ń s k i , J., 1931, U tw ory dolno kredow e pod Tom aszowem M azow ieckim . Pos. Nauk. P. I. G. Nr. 28. —

i

7. L e w i ń s k i Jean, 1931, Sur l e ‘N éocom ien en Pologne. C. R. Séances Soc. Géol. France. — 8. M a r i e , P., 1941, Les Foram inifères de la C raie à B elem nitella mucronata du Bassin de Paris. Mém. Mus. Nat. Hist. N a t.r N. S., vio. 12. — 9. R e u s s, A. E., 1860, Die Foraminiferen der w estfa li­

schen Kreideformation. Sitz. ber. Akad. W iss. W ien, V ol. 40. — 10. R e u s s , A. E., 1862, Die Foraminiferen des norddeutschen H ils und Gault. Sitz. ber.

Akad. W iss. W ien, V ol. 46. — 11. T e n D a m , A., 1946, A renaceous Fora­

minifera and Lagenidae from the N eocom ian (Lower Cretaceous) of th e Netherlands. Jour. Paleontology. V ol. 20, No. 6, pp. 570— 577. — 12. T e n D a m , A., 1948, Foraminifera from the M iddle N eocom ian of the N ether­

lands. Jour. Paleon tology, V ol. 22, No. 2, pp. 175— 192.

(11)

EXPLICATION DE LA PLANCHE V Fig. 1. Lenticulina pilicensis n. sp. forme sym étrique, (X 30).

1 profil, la face.

Fig. 2. Lenticulina pilicensis n. sp. forme asym étrique (X 30),

2, 2a profil, 2b face.

Fig. 3. Lenticulina pilicensis n. sp. forme interm édiaire (X 30), 3 profil,

3a face.

Fig. 4. Marginulina d iv er s ic os t at a n. sp. (X 50),

4 profil,

4a côte ventral,

4b forme m icrosphérique, 4c forme macrosphérique.

Fig. 5. Eponides l e w in s ki i n. sp. (X 60),

5 côté spiral, 5a côté ombilical.

De l'institut d e Pal éontologie de l'Uni versité des Jagellons à Cr acovie.

(12)

Rocznik Pol. Tow. Geol. t. XVIII, 1948

Ann. Soc. Géol. de Pologne, Vol. XVIII, 1948

Tabl. V PI. V

S. Liszka

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

Lepsze było uposażenie mieszczan w Tarnogrodzie i Jó­ zefowie, ale z tych 4 miasteczek tylko mieszczanom biłgorajskim przysłu­ giwały serwituty (opału, oraz

przytaczając orzecznictwo sądowe... W doktrynie panuje przekonanie, że mimo że nie ma definicji wolnego zawo- du, jednak można wyróżnić pewne charakterystyczne cechy,

Hydrodynamic force and moment produced by swaying and rolling oscillation of cylinders on the free surface.. Reports of Research Institute for Applied

The resulting distribu- tion of the fraction of tourists originating from a country on each chemical link is presented in the inset of Fig 5(a) , where we observe that on average,

Na odrębne rozważania zostawiono problematykę aktywności twórczej szkół artystycznych (niezwykle kreatywna działalność Studenckiej Rady Szkół Artystycznych,

A challenging signal processing problem is the blind joint space- time equalization of multiple digital signals transmitted over mul- tipath channels.. This problem is an abstraction

Autorka Kobiety epoki wiktoriańskiej… nie próbuje znaleźć odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu obo- wiązujący dyskurs medyczny faktycznie dyscyplinował codzienne