• Nie Znaleziono Wyników

Reakcje utleniania i redukcji

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Reakcje utleniania i redukcji"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Reakcje utleniania i redukcji

1. Cele lekcji

a) Wiadomości Uczeń:

• wie, co to jest utleniacz,

• wie, co to jest reduktor,

• rozumie, na czym polega reakcja utleniania,

• rozumie, na czym polega reakcja redukcji.

b) Umiejętności Uczeń:

• potrafi przeprowadzić reakcję tlenku miedzi (II) z wodorem,

• umie zapisać słownie przebieg reakcji,

• potrafi wskazać utleniacz, reduktor, proces utleniania i redukcji,

• umie uzasadnić, że reakcje utleniania-redukcji zalicza się do reakcji wymiany.

2. Metoda i forma pracy

Praktyczna – ćwiczenia uczniowskie , naprowadzająca – słowna z elementami problemowej, praca w grupach, aktywizująca – kosz i walizeczka.

3. Środki dydaktyczne

Sprzęt laboratoryjny: probówki, statyw, palnik gazowy, szklane rurki, korek Odczynniki: tlenek miedzi (II), węgiel, wodór, woda, magnez

Dwa plakaty Karta pracy ucznia

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i uświadamia im cele zajęć. Przed lekcjami nauczyciel przygotowuje kartki z zadaniami zawartymi w karcie pracy (załącznik 1).

b) Faza realizacyjna

1. Nauczyciel wyjaśnia uczniom, jak będzie wyglądała ich praca na lekcji.(dzieli klasę na grypy i

(2)

zleca wykonanie otrzymanych zadań).

2. Uczniowie wykonują doświadczenia w grupach.

3. Nauczyciel prosi o zapisanie obserwacji i wniosków.

4. Uczniowie zaznaczają w równaniach reakcji utleniacz, reduktor, reakcje utleniania i redukcji.

5. Nauczyciel prosi o zapisanie notatki do zeszytu.

6. Uczniowie analizują schemat: typy reakcji chemicznych (podręcznik).

c) Faza podsumowująca

1. Uczniowie definiują nowe pojęcia, a następnie wykonują zadania (załącznik 1).

2. Nauczyciel dokonuje ewaluacji za pomocą metody kosz i walizeczka.

3. Nauczyciel przyczepia na tablicy dwa plakaty – jeden z koszem, drugi z walizeczką. Uczniowie otrzymują kartki samoprzylepne w kolorach zielonym i czerwonym. Oceniają lekcję, np.

zrozumiałość treści, atmosferę panującą na lekcji czy współpracę. Na czerwonych kartkach wpisują negatywne cechy, na zielonych – pozytywne. Na hasło „Start”, uczniowie przylepiają kartki w odpowiednich miejscach – pozytywne na plakacie z walizeczką, negatywne na plakacie z koszem. Jeden z uczniów odczytuje to, co znalazło się na plakacie z walizeczką, a więc to, co jest do zabrania (zapamiętania). Inny uczeń odczytuje to, co znalazło się na plakacie z koszem, a więc to co można wyrzucić do kosza i zapomnieć.

5. Bibliografia

1. Kulawik J., Kulawik T., Litwin M., Chemia dla gimnazjum, część 1, Nowa Era, Warszawa 2003.

2. Kulawik T., Litwin M., Ćwiczenia z chemii dla gimnazjum, część 1, Nowa Era, Warszawa 2003.

6. Załączniki

a) Karta pracy ucznia załącznik 1.

Zadanie

W równaniach reakcji wymiany zaznacz: substraty, produkty reakcji, utleniacz, reduktor, reakcje utleniania i redukcji.

a) tlenek ołowiu (II) + magnez → tlenek magnezu + ołów b) tlenek krzemu + węgiel → dwutlenek węgla

b) Zadanie domowe

Zadania 39. i 40., str. 23-24 z zeszytu ćwiczeń.

7. Czas trwania lekcji

45 minut

(3)

8. Uwagi do scenariusza

brak

Cytaty

Powiązane dokumenty

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż

Spoglądając z różnych stron na przykład na boisko piłkarskie, możemy stwierdzić, że raz wydaje nam się bliżej nieokreślonym czworokątem, raz trapezem, a z lotu ptaka

Bywa, że każdy element zbioru A sparujemy z innym elementem zbioru B, ale być może w zbiorze B znajdują się dodatkowo elementy, które nie zostały dobrane w pary.. Jest to dobra

Następujące przestrzenie metryczne z metryką prostej euklidesowej są spójne dla dowolnych a, b ∈ R: odcinek otwarty (a, b), odcinek domknięty [a, b], domknięty jednostronnie [a,

nierozsądnie jest ustawić się dziobem żaglówki w stronę wiatru – wtedy na pewno nie popłyniemy we właściwą stronę – ale jak pokazuje teoria (i praktyka), rozwiązaniem

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż

Zbiór liczb niewymiernych (ze zwykłą metryką %(x, y) = |x − y|) i zbiór wszystkich.. Formalnie:

też inne parametry algorytmu, często zamiast liczby wykonywanych operacji rozważa się rozmiar pamięci, której używa dany algorytm. Wówczas mówimy o złożoności pamięciowej;