1
ZASADY ZALICZENIA ORAZ HARMONOGRAM ĆWICZEŃ Z PRZEDMIOTU „PRAWO KARNE” DLA STUDIÓW STACJONARNYCH ADMINISTRACJI
mgr Paweł Zagiczek Katedra Prawa Karnego Materialnego ZASADY ZALICZENIA:
1. Dla zaliczenia ćwiczeń wymagane jest zaliczenie kolokwium, aktywność oraz frekwencja na zajęciach.
2. Ocena z kolokwium, po dodaniu gratyfikacji wynikającej z „plusów” oraz po obniżeniu za nieodrobione nieobecności stanowi ocenę końcową.
3. Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z kolokwium jest udzielenie poprawnej i zwięzłej odpowiedzi na każde z zadanych pytań. Kolokwium odbędzie się na ostatnich zajęciach. Przybierze formę ustną, zostaną zadane trzy pytania – po jednym z zakresu nauki o przestępstwie, nauki o karze oraz przestępstw części szczególnej Kodeksu karnego.
Istnieje możliwość wcześniejszego zaliczenia kolokwium w formie ustnej, w terminach konsultacji.
W razie niepowodzenia, poprawa kolokwium odbędzie się w formie ustnej w terminach konsultacji.
Nieobecność na kolokwium wiąże się z uzyskaniem oceny „niedostateczny” i koniecznością poprawy, według zasad jw. Osoby, które wiedzą, że z jakichkolwiek względów będą nieobecne na ostatnich zajęciach, powinny przystąpić do kolokwium wcześniej, w terminie konsultacji.
4. Aktywność na zajęciach – każda aktywność na zajęciach, świadcząca o przygotowaniu i znajomości tematyki oraz polecanej literatury, zostanie odnotowana „plusem”.
5. Frekwencja na zajęciach – każda nieobecność na zajęciach powinna zostać odrobiona na konsultacjach. Każda nieodrobiona nieobecność obniża ocenę końcową o 0,5.
6. Zasady rozliczania „plusów”: Pierwsze trzy „plusy” podnoszą ocenę końcową o 0,5. Kolejne trzy „plusy” podnoszą ocenę końcową o 0,5. Ocena końcowa może być podniesiona maksymalnie o 1.
ZASADY PRZYGOTOWANIA DO ZAJĘĆ:
Zajęcia będą odbywały się w formie dyskusji na temat podanych poniżej zagadnień. Zostaną także przedstawione do rozwiązania kazusy.
Przygotowanie do zajęć powinno polegać na zapoznaniu się z zalecaną literaturą oraz właściwymi przepisami Kodeksu karnego, w części dotyczącej omawianego na danych zajęciach zakresu. Premiowana będzie znajomość literatury szerszej niż zaproponowana poniżej.
2
W razie rażącego nieprzygotowania do zajęć większości uczestników, prowadzący zastrzega możliwość przeprowadzenia kartkówki. Niezaliczenie kartkówki będzie wiązało się z konsekwencjami analogicznymi jak w nieobecność na zajęciach.
Zalecana literatura do części ogólnej prawa karnego:
1. M. Bojarski, J. Giezek, Z. Sienkiewicz, Prawo karne materialne. Część ogólna i szczególna, Warszawa 2015 lub nowsze;
2. M. Królikowski, R. Zawłocki, Prawo karne, Warszawa 2015 lub nowsze. Zalecana literatura do części szczególnej prawa karnego:
1. Kodeks karny. Część Szczególna. Komentarz., red. J. Giezek; 2. Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna. T. I i II. Red. A. Zoll.
HARMONOGRAM ZAJĘĆ:
1. Źródła i zasady prawa karnego, pojęcie i typizacja przestępstwa: a. pojęcie ustawy karnej, struktura prawa karnego;
b. cele i zasady prawa karnego; c. pojęcie przestępstwa;
d. czas i miejsce popełnienia przestępstwa; e. podmiot przestępstwa;
f. strona podmiotowa przestępstwa; g. strona przedmiotowa przestępstwa;
h. podstawowe i zmodyfikowane typy czynów zabronionych.
2. Podstawowe zagadnienia z zakresu nauki o karze:
a. pojęcie kary, środka karnego, środka kompensacyjnego, przepadku i środka zabezpieczającego;
b. cele kary; c. kara grzywny;
d. kara ograniczenia wolności;
e. kara pozbawienia wolności, 25 lat i dożywotniego pozbawienia wolności; f. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych;
g. środki kompensacyjne i przepadek;
h. istota i rodzaje środków zabezpieczających.
3. Nadzwyczajne złagodzenie i nadzwyczajne obostrzenie kary
a. fakultatywne i obligatoryjne nadzwyczajne złagodzenie kary; b. tzw. „mały świadek koronny”;
c. sposób nadzwyczajnego złagodzenia kary; d. recydywa podstawowa i wielokrotna;
3 4. Środki probacyjne:
a. pojęcie i istota środków probacyjnych; b. warunkowe umorzenie postępowania; c. warunkowe zawieszenie wykonania kary; d. warunkowe przedterminowe zwolnienie;
e. uznanie za wykonaną kary grzywny i ograniczenia wolności; f. uznanie za wykonany środka karnego.
