Algebra liniowa
Macierze i układy równań liniowych
Skalary
•
Skalarem nazywać będziemy dowolną liczbę rzeczywistą, na przykład:•
Skalary oznaczać będziemy greckimi literami α, β, λ .−1, 0, 2, 7
15 , 9 + 3
35
Macierze
Macierzą A wymiaru nazywamy tablicę prostokątną skalarów postaci
i czasami krótko zapisywaną w postaci . Do
elementu -tego odwołujemy się pisząc , to znaczy m × n
A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amn
A = (a
ij)
(i, j)
(A)
ija
ij= (A)
ij.
Macierze
Aby podkreślić, że macierz A ma wymiar piszemy
lub krótko
m × n
A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amn m×n
A = (a
ij)
m×nPrzykłady
A = −1 3
2 2
0 3 A = 0 0 0
2 2 −3
5 12 7 A =
−315 20190
A =
1 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1
A = [17 − 2 0]
A =
0 00 0 0 00 0
A = [−2] A =
6 4 0 0 0
−1 8 0 0 0 0 0 0 0 0
0 0 0 0 0 A = [0 −3 0 7 ]
Równość macierzy
Dwie macierze
są równe gdy m = p i n = q oraz A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amn m×n
a
ij= b
ij,
B =
b11 b12 … b1q b21 b22 … b2q
⋮ ⋮ ⋮
bp1 bp2 … bpq
p×q
i = 1,…, m, j = 1,…, n
Zastosowanie praktyczne
Dzienna produkcja Wyroby Zasoby
surowców
I II
Surowce A 3 2 12
B 4 5 23
Zyski jednostkowe 11 12
Surowce Wyroby
A B
I
Buble Inc. II
Zastosowanie praktyczne
= 3 I
A + 2
B
II
= 4 + 5 [3 2
4 5]
Macierz współczynników
Surowce Wyroby
A B
I
Buble Inc. II
I II
Macierze
A =
a
11a
12… a
1na
21a
22… a
2n⋮ ⋮ ⋮
a
m1a
m2… a
mnWiersz 1 Wiersz 2
Wiersz m
Macierze
A =
a
11a
12… a
1na
21a
22… a
2n⋮ ⋮ ⋮
a
m1a
m2… a
mnKolumna 1 Kolumna 2 Kolumna n
Macierze
a ij numer kolumny
numer wiersza
Macierze
•
Jeśli liczba wierszy macierzy A jest równa liczbie jej kolumn, czyli m=n, to macierz nazywamy kwadratową.•
Jeśli macierz A ma jedną kolumnę, tzn.to macierz A nazywamy wektorem kolumnowym.
•
Jeśli macierz A ma jeden wiersz, tzn.to macierz A nazywamy wektorem wierszowym.
A =
a1 a2 a⋮m
,
A = [a1 a2 … an],
Macierze kwadratowe
• Elementy macierzy kwadratowej
nazywamy elementami głównej przekątnej macierzy A.
• Jeżeli wszystkie pozostałe elementy macierzy A są równe 0, to macierz A nazywamy diagonalną i oznaczamy
a11, a22, …, ann
A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
an1 an2 … ann
A = diag(a11, a22, …, ann) =
a11 0 … 0 0 a22 … 0
⋮ ⋮ ⋮
0 0 … ann
Macierze kwadratowe
•
Jeśli elementy głównej przekątnej macierzy diagonalnej A są wszystkie równe 1, tzn.to macierz A nazywamy macierzą jednostkową i oznaczamy
albo I, jeśli wiadomo jakiego wymiaru jest macierz.
In = diag(1,1,…,1) =
1 0 … 0 0 1 … 0
⋮ ⋮ ⋮
0 0 … 1 ,
aii = 1 dla i = 1,2,…, n,
Działania na
macierzach
Transpozycja (przestawienie)
A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amn
AT =
a11 a21 … am1 a12 a22 … am2
⋮ ⋮ ⋮
a1n a2n … amn A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amn
AT =
a11 a21 … am1 a12 a22 … am2
⋮ ⋮ ⋮
a1n a2n … amn
Dodawanie macierzy
A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amn m×n
B =
b11 b12 … b1n b21 b22 … b2n
⋮ ⋮ ⋮
bm1 bm2 … bmn m×n
A + B =
a11 + b11 a12 + b12 … a1n + b1n a21 + b21 a22 + b22 … a2n + b2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 + bm1 am2 + bm2 … amn + bmn m×n
Mnożenie macierzy przez skalar
λ ⋅ A =
λa11 λa12 … λa1n λa21 λa22 … λa2n
⋮ ⋮ ⋮
λam1 λam2 … λamn m×n A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amn m×n
λ ∈ ℝ
Macierz przeciwna
−A = (−1) ⋅ A =
−a11 −a12 … −a1n
−a21 −a22 … −a2n
⋮ ⋮ ⋮
−am1 −am2 … −amn m×n A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amn m×n
Odejmowanie macierzy
A =
a11 a12 … a1n a21 a22 … a2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amn m×n
B =
b11 b12 … b1n b21 b22 … b2n
⋮ ⋮ ⋮
bm1 bm2 … bmn m×n
A − B = A + (−B) =
a11 − b11 a12 − b12 … a1n − b1n a21 − b21 a22 − b22 … a2n − b2n
⋮ ⋮ ⋮
am1 − bm1 am2 − bm2 … amn − bmn m×n
Mnożenie macierzy
A =
a11 a12 … a1p a21 a22 … a2p
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amp
m×p
B =
b11 b12 … b1n b21 b22 … b2n
⋮ ⋮ ⋮
bp1 bp2 … bpn
p×n
A ⋅ B =
c11 c12 … c1n c21 c22 … c2n
⋮ ⋮ ⋮
cm1 cm2 … cmn m×n
cij = ai1b1j + ai2b2j + … + aipbpj
Przykład
A = [
1 23 4
5 6]3×2 B = [1 2 3 4
5 6 7 8]2×4
A ⋅ B = 1 ⋅ 1 + 2 ⋅ 5 1 ⋅ 2 + 2 ⋅ 6 1 ⋅ 3 + 2 ⋅ 7 1 ⋅ 4 + 2 ⋅ 8 3 ⋅ 1 + 4 ⋅ 5 3 ⋅ 2 + 4 ⋅ 6 3 ⋅ 3 + 4 ⋅ 7 3 ⋅ 4 + 4 ⋅ 8
5 ⋅ 1 + 6 ⋅ 5 5 ⋅ 2 + 6 ⋅ 6 5 ⋅ 3 + 6 ⋅ 7 5 ⋅ 4 + 6 ⋅ 8 3×4
A ⋅ B = 11 14 17 20 23 30 37 44
35 46 57 68 3×4
Własności działań na macierzach
•
A+B = B+A,•
(A+B)+C = A+(B+C),•
𝜆(A+B) = 𝜆A+𝜆B,•
(𝛼+𝛽)A = 𝛼A+𝛽A,•
A+(0) = (0)+A = A,•
A-A = A+(-A) = (0),•
A(B+C) = AB+AC,•
(A+B)C = AC+BC,•
(AB)C = A(BC),•
AI = IA = A.Uwaga
Mnożenie macierzy nie jest działaniem przemiennym, tzn.
A ⋅ B ≠ B ⋅ A . A = [1 0
0 0], B = [0 1
0 0], A ⋅ B = [1 0
0 0] [0 1
0 0] = [0 1 0 0], B ⋅ A = [0 1
0 0] [1 0
0 0] = [0 0 0 0], A ⋅ B ≠ B ⋅ A .
Zastosowanie praktyczne
[3 2 4 5]
Macierz współczynników
Surowce Wyroby
A B
I
Buble Inc. II
= 3 I
A + 2
B
II
= 4 I + 5 II
Zastosowanie praktyczne
[
BA] = [ 3 2 4 5] [ ]
III= 3 I
A + 2
B
II
= 4 I + 5 II
Zastosowanie praktyczne
[ y
1y
2] = [ 3 2
4 5] [ x
1x
2] { y
1= 3x
1+ 2x
2y
2= 4x
1+ 5x
2Y = [ y
1y
2] X = [ x
1x
2] A = [ 3 2 4 5]
Y = AX
Krótko:
Odwrotność macierzy?
Dzielenie macierzy?
A −1 ?
Wyznacznik macierzy kwadratowej
Wyznacznik jest funkcją det określoną na zbiorze wszystkich macierzy kwadratowych o wartościach będących liczbami
rzeczywistymi. Jeśli A jest macierzą kwadratową postaci
to jej wyznacznik, oznaczany przez det(A) lub |A|, jest liczbą którą zdefiniujemy w sposób rekurencyjny:
A =
a11 a12 … a1m a21 a22 … a2m
⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amm m×m ,
Wyznacznik macierzy kwadratowej
Jeśli m = 1, tzn.
to określamy wyznacznik jako wartość jedynego elementu tej macierzy, mianowicie
Jeśli macierz A ma wymiar m×m, przy czym m > 1, to stosujemy tzw. rozwinięcie Laplace’a względem wybranej kolumny lub
wiersza. Dokładniej (np. dla wybranego pierwszego wiersza):
gdzie oznacza minor elementu
A = [a11]1×1,
|A| = a11 .
|A| = a11 ⋅ (−1)1+1M11 + a12(−1)1+2M12 + … + a1m(−1)1+mM1m,
Mij aij .
Minory
A =
a11 a12 … a1j−1 a1j a1j+1 … a1m a21 a22 … a2j−1 a2j a2j+1 … a2m
⋮ ⋮ ⋮ ⋮ ⋮ ⋮
ai−11 ai−12 … ai−1j−1 ai−1j ai−1j+1 … ai−1m ai1 ai2 … aij−1 aij aij+1 … aim ai+11 ai+12 … ai+1j−1 ai+1j ai+1j+1 … ai+1m
⋮ ⋮ ⋮ ⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amj−1 amj amj+1 … amm
m×m
Mij = det
a11 a12 … a1j−1 a1j+1 … a1m a21 a22 … a2j−1 a2j+1 … a2m
⋮ ⋮ ⋮ ⋮ ⋮
ai−11 ai−12 … ai−1j−1 ai−1j+1 … ai−1m ai+11 ai+12 … ai+1j−1 ai+1j+1 … ai+1m
⋮ ⋮ ⋮ ⋮ ⋮
am1 am2 … amj−1 amj+1 … amm
(m−1)×(m−1)
Przykład
det A = 5 −31 7 = 5 ⋅ (−1)1+1 det[7] + (−3)(−1)1+2 det[1] = 5 ⋅ 7 + 3 ⋅ 1 = 38 A = [5 −3
1 7 ]
M12 = det [1]
Minor dla elementu -3
Wybieramy pierwszy wiersz macierzy A, względem którego stosować będziemy rozwinięcie Laplace’a
M11 = det [7]
Minor dla elementu 5 A = [5 −3
1 7 ] A = [5 −3
1 7 ]
Przypadki szczególne ułatwiające obliczanie wyznaczników
A = [ a
11a
12a
21a
22]
2×2det A = a
11a
12a
21a
22= a
11a
22− a
21a
12+ -
Przypadki szczególne ułatwiające obliczanie wyznaczników
A = a
11a
12a
13a
21a
22a
23a
31a
32a
33 3×3+ -
det A = a
11a
12a
13a
21a
22a
23a
31a
32a
33a
11a
12a
21a
22a
31a
32+ +
- -