• Nie Znaleziono Wyników

Litologia i stratygrafia osadów najwyższego mastrychtu w okolicy Lublina i Chełma

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Litologia i stratygrafia osadów najwyższego mastrychtu w okolicy Lublina i Chełma"

Copied!
14
0
0

Pełen tekst

(1)

UKD 551.763.333.022:549.623.5.08+563.12(438-11 Lublin + Chełm)

Jan Stanisław POPIEL

Litologia i stratygrafia osadów najwyższ~gó mastrychtu w okolicy Lublina i Chełrila

W odsłonięciach mastrychtu górnego na Wyżynie Lubelskiej stwierdzono występo­

wanie warstwy glaukonitowej. Scharakteryzowano występującą w niej mikrofaunę

oraz przedstawiono wyniki badań petrograficznych i litologicznych. Omówiono pro- fil litostratygraficzny mastrychtu górnego i zwrócono uwagę na wartość korela-··

cyjną warstwy glaukonitowej przy ustaleniu granicy mastrychtu i dano-montu.

WSTĘP

Warstwy graniczne między kredą a dano-montem najlepiej udo- kumentowane pa1eontologicznie w odsłonięciach koło Nasiłowa i Bochot- nicy w pdbliżu Kazimierza n. Wisłą. Profile geologiczne z tych miejsco"

. wościnależą do· najlepiej opracowanych w Europie i były przedmiotem.

wielu obszernych prac geologicznych i· paleontologicznych (N. I. Kriszta- fowicz, 1898, 1912; C. Łopuski, 1912; R. Kongiel, 196'2; K. Pożaryska, 1952, 1967; W. Pożaryski, 1938; E. Popiel-Barczyk, 1968).

Poziom wyższy górnego mastrychtu w Europie określa zasięg Hoplos- caphites constrictus crassus Ł o p u s k i i Belemnella kazimiroviensis (S koł o z d.) et subsp. W ujęciu W. Pożaryskiego (1938) jest to poziom lokalny x. Strop mastrychtu w okolicach Kazimierza tworzy ławica zwię­

złego wapienia o mią-ższości 2 m, posiadająca cechy kopalnego twardego dna. Bezpośrednio na wapieniach hard ground leżą zielone piaski glauko- nitowe z fosforytami, tzw. warstwa fosforytowa o miąższości 0,5-1,0 m,

wyżej znajduje się seria siwaka. Warstwa fosforytowa na podstawie (fauny otwornicowej i małżoraczków zaliczona została przez K. Pożaryską · i J. Szczechurę do dano-montu.

Zagadnienie wieku warstw między kredą a pa'leocenem oraz prdblem przerwy sedymentacyjnej w centralnej i wschodniej części Wyżyny Lu- belskiej nie doczekały się w literaturze geologicznej tego regionu obszer- . niejszego opracowania, a w piśmiennictwie naukowym znajdujemy na ten temat jedynie wzmianki.

Kwartalnik Geologiczny, t. 21, nr 3, 1977 r.

(2)

516

LUBLIN O

oSkf'/yni~

xl o Chmi~1

~kn oBuchowa

Jan Stanisław !>opiel

Fig. 1. Szkic sytuacyjny nowego stanowiska twardego dna w osadach najwyższego mastrychtu centralnej czę-

ści Wyżyny Lubelskiej .

Location map of a new locality of hardground from the uppermost Maestrichrtian in central paTt of the Lublin Upland

1 - locality 1 - odsłonięcie

Składam serdeczne podziękowanie Prof. dr K. Pożaryskiej idr F. Huss- -SiJwIkoza życzłriwe omaczenie milkrofauny oraz drowi R. Chlebowskiemu za pomoc przy opisywaniu płytek cienkich.

OPIS ODSŁONIĘĆ

OKOLICE WSI SKRZYNICE "-- CHMIEL

Przerwa sedymentacyjna między kredą a paleocenem jest widoczna w środkowej części Wyżyny Lubelskiej w okolicach Mętowa .. Wspomina o tym po raz pierwszy W. Pożaryski (1956), według którego pod Lublinem

(Mętów) w kilku małych łomach obserwuJe się kontakt 'kredy z pale- ocenem.

Badając ten obszar w 1971

r.

stwierdziłem, że w okolicy Mętowa pra- wie wszystkie odsłonięcia wspomniane przez 'W. Pożaryskiego są w tej chwili całkowicie zasypane. Jedynie na zboczu skal'py w pobliżu drogi Skrzynice - Chmiel udało mi się pobrać próbkę z /kontaktu warstwy glaukonitowej z opoką mastrychtu' (fig. 2). Obserwacje moje ' z tej od- krywki pokrywają się ze spostrzeżeniami W. Pożaryskiego. Warstwy gra-

m

1,2 Fig. 2. Kontakt kredy z dano-mon-

tern w odsłor\:ięciu Skrzynice - . Chmiel

The contact between the Creta- ceous and Dano-1I4ontian expose d at Skrzynice - Chmiel

1 - opoka (mastrycht górny); 2 - opo- ka z glaukonitem, z. drobnymi konkre- cjami fosforytów; 3 ...., gezy z przerosta- mi wapieni marglistych (seria siwaka)- dano-mont; 4 - zwietrzelina gezy 1 - opoka (Upper Maestrichtian); 2 - opoka with glauconite and smalI phos- phatic nodules; 3 - gaiZes with marly limestone intercalations ("siwak" se~

ries) - Dano-Montian; 4 - weathered gaiZes

. \

niczne kredy z dano-montem tego profilu nie były dotychczas szczegóło­

wo opisywane. Z· pobranych próbek wynika, że warstwy najwyższego

mastrychtu rozwinięte są tu w postaci ·białych i kremowych opok.

Warstwa twardego wapienia jest skorodowana, nierówna, pocięta dużą ilością !krętych kanałów o średnicy do /kilku centymetrów. Niektóre z nich

prze'biegają przez całą miąższość warstwy hard ground i docierają aż do opok. Warstwa opoki 'zawiera konkrecje czertów, Zaobserwowałem rów-

(3)

Osady najwyższego mastrychtu w okolicy Lublina i Chełma 517

mez, że 'kanały wypełnione są marglem glaukonitowym o zabarwieniu

szaro-żółto-zielonkawym i zawierają drohne okruchy fosforytów (tabl. l, fig. 5). Skały te przebadano w obrazie mi'kroskopowym.

Płytka cienka wykonana z opoki (kontakt z warstwą glaukonitową) wykazała, że jest to pelit wapienny z igłami gąbek przeważnie węglano­

wych, chociaż widoczne są również elementy spikulowe, opalowe iub też wypełnione pirytem. Warstwa glaukonitowa posiada natomiast tło węgla­

nowe, miejscami odwapnione, wypełnione opalem. Otwornice występujące

w tych osadach mają Skorupki opalowe lub fosforanowe. Widoczny· jest glaukonit w postaci ziarn o kształtach amebowatych, owalnych. Dostrzega

się też ilosforany w postaci grudelk.

Płytkę cienką wykonano również z warstwy glaukonitowej, w której

znajdują się pojedyncze konkrecje fosforanów. Tło skały jest węglanowe

z domieszką minerałów ilastych i tlenków żelaza. 'Miejscami występuje.

czysty kalcyt. W niektórych miejscach skała jest wyraźnie odwapniona, o tle opalowym. W tle skały widoczne domieszki materiału terygenicz- nego oraz niekiedy organiczne szczątIki kolofanowe. Występuje też kwarc detrytyczny w ilości około lUfo, o średnicy ziarn 0,1-0,2 mm. Niektóre ziaflna Ikwaroo!IIla'ją charaikteryStycZ'lly omrokrawędzi!sty, wydłużony kształt. Widoczne nieco zwietrzałe blaszki Ibiotytu. Wyraźnie zaznaczają się również skupienia fosforytów (taibl. l, fig. 5) w postaci grudek i okru- chów, poprzecinane glaukonitem o kształtach ostrych wyraźnie odcinają­

cych się od tła. Są to fosforyty znajdujące się Da wtórnym złożu. Kształt

ich świadczy o tym, że nie przeszły zbyt dalekiego transportu. W więk­

szości są to okruchy Skał fosforanowych, rozdrobnionych' w czasie tran- sportu, które przeszły proces apatytyzacji. Substancja kolofanowa zlepia tu materiał detrytyczny.

W warstwie glaukonitowej występuje masowo Chlamys acuteplicata (A l t h), ponadto spotykane są ułamki rostrów !belemnitów oraz serpule.

Mikrofauna oznaczona została przez K. PDŻaryską: Anomalina acuta P l u- m m e r, Nodosaria granti P l u m m e r, Astaoolus trigonatus (P l u m- m er), Nodosaria affinis. d' O r b i g n y, Planularia discus (B r o t z e n), -Robulus hornerstownensis O 1 s s o n, Guttulina communis d' O r b i-

g n y, Pulsuphonina prima (P l u m m er), Cibicides succedens B r o t- z e u, N onionella ovata B r o t z e n, Robulus rancocasensis O l s s o n, Gyroidina subangulata «P l u m m er), Cibicides lectus V a s s i 1 e n k o, Alabamina midwayensis B r o t z e n, Astacolus cf. havanensis (C u s h- m a n and B e r m u d e z), Cristellaria multiformis oblonga F r a n k e, Anomalina ekblomi (B r o t z e n). Jest to typowy zespół spotykany w dolnym paleoceni'e, na co wskazuje głównie obecność Anomalina acuta P 1 u m m e r i Cibicides lectus V a s s i le n k o.

. W leżących niżej warstwach opoki mastrychtu stwierdzono na-

stępujący zespół mikrofauny: Dentalina megalopolitana R e u s s, Astacolus jarvisi B r o

t

z e n, Alabamina midwayensis B r o

t-

z e n, Osangularia cordieriana cordieriana (d' Or b i g n y),. Anomalina praeacuta Va s s i l e n k'o, Anomalina danica (B r o t z e n), Lenticulina com,ptoni (S o w e r 'b y), Dentalina vistulae . P o żar y s k a, Tristix ex- cavatus (R e lU s s), Globulina gibba d' O t:r ib i g ID. y, Lagena apiculata (R e us s), Gyroidina octocamerata C u s h m a n and H a n n a, Denta- lina soluta R e u s s, Cibicides proprius (B ro t z e n), Nodosaria zippei' R e u s s, . Cibicides involuta R e u s SJ Epcmides lunata B r o t z e nJ Ci-

(4)

518- Jan Stanisław Popiel

bicides commatus M O r O Z O va, Guttulina problema d' O r ib i g n y, Cibicides voltzianus (d' O r b i g n y), Lagena globosa M o n

t

a g u, Len- ticulina macrodiscus (R e u 'S s), Bolivina incrassata R e u s s, Astacolus cretaceous ~C u s h m a n), Pullenia quinqueloba i(R e u s s).

. Na mastrycht górny wskazują głównie Cibicides involuta Re us s, Gavelinella danica (B r o

t

z e n), Alabamina midwayensis B r o

t

z e n' i Bolivina incrassata R e u s s. Obecność Eponides lunata B r o t z e n oraz 'brak StensiOina pommerana B r o t z e n świadczy, że mamy tu osady stanowiące wyższą część górnego mastrychtu.

OKOLICE CHEŁMA LUBELSKIEGO

Drugi obszar na Wyżynie Lubelskiej z zaznaczoną przerwą sedymen-

tacyjną w najwyższym mastrychcie to okolice. Chełma LubeJskiego.

W odniesieniu do tego terenu znajdujemy jedynie wzmianki w notatce N. I. Krisztafowicza (1912) ,który uznał, że warstwy piaskowca glaukoni-

towego w okolicy Chełma są odpowiednikiem warstwy fosforytowej nad

Wisłą·

M. Prószyński {1952) natomiast omawiając problem glaukonitów z dlm- lic Chełma (ZawadÓW'ka) zaliczał te skały bądź to do kredy, bądź też do

trzeciorzędu. W 1970 r. J. Rutkowski i M. Harasimiuk poruszyli również

zagadnienie· przerwy sedymentacyjnej i przedstawili krótką charakterys-

tykęlitologiczną poziomu glaukonitowego w profilu opok odwapionych Lechówki, niedaleko Chełma. Autorzy ci nie zajęli jednalk zdecydowanego stanowiska co do wieku poziomu glaukonitowego.

PrOfil z Zawadówki nie jest mi znany. Obserwowałem natomiast zna- ny już w literaturze profil z Lechów:ki oraz warstwy glaukonitowe w innych miejscowościach koło Chełma, np. · w Ochoży, na Stawskiej Górze oraz w okolicach Janowa.

LECHOWKA

W kopalni Lechówka spąg warstw zbudowany jest z białych opok górnego mastrychtu· zcharalkterystyczną fauną dla tego piętra. Wystę­

pują tu bowiem: Arca tenuistriata M ii n s t er, Entolium membranace- um (N i l s s o n), Spondylus sp., Aphrocallistessp., Craticularia cf. tenuis Schrammen.

Na opoce wapnistej (1,5-2,0 m) leży opoka odwapniona, 4-metrowej

.miąższości, zawierająca w środkowej części warstwę glaukonitową

(ok. 15 cm). Warstwa glaukonitowa spoczywa na nierównej, rozmytej powierzchni sedymentacyjnej z zachowanymi kanałami. W zasadzie jest· to opoka odwapniona silnie wz'bogacona. w glaukonit, który występuje w postaci smug lub gniazd. W poziomie tym znajdujemy okruchy 'białej opoki bez glaukonitu nadające całej skale strukturę brekcjowatą (tabl. I, fig. 6).

W spągu warstwy glaukonitowej występują pseudomorfozy opoki. od- wapnionej z zachowaną -strukturą po gąbkach (prawdopodobnie z rodziny Ventriculidae). .

Warstwa glaukonitowa zostałazibadana na zawartość mikrofauny.

Stwierdzono tu ośródki otwornic najczęściej z rodziny Anomalinidae,

. Lagenidae, .Rotalidae, których nie można dokładnie oznaczyć. Zachowały

(5)

- - - - --- --- -

- -- -- -- - - --- - - -- -- - ---

-- -- -- - -- - - -- - - - --- -- - ---

Osady najwyższego mastrychtu w okolicy Lublina i Chełma 519

się też pojedyncze ułamki z rodzaju Nodosaria i Bolivina oraz liczne igły gąbek. W innej próbce oznaczono: Lagena sp. ,(lO ok.) oraz przypuszczalnie Globige-rina triloculinoides P l u m m e r (2 ok.). .

Warstwę glaukonitową traktuję jako warstwę korelacyjną mającą, być może, swe odpowiedniki w innych stanowiskach ok~lic Chełma.

Ze spągu warstwy glaukonitowej wykonano płytkę cienką. Jest to opoka lekka, odwapniona o strukturze organiczno-aleuryt owej , teksturze

bezładnej, porowatej. Składa się głównie z agregatowo wykształconej

masy i'lasto-krzemionkowej z niewielką zawartością węglanów. Minerały

ilaste rozproszone w całej masie skały i dlatego trudne do zidenty-

fikowania w obrazie mikroskopowym. .

Substancja krzemionkowa jest bezpostaciowa, nie reaguje na światło spolaryzowane lub w niektórych miejscach reaguje bardzo słabo. W od- niesieniu do balsamu kanadyjskiego wykazuje r'elief ujemny, co wskazy-

wałoby .na opat

Cała skała przepojona jest igłami gąbek krzemionkowych. Większość igieł gąbek wypełniona jest opalem, niektóre z nich opalem prze'krystali- zowanym w chalcedon, a często widoczne są próżnie po spikulach. Oprócz

igieł gąlbek obserwuje się niewielkie ilości .innych organizmów, głównie zaś otwornic wypełnionych opalem lub chalcedonem przekrystalizowanym w kwarc.

W niektórych partiach. skały widoczne smugowo ułożone duże na- gromadzenia glaukonitu. Występuje on w postaci ziarn owalnych kształ­

tów (0,3-0,7 mm) o dość intensywnych zielonych 'barwach, wykazujących znaczną świeżość. Niektóre ziarna mniej intensywnie zielone, z lekko rdzawymi obwódkami i przeważnie popękane. Smugowe ułożenie nagro-

madzeń glaukonitu jest mniej więcej zgodne z prawie równoległym

Jl1iJg. 3. Rozmieszczenie stanowisk 'U) z ipo:m.omami glaukonitowymd najwyższego mastrychtu wySltępują­

C€go na powier~chni

Distribuilion of localities (1) wiJth uppermoSlt Maes- trichtian glauconite horizoIllS croppiug 'out on the surface

a • " ,p' Slawska Belek OchDi ~ Gor.

L~chów"a oJanów.

aR' O

O 10km eJoWloc' CHftM

~xl'

ułożeniem większości igieł gąbelk. W tych partiach zaznacza się dość . wyraźnie tekstura równoległa skały.

Nagromadzeniom g'laukonitu. towarzyszą domieszki materiału detry- tycznego w postaci drobnych (najczęściej poniżej 0,1 mm) ostrokrawę­

dzistych ziarn kwarcu oraz pojedyncze cienkie blaszki muskowitu. Można .

zauważyć pewną prawidłowość w osadzeniu się materiału detrytycznego,

ponieważ w partiach skały o dużym nagromadzeniu glaukonitu jest rów-

nież dużo okruchów kwarcu. W partiach bez glaukonitu domieszki !kwarcu co prawda także występują, ale tyłko w niewielkich ilościach i bardzo drobnej frakcji. 'W kilku przypadkach zwracają uwagę ziarna kwarcu o bardzo diiwnych kształtach, charakteryzują<:e się niezwykle ostrymi

narożami i wklęsłymi bolkami. . '

Opoka odwapniona z Lech6wki oraz warstwa glaukonitowa nie zawie-

~ają makrofauny.

(6)

520 Jan Stanisław Popiel

W opoce odwapionej występują partie zbudowane wyłącznie z czys- tego opalu bez domieszek substancji ilastej i węglanów. Igieł gąbek w ca-

łej masie skały jest ogroninie dużo z tym, że nie wykazują one jakiejś wyraźnej prawidłowości, ale rozrzucone bezładnie. Wypełnia je głów-

nie opal, a często również i chalcedon. .

STAWSKA GOBA

'Wokół Stawskiej Góry na polach do wysokości około 215 m wi...;.

doczne wychodnie białej miękkiej kredy piszącej i margli. Skały te

zawierają bogaty zespół mikrofauny, charakterystyczny dla górnego ma- strychtu.

Próbka pobrana z płytkiego wykopu przed wzniesieniem· wykazała

następującą mikrofaunę (oznaczoną przez F. Huss"Siwko): Neoflabellina semireticulata (C u s h m a n), Bolivinoides draco draco (M a r s s o n), Bolivinoides draco miliaris Hi l t e r m a n et K o c h, Pseuoovalvuli- neria gracilis {M a r s s o n), Anomalina complanata R e u s s, Cibicides volzianus d' O r b i g n y, Cibicides spiropunctatus G a 11 et M o r r o w, Globorota'lites michelinianą d' O r Ib i g iIl y, Gyroidina globsa H ag e- n o 'W, Gyroidina pyramidata C lU S h m a n, Heterostomella boynensis W i c k e n d e n, Pseudouvigerina cristata (M a r s s o n), Bulimina reussi M o r r o w, Buliminella carseyae P l u m m er, Buliminella cushmani Sa n d id g e, Pleurostomella nitidae M o r r o w, PleuTostomella subno- dosa R e u s s, Ellipsonodosaria. vilasconensis C u s h m a n, Pullenia cretacea C u s h m a n, Pullenia coryelli W h i t e, Allomorphina trocho- ides (R eu s s), Dentalina legumen(R e u ss), Lagena sulcata C u s h- m a n, Virgulina tegulata R e u s s, Ramulina navarroana C u s h m a n, . Pyrulina cylindroides :(R o e m er), Globigerina aspera E h r e nb e r g, Gilmbelina globulosa (d' O r b i g n y), Gaudryina pyramidata C u s h-

m a n, Robulus sp., Marginulina sp. -

m

0,5

o

L I I \ Tl

.1..J \ \ 7

U-.l I , I I

iL,.1.,...L.( 3ll.

L I 1\

.L i I \.

II \ ...

'"

':-::-:-'(2).':7.' '.' ' ' ' 7 . ' . " . . ~

. ' . . ' ':"";" . ... .;.. ... .

~

?-,,;t·.: " 7:'.:.:. : '.:':;: :' . . :.7': '.: :.'7

~

.1 ~ "-

I I

I I I T 1

I .1 I

T j (f'i I

T I r- I I I I

T I ł I I I I I

-I I I I, I I 11

Fig. 4. Przerwa sedymentacyjna w osadach najwyższego nasŁ:rychtu

w odsłonięciu na Stawskiej Górze.

~e(iimentary break in the profile exposed at Staw Sika G6.ra

1 - margle kredowe, w stropie po- wierzchnia rozmycia sedymentacyjnego;

2 - glaukonityty z okruchami mar.glu kredowego; 3 - opoka z przerostami wapienia w znacznej części odwapniona 1 - Cretaceous marls with erosional scouring surface at the top; 2 - glaUco- nitites with debris ot Ci'etaceous marls;

3 - opoka with limestone intercalations, largely decalciiied

(7)

Osady najwyższego mastrychtu w okolicy Lublina i Chełma 521

Interesująco przedstawia się prafil na Zboczach Stawskiej Góry tuż

przy granicy z rezerwatem przyrody. Zarówno od strony południowej, jak i od północnej na wysokości około 215 m widoczna jest cienka warstewka glaukonitytu 10-12 cm grubości. Glaukonityt ten jest poziomem prze- wodnim rozdzielającYIrr'- moim zdaniem - osady mastrychtu od pale- ocenu.

Profil od strony południowej na kontakcie z warstewką glaukonityto-

wą został odsłonięty do głębokości 1,3 m poniżej glaukonitytu. Występuje.

tu skała białoszara, silnie porowata w dotyku, tłusta, o przełamie nie- regularnym, . bezwapienna. W dbrazie mikroskopowym w szarym izotro- powym tle dostrzega się nieco pyłu kwarcowego. Ten rodzaj skały występuje tylko od strony południowej Stawskiej Góry. W osadach zna- leziono następujące otwornice: Bolivinoides peterssoni B r o t z e n, Bo- livinoides draco draco (M a r s s o n), Bolivina incrassata R e u s s, Ci- bicidoides aktulagayensis Va s s i l e n k o, Anomalinoides gankinoensis N e c k a j a, Pseudovalvulineria pożaryskii (W i t w i c k a). Mikrofauna ta wskazuje, że jest to zespół charakterystyczny dla górnego mastrychtu.

Za takim wiekiem osadu przemawia głównie występowanie Anomalinoides gankinoensis N e c k a j a, czyli formy przewodniej dla górnego mastrych- tu. Inne gatunki przewodnie towarzyszące tej formie znane z naj-

wy~zego kampanu oraz z całego mastrychtu.

Na utworach ilastych leży horyzontalnie warstewka odwapnionej skały

glaukonitowo-opalowej (10-15 cm), barwy intensywnie zielonej, w której

węglan wapnia jest zastąpiony przez krzemionkę. Tło sikały stanowi opal w niektrych miejscach rekrystalizujący w chalcedon i kwarc autigeniczny.

Glaukonit jest dość silnie rozłożony i popę'kany. W skale znajdują się

okruchy. opok odwapnionych otoczone glaukonitem (tab!. II, fig. 7). Wi- doczne są też kanały bez glaukonitu wypełnione masą opalową i mikro-

szczątkami opalowymi. W płytce cienkiej spotyka się przekroje otwornic i igły gąbek. Widoczna jest organiczna struktura gąbki z'budowanej z ma- sy opalowej, z kanałami wypełnionymi chalcedonem. W całej masie skały znajdują się pojedyncze ziarna 'kwarcu detrytycznego i cienkich blaszek , muskowitu o frakcji aleurytowej.

Warstwa glaukonitowa zawiera w dużej ilości kolce jeżowców, tere- bratule, zęby ryb, ułamki belemnitów, a także pseudomorfozy opalowe po

gą'bikach. Mikrofauna natomiast jest uboga. Z otwornic przewodnich wy-

różniono tylko Globigerina triloculinoides P [ um m e r (4 okazy), która na innych obszarach Polski znana jest z osadów danu i montu. Na tej podstawie warstw~glaukonitową można zaliczyć do dano-montu.

Nad warstewką glaukonitową, którą uważam za poziom korelacyjny,

występują opoki z przerostami wapieni, częściowo . lub całkowicie odwap...;

nione. Opoka ze szczytu wzniesienia przedstawia się jako opoka odwapnio- na z dużą 1i~bą otwornic z rodziny Globigerinidae. Widoczna jest słabo

zaznaczona mikrotekstura równoległa. Kwarc występuje w postaci ziarn

ostrokrawędzistych w ilości 1%, o średnicy 0,1-0,2 mm. Poza kwarcem

występują ziarna glaukonitu (0,06%) o wielkości 0,05 lub 0,01-0,02 mm.

Mikrofauna w opokach jest bardzo uboga, Stwierdzono tu jedynie:

,Anomalina sp., Cibicides sp., Buliminella carseyae P l u m m er, Bulimina reussi M o r r o

w.

(8)

522 Jan StanIsław P.opiel

OKOLICE JANOWA

Warstwa glaukonitowa w okUcach, Janowa występuje na północ od szosy Janów - Chełm Lubelski.' Na niewielkim zboczu wzniesienia wi-

doczna jest warstewka glaukonitytu grubości około 10 cm, leżąca na

miękkich marglach kredowych. ,

Glaukonityt jest skałą intensywnie zieloną, twardą, zawiera ostrokra-

wędziste okruchy opoki i margli. Skała ta uległa odwapnieniu. Zasadni- czym składnikiem glaukonitytu jest glaukonit w formie okrągłych lub owalnych skupień, tkwiący w masie opalowej. Na tle skały występują

okruchy o wymiarach 1-15 mm należące do opoki odwapnionej. Zbudo- wane one również z opalu oraz z bardzo dużej lictbydro'bnych igieł .gąbek i otwornic oraz z niewielkiej ilości materiału detrytycznego o frak-

cji aleurytowej. Materiał grubszy, okruchowy tworzy mniej [uJb więcej

regularne smugi. Ziarna glaukonitu są dość silnie rozłożone, wydzielające żelazo w formie brunatnych obwódek. W tych miejscach, gdzie glaukonit

uległ silniejszemu ,pocesowi wietrzenia skała ma barwę brunatną, żieloną.

W spoiwie zaznacza się brak węglanów. Spikule gąbek, występujące

w

okruchach, tJ71lko opalowe. We fragmentaeh widoczne przekroje otwornic aglutynujących. Skała zawiera liczne kolce jeżowców, ułamki

belemnitów, tere'bratule, zęby ryb. Z poziomu tego udało się oznaczyć na-

,stępujące gatunki otwornic: Cibicidoides aktulagayensis (V a s s i l e n k o),

Anomalina danica B r o t z e n, Bolivina incraS'sataR e u s s, Pulsiphonina prima (P l u m m e r). Zespół ten wskazywałby na wyższą część górnego

mastrychtu. -

Nad warstwą glaukonitową [eży opoka odwapniona. W obrazie mikro- skopowym widoczne liczne otwornice z rodziny Globigerinidae, Rota- lidae i Giimbelinidae oraz ,przekroje z rodzaju Nodosaria sp. i Cristelaria sp. Niektóre otwornice 'Posiadają !komorę wyjpern.ioną g(l.aUJkoniltem. Wy-

stępują tu też w znacznej liczbie spikule gąbek {niekiedy o przekrojach osiowych) oraz pył kwarcowy. Ziarna glaukonitu przeważnie mają kształt

owalny lub nieregularny. Zawartość kwarcu detrytycznego w opoce wy- nosi 0,8-,1,5°/&, natomiast ilość glaukonitu jest nieco, mniejsza i wynosi

0,23-1,3%. . '

Jeżeli chodzi o zawartość mikrofauny, to w opoce odwapnionej mamy

żesp6ł charakterystYczny dla górnego mastrychtu: Arenobulimina mohreni B r o t z e n, Plectina convergen (K e 11 er), Orbignyana inflata (R e u s s), Marsonella oxycona (R e u s s), Guttulina communis d'O r b i g n y,' Buli- mina aspera C u s h ID a n et P ark er, Cibicides succedens B r o t z e n, Cibicides volzianus (d' O r b i g n y), Gyroidina globosa (H a g e n o w).

Gyroidinoides subangulatus (P l U Iil m er), Anomalina clementiana

'(d'O r b i g n y), Uczne ułamki Nodosaria sp. i Dentalina sp. W badanym'

zespole mikrofaunistycznym brak jest jednak otwornic przewodnich.

OCHo2A

W Ochoży znajduje się na powierzchni terenu niewielkie wystąpienie

glaukonitytów. W profilu płytkiego szurfu (do głębokości 0,9 m) odSłania się skała o barwie intensywnie zielonej, zażelaziona, bardzo twarda, bez- wapienna.

(9)

Osady najwyższego mastrychtu w okolicy Lublina i Chełma 523

W skale widoczne -okruchy 2-3 cm wielkości barwy szarej, nale-

żące do opoki odwapnionej. Nie jest mi znany ani strop, ani spąg tych utworów. Przypuszczać należy, że miąższość glaukonitytów nie przekracza tu 1,0 m, ponieważ w spągu szufru pojawiają się częściej okruchy opoki odwapnionej. W związku z tym faktem należy sądzić, że glaukonityt leży'

tu na rozmytej, nierównej powierzchni sedymentacyjnej margli kredo-

wych. _

Wśród znanych mf profilów litologicznych, w których występuje war- stwa glaukonitowa, największą miąższość osiąga ona w Ochoży, natomiast

w kierunku wschodnim następuje jej wyklinowanie, np. na Stawskiej Górze.

Glaukonityt zbudowany jest z ziarn autigenkznego glaukonitu złożo­

hegoz drobnołuseczkowatych agregatów. Ilość tego minerału jest bardzo zna'czna - miejscami dochodzi do 90% obj. skały. Wielkość ziarn waha

się w granicach 0,1-0,2 mm. Glaukonit ma kształty typowe, czyli okrągłe.

owalne lub płatowe. Ziarna te zlepione opalem, który tworzy tło­

skały.

W niektórych partiach płytki cienkiej glaukonit jest silnie rozłożony

przez procesy wietrzeniowe, o czym świadczą brunatne obwódki. Masa

zlepiająca ziarna glaukonitu jest zsylifikowana przeważnie opalem, który

przeszedł w chalcedon. Białe okruchy opoki w chwili gdy się tworzyły • . nie były twarde - rozchodziły się i rozpływały w osadzie glaukonitowym, co pozwoliło wniknąć glaukonitowi szczelinami w głąb okruchów. one zbudowane ze zgromadzonych bardzo powoli i spokojnie otwornic, kokko- litów i igieł gąbek. Osad ten nie jest warstwowany, co nasuwa przypusz- czenie, że musiał ,być długo nie diagenezowany, ponIeważ był miękki i nie

przerobiony przez prąd na dnie. . -

Materiał· terygeniczny występuje w niewielkiej ilości, są to przeważnie ostrokrawędziste ziarna 'kwarcu detrytycznego. W tle skały widoczne

pojedyncze ziarna skalenia potasowego i plagioklazu. Wśród ziarn kwarcu okruchowego tkwi kilka okruchów o falistym wygaszaniu światła. W płyt­

ce cienkiej widoczne przekroje otwornic i igły gąbek w tym przypadku

wypełnione w większości zrekrystalizowaną krzemionką, czyli chalcedo- nem lub' kwarcem autigenicznym. Chalcedon ma strukturę sferolitową,

pierzastą, co jest wynikiem procesu rekrystalizacji opalu.

Zauważono również fragment igły gąbki, która zbudowana jest z ob- wódki i kanaliku chalcedonowego, natomiast całe wnętrze wypełnia kwarc autigeniczny. Igły gąbek. to w większości pojedyncze elementy typu monakson. W tle skały ' spotyka się resztki makrofauny :zJbudowanej z kalcytu.

Wśród otwornic spotyka się formy aglutynujące. Mikrofauna w warst-, wie glaukonitowej jest bardzo nieliczna: Buliminella carseyae P lu m m er.

Bulimina reussi M o r r (} w, Bulimina sp., Pullenia cretacea C u s h m a n.

Anomalina amonoides (R e u s s), Globigerina cretacea d'O r ib i g n y. Na- potkane formy, w większości odwapnione, tworzą zespół, w którym brak jest gatunków przewodnich.

Glaukonityt z Ochoży wykazuje duże podobieństwo pod względem składu petrograficznego do podobnych skał występujących na StawSlkiej Górze oraz w okolicach Janowa. Skały te nie były dotychczas badane ani

też opIsywane w literaturze. Wiek ty~h utworów przez analogię z podob-

'l

(10)

524 Jan Stanisław Popiel

nymi osadami w okolicy Chełma należy odnieść do, poziomów najwyższe­

go mastrychtu. Dokładne o'kreślenie wieku utrudnia brak makrofauny ze

względu na jej odwapnienie oraz bardzo nieliczna mikrofauna:.

Kombinat Geologiczny "Północ"

Pracownia Geologiczna Lublin, ul. L. Herc 3

Nadesłano dnia 4 pa~dziernika 1976 r.

pISMlENNICTWO

KONGIEL R. (1962) - On the belemnites from Maastrichtian, Campanian and San- tonian sedimen1ls in the Middle V1istula valey I(Central Poland), iPr. Muz.

'Ziemi PAlN, nr 5, p. 1----1148. Warszawa.

LOPUSKI C. (1911-1912) - Przyczynek do znajomości fauny kredowej gubernii iubelskiej. Sprawozdanie Tow. Nauk. Warsz., 4, p. 104-128; 5, ,p. 182-207.

Warszawa.

POPIEL-BARCZYK. E. (1968) Upper Cretaceous Terebratulides (Brachiopoda) from the Middle Vdstula Gorge. Pr. 'Muz. Ziem'i PAN, 'nr 12, 3--82. Warszawa.

POZARYSK.A K. (1952) - Zagadnienia sedymentologiczne górnego mastrychtu i da- nu okolic Puław. Biul. Państw. Inst. Geol., 81, p. 1-103. Warszawa.

POZARYSKA K. (1967) - The Upper Cretaceous and Lower Paleogene in Central Poland. Biul. Inst. Geol., 211, p. 41-64. Warszawa.

POZARYSKI W. (1938) - Stratygrafia senonu w przełomie Wisły między Racho- wem i Puławami. BiuI. Państw. Inst. Geol., 6, p. 1-61. Warszawa.

POZARYSKI W. (1956) - Geologia Regionalna Polski. T. 2. Region Iru'belski. - Kreda, p. 14-62. Pol. Tow. Geol. Kraków.

PROSZYŃSKI M. ~1952) - Spostrzeżenia geologiczne z dorz'ec7)a Bugu. Biu!. Państw.

Inst. GeoI., 65, p. 313-340. Warszawa

RUTKOW'SIKI J., HARASIMlUK M. (1970) - Trzeciorzęd okolic Chełnna i Rejow- ca. Przewodnik XLII Zjazd~ Pol. Tow. Geol., Lublin 3-5 września 1970, p; 154-161. Wyd. Geo!. Warszawa.

KPMID.TAIIlOBHtI H. H. (1898)...: JhrrOJIOI'H'iecKBit xapaKTep, q,ayaa, CTpamrpaq,IDł 11 BocpaCT

MMOBLot oTno)J(e}Ulii Ha repplITopKll JII06mmCI(O:it H P~oMCXo:it ry6epHBH. MaT. reon.

Pocc, 19, crp. 1-19. C. nerep6ypr.

KPMID.TAIIlOBHą H. H. (1912)- 3eJxSlIbIit XoJIM;1tH:ił: KaMero.. E))(ero.L(H. reon. MmIep. Poce., 14, CTp. 18S. BapIllaBa. - HOBaJ! AneKcaH,!(pIDł.

J.IH Cr8.HHCJJalJ nOnEJIL'

JllłTOJIOI'IDI H CTPA~AIIlIDI CAMLIX BEPXOB MAACTPHXTA B OKPECfHOCfn JIIOB.JIHHA H JOJlMA

Pe3IOMe

B CTan.e ~'xapaKTepHCTHKa DOpO~ B HeCKOJIblCBX -',l'O'll.CaX c cc,!J.ll1demaqHomn.IM Pa3~­

BOM B nnacralt ~oro Bepmero MaaCTpHXTa. norpaHH'łHLte DJIaCTLt MelK.IO' MeJIOM: H ~o­

-MomoM 3aJIeraIOT :II l{eHTpaJIbHo:it 'laCTH .Jho6.nmicxo:it B03BLtIIleHlIOCTH B OJCpeCTHOCTH ~epeBHH

~-XMem..

(11)

StreSzczenie 525

_Ha pa3MbIToil: 1I01lepXHOCTH H3Bec'I'liHKOB 1I OIlOK 3aJIeraeT MepreJIllCTlUI-OIIOKa, oooram:eHHaB maYKomrrOM 1I CO,1l;ep~aa CKOIIJIeHWI q,oc4laTOB. B HBX BOOJIbmOM KOJIl['1ecTBe 3aJIeraroT

Chlamys QCuteplicata Alth., pocTpbl Oe.rreMHllTOB, cepIIYJIbl. B 3TOM rOp1l30HTe CO,1l;eplKllTCB: TH- IIJI1IHalI l\mKpoq,::lyaa, BCTpe1J3.IOw;aaCB sIlllllrireM lIaJIeOue:ae, 0 'IeM rJIaBHLIM oopa30M CBH,1I;C- TeJIbCTBYeT HaJIlI'I1Ie TaKBX q,opM KaK Anomalinaacuta P lummer H Gibicides lectus Vassilenk'o.

Ha,1l; rJIayP:OHHTOBLrM IIJIaCTOM 3aJIeraroT IIaJIeOueHOBfde OIlOKII.

BTOPOil: TepPHToplleil:, 'i:',1I;eYCTaHOBJIeH ce,II)iIMeH'ra:qu:OHll.I>Iii:, nepephtB, BBJIJIlOTCB ORjlecTHOCTlI X3JIMa JhoOlDlHCKoro. rOpH30Hn.1 ce,ll;BM:eHTa:qHOHHOrO pa3;MhlBa 6blJIll OIIHCam.r B cTapoii BLt- pa60TKe lq>eMHe3e;MHoil: 3e)'dJIB: JIexyBKa, B OxpecTllOCTBX Gra:aCKoil: I"ypLt, HHysa 1I OXOllCH. B 0110- Kax CaMoil: BepXHeil: 'IaCTH MaaCTpBXTa B JIexysxe lIMeeT MeCTO ce,D;HMeHTa:qHOIlHLti:t' lIepephtB C xapa.K'repHLlM maYXOHHTOBLtM rOpH30HTOM. B C)IIUlIOCTH 3TO Oe3H3secTKOBaa olloxa CHJ1hHO 060r~ rnaYXOHHTOM, KOTOphti:t 3aJIeraeT B BH,D;e 1I0JIOC lIJIlI rHe3,11;. B 3TOM ropH30HTe 3aJIeralOT o6JrOMKH 6eJI0il: ollom 6e3 mayxOHHTa, IIpll,1l;alOIqHe 3TOil: 1I0pO,1l;e 6peK'llleB:H,IJ;HOe CTPoeHHe.

B OKpeCTHOCTJIX CrasCKoit I"ypLt H HHysa Ha 3p03HOllllO pa3MDIToil: 1I0Bep:mOCTll :MePreneil:

Bep:mero MaaCTpBXTa 3aJIeraeT He6oJ1:blII0il: IIJIaCT 6e3H3BecTKOBOil: rnaYKOHHTO-OllaJIOBOii no- pO,ll,b1 TOJ1m;HHOil: 10 CM, HHTea:cmmoil: 3eJIeHoil: olq>acm.

CTPaTm'patilH'lecm rnaYXOHHToBblii: IIJIaCT, 3aJIeralOm;Hii B olq>ecmOCTBX JlHysa H CraBCKoil:

I"ypLt, CJIe,D;YeT omecTlI K ca.MblM BepxaM MaaCTPBXTa.

B CBeTe pe3ym.TaTOB reOJIOrH'leCKBX HCCJle,1l;OBaHHil: B Olq>ecmocTBX X3JIMa JhoolDlHCKoro, 1I0J1)l'leHIIbXX. -,11;0 HaCTOBm;erO BpeMeHH, TPY,D;HO YCTaHOBH'rh XOJIH'lecTIlO rop1l30HTOB, CO,1l;epxa.m;llX rJIayxoHHT. B03MOllCHO, 'iTO 3,11;ech lIMelOTCB ,D;Ba rOpH30HTa, 0,D;llH B CaMOM BepXHeM MaaCTPBXTe, a ,D;Pyroil: B ,D;aHO-MOHTe.

Jan Stanislaw POPIEL

LITHOLOGY AND STRATlGRAPHYOF THE UPPERMOST MAESTRICHTlAN DEPOSITS FROM THE LUBLIN AND CHELM AREAS

Summary

The paper presents the characteristics of some localities of the uppermost Maestrichtian with horizons of sedimentary scouring. The Cretaceous and Dano- Moo.tian boundary layers axe cropping out in .the vicinities of SkrzY1llice - Chmiel village in central part of the Lublin Highland. Scoured surface of limestones and opokas is covered by maxly opoka enriched in glauconite and yielding accumula- tions of phosphatic nodules and characterized by mass occurrence of valves of Chlarnys acuteplicata Al t h, belemnite rostra and serpulid tubes. This horizon yields microfaunal assemblage of the Early Paleocene character which is mainly characterized by the presence of such forms as Anomalina acuta PIu m mer and Cibicides lectus Vas s i 1 en k o. The glauconite layer is overlain by Paleocene gaizes.

The sedimen<ta~y break is also found in other part of the Highland, iIIl the vicinities of Chclm Lubelski. Sedimentary scouring horizons were reported from old exploitation of diatomaceous earth at Lech6wek and the vicinities of Stawska

8

(12)

526 Jan Stanislaw Popiel

G6ra, J8Il6w and OchoZa. A sedimentary break with chancteristic glauconite ho- 'l'izon is marked in the uppermost Maestrichtian opokas at Lech6wek. The opokas are generally decalcified· and strongly enriched in glauconite which occurs in streaks or nests. Fragments of white opoka without glauoonite, occurring in thiS

horizon, 'l"esult in breccia-Ilke structure of the rocks.

The scoured surface of Upper Maestrdchtian mads is <>Vet'lain by a layer of deca:lc:ified glauconi1ie-o,pal l"ock 10 cm in thickness and intensively green in colour in the vicinities of Stawska G6ra and Jan6w.

The glauconite layer !ram the vicinilties of Staws.ka GOra and Jan6w appears

to be of ;the Latest Maestrichtian age. .. .

]t is difficuit to establish the number of glawconitite horizons from the Chelm Lubelski area on the basis of. all the geological data available. Presumably there are two such horizons: one in the uppermost Maestrichtian and another m the Dano-.Montian.

TABLICA I

Fig. 5. Opoka z ziarnami autigenicznego glaUikonitu, okrucbami fosforyt6w (1);

kolofan zlepiaj~cy miaterial detrytyczny, tj. kwarc i glaukonilt. Tlo wwanowe z domies7Jlai materialu terygenicmego [ szcz~tkami organi'Cmymi. Okolice M~towa

- k. Lublina; d,an

Opdkawith autigenic -glauconite grains and small phosphatic nodules (1),; detrital materials, that is quartz and glauconite, are cemented with colophane. Carbonate cement with admixture of 1ierrigenous matter and organic 'l"emains. lVlclnities of

M~t6w near Lublin, Danian

Fig. 6. Opoka odwapniona silnie wzboga-cona w glaukonit z okruchami opoki bez glaukonitu, nadaj~cymi calej skale struktur~ brekcjowat~. Dawne wyrobisko ziemi_

krzemionkowej, Lech6wka. Naszlif, wielko~c naturaina - , pecalcifield opoka strongly enriched in glauconLte and with fragments of opoka w'lthoUlt glaucOlllite which result in its breccia-like stTucture. Abandoned !pit from

exploitation of diatomaceous earth, Lech6wka. Polished section, natural size

TABLICA 11

Fig. 7. Opoka siln-ie 'Wzbogacona w glaukonit, z drobnymi okruchami opolki bez glaukonitu. Jan6w k. Chelma. NaszDif, wielk~c natDl"alna

Opoka strongly enriched in glauconllte and with small :f.ragmen-ts of opoka without glauconite. Jan6w near Chelm. Polished section, natural size

Fig. 8. Glaukonityt 0 19Poiwie opalowym, w kt6rym s~ -wtidoczne w malej ilo~ci

w~glany. Ochoia; nilrole skrzyzowane, .pow. ok. 140X

Glauconitite with opal cement with small but noticeable admixture of carbonates.

- Ocho:ia; crosged nicols, approx. X140

(13)

Kwart. geol., nr 3, 1977 r.

Jan Stanisław POPIEL - Litologia Lublina i Chełma

TABLICA I

Fig. 5

Fig. 6

stratygrafia osadów najwyższego mastrychtu w okolicy

(14)

Kwart. geol., nr 3, 1977 f. TABLICA II

Fig. 7

Fig. 8

Jan Stanisław POPIEL - Litologia stratygrafia osadów najwyższego mastrychtu w okolicy Lublina j Chełma

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zbieżność ta jest jednym z dowodów na poparcie tezy o powstaniu opoki odwapnionej w wyniku rozpuszczenia CaCO3 w opoce pierwotnej.. Opoka odwapniona bardzo silnie

Utwór zawiera 12% piasku, a także silnie zwietrzałe, rozsypujące się żwiry skał krystalicznych, wzbogacony jest w tlenki żelaza (3%), próchnicy wykazano zaledwie ślady (0,05%)

Na Równinie Parczewskiej w okolicy Dębowej Kłody i Zmiarek zachowały się osady najstarszego zlodowacenia w postaci gliny zwałowej, mułków i piasków zastoiskowych. Utwory te

junior Nowak, przewodnich dla najniższej części górnego mastrychtu (iPożaryski 1 1 962) oraz na pod- stawie obecności zespołu otwornicowego charakterystycznego dla

a brak jest wapieni. W , dole leży bardzo gruby kom- plE;?ks cukrowatych dolomitów dolnego anizyku, a , nad nim wapienie i dolomity z liliowcami ,z

Alicja KASPRZYK - Litologia osad6w siarczanowych miocenu w rejonie staszowskim.. TABLlCA

Fakty te wskazują, że w czasie sedymentacji ogniwa A zmieniało się na przemian tempo subsydencji w obrębie antykliny i synkliny brzeżnej... relacji profilów z wierceń

Wyst~puj~ce zroznicowanie poziome skladu mineralnego osadow wynika w pewnej mierze z segregacji mechanicznej (wzrost zawartosci illitu w stosunku do detrytycznego