• Nie Znaleziono Wyników

Report of the 2 nd Carpathian Conference/Congress

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Report of the 2 nd Carpathian Conference/Congress"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

SPRAWOZDANIE ISSN 1640–8497

www.dp.viamedica.pl 171

Sprawozdanie

z II Karpackiej Konferencji Diabetologicznej

Report of the 2

nd

Carpathian Conference/Congress

II Karpacka Konferencja Diabetologiczna odbyła się w Zakopanem w dniach 20–23 maja 2004 roku.

W tym roku Konferencję zorganizowali członkowe Katedry i Kliniki Chorób Metabolicznych Uniwersy- tetu Jagiellońskiego w Krakowie, kierowanej przez Profesora Jacka Sieradzkiego. Tradycyjnie konferen- cje karpackie są organizowane między zjazdami Pol- skiego Towarzystwa Diabetologicznego pod auspi- cjami Towarzystwa. Poprzednie spotkanie odbyło się w Szczyrku i cieszyło się dużym zainteresowaniem.

Postęp wiedzy diabetologicznej jest tak duży, a pytań i problemów tak wiele, że coroczne spotka- nia diabetologów i lekarzy zainteresowanych diabe- tologią są w pełni uzasadnione. Konferencja w Za- kopanem zgromadziła ponad 700 uczestników oraz 24 wystawców prezentujących sprzęt, leki i wydaw- nictwa medyczne.

Program naukowy obejmował najbardziej aktu- alne problemy dotyczące epidemiologii, patogenezy, diagnostyki i leczenia cukrzycy, a także jej powikłań.

Konferencja rozpoczęła się sesją inauguracyjną, pod- czas której zostały wygłoszone trzy wykłady. Profesor Grzeszczak przedstawił wykład dotyczący zaburzeń li- pidowych w cukrzycy, ich patogenezy i leczenia. Zabu- rzenia profilu lipidowego, zarówno o charakterze ilo- ściowym, jak i jakościowym, powodują wzrost ryzyka rozwoju powikłań sercowo-naczyniowych i wymagają intensywnego leczenia. Terapia hipolipemizująca w cukrzycy przynosi większy pożytek chorym na cu- krzycę niż osobom bez cukrzycy. W wykładzie doty- czącym postępowania wieloczynnikowego w cukrzycy typu 2 profesor Sieradzki podkreślił, że na obecnym etapie wiedzy klinicznej jedynie wieloczynnikowe dzia- łanie może zmniejszyć ryzyko powikłań cukrzycy, zwłaszcza o charakterze makroangiopatii, i obniżyć śmiertelność z powodu chorób serca i naczyń. Rów- nocześnie profesor Sieradzki zwrócił uwagę na ko- nieczność ujednolicenia kryteriów wyrównania cukrzy- cy. Gościem Konferencji był profesor James Warram z Joslin Diabetes Center z Uniwersytetu Harvarda w Bostonie. Profesor Warram przedstawił najnowsze

metody, które pozwalają na wczesną diagnostykę za- burzeń czynności nerek w cukrzycy.

W ostatnich latach zapadalność na cukrzycę gwałtownie wzrasta, a dane epidemiologiczne wska- zują, że do 2025 roku w skali świata można oczeki- wać podwojenia liczby chorych cierpiących z powo- du tego schorzenia, w szczególności z powodu cu- krzycy typu 2. Cukrzyca, ze względu na towarzyszące jej powikłania naczyniowe, prowadzi do pogorsze- nia jakości życia, a także zwiększonej śmiertelności.

W programie Konferencji wiele uwagi poświęcono zapobieganiu cukrzycy typu 2. Pierwszym krokiem w zapobieganiu cukrzycy jest wczesne wykrywanie zaburzeń metabolicznych występujących w okresie przedcukrzycowym, do których zalicza się nieprawi- dłową glikemię na czczo i nieprawidłową tolerancję glukozy. Wiele badań przeprowadzonych w ostat- nich latach wskazuje, że wdrożenie zaleceń zmiany stylu życia (redukcja nadwagi poprzez zmianę diety i zwiększenie wysiłku fizycznego), a także farmako- terapia zatrzymują lub opóźniają o 30–58% postęp stanu przedcukrzycowego do jawnej cukrzycy.

W niektórych badaniach wykazano również, że za- pobieganie cukrzycy to także zapobieganie powikła- niom — zwłaszcza miażdżycy i jej skutkom, a przede wszystkim chorobie wieńcowej.

Wiele wykładów i prezentacji dotyczyło powi- kłań cukrzycy. Jak wykazano w ostatnich latach, cu- krzyca typu 2 jest równoważnikiem choroby wieńco- wej, a zagrożenia z nią związane są takie, jak u osób po przebytym zawale serca. Dlatego chory na cukrzy- cę, podobnie jak pacjent po zawale, wymaga szcze- gólnie intensywnej i kompleksowej kontroli stężeń glukozy i lipidów, wartości ciśnienia tętniczego, stoso- wania leków poprawiających czynność śródbłonka naczyniowego i hamujących nadmierną krzepliwość krwi. W ostatnich latach nastąpił istotny rozwój ba- dań nad znaczeniem procesów immunologiczno- -zapalnych w patogenezie miażdżycy, zespołu me- tabolicznego i cukrzycy typu 2. Tym zagadnieniom, a także roli granulocytów obojętnochłonnych w pa-

(2)

Diabetologia Praktyczna 2004, tom 5, nr 3

172 www.dp.viamedica.pl

togenezie przewlekłych powikłań cukrzycy poświę- cono na Konferencji wykłady i dyskusje.

Ponadto, przedstawiono znaczenie hiperglike- mii, a także jej terapii u chorych leczonych z innych przyczyn, takich jak zawał serca lub udar mózgu. Jest to problem często niedoceniany, choć wyraźnie wiąże się on z gorszym rokowaniem, zwiększoną śmiertel- nością i większymi kosztami. Dlatego u tych chorych celowe jest uzyskanie normoglikemii poprzez wdro- żenie insulinoterapii. Szkoleniowy charakter miały se- sje poświęcone leczeniu cukrzycy, w tym leczeniu skojarzonemu i insulinoterapii, a także nowym gru- pom leków, między innymi analogom GLP-1.

W sesji problemowej przedstawiono projekt ba- dania podłoża molekularnego i wybranych zagadnień klinicznych cukrzycy typu MODY w populacji polskiej.

Wiele uwagi poświęcono także problemowi cukrzycy i ciąży, wykrywaniu w okresie ciąży zaburzeń metabo- licznych, a także specjalistycznej opiece nad ciężarną z cukrzycą. Zaburzenia metaboliczne w cukrzycy sta- nowią zagrożenie dla prawidłowego rozwoju ciąży oraz czynnik ryzyka rozwoju wad wrodzonych. Ponownie aktualny staje się problem organizacji opieki nad ko-

bietą ciężarną chorą na cukrzycę (z dobrze zorganizo- wanego systemu opieki zrezygnowano kilka lat temu w związku z reformą służby zdrowia).

W sesjach referatowych przedstawiono prace do- tyczące epidemiologii, patogenezy, diagnostyki i lecze- nia cukrzycy, powikłań cukrzycy oraz cukrzycy i ciąży.

Podsumowaniem części naukowej spotkania była konferencja przy okrągłym stole, podczas któ- rej czołowi polscy diabetolodzy próbowali odpowie- dzieć na pytanie, czy współczesne leczenie cukrzycy zapobiega jej powikłaniom.

W trakcie Konferencji uczestnicy mogli się tak- że zapoznać z ofertą firm rozprowadzających sprzęt medyczny oraz firm farmaceutycznych, a także wy- dawniczych.

Liczny i czynny udział zainteresowanych dia- betologią lekarzy z całej Polski dowodzi celowości i potrzeby organizowania przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne karpackich konferencji naukowo- -szkoleniowych.

dr med. Elżbieta Kozek Sekretarz PTD

Cytaty

Powiązane dokumenty

słowa kluczowe: insulinooporność, dysfunkcja komórek beta, leczenie hiperglikemii w cukrzycy typu 2, metformina, pochodne sulfonylomocznika nowej

Substytucyjne leczenie insuliną w cukrzycy typu 2 należy rozpocząć od ustalenia na podstawie profilu dobo- wego glikemii, czy chory wymaga uzupełnienia insuliny podstawowej

Informacje dotyczące badań przesiewowych w kierunku GDM znajdują się w dokumencie Ameri- can Diabetes Association — Gestational Diabetes Mellitus.. Częstość cukrzycy i

48 Charbonnel B, Karasik A, Liu J, Wu M, Meininger G; Sitagliptin Study 020 Group: Efficacy and safety of the dipeptidyl peptidase-4 inhibitor sitagliptin added to ongoing

Testami zalecanymi do prowadzenia ba- dań przesiewowych są te, które się wyko- rzystuje do rozpoznania, zatem dodatni wynik testu przesiewowego jest równo- znaczny z rozpoznaniem

Te osoby charakte- ryzuje >50% ryzyko rozwoju cukrzycy w ciągu 5 lat i jest bardzo prawdopodob- ne, że u 100% z nich ostatecznie rozwinie się cukrzyca.. 24 Identyfikacja osób na

Od około dziesięciu lat, oprócz klasycznych mieszanek insuliny ludzkiej, dostępne są mieszanki insulin analogowych, zawierają- ce 25-50% analogów szybkodziałających li- spro

35,36 Analiza danych ponad 900 chorych na cukrzycę typu 2 uczestniczących w badaniach 22- i 24-tygodniowych wykazała, że choć obie metody leczenia prowadziły do po- dobnego