Remont stropów w lokalu mieszkalnym nr 13 w budynku przy ul. Wiejskiej 13 w Warszawie

PROJEKT ARCHITEKTONICZNO - BUDOWLANY CZĘŚĆ KONSTRUKCYJNA

Remont stropów w lokalu mieszkalnym nr 13 w budynku przy ul. Wiejskiej 13 w Warszawie

INWESTOR: Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości przy ulicy Wiejskiej 13 w Warszawie

PROJEKTANT: PRACOWNIA KONSTRUKCYJNA

KRZYSZTOF PAWŁOWSKI 01-562 Warszawa

ul. Mickiewicza 27/126

Zespół projektowy:

mgr inż. Krzysztof Pawłowski upr. nr Wa-548/91 inż. Barbara Bala upr. nr Wa- 11/98

listopad 2020 r.

I. CZĘŚĆ OPISOWA

1. Podstawa opracowania.

2. Przedmiot i zakres opracowania.

3. Opis konstrukcji istniejącego budynku . 4. Opis konstrukcji stropu.

5. Ocena stanu technicznego stropów.

6. Obliczenia.

7. Zalecenia remontowe.

8. Uwagi ogólne.

9. Materiały konstrukcyjne.

10. Zabezpieczenia antykorozyjne.

11. Materiały izolacyjne i wykończeniowe.

12. Obciążenia użytkowe.

13. Wykaz piśmiennictwa.

II. CZĘŚĆ OBLICZENIOWA

Tablica 1 Zestawienie obciążeń

Tablica 2 Wyniki inwentaryzacji belek

Tablica 3 Charakterystyka przekroju – stopień uszkodzenia na podporze Tablica 4 Określenie nośności belek stropowych

Tablica 5 Pomiary odkształceń sufitów i podłóg III.

CZĘŚĆ RYSUNKOWA

KW-01 – Układ dolnych belek drewnianych – inwentaryzacja nad lok. nr 11 KW-02 – Układ górnych belek drewnianych – inwentaryzacja nad lok. nr 13 KW-03 – Zasady wzmacniania stropu - projekt

KW-04 – Nowy strop - układ stalowych belek - projekt IV. DOKUMENTACJA FOTOGRAFICZNA

Fot. 1 – 12 Belki dolne Fot. 13 – 26 Belki dolne Fot. 27 – 38 Elementy IV. ZAŁĄCZNIKI

1. Uprawnienia budowlane szt.2 2. Zaświadczenia MOIIB szt.2

I. CZĘŚĆ OPISOWA 1. Podstawa opracowania.

1.1 Zlecenie Wspólnoty Mieszkaniowej budynku Wiejska 13 w Warszawie.

1.2 Ustalenia z Administratorem.

1.3 Wizje lokalne.

1.4 Ekspertyza techniczna konstrukcji stropów i balkonów budynku przy ul. Wiejskiej 13 w Warszawie, opracowana przez mgr inż. Michała Ignatowicza we kwietniu 1994 r.

1.5 Ekspertyza techniczna n/t stanu konstrukcji stropu nad lokalami nr 1 i 1a w budynku mieszkalnym przy ul. Wiejskiej 13 w Warszawie, opracowana przez dr inż. Jerzego Dylewskiego w lutym 1999 r.

1.6 Aktualizacja ekspertyzy technicznej stropów i balkonów budynku przy ul. Wiejskiej 13 w Warszawie, opracowana przez mgr. inż Michała

Ignatowicza we wrześniu 2000 r.

1.7 Ekspertyza stanu technicznego drewnianych stropów części frontowej budynku przy ul. Wiejskiej 13 w Warszawie, opracowana przez inż.

Macieja Arkuszewskiego w maju 2001 r.

1.8 Ekspertyza stanu technicznego konstrukcji budynku przy ul. Wiejskiej 13 w Warszawie w nawiązaniu do postanowienia PINB dla m.st. Warszawy nr I OT/395/2009 opracowana przez mgr inż. Michała Wiślińskiego w 12.2009 r.

1.9 Projekt architektoniczno-budowlany. Część konstrukcyjna. Remont stropów w lokalach mieszkalnych nr 14 i 14 a w budynku przy ul. Wiejskiej 13 w Warszawie, opracowany przez mgr inż. Krzysztofa Pawłowskiego w sierpniu 2009 r.

1.10 Wstępna opinia dotycząca stanu technicznego z określeniem nośności odkrytych drewnianych belek stropowych w zamieszkałych lokalach nr 4 i 4a w budynku przy ul. Wiejskiej 13 w W-wie, opracowana przez mgr inż.

Krzysztofa Pawłowskiego w 07.2011 r.

1.11 Ekspertyza stanu technicznego kamienicy Wiejska 13 w Warszawie w nawiązaniu do przebudowy lokali nr 7 i 8 oraz leżących nad nimi strychów, opracowana przez mgr inż. Michała Wiślińskiego w marcu 2005 r.

1.12 Ekspertyzy stanu technicznego i Projekty budowlane remontów lokali 4, 4a, 14, 14 a. opracowany w Pracowni Konstrukcyjnej Krzysztof Pawłowski 1.13 Normy i przepisy branżowe.

2. Przedmiot i zakres opracowania.

Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt budowlany remontu stropów w lokalu mieszkalnym nr 13 (nad lok.11 i pod lok. 15) w poziomie II p. w budynku przy ul. Wiejskiej 13 w Warszawie.

W skład opracowania wchodzi skontrolowanie odsłoniętych belek stropowych nad i pod lokalem 13, określenie ich stanu technicznego, parametrów przekroi, oraz aktualnej nośności, a także podanie zasad wzmocnienia uszkodzonych belek (remont stropu).

3. Opis konstrukcji istniejącego budynku.

Budynek mieszkalny trzypiętrowy z poddaszami częściowo użytkowymi i piwnicą został wzniesiony około1900 r. Składa się ze skrzydła frontowego dwutraktowego i jednotraktowych oficyn bocznych i tylnej. Stan budynku, na bieżąco remontowany, jest dostateczny (wg ww ekspertyz pkt 1.), - nadaje się do adaptacji zgodnie z opracowanymi projektami budowlanymi.

Konstrukcja budynku jest murowana, w części frontowej o podłużnym układzie ścian nośnych na piętrach i poprzeczno - podłużnym w piwnicach. W oficynach zastosowano podłużny układ ścian nośnych.

Stropy:

- nad piwnicami – sklepienia łukowe i strop Kleina,

- międzypiętrowe – drewniane i lokalnie (pod łazienkami) typu Kleina, - nad ostatnią kondygnacją w części frontowej i nad lokalem 7, 8 i 17 płyty WPS na belkach stalowych.

Budynek posadowiono na murowanych ławach fundamentowych z odsadzkami.

Sztywność przestrzenną obiektu zapewnia układ masywnych ścian nośnych, podłużnych i poprzecznych oraz klatek schodowych.

Budynek jest zamieszkały i poddawany kolejnym remontom. 12 lat temu zakończono przebudowę ostatniej kondygnacji i poddaszy w części frontowej. 10 lat temu wzmocniono stropy w lokalach 13 i 14a wg opracowania [1.9]. Ok 12 lat temu zakończono remont wszystkich elewacji, nawierzchni podwórka oraz wybudowano windę w podwórzu.

4. Opis konstrukcji stropu.

Dla rozpoznania konstrukcji stropów i określenia stanu technicznego wykonano:

 4 odkrywki dolne, zrywając deski podłogowe przy ścianie zewnętrznej, od podwórza, odsłaniając 8 belek stropowych,

 4 odkrywki górne, zbijając tynk sufitowy i wycinając deski sufitowe przy ścianie zewnętrznej, od podwórza, odsłaniając 8 belek stropowych,

Stropy w lokalu 13 (nad lok. 11 i pod lok.15) są stropami drewnianymi ze

„ ślepym pułapem” (detal na rys KW-01 i 02), którego elementami nośnymi są:

 belki drewniane oparte na murach nośnych budynku, od góry do belek przybita jest podłoga z desek grubości 3,8 cm,

 od spodu przybito deski podsufitki grubości około 2 – 2,5 cm,

 na deski sufitowe pokryte trzciną narzucono tynk wapienny,

 wewnątrz stropu na łatach dobitych do belek ułożono deski grubości 3,8 cm tworząc tzw. „ślepy pułap”,

 na ślepym pułapie do poziomu góry belek usypano polepę glinianą grubości około 9 cm, spełniająca rolę izolacji akustycznej i zabezpieczenia p. poż.,

 łączna grubość stropu wynosi 37 – 39 cm,

 rozpiętość stropów w świetle ścian wynosi: 4,00, 4,43, 5,15; 5,69 – 6,00 m,

 rozstaw belek 59 – 118 cm,

 przekrój poprzeczny belek z drzewa iglastego wynosi 13 – 24/ 24 - 25,5 cm.

5. Ocena stanu technicznego stropów.

Ocenę stanu technicznego oparto na podstawie:

 oględzin i pomiarów odkształceń podłóg ,

 oględzin i pomiarów odkształceń tynków sufitowych,

 analizy odkrywek stropu,

 oszacowania zakresu korozji biologicznej w belkach,

 obliczeń sprawdzających,

 informacji uzyskanych podczas remontów innych lokali 7 i 8, 4,4a, 14, 14a.

5.1. Stan i ugięcia podłóg

Podłogi w lokalu 13 są zniszczone, w wielu miejscach występują znaczne nierówności i zapadnięcia. Wszystkie podłogi przekryto wykładzinami dywanowymi zasłaniając wyrównujące warstwy np. z płyt OSB. Pomierzone ugięcia belek (od cięciwy) sięgają do 24 mm (D6 pom. 3). Często przeciwległe końce belek leżą na różnych poziomach, dochodzących do 58 mm (D16 pom. 5), co daje uczucie pochyłości. Wyniki niwelacji podłogi w linii belek, oraz oszacowanie ich ugięć zamieszczono w tabl.5. Wiarygodne pomiary odkształceń wierzchu belek będzie można dokonać dopiero po całkowitym zerwaniu podłóg.

5.2. Stan i ugięcia tynków sufitowych

Tynki sufitowe pod lokalem nr 15 wykazują liczne zarysowania, pęknięcia oraz odparzenia. Wyniki niwelacji sufitu w linii belek, oraz oszacowanie ich ugięć zamieszczono w tabl. 5. Różnice w poziomach końców belek górnych dochodzą do 3,9 cm (G10 pom. 4). Ugięcia poszczególnych belek z uwzględnieniem ich nachylenia dochodzi do 32 mm (G15 pom. 5). Odkształcenia dolnej powierzchni tynków oszacowane na ok. 3 cm < L/200, nie są wiarygodnym wskaźnikiem odkształcenia belek stropowych. Wiarygodne pomiary odkształceń spodu belek będzie można dokonać dopiero po całkowitym zerwaniu sufitów.

5.3. Ściany

Tynki na ścianach są zarysowane, spękane i odparzone. Szczególnie na ścianach działowych o grubości 15 cm widoczne są zarysowania ukośne mogące świadczyć o współpracy z odkształconymi belkami stropowymi.

5.3. Odkrywki.

Osiem odkrywek wykonanych przy podporach, pozwoliło na pomiary warstw podłogowych i sufitowych, uzyskania wymiarów i rozstawów odsłoniętych belek drewnianych oraz dokonania oceny ich stanu technicznego.

Dla każdego odsłoniętego fragmentu belki stropowej o długości po 40 cm, określono wymiary zewnętrzne przekroju, głębokość korozji, a stąd i wymiary zdrowego przekroju. Wyniki inwentaryzacji podano w tablicy 2.

We wszystkich odsłoniętych miejscach stwierdzono korozję biologiczną drewna sięgającą w głąb nośnych belek na 0,3 – 7,0 cm (G18). Przykłady uszkodzeń pokazano na foto 1 - 26. Np. przekrój belki G18 należy uznać za całkowicie zniszczony – foto 19 - 23. Zniszczenie korozją drewna także dotyczy desek podłogowych, ślepego pułapu oraz sufitowych.

Wyniki pomiarów głębokości uszkodzeń w odsłoniętych miejscach 16-u belek przedstawiono w tabl. 2. Zakłada się, że uszkodzenie drewna będzie miało miejsce także w innych belkach. Szacuje się, że 30 % wszystkich belek jest uszkodzone.

5.4. Informacje uzyskane podczas remontów innych lokali Podczas remontów innych lokali stwierdzono:

 stan drewna iglastego w 70 % belek, całkowicie odsłoniętych oceniono jako dość dobry,

 30 % końcówek belek zostało wzmocnionych nakładkami stalowymi z 2 C140,

 kilka belek wzmocniono na całej ich długości dwoma ceownikami 180,

Kilka lat po remoncie stropy wraz z podłogami zachowują się dobrze – płaszczyzny podłogowe poziome, bez ugięć.

6. Obliczenia

Na podstawie danych pomiarowych obliczono i zestawiono w tablicach 2 - 4 charakterystyki przekroju starego (zaprojektowanego,np - A), istniejącego (zdrowego rdzenia, np. -A0), oraz wymaganego (minimalnego do przeniesienia obecnych obciążeń, np. - Amin) takie jak:

- pole przekroju A, A0 , Amin[cm²] ,

- wskaźnik wytrzymałości przekroju W, W0, Wmin [cm³] , - moment bezwładności przekroju J, J0, Jmin [cm⁴].

W tablicy 4 obliczono procentowy stopień uszkodzenia względem przekroju projektowanego (starego):

 ubytek przekroju 1 - A0/A : 5 – 38 %

 spadek nośności przekroju 1 - W0/W : 7 – 52 %

 spadek sztywności przekroju 1 - J0/J : 9 – 62 %

Wniosek: - prawie 120 letnie belki były dobrane ze znacznym zapasem.

W tablicy 4 obliczono także procentowy stopień wykorzystania przekroju względem minimalnych wymagań przekroju, dla rozstawu, rozpiętości i obciążeń:

 wykorzystanie przekroju Amin/A0 : 27 – 64 %

 wykorzystanie nośności Wmin/W0 : 47 – 155 %

 wykorzystanie sztywności Jmin/ J0 : 22 – 216 %

Wniosek: aktualne dane wskazują na duże zagrożenie lub na stan przedawaryjny belek stropowych

6. Zalecenia remontowe.

6.1. Odciążenie i wzmocnienie stropów.

Z uwagi na odkształcenia, przeciążenie i utratę nośności belek stropowych należy podjąć decyzję o remoncie lub wymianie stropów. Zakres remontu dotyczący wzmacniania lub całkowitej wymiany stropów będzie możliwy do sprecyzowania dopiero po całkowitym odsłonięciu belek.

W obecnej chwili uszkodzone, drewniane stropy nad lokalem nr 11 i nr 13, znajdujące się w stanie przedawaryjnym należy w trybie pilnym odciążyć.

Z uwagi na użytkowanie lokali nr 11 i nr 15 dopuszcza się prowadzenie prac odciążających tylko z poziomu II piętra tj. z nieużytkowanego lokalu nr 13.

Pobyt ludzi pod i nad pomieszczeniem, w którym będą prowadzone prace odciążające jest niedopuszczalny!

Kolejność prac odciążających.

Układ istniejących warstw drewnianego stropu pokazano na rys KW-01 i 02 (detal A).

1. Z istniejącego stropu górnego – nad lokalem 13 należy :

 usunąć tynk sufitowy na trzcinie oraz zerwać deski sufitowe,

 bardzo ostrożnie i stopniowo usuwać pojedyncze deski ślepego pułapu, zrzucając tym samym polepę glinianą na podłogę lokalu nr13,

 zerwane deski i zrzuconą polepę glinianą o grubości warstwy ok 9 cm należy na bieżąco wynosić na zewnątrz. Nie wolno ich składować na stropie.

 odsłonięte warstwy podłogowe lokalu nr 15 pozostawić w nienaruszonym i odkształconym stanie.

 odsłonięte belki stropowe poddać dokładnej ocenie i ustalić zakres napraw.

2. Z istniejącego stropu dolnego – nad lokalem nr 11 należy:

 usunąć warstwy podłogowe tj. wykładzinę, płytę OSB, parkiet oraz jedną lub dwie warstwy desek podłogowych,

 bardzo ostrożnie, stopniowo, spomiędzy belek usuwać glinianą polepę o grubości do 9 cm.

 drewno i polepę należy na bieżąco wynosić na zewnątrz. Nie wolno jej składować na stropie,

 deski ślepego pułapu usunąć. Uwaga - nie wolno obciążać desek sufitowych !.

 na belkach stropowych ułożyć przestawne kładki komunikacyjne,

 deski sufitowe pokryte tynkiem nad lokalem nr 11 pozostawić w nienaruszonym i odkształconym stanie,

 odsłonięte belki stropowe poddać dokładnej ocenie i ustalić zakres napraw.

Po całkowitym zerwaniu warstw podłogowych i usunięciu glinianej polepy uwidoczni się pełny obraz uszkodzeń belek stropowych. Dopiero wtedy pod nadzorem uprawnionej osoby zostanie dokonana weryfikacja nośności belek oraz zostanie podjęta decyzja co do zakresu i doboru sposobu naprawy.

6.3. Wzmacnianie istniejących stropów.

Stropy drewniane nad I i II piętrem, nad lokalem nr 11 i nr 13 należy wzmacniać poprzez zastosowanie podporowych lub ciągłych nakładek bocznych zakładanych do drewnianych belek stropowych z ceowników walcowanych C140 lub C180, mocowanych śrubami M16 i łącznikami kolczastymi BULLDOG E62 w rozstawie co 70cm. Ceowniki opierać na murze, na poduszce betonowej. Detale wzmocnienia belek oraz układ nowych warstw izolacyjnych, podłogowych i sufitowych wzmacnianych drewnianych belek stropowych wg rys. KW-03.

Zwraca się szczególną uwagę na istniejące ścianki działowe stojące prostopadle do belek – po tylu latach użytkowania mogą stanowić częściową podporę

dla stropów wyższych. Wymiana lub ich naprawa możliwa jest tylko pod ścisłym nadzorem. Dopuszcza się nowe ściany działowe, lekkie z płyt g-k na ruszcie stalowym.

Zakłada się że co najmniej:

- 25 % końcówek odsłoniętych belek (góra i dół) tj 0,25*21*2*2 = 21 szt należy wzmocnić dwustronnymi nakładkami stalowymi z ceowników C140 o długości po 125 cm, czyli łącznie L = 21*2 * 1,25 = 52,5 m,

- 10 % odsłoniętych belek (góra i dół) tj. 0,10*21*2 = 4 szt należy wzmocnić dwustronnymi nakładkami stalowymi z ceowników C180 o średniej długości po 4 m, czyli łącznie L = 4*2 * 4 = 32 m,

6.2. Wymiana stropów.

W przypadku wykrycia w więcej niż 50% belek uszkodzeń przekrojów dyskwalifikujących ich nośność - belki drewniane należy wymienić na ogniotrwałe belki stalowe np. dwuteowniki IPE 200 - IPE220.

Wstępny układ nowych belek stalowych, ich wykaz, oraz przekrój przez warstwy nowego stropu przedstawiono na rys. KW-04. Dokładny dobór belek zostanie dokonany w ramach nadzoru po całkowitym odsłonięciu belek drewnianych i po podjęciu właściwej decyzji.

Wstępnie szacuje się wbudowanie

IPE 200: 10*5,60 + 5,25 +5,10 +4,25 +2*4,90 = 80,4 m IPE 220: 5*5,60 = 56,0 m

7. Uwagi ogólne.

Stan stropów nad lokalami nr 11 i nr 13 jest przedawaryjny.

W trybie pilnym odciążyć stropy z polepy, a uszkodzone belki tymczasowo zabezpieczyć przez ich podparcie.

Lokal lub co najmniej pomieszczenia poniżej i powyżej pomieszczenia w którym są prowadzone prace budowlane nie mogą być użytkowane.

Roboty związane z odciążeniem i wzmocnieniem stropu mogą spowodować zarysowania tynków sufitowych i ściennych w lokalach poniżej i powyżej.

Przed przystąpieniem do remontu stropów wszystkie wymiary należy sprawdzić w naturze oraz wnieść konieczne uzupełnienia. .

Wszystkie roboty wykonywać zgodnie z wytycznymi zawartymi w Polskich Normach, zasadami sztuki budowlanej i z przepisami BHP, pod ścisłym nadzorem uprawnionych osób.

8. Materiały konstrukcyjne.

Stal profilowa dla elementów stalowych typu St3S.

Drewno klasy K-27.

9. Zabezpieczenie antykorozyjne.

Elementy stalowe i drewniane występujące w konstrukcji budynku należy odpowiednio zabezpieczyć antykorozyjnie, wg rozwiązań systemowych zaproponowanych przez wykonawcę.

9. Materiały izolacyjne i wykończeniowe.

Materiały izolacyjne i wykończeniowe wg zaleceń architektonicznych.

10. Obciążenia użytkowe.

Lokale mieszkalne – 1,5 kN/m²

Obciążenie zastępcze od lekkich ścianek działowych – 0,25 kN/m² . 11. Wykaz piśmiennictwa.

[1] Norma PN-82/B-02000 ,,Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości".

[2] Norma PN-82/B-02001 ,,Obciążenia budowli. Obciążenia stałe."

[3] Norma PN-82/B-02003 ,,Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne. Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe"

[4] Norma PN-B-03150: 2000 ,,Konstrukcje drewniane. Obliczenia statyczne i projektowanie”

[5] Norma PN-90/B-03200 ,,Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie"

mgr inż. Krzysztof Pawłowski

inż. Barbara Bala