Orzecznictwo Sądu Najwyższego w sprawach adwokackich

Orzecznictwo Sądu Najwyższego w

sprawach adwokackich

Palestra 10/11(107), 74-75

1966

O R Z E C Z N I C T W O S Ą D U N A J W Y Ż S Z E G O

W S P R A W A C H A D W O H A C M C H

WYROK SĄ D U NAJWYŻSZEGO z dnia 26.IIL1966 roku

(RAD 61/65) ,

Obowiązki obrońcy w yznaczonego z urzędu w sądzie I instancji, położo­ n ym poza siedzibą sądu rewizyjnego,

n ie kończą się z chw ilą w niesienia r e ­ w izji. U stają one dopiero z chw ilą zw oln ienia obrońcy przez sąd rew izyj­ n y na jego w łasn ą prośbę złożoną w czasie, który um ożliw ia wyznaczenie innego obrońcy jeszcze przed rozprawą.

Z u z a s a d n i e n i a :

W ojew ódzka K o m isja D y scy p lin arn a Izby A dw okackiej w X orzeczeniem z d n ia 21.VI.1965 r. w sp ra w ie K D 13/65 u n i e w i n n i ł a adw . AB od za rzu tu , że ja k o obro ń ca z u rzę d u n ie ­ le tn ic h osk arżo n y ch C. i D. n ie sta w ił się n a ro z p ra w ę re w iz y jn ą w dniu 25.XI.1963 r. p rze d S ądem W ojew ódz­ k im w X w sp ra w ie V K r 2066/63, p rz e z co n a ru sz y ł obow iązki zaw odo­ w e ad w o k a ta.

P rz y re fe ro w a n iu tego orzeczenia W ojew ódzka K o m isja D y scy p lin arn a m ia ła n a w zględzie, że obw iniony d z ia ­ ła ł pod w p ły w em b łędnego p rz e k o n a ­ n ia , iż m a tk a n ie le tn ie g o D. u stan o w i n a tę ro zp raw ę obrońcę z w y b o ru , ja k o ty m w sp o m n ia ła w rozm ow ie z adw . AB, i że n a te j p o d sta w ie obw iniony m ógł się spodziew ać, iż zgodnie z p rz y ję tą p r a k ty k ą S ąd W ojew ódzki w yznaczy n a ro z p ra w ę re w iz y jn ą — ja k o obrońcę z u rzę d u — m iejscow ego ad w o k a ta . W k o n k lu z ji K o m isja D y s­ c y p lin a rn a u zn a ła , że w obec w y jątk o w o d o b re j o pinii obw inionego zarów no w p ra c y zaw odow ej, ja k i p rac y społecz­ n e j „niedociągnięcie” , ja k ie m ożna

p rzy p isa ć ad w o k a to w i AB, n ie stan o w i p rz e w in ie n ia dyscyplinarnego.

U c h y l a j ą c pow yższe orzeczenie n a sk u te k re w iz ji n ad z w y cz ajn e j P r e ­ zydium N aczelnej R ady A dw okackiej i p r z e k a z u j ą c sp ra w ę do p o n o w ­ nego rozpoznania, S ąd N ajw yższy z w a ­ żył, co n a s tę p u je :

R ew izja je s t zasadna. S koro bow iem obw iniony został w yznaczony o brońcą z u rz ę d u dw óch n ie le tn ic h oskarżonych w sp raw ie, to był on obow iązany p e ł­ n ić czynności obrończe aż do czasu za w iad o m ien ia są d u rew izyjnego, że w p o stę p o w an iu rew iz y jn y m u d ziału nie w eźm ie. P o d sta w ą d o ta k ie g o z a w iad o ­ m ie n ia m ogło być b ąd ź u stan o w ien ie obrońcy z w y b o ru , b ąd ź też w sk az an ie przez obw inionego n a tru d n o śc i w y n i­ k a ją c e d la ń z f a k tu p o sia d an ia sied zi­ b y zaw odow ej poza siedzibą są d u r e ­ w izyjnego.

O bow iązki obrońcy w yznaczonego z u rz ę d u w są d z ie I in stan c ji, położonym po za siedzibą są d u rew izyjnego, nie kończą się z chw ilą w n iesien ia rew izji, lecz dopiero z ch w ilą zaw iad o m ien ia są d u rew izy jn eg o , że obrońca z u rzę d u p rze d ty m sąd em n ie w y stąp i, w obec czego zachodzi konieczność w y zn acze­ n ia do obro n y m iejscow ego a d w o k a ta. S ąd re w iz y jn y n ie w ie o ty m , czy o b ro ń ca z u rzę d u nie o trzy m ał h o n o ra r riu m i czy w zw iązku z ty m n ie z a ­ m ie rz a k o n ty n u o w ać obrony w I I in ­ sta n c ji ta k ż e poza m iejscem sw ego z a ­ m ieszk an ia. D latego te ż o brońca z u - rz ę d u w yznaczony w I in sta n c ji m u si być zaw iadom iony o te rm in ie ro z p r a ­

N r 11 (107) O rzecznictw o S N w spraw ach a d w o ka ckich 75

w y re w iz y jn e j. Je że li obro ń ca z u rz ę ­ d u n ie za m ie rz a w ziąć u d ziału w p o ­ stę p o w a n iu rew iz y jn y m , to z ko lei sam m a obow iązek zaw iadom ić o ty m sąd rew iz y jn y , i to w ta k im czasie, k tó ry by um ożliw ił sądow i re w iz y jn em u w y zn aczen ie jeszcze przed ro z p ra w ą innego obrońcy. O bow iązek te n w y ­ n ik a z § 12 Z b io ru zasad ety k i a d w o ­ k a c k ie j i godności zaw odu i m oże być

w y k o n an y przez zam ieszczenie sto so w ­ n ej w zm ian k i w sk a rd z e rew iz y jn ej w sądzie I in stan c ji. W sp ra w ie n in ie j­ szej obw iniony adw . AB n ie za w iad o ­ m ił je d n a k są d u rew izy jn eg o o tym , że n a ro zp raw ę re w iz y jn ą się n ie s ta ­ w i, m im o iż został o te rm in ie te j ro z ­ p raw y , ja k o obrońca z urzęd u , z a w ia ­ dom iony, w sk u te k czego doszło do o d ­ ro czenia rozpraw y.

O R Z E C Z N I C T W O W Y Ż S Z E J K O M I S J I D Y S C Y P L I N A R N E J

ORZECZENIE

2 dnia 11 czerwca 1966 roku (WKD 71/66)

Zorganizowanie przez adwokata 3 „naganiaczy” oraz odpłatne korzystanie z ich usług przy werbowaniu klientów jest sprzeczne z publiczną funkcją a- dwokatury, polegającą na w spółdziała­ niu z sądami i innym i organam i pań ­ stw ow ym i w zakresie ochrony porząd­ ku prawnego oraz na udzielaniu po­ m ocy prawnej zgodnie z prawem i in ­ teresem m as pracujących. Brak ze strony adwokata rękojmi w ykonyw ania przezeń sw ego zawodu zgodnie z za­ daniam i adwokatury zasługuje na n aj­ surowszą represję dyscyplinarną, jaką jest kara w ydalenia z adwokatury.

Z u z a s a d n i e n i a :

A k t o sk a rż en ia zarzucał o b w in io n e­ m u adw . AB:

I — k o rz y sta n ie z p ła tn y c h u słu g 3 „n ag an iac zy ” przy p ro w a d ze n iu sp ra w m ieszkaniow ych,

I I — p rzy ję cie w 8 w y p a d k a c h od różnych osób i w odm iennych sp raw ac h n ie w sp ó łm ie rn ie w y ­ sokiego, niedozw olonego w y n a ­ grodzenia,

I I I — podjęcie się z a ję cia k o lid u jąc eg o z za d an iam i ad w o k a tu ry , a p o ­ legającego n a w y sz u k a n iu i spo­ w o dow aniu p rz y d z iele n ia ob y ­ w ate lo w i CD lo k a lu sklepow ego oraz p rzy ję cie za to od E F k w o ­ ty 34 000 złotych.

W ojew ódzka K om isja D y scy p lin arn a Izby A dw okackiej w X orzeczeniem z dn. 6.X.1965 r. u z n a ła adw . AB za w innego w ym ien io n y ch n iżej czynów i w y m ie rz y ła m u za n ie n a s tę p u ją c e k a ry :

ad i — k a rę p o zb aw ien ia p ra w a w y k o n y w an ia zaw odu przez o k res 5 lat,

ad II — 3, 4, 5, 6 i 8 — k a r ę po 1 ro k u zaw ieszenia w czyn­ n ościach zaw odow ych oraz