Alina Kowalczykowa
"Słowackiego równania z jedną
niewiadomą", Ireneusz Opacki,
"Pamiętnik Literacki", R. 61 (1970), z.
4 : [recenzja]
Biuletyn Polonistyczny 14/40, 158
(II) OPACKI Ireneusz: Słowackiego "ńównania z jedną nie wiadomą". "Pamiętnik Literacki" R. 1X1: 1970 z.4 s. 5-44. Studium poświęcone analizie młodzieńczych sonetów Słowac kiego. Autor podważa tezę o zależności sonetu "Już północ..." od "Cis^r morskiej" Mickiewicza. Tezę 4 o samodzielności mło dzieńczych liryków Słowackiego wspiera podkreśleniem oświece niowego stylu myślenia poety, wskazuje na widome w tych utwo rach przekonanie o istniejącym ładzie świata, o jedności praw dla natury i człowieka. Właśnie zachwianie tego ładu, zaakcen towanie wyjątkowości podmiotu będzie w następnych utworach Sło
wackiego pierwszą oznaką romantycznego przeżywania świata.
A.K.
BP/40 '
(II) WEDTTRAUB Wiktor: "Balladyna",czyli zabawa w Szekspi ra. "Pamiętnik Literacki" R.LKI: 1970 z. 4 s. 45-89.
Autor wyjaśnia zasady powiązań wątków tragicznych i kome diowych w "Balladynie". Interesuje się tą sztuką jako repliką na teatr Szekspira: "naśladując Szekspira, Słowacki równocześ nie afirmował swą niezależność od wzoru, dystans wobec niego". Komponentami kultu staje się i naśladownictwo, i drwiące para frazowanie - ironista Szekspir jest potraktowany z ironią. A firmatywne i ironiczne zarazem potraktowanie dramatów Szekspi ra, uważanych przez współczesnych za najwyższe osiągnięcie li teratury, pozwalało Słowackiemu żywić przekonanie o doskona łości własnego warsztatu poetyckiego. Przeplatanie wątków se rio i komediowych tworzyło iluzję teatru arcyromantycznego. I ronia stała się przejawem ' suwerennej wolności autora wobec świata jego fikcji.
A.K. BP/40