• Nie Znaleziono Wyników

MIGRANCI ZAROBKOWI W HIERARCHII

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "MIGRANCI ZAROBKOWI W HIERARCHII"

Copied!
30
0
0

Pełen tekst

(1)

Iryna Prybytkowa

Narodowa Akademia Nauk Ukrainy

MIGRANCI ZAROBKOWI W HIERARCHII

SPOŁECZNEJ

SPOŁECZEŃSTWAUKRAIŃSKIEGO:

STATUS,

WARTOŚCI,

STRATEGIE

ŻYCIOWE,

STYL I SPOSÓB

ŻYCIA

Jeszcze

całkiem

niedawno, przed

pierestrojką,

najmniejsza

choćby

aluzja do-

tycząca możliwości

(nie

mówiąc już

o

niemożliwości)

istnienia rynku pracy w kraju

"zwycięskiego

socjalizmu", którego

największą zdobyczą było

wyelimi- nowanie bezrobocia,

mogła być

uznana za

buntowniczą.

Poziom zatrudnienia,

zbliżony

do granic danych demograficznych (do

końca

lat

osiemdziesiątych

92,5%

mieszkańców

Ukrainy w wieku produkcyjnym

pracowało

lub

uczyło się) był

sztucznie podtrzymywany hipertroficznymi zastrzykami inwestycji w two- rzenie

wciąż

nowych miejsc pracy.

Pełne

zatrudnienie, w znaczeniu

przyjętym

w naszym,

byłym

socjalistycznym kraju

doprowadziło

do

gwałtownego obniżenia wydajności

pracy,

ubezwłasno­

wolnienia kobiet, spadku

prestiżu

rodziny, pogorszenia

się

stanu zdrowia ludno-

ści

i wielu innych negatywnych skutków.

Działania

w zakresie

zarządzania

za- trudnieniem, jakie

miały

miejsce w ZSRR,

świadczyły

o tym,

że

utrzymywanie

pełnego

i

równoważącego

popyt i

podaż

na miejsca pracy zatrudnienia w syste- mie gospodarowania opartym na

nakładach, wiąże się

z

niekończącymi się

pro- blemami.

Rozwiązanie

kwestii

zrównoważenia

zatrudnienia w warunkach regla- mentacji zgody na meldunek, braku rynku pracy, istotnych

różnic

warunków

ży­

cia w

różnych

regionach i, wreszcie, strukturalnej

niemożliwości

dostosowania pracy do nawyków i kwalifikacji pracowników, nie

mogło przebiegać

bezkon- fliktowo.

Dziś

problem ten

nabrał zupełnie

innego znaczenia. Reformy stosunków go- spodarczych nie

są możliwe

bez "uwolnienia" pracowników. Wymuszony brak

*Doktor nauk ekonomicznych, Instytut Socjologii NAN Ukrainy, profesor Akademii Kijow-

sko-Mohylańskiej.Pierwodruk w "S: T-M-M" 2,2004: 156-167 i 1,2003: 109-124.

(2)

pracy (albo bezrobocie) na Ukrainie - towarzyszącyreformom rynkowym - stał się codziennością. Natomiast poszukiwania efektywnej strategii regulowania przezpaństwo sferązatrudnienia stajesięjednym znajważniejszychi najpilniej- szych problemów w kraju.

Nie mniej istotną kwestią związanązprzejściemdo gospodarki rynkowej jest segmentacja rynku pracy. Już dziśtrudpe dorozwiązania, a jutromogące okazać się nierozwiązalnymi, sąproblemy rozwarstwienia rynku pracy na produkcyjne

jądro iwarstwęperyferyjnych pracowników. Wystarczywspomnieć, żena war- stwy peryferyjne składa się cała armia niewykwalifikowanych pracowników,

niepełnosprawnych,kobiet zmałymi dziećmi, młodzieży.Jakpokazują doświad­

czenia innych krajów, segmentacja rynku pracy niesie w sobiepotężnyniszczy- cielskiładunek.

Mimo iż mieszkańcyUkrainy oczekiwali,że reformyprzyniosąpolepszenie sytuacji gospodarczej kraju, dla większości osób aktywnych zawodowo prze-

kształceniarynkowe zmieniły sięw klęskę: pensje obniżyły się,popyt na dobra konsumpcyjnespadł,a ryzyko utraty pracy - przeciwnie - wzrosło.Wymuszony brak pracy, całkowitylub częściowy, dotknąłkilku milionówpracującychUkra-

ińców. Do nichnależałobyjeszczedodaćkilka milionów osóbpozostającychna utrzymaniu innych osób i uzależnionych od ich zarobków. Segmentacja rynku pracy na Ukrainiestała sięfaktem.

W ostatnich latach w świadomości mieszkańców Ukrainy istnieje stałaten- dencja do zdecydowanie negatywnego oceniania zarówno ogólnej sytuacji go- spodarczej kraju, jak ijakościswojegowłasnego życia.Przede wszystkimzaś źle

oceniana jest sfera zatrudnienia. Krótki okres nadziei na polepszenie statusu ma- terialnego i społecznego szybko zastąpiła trzeźwa konstatacja nieokreśloności

sytuacji na rynku pracy i konieczności samodzielnego poszukiwania nowych

źródeł dochodów dla siebie i rodziny. Takrodziły sięmechanizmy samoorgani- zacji, a jednym z najbardziej efektywnych sposobówprzeżycia stała sięczasowa migracja za granicę.Jej rzeczywiste rozmiarynieznane, według różnychsza- cunków ekspertówprzywoływane są wielkościod 2 do 7 milionów naszych ro- daków, którzy ciężką i nie wymagającą kwalifikacji pracą zarabiająna siebie i swoją rodzinę.

Nasze dane opieramy na wynikach ogólnonarodowego monitoringu socjolo- gicznego zrealizowanego przez Instytut Socjologii Narodowej Akademii Nauk Ukrainy w ramach projektów "Ukraina na progu XXI wieku" (1994-2001) i "Społeczeństwo ukraińskie: monitoring zmian społecznych",który rozpoczął sięw 2002 roku1

ICorocznesondażeopiniispołecznej dotycząceaktualnych problemów rozwojuspołeczeństwa ukraińskiego byłyprzeprowadzane wkońcumaja - początkuczerwca 1994-2001 roku na jednej próbie, reprezentatywnej dla dorosłych mieszkańcówUkrainy(powyżej 17. rokużycia)i objęły

(3)

Postawy

mieszkańców

Ukrainy wobec migracji

Eksperci

twierdzą, że

od 1993 roku z

ukraińskiego

rynku pracy

"zginęło"

kil- ka milionów pracowników.

Część

z nich pracuje za

granicą, część przeszła

do szarej strefy zatrudnienia, wielu

wyemigrowało.

Najbardziej

pożądanymi

celami emigrantów

są:

Stany Zjednoczone, Kanada, Niemcy, Izrael. Jednak

najczęściej

ludzie w wieku produkcyjnym

wyjeżdżali

do Rosji.

Jakie

są dziś

postawy

mieszkańców

Ukrainy wobec migracji? Tych, którzy chcieliby

wyjechać, było w

2002 roku niemal trzykrotnie mniej

niż

tych, którzy zdecydowanie

chcą pozostać, chociaż

w 1994 roku proporcje te

wyglądały

ina- czej:

pragnących wyjechać było

równo czterokrotnie mniej.

Udział

tych, którzy chcieliby

opuścić

miejsce obecnego pobytu,

wzrósł

z 16,1% w roku 1994 do 19,3% w 2002 roku.

Równocześnie

odsetek osób, które nie

chcą się rozstać

ze

swoją małą ojczyzną, zmniejszył się

w tym okresie z 64,5 do 55,4. Grupa waha-

jących się wzrosła

z 18,8 do 25,2%. Ludzie ci jeszcze nie zdecydowali, co jest dla nich lepsze: wyjazd czy pozostanie.

W latach 1994-1998 podstawowym motywem ewentualnego wyjazdu

było

pragnienie polepszenia warunków

środowiska,

jakie

panują

w ich miejscu zamie- szkania, ocenianych przez respondentów jako szkodliwe dla ich

życia

i zdrowia.

Drugim pod

względem ważności

motywem dla respondentów przez wszystkie lata, kiedy prowadzono badanie,

było

pragnienie znalezienia nowego miejsca pracy. W

końcu

lat

dziewięćdziesiątych

pragnienie to

nasiliło się

do tego stopnia,

że

motyw pracy

determinował

wszystkie

pozostałe.

Liczba osób

przedsiębior­

czych, które nie

traciły

nadziei na znalezienie innej (lub w ogóle) pracy poza miejscem zamieszkania,

wzrósł

2,5-krotnie.

Migracyjne preferencje

układają się następująco.

Praktycznie co drugi re- spondent (48,8%)

oświadczył

w 2002 roku,

że

nigdy nie porzuci swojego domu i nie zamierza nigdzie

wyjeżdżać.

Pozostali respondenci w mniej

więcej

równych

wszystkie obwody kraju i Krym.Wielkośćpróby - 1810 osób.Każdyobwódreprezentowałalicz- ba respondentów proporcjonalna doliczebności dorosłej ludności.Próba byłareprezentatywna dla

dorosłej ludnościpodwzględemcechspołeczno-demograficznych (płeć,wiek,wykształcenie,na-

rodowość, miejsce zamieszkania - główne miasto obwodu, miasto,wieś). Błądnieprzekraczał

2,5%. Badania prowadzono pod naukowym kierunkiemWłodimiraM. Worony, zarealizacjęod- powiedzialni byli autorzy programubadańNatalia W. Panina i JewgenijI.Gołowacha.

Przy realizacji projektu"Społeczeństwo ukraińskie:monitoring zmianspołecznych"wykorzy- stanospecjalną próbę reprezentatywnądladorosłej ludnościUkrainypowyżej17 lat. Do próby we- szlidorośli mieszkańcywszystkich obwodów, Krymu i stolicy, proporcjonalnie doliczebnościmie-

szkańców. Każdyobwódreprezentowało główne miasto, miasto iwieśw odpowiednich propor- cjach, zgodnie z liczebnością mieszkańców. Próbę kwotową według płci,wieku iwykształcenia

budowano w trakcie w celuuniknięcia błędówpróby losowej. W lutym-marcu 2002 roku przeba- dano 1799 osóbwykorzystując sieć[ankieterów] IS NAN i firmy "SOCIS".

(4)

proporcjach

wskazują

na wybrane miejsce osiedlenia: inny region Ukrainy, inne

miejscew jej granicach (9,9%),Rosję

(10,5%) lub

daleką zagranicę

(10,3%). Mi- nimalny odsetek respondentów

chciałby emigrować

do republik

byłego

ZSRR, a

dziś

krajów Wspólnoty

Niepodległych Państw. Są

to

dosłownie

jednostki. Co

piąty

respondent do

dziś

nie

zdecydował, dokąd

uda

się

w poszukiwaniu lepsze- go

życia.

Ich plany migracyjne nie

sąjeszcze związane

z konkretnym miejscem na mapie.

Zauważmy, że

2,2-krotnie

wzrósł

odsetek potencjalnych emigrantów do kra- jów dalekiej zagranicy (z 4,6 w 1994 roku do 10,3 w 2002), a tych, których

drę­

czy niejasne i pozbawione konkretnego adresu pragnienie wyjazdu - 1,6-krotnie:

z 12,8% w 1994 do 19,9% w 2002 roku. Innymi

słowy, potencjał

emigracyjny kraju ma

tendencję zwyżkową.

Przypomnijmy,

że głównym

motywem potencjal- nej migracji jest

konieczność

znalezienia pracy.

Alternatywą

dla migracji lub, jak

sięją

inaczej nazywa, wyjazdu na pobyt sta-

ły,

jest czasowa migracja zarobkowa, której

doświadczyli członkowie

co

dziesią­

tej

ukraińskiej

rodziny (10,2%). Najbardziej atrakcyjne dla

migrujących

do pra- cy

Rosja i Polska, rzadziej Niemcy i Czechy. Ponad

połowa

zarobkowych mi- grantów, obywateli Ukrainy

znajdowała

tam

pracę

na zasadzie ustnej umowy z

pracodawcą,

bez formalnej umowy o

pracę.

Pozostali podpisywali

umowę

al- bo jeszcze na Ukrainie, albo w kraju, do którego

się

czasowo udawali. Wiele osób, które

już mają staż

pracy za

granicą,

wybiera

się

tam znowu do czasowej pracy w

ciągu najbliższego

roku.

Doświadczenie

pracy za

granicą mają częściej mieszkańcy

zachodnich obwo- dów Ukrainy (36,8%), rzadziej - wschodnich i centralnych (odpowiednio 26,4%

i 21,4%), najrzadziej

zaś

-

południowych

(15,4%). Migranci zarobkowi z zacho- dnich obwodów Ukrainy

częściej niż

gastarbeiterzy z innych regionów kraju ma-

ją doświadczeniaz

pracy w Polsce, Czechach,

Słowacji,

Hiszpanii i Portugalii.

Mieszkańcy

regionów centralnych i wschodnich kraju

częściej niż

inni pracu-

w Rosji i na

Białorusi. Mieszkańcy południowych

regionów, rzadziej

niż

inni

mieszkańcy

Ukrainy

wyjeżdżający

do pracy za

granicę,

zwykle

znajdują pracę

w Rosji, Niemczech, Polsce,

częściej też niż

inni

wyjeżdżają

do Turcji. Pracow- nicy z

południowych

obwodów

preferują

podpisywanie umowy o

pracę

na Ukra- inie albo w kraju, do którego

wyjeżdżają.

Gastarbeiterzy z zachodnich regionów zwykle

załatwiają

sobie

pracę

za

granicą

na podstawie ustnej umowy z praco-

dawcą już

na miejscu.

Podobną taktykę

stosowali

również

migranci z regionu centralnego. Preferencje

dotyczące

umów w stosunku do migrantów zarobko- wych ze wschodnich regionów

rozkładają się

równomiernie: pracowali oni w równych proporcjach na podstawie ustnej umowy, umowy o

pracę

podpisanej jeszcze na Ukrainie, a

także

podpisanej

już

w kraju docelowym.

Najwięcej

gastarbeiterów pochodzi z Kijowa: 15,1%

członków

rodzin ze sto-

licy ma za

sobą doświadczenie

czasowej pracy za

granicą. Mieszkańcy

niewiel-

(5)

kich miast

znajdują

sobie

pracę

za

granicą

nie tak

często

jak kijowianie, niemniej jednak

członkowie

11,4%

mieszkających

tu rodzin

już pracowało

czasowo za

granicą.

Nieco rzadziej

doświadczenie

pracy za

granicą

zdobyli

mieszkańcy

du-

żych

i bardzo

dużych

miast oraz wsi (odpowiednio 9,7 i 9% gospodarstw domo- wych).

Jednocześnie

w potokach migracji do pracy za

granicą

najbardziej liczni

mieszkańcy małych

miast (33% gospodarstw domowych) i wsi (28,0%). Z miast

powyżej

250 tys.

mieszkańców

rekrutuje

się

co trzeci uczestnik zagranicznego wyjazdu za

pracą

(31,9%). Natomiast

członkowie

rodzin ze stolicy kraju to 7,1 % liczby

migrujących

za

pracą

za

granicę

(zob. tabela 1). Oprócz

mieszkańców

sto- licy na zagranicznych rynkach pracy

są wyraźnie

widoczni

mieszkańcy

z obwo- dów: czerniowieckiego, iwanofrankowskiego, lwowskiego, i odeskiego (odpo- wiednio: 9,9; 6,6; 6,0 i 8,2).

Częściej niż

inni

wyjeżdżali

do czasowej pracy za

granicę

ludzie, którzy poziom

życia

swojej rodziny

określali

jako

średni

(67,2%), a

także uważający się

za biednych (23,9%).

Najwięcej chętnych

do pracy za

granicą

w

najbliższym

czasie jest w zacho- dniej

części

kraju (43,5%). Niemal dwukrotnie rzadziej

chęć

wyjazdu

deklarują mieszkańcy

regionów centralnych i wschodnich Ukrainy (odpowiednio 23,4 i 20,2%). Jeszcze rzadziej

szukać szczęścia

w poszukiwaniu pracy za

granicąpla­

nują

osoby z

południa

kraju.

Najczęściej planują

wyjazd w

najbliższym

czasie

mieszkańcy

obwodu iwanofrankowskiego, lwowskiego i tarnopolskiego (odpo- wiednio 10,5, 10,5 i 9,70/0 wszystkich potencjalnych migrantów).

Dość duże są

rezerwy ewentualnych gastarbeiterów w obwodzie donieckim i winnickim - 8,9 i 7,3% przewidywanego potoku migracji do pracy za

granicę

w 2002 roku.

Najczęściej planują

poszukiwanie pracy za

granicą mieszkańcy małych

miast Ukrainy: mieszka w nich czterech na

dziesięciu

potencjalnych migrantów. Nieco rzadziej i z

podobną częstotliwością planują zostać

gastarbeiterami

mieszkańcy dużych

i bardzo

dużych

miast. Najmniejszy

wkład

do potoku migracyjnego pla-

nują wnieść mieszkańcy

stolicy (zob. tabela 1).

W 2003 roku postanowili

szukać

pracy za

granicą

przede wszystkim ci, którzy

już skończyli

30 lat:

udział

osób w wieku 30-54 lat wynosi 58,9% poten- cjalnego potoku pracowników za

granicę. Dość dużo

jest

młodzieży

w wieku do 30 lat, która planuje

pracować

za

granicą

(38,7%).

Spośród

ludzi w wieku eme- rytalnym, jedynie pojedyncze osoby

odważają się

na

ekspedycję

za granice kra- ju (2,4%).

Mężczyźni częściej niż

kobiety

planują

w tym roku

wyjechać

do pra- cy za

granicę:

58,9 wobec 41,1 %. Za

granicę

do pracy

wybierają się

przede wszystkim osoby ze

średnim

lub

niepełnym średnim wykształceniem:

ich

udział

w ogólnej liczbie

chętnych

do wyjazdu wynosi odpowiednio 49,2% i 15,3%. Do nich planuje

dołączyć

16,9% osób ze

średnim

specjalistycznym

wykształceniem

i 12,1% - z

wyższym.

W 2003 roku

planują pracować

za

granicą

przede wszyst-

kim wykwalifikowani robotnicy (22,6%), osoby bez

stałej

pracy (13,7%), przed-

(6)

siębiorcy

zatrudnieni w

małych

firmach (8,1%), uczniowie i studenci (8,9%), a

także

technicy

(8,9%).

Poza nimi

podejmą próbę

znalezienia pracy za

granicą niepracujący

i

nieposiadający żadnych źródeł

dochodów (6,5%), a

także

zareje- strowani bezrobotni (4,8%).

Czasowej pracy za

granicą

planuje

szukać

6,1%

określających się

jako ludzie

średnio

zasobni, a

także

30% tych, którzy sami

określili się

jako biedni.

Spośród oceniających

materialny poziom

życia

swojej rodziny jako wysoki, wyjazd za granice do pracy planuje 4,8% respondentów, a

spośród określających

swój sta- tus materialny jako

nędzę

- tylko 3,2% uczestników

sondażu

(zob. tabela 1).

Tabelal.Rozkładrodzin migrantów zarobkowych i osóbplanującychwnajbliższymro- ku wyjazd zagranicędo pracy,wedługmiejsca zamieszkania i poziomużycia

w 2002 roku (w %)

Rozkładrodzin Rodziny, którychczłonkowie Osobyplanujące

migrantówwedług pracowali zagranicą wnajbliższymczasie

miejsca zamieszkania wyj azd do pracy

ipoziomużycia zagranicę

Region

Zachodni 36,8 43,5

Centralny 26,4 23,4

Południowy 15,4 12,9

Wschodni 21,4 20,2

Miejsce zamieszkania

Kijów 7,1 2,4

miasto ponad 250 tys. 31,9 29,8

małemiasto 33,0 39,5

wieś 28,0 28,2

Poziomżyciaw ocenie respondentów

O- ubogi l, l 1,6

l - ubogi 3,9 1,6

2 - biedny 11,1 9,7

3 - średni 12,8 20,2

4 - średni 32,2 33,9

5 - średni 30,0 26,6

6 - średni 5,0 1,6

7 - dostatni 2,8 4,8

8 - dostatni l, l -

9 - bogaty - -

10 - bogaty - -

(7)

Co czwartyspośródtych, którzyjużpracowali zagranicą, planuje w 2002 ro- ku ponowniewyjechaćtam do pracy. Podobny entuzjazm nie dotyczy innych na- szych rodaków: jedynie 4,8% respondentównieposiadającychstażupracy za gra-

nicą wyraziło chęćspróbowania swoichsiłna zagranicznych rynkach pracy.

Migranci zarobkowi na rynku pracy

Biografie zawodowe i pozycja na rodzimym rynku pracy migrantów bar- dzoróżne. Doświadczeniapracy zagranicą majązasobą szczęśliwiposiadacze

stałejpracy w ojczyźnie i osobypracującedorywczo, pozbawieni pracy obywa- tele, emeryci i gospodynie domowe. Spośródnich co czwarty podejmujepracę

nawłasnyrachunek lub jest przedstawicielem wolnego zawodu. Większośćjed- nak (70,8%) identyfikuje siebie jako pracownika najemnego. Tylko nieliczni mi- granci występują na rynku pracy jako pracodawcy, zatrudniający rodaków (5,8%).

Czteryspośród dziesięciuosób, którejuż pracowałyzagranicą,teraz nigdzie niepracują,co czwarty pracuje w sektorzepaństwowymlub prywatnym, co dzie-

siąty znalazł swoją niszęw małymlub średnimbiznesie, tylko nielicznipracują

w dużych finnach. Poziom kapitalizacji rodzimego rynku pracy jest więc na Ukrainie niewysoki.

Szansęna dorobienie mają tylko nieliczni obywatele Ukrainy. Czterech na

dziesięciurespondentów, którzy czasowo pracowali zagranicą,twierdzi,żew oj-

czyźnienie mająszansy na dorobienie, a co drugi z nichzauważa, że pewność

pracy na Ukrainie w ostatnich 12 miesiącach spadła (znacznie - 27,1 %, nie- znacznie - 21,5%). Większośćrespondentów (71,2%) w toku badania wskazy-

wałana brak przez ostatni rok dodatkowej pracy. Jedynie nielicznym naszym ro- dakomposzczęściło sięiznaleźlialternatywneźródłodochodów w sferzemałe­

go biznesu (6,2%), w ramach indywidualnej działalnościgospodarczej (4,9%), atakżew spółkachakcyjnychróżnegotypu. Dodatkowe dochody udaje sięuzy-

skać przeciętnemustatystycznemu obywatelowi Ukrainynajczęściejw sektorze prywatnym. Jedynie 3,1%byłychmigrantów pracuje na zasadziełączeniaobo-

wiązkóww sektorzepaństwowymlub komunalnym.

Zauważmyprzy okazji, żesytuacja na rodzimym rynku pracy w ocenie roda- ków, którzy nigdy nie pracowali za granicą, wyglądajeszcze bardziej pesymi- stycznie. Na brakmożliwościdorobienia narzeka co drugi, a na znaczny spadek

pewnościzatrudnienia w ojczyźnie ponad jedna trzecia respondentów (37,2%).

Pracy na zasadzie łączenia obowiązkóww ostatnim roku nie mogło znaleźć

85,7% obywateli nigdy niepracującychza granicami Ukrainy. Wśródnich prze-

ważają ci, którzy nazywająsiebie pracownikami najemnymi (83,5%), jednak znacznie lnniej jest tuzajmującychsię pracąnawłasnyrachunek i przedstawicie-

(8)

li wolnych zawodów (14,3% wobec 23,3%), a

zupełnie

niewielu - pracodawców,

wykorzystujących pracę najemną

innych.

Doświadczenia

zdobyte na zagranicznych rynkach pracy

niewątpliwie mają wpływ

na

ocenę

rodzimej sytuacji i

możliwości

zapewnienia

powracającym

miejsc pracy, zgodnych z ich wymaganiami -

niezbędnymi

i

zadowalającymi.

Oceniane

wszelkie parametry: stanowisko i

wysokość

zarobków, zakres pracy i jej sanitarno-higieniczne warunki, gwarancja pomocy socjalnej i ubezpieczenie od urazów i

nieszczęśliwych

wypadków, charakter stosunków z kierownictwem i kolegami z pracy. Jednak przede wszystkim oceniana jest ogólna sytuacja na rynku pracy: perspektywy znalezienia pracy,

odpowiadającej

oczekiwaniom szu-

kających,

ich kwalifikacjom i

zapewniającej wystarczający

zarobek.

Osiem na

dziesięć

osób

mających już doświadczenie

pracy za

granicą uważa, że

bardzo trudno jest

znaleźć pracę

dobrze

płatną, odpowiadającą

oczekiwaniom i kwalifikacjom.

Niełatwo też znaleźć pracę,

gdzie wymagane

konkretne kwa- lifikacje i która

byłaby

odpowiednio

opłacana, choć

ten wariant wspominany jest rzadziej - przez

sześciu

na

dziesięciu

respondentów.

Kłopoty

ze znalezieniem pracy niezgodnej z kwalifikacjami, lecz dobrze

płatnej

odnotowuje

około

60%

osób

mających doświadczenie

migracji za

pracą.

A co drugi

uważa, że

trudno jest

znaleźć jakąkolwiek pracę.

Niepracujący

nigdy za

granicą oceniają sytuację

na rynku pracy równie

źle:

trzy czwarte

uważa, że

znalezienie dobrze

płatnej

pracy, zgodnej z kwalifikacja- mi i oczekiwaniami jest bardzo trudne w ich miejscu zamieszkania. Co drugi twierdzi,

że

wcale nie jest

łatwiej znaleźć pracę zgodną

z kwalifikacjami, ale

sła­

bo

płatną.

Siedem na

dziesięć

osób pesymistycznie ocenia

możliwość

znalezie- nia pracy niezgodnej z kwalifikacjami, ale dobrze

płatnej.

A co druga osoba nie wierzy w znalezienie jakiejkolwiek pracy w swoim miejscu zamieszkania.

Obywatele Ukrainy

uważają, że

bezrobocie grozi przede wszystkim osobom w wieku przedemerytalnym (43,0%),

niepełnosprawnym

(34,5%), kobietom z

małymi dziećmi

(32%), ludziom, którzy

często chorują

(31,5%) i tym, którzy

źle pracują.

Co

piąty

(22,8%) respondent jest przekonany,

że

na bruku

może się

znaleźć każdy

obywatel Ukrainy zdolny do pracy.

Ci, którzy

pracę mają, są

z niej zwykle niezadowoleni.

Zupełnie

niezadowo- lonych z pracy

byłych

migrantów zarobkowych jest mniej - tylko co

dziesiąty

(10,2%), podczas gdy

wśród pozostałych

obywateli

zupełnie

niezadowolonych z pracy jest 16,5% respondentów. Zaprezentowane oceny

odzwierciedlają całość

sytuacji, w

szczegółach

nieco

się różnią.

I

choć są

to

różnice

niewielkie, jednak wiele

mówiące.

Ponad

połowa

uczestników badania (54,8%) twierdzi,

że

nie wy- konuje takiej pracy,

jaką chciałaby wykonywać.

W lepszej sytuacji

migranci zarobkowi: 26,8%

spośród

nich

stwierdziło, że

praca,

jaką mają,

to jest to, czego

potrzebują. Spośród

tych, którzy nie pracowali za

granicą,

twierdzi tak jedynie

18,9%. Niezrealizowana potrzeba pracy,

odpowiadającej

potrzebom pracowni-

(9)

ków, jest odczuwana niemal równie częstoprzez osoby, którejuż pracowałyza

granicą,i te, które stalepracujątylko na Ukrainie (odpowiednio 56,4% i 54,6%).

Jednakże wśródtych ostatnichbyło 2,6-krotniewięcej osób obojętnychwobec tego problemu (11,6% i 4,5%).

Zarówno emigranci zarobkowi, jak i ich rodacy, niewyjeżdżającyna zarobek za granicęrzadko zadowoleni ztreści pracy wykonywanej w swoim miejscu pracy, o czym świadczyco trzeci z nich, atakże tyle samo ich rodaków (trzech na dziesięciu),którzyprzeciwnego zdania (zob. tabela 2).

Tabela 2. Poziom zadowolenia z warunków pracy (w %)

Warunki pracy Pracujący kiedyśzagranicą Bezdoświadczeniapracy zagranicą

raczej nie- trudno raczej raczej trudno raczej

zadowoleni powiedzieć zadowoleni niezadowoleni powiedzieć zadowoleni

Zakres pracy 30,8 33,8 35,4 30,0 37,0 33,0

Stanowisko 26,0 29,1 44,9 29,7 29,5 40,8

Sanitamo- -higieniczne

warunki pracy 37,5 30,5 32,0 34,1 32,5 33,4

Stosunki

z kolegami 11,0 20,5 68,5 9,4 25,8 64,8

Stosunki

z kierownictwem 14,2 37,0 48,8 15,7 37,1 47,2

Ochrona przed urazami inieszcześliwymi

wypadkami 36,7 37,5 25,8 30,2 39,0 30,8

Pensja 56,3 24,2 19,5 67,0 20,7 12,3

Pomocspołeczna

i sfera socjalna

w miejscu pracy 55,1 33,9 11,0 60,3 29,9 9,8

Tych, którzy raczej dobrze oceniają swój status zawodowy, jestwśródmi- grantów 1,7 razy więcej niżniezadowolonych, podczas gdy wśród pracujących

na rodzimym rynku pracyudziałdobrze oceniających swoją pozycję zawodową

jest tylko o 1,4 razywięcej niżniezadowolonych z niej.

Największe niezadowolenie Ukraińców posiadających pracę budzązarobki,

jakośćpomocyspołecznejistopieńzabezpieczenia socjalnego. Dwie trzecie nie-

wyjeżdżającychna zarobek za granicę(67,0%) nie omieszkało zaprezentować

swoich negatywnych emocji w związkuzwysokościąekwiwalentupieniężnego

za swój wysiłek w pracy. Zauważmy, że ponad połowa pracującychza granicą

(10)

(56,3%)także wyraziłaniezadowolenie zwysokościotrzymywanych zarobków.

Niemal tyle samo z ich grupy (55,1%) negatywnie oceniło pomoc socjalną

w miejscu pracy. Audziałniezadowolonych z jej rozmiarów ijakości wśródpra-

cującychna rodzimym rynku jest jeszczewyższy- 60,3%.

I jedni, i drudzy najwyżej oceniają jakość kontaktów z kolegami z pracy i z kierownictwem.

Praca i

wykształcenie

w systemie

wartości

migrantów zarobkowych

Dobrobyt, co nie ulega wątpliwości,jest bardzo wysoko ceniony przez na- szych rodaków, jednak nie wyczerpuje długiejlistyróżnorakich wartości,kulty- wowanych w społeczeństwie ukraińskim. Ważna i bardzo ważnajest dla staty- stycznego mieszkańcaUkrainy ciekawa praca. Szczególnie wysoko cenią jąso- bie osoby, którejuż majązasobą doświadczeniepracy zagranicą:69,2%spośród

nich twierdzi, że taka praca jest bardzo ważna,a dodatkowo 22,5% - że raczej

ważna. Rzadkomożna wśródnich spotkaćludzi, którym jestobojętne,czy wy-

konują pracę ciekawączy nie (3,9%). Z tego grona 4,4% niemogło sięzdecydo-

wać,czyważnajest dla nich ciekawa praca.

Rodzimi wytwórcy i pracownicy sfery usługw kraju nie sąjużtak wymaga-

jący. Wśródnich częściej można spotkaćjednostki, którym jestobojętnelub ra- czej obojętne, jaką pracę wykonują(ogólnie 7,8%). A niemal codziesiąty(9,2%)

miał trudnościzokreśleniem,czyważnajest dla niego osobiścieciekawa praca.

Niemniej jednak zdecydowana większość pracowników na ukraińskimrynku pracy uważa posiadanie ciekawej pracy za bardzo ważne dla siebie (58,6%);

24,4% sądzi, żejest to dla nich raczej ważne.

Jednak obywateleukraińscychcielibymieć pracęnie tylko ciekawąizgodną

z ich oczekiwaniami i wymaganiami. Chcielibyteż pracowaćz oddaniem, ale ta- kamożliwośćnie jest dana wszystkim. Znamienne,że podobną gorliwośćwyka-

zujązarówno pracujący już za granicą,jak i osoby z rodzimego rynku pracy.

Oceny wyglądają następująco: czterech na dziesięciu uczestników sondażu

twierdzi,że sąpozbawienimożliwościoddaniasiępracy wpełni;trzech na dzie-

sięciujest wpełnizadowolonych z warunkówumożliwiającychimpilnąkapita-

listyczną pracęz jejwyniszczającymsystemem; codziesiątą osobę ominąłpatos wydajnej pracy, a copiątana pytanie o inicjatywęw pracy skierowanąna efek- tywny twórczywkładw jejpracę miała kłopotyzodpowiedzią.

Bezsporną wartościądla naszych rodaków jestmożliwośćpodnoszenia pozio- muwykształceniai ogólnie rozwoju intelektualnego. Wagętego dla siebie oso-

biściedostrzega niemal co drugi pytany (47,2%). Pracującyza granicąobywate- le Ukrainyrozumiejąznaczeniewykształceniadla rozwoju swojej kariery o wie- le bardziej: sześciu na dziesięciumigrantów uważapodnoszenie poziomu wy-

(11)

kształcenia

za istotny czynnik sukcesu na rynku pracy.

Mają

tego

świadomość

również

ci, którzy

szukają

swojej niszy w granicach kraju,

choć

w mniejszym stopniu (45,9%).

Wykształcenie

nabiera

dziś

dodatkowego znaczenia: wzmacnia

konkurencyjność

na rynku pracy,

zwiększa swobodę

wyboru strategii

życiowej,

wzmacnia

odporność

na niepowodzenia i

wiarę

w siebie.

Wybór strategii

życiowej

i etyka pracy w ocenach migrantów zarobkowych

Społeczeństwoukraińskie

trudno

nazwać opływającym

w dostatki. W poszu- kiwaniu metod

przeżycia

jego

członkowie wybierająróżne

strategie. O wyborze

decydują

liczne czynniki,

wśród

których system

wartości

zajmuje

ważne

miej- sce.

Według

co drugiego respondenta

niepracującego

za

granicą,

nasi rodacy,

żeby zarobić duże pieniądze, są

gotowi przede wszystkim

pracować

od rana do wieczora, nie

żałując sił

i czasu (52,6%).

Podejmą się każdej

pracy,

żeby

tylko

była

dobrze

płatna

(47,5%). Wreszcie,

gotowi

wyjechać

do innego kraju, gdzie

można zarobić więcej pieniędzy niż

w domu (45,8%). Priorytety tych, którzy pracowali za

granicą, są

inne.

Uważają

oni,

że

po to,

żeby zapewnić

so- bie i rodzinie dobrobyt ich rodacy raczej

wyjadą

do innego kraju (58,%).

Jeśli

jest to z

jakiejś

przyczyny

niemożliwe,

to,

według

nich,

będą

od rana do wieczo- ra

pracować

w rodzimym kraju, nie

żałując

siebie i

dając

z siebie wszystko (56,6%). Wreszcie, nie

będzie

dla nich

hańbą

jakakolwiek praca za

dobrą płacę

(52,7%).

Istnieje

zresztą,

jak

uważają mieszkańcy

Ukrainy,

dość

liczna grupa ludzi, którzy odrzucili zasady etyki pracy i

wyznają całkiem

inne

wartości.

Podobny

pogląd częściej wypowiadają

osoby

już pracujące

za

granicą:

1,5 raza

częściej uważają, że

dla

pieniędzy

rodacy

gotowi

porzucić każdy

zawód (34,6 wobec 23,5%), 1,3 razy -

działać

wbrew prawu (33,5 wobec 26,2%) i równie

często

-

oszukać

(26,4% wobec 21,0%). Jeszcze

częściej

(1,7-krotnie), jak

twierdzą

oso- by, które

pracowały

za

granicą, większość

naszych rodaków gotowa jest w pogo- ni za

pieniądzem porzucić

swoje dobre

imię

i

reputację porządnego człowieka

(20,9 wobec 12,6%) oraz, co gorsza, migranci

2,1 razy

częściej

przekonani o tym,

że duże pieniądze mogą skłonić

rodaków do

poświecenia

dobrych kontak- tów z bliskimi - rodzicami,

żoną/mężem, dziećmi

(17,6% wobec 8,4%). Tym bardziej, jak

twierdzą

imigranci, nasi rodacy nie

będą oszczędzać

swoich konku- rentów i gotowi

są pozbyć się

ich

siłą,

a w razie potrzeby nawet

zlikwidować

fi- zycznie. Taki scenariusz migranci zarobkowi

uważają

za realny 1,3 razy

częściej niż

ich rodacy

nieopuszczający

kraju w poszukiwaniu pracy (15,4 wobec 12,0%).

Najwidoczniej codzienne

doświadczenia

pracy za

granicą

nasycone

negatyw- nymi wzorcami

zachowań.

w pracy i w

życiu

w o wiele

większym

stopniu

aniże­

li rodzime.

(12)

Kończąc przegląd

opinii

społeczeństwa

na tak subtelny i

drażliwy

temat, jak

pieniądze

i

wartości społeczeństwa ukraińskiego, zauważmy, że

wszyscy nasi

współrodacy

- i

pracujący

za

granicą,

i ci, którzy w tym celu za

granicę

nie wy-

jeżdżali

- równie

często uważają, że złoty

cielec

może skłonić

nas do zgody na cokolwiek. Podobne zdanie

wyraża

wielu - czterech na

dziesięciu

respondentów.

I

pogląd

ten jest

poważnym

powodem do

rozmyślań.

I analizy. Na

zakończenie

proponujemy w ramach podnoszenia etycznego poziomu

społeczeństwa

wprowa- dzenie do obiegu krótkiej

uogólniającej fonnuły

GPO: gotów do pracy i oszustwa.

Stratyfikacja

społeczna według

poziomu i

jakości życia

w ocenie migrantów zarobkowych

Samoidentyfikacja materialno-statusowa migrantów

Swoją pozycję

na skali dostatku osoby

pracujące

za

granicą określają nastę­

pująco:

dwie trzecie ich liczby

uważa się

za

średnio

zasobnego, co czwarty za biednego, zasobnych i

żyjących

w

nędzy

jest znacznie mniej (odpowiednio 3,9 i 5,0%). Jednak samoocena

położenia

materialnego rodziny przez respondentów wskazuje na znaczne rozwarstwienie pod

względem majątkowym

najliczniejszej grupy

społecznej

"nowej klasy

średniej".

Co trzeci

wyjeżdżający

do pracy za

granicę

z grupy

"średniaków" żyje

na granicy ubóstwa i tylko 5%

zbliża się

do granic dostatku. Natomiast do warstwy

właściwej

"nowej klasy

średniej"

zalicza siebie trzech z

dziesięciu

respondentów

pracujących

za

granicą

(zob. tabela 3).

Tabela 3. Samoocena poziomu materialnego rodziny (w %)

Poziom materialny Wszyscy W tym:

rodziny w opinii mieszkańcy mający doświadczenie niemający doświadczenia

respondentów Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą

O-ubogi 2,4 1,1 2,6

1 - ubogi 3,2 3,9 3,2

2 - biedny 18,2 11,1 18,9

3 - biedny 22,8 12,8 23,9

4 - średni 26,6 32,2 25,9

5 - średni 22,0 30,0 21,1

6 - średni 3,7 5,0 3,6

7 - dostatni 0,9 2,8 0,7

8 - dostatni 0,1 l, l -

9 - bogaty - - -

10 - bogaty 0,1 - 0,1

Ogółem 100,0 100,0 100,0

(13)

Społeczna stratyfikacja pod względem poziomu życia migrantów zarobko- wychjest o wieległębsza. Samoocena poziomużyciaich rodzin ujawnia bardziej

nierównomiemą dystrybucjędóbr i dochodów.Wśródnich niewiele jest osóbży­

jącychdostatnio, 1,8 razy więcejbiednych w porównaniu z tymi, które pracowa-

łyzagranicą, choćosóbżyjącychwnędzyjest niemal tyle samo (5,8%). Ale "no- wa klasa średnia" występuje rzadziej (50,6 wobec 67,2%). I chociaż co drugi

spośródnich jest"średniakiem",to jednakśrodkowypoziom tej warstwy jest za-

uważalnie mniejszy (21,1 wobec 30,0%), audział osób, których dobrobytzbliża siędonajwyższego poziomu, jest mniejszy (3,5 wobec 5,0%). Samooceny mate- rialnego poziomu życiarespondentów należącychdo różnych warstw społecz­

nych dobrze korespondująz danymi otrzymanymi w sondażu.

Wielkość zarobków (stypendium, emerytury), dochód całkowity i wydatki

żywnościowe na członkarodziny były w ostatnim miesiącu wyższe w grupie osób pracującychza granicą(zob. tabela 4). Wyobrażenia respondentów o tym, przy jakich dochodach rodzinę można zaliczyć do żyjącej w nędzy, biedzie, na

średnimpoziomie, dostatnio lub bogato, mówiąo tym, że migranci zarobkowi

orientują sięraczej na wyższe standardy spożycianajedną osobęibieżący do- chód osobisty. Jeśliporównasięich realny dochódcałkowityz danymi zbudowa- nej przez nich skali dochodów dla różnychwarstw, to okaże się, że osoby, które

wyjechały do pracy za granicę, pod względemzadeklarowanych bieżącychdo- chodów znajdują sięznacznie bliżej "nowej biedy" niż "nowej klasy średniej".

Pozostali obywatele zaś, nie dysponujący doświadczeniem pracy zagranicznej, rozmiarami swoich dochodów zbliżają się raczej do biednych aniżeli żyjących

wnędzy. Tak czy owak, ani jedni, ani drudzy nieosiągająpoziomu dochodów ro- dzinśrednio zamożnych.

Czy dochody migrantów zarobkowychpozwalająim nażycienie w biedzie?

Dane tabeli 5 świadcząoczymś przeciwnym: 6,2% z nichżyje poniżej granicy ubóstwa, głodującalbo liczącnamiłosierdzie bliźnich,a 37,1 % zmuszonych jest do wydawania całościswoich dochodów na jedzenie, oszczędzającna wszyst- kim. Jedynie trzech nadziesięciu poinformowało, żeogólnie wystarcza im naży­

cie, a co piąty wskazał, że starcza mu na wszystkie potrzeby, jednak nie staćgo na oszczędzanie. W dostatku żyjejedynie 1,1% osób, które wyjechałydo pracy za granicę, a 5,6% oprócz kupna wszystkich potrzebnych rzeczymoże coś zao-

szczędzić.

W porównaniu z zarobkowymi migrantami pozostalimieszkańcyUkrainy ja-

wią sięjako biedacy: co dziesiąty w ostatnich dwóch-trzechmiesiącach głodo­

wał; 3,3% z nich, często w obliczu brakupieniędzyi czegokolwiek do jedzenia

byłozmuszonych dożebrania, a co drugimógłsobiepozwolićjedynie na zakup jedzenia. Co trzeci, nieuczestniczący w migracji zarobkowej, mógł zarobić

w swojej ojczyźnie na wszystko co niezbędne, jednak nie starczyło już na

oszczędności.

(14)

Tabela 4.Bieżące dochody i wydatki nażywność(w hrywnach)

Dochody i wydatki Wszyscy 'Wtym:

ludności mieszkańcy mający doświadczenie niemający doświadczenia

Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą

Pensja (stypendia, 207,7 302,0 197,7

emerytury) w ostatnim

miesiącu

Łącznydochód najedną 163,3 202,2 159,2

osobęw rodzinie w ostatnimmiesiącu

Wydatki na jedzenie 106,2 127,2 103,9

na jednegoczłonka

rodziny w ostatnim

miesiącu

Wydatki na jedzenie 275,4 316,2 271,3

dla jednegoczłonka

rodziny, które respondent

uznałbyza wystarczające Wielkość średniego miesięcznegodochodu na jednegoczłonkarodziny, przy którymrodzinę tę można uznaćza:

ubogą 96,4 94,2 96,7

biedną 178,3 180,4 178,0

średnią 415,7 486,0 408,0

dostatnią 1030,7 1420,9 981,7

bogatą 12701,4 18996,4 12092,8

W 2002 roku większość ukraińskichrodzinbyła zmuszona do ograniczenia konsumpcji podstawowych produktówżywnościowychi towarów pierwszej po- trzeby;mięsa,ryb, produktów mlecznych,tłuszczów,owoców,odzieży,lekarstw.

Rodziny migrantów zarobkowych cierpiałyz powodu niedostatku rzadziej.

Copiąta w ogóle nieprzeżyładeficytu dóbr pierwszej potrzeby. W przeciwień­

stwie do nich, gospodarstwa domowepozostałychobywateli Ukrainybyłyzmu- szone do funkcjonowania w warunkachciągłego oszczędzania,a ichczłonkowie

odmawiali sobie pełnowartościowegojedzenia, przyzwoitego ubrania i obuwia,

niezbędnych lekarstw i środków higieny, nie mówiąc już o płatnych usługach.

W tych rodzinach 1,3 razy częściej ograniczano spożycie mięsai wędlin (66,6 wobec 51,4%), 1,4 razy - ryb i owoców morza (55,8 wobec 40,3%), 1,8 razy- mleka (35,8 wobec 19,3%), 1,7 razy - owoców (42,5% i 36,5%). Członkowie

tych rodzin 1,1 razyczęściejodmawiali sobie kupnaodzieży(53,3 i 48,1),1,2 ra- zy - obuwia (55,8 i 46,4%), 1,4 -lekarstw (44,3 i 32,6%), 1,9 - środkówhigie-

(15)

ny (18,4 i 9,9%). I zaledwie w co ósmej rodzinie jejbudżet pozwalałfunkcjono-

waćbezkonieczności oszczędzania na produktach pierwszej potrzeby.

Tabela 5. Samoocena sytuacji materialnej rodzinywostatnich 2-3miesiącach(w %)

Sytuacja materialna Wszyscy Wtym:

rodziny w ocenie mieszkańcy mający doświadczenie niemający doświadczenia

respondentów Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą

Częstonie mamy 3,1 1,7 3,3

pieniędzyi jedzenia - żebrzemy

Nie wystarcza nam 9,8 4,5 10,4

jedzenia - głodujemy

Wystarcza tylko 49,8 37,1 51,2

na zakup jedzenia

Ogólnie wystarcza 23,4 30,3 22,6

nażycie

Wystarcza na wszystko, 11,6 19,7 10,7

ale nieodkładamy pieniądzy

Wystarcza na wszystko, 2,0 5,6 1,6

odkładamy pieniądze

Żyjemyw dostatku 0,3 l, l 0,2

Ogółem 100,0 100,0 100,0

Oprócz dochodów, jako wskaźnik położeniamaterialnego rodzinymoże słu­

żyć posiadanie nieruchomości i innych składników majątku. Niezależnie od ograniczonych możliwości budżeturodzinnego, migranci zarobkowi dokonują

zakupów różnychprzedmiotówużytkudomowego i robiąto znacząco częściej niżpozostali ich rodacy. 2,3 razyczęściej noszą modną odzież,2,5 razy - weszli w posiadanie komputera, 1,8 razy częściej dysponują sprzętemaudio i wideo.

Jedynymisprzętami,jakieposiadająwszyscy obywatele,niezależnieod tego, czy zdecydowalisięnamigrację zarobkową,czy nie, lodówki i pralki (zob. tabela 6). W pozostałych przypadkachmajątkowystatus migrantów zarobkowych jest nieporównanie wyższy, a zestaw przedmiotów codziennego użytku- bardziej

zróżnicowany. Wśródnich 1,6 razyczęściej spotkać możnakinomanów i 3,3 ra- zyczęściej właścicieli sprzętusportowego i turystycznego.

Należy sądzić, żegranica między "nową biedą" i tymi, którzy byli w stanie

choćby trochę przesunąć się do poziomu średniegodostatku, przechodzi tam, gdziekończy się oszczędzaniena produktach spożywczychi pojawiasię możli­

wość zakupu bardzo potrzebnych przedmiotów domowego użytku, a jeszcze bardziej nieoszczędzaniana odpoczynku. Na różnych "piętrach"warstwy śre-

(16)

dniej struktura wydatków bardzo się różni.Grupy o niskich dochodach częściej

niewykorzystująurlopu, poświęcając go na dodatkowąpracęlub spędzając go w domu, załatwiającprzy okazji rozmaite sprawy domowe.

Tabela 6. Składniki majątku rodziny (w %)

Składniki Wszyscy W tym:

majątku mieszkańcy mający doświadczenie niemający doświadczenia

Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą

Dacza 10,6 20,2 9,5

Ogródek przydomowy 37,9 47,8 36,8

Samochód osobowy 18,9 28,7 17,8

Kolorowy telewizor 74,9 79,2 74,4

Stare lub nowe meble 48,7 56,2 47,9

dobrejjakości

Księgozbiór (powyżej 20,5 30,3 19,4

100książek)

Sprzętstereofoniczny, wideo 20,0 33,2 18,5

Magnetofon, radio, 57,2 70,8 55,6

nagrywarka

Sprzętsportowy, turystyczny 4,2 11,2 3,4

Lodówka 90,1 90,4 90,1

Pralka 68,8 69,7 68,7

Maszyna do szycia 47,0 53,4 46,3

Modne ubrania 11,2 22,5 9,9

Komputer 4,8 10,7 4,2

Sprzęt myśliwski, wędkarski 10,4 16,9 8,6

Łódkamotorowa, kuter 1,0 2,8 0,8

Migranci zarobkowiwyróżniają sięnie tylkowyższymi bardziej zróżnicowa­

nym poziomem konsumpcji, również częścieji lepiej odpoczywają(zob. tabela 7).Udziałmigrantów zarobkowych, którzywyjeżdżająna urlop zagranicę,a tak-

że odpoczywających w krajowych kurortach dzięki skierowaniom na turnusy wypoczynkowe lub wczasy lecznicze jest 2,2-krotnie\\JryŻszy. Częściejodpoczy-

wająpoza miastem, na daczy i częściej odwiedzają też znajomych i rodzinę.

W odróżnieniuod nich pozostalimieszkańcyUkrainypozostajązwykle podczas urlopu w domu,wykorzystującten czas do załatwienia domowych spraw.

Zauważmy, że tak skromny poziom konsumpcji, jaki deklarująnasi respon- denci, nie sprzyja wykorzystaniu urlopu w sposób szczególnie atrakcyjny, tym bardziej poza miejscem zamieszkania. Gromadzić oszczędnościiżyćniczego so-

(17)

bie nieodmawiając możejedynie 6,7% migrantów zarobkowych i 1,8% pozosta-

łych obywateli Ukrainy. Na spędzenieurlopu w kurorcie bez skierowania lub wyjazd za granicę mogłosobiepozwolićodpowiednio 11,6% migrantów i 5,6%

pozostałych współobywateli, nigdy za granicą niepracujących. Można przypu-

szczać, że określona częśćuczestników sondażuuzyskuje dodatkowe, nieujaw- niane dochody.

Tabela 7. Sposóbspędzaniaurlopu lub wakacji wzeszłymroku (w %)

Jak Pan/ispędziliście Wszyscy W tym:

większą częśćurlopuj mieszkańcy mający doświadczenie niemającydoswiadczenia wakacji wzeszłymroku? Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą

Na wczasach ze skiero- 2,2 5,0 1,8

waniem (leczniczych, turystycznych itp.) na Ukrainie

W kurorcie na Ukrainie 5,5 8,8 5,1

bez skierowania

Zagranicą 0,7 2,8 0,5

Za miastem, na daczy 7,1 8,8 6,9

Odpoczywałem 7,0 10,5 6,6

u rodziny, znajomych

Robiłemzakupy,załat- 0,8 1,1 0,8

wiałemsprawy domowe

Spędziłemurlop w domu, 32,0 23,8 32,9

zajmowałem sięsprawami domowymi

Dodatkowopracowałem 4,3 5,0 4,2

Niemiałemurlopu 38,0 32,0 38,7

Inne 2,4 2,2 2,5

Ogółem 100,0 100,0 100,0

Bardzo często dla poprawy sytuacji materialnej rodzinymieszkańcyUkrainy

wykorzystują należącądo nich własność: ziemię, dom lub mieszkanie, samo- chód, komputer,bydło i maszyny rolnicze, rzadziej - akcje i inne papiery warto-

ściowe.Rodziny migrantów zarobkowychrobiąto 1,2 razyczęściej. Największe

dochody przynosi prywatne gospodarstwo. W porównaniu z innymi obywatela- mi Ukrainy migranci zarobkowi 2,3 razyczęściej wykorzystujądo celów zarob- kowych prywatne satnochody i 6,9 razyczęściej komputery.

Niemniej jednak podstawą dochodów rodzin jest pensja, otrzymywana w głównym miejscu pracy (57,2%), emerytury (44,5%), wpływy ze sprzedaży produkcji wewłasnymgospodarstwie (14,2%), ulgi i subsydia (11,6%). Odnotuj-

Cytaty

Powiązane dokumenty

Po zgodzie na zmianę tych poziomów, natychmiast w rogu widzianego obrazu pojawiły się identyfikatory (zdjęcia i imiona) trzech nadawców wiadomości, które Agent

Może warto wrócić do idei międzyszkolnych pracowni, przynajmniej dla uczniów chęt- nych do nauki.. „Kwarki”, zakopiańscy przedszkolacy, uczestnicy konkursów „First Step

Książka o mało znanym, niem al zapomnianym bojowniku i męczenniku Julianie M acieju Goslarze, książka, którą napisał w ybitny badacz naszych ruchów

Na podkreślenie zasługuje również to, że w tej publikacji znajdziemy wiele informacji dotyczących nie tylko dziejów parafii Lubla, ale także tych, które ukazują bardzo

In the present artiele the sensitivity of sewer systems to elimate change has been studied using a reservoir model and an existing precipitation record of Lelystad (15 years

taking to consideration the lack of helwan points and the presence of medium-sized flint artifacts, included among them el-Khiam, Jordan Valley and qaramelian

Okoliczno cio- wa szklana kolekcjonerska butelka informacyjna Okoliczno- ciowa szklana kolekcjo- nerska butelka informacyjna do cateringu Okoliczno- ciowa szklana

The purpose of this article is to highlight and analyze the notion of maternal iden- tity by (1) defi ning and separating such notions as “maternity”, “maternal sphere”,