Iryna Prybytkowa
Narodowa Akademia Nauk Ukrainy
MIGRANCI ZAROBKOWI W HIERARCHII
SPOŁECZNEJSPOŁECZEŃSTWAUKRAIŃSKIEGO:
STATUS,
WARTOŚCI,STRATEGIE
ŻYCIOWE,STYL I SPOSÓB
ŻYCIAJeszcze
całkiemniedawno, przed
pierestrojką,najmniejsza
choćbyaluzja do-
tycząca możliwości
(nie
mówiąc jużo
niemożliwości)istnienia rynku pracy w kraju
"zwycięskiegosocjalizmu", którego
największą zdobyczą byłowyelimi- nowanie bezrobocia,
mogła byćuznana za
buntowniczą.Poziom zatrudnienia,
zbliżony
do granic danych demograficznych (do
końcalat
osiemdziesiątych92,5%
mieszkańcówUkrainy w wieku produkcyjnym
pracowałolub
uczyło się) byłsztucznie podtrzymywany hipertroficznymi zastrzykami inwestycji w two- rzenie
wciążnowych miejsc pracy.
Pełne
zatrudnienie, w znaczeniu
przyjętymw naszym,
byłymsocjalistycznym kraju
doprowadziłodo
gwałtownego obniżenia wydajnościpracy,
ubezwłasnowolnienia kobiet, spadku
prestiżurodziny, pogorszenia
sięstanu zdrowia ludno-
ści
i wielu innych negatywnych skutków.
Działaniaw zakresie
zarządzaniaza- trudnieniem, jakie
miałymiejsce w ZSRR,
świadczyłyo tym,
żeutrzymywanie
pełnego
i
równoważącegopopyt i
podażna miejsca pracy zatrudnienia w syste- mie gospodarowania opartym na
nakładach, wiąże sięz
niekończącymi siępro- blemami.
Rozwiązaniekwestii
zrównoważeniazatrudnienia w warunkach regla- mentacji zgody na meldunek, braku rynku pracy, istotnych
różnicwarunków
życia w
różnychregionach i, wreszcie, strukturalnej
niemożliwościdostosowania pracy do nawyków i kwalifikacji pracowników, nie
mogło przebiegaćbezkon- fliktowo.
Dziś
problem ten
nabrał zupełnieinnego znaczenia. Reformy stosunków go- spodarczych nie
są możliwebez "uwolnienia" pracowników. Wymuszony brak
*Doktor nauk ekonomicznych, Instytut Socjologii NAN Ukrainy, profesor Akademii Kijow-
sko-Mohylańskiej.Pierwodruk w "S: T-M-M" 2,2004: 156-167 i 1,2003: 109-124.
pracy (albo bezrobocie) na Ukrainie - towarzyszącyreformom rynkowym - stał się codziennością. Natomiast poszukiwania efektywnej strategii regulowania przezpaństwo sferązatrudnienia stajesięjednym znajważniejszychi najpilniej- szych problemów w kraju.
Nie mniej istotną kwestią związanązprzejściemdo gospodarki rynkowej jest segmentacja rynku pracy. Już dziśtrudpe dorozwiązania, a jutromogące okazać się nierozwiązalnymi, sąproblemy rozwarstwienia rynku pracy na produkcyjne
jądro iwarstwęperyferyjnych pracowników. Wystarczywspomnieć, żena war- stwy peryferyjne składa się cała armia niewykwalifikowanych pracowników,
niepełnosprawnych,kobiet zmałymi dziećmi, młodzieży.Jakpokazują doświad
czenia innych krajów, segmentacja rynku pracy niesie w sobiepotężnyniszczy- cielskiładunek.
Mimo iż mieszkańcyUkrainy oczekiwali,że reformyprzyniosąpolepszenie sytuacji gospodarczej kraju, dla większości osób aktywnych zawodowo prze-
kształceniarynkowe zmieniły sięw klęskę: pensje obniżyły się,popyt na dobra konsumpcyjnespadł,a ryzyko utraty pracy - przeciwnie - wzrosło.Wymuszony brak pracy, całkowitylub częściowy, dotknąłkilku milionówpracującychUkra-
ińców. Do nichnależałobyjeszczedodaćkilka milionów osóbpozostającychna utrzymaniu innych osób i uzależnionych od ich zarobków. Segmentacja rynku pracy na Ukrainiestała sięfaktem.
W ostatnich latach w świadomości mieszkańców Ukrainy istnieje stałaten- dencja do zdecydowanie negatywnego oceniania zarówno ogólnej sytuacji go- spodarczej kraju, jak ijakościswojegowłasnego życia.Przede wszystkimzaś źle
oceniana jest sfera zatrudnienia. Krótki okres nadziei na polepszenie statusu ma- terialnego i społecznego szybko zastąpiła trzeźwa konstatacja nieokreśloności
sytuacji na rynku pracy i konieczności samodzielnego poszukiwania nowych
źródeł dochodów dla siebie i rodziny. Takrodziły sięmechanizmy samoorgani- zacji, a jednym z najbardziej efektywnych sposobówprzeżycia stała sięczasowa migracja za granicę.Jej rzeczywiste rozmiarysąnieznane, według różnychsza- cunków ekspertówprzywoływane są wielkościod 2 do 7 milionów naszych ro- daków, którzy ciężką i nie wymagającą kwalifikacji pracą zarabiająna siebie i swoją rodzinę.
Nasze dane opieramy na wynikach ogólnonarodowego monitoringu socjolo- gicznego zrealizowanego przez Instytut Socjologii Narodowej Akademii Nauk Ukrainy w ramach projektów "Ukraina na progu XXI wieku" (1994-2001) i "Społeczeństwo ukraińskie: monitoring zmian społecznych",który rozpoczął sięw 2002 roku1•
ICorocznesondażeopiniispołecznej dotycząceaktualnych problemów rozwojuspołeczeństwa ukraińskiego byłyprzeprowadzane wkońcumaja - początkuczerwca 1994-2001 roku na jednej próbie, reprezentatywnej dla dorosłych mieszkańcówUkrainy(powyżej 17. rokużycia)i objęły
Postawy
mieszkańcówUkrainy wobec migracji
Eksperci
twierdzą, żeod 1993 roku z
ukraińskiegorynku pracy
"zginęło"kil- ka milionów pracowników.
Częśćz nich pracuje za
granicą, część przeszłado szarej strefy zatrudnienia, wielu
wyemigrowało.Najbardziej
pożądanymicelami emigrantów
są:Stany Zjednoczone, Kanada, Niemcy, Izrael. Jednak
najczęściejludzie w wieku produkcyjnym
wyjeżdżalido Rosji.
Jakie
są dziśpostawy
mieszkańcówUkrainy wobec migracji? Tych, którzy chcieliby
wyjechać, było w2002 roku niemal trzykrotnie mniej
niżtych, którzy zdecydowanie
chcą pozostać, chociażw 1994 roku proporcje te
wyglądałyina- czej:
pragnących wyjechać byłorówno czterokrotnie mniej.
Udziałtych, którzy chcieliby
opuścićmiejsce obecnego pobytu,
wzrósłz 16,1% w roku 1994 do 19,3% w 2002 roku.
Równocześnieodsetek osób, które nie
chcą się rozstaćze
swoją małą ojczyzną, zmniejszył się
w tym okresie z 64,5 do 55,4. Grupa waha-
jących się wzrosła
z 18,8 do 25,2%. Ludzie ci jeszcze nie zdecydowali, co jest dla nich lepsze: wyjazd czy pozostanie.
W latach 1994-1998 podstawowym motywem ewentualnego wyjazdu
byłopragnienie polepszenia warunków
środowiska,jakie
panująw ich miejscu zamie- szkania, ocenianych przez respondentów jako szkodliwe dla ich
życiai zdrowia.
Drugim pod
względem ważnościmotywem dla respondentów przez wszystkie lata, kiedy prowadzono badanie,
byłopragnienie znalezienia nowego miejsca pracy. W
końculat
dziewięćdziesiątychpragnienie to
nasiliło siędo tego stopnia,
że
motyw pracy
determinowałwszystkie
pozostałe.Liczba osób
przedsiębiorczych, które nie
traciłynadziei na znalezienie innej (lub w ogóle) pracy poza miejscem zamieszkania,
wzrósł2,5-krotnie.
Migracyjne preferencje
układają się następująco.Praktycznie co drugi re- spondent (48,8%)
oświadczyłw 2002 roku,
żenigdy nie porzuci swojego domu i nie zamierza nigdzie
wyjeżdżać.Pozostali respondenci w mniej
więcejrównych
wszystkie obwody kraju i Krym.Wielkośćpróby - 1810 osób.Każdyobwódreprezentowałalicz- ba respondentów proporcjonalna doliczebności dorosłej ludności.Próba byłareprezentatywna dla
dorosłej ludnościpodwzględemcechspołeczno-demograficznych (płeć,wiek,wykształcenie,na-
rodowość, miejsce zamieszkania - główne miasto obwodu, miasto,wieś). Błądnieprzekraczał
2,5%. Badania prowadzono pod naukowym kierunkiemWłodimiraM. Worony, zarealizacjęod- powiedzialni byli autorzy programubadańNatalia W. Panina i JewgenijI.Gołowacha.
Przy realizacji projektu"Społeczeństwo ukraińskie:monitoring zmianspołecznych"wykorzy- stanospecjalną próbę reprezentatywnądladorosłej ludnościUkrainypowyżej17 lat. Do próby we- szlidorośli mieszkańcywszystkich obwodów, Krymu i stolicy, proporcjonalnie doliczebnościmie-
szkańców. Każdyobwódreprezentowało główne miasto, miasto iwieśw odpowiednich propor- cjach, zgodnie z liczebnością mieszkańców. Próbę kwotową według płci,wieku iwykształcenia
budowano w trakcie w celuuniknięcia błędówpróby losowej. W lutym-marcu 2002 roku przeba- dano 1799 osóbwykorzystując sieć[ankieterów] IS NAN i firmy "SOCIS".
proporcjach
wskazująna wybrane miejsce osiedlenia: inny region Ukrainy, inne
miejscew jej granicach (9,9%),Rosję(10,5%) lub
daleką zagranicę(10,3%). Mi- nimalny odsetek respondentów
chciałby emigrowaćdo republik
byłegoZSRR, a
dziśkrajów Wspólnoty
Niepodległych Państw. Sąto
dosłowniejednostki. Co
piąty
respondent do
dziśnie
zdecydował, dokąduda
sięw poszukiwaniu lepsze- go
życia.Ich plany migracyjne nie
sąjeszcze związanez konkretnym miejscem na mapie.
Zauważmy, że
2,2-krotnie
wzrósłodsetek potencjalnych emigrantów do kra- jów dalekiej zagranicy (z 4,6 w 1994 roku do 10,3 w 2002), a tych, których
dręczy niejasne i pozbawione konkretnego adresu pragnienie wyjazdu - 1,6-krotnie:
z 12,8% w 1994 do 19,9% w 2002 roku. Innymi
słowy, potencjałemigracyjny kraju ma
tendencję zwyżkową.Przypomnijmy,
że głównymmotywem potencjal- nej migracji jest
koniecznośćznalezienia pracy.
Alternatywą
dla migracji lub, jak
sięjąinaczej nazywa, wyjazdu na pobyt sta-
ły,
jest czasowa migracja zarobkowa, której
doświadczyli członkowieco
dziesiątej
ukraińskiejrodziny (10,2%). Najbardziej atrakcyjne dla
migrującychdo pra- cy
sąRosja i Polska, rzadziej Niemcy i Czechy. Ponad
połowazarobkowych mi- grantów, obywateli Ukrainy
znajdowałatam
pracęna zasadzie ustnej umowy z
pracodawcą,bez formalnej umowy o
pracę.Pozostali podpisywali
umowęal- bo jeszcze na Ukrainie, albo w kraju, do którego
sięczasowo udawali. Wiele osób, które
już mają stażpracy za
granicą,wybiera
siętam znowu do czasowej pracy w
ciągu najbliższegoroku.
Doświadczenie
pracy za
granicą mają częściej mieszkańcyzachodnich obwo- dów Ukrainy (36,8%), rzadziej - wschodnich i centralnych (odpowiednio 26,4%
i 21,4%), najrzadziej
zaś-
południowych(15,4%). Migranci zarobkowi z zacho- dnich obwodów Ukrainy
częściej niżgastarbeiterzy z innych regionów kraju ma-
ją doświadczeniaz
pracy w Polsce, Czechach,
Słowacji,Hiszpanii i Portugalii.
Mieszkańcy
regionów centralnych i wschodnich kraju
częściej niżinni pracu-
ją
w Rosji i na
Białorusi. Mieszkańcy południowychregionów, rzadziej
niżinni
mieszkańcy
Ukrainy
wyjeżdżającydo pracy za
granicę,zwykle
znajdują pracęw Rosji, Niemczech, Polsce,
częściej też niżinni
wyjeżdżajądo Turcji. Pracow- nicy z
południowychobwodów
preferująpodpisywanie umowy o
pracęna Ukra- inie albo w kraju, do którego
wyjeżdżają.Gastarbeiterzy z zachodnich regionów zwykle
załatwiająsobie
pracęza
granicąna podstawie ustnej umowy z praco-
dawcą już
na miejscu.
Podobną taktykęstosowali
równieżmigranci z regionu centralnego. Preferencje
dotycząceumów w stosunku do migrantów zarobko- wych ze wschodnich regionów
rozkładają sięrównomiernie: pracowali oni w równych proporcjach na podstawie ustnej umowy, umowy o
pracępodpisanej jeszcze na Ukrainie, a
takżepodpisanej
jużw kraju docelowym.
Najwięcej
gastarbeiterów pochodzi z Kijowa: 15,1%
członkówrodzin ze sto-
licy ma za
sobą doświadczenieczasowej pracy za
granicą. Mieszkańcyniewiel-
kich miast
znajdująsobie
pracęza
granicąnie tak
częstojak kijowianie, niemniej jednak
członkowie11,4%
mieszkającychtu rodzin
już pracowałoczasowo za
granicą.
Nieco rzadziej
doświadczeniepracy za
granicązdobyli
mieszkańcydu-
żych
i bardzo
dużychmiast oraz wsi (odpowiednio 9,7 i 9% gospodarstw domo- wych).
Jednocześnie
w potokach migracji do pracy za
granicąnajbardziej liczni
są mieszkańcy małychmiast (33% gospodarstw domowych) i wsi (28,0%). Z miast
powyżej
250 tys.
mieszkańcówrekrutuje
sięco trzeci uczestnik zagranicznego wyjazdu za
pracą(31,9%). Natomiast
członkowierodzin ze stolicy kraju to 7,1 % liczby
migrującychza
pracąza
granicę(zob. tabela 1). Oprócz
mieszkańcówsto- licy na zagranicznych rynkach pracy
są wyraźniewidoczni
mieszkańcyz obwo- dów: czerniowieckiego, iwanofrankowskiego, lwowskiego, i odeskiego (odpo- wiednio: 9,9; 6,6; 6,0 i 8,2).
Częściej niżinni
wyjeżdżalido czasowej pracy za
granicę
ludzie, którzy poziom
życiaswojej rodziny
określalijako
średni(67,2%), a
także uważający sięza biednych (23,9%).
Najwięcej chętnych
do pracy za
granicąw
najbliższymczasie jest w zacho- dniej
częścikraju (43,5%). Niemal dwukrotnie rzadziej
chęćwyjazdu
deklarują mieszkańcyregionów centralnych i wschodnich Ukrainy (odpowiednio 23,4 i 20,2%). Jeszcze rzadziej
szukać szczęściaw poszukiwaniu pracy za
granicąplanują
osoby z
południakraju.
Najczęściej planująwyjazd w
najbliższymczasie
mieszkańcy
obwodu iwanofrankowskiego, lwowskiego i tarnopolskiego (odpo- wiednio 10,5, 10,5 i 9,70/0 wszystkich potencjalnych migrantów).
Dość duże sąrezerwy ewentualnych gastarbeiterów w obwodzie donieckim i winnickim - 8,9 i 7,3% przewidywanego potoku migracji do pracy za
granicęw 2002 roku.
Najczęściej planują
poszukiwanie pracy za
granicą mieszkańcy małychmiast Ukrainy: mieszka w nich czterech na
dziesięciupotencjalnych migrantów. Nieco rzadziej i z
podobną częstotliwością planują zostaćgastarbeiterami
mieszkańcy dużychi bardzo
dużychmiast. Najmniejszy
wkładdo potoku migracyjnego pla-
nują wnieść mieszkańcy
stolicy (zob. tabela 1).
W 2003 roku postanowili
szukaćpracy za
granicąprzede wszystkim ci, którzy
już skończyli30 lat:
udziałosób w wieku 30-54 lat wynosi 58,9% poten- cjalnego potoku pracowników za
granicę. Dość dużojest
młodzieżyw wieku do 30 lat, która planuje
pracowaćza
granicą(38,7%).
Spośródludzi w wieku eme- rytalnym, jedynie pojedyncze osoby
odważają sięna
ekspedycjęza granice kra- ju (2,4%).
Mężczyźni częściej niżkobiety
planująw tym roku
wyjechaćdo pra- cy za
granicę:58,9 wobec 41,1 %. Za
granicędo pracy
wybierają sięprzede wszystkim osoby ze
średnimlub
niepełnym średnim wykształceniem:ich
udziałw ogólnej liczbie
chętnychdo wyjazdu wynosi odpowiednio 49,2% i 15,3%. Do nich planuje
dołączyć16,9% osób ze
średnimspecjalistycznym
wykształceniemi 12,1% - z
wyższym.W 2003 roku
planują pracowaćza
granicąprzede wszyst-
kim wykwalifikowani robotnicy (22,6%), osoby bez
stałejpracy (13,7%), przed-
siębiorcy
zatrudnieni w
małychfirmach (8,1%), uczniowie i studenci (8,9%), a
takżetechnicy
(8,9%).Poza nimi
podejmą próbęznalezienia pracy za
granicą niepracującyi
nieposiadający żadnych źródełdochodów (6,5%), a
takżezareje- strowani bezrobotni (4,8%).
Czasowej pracy za
granicąplanuje
szukać6,1%
określających sięjako ludzie
średnio
zasobni, a
także30% tych, którzy sami
określili sięjako biedni.
Spośród oceniającychmaterialny poziom
życiaswojej rodziny jako wysoki, wyjazd za granice do pracy planuje 4,8% respondentów, a
spośród określającychswój sta- tus materialny jako
nędzę- tylko 3,2% uczestników
sondażu(zob. tabela 1).
Tabelal.Rozkładrodzin migrantów zarobkowych i osóbplanującychwnajbliższymro- ku wyjazd zagranicędo pracy,wedługmiejsca zamieszkania i poziomużycia
w 2002 roku (w %)
Rozkładrodzin Rodziny, którychczłonkowie Osobyplanujące
migrantówwedług pracowali zagranicą wnajbliższymczasie
miejsca zamieszkania wyj azd do pracy
ipoziomużycia zagranicę
Region
Zachodni 36,8 43,5
Centralny 26,4 23,4
Południowy 15,4 12,9
Wschodni 21,4 20,2
Miejsce zamieszkania
Kijów 7,1 2,4
miasto ponad 250 tys. 31,9 29,8
małemiasto 33,0 39,5
wieś 28,0 28,2
Poziomżyciaw ocenie respondentów
O- ubogi l, l 1,6
l - ubogi 3,9 1,6
2 - biedny 11,1 9,7
3 - średni 12,8 20,2
4 - średni 32,2 33,9
5 - średni 30,0 26,6
6 - średni 5,0 1,6
7 - dostatni 2,8 4,8
8 - dostatni l, l -
9 - bogaty - -
10 - bogaty - -
Co czwartyspośródtych, którzyjużpracowali zagranicą, planuje w 2002 ro- ku ponowniewyjechaćtam do pracy. Podobny entuzjazm nie dotyczy innych na- szych rodaków: jedynie 4,8% respondentównieposiadającychstażupracy za gra-
nicą wyraziło chęćspróbowania swoichsiłna zagranicznych rynkach pracy.
Migranci zarobkowi na rynku pracy
Biografie zawodowe i pozycja na rodzimym rynku pracy migrantów sąbar- dzoróżne. Doświadczeniapracy zagranicą majązasobą szczęśliwiposiadacze
stałejpracy w ojczyźnie i osobypracującedorywczo, pozbawieni pracy obywa- tele, emeryci i gospodynie domowe. Spośródnich co czwarty podejmujepracę
nawłasnyrachunek lub jest przedstawicielem wolnego zawodu. Większośćjed- nak (70,8%) identyfikuje siebie jako pracownika najemnego. Tylko nieliczni mi- granci występują na rynku pracy jako pracodawcy, zatrudniający rodaków (5,8%).
Czteryspośród dziesięciuosób, którejuż pracowałyzagranicą,teraz nigdzie niepracują,co czwarty pracuje w sektorzepaństwowymlub prywatnym, co dzie-
siąty znalazł swoją niszęw małymlub średnimbiznesie, tylko nielicznipracują
w dużych finnach. Poziom kapitalizacji rodzimego rynku pracy jest więc na Ukrainie niewysoki.
Szansęna dorobienie mają tylko nieliczni obywatele Ukrainy. Czterech na
dziesięciurespondentów, którzy czasowo pracowali zagranicą,twierdzi,żew oj-
czyźnienie mająszansy na dorobienie, a co drugi z nichzauważa, że pewność
pracy na Ukrainie w ostatnich 12 miesiącach spadła (znacznie - 27,1 %, nie- znacznie - 21,5%). Większośćrespondentów (71,2%) w toku badania wskazy-
wałana brak przez ostatni rok dodatkowej pracy. Jedynie nielicznym naszym ro- dakomposzczęściło sięiznaleźlialternatywneźródłodochodów w sferzemałe
go biznesu (6,2%), w ramach indywidualnej działalnościgospodarczej (4,9%), atakżew spółkachakcyjnychróżnegotypu. Dodatkowe dochody udaje sięuzy-
skać przeciętnemustatystycznemu obywatelowi Ukrainynajczęściejw sektorze prywatnym. Jedynie 3,1%byłychmigrantów pracuje na zasadziełączeniaobo-
wiązkóww sektorzepaństwowymlub komunalnym.
Zauważmyprzy okazji, żesytuacja na rodzimym rynku pracy w ocenie roda- ków, którzy nigdy nie pracowali za granicą, wyglądajeszcze bardziej pesymi- stycznie. Na brakmożliwościdorobienia narzeka co drugi, a na znaczny spadek
pewnościzatrudnienia w ojczyźnie ponad jedna trzecia respondentów (37,2%).
Pracy na zasadzie łączenia obowiązkóww ostatnim roku nie mogło znaleźć
85,7% obywateli nigdy niepracującychza granicami Ukrainy. Wśródnich prze-
ważają ci, którzy nazywająsiebie pracownikami najemnymi (83,5%), jednak znacznie lnniej jest tuzajmującychsię pracąnawłasnyrachunek i przedstawicie-
li wolnych zawodów (14,3% wobec 23,3%), a
zupełnieniewielu - pracodawców,
wykorzystujących pracę najemną
innych.
Doświadczenia
zdobyte na zagranicznych rynkach pracy
niewątpliwie mają wpływna
ocenęrodzimej sytuacji i
możliwościzapewnienia
powracającymmiejsc pracy, zgodnych z ich wymaganiami -
niezbędnymii
zadowalającymi.Oceniane
sąwszelkie parametry: stanowisko i
wysokośćzarobków, zakres pracy i jej sanitarno-higieniczne warunki, gwarancja pomocy socjalnej i ubezpieczenie od urazów i
nieszczęśliwychwypadków, charakter stosunków z kierownictwem i kolegami z pracy. Jednak przede wszystkim oceniana jest ogólna sytuacja na rynku pracy: perspektywy znalezienia pracy,
odpowiadającejoczekiwaniom szu-
kających,
ich kwalifikacjom i
zapewniającej wystarczającyzarobek.
Osiem na
dziesięćosób
mających już doświadczeniepracy za
granicą uważa, żebardzo trudno jest
znaleźć pracędobrze
płatną, odpowiadającąoczekiwaniom i kwalifikacjom.
Niełatwo też znaleźć pracę,gdzie wymagane
sąkonkretne kwa- lifikacje i która
byłabyodpowiednio
opłacana, choćten wariant wspominany jest rzadziej - przez
sześciuna
dziesięciurespondentów.
Kłopotyze znalezieniem pracy niezgodnej z kwalifikacjami, lecz dobrze
płatnejodnotowuje
około60%
osób
mających doświadczeniemigracji za
pracą.A co drugi
uważa, żetrudno jest
znaleźć jakąkolwiek pracę.
Niepracujący
nigdy za
granicą oceniają sytuacjęna rynku pracy równie
źle:trzy czwarte
uważa, żeznalezienie dobrze
płatnejpracy, zgodnej z kwalifikacja- mi i oczekiwaniami jest bardzo trudne w ich miejscu zamieszkania. Co drugi twierdzi,
żewcale nie jest
łatwiej znaleźć pracę zgodnąz kwalifikacjami, ale
słabo
płatną.Siedem na
dziesięćosób pesymistycznie ocenia
możliwośćznalezie- nia pracy niezgodnej z kwalifikacjami, ale dobrze
płatnej.A co druga osoba nie wierzy w znalezienie jakiejkolwiek pracy w swoim miejscu zamieszkania.
Obywatele Ukrainy
uważają, żebezrobocie grozi przede wszystkim osobom w wieku przedemerytalnym (43,0%),
niepełnosprawnym(34,5%), kobietom z
małymi dziećmi(32%), ludziom, którzy
często chorują(31,5%) i tym, którzy
źle pracują.
Co
piąty(22,8%) respondent jest przekonany,
żena bruku
może sięznaleźć każdy
obywatel Ukrainy zdolny do pracy.
Ci, którzy
pracę mają, sąz niej zwykle niezadowoleni.
Zupełnieniezadowo- lonych z pracy
byłychmigrantów zarobkowych jest mniej - tylko co
dziesiąty(10,2%), podczas gdy
wśród pozostałychobywateli
zupełnieniezadowolonych z pracy jest 16,5% respondentów. Zaprezentowane oceny
odzwierciedlają całośćsytuacji, w
szczegółachnieco
się różnią.I
choć sąto
różniceniewielkie, jednak wiele
mówiące.Ponad
połowauczestników badania (54,8%) twierdzi,
żenie wy- konuje takiej pracy,
jaką chciałaby wykonywać.W lepszej sytuacji
sąmigranci zarobkowi: 26,8%
spośródnich
stwierdziło, żepraca,
jaką mają,to jest to, czego
potrzebują. Spośród
tych, którzy nie pracowali za
granicą,twierdzi tak jedynie
18,9%. Niezrealizowana potrzeba pracy,
odpowiadającejpotrzebom pracowni-
ków, jest odczuwana niemal równie częstoprzez osoby, którejuż pracowałyza
granicą,i te, które stalepracujątylko na Ukrainie (odpowiednio 56,4% i 54,6%).
Jednakże wśródtych ostatnichbyło 2,6-krotniewięcej osób obojętnychwobec tego problemu (11,6% i 4,5%).
Zarówno emigranci zarobkowi, jak i ich rodacy, niewyjeżdżającyna zarobek za granicęrzadko sązadowoleni ztreści pracy wykonywanej w swoim miejscu pracy, o czym świadczyco trzeci z nich, atakże tyle samo ich rodaków (trzech na dziesięciu),którzysąprzeciwnego zdania (zob. tabela 2).
Tabela 2. Poziom zadowolenia z warunków pracy (w %)
Warunki pracy Pracujący kiedyśzagranicą Bezdoświadczeniapracy zagranicą
raczej nie- trudno raczej raczej trudno raczej
zadowoleni powiedzieć zadowoleni niezadowoleni powiedzieć zadowoleni
Zakres pracy 30,8 33,8 35,4 30,0 37,0 33,0
Stanowisko 26,0 29,1 44,9 29,7 29,5 40,8
Sanitamo- -higieniczne
warunki pracy 37,5 30,5 32,0 34,1 32,5 33,4
Stosunki
z kolegami 11,0 20,5 68,5 9,4 25,8 64,8
Stosunki
z kierownictwem 14,2 37,0 48,8 15,7 37,1 47,2
Ochrona przed urazami inieszcześliwymi
wypadkami 36,7 37,5 25,8 30,2 39,0 30,8
Pensja 56,3 24,2 19,5 67,0 20,7 12,3
Pomocspołeczna
i sfera socjalna
w miejscu pracy 55,1 33,9 11,0 60,3 29,9 9,8
Tych, którzy raczej dobrze oceniają swój status zawodowy, jestwśródmi- grantów 1,7 razy więcej niżniezadowolonych, podczas gdy wśród pracujących
na rodzimym rynku pracyudziałdobrze oceniających swoją pozycję zawodową
jest tylko o 1,4 razywięcej niżniezadowolonych z niej.
Największe niezadowolenie Ukraińców posiadających pracę budzązarobki,
jakośćpomocyspołecznejistopieńzabezpieczenia socjalnego. Dwie trzecie nie-
wyjeżdżającychna zarobek za granicę(67,0%) nie omieszkało zaprezentować
swoich negatywnych emocji w związkuzwysokościąekwiwalentupieniężnego
za swój wysiłek w pracy. Zauważmy, że ponad połowa pracującychza granicą
(56,3%)także wyraziłaniezadowolenie zwysokościotrzymywanych zarobków.
Niemal tyle samo z ich grupy (55,1%) negatywnie oceniło pomoc socjalną
w miejscu pracy. Audziałniezadowolonych z jej rozmiarów ijakości wśródpra-
cującychna rodzimym rynku jest jeszczewyższy- 60,3%.
I jedni, i drudzy najwyżej oceniają jakość kontaktów z kolegami z pracy i z kierownictwem.
Praca i
wykształceniew systemie
wartościmigrantów zarobkowych
Dobrobyt, co nie ulega wątpliwości,jest bardzo wysoko ceniony przez na- szych rodaków, jednak nie wyczerpuje długiejlistyróżnorakich wartości,kulty- wowanych w społeczeństwie ukraińskim. Ważna i bardzo ważnajest dla staty- stycznego mieszkańcaUkrainy ciekawa praca. Szczególnie wysoko cenią jąso- bie osoby, którejuż majązasobą doświadczeniepracy zagranicą:69,2%spośród
nich twierdzi, że taka praca jest bardzo ważna,a dodatkowo 22,5% - że raczej
ważna. Rzadkomożna wśródnich spotkaćludzi, którym jestobojętne,czy wy-
konują pracę ciekawączy nie (3,9%). Z tego grona 4,4% niemogło sięzdecydo-
wać,czyważnajest dla nich ciekawa praca.
Rodzimi wytwórcy i pracownicy sfery usługw kraju nie sąjużtak wymaga-
jący. Wśródnich częściej można spotkaćjednostki, którym jestobojętnelub ra- czej obojętne, jaką pracę wykonują(ogólnie 7,8%). A niemal codziesiąty(9,2%)
miał trudnościzokreśleniem,czyważnajest dla niego osobiścieciekawa praca.
Niemniej jednak zdecydowana większość pracowników na ukraińskimrynku pracy uważa posiadanie ciekawej pracy za bardzo ważne dla siebie (58,6%);
24,4% sądzi, żejest to dla nich raczej ważne.
Jednak obywateleukraińscychcielibymieć pracęnie tylko ciekawąizgodną
z ich oczekiwaniami i wymaganiami. Chcielibyteż pracowaćz oddaniem, ale ta- kamożliwośćnie jest dana wszystkim. Znamienne,że podobną gorliwośćwyka-
zujązarówno pracujący już za granicą,jak i osoby z rodzimego rynku pracy.
Oceny wyglądają następująco: czterech na dziesięciu uczestników sondażu
twierdzi,że sąpozbawienimożliwościoddaniasiępracy wpełni;trzech na dzie-
sięciujest wpełnizadowolonych z warunkówumożliwiającychimpilnąkapita-
listyczną pracęz jejwyniszczającymsystemem; codziesiątą osobę ominąłpatos wydajnej pracy, a copiątana pytanie o inicjatywęw pracy skierowanąna efek- tywny twórczywkładw jejpracę miała kłopotyzodpowiedzią.
Bezsporną wartościądla naszych rodaków jestmożliwośćpodnoszenia pozio- muwykształceniai ogólnie rozwoju intelektualnego. Wagętego dla siebie oso-
biściedostrzega niemal co drugi pytany (47,2%). Pracującyza granicąobywate- le Ukrainyrozumiejąznaczeniewykształceniadla rozwoju swojej kariery o wie- le bardziej: sześciu na dziesięciumigrantów uważapodnoszenie poziomu wy-
kształcenia
za istotny czynnik sukcesu na rynku pracy.
Majątego
świadomośćrównież
ci, którzy
szukająswojej niszy w granicach kraju,
choćw mniejszym stopniu (45,9%).
Wykształcenienabiera
dziśdodatkowego znaczenia: wzmacnia
konkurencyjność
na rynku pracy,
zwiększa swobodęwyboru strategii
życiowej,wzmacnia
odpornośćna niepowodzenia i
wiaręw siebie.
Wybór strategii
życioweji etyka pracy w ocenach migrantów zarobkowych
Społeczeństwoukraińskie
trudno
nazwać opływającymw dostatki. W poszu- kiwaniu metod
przeżyciajego
członkowie wybierająróżnestrategie. O wyborze
decydują
liczne czynniki,
wśródktórych system
wartościzajmuje
ważnemiej- sce.
Wedługco drugiego respondenta
niepracującegoza
granicą,nasi rodacy,
żeby zarobić duże pieniądze, są
gotowi przede wszystkim
pracowaćod rana do wieczora, nie
żałując siłi czasu (52,6%).
Podejmą się każdejpracy,
żebytylko
była
dobrze
płatna(47,5%). Wreszcie,
sągotowi
wyjechaćdo innego kraju, gdzie
można zarobić więcej pieniędzy niżw domu (45,8%). Priorytety tych, którzy pracowali za
granicą, sąinne.
Uważająoni,
żepo to,
żeby zapewnićso- bie i rodzinie dobrobyt ich rodacy raczej
wyjadądo innego kraju (58,%).
Jeślijest to z
jakiejśprzyczyny
niemożliwe,to,
wedługnich,
będąod rana do wieczo- ra
pracowaćw rodzimym kraju, nie
żałującsiebie i
dającz siebie wszystko (56,6%). Wreszcie, nie
będziedla nich
hańbąjakakolwiek praca za
dobrą płacę(52,7%).
Istnieje
zresztą,jak
uważają mieszkańcyUkrainy,
dośćliczna grupa ludzi, którzy odrzucili zasady etyki pracy i
wyznają całkieminne
wartości.Podobny
pogląd częściej wypowiadają
osoby
już pracująceza
granicą:1,5 raza
częściej uważają, żedla
pieniędzyrodacy
sągotowi
porzucić każdyzawód (34,6 wobec 23,5%), 1,3 razy -
działaćwbrew prawu (33,5 wobec 26,2%) i równie
często-
oszukać
(26,4% wobec 21,0%). Jeszcze
częściej(1,7-krotnie), jak
twierdząoso- by, które
pracowałyza
granicą, większośćnaszych rodaków gotowa jest w pogo- ni za
pieniądzem porzucićswoje dobre
imięi
reputację porządnego człowieka(20,9 wobec 12,6%) oraz, co gorsza, migranci
są2,1 razy
częściejprzekonani o tym,
że duże pieniądze mogą skłonićrodaków do
poświeceniadobrych kontak- tów z bliskimi - rodzicami,
żoną/mężem, dziećmi(17,6% wobec 8,4%). Tym bardziej, jak
twierdząimigranci, nasi rodacy nie
będą oszczędzaćswoich konku- rentów i gotowi
są pozbyć sięich
siłą,a w razie potrzeby nawet
zlikwidowaćfi- zycznie. Taki scenariusz migranci zarobkowi
uważająza realny 1,3 razy
częściej niżich rodacy
nieopuszczającykraju w poszukiwaniu pracy (15,4 wobec 12,0%).
Najwidoczniej codzienne
doświadczeniapracy za
granicąnasycone
sąnegatyw- nymi wzorcami
zachowań.w pracy i w
życiuw o wiele
większymstopniu
aniżeli rodzime.
Kończąc przegląd
opinii
społeczeństwana tak subtelny i
drażliwytemat, jak
pieniądze
i
wartości społeczeństwa ukraińskiego, zauważmy, żewszyscy nasi
współrodacy
- i
pracującyza
granicą,i ci, którzy w tym celu za
granicęnie wy-
jeżdżali
- równie
często uważają, że złotycielec
może skłonićnas do zgody na cokolwiek. Podobne zdanie
wyrażawielu - czterech na
dziesięciurespondentów.
I
poglądten jest
poważnympowodem do
rozmyślań.I analizy. Na
zakończenieproponujemy w ramach podnoszenia etycznego poziomu
społeczeństwawprowa- dzenie do obiegu krótkiej
uogólniającej fonnułyGPO: gotów do pracy i oszustwa.
Stratyfikacja
społeczna wedługpoziomu i
jakości życiaw ocenie migrantów zarobkowych
Samoidentyfikacja materialno-statusowa migrantów
Swoją pozycję
na skali dostatku osoby
pracująceza
granicą określają następująco:
dwie trzecie ich liczby
uważa sięza
średniozasobnego, co czwarty za biednego, zasobnych i
żyjącychw
nędzyjest znacznie mniej (odpowiednio 3,9 i 5,0%). Jednak samoocena
położeniamaterialnego rodziny przez respondentów wskazuje na znaczne rozwarstwienie pod
względem majątkowymnajliczniejszej grupy
społecznej"nowej klasy
średniej".Co trzeci
wyjeżdżającydo pracy za
granicę
z grupy
"średniaków" żyjena granicy ubóstwa i tylko 5%
zbliża siędo granic dostatku. Natomiast do warstwy
właściwej"nowej klasy
średniej"zalicza siebie trzech z
dziesięciurespondentów
pracującychza
granicą(zob. tabela 3).
Tabela 3. Samoocena poziomu materialnego rodziny (w %)
Poziom materialny Wszyscy W tym:
rodziny w opinii mieszkańcy mający doświadczenie niemający doświadczenia
respondentów Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą
O-ubogi 2,4 1,1 2,6
1 - ubogi 3,2 3,9 3,2
2 - biedny 18,2 11,1 18,9
3 - biedny 22,8 12,8 23,9
4 - średni 26,6 32,2 25,9
5 - średni 22,0 30,0 21,1
6 - średni 3,7 5,0 3,6
7 - dostatni 0,9 2,8 0,7
8 - dostatni 0,1 l, l -
9 - bogaty - - -
10 - bogaty 0,1 - 0,1
Ogółem 100,0 100,0 100,0
Społeczna stratyfikacja pod względem poziomu życia migrantów zarobko- wychjest o wieległębsza. Samoocena poziomużyciaich rodzin ujawnia bardziej
nierównomiemą dystrybucjędóbr i dochodów.Wśródnich niewiele jest osóbży
jącychdostatnio, 1,8 razy więcejbiednych w porównaniu z tymi, które pracowa-
łyzagranicą, choćosóbżyjącychwnędzyjest niemal tyle samo (5,8%). Ale "no- wa klasa średnia" występuje rzadziej (50,6 wobec 67,2%). I chociaż co drugi
spośródnich jest"średniakiem",to jednakśrodkowypoziom tej warstwy jest za-
uważalnie mniejszy (21,1 wobec 30,0%), audział osób, których dobrobytzbliża siędonajwyższego poziomu, jest mniejszy (3,5 wobec 5,0%). Samooceny mate- rialnego poziomu życiarespondentów należącychdo różnych warstw społecz
nych dobrze korespondująz danymi otrzymanymi w sondażu.
Wielkość zarobków (stypendium, emerytury), dochód całkowity i wydatki
żywnościowe na członkarodziny były w ostatnim miesiącu wyższe w grupie osób pracującychza granicą(zob. tabela 4). Wyobrażenia respondentów o tym, przy jakich dochodach rodzinę można zaliczyć do żyjącej w nędzy, biedzie, na
średnimpoziomie, dostatnio lub bogato, mówiąo tym, że migranci zarobkowi
orientują sięraczej na wyższe standardy spożycianajedną osobęibieżący do- chód osobisty. Jeśliporównasięich realny dochódcałkowityz danymi zbudowa- nej przez nich skali dochodów dla różnychwarstw, to okaże się, że osoby, które
wyjechały do pracy za granicę, pod względemzadeklarowanych bieżącychdo- chodów znajdują sięznacznie bliżej "nowej biedy" niż "nowej klasy średniej".
Pozostali obywatele zaś, nie dysponujący doświadczeniem pracy zagranicznej, rozmiarami swoich dochodów zbliżają się raczej do biednych aniżeli żyjących
wnędzy. Tak czy owak, ani jedni, ani drudzy nieosiągająpoziomu dochodów ro- dzinśrednio zamożnych.
Czy dochody migrantów zarobkowychpozwalająim nażycienie w biedzie?
Dane tabeli 5 świadcząoczymś przeciwnym: 6,2% z nichżyje poniżej granicy ubóstwa, głodującalbo liczącnamiłosierdzie bliźnich,a 37,1 % zmuszonych jest do wydawania całościswoich dochodów na jedzenie, oszczędzającna wszyst- kim. Jedynie trzech nadziesięciu poinformowało, żeogólnie wystarcza im naży
cie, a co piąty wskazał, że starcza mu na wszystkie potrzeby, jednak nie staćgo na oszczędzanie. W dostatku żyjejedynie 1,1% osób, które wyjechałydo pracy za granicę, a 5,6% oprócz kupna wszystkich potrzebnych rzeczymoże coś zao-
szczędzić.
W porównaniu z zarobkowymi migrantami pozostalimieszkańcyUkrainy ja-
wią sięjako biedacy: co dziesiąty w ostatnich dwóch-trzechmiesiącach głodo
wał; 3,3% z nich, często w obliczu brakupieniędzyi czegokolwiek do jedzenia
byłozmuszonych dożebrania, a co drugimógłsobiepozwolićjedynie na zakup jedzenia. Co trzeci, nieuczestniczący w migracji zarobkowej, mógł zarobić
w swojej ojczyźnie na wszystko co niezbędne, jednak nie starczyło już na
oszczędności.
Tabela 4.Bieżące dochody i wydatki nażywność(w hrywnach)
Dochody i wydatki Wszyscy 'Wtym:
ludności mieszkańcy mający doświadczenie niemający doświadczenia
Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą
Pensja (stypendia, 207,7 302,0 197,7
emerytury) w ostatnim
miesiącu
Łącznydochód najedną 163,3 202,2 159,2
osobęw rodzinie w ostatnimmiesiącu
Wydatki na jedzenie 106,2 127,2 103,9
na jednegoczłonka
rodziny w ostatnim
miesiącu
Wydatki na jedzenie 275,4 316,2 271,3
dla jednegoczłonka
rodziny, które respondent
uznałbyza wystarczające Wielkość średniego miesięcznegodochodu na jednegoczłonkarodziny, przy którymrodzinę tę można uznaćza:
ubogą 96,4 94,2 96,7
biedną 178,3 180,4 178,0
średnią 415,7 486,0 408,0
dostatnią 1030,7 1420,9 981,7
bogatą 12701,4 18996,4 12092,8
W 2002 roku większość ukraińskichrodzinbyła zmuszona do ograniczenia konsumpcji podstawowych produktówżywnościowychi towarów pierwszej po- trzeby;mięsa,ryb, produktów mlecznych,tłuszczów,owoców,odzieży,lekarstw.
Rodziny migrantów zarobkowych cierpiałyz powodu niedostatku rzadziej.
Copiąta w ogóle nieprzeżyładeficytu dóbr pierwszej potrzeby. W przeciwień
stwie do nich, gospodarstwa domowepozostałychobywateli Ukrainybyłyzmu- szone do funkcjonowania w warunkachciągłego oszczędzania,a ichczłonkowie
odmawiali sobie pełnowartościowegojedzenia, przyzwoitego ubrania i obuwia,
niezbędnych lekarstw i środków higieny, nie mówiąc już o płatnych usługach.
W tych rodzinach 1,3 razy częściej ograniczano spożycie mięsai wędlin (66,6 wobec 51,4%), 1,4 razy - ryb i owoców morza (55,8 wobec 40,3%), 1,8 razy- mleka (35,8 wobec 19,3%), 1,7 razy - owoców (42,5% i 36,5%). Członkowie
tych rodzin 1,1 razyczęściejodmawiali sobie kupnaodzieży(53,3 i 48,1),1,2 ra- zy - obuwia (55,8 i 46,4%), 1,4 -lekarstw (44,3 i 32,6%), 1,9 - środkówhigie-
ny (18,4 i 9,9%). I zaledwie w co ósmej rodzinie jejbudżet pozwalałfunkcjono-
waćbezkonieczności oszczędzania na produktach pierwszej potrzeby.
Tabela 5. Samoocena sytuacji materialnej rodzinywostatnich 2-3miesiącach(w %)
Sytuacja materialna Wszyscy Wtym:
rodziny w ocenie mieszkańcy mający doświadczenie niemający doświadczenia
respondentów Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą
Częstonie mamy 3,1 1,7 3,3
pieniędzyi jedzenia - żebrzemy
Nie wystarcza nam 9,8 4,5 10,4
jedzenia - głodujemy
Wystarcza tylko 49,8 37,1 51,2
na zakup jedzenia
Ogólnie wystarcza 23,4 30,3 22,6
nażycie
Wystarcza na wszystko, 11,6 19,7 10,7
ale nieodkładamy pieniądzy
Wystarcza na wszystko, 2,0 5,6 1,6
odkładamy pieniądze
Żyjemyw dostatku 0,3 l, l 0,2
Ogółem 100,0 100,0 100,0
Oprócz dochodów, jako wskaźnik położeniamaterialnego rodzinymoże słu
żyć posiadanie nieruchomości i innych składników majątku. Niezależnie od ograniczonych możliwości budżeturodzinnego, migranci zarobkowi dokonują
zakupów różnychprzedmiotówużytkudomowego i robiąto znacząco częściej niżpozostali ich rodacy. 2,3 razyczęściej noszą modną odzież,2,5 razy - weszli w posiadanie komputera, 1,8 razy częściej dysponują sprzętemaudio i wideo.
Jedynymisprzętami,jakieposiadająwszyscy obywatele,niezależnieod tego, czy zdecydowalisięnamigrację zarobkową,czy nie, sąlodówki i pralki (zob. tabela 6). W pozostałych przypadkachmajątkowystatus migrantów zarobkowych jest nieporównanie wyższy, a zestaw przedmiotów codziennego użytku- bardziej
zróżnicowany. Wśródnich 1,6 razyczęściej spotkać możnakinomanów i 3,3 ra- zyczęściej właścicieli sprzętusportowego i turystycznego.
Należy sądzić, żegranica między "nową biedą" i tymi, którzy byli w stanie
choćby trochę przesunąć się do poziomu średniegodostatku, przechodzi tam, gdziekończy się oszczędzaniena produktach spożywczychi pojawiasię możli
wość zakupu bardzo potrzebnych przedmiotów domowego użytku, a jeszcze bardziej nieoszczędzaniana odpoczynku. Na różnych "piętrach"warstwy śre-
dniej struktura wydatków bardzo się różni.Grupy o niskich dochodach częściej
niewykorzystująurlopu, poświęcając go na dodatkowąpracęlub spędzając go w domu, załatwiającprzy okazji rozmaite sprawy domowe.
Tabela 6. Składniki majątku rodziny (w %)
Składniki Wszyscy W tym:
majątku mieszkańcy mający doświadczenie niemający doświadczenia
Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą
Dacza 10,6 20,2 9,5
Ogródek przydomowy 37,9 47,8 36,8
Samochód osobowy 18,9 28,7 17,8
Kolorowy telewizor 74,9 79,2 74,4
Stare lub nowe meble 48,7 56,2 47,9
dobrejjakości
Księgozbiór (powyżej 20,5 30,3 19,4
100książek)
Sprzętstereofoniczny, wideo 20,0 33,2 18,5
Magnetofon, radio, 57,2 70,8 55,6
nagrywarka
Sprzętsportowy, turystyczny 4,2 11,2 3,4
Lodówka 90,1 90,4 90,1
Pralka 68,8 69,7 68,7
Maszyna do szycia 47,0 53,4 46,3
Modne ubrania 11,2 22,5 9,9
Komputer 4,8 10,7 4,2
Sprzęt myśliwski, wędkarski 10,4 16,9 8,6
Łódkamotorowa, kuter 1,0 2,8 0,8
Migranci zarobkowiwyróżniają sięnie tylkowyższymi bardziej zróżnicowa
nym poziomem konsumpcji, również częścieji lepiej odpoczywają(zob. tabela 7).Udziałmigrantów zarobkowych, którzywyjeżdżająna urlop zagranicę,a tak-
że odpoczywających w krajowych kurortach dzięki skierowaniom na turnusy wypoczynkowe lub wczasy lecznicze jest 2,2-krotnie\\JryŻszy. Częściejodpoczy-
wająpoza miastem, na daczy i częściej odwiedzają też znajomych i rodzinę.
W odróżnieniuod nich pozostalimieszkańcyUkrainypozostajązwykle podczas urlopu w domu,wykorzystującten czas do załatwienia domowych spraw.
Zauważmy, że tak skromny poziom konsumpcji, jaki deklarująnasi respon- denci, nie sprzyja wykorzystaniu urlopu w sposób szczególnie atrakcyjny, tym bardziej poza miejscem zamieszkania. Gromadzić oszczędnościiżyćniczego so-
bie nieodmawiając możejedynie 6,7% migrantów zarobkowych i 1,8% pozosta-
łych obywateli Ukrainy. Na spędzenieurlopu w kurorcie bez skierowania lub wyjazd za granicę mogłosobiepozwolićodpowiednio 11,6% migrantów i 5,6%
pozostałych współobywateli, nigdy za granicą niepracujących. Można przypu-
szczać, że określona częśćuczestników sondażuuzyskuje dodatkowe, nieujaw- niane dochody.
Tabela 7. Sposóbspędzaniaurlopu lub wakacji wzeszłymroku (w %)
Jak Pan/ispędziliście Wszyscy W tym:
większą częśćurlopuj mieszkańcy mający doświadczenie niemającydoswiadczenia wakacji wzeszłymroku? Ukrainy pracy zagranicą pracy zagranicą
Na wczasach ze skiero- 2,2 5,0 1,8
waniem (leczniczych, turystycznych itp.) na Ukrainie
W kurorcie na Ukrainie 5,5 8,8 5,1
bez skierowania
Zagranicą 0,7 2,8 0,5
Za miastem, na daczy 7,1 8,8 6,9
Odpoczywałem 7,0 10,5 6,6
u rodziny, znajomych
Robiłemzakupy,załat- 0,8 1,1 0,8
wiałemsprawy domowe
Spędziłemurlop w domu, 32,0 23,8 32,9
zajmowałem sięsprawami domowymi
Dodatkowopracowałem 4,3 5,0 4,2
Niemiałemurlopu 38,0 32,0 38,7
Inne 2,4 2,2 2,5
Ogółem 100,0 100,0 100,0
Bardzo często dla poprawy sytuacji materialnej rodzinymieszkańcyUkrainy
wykorzystują należącądo nich własność: ziemię, dom lub mieszkanie, samo- chód, komputer,bydło i maszyny rolnicze, rzadziej - akcje i inne papiery warto-
ściowe.Rodziny migrantów zarobkowychrobiąto 1,2 razyczęściej. Największe
dochody przynosi prywatne gospodarstwo. W porównaniu z innymi obywatela- mi Ukrainy migranci zarobkowi 2,3 razyczęściej wykorzystujądo celów zarob- kowych prywatne satnochody i 6,9 razyczęściej komputery.
Niemniej jednak podstawą dochodów rodzin jest pensja, otrzymywana w głównym miejscu pracy (57,2%), emerytury (44,5%), wpływy ze sprzedaży produkcji wewłasnymgospodarstwie (14,2%), ulgi i subsydia (11,6%). Odnotuj-