• Nie Znaleziono Wyników

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza"

Copied!
46
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

(3)
(4)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

(5)

Skala X, skala Plancka Skala X, skala Plancka

Dla MS biegnące stałe sprzężenia

przecinają się w okolicy 10^15 GeV,

Grawitacja dołącza się przy około 10^19 GeV, gdy oddizaływanie grawitacyjne jest porównywalne z masą spoczynkową

(6)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

(7)

Problem skal (hierarchii) Problem skal (hierarchii)

Chcemy więc, żeby MS działał w dużych energiach, wtedy poprawka do

“drzewowej” masy Higgsa zależy także od parametru  i inne poprawki radiacyjne, np.

(8)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Problem skal (hierarchii) Problem skal (hierarchii)

Jeśli chcemy, aby teoria obowiązywała aż do 10^15 GeV, wtedy musimy mieć

gigantyczne kasowania między

poprawkami do masy wyższych rzędów oraz masą najniższego rzędu w celu

uzyskania masy cząstki Higgsa nie większej od 1 TeV (tablica)

Problem skal dotyczy zdecydowanej

większości modeli wielkiej unifikacji (GUT)

(9)

Model SU(5) Model SU(5)

24 bozony cechowania, dodatkowe ciężkie X,Y (razem 12 dodatkowych cząstek X,Y)

Leptony i kwarki wymieszane w multipletach, np.:

(10)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Kwantyzacja ładunku Kwantyzacja ładunku

Ponieważ foton jest jednym z bozonów cechowania SU(5), więc ładunek jest

generatorem grupy, a one bezśladowe, dlatego np.

(11)

Rozpad protonu Rozpad protonu

Nie ma zachowania liczb leptonowej i barionowej

Obecnie ograniczenie na czas życia > 10^33 lat

(12)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Inne rzadkie reakcje Inne rzadkie reakcje

leptokwarki

(13)

Inne modele typu GUT Inne modele typu GUT

Najprostszy SU(5) model wykluczony, możliwe ratowanie modelu np. przez

dołożenie cząstek o masach pośrednich (a najlepiej rzędu TeV)

Są więc oczywiście inne modele, np.

Model(e) o symetrii lewo prawej

Mają one szereg interesujących cech i są wdzięcznym “laboratorium” dla obliczeń i przewidywań teoretycznych

(14)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

(15)
(16)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

(17)
(18)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

(19)

Badanie nowego modelu Badanie nowego modelu

Poszukiwanie nowych zjawisk

Znalezienie ograniczeń na nowe parametry ze znanych procesów

(20)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Podwójnie naładowana cząstka Higgsa

proces łamie liczbę leptonową

(21)
(22)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Jak usunąć problem skal?

Jak usunąć problem skal?

Supersymetria

Dodatkowe wymiary

Technikolor

Modele z substrukturą

...

(23)

superpartnerzy superpartnerzy

Każda cząstka ma superpartnera

(24)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

MSSM (minimal supersymmetric MSSM (minimal supersymmetric

standard model) standard model)

Oparty o te samy grupy gauge co SM

Oczywiście L,R to nie skrętność

(25)

Fenomenologia MSSM Fenomenologia MSSM

W modelu mamy dwa dublety Higgsa (po to aby odtworzyć masy kwarków dolnych i górnych), które razem dają 3 neutralne i 2 naładowane cząstki Higgsa (dlaczego tyle? Można policzyć ilość stanów

swobodnych i odjąć te, które “dodają” się do masy bozonów masywnych)

Odpowiadają im higgsina

(26)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Fenomenologia MSSM Fenomenologia MSSM

Mieszania pól, np.

(27)

Kosztem nowej fenomenologii (ile cząstek możemy wyprodukować!) mamy bardzo dużo nowych parametrów (grubo ponad 100)

MSSM: ograniczamy się do zaledwie paru nowych parametrów, np. Tangens kąta

beta, który jest stosunkiem dwóch stałych próżniowych

(28)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Higgs w LHC Higgs w LHC

Otwarte szerokie okno na badanie parametrów MSSM w porównaniu z MS

(29)

Parzystość R Parzystość R

R=(-1)^(3B-3L+2S)

R=1 dla cząstek standardowych

R=-1 dla cząstek supersymetrycznych

Zachowanie parzystości: proton stabilny, cząstki SUSY produkowane parami,

najlżejsza LSP jest stabilna

(30)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Rozpad protonu

Rozpad protonu

(31)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Dodatkowe wymiary Dodatkowe wymiary

Wróćmy do stałej Plancka, która mówi o tym kiedy siły grawitacyjne stają się

znaczące

Jest tak dla ogromnych energii 10^19 GeV

Czy jest możliwe aby grawitacja była

istotna ciut ponad dostępne w tej chwili energie, 1 TeV

Okazuje się, że tak, jest tak w przypadku, gdy grawitony mogą propagować w

dodatkowych wymiarach

(32)

Dodatkowe wymiary

Czy jeśli jeszcze głębiej wejdziemy w mikroświat  nie okaże się, że „wypączkują“ wokół nas nowe  wymiary?

(33)

Cząstka bezmasowa w 5 wymiarach Cząstka bezmasowa w 5 wymiarach

Stąd wybiera się zazwyczaj metrykę z piątym wymiarem przestrzennym

Separacja funkcji jeśli

to:

Tzw. Kaluza-Klein mass tower

(34)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Jakie wartości mają m Jakie wartości mają m

nn

? ?

Wszystko zależy od warunków brzegowych

Ogólnie rozwiązania typu Ae^(ipy)+Be^(- ipy)

Zazwyczaj przyjmuje się fizyczny obszar typu compact (zwarty), np. 0<y<L,

wtedy pęd skwantowany, p=n/L, n=1,2,...

Dla takich warunków

m m

n n

=n/L =n/L

Masy duże, gdy L małe, pewnie ED tak małe, że masy tak duże, iż jeszcze

ich nie obserwujemy Dodatkowe wymiary mogą się także zwijać

i być w postaci np. n-torusa

(35)

Grawitacja w wielu wymiarach Grawitacja w wielu wymiarach

Masa Plancka rzędu 10^19 GeV

odpowiada wymiarowi ok. 10^(-35)m

Przypuśćmy jednak, że grawitacja “czuje”

ED, jak zmienia się wtedy wzór Newtona?

Powiedzmy, że r to skala w “naszych”

wymiarach, R odpowiada ED, oczywiście jeśli r>>R, to mamy klasyczna fizykę,

gdzie F jest odwrotnie proporcjonalne do kwadratu odległości

(36)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Grawitacja w wielu wymiarach Grawitacja w wielu wymiarach

Niech R będzie porównywalne (lub większe) od r, wtedy wszystkie wymiary są równouprawnione i z prawa Gaussa (przypomnijmy sobie jak możemy ze statycznego prawa Maxwella: całka po objętości z natężenia pola E równa gęstości, wyprowadzić

zależność E od r) będzie odwrotnie proporcjonalne do r^(2+n), gdzie n to ilość dodatkowych

wymiarów!

Jest tak ponieważ np. powierzchnia walca w 3+n wymiarach jest proporcjonalna do R^n r^2

W tej chwili prawo grawitacji zbadane do skal mikrometrów

(37)
(38)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Efektywna masa Plancka Efektywna masa Plancka

Chociażby analiza wymiarowa daje

Objętość dodatkowych wymiarów

3 wymiary przestrzenne 3+n

(39)

M M

**

rzędu TeV rzędu TeV

n=1, wtedy R=10^8 m (odległość

planetarna). Na takich odległościach prawo Newtona jest doskonale

sprawdzone (model wykluczony)

N=2, wtedy R=100 m: to się testuje

Jak wykryć ED w akceleratorach? Kolizja dwóch cząstek standardowych e+e-,

kwark-antykwark; oddziaływania

grawitonów bardzo słabe, część energii

(40)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

LHC: missing energy

LHC: missing energy

(41)

ILC ILC

(42)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

KK wieża mas w akceleratorze KK wieża mas w akceleratorze

mionowym

mionowym

(43)

Produkcja czarnych dziur Produkcja czarnych dziur

W skali Plancka (nowej!) rzędu TeV

grawitacja może wiązać obiekty, mogą też powstawać czarne dziury

LHC, m(BH)> 5 TeV (tzw. Mini czarne dziury), produkcja 1 BH/s (n>5)

Nieszkodliwe, szybko “parują”, czas życia

< 10^(-30) s

np. C.Sivaram,``Black Holes and the

(44)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Energie nawet 10^20 eV w atmosferze

(i nie ma czarnych dziur)

(45)

Ciemna materia Ciemna materia

Ciemna materia to mogą być stany wzbudzone w postaci energii w

dodatkowych wymiarach

(46)

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Dla dociekliwych, np.

Chris Quigg, “Unanswered Questions in the Electroweak Theory”,

e-Print: arXiv:0905.3187 [hep-ph]

Cytaty

Powiązane dokumenty

Monachijska Funkcjonalna Diagnostyka Rozwojowa, metoda Vojty, Structured Observation of Motor Performance (dalej: SOMP I), Alberta Infant Motor Scale (dalej: AIMS),

-obliczenie macierzy odległości między obiektami opisanymi zmiennymi tylko z jednej skali pomiaru lub z różnych skal pomiaru (rezultatem jest symetryczna macierz

Im bardziej zindy- widualizowany litologicznie jest typ skał brany za podstawę do ustalenia korelacji między modułem deformacji i prędkośCi fal mierzonych na

Podsumowując wyniki obu analiz czynnikowych, należy skonstatować, że trafność czynnikowa skal: Wy- magań Ilościowych, Kontroli w Pracy, Wsparcia Spo- łecznego, a 

42 km/s, lecz wobec jej ruchu obiegowego wokół Słońca wystarczy przy starcie z jej powierzchni w kierunku zgodnym z tym ruchem nadać obiektowi prędkość 16.7 km/s, by opuścił

Uwaga wiadomość powinna być wysłana z adresu pozwalającego na identyfikację nadawcy, informacja w temacie wiadomości:

Uwaga wiadomość powinna być wysłana z adresu pozwalającego na identyfikację nadawcy, informacja w temacie wiadomości:

Biorąc pod uwagę wartość ładunków czynnikowych - od rosnącej do malejącej - istotne dla czynnika pierwszego cechy to kolejno: wysokie poczucie wartości ,J a ” ,