• Nie Znaleziono Wyników

Modelowanie sygnałów i układów w dziedzinie częstotliwości

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Modelowanie sygnałów i układów w dziedzinie częstotliwości"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Uniwersytet Zielonogórski

Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Laboratorium techniki regulacji automatycznej

Modelowanie sygnałów i układów w dziedzinie częstotliwości

Cele ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawami analizy systemów środowiska Matlab.

Polecenia w środowisku Matlab

Zapoznać się z następującymi poleceniami w środowisku Matlab: laplace, char, eval, step, poly2sym, tfdata, vectorize, ode45, sim.

Jeśli jest to możliwe, użyj powyższych poleceń do implementacji rozwiązań poniższych zadań.

Zadania do wykonania w ramach listy:

1. Korzystając z obliczeń symbolicznych w środowisku Matlab, dla każdego z poniż- szych zadań

a) f (t) = tu(t)

b) f (t) = sin(ωt)u(t) dla ω = 0.5 c) f (t) = cos(ωt)u(t) dla ω = 0.5 d) f (t) = 8t2cos(3t + 45o)u(t)

e) f (t) = 8te−2tcos(3t + 45o)u(t) f) f (t) = e−0.5tsin(5t)u(t)

wyznacz: i) odpowiedź funkcji f (t) dla u(t) = 1, ii) transformatę Laplace’a funkcji f (t), ii) odpowiedź na skok jednostkowy wyznaczonej transformaty oraz iv) porów- naj na jednym wykresie uzyskane odpowiedzi. Dobierz odpowiednio wektor czasu t aby uzyskać przebieg z dobrą dokładnością.

2. Korzystając z obliczeń symbolicznych w środowisku Matlab, dla każdego z poniż- szych zadań

a) G(s) = 1

s + 1U (s) gdzie U (s) = 1 s b) G(s) = 0.341

0.423s2+ 0.5s + 0.001U (s) gdzie U (s) = 1 s c) G(s) = 10

s2+ 0.5s + 1U (s) gdzie U (s) = 1 s2 d) G(s) = 10

s2+ 2s + 10U (s) gdzie U (s) = ω

s + ω2 oraz ω = 0.5

wyznacz: i) odpowiedź układu na zadany sygnał wejściowy, ii) transformatę od- wrotną, iii) odpowiedź transformaty odwrotnej na zadany sygnał wejściowy oraz iv) porównaj na jednym wykresie uzyskane odpowiedzi. Dobierz odpowiednio wektor czasu t aby uzyskać przebieg z dobrą dokładnością.

3. Dla każdego z poniższych zadań

1

(2)

a) dy(t)

dt + y(t) = 1 b) 2d2y(t)

dt2 + 3dy(t)

dt + 2y(t) = 10 c) d3y(t)

dt3 + 5d2y(t)

dt2 + 7dy(t)

dt + y(t) = 10 d) d2y(t)

dt2 + 2y(t) = 10

e)

2d2x(t)

dt2 + 2dy(t)

dt + 3x(t) = 1 10d2y(t)

dt2 + 3dx(t)

dt + y(t) = 1

wyznacz: i) transfromatę Laplace’a, ii) odpowiedź uzyskanej transformaty na skok jednostkowy, iii) rozwiązanie powyższych równań z zastosowaniem funkcji ode45 oraz iv) porównaj na jednym wykresie uzyskane odpowiedzi. Dobierz odpowied- nio wektor czasu t aby uzyskać przebieg z dobrą dokładnością. Przyjmij wszystkie warunki początkowe równe zero.

4. Cukrzyca jest chorobą, która dotyka coraz większą liczbę osób, stając się niemal epidemią i dotyka prawie 3% ogólnoświatowej populacji ludzkości. Równanie róż- niczkowe, które modeluje dynamikę przyrostu liczby cukrzyków na poniższą postać

dC(t)

dt = −(λ + µ + δ + γ + ν)C(t) + λN (t) (1) dN (t)

dt = −(ν − δ)C(t) + µN (t) + I(t) (2)

gdzie: warunki początkowe to C(0) = 47000500 i N (0) = 61100500, ν = δ = 0.05/rok, µ = 0.02/rok, γ = 0.08/rok, λ = 0.7/rok. Rozwiąż równania różniczkowe z zastosowaniem programu Simulink. Jako sygnał wejściowy przyjmij I(t) = 6 × 106. Jako wygnał wyjściowy N (t). Dobierz odpowiednio wektor czasu t aby uzyskać przebieg z dobrą dokładnością.

5. W układzie lewitacji magnetycznej, element metalowy jest utrzymywany w powie- trzu poniżej elektromagnesu. Odległość pomiędzy elementem metalowym a elektro- magnesem jest opisana poniższym nieliniowym równaniem różniczkowym

md2H(t)

dt2 = mg − k I(t)2

H(t)2 (3)

gdzie: warunki początkowe to H(0) = 1, ˙H(0) = 1, m = 2[kg], g = 9.81m/s2, k = 0.5. Rozwiąż równianie różniczkowe z zastosowaniem programu Simulink. Jako sygnał wejściowy przyjmij I(t) = 2[A]. Jako wygnał wyjściowy H(t). Dobierz odpo- wiednio wektor czasu t aby uzyskać przebieg z dobrą dokładnością.

6. Szeregowy układ RLC można opisać następującym równaniem różniczkowym:

LCd2vc(t)

dt + RCdvc(t)

dt + vc(t) = v(t) (4)

gdzie: warunki początkowe to vc(0) = 1, ˙vc(0) = 0, R = 2[Ω], L = 0.00001[H], C = 0.001[F ]. Rozwiąż równianie różniczkowe z zastosowaniem programu Simulink. Jako sygnał wejściowy przyjmij v(t) = 10 sin(314t+45o)[V ]. Jako wygnał wyjściowy vc(t).

Dobierz odpowiednio wektor czasu t aby uzyskać przebieg z dobrą dokładnością.

2

(3)

7. Pewien układ składający się z masy, tłumika oraz trzech sprężyn można opisać następującym układem równań różniczkowych

md2x1(t)

dt2 + b1dx1(t)

dt + (k2+ k1) x1(t) − k2x2(t) = F (t) (5) b2dx2(t)

dt + (k2+ k3) x2(t) − k2x1(t) = 0 (6) gdzie: warunki początkowe to x1(0) = 0, ˙x1(0) = 0, ˙x2(0) = 0, ˙x2(0) = 0, m = 1000[kg], b1 = b2 = 50[N s/m], k1 = 150[N/m], k2 = 100[N/m], k3 = 75[N/m].

Rozwiąż równania różniczkowe z zastosowaniem programu Simulink. Jako sygnał wejściowy przyjmij F (t) = 200[N ]. Jako wygnał wyjściowy x1(t) oraz x2(t). Dobierz odpowiednio wektor czasu t aby uzyskać przebieg z dobrą dokładnością.

8. Pewien układ składający się z wirujących mas, sprężyny oraz dwóch tłumików można opisać następującym układem równań różniczkowych

J1d2θ1(t)

dt2 + D11(t)

dt + Kθ1(t) − Kθ2(t) = T (t) (7) J2d2θ2(t)

dt2 + D21(t)

dt + Kθ2(t) − Kθ1(t) = 0 (8) gdzie: warunki początkowe to θ1(0) = 0, ˙θ1(0) = 0, ˙θ2(0) = 0, ˙θ2(0) = 0, J1 = 5kg − m2, J2 = 10kg −m2, D1 = 50N −ms/rad, D2 = 100N −ms/rad, K = 30N −m/rad.

Rozwiąż równania różniczkowe z zastosowaniem programu Simulink. Jako sygnał wejściowy przyjmij T (t) = 2[rad]. Jako wygnał wyjściowy θ1(t) oraz θ2(t). Dobierz odpowiednio wektor czasu t aby uzyskać przebieg z dobrą dokładnością.

3

Cytaty

Powiązane dokumenty

Oznacza to, że prąd płynący w obwodzie jest zawsze mniejszy od I = V/R, lecz dąży do tej wartości, gdy t dąży do nieskończoności (rys. gdyby prąd płynący w obwodzie

Metodę przewidywań możemy stosować w przypadku równań o stałych współczynnikach, gdy wyraz wolny ma jedną z postaci przedstawionych w kolumnie 2 tabeli zamieszczonej w

Podobnie jak w przypadku równań pierwszego i drugiego rzędu, rozwiązywanie równania liniowego niejednorodnego rzędu n-tego polega na wyznaczeniu CORJ, a następnie zastosowaniu

Jeżeli dodatkowo są liniowo niezależne (tworzą układ fundamentalny rozwiązań), to ich kombinacja liniowa jest rozwiązaniem ogólnym układu równań.. Układy

Dla wyznaczenia wartości rozwiązania w punktach odległych od punktu startowego wykorzystuje się procedurę iteracyjną, w której wielokrotnie wykorzystuje się tę samą

Warunki wystarczające na to by suma szeregu Fouriera była równa funkcji, na podstawie której szereg został skonstruowany, nazywane są warunkami Dirichleta..

nazywamy okrąg styczny do krzywej w tym punkcie, leżący po tej samej stronie co krzywa i mający promień równy promieniowi

Zanim przejdziemy do dalszej części wykładu przypomnijmy, że jedynymi zbiorami spój- nymi na prostej R są: zbiór pusty, zbiory jednoelementowe i dowolne przedziały.. Jest