• Nie Znaleziono Wyników

Badania histochemiczne enzymów hydrolitycznych w komórkach wątroby chomika syryjskiego (Mesocricetus auratus) - Biblioteka UMCS

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Badania histochemiczne enzymów hydrolitycznych w komórkach wątroby chomika syryjskiego (Mesocricetus auratus) - Biblioteka UMCS"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

U N I V E R S I T A T I S MARIAE C U R I E - S К Ł O D O W S К A LUBLIN —POLONIA

VOL. XXI, 8 SECTIO D 1966

Katedra i Zakład Histologii i Embriologii. Wydział Lekarski.

Akademia Medyczna w Lublinie Kierownik: prof, dr med. Stanisław Grzycki

Irena KRÔLIKOWSK A-PRAS AŁ

Badania histochemiczne enzymów hydrolitycznych w komórkach wątroby chomika syryjskiego (Mesocricetus auratus)

Histochemical Investigations of Hydrolytic Enzymes in the Liver of the Syrian Hamster (Mesocricetus auratus)

Wpływ cholamidu na niektóre enzymy hydrolityczne w zdrowej (nie zmienionej chorobowo) tkance wątrobowej chomika syryjskiego był przez nas poddany histo- chemicznej analizie. Cholamid (Polfa), hydroxymethylamidum acidi nicotinici, lek powszechnie używany w stanach chorobowych wątroby, oprócz działania żółcio- pędnego ma wpływ na komórki miąższu wątrobowego (2).

Do badań użyto 14 dziesięciomiesięcznych samców chomików syryjskich (Me­ socricetus auratus) wagi ca 150 g. Zwierzęta przetrzymywano w jednakowych wa­

runkach otoczenia i żywiono dietą: wafle i mleko. Podzielono je na 2 grupy:

kontrolną (5 szt.) i doświadczalną (9 szt.), która otrzymała z pokarmem cholamid w dawce po 0,025 g dziennie przez 2 miesiące. Wycinki pobierano zawsze z pra­ wego płata wątroby między godziną 10 a 11 przed południem, jedne utrwalano w płynie Bakera w temp. 4°C w czasie 24 godz., a drugie w płynie Carnoy w ciągu 3 godz. Pierwsze krajano na mikrotomie mrożeniowym, a następnie poddawano inkubacji. Fosfatazy kwaśną i zasadową (Fk, Fz) wykrywano wg metody G o- moriego stosując różne optimum pH (1). Odczyn na adenozynotrójfosfatazę (ATP-aza) wykonywano posługując się metodą Wachsteina i Meisela (7), natomiast aktywność pirofosfatazy tiaminowej (TPP-aza) wykrywano wg No vi- koffa i Goldfischera (6). Skrawki utrwalone w płynie Carnoy barwiono

hematoksyliną i eozyną.

BADANIA WŁASNE

Obserwując na preparatach barwionych hematoksyliną i eozyną ko­

mórki wątrobowe chomików, którym podawano cholamid przez okres

2 miesięcy, nie stwierdzono w nich zmian morfotycznych. Natomiast

badania histochemiczne enzymów hydrolitycznych (Fz, Fk, ATP-aza,

TPP-aza) w komórkach wątrobowych zwierząt doświadczalnych po-

(2)

90

Irena Królikowska-Prasał

zwoliły zauważyć w porównaniu z wątrobą kontrolną niewielkie zmiany w umiejscowieniu i aktywności enzymów.

1. Fosfataza kwaśna (Fk)

Fosfataza kwaśna w komórkach wątrobowych chomików kontrolnych występowała w postaci cytoplazmatycznych ziarnistości (lizosomów) wzdłuż kanalików żółciowych oraz w pobliżu jądra. Wyraźną aktywność Fk obserwowano również w komórkach Browicza-Kupffera. W komór­

kach wątrobowych zwierząt doświadczalnych umiejscowienie Fk nie ule­

gało wyraźnym zmianom, natomiast widoczny był wzrost jej aktywności szczególnie w pobliżu kanalików żółciowych. Na niektórych preparatach obserwowano nieswoisty odczyn na błonach jądrowych (ryc. 1).

2. Fosfataza zasadowa (Fz)

W’ wątrobie zwierząt kontrolnych odczyn na Fz występował w ścia­

nach naczyń krwionośnych oraz w ścianach kanalików żółciowych śród- zrazikowych. Natomiast w cytoplazmie komórek odczyn był bardzo słaby, brak odczynu w jądrach. U zwierząt doświadczalnych nie obser­

wowano zarówno widocznych zmian aktywności Fz, jak i jej rozmie­

szczenia w obrębie zrazika (ryc. 2).

3. Adenozynotrójfosfataza (ATP-aza)

W komórkach wątrobowych zwierząt kontrolnych odczyn na ATP-azę występował przede wszystkim w ściankach kanalików żółciowych. Jądra komórkowe nie wykazywały żadnego odczynu (ryc. 3). U zwierząt do­

świadczalnych nie obserwowano zmian zarówno w umiejscowieniu, jak i aktywności tego enzymu. Najbardziej intensywne odczyny występowały w ściankach kanalików żółciowych.

4. Pirofosfataza tiaminowa (TPP-aza)

U zwierząt kontrolnych odczyn aktywności TPP-azy obserwowany był przede wszystkim w ściankach kanalików żółciowych, natomiast w środkowej części cytoplazmy komórki odczyn był bardzo słaby (ryc. 4).

Wzrost aktywności TPP-azy obserwowano u zwierząt doświadczalnych w cytoplazmie komórek wątrobowych oraz w ściankach kanalików.

OMÓWIENIE WYNIKÓW

Warchoł (8) badając zmiany histochemiczne komórek wątrobowych po podwiązaniu wspólnego przewodu żółciowego, obserwuje intensywny odczyn na Fk i Fz, częściowo na dehydrogenazę mlekową. Ziarna bogate w Fk zostają przesuwane na obwód komórki w pobliżu kanalików żółcio­

wych. Najwyraźniejsze zmiany obserwowano w komórkach leżących na

obwodzie zrazika, słabsze w pobliżu żyły środkowej.

(3)

N о V i к o f f (4, 5) wykazuje wzrost stężenia Fk po podwiązaniu przewodu żółciowego w komórkach wątrobowych. Miętkiewski i wsp. (3) przeprowadzając badania histochemiczne nad wpływem insu­

liny na komórki wątrobowe w przebiegu marskości wątroby, wskazują na zwiększenie aktywności Fz, dehydrogenazy kwasu mlekowego, bur­

sztynowego i glikozo-6-fosforanu. Obserwują również wzrost aktywności Fk i przypuszczają, że dochodzi do pęcznienia i pękania osłonek lizo- somów.

W naszych doświadczeniach nad wpływem cholamidu na zachowanie się enzymów hydrolitycznych w nie zmienionej chorobowo tkance wą­

trobowej chomika nie zauważono żadnych zmian strukturalnych. Aktyw­

ność Fz i ATP-azy nie wykazała różnic zarówno pod względem stężenia odczynu, jak i umiejscowienia. Niewielkie zmiany zauważono w przy­

padku aktywności Fk i TPP-azy, która wzrastała w pobliżu kanalików żółciowych. Nie należy sądzić, że są to zaburzenia w metabolizmie we­

wnątrzkomórkowym, lecz chwilowy stan komórki wywołany dodatko­

wymi czynnikami (cholamid), działającymi przez dłuższy okres czasu na ustrój. Zwiększenie stężenia Fk i TPP-azy w pobliżu kanalików żółcio­

wych może wskazywać na rolę tych enzymów w wydzielaniu żółci.

Na podstawie przeprowadzonych obserwacji należy sądzić, że:

1. Aktywność Fz i ATP-azy nie ulega żadnym zmianom i to zarówno pod względem umiejscowienia, jak i stężenia tych enzymów.

2. Obserwowany, nieznaczny wzrost aktywności Fk i TPP-azy w po­

bliżu kanalików żółciowych związany jest prawdopodobnie z udziałem tych enzymów w procesie wydzielniczym komórki.

PIŚMIENNICTWO

1. Gomor i C.; Microscopic Histochemistry, The University of Chicago Press, (Chicago) 1953.

2. Łogucki S.: Spostrzeżenia kliniczne nad cholamidem. Biul. Infor. Centr.

Żarz. Aptek 8, 175—179, 1958.

3. Miętkiewski K., Kopaczyk F., Warchoł J.: Folia Morph. 14, 357—374, 1964.

4. N о Vi к o f fA. В.: Lysosomes and Related Particles, [in] ’’The Cell”, ed. Brachet J; Mirsky A. E. Academic Press, New York 2, 423—488, 1961.

5. Novik off A. B„ Essner E.: Am. J. Med., 29, 102—131, 1960.

6. Novik off A. B., Goldfischer S.: Proc. Natl. Acad. Sei., 47, 802—810, 1961.

7. Wachstein M., Meisel E.: Am. J. Clin. Path., 27, 12—23, 1957.

®. Warchoł J. B.: Folia Histochem. Cytochem. 1, 235—245, 1963.

Pracę otrzymano 15 III 1966.

(4)

92

Irena Królikowska-Prasał OBJAŚNIENIA RYCIN

Rys. 1. Aktywność fosfatazy kwaśnej w komórkach wątrobowych chomika po podaniu cholamidu. Metoda Gomoriego. Mikroskop Lumipan C. Zeiss (Jena), oku­ lar 15 X, obiektyw 40 X.

Rys. 2. Odczyn fosfatazy zasadowej w wątrobie zwierząt kontrolnych. Metoda Gomoriego. Mikroskop Lumipan C. Zeiss (Jena), okular 15X, obiektyw 40X.

Rys. 3. Odczyn ATP-azy w wątrobie zwierząt kontrolnych. Metoda Wachstein i Meisel. Mikroskop Lumipan C. Zeiss (Jena), okular 15 X, obiektyw 60 X.

Rys. 4. Odczyn TPP-azy w zrazikach wątrobowych zwierząt kontrolnych. Me­

toda Novikoffa i Goldfischera. Mikroskop Lumipan C. Zeiss (Jena), okular 15 X, obiektyw 60 X.

Гистохимические исследования гидролазов в клетках печени хомяка

Резюме

Исследована активность гидролитических энзимов (кислая фос­

фатаза, щелочная фосфатаза, тиаминовая пирофосфатаза, АТФ-аза) в клетках печени хомяка. Контрольные животные получали голя- мид каждые два месяца в дозе 0,025 г на день.

Опыты показали, что под влиянием голямида активность кислой фосфатазы и тиаминовой пирофосфатазы увеличивается. Активность остальных энзимов не меняется.

Рис. 1. Активность кислой фосфатазы в клетках печени хомяка, получив­ шего голямид. Метод Гомори. Микроскоп Люмипан Цейс (Иена), объектив 40 X, окуляр 15 X. Микрофото Practina Fx.

Рис. 2. Активность щелочной фосфатазы в клетках печени хомяка. Метод Гомори. Микроскоп Люмипан Цейс (Иена), объектив 40 X, окуляр 15X. Микро­ фото Practina Fx.

Рис. 3. Активность АТФ-азы в клетках печени хомяка. Метод Вахстейна и Мейселя. Микроскоп Люмипан Цейс (Иена), объектив 60 X, окуляр 15 X. Ми­ крофото Practina Fx.

Рис. 4. Активность тиаминовой пирофосфатазы в дольках печени хомяка.

Метод Новикова и Гольдфишера. Микроскоп Люмипан Цейс (Иена), объектив 60X, окуляр 15 X. Микрофото Practina Fx.

Histochemical Investigations of Hydrolytic Enzymes in the Liver of the Syrian Hamster (Mesocricetus auratus)

Summary

The author describes the behaviour of hydrolytic enzymes (acid

phosphatase, alkaline phosphatase, ATPase and TPPase) in the liver

cells of the Syrian hamster after the animals were orally given cholamid

in a daily dose of 0.025 g. for 2 months.

(5)

Histochemical investigations did not reveal any changes in the localization and activity of alkaline phosphatase and ATPase in the liver cells of those animals. However, a slight increase in the activity of acid phosphatase and TPPase was observed in the vicinity of the bile ca- nalicules.

Fig. 1. Acid phosphatase reaction in the liver cells of the hamster follow­ ing the oral administration of cholamid to the animals. Gomori method. Microscope Lumipan C. Zeiss (Jena): ocular 15 X, objective 40 X.

Fig. 2. Alkaline phosphatase activity in control material. Gomori method.

Microscope Lumipan C. Zeiss (Jena), ocular 15X, objective 40 X.

Fig. 3. ATPase in the hepatic lobule of the control animals. Wachstein and Meisel method. Microscope Lumipan C. Zeiss (Jena), ocular 15 X, objective 60 X.

Fig. 4. TPPase in the hepatic lobule of the control animals. Novikoff and Gold- fischer method. Microscope Lumipan C. Zeiss (Jena), ocular 15 X, objective 60X.

Papier druk. sat. Ill kl. 80 g. Format 70 X 100 Druku str. 5 + 1 tab.

Annales UMCS Lublin 1966 LZGraf. im. PKWN, Lublin, Unicka 4 Zam. 2020. 24.V.67 800 + 60 egz. C-3 Manuskrypt otrzymano 24.V.67 Druk ukończono 20.Ш.68

(6)
(7)

Irena Królikowska-Prasał

(8)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Chcąc jednak przekonać się czy otrzymany wynik jest specyficzny należało naprzód zablokować grupy SH, działając na skrawki mikrotomowe po odparafinowaniu roztworem kwasu mono-

Zastosowanie odczynów histochemicznych na potas wg metody Marża (1934), na wapń wg metody von Koss a (1901), na żelazo wg metody podanej przez Bagińskiego (1951)

ffusion layer (as a consequence of whirts in the solution during the maximum) and subsequent equalization of concentrations £91 It is not out of considerations that Cr(ll) formed

The mean number of central and lateral nucleoli in one nucleus of the liver parenchymal celi is 1.29 and does not change during the hamster’s life... The sum of the volumes of

The rapid decrease of the volume of the liver parenchyma celi in the golden hamster during the first days of starvation is a phenomenon analo- gous to the shrinking of the size of

The aim of the present paper is a comparison of the effect of the toxohormone discharged by the malignant melonoma tumor in vivo and that isolated from melonoma tumors on the

Zestawiając zachowanie się enzymów hydrolitycznych z poziomem indeksu metafaz, zauważono, że w grupie badanej po 7 dniach od chwili podwiązania moczowodu gwałtownemu

Odczyn na kwas rybonukleinowy (RNA) był słabszy u zwierząt po 28 dniach podawania dikumarolu, zwłaszcza ze znacznie przedłużonym czasem protrombinowym, nieco słabszy u