• Nie Znaleziono Wyników

Psychoterapia dzieci i młodzieży

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Psychoterapia dzieci i młodzieży"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Psychoterapia dzieci i młodzieży

Karta opisu przedmiotu

Informacje podstawowe

Kierunek studiów psychologia Ścieżka -

Jednostka organizacyjna Wydział Filozoficzny Poziom kształcenia jednolite magisterskie Forma studiów studia stacjonarne Profil studiów ogólnoakademicki Obligatoryjność fakultatywny

Cykl kształcenia 2019/20

Kod przedmiotu

UJ.WFzPSYFS.33F00.5cc6f6d7c2218.19 Języki wykładowe

Polski Dyscypliny Psychologia

Klasyfikacja ISCED 0313 Psychologia Kod USOS

Koordynator przedmiotu

Dorota Solecka

Prowadzący zajęcia Dorota Solecka

Okresy

Semestr 5, Semestr 6, Semestr 7, Semestr 8, Semestr 9, Semestr 10

Forma weryfikacji uzyskanych efektów uczenia się zaliczenie

Sposób realizacji i godziny zajęć warsztaty: 30

Liczba

punktów ECTS 2.0

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Kod Efekty w zakresie Kierunkowe efekty

uczenia się Metody weryfikacji Wiedzy – Student zna i rozumie:

W1

specyfikę pracy psychoterapeutycznej w zależności od fazy rozwojowej człowieka, w sytuacji, gdy

pacjentem jest dziecko, jak i adolescent. PSYF_K3_W11 prezentacja

(2)

2 / 5

Umiejętności – Student potrafi:

U1 budować współpracę i przymierze z małym pacjentem

i z jego rodzicami. PSYF_K3_U15 prezentacja

Kompetencji społecznych – Student jest gotów do:

K1 planowania psychoterapii w odniesieniu

do specyficznych problemów i objawów u małych

pacjentów. PSYF_K3_K08 prezentacja

Bilans punktów ECTS

Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin* przeznaczonych na zrealizowane rodzaje zajęć

warsztaty 30

przygotowanie prezentacji multimedialnej 30

Łączny nakład pracy studenta Liczba godzin

60 ECTS

2.0

Liczba godzin kontaktowych Liczba godzin

30 ECTS

1.0 Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze

praktycznym Liczba godzin

30 ECTS

1.0

* godzina (lekcyjna) oznacza 45 minut

Treści programowe

Lp. Treści programowe Efekty uczenia się dla

przedmiotu 1. 1. Specyfika psychoterapii dzieci i młodzieży. Psychoterapia dzieci. W1

2. 2. Psychoterapia adolescentów. W1

3. 3. Zastosowanie teorii przywiązania w psychoterapii dzieci i ich rodzin. W1

4. 4. Pierwsze spotkanie i wywiad z rodzicami/ opiekunami dziecka. Współpraca z

rodzicami i budowanie przymierza terapeutycznego z opiekunami dziecka. W1, U1

5. 5. Dylematy etyczne pracy z dziećmi i młodzieżą. W1

6. 6. Oddziaływania terapeutyczne wobec małych dzieci i rodziców. U1, K1 7. 7. Relacja terapeutyczna i zjawiska w psychoterapii dzieci i młodzieży. W1, U1

8. 8. Tworzenie planu terapii i opracowanie przypadku w psychoterapii dzieci i

młodzieży. W1, U1

9. 9. Specyfika pracy terapeutycznej w zależności od problematyki- samookaleczenia

i próby samobójcze, depresja. U1, K1

10. 10. Dziecko w żałobie. K1

11. 11. Psychoterapia dzieci i nastolatków z problematyką lękową. K1 12. 12. Podejście psychosomatyczne w diagnozie i terapii dzieci. K1

(3)

13. 13. Psychoterapia dzieci i młodzieży po urazach - przemoc i wykorzystanie

seksualne. U1, K1

14. 14. Psychoterapia nastolatków z zaburzeniami odżywiania się. U1, K1

15. 15. Mentalizacja w psychoterapii dzieci i młodzieży. W1, U1

Informacje rozszerzone

Metody nauczania:

analiza tekstów, metoda sytuacyjna, dyskusja, analiza przypadków

Rodzaj zajęć Formy zaliczenia Warunki zaliczenia przedmiotu

warsztaty prezentacja Obecność, czytanie tekstów i przygotowanie ćwiczeń dla grupy.

Wymagania wstępne i dodatkowe

Ścieżka psychoterapii i wyższe lata studiów, obecność na zajęciach obowiązkowa.

(4)

4 / 5 Literatura

Obowiązkowa

Grzesiuk, L. (red.) Psychoterapia. Praktyka. Podręcznik akademicki, Eneteia, 2006, rozdział 20 1.

Siegel D.J. Burza w mózgu nastolatka. Potencjał okresu dorastania, Mind, 2016, Cz. II (str. 62- 98). Glita, P. Wewnętrzna 2.

i zewnętrzna rzeczywistość adolescenta jako obszary interwencji terapeutycznej. Psychoterapia 2 (157), 2011, strony:

19–29.

Winnicott D.W. Zabawa a rzeczywistość, Imago, 2011, rozdział 9. Powell, B. i in. Krąg ufności, WUJ, Kraków, 2015, rozdział 3.

3.

Namysłowska I. (red.) Psychiatria dzieci i młodzieży, PZWL, Warszawa, 2012, rozdział 4. Marcelli, D. Psychopatologia 4.

wieku dziecięcego, Elsevier Urban&Partner, Wrocław, 2013, rozdział 26.

Brzezińska, A., Toeplitz, Z. (red.). Problemy etyczne w badaniach i interwencji psychologicznej wobec dzieci i młodzieży.

5.

Academica SWPS, Warszawa, 2007, rozdział 13. Glita, P. Pacjent młodzieżowy i jego terapeuta w kontekście rodzinnym- perspektywa psychodynamiczna. Psychoterapia 4 (179), 2016, strony: 71─86

Winnicott D.W. Zabawa a rzeczywistość, Imago, 2011, rozdział 2,3. Emanuel L., Bradley E. Co się dzieje z tym dzieckiem?

6.

Oficyna Wydawnicza Fundament, Warszawa, 2018, wybrane fragmenty.

Schier, K. Terapia psychoanalityczna dzieci i młodzieży: przeniesienie. Pracownia Testów Psychologicznych, Warszawa, 7.

2000, wybrane fragmenty.

Manassis K. Opracowanie przypadku w terapii dzieci i młodzieży, WUJ, Kraków, 2015, rozdział 11.

8.

Namysłowska I. (red.) Psychiatria dzieci i młodzieży, PZWL, Warszawa, 2012, rozdział 22. Briggs, S. (2017). Praca 9.

z nastolatkami i młodymi dorosłymi. Współczesne podejście psychodynamiczne. Rozdz. 4, 8. Wyd. Ingenium Ingenium Janusz, B., Drożdżowicz, L. Wpływ nieprzeżytej żałoby w rodzinie na funkcjonowanie i rozwój dziecka, Psychiatria Polska 10.

47 (5), 2013, strony: 865–873 Cohen, J.A. i in. Terapia traumy i traumatycznej żałoby u dzieci i młodzieży, WUJ, Kraków, 2011, Cz. II, moduł 6 Wolska, M., Matusiak, F. Odzwierciedlenie utrat przeżytych przez wcześniejsze pokolenia

w zaburzeniach funkcjonowania nastolatka, Psychoterapia 3 (182), 2017 strony: 69–79

Marcelli, D. Psychopatologia wieku dziecięcego, Elsevier Urban&Partner, Wrocław, 2013, rozdział 15. Emanuel L., Bradley 11.

E. Co się dzieje z tym dzieckiem? Oficyna Wydawnicza Fundament, Warszawa, 2018, wybrane fragmenty.

Marcelli, D. Psychopatologia wieku dziecięcego, Elsevier Urban&Partner, Wrocław, 2013, rozdział 17. Schier K., Zalewska, 12.

M. Krewni i znajomi Edypa. Wydawnictwo: Scholar, 2006, strona 67-82.

Czub M., Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie, GWP, 2014, rozdział 6. Anderson, R. i Dartington, A. (red.).

13.

Przetrwać dojrzewanie. Zaburzenia okresu dojrzewania z perspektywy klinicznej. Wyd. Oficyna Ingenium, 2012, rozdział 2.

Maine, M., McGilley, B.H., Bunnell, D.W. (red.). Leczenie zaburzeń odżywiania. Wydawnictwo Elsevier Urban& Partner, 14.

Wrocław, 2010, rozdział 9. Józefik, B. Kultura, ciało, (nie)jedzenie, terapia. Perspektywa narracyjno- konstrukcjonistyczna w zaburzeniach odżywiania. Wydawnictwo UJ, 2014, rozdział 6.3, 6.4.

Bateman A.W., Fonagy P., Allen J.G., Mentalizowanie w praktyce klinicznej, WUJ, Kraków, 2014, rozdział 5.

15.

Dodatkowa

Grzesiuk, L. (red.) Psychoterapia. Praktyka. Podręcznik akademicki, Eneteia, 2006 1.

(5)

Kierunkowe efekty uczenia się

Kod Treść

PSYF_K3_W11

Absolwent zna i rozumie wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej; rozumie istotę rozwoju; zna teorie i modele opisujące i wyjaśniające przebieg rozwoju człowieka w toku całego życia; zna przebieg i rozumie specyfikę zmian rozwojowych w kolejnych okresach życia; jest świadomy/a czynników ułatwiających i zakłócających proces rozwoju zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i społecznym

PSYF_K3_U15

Absolwent potrafi czyta ze zrozumieniem literaturę z zakresu etyki zawodu psychologa; potrafi rozpoznać najważniejsze problemy etyczne związane z wykonywaniem zawodu; potrafi przeprowadzić rozumowanie etyczne; umie przytoczyć standardy obowiązujące psychologa w danych okolicznościach i zastosować je do etycznego rozstrzygnięcia kwestii etyczno-zawodowych w konkretnej sytuacji; w sposób kompetentny powołuje się na dokumenty z zakresu ochrony praw człowieka, praw dziecka i praw pacjenta, jak również na kodeksy etyczno-zawodowe krajowe, europejskie i ogólnoświatowe; potrafi wskazać akty prawne, obowiązujące psychologa w trakcie wykonywania czynności zawodowych w danym obszarze życia zawodowego

PSYF_K3_K08

Absolwent jest gotów do interpretuje zachowanie osoby w kategoriach różnych koncepcji i modeli osobowości; uznaje względną stabilność i spójność zachowania człowieka; uznaje złożoność determinacji ludzkiego zachowania, równoważąc czynniki sytuacyjne i osobowościowe w jego wyjaśnianiu; jest świadomy/a własnych cech osobowości i ich potencjalnego wpływu na swoje zachowanie

Cytaty

Powiązane dokumenty

Różnorodność biologiczna, Analiza śladowych zanieczyszczeń w środowisku, Chemiczna i radiochemiczna analiza śladowa, Modelowanie w ochronie środowiska, Praktyka zawodowa. K

Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie na tematy dotyczące wybranych dziedzin zagadnień działań państwa i jego obywateli, a także

Absolwent zna i rozumie wiedzę z dziedziny psychologii emocji i motywacji; zna podstawowe teorie oraz badania empiryczne z zakresu emocji; rozumie genezę i funkcje emocji; rozumie

rozbudowanych ustnych uzasadnień na tematy dotyczące różnych zagadnień w zakresie dziedzin sztuki i dyscyplin artystycznych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów,

posługiwać się językiem obcym na poziomie B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego oraz w podstawowym stopniu specjalistyczną terminologią dotyczącą

1,1 mln dzieci było leczonych w szpitalach ogólnych, co stanowiło 14,8% ogółu pacjentów (7,2 mln osób). Dzieci leczone w szpitalach ogólnych

wykorzystywać techniki badania fizykalnego do oceny fizjologicznych i patologicznych funkcji skóry, zmysłów, głowy, klatki piersiowej, gruczołów piersiowych, jamy

IIPBW43 zasady przygotowania pacjenta i jego rodziny w zakresie profilaktyki występowania ran oraz ich