J". UMIŃSKI (Lublin)
Zakład Parazytoiogi,i Inst. Med. Pracy i Hig. Wsi
OCENA RÓŻNYCH ANTYGENÓW TOKSOPLAZMOWYCH
UŻYWANYCH DO ODCZYNU WIĄZANIA DOPEŁNIACZA [11]
Odczyn wiązania dopełniacza jest najbardziej dostępnym i swoistym odczynem w diagnostyce toksoplazmozy, aczkolwiek zasięg jego przy-
datności jest ograniczony, gdyż kontroluje tylko czynny stan zakażenia.
Do badań używano antygenu sporządzonego z błon kosmówkowo-omocz- niowych zarodków kurzych wg. metody Mac Donalda i nieznacznych mo- dydyfikacj i, antygenu z wysięku otrzewnowego myszek i świnek morskich,
zamrażanego i rozbijanego ultradźwiękami, oraz antygenu z wysięku my- szek traktowanych ACTH. Celem pracy było przekonanie się o zależności
wyniku o.w.d. od wartości używanego antygenu, co częściowo znalazło po- twierdzenie w dotychczasowych spostrzeżeniach.
Rozpatrywano: 1. Wartość antygenu w zależności od miana i stopnia zahamowania hemolizy przy miareczkowaniu antygenu. 2. Wartość anty- genu w zależności od miana i stopnia zahamowania hemolizy, odczytywa- nych na surowicach królików doświadczalnie zakażonych toksoplazmą i na nieznanych surowicach ludzkich. 3. Trwałość antygenów.
Ad 1. Ocenę wartości antygenu daje wysokość miana oraz stopień za- hamowania hemolizy, uzyskiwanych podczas miareczkowania przeprowa- dzanego z surowicą królika doświadczalnie zakażonego (badań 29). Anty- gen jajowy zamrożony nie różnił się specjalnie od rozbitego ultradźwię
kami. Natomiast stopień zahamowania hemolizy przy użyciu tych anty- genów był nieznacznie słabszy niż przy użyc.iu antygenu wysiękowego za-
48 J. UMI~SKI
mrażanego z tym, ż,e miano zachowywało się podobnie. Nieco silniejszy
okazał się a:ntygen wysiękowy. Antygeny z wysięku myszek traktowanych ACTH, wprawdzie o mianie niższym, dawały najsilniejsze zahamowanie hemolizy.
Ad 2. Ze wstępnych badań porównawczych różnych antygenów, przy
użyciu surowic od 3 doświadczalnie zakażonych toksoplazmą królików, otrzymano następujące wyniki. Na 12 badań, na które składał się równo-
cześnie przeprowadzony o.w.d. z surowicą od tego samego królika z 2-3
różnymi antygenami, uzyskano tylko w 1 przypadku wyni'ki zupełnie
zgodne, w pozostałych zaś różnice dotyczyły wysokości miana, stopnia za- hamowania hemolizy albo obu elementów wspólnie. a) Porównanie anty- genu jajowego i wysiękowego zamrożonego wskazało na nieznaczne róż
nice na korzyść antygenu jajowego. b) Porównanie antygenu jajowego
zamrożonego ,i wysiękowego zamrożonego uzyskanego z wysięku myszek traktowanych ACTH wska:zało :n;a wyraźną przewagę tego ostatniego za- równo pod w,zględem wysokości miana jak i st0ipni,a ,zahamowania hemolizy. c) Porównanie antygenu jajowego zamrożonego z antyge- nem wysiękowym po ACTH :i rozbitym ultradźwiękami wskazało na
wyższe miano i silniejsz:e zahamowanie hremoHzy przy użydu anty- genu wysiękowego. d) Porównanie antygenu jajowego, z,amr,ożonego
i antygenu jajowego rozbitego ultradźwiękami wskazało na przewagę
antygenu zamroż:0,nego. e) Porównanie antygenu z wysięku myszek traktowanych ACTH :i ro1Zbitego ultradźwiękami wskazało na miano
wyższe i silniejszy stopień zahamowania hemolizy przy użyciu anty- genu rozbitego ultradźwiękami. Ostatnia wstępna obserwacja dowodzi
rozbieżności co do wartości antygenu jajowego i wysiękowego rozbitego
ultradźwiękami. Wydaje się, że przyczyny tej rozbieżności można szukać
w tym, iż błona kosmówkowo-omoczntowa zarodka kurzego jest mniej podatnym od wysięku otrzewnowego materiałem do rozbijania ultradźwię
kami. Obserwację dotyczącą sHniejszego antygenu z wysięku myszek trak- towanych ACTH od antygenu z normalnego wysięku, należy przypuszczal- nie tłumaczyć większą ilością toksoplazm w jednostce objętościowej wy-
sięku na skutek stosowania ACTH.
Ad 3. Wartość antygenu ocenia się trwaŁością i zachowaniem własności
antygenowych. Antygeny badane były ampułlmwane i przechowywane w lodówce (
+
2°C). Do konserwacji używano merthiolatu albo fenolu.Z piśmiennictwa obcego wiadomo, że antygeny po upływie 2-3 tygodni
tracą własności antygenowe i nie nadają się do wykorzystania. Niemniej
różne antygeny mogą zachowywać się odmiennie, dlatego antygeny spo-
rrądzone przez Zakład były kontrolowane. Antygen jajowy zamrażany spadał do połowy początkowej wartości w odstępie czasu 2 tyg. - 2 mies.
Antygen jajowy ultradźwiękowy na podstawie bardzo szczupłych dotych- czasowych badań nie zachowywał żadnych wartości antygenowych do 2 mies. MeirthioLat okazał się korzystniejszym środkiem konserwującym.
Pewien pogląd na wartość antygenów, choć nieściśle porównywalny,
może dać zestawienie wyników dodatnich, uzyskiwanych u określonej ilości osób badanych różnymi antygenami. Otrzymane zestawienie wska- zuje na wyższy odsetek wyników dodatnkh przy stosowaniu antygenu ja- jowego (100/o), niż antygenu wysiękowego (30/o). Z innymi antygenami są
OCENA ROŻNYCH ANTYGENTOW TOKSOPLAZMOWYCH 4g
przeprowadzone na razie nieliczne badania. Posługiwano się identyczną metodą o.w.d. przy użydu różny,ch antygenów. Tymczasem :nozbieżność
wyników przy użyciu antygenu jajowego i wysięlwwego u ludzi należy rozpatrywać .również w świetle stosowanej metody o.w.d. i dlatego war-
tość tymczasowych badań masowych d1a oceny antygenu jest ograni- czona i wyniki nieost,ateczne. Badania są w toku :i powinny pomóc do wytypowania antygenu najodpowiedniejszego do rutynowej diagnostyki w toksoplazmozie.
OU:EHKA PA3HbIX TOKCOII.'IA3MO3HbIX AHTvifEHOB B PEAKU:vivI CBH3bIBAHvIH KOJVIIIJIMMEHT A
Pe3IOMe
IIpoJ13B0,ll.HTC.H · J1CCJJe,ąoaaHJ1.H no 'h4eHKe pa3Hb!X aHTJ1reH0B B peaK4l1J1 CB.H3bl- flaHl1.H KOMnJJ11MeH~a. npO,!IYL\J1PYeMbIX B na6opaTOPHbIX pa3Mepax Ha KYPl1HHbIX 3apO,llblIUax no MeTO,lly MaK ,lJ;oHaJJh,lla, C 113BeCTHb!M11 MO,lll1q)l1Ka411.HMl1 113 nep11- TOHeaJJbHOro 3KCCy,llaTa MhIIUei1 H MOPCKl1X CBJ1HOK, 3aMopa,KHBaeMoro H pa36ttaae- MOro YJibTpa3ByKaMJ1, a TaK,Ke 113 nepJ1T0HeaJ1bHOro 3KCCy,llaTa MbIIUei1, nOJJY"111BIUJ1X ACTH nOCJie 3apa,KeHH.H TOKCOnJJa3MOi1. Pe3y JlbTaT peaKq1111 CB.H3bIBaHl1.H K0MnJ1- MeHTa 33BJ1Cl1T OT po,11a ynoTpe6JieHHOro aHTJ1reHa 11 B OTH0IUeHJ11%[ Tl1Tpa 11 B OTHO- IUeHl1J1 OCJJa6JieHl1.fl reMOJJJ13a. YCTOM',!1%[BOCTb aHTJ,treHa TO,Ke He O,llHHaKOBa y pa3- HbIX aHTJ1re1rna. Ha6JIIO,lleHJ1.H 3TJ1 6hIJJl1 C,lleJiaHbI B nepay!O oąepe,łlb Ha CbIBOpOTKaX 0ilb!THO 3apa,KeHHbIX KP0JIJ1KOB. U:eJib!O J1CCJ1e,!IOBaH11i1 flBJJf!eTC.fl nO,llb!CKaH11e Ha11- 60J1ee COOTBeTCTBYIOm;ero aHTl1reHa ,llJlfl ,1111arHOCTHKJ1.
EVALUATION OF VARIOUS TOXOPLASMA ANTIGENS FOR THE COMPLEMENT FIXA TION TEST
Research is in progress on the evaluation of var,ious toxoplasma antigens for the complement fixation test, which are produced on the laboratoria! scale on the cho- ryoallantoic membranes of chicken embryos after Mac Donald's method and same of its modification from the peritoneal exudate of white mice and guinea pigs, frozen or broken by supersonic waves, and from the peritoneal exudate of mice infected with toxoplasma and treated with ACTH. The result of the complement fixation test as regards both the height of the titre and the extent to which haemolysis is stopped depends on the kind of the antigen a.p-plied. Nor is the durability of various antiges the same. These obserwtions have been made first of all on the sera of experimen- tally infected rabbits. The object of the research is to find what antigen best suits routine diagnosis.
4 Wiadomości Parazytologiczne - Supplementum