• Nie Znaleziono Wyników

O czym można było pisać, o czym pisać nie wolno - Anna Bocian-Czyż - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "O czym można było pisać, o czym pisać nie wolno - Anna Bocian-Czyż - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

ANNA MIROSŁAWA BOCIAN-CZYŻ

ur. 1947; Lubartów

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe Lublin, PRL, dziennikarstwo, cenzura

O czym można było pisać, o czym pisać nie wolno

Wszystkie moje materiały były reportażami. Szukałam różnych tematów. Schody zaczęły się wtedy, gdy zainteresowałam się ich kontekstem społecznym. Do moich ukochanych tematów należały staruszki, dewianci, mała gastronomia i medycyna tybetańska. Kiedyś przyszedł do mnie zastępca naczelnego, wymienił je wszystkie i powiedział „o tym pani nie wolno pisać”po czym wyszedł. Zabroniono mi o nich pisać, ponieważ były to tematy zastępcze.

Lubiłam pisać o staruszkach, bo po pierwsze każda z nich mogła mieć swoją rodową historię, a po drugie miała przechlapane życie z powodu starości i nieadekwatności.

[Medycyna] Tybetańska natomiast była dla mnie interesująca, ponieważ była bardzo odległa. Poza tym wtedy po prostu fascynował mnie Tybet. Ćwiczyłam nawet jogę transcendentalną co było jedyną rzeczą, jaką zrobiłam z sensem. Chodziłam na ćwiczenia trzy razy na tydzień po dwie godziny. Pamiętam jak kiedyś wezwano mnie w redakcji w celu dokonania oceny mojej postawy społeczno-politycznej. Zwołanie to w ogóle mnie nie poruszyło, bo z mojego transcendentalnego punktu widzenia mogli sobie mówić co chcą. Byłam tak opanowana i skupiona, że zaczęłam im tłumaczyć, że najbardziej ze wszystkiego to ja lubię 21. tom Lenina o sztuce, którego nie czytałam, ale oni też nie. Byłam tak ugruntowana w tym leniniźmie, że się odpieprzyli.

Nie można było pisać o rzeczywistości takiej jaka ona jest, no chyba, że znalazłoby się na nią sposób i trochę przefiltrowało. Nie wolno było uogólniać. Pisząc o alkoholizmie nie wolno było ukazywać Polski jako kraju pijaków czy alkoholików, bo facet, o którym napisano to tylko jeden przypadek zatruwający życie sobie, rodzinie, kamienicy i komuś tam jeszcze. Takie dzielenie na drobiażdżki miało zapobiec szkodzeniu wizerunkowi ustroju.

(2)

Data i miejsce nagrania 2016-01-28

Rozmawiał/a Joanna Majdanik

Redakcja Monika Misiak

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Efekt może być tylko jeden: niezrozumiałość języka administracji europejskiej staje się cechą domyślną także polskich tekstów o funduszach.. I Dlaczego powstał

Natomiast Ewa Domańska („Doświadczenie jako kategoria badawcza i polityczna we współczesnej anglo-amerykańskiej refleksji o przeszłości”) pokazuje już bardzo wyraźnie,

To była piękna, czysta rzeka, podobno teraz też jest już czysta i nawet postawili ławeczki. Data i miejsce

Kiedy zorientowałam się, że chodzę do szkoły, to miejsce, w którym skręcałam oznaczyłam w swojej wyobraźni jako granica otwierająca część obozu koncentracyjnego

Pamiętam jak Mirek zapytał mnie czy chcę usłyszeć coś „po lubartowsku” Byłam ciekawa co to znaczy „po lubartowsku” więc wyjaśnił mi, że oznacza to „cepem między

Mimo wysiłku mój tekst został odrzucony, ponieważ nie napisałam, że wesela odbywały się po ślubach cywilnych i musiałam to zmienić. Odczekałam wtedy aż naczelny wyjedzie

Powiedzieli, że jesteśmy zawieszeni więc się do niej nie przychodziło, jeśli gazeta nie wychodzi to po co było chodzić.. W Lublinie wyrzucono z pracy najwięcej dziennikarzy w

Domyślam się, że miasto było silnie antysemickie i udawało tylko pięknie ubranych wrażliwców, którzy chodzili na plażę Ligii Morskiej i Kolonialnej.. Plaża była