Prof. dr hab. inż. Franciszek Tomaszewski Poznań, 23 czerwca 2014 POLITECHNIKA POZNAŃSKA
Wydział Maszyn Roboczych i Transportu
Recenzja
rozprawy doktorskiej mgr inż. Mirosława Kruszyńskiego
pt.: Metodyka wielokryterialnego wspomagania decyzji w problematyce zarządzania transportem miejskim
Promotor: dr hab. inż. Jacek Żak, prof. PP
1. Informacje ogólne
Recenzja opracowana została na zlecenie Rady Wydziału Maszyn Roboczych i Transportu Politechniki Poznańskiej (pismo nr DR-63/419/02/2014 z dnia 18.03.2014 r.) na podstawie dostarczonej rozprawy doktorskiej pod wyżej wymienionym tytułem.
2. Ogólna charakterystyka pracy
Przedstawiona do recenzji rozprawa doktorska Pana mgr inż. Mirosława Kruszyńskiego liczy 240 stron zwartego opracowania wraz ze spisem literatury w liczbie 358 pozycji w tym 15 pozycji współautorskich doktoranta. Do pracy dołączono załącznik w postaci płyty CD zawierający raporty z eksperymentów obliczeniowych.
Rozprawa podzielona jest na 6 rozdziałów w tym wstęp i podsumowanie z wnioskami, oraz obszerna bibliografia. W pracy zamieszczone są streszczenia w języku polskim i angielskim.
Integralną część pracy stanowią załączniki w postaci elektronicznej.
Praca ma charakter teoretyczno-eksperymentalny i związana jest z problematyką oceny projektów z zakresu transportu miejskiego, dotyczy różnych jego rodzajów i aspektów, związanych z zarządzaniem transportem miejskim.
Rozprawa napisana jest poprawnym, precyzyjnym językiem. Układ pracy przejrzysty, podział treści rozprawy na rozdziały i podrozdziały poprawny. Terminologia i pojęcia stosowane w pracy nie budzą większych zastrzeżeń. Materiały ilustracyjne oraz tabele z wynikami badań zamieszczone w pracy, w sposób właściwy przedstawiają studia Doktoranta, które dotyczą oceny projektów związanych z transportem miejskim za pomocą wielokryterialnego wspomagania decyzji.
3. Ocena podjętego tematu
Transport jest działalnością mającą na celu pokonywanie przestrzeni i ma też istotny wpływ na sprawne i efektywne funkcjonowanie każdego działu gospodarki narodowej, stanowi również czynnik intensyfikujący rozwój miast i regionów. Jednym z istotnych rodzajów transportu jest
transport miejski realizujący głównie przewóz osób środkami komunikacji zbiorowej oraz indy- widualnej. Ten rodzaj transportu jest w obecnym czasie najbardziej rozwiniętym ilościowo ro- dzajem transportu, o czym świadczą zatłoczone i zakorkowane miasta głównie przez samocho- dy osobowe. Transport miejski wykracza również poza granice administracyjne miast i obejmuje także obszar podmiejski. Obszar ten zazwyczaj cechuje wyraźnie mniejsza, niż w przypadku miasta, dostępność do transportu zbiorowego. W związku z tym, że większość podróży z i do obszarów podmiejskich wykonywana jest przy pomocy indywidualnych środków transporto- wych, głównie samochody osobowe, prowadzi to do powstawania zatorów (kongestii) całych ciągów ulic w aglomeracji miejskiej. Dlatego, celowym jest ocena wielu różnych projektów zwią- zanych z transportem miejskim, takich które będę w przyszłości realizowane, poprawiając i usprawniając system komunikacji miejskiej.
Autor podjął się bardzo niełatwego ale ważnego zadania związanego z opracowaniem uni- wersalnej ale spójnej metodyki ustalania kolejności realizacji projektów transportowych, mają- cych na celu doskonalenie, rozwój i usprawnienie systemu transportu miejskiego z wykorzysta- niem narzędzi wielokryterialnego wspomagania decyzji i uwzględniającej cele merytoryczne, miejskiej polityki transportowej uwzględniające również cele strategiczne miasta. Proponowana metodyka jest wielopoziomowa i stanowi połączenie metod komputerowych i wielokryterialnego wspomagania decyzji.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzenia uważam, że wybór tematu rozprawy jest aktualny i istotny dla poprawy jakości i komfortu przemieszczania ludzi środkami transportu oraz zarzą- dzania transportem miejskim.
4. Analiza treści rozprawy
W przedstawionej do recenzji rozprawie, Autor podjął się zadania związanego z opracowa- niem metodyki kompleksowej, wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów z zakresu transportu miejskiego. W związku z powyższym, główny cel pracy jaki zdefiniował Autor jest następujący: opracowanie uniwersalnej, spójnej metodyki ustalania kolejności realizacji projek- tów transportowych mających na celu doskonalenie, rozwój i usprawnienie systemu transportu miejskiego (publicznego prywatnego) funkcjonującego w wybranym mieście/aglomeracji miej- skiej, z wykorzystaniem narzędzi wielokryterialnego wspomagania decyzji (WWD), uwzględnia- jącej zarówno cele (kryteria) merytoryczne jak i cele (kryteria) strategiczne oraz cele (kryteria) polityki transportowej miasta. Uważam, że cel pracy jest rozbudowany a w związku z tym mało precyzyjny. Prawidłowo sformułowany cel pracy powinien zawierać to, do czego się dąży jako do wyniku zamierzonego, środkami są natomiast wszelkie metody i informacje (dane), które umożliwiają osiągnięcie zamierzonego wyniku (celu pracy). Ponieważ w zdefiniowanym celu pracy Autor, oprócz określenia co jest istotą pracy, określa cele danych (projektów), które mają być oceniane za pomocą przyjętych narzędzi. Cel pracy, moim zdaniem, powinien być sformu- łowany następująco: Celem pracy jest opracowanie uniwersalnej i spójnej metodyki ustalania
kolejności realizacji projektów transportowych dla aglomeracji miejskiej z wykorzystaniem na- rzędzi wielokryterialnego wspomagania decyzji.
Na podstawie zdefiniowanego celu nadrzędnego Autor zdefiniował cele podrzędne, które są rozszerzenie i uszczegółowieniem celu nadrzędnego pracy. Konsekwencją zdefiniowanego celu pracy było określenie zadań badawczych, realizacja których jest niezbędna dla osiągnięcia celu pracy. Zadania te zostały poprawnie sformułowane i wytyczają kolejne kroki realizacji pra- cy. Na podstawie zdefiniowanego celu pracy oraz określeniu zadań badawczych, sformułowana została teza badawcza pracy, w której Autor stwierdza, że zastosowana metodyka wielopozio- mowego, wielokryterialnego wspomagania decyzji pozwoli na: przeprowadzenie oceny projek- tów transportu miejskiego, uwzględnienie specyficznych interesów wielu podmiotów oraz znale- zienie rozwiązań kompromisowych.
Pierwszy rozdział pracy jest wprowadzeniem do problematyki i zagadnień poruszanych w pracy. Autor w sposób jasny i precyzyjny wskazał na obszar badań oraz zagadnienia, które są istotne dla rozwiązania postawionego problemu badawczego. W ramach tego rozdziału Autor dokonał bardzo szerokiego i rzetelnego przeglądu prac dotyczących zarządzania publicznego, zarządzania transportem miejskim i jego planowania. Na tej podstawie sformułowany został cel i zakres pracy oraz teza badawcza. Na uwagę w tym rozdziale zasługują precyzyjne sformuło- wane zadania badawcze pozwalające osiągnąć zdefiniowany cel pracy.
Rozdział drugi zawiera analizę i charakterystykę transportu miejskiego. W pierwszej części tego rozdziału omówiona została definicja i klasyfikacja transportu miejskiego, istota funkcjono- wania transportu miejskiego. W dalszej części tego rozdziału przedstawiona została polityka transportowa miasta oraz istota zarządzania miastem i transportem miejskim jako istotnym ele- mentem w zarządzaniu miastem, mającym na celu zaspokojenie potrzeb transportowych mieszkańców. Sprawne zarządzanie transportem miejskim, powinno zapewnić efektywne jego funkcjonowanie, przy ograniczonych zasobach oraz sprzecznych interesach różnych podmiotów oraz ograniczeń środowiskowych. Na szczególną uwagę zasługują przedstawione sposoby oceny transportu miejskiego wraz z przykładowymi kryteriami oceny projektów transportowych.
W rozdziale tym Autor wykazał się bardzo dobrą wiedzą i rozeznaniem w literaturze dotyczącej:
podstaw zarządzania, zarządzania miastem, zarządzania transportem aglomeracyjnym oraz sposobami oceny transportu miejskiego.
W rozdziale trzecim Autor przedstawił przegląd, zasady oraz istotę wielokryterialnego wspomagania decyzji. W oparciu o literaturę przedmiotu przedstawiona została klasyfikacja metod wielokryterialnego wspomagania decyzji oraz omówiono podstawowe jej metody. Przed- stawiona została również analiza mocnych i słabych stron metod wielokryterialnego wspoma- gania decyzji oraz przegląd ich zastosowań. Jest to kolejny dowód, że Autor posiada bardzo dobre rozeznanie literaturowe i wiedzę z zakresu metod wielokryterialnego wspomagania decy- zji. W wyniku analizy literatury Autor słusznie zauważył, że brak jest metody rozwiązywania wie- lopoziomowego, wielokryterialnego problemu decyzyjnego z zakresu transportu miejskiego.
Rozdział czwarty jest pierwszym rozdziałem merytorycznym związanym z celem pracy, w którym przedstawiona została propozycja metodyki wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów transportu miejskiego. Punktem wyjścia do opracowania propozycji nowego podejścia do oceny projektów transportu miejskiego była przeprowadzona analiza problemu badawczego, w wyniku której Autor sformułował szereg założeń. Najważniejszymi w moje ocenie są:
możliwości kompleksowej oceny projektów transportu miejskiego o różnym charakterze z uwzględnieniem celów transportowych, polityki transportowej miasta oraz strategii rozwoju miasta,
możliwość ustalenia kolejności realizacji projektów transportu miejskiego o różnym cha- rakterze, które najlepiej odzwierciedlają cele transportowe, cele polityki transportowej i cele strategii rozwoju miasta,
możliwość uwzględnienia przy ocenie wariantów projektów transportu miejskiego intere- su wielu podmiotów: mieszkańców i użytkowników miasta, władz miejskich, operatora transportu publicznego, pasażerów transportu publicznego oraz wybór rozwiązania naj- bardziej pożądanego i zarazem kompromisowego,
możliwość uwzględnienia do oceny wariantów projektów transportu miejskiego wielu aspektów w tym ekonomicznych, technicznych, środowiskowych i społecznych.
Zaproponowana w pracy przez Autora metodyka wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny wariantów projektów transportu miejskiego oparta jest na ogólnej metodyce rozwiązywania wie- lokryterialnych problemów decyzyjnych. Składa się ona z pięciu poziomów i tak:
Poziom I – dotyczy rozwiązywania specyficznych, wielokryterialnych problemów decy- zyjnych dotyczących transportu miejskiego w którym dokonuje się wyboru projektów i ich klasyfikację,
Poziom II – związany jest z uzyskaniem rankingu merytorycznego projektów transportu miejskiego,
Poziom III – związany jest z uzyskaniem rankingu sektorowego projektów transportu miejskiego,
Poziom IV – związany jest z uzyskaniem rankingu strategicznego projektów transportu miejskiego,
Poziom V – to uzyskanie rankingu końcowego projektów transportu miejskiego,
Na każdym poziomie dla rozwiązania wielokryterialnych problemów decyzyjnych, Autor za- proponował podejście oparte na pięciu fazach rozwiązywania problemu decyzyjnego, a w nie- których proponował metodykę grupowego podejmowania decyzji. Zaproponowane reguły meto- dyki postępowania pozwolą Autorowi na ogólną ocenę przydatności projektów dla miejskiego sektora transportowego, ponadto umożliwią kompleksową, obiektywną oraz najkorzystniejszą kolejność realizacji projektów transportowych.
W rozdziale piątym przedstawiona została weryfikacja opracowanej koncepcji metodyki wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów transportu miejskiego. Autor w oparciu o opracowaną metodykę oceny projektów transportowych, przeprowadził obliczenia dla 18 projek- tów transportowych, przewidzianych do realizacji w Poznaniu w danym roku budżetowym i w wieloletniej prognozie finansowej. Zaprezentowane zostały różne warianty oraz kryteria strate- giczne na podstawie Strategii Rozwoju Miasta Poznania do roku 20130 i kryteria sektorowe na podstawie Polityki Transportowej Miasta Poznania i kryteria merytoryczne istotne ze względu na grupy i klasy projektów przewidzianych do realizacji. Autor przeprowadził analizę metod Wielo- kryterialnego Wspomagania Decyzji odpowiednich do szeregowania wariantów dokonując wy- boru metody WWD przy pomocy, której zostały przeprowadzone eksperymenty obliczeniowe.
Eksperymenty te pozwoliły na porównanie rankingów wg różnych grup kryteriów: merytorycz- nych, sektorowych i strategicznych oraz skonfrontowanie ze wspólnym rankingiem końcowym.
Uważam, że tytuł tego rozdziału nie jest adekwatny do jego zawartości, gdyż w tym rozdzia- le nie przedstawiono weryfikacji (weryfikacja, to sprawdzenie, procedura metodologiczna mają- ca na celu rozstrzygnięcie, czy dane rozwiązanie jest poprawne czy nie), w rozdziale ty przed- stawiono tylko wyniki obliczeń i analiz podając który wariant/projekt uzyskał akceptację lub które miejsce zajmuje w rankingu. Weryfikacja była by w tedy, gdyby dany projekt został zakwalifiko- wany i zrealizowany, a jego przydatność lub nie, polegała by na ocenie i akceptacji dokonanej przez operatora, decydenta oraz pasażerów.
Ostatni rozdział zawiera podsumowanie pracy, wnioski wynikające z przeprowadzonych badań oraz kierunki dalszych badań.
5. Merytoryczna ocena pracy
Autor rozprawy skoncentrował się na zagadnieniach związanych z zarządzaniem transpor- tem miejskim, szczególnie na problematyce ustalania kolejności realizacji projektów transporto- wych. Projekty te dotyczą różnych rodzajów transportu miejskiego, rozwiązań komunikacyjnych, które mają na celu doskonalenie, rozwój i usprawnienie systemu transportu miejskiego w tym publicznego i prywatnego, funkcjonującego w aglomeracji miejskiej. Ma to szczególne znacze- nie dla integracji transportu miejskiego - integracji transportu indywidualnego i zbiorowego. Za- gadnienia te nie są łatwe, wymagają dużej wiedzy teoretycznej i praktycznej, dlatego uważam, że Autor podjął się niełatwego zadania związanego z oceną projektów transportowych miasta oraz kolejnością ich realizacji, tak aby satysfakcja z wybranego rozwiązania była tak po stronie użytkowników, operatorów transportu miejskiego jak i władz miasta.
Najważniejszym elementem pracy jest propozycja metodyki wielopoziomowej, wielokryte- rialnej oceny projektów transportu miejskiego oraz jej praktyczne zastosowanie na rzeczywistej grupie projektów. W tym celu Autor dokonał szerokiego przeglądu literatury przedmiotu z zakre- su transportu miejskiego (planowania systemów transportowych, integracji transportu, polityki transportowej) oraz wielokryterialnego wspomagania decyzji i modelowania transportu. W wyni-
ku przeprowadzonej analizy literatury Autor stwierdził, że w dotychczasowych opracowaniach przedstawiane są metodyki dotyczące oceny projektów związanych z systemami transportowy- mi. Brak jest natomiast prac związanych z oceną projektów transportowych wykorzystujące wie- lokryterialne wspomaganie decyzji w ujęciu wielopoziomowym. Uważam, że takie podejście zaproponowane przez Autora daje możliwość oceny projektów na różnych poziomach w tym:
globalnym – dotyczącym strategii miasta, taktycznym - obszarowo i sektorowym oraz na pozio- mie operacyjnym.
W zaproponowanej w ramach pracy metodyce, wykorzystano zasady wielokryterialnego wspomagania decyzji oraz grupowego podejmowania decyzji z uwzględnieniem celów meryto- rycznych, strategicznych oraz celów polityki transportowej miasta. Istotną nowością pracy jest podejście wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów transportu miejskiego z uwzględ- nieniem różnych celów polityki transportowej miasta. Na szczególną uwagę w proponowanej metodyce zasługuje uwzględnienie specyficznych interesów wielu podmiotów, począwszy od mieszkańców miasta, władz miejskich, operatorów transportu publicznego, pasażerów transpor- tu publicznego oraz możliwość znalezienia rozwiązań kompromisowych będących wskazaniem dla władz miasta. Moim zdaniem jest to najbardziej właściwe podejście do problemów związa- nych z oceną i wyborem projektów transportowych miasta do realizacji.
Opracowaną propozycję metodyki Autor „zweryfikował” w oparciu o projekty transportowe, przewidziane do realizacji w Poznaniu w danym roku budżetowym i w wieloletniej prognozie finansowej, co wzbogaca pracę o aspekt praktyczny. Weryfikacja ta obejmowała wszystkie pięć poziomów zaproponowanych w metodyce i tak:
na poziomie I przedstawiono rozwiązania związane z wyborem projektów i ich klasyfika- cją, pozwalające na wybór parkingu, rozwiązań transportowych dla wybranego odcinka sieci drogowej oraz typu tramwaju niskopodłogowego,
na poziomie II przedstawiono rozwiązania dotyczące rankingu merytorycznego projek- tów transportu miejskiego niezależnie od rodzaju transportu, którego podstawą było 18 wariantów projektów transportowych, przewidzianych do realizacji w Poznaniu,
na poziomie III uzyskany został ranking sektorowy projektów transportu miejskiego z uwzględnieniem kryteriów sektorowych związanych z ogólnymi kierunkami polityki trans- portowej miasta, który dotyczył tych samych 18 projektów jak na poziomie II,
na poziomie IV obliczenia dotyczyły uzyskania rankingu strategicznego projektów trans- portu miejskiego z uwzględnieniem kryteriów o charakterze strategicznym, wynikających z celów strategii rozwoju miasta,
na poziomie V uzyskany został ranking końcowy wszystkich projektów transportu miej- skiego, który pozwolił na wybór najlepszego rozwiązania transportowego dla aglomeracji miasta Poznania.
Analizując zaproponowaną metodykę wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów transportu miejskiego, rozpatrywaną na pięciu poziomach uważam, że poziomy te powinny od- zwierciedlać najpierw cele strategiczne, potem sektorowe, następnie merytoryczne, specyficzne i na końcu ranking ostateczny projektów, zgodnie z zasadą dedukcji. Problem transportowy miasta powinno się rozwiązywać od ogółu do szczegółu, czyli od strategii transportowej miasta do rozwiązań szczegółowych układu komunikacji.
Praca Pana mgr inż. Mirosława Kruszyńskiego jest na wysokim poziomie merytorycznym i naukowym, posiada również duży zasób wiedzy praktycznej oraz cechuje się profesjonalizmem w podejściu do zagadnień modelowania i analizy w rozwiązywaniu zagadnień transportowych.
Warsztat naukowy przedstawiony w rozprawie świadczy o dużej dojrzałości naukowej doktoran- ta, wiedzy oraz interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych zagadnień. Potrafi bardzo dobrze rozwiązywać bardzo skomplikowane zagadnienia transportu, które cechuje wiele róż- nych warstw problemów, między innymi: technicznym, społecznych, środowiskowym itp., które w swej naturze nie są łatwe i wymagają wszechstronnej wiedzy oraz naukowego przygotowania do ich rozwiązywania.
Uważam zatem, że propozycja opracowania metodyki projektowania zintegrowanych systemów transportu indywidualnego i zbiorowego, zaprezentowaną w pracy a odnoszącą się do konkretnych rozwiązań transportowych w aglomeracji poznańskiej są autorską propozycją mgr inż. Mirosława Kruszyńskiego.
6. Uwagi szczegółowe
Podczas czytania i analizy treści rozprawy zauważyłem szereg potknięć edytorskich, termi- nologicznych i merytorycznych które wymagają komentarza i ustosunkowania się Autora pracy.
Do najważniejszych należą:
1. Opisana stronie 71 metoda ELEKTRE III oraz na stronie 76 metoda PROMETHEE I, zawie- rają takie same zdefiniowane trzy fazy: konstrukcję macierzy ocen oraz definicję modelu pre- ferencji decydenta, konstrukcję relacji przewyższania oraz wykorzystanie relacji przewyższa- nia. W związku z tym czym różnią się te dwie metody?
2. Na stronie 95 w czwartym wypunktowaniu, Autor pisze, że cechą opracowanej metodyki jest
„wykorzystanie oryginalnej formuły normalizacji użyteczności wariantów/projektów transportu miejskiego o określonym charakterze ………”. Na czym polega oryginalność tych formuł oraz jakie to są formuły normalizacji użyteczności wariantów/projektów transportu miejskiego?
3. Na czym polega uniwersalny charakter opracowanej metodyki? (str. 96, 3wg) oraz czy można zastosować opracowaną metodykę nawet po adaptacji do „kompleksowego” zarządzania miastem?
4. Na stronie 98, 19 wd, jest: „Sposób postępowania w odniesieniu do zagadnień Pr-1, Pr-2, Pr-3 ma charakter uniwersalny i stanowi wzorzec metodyczny dla przeprowadzania oceny wszystkich projektów transportowych……”. Na czym polega ten uniwersalizm?
5. Na stronie 99, 13 wd, jest: „Na tym poziomie problem decyzyjny został sformułowany, jako wielokryterialny problem szeregowania (rankingu) wariantów za pomocą kryteriów meryto- rycznych i jest problemem decyzyjno-merytorycznym ……”. Czy mogą być kryteria niemery- toryczne, dalej (str 99, 7 wd), rankingi niemerytoryczne itp.?
6. Na stronie 129 w tabeli 7 zawarto modele preferencji władz miejskich, operatora, inwestora, pasażerów oraz zagregowany model preferencji. W jaki sposób lub w oparciu o jakie dane określono wagi w oraz próg równoważności q, próg preferencji p oraz próg weta v?
7. Na stronie 174, 14 wd, jest: „W celu ustalenia modelu preferencji decydenta/interwenientów, również i na tym poziomie (III) przeprowadzono dyskusję i burzę mózgów”. W związku z tym mam pytanie, w jaki sposób przeprowadzono, kto uczestniczył i na jakich zasad brał udział w dyskusji oraz w burzy mózgów oraz czy dane z dyskusji i burzy mózgów można uznać za wiarygodne i reprezentatywne?
8. Na stronie 214, 13 wd, jest: „Zaproponowanie systemowego ujęcia rozpatrywanego wielopo- ziomowego, wielokryterialnego problemu szeregowania wariantów/projektów transportu miejskiego dotyczącego różnych jego rodzajów”. Na czym polega w tym przypadku syste- mowe podejście do analizowanego problemu, oraz jakie są składowe elementarnego syste- mu transportowego?
9. Na stronie 213, 15 wd, jest: „Opracowana metodyka ma charakter unikalny w skali światowej, Może, a wręcz powinna być wykorzystywana w szczególności w administracji publicznej do ustalania kolejności realizacji projektów”. Proszę przedstawić argumenty i dowody, że opra- cowana metodyka ma charakter unikalny w skali światowej, oraz że powinna być wykorzy- stywana w administracji publicznej do ustalania kolejności realizacji projektów.
10. Czy zaproponowana w pracy koncepcja metody wielopoziomowej oceny warian- tów/projektów jest nowa, czy wcześniej była już stosowana do podejmowania decyzji w in- nych zagadnieniach nie koniecznie transportowych oraz czy są inne metody, które mogą być zamiennie stosowane w rozwiązywaniu problemów podejmowania decyzj oraz kolejności re- alizacji projektów dotyczących transportu miejskiego?
7. Podsumowanie i konkluzja
Przedstawioną do recenzji pracę oceniam wysoko, została ona wykonana na bardzo do- brym poziomie merytorycznym. Zawarte w niej treści dotyczą złożonych problemów związanych z metodyką wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny wariantów projektów transportu miejskiego. Doktorant bardzo dobrze orientuje się w problematyce związanej z zarządzaniem miejskim transportem, systemami transportowymi oraz ich integracją, modelowaniem transportu, wielokryterialnym wspomaganiem decyzji oraz badaniami w zakresie systemów transportowych. Treści merytoryczne zawarte w pracy świadczą o dużej dojrzałości naukowej i wiedzy merytorycznej Doktoranta oraz o Jego umiejętności prowadzenia pracy naukowej złożonych zagadnień transportowych.
Zaprezentowane w rozprawie wyniki badań są oryginalnym dorobkiem naukowym Doktoranta, a rezultaty pracy mogą zostać bezpośrednio wykorzystane w praktyce. Kandydat potrafi poprawnie rozwiązać i zaprojektować warsztat badawczy, zinterpretować wyniki uzyskane z badań symulacyjnych, a co najważniejsze, posiada też umiejętność krytycznej oceny własnych dokonań. Opisane w rozprawie badania i analizy są na wysokim poziomie, a ich wyniki rozszerzają wiedzę z zakresu oceny projektów dotyczących miejskich systemów transportowych.
Wskazane niedociągnięcia i uwagi nie umniejszają wartości merytorycznej pracy. Przewaga wartości poznawczych i merytorycznych nad niedociągnięciami pozwala na bardzo pozytywną ocenę recenzowanej pracy. Na taką ocenę pracy ma również wpływ to, że zagadnienia którymi zajmował się Doktorant, są zagadnieniami niełatwymi, trudnymi od strony teoretycznej i badawczej a wyniki mają bardzo duże zastosowanie praktyczne.
Biorąc pod uwagę wcześniejsze rozważania stwierdzam, że rozprawa doktorska pt.:
”Metodyka wielokryterialnego wspomagania decyzji w problematyce zarządzania trans- portem miejskim” mgra inż. Mirosława Kruszyńskiego spełnia wymagania stawiane rozprawom doktorskim zawarte w Ustawie z dnia 14 marca 2003 roku o tytule naukowym i stopniach naukowych. W związku z tym proponuję Radzie Wydziału Maszyn Roboczych i Transportu Politechniki Poznańskiej dopuszczenie jej do publicznej obrony w dyscypli- nie Transport.
