NOTY O AUTORACH
Bożenna C h y l i ń s k a, profesor, literaturoznawca i historyk kultury amerykańskiej. Studia z zakresu fi lologii angielskiej na Uniwersytecie Warszawskim.
Od 1978 r. pracownik UW, obecnie profesor w Zakładzie Kultur i Literatur Ameryki Północnej w Instytucie Anglistyki na Wydziale Neofi lologii. Stały współpracownik Brandeis University (Waltham, Massachusetts, USA).
Członkini Polskiego Towarzystwa Studiów Amerykanistycznych (PTSA) zrzeszonego z Euro- pean Association for American Studies (EAAS), Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Akademic- kich Filologii Angielskiej (PASE) zrzeszonego z European Society for the Study of English (ESSE), Polskiego Stowarzyszenia Stypendystów Fulbrighta (PSSF) zrzeszonego z European Fulbright Alumni Association i Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego (PTO).
Główne obszary zainteresowań badawczych: interdyscyplinarne studia kulturowe – badania nad kulturą brytyjską i amerykańską (w szczególności: imperializm i kolonializm brytyjski w Ame- ryce Północnej, Afryce i na Karaibach; kolonialna i postkolonialna myśl religijna, fi lozofi czna, historyczna i polityczna, w tym dzieje syjonizmu amerykańskiego oraz diaspory żydowskiej w USA;
etyka chrześcijańska; związki Euro(Anglo)-Transatlantyckie w XVI i XVII wieku).
Najważniejsze publikacje książkowe: „In Search of Greener Pastures”: A Hundred Years of the Zionist Idea in the United States; From Zionism to Israelism (1996); Ideology and Rhetoric:
Constructing America (red., 2009); Revolutions, Evolutions, and Devolutions in Europe, America, and Elsewhere (red., 2010); The Gospel of Work and Wealth in the Puritan Ethic: From John Calvin to Benjamin Franklin (2012); The Mystique of the Northwest Passage: Martin Frobisher’s Voyages to the Arctic Wasteland, 1576-1578 (2018).
Marek M. D z i e k a n, profesor, arabista i islamista. Studia na Uniwersytecie Warszawskim.
Założyciel (w 2003 r.) i kierownik Katedry Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki na Wydzia- le Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego, pracownik Katedry Arabistyki i Islamistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Redaktor naczelny „Rocznika Orientali- stycznego”.
Prezes Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego. Członek Komitetu Nauk Orientalistycznych PAN, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych oraz Union Européenne des Arabisants et Islamisants.
Główne obszary badań: historia cywilizacji arabsko-muzułmańskiej, problematyka islamu kla- sycznego i współczesnego, myśl polityczna w islamie, islam w Europie (w szczególności Tatarzy polsko-litewscy).
Najważniejsze publikacje książkowe: Arabia magica. Wiedza tajemna u Arabów przed islamem (1993); Symbolika arabsko-muzułmańska (1997); Historia Iraku (2002); Irak. Religia i polityka (2005); Cywilizacja islamu w Azji i Afryce (2007); Dzieje kultury arabskiej (2008); Złote stolice Arabów. Szkice o współczesnej myśli arabskiej (2011); Ah.mad Ibn Hālid an-Nās.irī, XIX-wieczne Maroko w „Kitāb al-istiqs.ā” (tłum. i oprac., 2018). Autor przekładów z języków arabskiego, rosyj- skiego, niemieckiego i angielskiego.
Ryszard Daniel G o l i a n e k, profesor, muzykolog. Studia z zakresu muzykologii na Uniwer- sytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, z zakresu instrumentalistyki (wiolonczela) w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu.
Od 1987 r. pracownik UAM, od 1999 r. również Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.
Członek Związku Kompozytorów Polskich.
Wyróżniony nagrodą tegoż związku.
Główne obszary zainteresowań badawczych: historia i estetyka muzyki XIX wieku, estetyka i style opery.
Najważniejsze publikacje książkowe: Dramaturgia kwartetów smyczkowych Dymitra Szostako- wicza (1995); Muzyka programowa XIX wieku. Idea i interpretacja (1998); Juliusz Zarębski. Człowiek – muzyka – kultura (2004); Zrozumieć operę (2009); Przewodnik po muzyce Mahlera (2012); Opery Józefa Michała Ksawerego Poniatowskiego (2012); Polska w muzycznej Europie. Tematyka polska w dziełach kompozytorów zagranicznych XIX wieku (2019); Reżyserski teatr operowy XXI wieku: nurty i twórcy (2020).
Barbara G u t k o w s k a, profesor, literaturoznawca, zm. w 2020 r. Studia z zakresu fi lologii polskiej na Uniwersytecie Śląskim.
W latach 1983-2019 pracownik Zakładu Literatury Współczesnej Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej UŚ, od 2019 r. profesor w Instytucie Literaturoznawstwa na Wydziale Humanistycznym tegoż uniwersytetu.
Główne obszary zainteresowań badawczych: proza XX i XXI wieku, literatura dokumentu osobistego, autobiografi zm, poezja Leśmiana.
Najważniejsze publikacje książkowe: Proza Stanisława Dygata. W czasie i przestrzeni życia i marzenia (1996); Odczytywanie śladów. W kręgu dwudziestowiecznego autobiografi zmu (2005), Wyzwania i wyznania. Od Andrzeja Trzebińskiego do Sławomira Mrożka (2013).
Anna K o ś c i o ł e k, doktor habilitowany, profesor UMK, literaturoznawca. Studia z zakresu fi lologii rosyjskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Od 1992 r. pracownik UMK, obecnie profesor nadzwyczajny w Katedrze Literatur Słowiańskich Instytutu Literaturoznawstwa na Wydziale Humanistycznym.
Członkini Wydziału II Towarzystwa Naukowego w Toruniu oraz Polskiego Towarzystwa Ru- sycystycznego.
Główne obszary zainteresowań badawczych: myślowa i ideowa spuścizna literatury rosyjskiej, fi lozofi a człowieka oraz problematyka sacrum w twórczości pisarzy rosyjskich (przede wszystkim XIX w.), duchowość prawosławna, konteksty kulturowe literatury rosyjskiej, twórczość A. Mu- rawjowa.
Najważniejsze publikacje książkowe: Człowiek Ewangelii w „Dzienniku pisarza” Fiodora Dostojewskiego (1994); „Dziennik pisarza” Fiodora Dostojewskiego. Próba monografi i (2000);
„Wybrane fragmenty z korespondencji z przyjaciółmi”. O ideowych poszukiwaniach Mikołaja Go- gola (2004); Andrzeja Murawjowa peregrynacje do kolebek chrześcijaństwa (Jerozolima, Rzym, Kijów) (2020).
Janusz K r ó l i k o w s k i, profesor, teolog. Studia z zakresu teologii w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie oraz na Uniwersytecie Papieskim Świętego Krzyża, Uniwersytecie Papie- skim „Angelicum” i w Papieskim Instytucie Wschodnim w Rzymie, z zakresu archiwistyki i nauk o książce na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Pracownik naukowo-dydaktyczny kolejno: Papieskiego Uniwersytet Świętego Krzyża w Rzymie (w latach 1996-2009), Instytutu Teologicznego w Tarnowie (1997-2005) i Papieskiej Akademii Teolo-
gicznej (od 2005 r.). Obecnie kierownik Katedry Teologii Systematycznej na Wydziale Teologicznym Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
Członek Papieskiej Akademii Maryjnej w Rzymie, Polskiego Towarzystwa Mariologicznego, Polskiego Towarzystwa Teologicznego i Towarzystwa Teologów Dogmatyków.
Główne obszary zainteresowań badawczych: chrystologia, mariologia, eklezjologia, historia duchowości i mistyki.
Najważniejsze publikacje książkowe: Światło Chrystusa i sakrament zbawienia (2018, Nagroda Stowarzyszenia Wydawców Katolickich Feniks); Kasata Towarzystwa Jezusowego – 1773 rok. Zagad- nienia wybrane (2020); Światło cnoty. Propozycja etyczna na czas kryzysu (2020); „Tajemnica to wiel- ka”. Z teologii małżeństwa (2020); Wiara, teologia i polityka. Studia z teologii politycznej (2020).
Krystyna L a t a w i e c, doktor habilitowany, profesor UP, literaturoznawca. Studia z zakresu fi lologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie.
W latach 1982-1987 nauczyciel języka polskiego. Od 1987 nauczyciel akademicki w Wyższej Szkole Pedagogicznej (w 2008 r. przemianowanej na Uniwersytet Pedagogiczny) w Krakowie. Obecnie kierownik katedry Literatury Polskiej XX-XXI wieku i Krytyki Artystycznej w Instytucie Filologii Polskiej na Wydziale Humanistycznym UP.
Główne obszary zainteresowań badawczych: dramat i teatr polski po 1945 r.
Najważniejsze publikacje książkowe: Na scenie świata i teatru. O dramaturgii Mariana Pankow- skiego (1994); Dramat poetycki po 1956 roku: J. M. Rymkiewicz, S. Grochowiak, T. Karpowicz (2007);
Krakowskie sezony teatralne K. Skuszanki, I. Babel, L. Zamkow (współautor, 2019); Teatralne tropy rzeczywistości (2020).
Krzysztof L o s k a, profesor nauk humanistycznych. Studia z zakresu fi lmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Od 1994 r. pracownik UJ, obecnie kierownik Katedry Teorii i Antropologii Filmu w Instytucie Sztuk Audiowizualnych i prodziekan Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej.
Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami, zastępca przewodniczącego Komitetu Nauk o Sztuce PAN.
Główne obszary zainteresowań badawczych: historia kina (w szczególności kinematografi i azja- tyckich), postkolonializm, kulturowe uwarunkowania tekstów fi lmowych.
Najważniejsze publikacje książkowe: Dziedzictwo McLuhana. Między nowoczesnością a pono- woczesnością (2001); Hitchcock – autor wśród gatunków (2002); David Cronenberg: rozpad ciała, rozpad gatunku (współautor, 2003); Encyklopedia fi lmu science fi ction (2004); Tożsamość i media.
O fi lmach Atoma Egoyana (2006), Poetyka fi lmu japońskiego (2009); Kenji Mizoguchi i wyobraźnia melodramatyczna (2012); Nowy fi lm japoński (2013); Mistrzowie kina japońskiego (2015); Postko- lonialna Europa: etnoobrazy współczesnego kina (2016).
Mateusz N i e ć, doktor habilitowany, profesor AI, historyk doktryn politycznych i prawnych, medioznawca. Studia z zakresu nauk politycznych na Uniwersytecie Wrocławskim.
W latach 1983-2009 pracownik Studium Nauk Humanistycznych na Politechnice Wrocławskiej.
Od 2009 r. profesor nadzwyczajny w Katedrze Systemów Politycznych Instytutu Nauk o Polityce i Administracji na Wydziale Pedagogicznym Akademii Ignatianum w Krakowie.
Członek Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych i Polskiego Towarzystwa Myśli Politycznej.
Główne obszary zainteresowań badawczych: historia doktryn politycznych i prawnych (w szczególności klasyczna myśl polityczna, geneza oraz konteksty idei i doktryn politycznych), historia komunikowania i idei.
Najważniejsze publikacje książkowe: Niemcy w publicystyce Narodowej Demokracji w okresie międzywojennym 1918-1939 (1998); Rozważania o pojęciu polityki w kręgu kultury attyckiej. Stu-
dium z historii polityki i myśli politycznej (2006); Komunikowanie społeczne i media. Perspektywa politologiczna (2010); Komunikowanie polityczne w społeczeństwie przed-masowym (2011, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego); Komunikowanie polityczne w nowoczesnym państwie (2013);
Archeologia polityki i komunikowania. Peregrynacje (2019).
Dariusz P a w e l e c, profesor, literaturoznawca. Studia z zakresu fi lologii polskiej na Uni- wersytecie Śląskim.
Od 1988 r. pracownik UŚ, obecnie dyrektor Instytutu Literaturoznawstwa na Wydziale Huma- nistycznym.
Główne obszary zainteresowań badawczych: genologia, poetyka historyczna, edytorstwo.
Najważniejsze publikacje książkowe: Powiedz prawdę. Antologia poezji pokolenia ’68 (1990);
Poezja Stanisława Barańczaka. Reguły i konteksty (1992); Lingwiści i inni. Przewodnik po interpre- tacjach wierszy współczesnych (1994); Czytając Barańczaka (1995); Debiuty i powroty. Czytanie w czas przełomu (1998); Mŕtve body. Antológia poézie zo Sliezska – „Nadivoko”. 1994-2003 (2003);
Świat jako Ty. Poezja polska wobec adresata w drugiej połowie XX wieku (2003); Martwe punkty.
Antologia poezji „Na Dziko” (1994-2003) (2004); Od kołysanki do trenów. Z hermeneutyki form poetyckich (2006); Wirpsza wielokrotnie (2013); Tropy „Na Dziko”. Postantologia (2019). Autor edycji utworów Witolda Wirpszy: Sonata i inne wiersze do roku 1956 (2014); Listy z ofl agu (2015);
Varia. Eseje. Prozy (2016); Sama niewinność. Powieść (2017); Apoteoza tańca (2018); Umieralnia i inne utwory dramatyczne (2019).
Furio P e s c i, profesor, pedagog. Studia z zakresu fi lozofi i i pedagogiki na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie.
Od 1989 r. członek komisji egzaminacyjnych z zakresu historii pedagogiki tegoż uniwersy- tetu. W latach 1994-1998 zatrudniony w Centralnym Urzędzie Sprawiedliwości Małoletnich przy Ministerstwie Sprawiedliwości. W latach 1999-2001 wykładowca na Uniwersytecie w Basilicata.
Założyciel i redaktor czasopisma „La Mediazione Pedagogica”. Od 1998 r. pracownik naukowo- badawczy Uniwersytetu La Sapienza w Rzymie.
Członek Włoskiego Centrum Badań Historyczno-Edukacyjnych (CIRSE) i Włoskiego Centrum Kształcenia Europejskiego (CIFE). Członek komitetu naukowego Międzynarodowego Instytutu Studiów nad Problemami Młodzieży Współczesnej, Komitetu Naukowego Wyższego Insty- tutu „Montessori” do spraw Badań i Kształcenia oraz komitetu naukowego czasopisma „Vita del- l’Infanzia” i Kolegium Redakcyjnego kwartalnika „Ethos”.
Główne obszary badań: historia pedagogiki, pedagogika eksperymentalna, fi lozofi a wycho- wania.
Najważniejsze publikacje książkowe: Pedagogia capitolina. L’insegnamento della pedagogia nel Magistero di Roma dal 1872 al 1955 (1994); Ragazzi inquieti. Storia, realtà urbane, valori gio- vanili (1996); L’attivismo rimosso. Aspetti dell’educazione nuova tra Ottocento e Novecento (2000);
Da Dewey a Kelly. La pedagogia „progressiva” tra fi losofi a e pedagogia (2000); Pedagogia in prospettiva storico-critica (2002); Antropologia e pedagogia a Roma da Giuseppe Sergi a Maria Montessori (2002); Filosofi e e pedagogie della vita (2002); La mediazione pedagogica. Teoria e storia dell’educazione (2004); Rischio educative e ricerca di senso (2007); Educazione senza vittime (2008);
Maestri e idee della pedagogia moderna (2010); Globalizzazione ed educazione. Per una compren- sione „pedagogica” della crisi contemporanea (2014); Storia delle idee pedagogiche (2016).
Krzysztof P o l i t, profesor, fi lozof. Studia z zakresu fi lozofi i i historii na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Od 1984 r. zatrudniony kolejno w: Instytucie Nauk Politycznych Akademii Rolniczo-Technicz- nej w Olsztynie (1984-1985), Instytucie Historii UMCS (1985-1987), Instytucie Nauk Społecznych
Akademii Medycznej w Białymstoku (1987-1992) i Akademii Medycznej w Lublinie (od 1992 r).
W latach 1992-2001 adiunkt w Zakładzie Etyki i Estetyki, obecnie profesor w Katedrze Etyki Insty- tutu Filozofi i na Wydziale Filozofi i i Socjologii UMCS.
Główne obszary badań: fi lozofi a hiszpańska (w szczególności twórczość José Ortegi y Gasseta oraz myśl społeczno-fi lozofi czna Miguela de Unamuno), etyka i fi lozofi a człowieka.
Najważniejsze publikacje książkowe: Sztuka awangardy w teoriach estetycznych (2000); Kryzys cywilizacji Zachodu w myśli José Ortegi y Gasseta (2005); Natura. Społeczeństwo. Historia. Socja- lizm i poglądy fi lozofi czno-społeczne młodego Miguela de Unamuno (2013); Poglądy fi lozofi czne późnego Miguela de Unamuno (2018).
Jacek U g l i k, doktor habilitowany, profesor UZ, fi lozof. Studia z zakresu fi lozofi i na Uni- wersytecie Zielonogórskim.
Od 2006 r. pracownik Uniwersytetu Zielonogórskiego, obecnie (od 2017 r.) dyrektor Instytutu Filozofi i na Wydziale Humanistycznym UZ.
Główne obszary zainteresowań badawczych: myśl rosyjska i niemiecka XIX wieku.
Najważniejsze publikacje książkowe: Michała Bakunina fi lozofi a negacji (2007); Dostojewski, czyli rzecz o dramacie człowieka (2014); Aleksandra Hercena dyskurs o człowieku, czyli projekt rosyjskiej fi lozofi i otwartej (2016).
Ks. Wojciech W o j t y ł a, doktor, fi lozof. Studia z zakresu teologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, z zakresu fi lozofi i (doktoranckie) na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II.
Od 2019 r. adiunkt w Katedrze Teorii i Historii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu.
Członek Polskiego Towarzystwa Filozofi cznego oraz Polskiego Towarzystwa Teologicznego.
Główne obszary zainteresowań badawczych: etyka ogólna i społeczna, antropologia fi lozofi czna, fi lozofi a kultury, fi lozofi a prawa, myśl fi lozofi czna Karola Wojtyły – Jana Pawła II.
Najważniejsze publikacje książkowe: Transcendencja i uczestnictwo. Wprowadzenie do myśli fi lozofi cznej Jana Pawła II (2017); Alfabet Jana Pawła II (2018); Między osobą a wspólnotą. Kate- goria uczestnictwa w myśli społecznej Karola Wojtyły–Jana Pawła II (2019); Osoba, społeczność, demokracja. W poszukiwaniu personalistycznych podstaw władzy społecznej (2020).
Szymon W r ó b e l, profesor, psycholog, fi lozof. Studia z zakresu psychologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
W latach 1991-1988 pracownik Zakładu Psychologii Ogólnej w Instytucie Psychologii na Wy- dziale Nauk Społecznych UAM, w latach 1996-2015 na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym tegoż uniwersytetu w Kaliszu. Od 2002 r. pracownik Zakładu Logiki i Kognitywistyki w Instytucie Filozofi i i Socjologii PAN w Warszawie, od 2012 również Wydziału „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszaw- skiego (kierownik Laboratorium Techno-Humanistyki).
Kierownik Zespołu Redakcyjnego „Studiów Pedagogiczno-Artystycznych” przy WPA UAM.
Członek Komitetu Doradczego „Principiów”, Komitetu Doradczego „Studia Philosophica Forum”, rad naukowych czasopism internetowych „Edukacja Etyczna” i „Hybris”.
Trzykrotnie nominowany do nagrody literackiej „Paszporty Polityki”. Wyróżniony w konkursie
„Esej fi lozofi czny z zakresu metafi zyki” ogłoszonym przez Fundację na Rzecz Myślenia im. Barbary Skargi.
Główne obszary zainteresowań badawczych: teoria władzy, teoria literatury, współczesne języko- znawstwo i kognitywistyka oraz zastosowania idei psychoanalitycznych w teoriach politycznych.
Najważniejsze publikacje książkowe: Granice polityczności (współautor, 2008); Umysł, grama- tyka, ewolucja. Wykłady z fi lozofi i umysłu (2010); Szkoła jako fi kcja i inne szkice z fi lozofi i edukacji
(współautor, 2010); Ćwiczenia z przyjaźni (2012); Deferring the Self (2013); Grammar and Glamour of Cooperation. Lectures on the Philosophy of Mind, Language and Action (2014); Lektury retroakty- wne. Rodowody współczesnej myśli fi lozofi cznej (2014); Polska pozycja depresyjna: od Gombrowicza do Mrożka i z powrotem (2015); Filozof i terytorium. Polityka idei w myśli Leszka Kołakowskiego, Bronisława Baczki, Krzysztofa Pomiana i Marka J. Siemka (2016); Ateizm. Próba dokończenia pro- jektu (współautor, 2018); Atheism Revisited: Rethinking Modernity and Inventing New Modes of Life (współautor, 2020); Living and Thinking in the Post-Digital World (współautor, 2021).
Zofi a Z a r ę b i a n k a, profesor nauk humanistycznych, literaturoznawca, poetka, eseistka.
Studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Profesor zwyczajny w Katedrze Historii Literatury Polskiej XX wieku na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, PEN Clubu, Towarzystwa Naukowego KUL, Polskiego Towarzystwa Etycznego, Komisji Historycznoliterackiej PAN, Międzynarodowego Sto- warzyszenia Studiów Polonistycznych, Akademickiego Stowarzyszenia Przeciwko Myślistwu Rekre- acyjnemu. Członkini Komitetu Organizacyjnego Dni Jana Pawła II, przewodnicząca jury w konkursie literackim inspirowanym myślą Jana Pawła II.
Główne obszary zainteresowań badawczych: poezja XX i XXI wieku w aspekcie obecnych w niej sensów duchowych i religijnych, metodologia badań nad sacrum w literaturze, przemiany form artystycznych w literaturze XX wieku.
Najważniejsze publikacje książkowe: Poezja wymiaru sanctum (1992); Świadectwo słowa.
Rzecz o twórczości Anny Kamieńskiej (1993); Dziesięć Bożych słów (współautorka, 1993); Zakorze- nienia Anny Kamieńskiej (1996); Tropy sacrum w literaturze XX wieku (2001); O książkach, które pomagają być (2004); Czytanie sacrum (2008); Wtajemniczenia (w) Miłosza. Pamięć. Duchowość.
Wyobraźnia (2014); Spotkanie w Słowie. O twórczości literackiej Karola Wojtyły (2018); Bóg wpi- sany w wiersze. Teologia poetów obcych (2018); Bóg wpisany w wiersze. Teologia poetów polskich (2019). Autorka tomów wierszy (utworów tłumaczonych na język czeski, angielski, niemiecki, ukraiński, francuski i hebrajski): Człowiek rośnie w Ciszy (1992); Wyrwane z przestrzeni (1996);
Niebo w czerni (2001); Jerozolima została zburzona (2004); Wiersze: Pierwsze (2008); Tylko na chwilę (2012); Wiersze dośmiertne (2017); Wiersze (trochę) przebrane (2019); Majaki (2021). Po- mysłodawczyni i redaktor naukowy serii wydawniczej „Przemiany Sacrum”, redaktor naukowy serii monografi i tematycznych związanych z nauczaniem Jana Pawła II.
Alicja Ż y w c z o k, doktor habilitowany, profesor UŚ, pedagog, fi lozof. Studia z zakresu peda- gogiki oraz fi lozofi i (doktorat) na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.
W latach 1994-1999 zatrudniona w Kolegium Nauczycielskim w Bytomiu. Od 2000 r. pra- cownik UŚ, obecnie lider zespołu badawczego z zakresu aksjologii pedagogicznej i rozwoju teorii naukowych w Instytucie Pedagogiki na Wydziale Nauk Społecznych.
Członkini-założycielka Towarzystwa Pedagogiki Filozofi cznej. Członkini Rady Naukowej cza- sopisma „Paideia”, Rady Naukowej Wydawnictwa TPF „Chowanna”, a także Zespołu Pedagogiki Chrześcijańskiej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN.
Wyróżniona Medalem Towarzystwa Pedagogiki Filozofi cznej oraz Srebrną Odznaką „Za za- sługi dla Uniwersytetu Śląskiego”.
Główne obszary zainteresowań badawczych: fi lozofi a wychowania, aksjologia (zwłaszcza teoria wartości etycznych), teoria wychowania, pedagogika ogólna, historia wychowania, naukoznawstwo.
Najważniejsze publikacje książkowe: Filozofi czne korzenie pedagogiki radości (2000); Wychowanie do radości życia (2004); Aksjologia odkrycia naukowego – studium rozwoju i wychowania osobowości naukowych (2009); Ku afi rmacji życia. Pedagogiczne podstawy pomyślnej egzystencji (2011); Mi- łość – akt preferencji duchowości człowieka. Studium bliskości uczuciowej (red., 2013); Znajomość,
koleżeństwo, przyjaźń. Dynamizm ewoluowania więzi emocjonalnej (red., 2014); Wychować czło- wieka prawdomównego. Koncepcje, badania naukowe, wdrożenia (2016); Naukowcy. Osobowość, rola, profesjonalizm (współred., 2019); Uczeni z odległej i nieodległej przeszłości. Rekonstrukcje, interpretacje, refl eksje (współred., 2019); Zazdrość i działalność naukowa. Studium z zakresu nauko- znawstwa pedagogicznego (2020).
