Lekkoatletyka – gry i zabawy lekkoatletyczne
1. Cele lekcji
a) Wiadomości Uczeń:• poznaje zabawy ruchowe doskonalące poszczególne cechy motoryczne,
• zna zasady organizowania zabaw ruchowych,
• wie, jak organizować bezpieczne miejsce do zabaw.
b) Umiejętności
Uczeń doskonali technikę biegu.
c) Postawy Uczeń:
• doskonali umiejętność współpracy w zespole,
• pomaga innym w wykonaniu zadań.
c) Sprawność motoryczna Uczeń:
• rozwija szybkość i wytrzymałość,
• wzmacnia siłę mięśni.
2. Metoda i forma pracy
Frontalna, praca w zespołach, metoda realizacji zadań ruchowych: zabawowa, naśladowcza; metoda nauczania ruchu: kompleksowa, syntetyczna.
3. Środki dydaktyczne
Piłki lekarskie
Piłki palantowe (lub tenisowe)
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
1. Zbiórka klasy, podanie zadań lekcji.
2. Rozruch. Biegniemy wolnym truchtem (600-800 m).
3. Rozgrzewka. Ćwiczenia ramion: w marszu krążymy ramionami naprzemianstronnie.
4. Ćwiczenia w płaszczyźnie strzałkowej. Z postawy w rozkroku wykonujemy skłony boczne z pogłębianiem.
5. Ćwiczenia nóg. Biegniemy truchtem, co trzeci krok wysoko unosimy kolano.
6. Ćwiczenia w płaszczyźnie czołowej. Z postawy wykonujemy skłony boczne. Zwracamy uwagę na ruch tylko w płaszczyźnie czołowej (nie pochylamy się w przód ani w tył).
7. Ćwiczenia mięśni brzucha i nóg. Na sygnał biegniemy slipingiem A, na drugi gwizdek (znak) przechodzimy do szybkiego biegu na dystansie 5-10 m (trzy serie).
8. Ćwiczenia mięśni brzucha i grzbietu. Z klęku prostego wykonujemy opady tułowia w tył, na zmianę ze skłonami tułowia w tył (po dziesięć powtórzeń).
9. Ćwiczenia w płaszczyźnie złożonej. Na sygnał startujemy i jak najszybciej dobiegamy do mety oddalonej około 10 m z następujących pozycji wyjściowych: postawa tyłem do kierunku biegu, siad prosty tyłem do kierunku biegu, klęk podparty przodem do kierunku biegu, leżenie
przodem.
10. Podskoki. Z truchtu co trzeci krok wyskakujemy w górę, sięgając ramionami jak najwyżej.
b) Faza realizacyjna
1. Uczniowie ustawiają się w szeregu na linii startu (około 30 m dalej znajduje się linia mety), chwytając się za dłonie. Na pierwszy gwizdek dzieci maszerują w kierunku linii końcowej, na drugi gwizdek przechodzą do truchtu, a na trzeci gwizdek puszczają ręce kolegów i jak najszybiej indywidualnie dobiegają do mety. Trzy pierwsze osoby stają się kapitanami i wybierają drużyny do gier i zabaw.
2. Zawodnicy ustawiają się na linii startu w trzech rzędach. Na linii mety (20 – 30 m dalej, w zależności od wieku i kondycji ćwiczących) znajdują się piłki lekarskie. Na sygnał pierwsze dziecko biegnie do piłki, obiega ją i wraca do grupy. Dotknięcie dłoni kolejnego ucznia jest sygnałem do startu dla następnego członka drużyny. Wygrywa zespół, który jako pierwszy ukończy wyścig.
3. Pomiędzy linią startu a piłką lekarską na linii końcowej, kładziemy jeszcze jedną piłkę lekarską.
Na sygnał pierwszy zawodnik podbiega do piłki lekarskiej leżącej w połowie dystansu, zabiera ją, biegnie do półmetka, gdzie zostawia piłkę (teraz na linii końcowej leżą dwie piłki lekarskie) i wraca biegiem do drużyny. Nastęny zawodnik biegnie do piłek lekarskich, zabiera jedną z nich i kładzie w połowie boiska. Wygrywa zespół, który jako pierwszy wykona zadanie bez
pomyłek.
4. Kapitan zespołu staje na boisku odwrócony twarzą do drużyny w odległości 1 m od pierwszego zawodnika, który trzyma piłkę lekarską. Dziecko rzuca (podaje) kapitanowi piłkę lekarską, zaraz po oddaniu piłki rozpoczyna bieg do półmetka, omija piłkę lekarską i wraca na linię startu. Kapitan rzuca (podaje) piłkę następnemu zawodnikowi, który oddaje ją kapitanowi i natychmiast rozpoczyna bieg. W tej zabawie zawodnicy nie czekają, aż poprzednie dziecko ukończy wyścig, lecz bezpośrednio po odrzuceniu piłki rozpoczynają bieg. Wygrywa drużyna, która po wykonaniu zadania jako pierwsza ustawi się w rzędzie.
5. Sztafeta wahadłowa z jedną zamianą miejsc. Połowa drużyny przechodzi na linię mety i ustawia się w rzędzie. Na gwizdek, pierwszy zawodnik biegnie do przewległego rzędu i przez
dotknięcie dłoni daje sygnał do startu następnej osobie. Zabawa kończy się, gdy obydwa rzędy jednej grupy zamienią się miejscami. Wygrywa drużyna, która najszybciej wykona zadanie.
6. Sztafeta wahadłowa z dwoma zamianami miejsc. Ćwiczenie wykonywane jest podobnie, jak powyższe, jednak teraz, po zamianie rzędów miejscami, wykonujemy bieg powtórnie tak, by obydwa rzędy powróciły na swoje miejsca.
7. „Skaczące w dal trójki”. Każda drużyna ustawia się w dowolnej kolejności. Na sygnał nauczyciela pierwsze osoby z każdego zespołu wykonują skok w dal z maksymalnie dwóch kroków i odbicia jednonóż. Dziecko, które skoczy najdalej, zdobywa dla swojej drużyny trzy
„małe” punkty, drugie – dwa „małe punkty”, a ten, kto doskoczył najbliżej – jeden „mały”
punkt. Wygrywa drużyna, której zawodnicy zdobyli w sumie najwięcej „małych” punktów.
8. „Kto dalej”. Pierwszy zawodnik drużyny ustawia się na linii startu i wykonuje skok w dal z miejsca (z odbicia obunóż, bez naskoku). Drugi rozpoczyna skok z miejsca, do którego doskoczył poprzednik. Wygrywa drużyna, której suma odległości skoków jest największa.
9. „Siłacze”. Pierwszy zawodnik drużyny jak najdalej wyrzuca piłkę lekarską oburącz sprzed klatki piersiowej. Drugi rzuca z miejsca, w którym upadła piłka. Wygrywa drużyna, której suma odległości rzutów jest największa.
10. „Snajperzy”. Każdy zawodnik drużyny stara się trafić piłeczką tenisową (palantową) w piłkę lekarską, która ustawiona jest w odległości 10-15 m od zespołu. Wygrywa zespół, którego członkowie najwięcej razy trafią w piłkę lekarską. W zależności od czasu, który pozostał do końca lekcji, wykonujemy po jednym trafieniu lub też gramy na czas (np. w ciągu 2 minut staramy się wykonać jak najwięcej trafień).
c) Faza podsumowująca
1. Ćwiczenia uspokajające. Wykonywane w parach. Uczniowie opierają ręce na barkach kolegi, wykonują opad z pogłębianiem, luźny skłon w przód i wyprost (8-10 powtórzeń).
2. „Lustra”. Uczniowie stają w parach. Jedna z osób wykonuje dowolne zadanie ruchowe, druga stara się dokładnie naśladować partnera. Po 1-2 minutach zamieniają się rolami.
3. Zbiórka w siadzie. Nauczyciel wspólnie z uczniami podsumowuje wyniki zajęć, prosi o opinię, które zadanie było najtrudniejsze, które fragmenty lekcji podobały się najbardziej. Przypomina zasady bezpiecznego organizowania zabaw.
4. Zbiórka w dwuszeregu, pożegnanie.
5. Bibliografia
1. Iskra J., Walczak A., Szade B., Lekkoatletyka w szkole podstawowej, AWF Katowice, Katowice 2002.
2. Stawczyk Z., Gry i zabawy lekkoatletyczne, AWF Poznań, Poznań 1998.
3. Zarys lekkoatletyki , pod red. Z. Stawczyk, AWF Poznań, Poznań 1999.
6. Załączniki
brak
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
Lekcja przeznaczona jest dla uczniów klasy IV szkoły podstawowej.
